Kunstmatig drogen van gras m „Grondstoffen als geldeenheid" verleden Jan Zeedijk in Amerika Weer een uniform-mysterie De Avonturen van Steun aan de visschersvloot van het Zwendelende commissionnair veroordeeld door R. J. VAN NEERVOORT Het H ACO.-proces Rijksambtenaar zwaar beboet Middenstanders door vreemdelingen beconcureerd Noodlottige mijnontploffing in België PLEIDOOI VAN PROF. GOUDRIAAN. WEG MET HET CRISISSPOOK! De president der Ned. Spoorwegen prof dr. ir. J. Goudriaan, heeft gisteren voor het departement Amsterdam van de Ned Mii voor Nijverheid en Handel een voordracht gehouden, getiteld „Verantwoordelijkheden" Spr. betoogde, dat de oorzaak van den huidigen oorlog niet gelegen is aan het gebrek aan goeden wil bij de menschen maar aan een gebrek aan zuiver en scherp inzicht in de werkelijkheid De overgroote meerderheid der menschen is niet moorddadig, niet abnormaal of leugen ach tig, maar wel ontbreekt het den mees ten. aan critischen zin. De ergste blunders. Vol van goede bedoelingen heeft men de ergste blunders begaan, waarvan wij thans de kwade gevolgen te dragen heb ben. Spr. noemt den Volkenbond en de collectieve veiligheid. Spr. herinnert aan de deflatie politiek in Duitschland en Frankrijk, aan de mis lukking der economische wereldconferentie van 1933, en aan zijn eigen pleidooi in ■1931, onmiddellijk na den val van het Engelsche pond. dat een valorisatie van de 12 of 15 belangrijkste grondstoffen en het kiezen van die grondstoffen als geld- eenheid, de deflatie lawine onmiddelllijk tot stilstand kon brengen. In wezen niet anders dan het toepassen van eenzelfde rechtstreeksche arbitrage in de markt, welke men jarenlang heeft toegepast op het goud en dat thans nog door ieder land toegepast wordt bij de werking van zijn egalisatiefonds voor de wisselkoersen. Hier mede wordt tevens de meest rationeele grondslag van het geld als waardemeter .verkregen. Goud en zilver vormen tezamen nog geen 0.3 pet. van de geheele wereldproduc tie en hebben voor de menschelijke con sumptie practisch geen beteekenis. De 12 belangrijke grondstoffen daarentegen ver tegenwoordigen 18 of 20 pet. van de waar de der jaarlijksche productie en vormen den grondslag van alle menschelijke ver bruik. Nog sterker dan toen is spr. thans over tuigd van de onmisbaarheid van dezen maatregel onmiddellijk bij het intreden van de naoorlogsche crisis. Aan den prijsval, die dan te wachten staat, zal dan niemand twijfelen en de prijsval der grondstoffen be- teekent met onvermijdelijkheid daling van de koopkracht der grondstoffenproducenten en dus werkloosheid in de eindproductie. Hoe komt het, dat deze gedachte zoo wei nig de aandacht heeft getrokken en nim mer het onderwerp is geweest van construc tieve critiek? vraagt spr. Van de al dan niet juistheid van ons economisch inzicht hangt toch de welvaart af, de zielsrust, ja het leven zelf van millioenen menschen? Maar wij beschikken niet over een econo mische wetenschap en als wij op den inge slagen weg voortgaan, zullen wij er nog in geen tientallen jaren over beschikken. Prof- Goudriaan betoogt tensotte, dat een werkelijke verbetering in ons economisch inzicht alleen mogelijk is door een veel grootere plaats in te ruimen aan bedrijfs leer en bedrijfservaring. „Zijn of niet te zijn". Hoe deze oorlog ook moge afloopen, het lijkt niet onwaarschijnijk, dat het bolsje wisme er aanzienlijk versterkt uit te voor schijn komt. Veel crisis kan onze maat schappij niet meer verdragen. Het komt er niet op aan, of autoriteit X of Prof. Y ge lijk krijgt. Het gaat er, zoo zegt spr. ten slotte, of wij er eindelijk in zullen slagen deze maatschappij van het crisisspook te bevrijden. Dit wordt iq den meest letterlij ken zin een vraag van „zijn" of „niet te zijn." Proeven leverden bevredigende resultaten Mogelijkheid tot levering van een aantal gers verzekerd. dro- Wij vernemen volgende: van officieele zijde het In de jaren 1938 en 1939 zijn met steun van de regeering proeven ge nomen met het kunstmatig drogen van gras. De resultaten van deze proqven rechtvaardigen de ziens wijze, dat deze methode van conser- veeren kan bijdragen tot vermeer dering van de eigen voederproduc tie, terwijl het bedrijf minder af hankelijk wordt van den aankoop van krachtvoer. De bijzondere omstandigheden zijn voor den minister van economische zaken aan leiding geweest maatregelen te. nemen, waardoor voor het komende seizoen de mo gelijkheid tot levering van een aantal dro gers verzekerd is. Bovendien kunnen onder bepaalde vorwaarden aan gegadigden ze kere faciliteiten worden verleend. Deze voorwaarden hebben betrekking op den opzet en de financieele regelingen. Daar het aantal drogers, dat voor het komende seizoen beschikbaar zal zijn, uit den aard der zaak beperkt is, bestaat de mogelijkheid, dat een toewijzing moet plaats vinden, waarbij de volgorde van de aanvra gen in aanmerking zal worden genomen. FEUILLETON Het Hof verhoogt de straf voor den directeur van Petra Prima. Het Amsterdamsche gerechtshof wees gisteren arrest in de strafzaak tegen den 39-jarigen commissionnair in effecten, tevens directeur van de N.V. Petra Prima en veroordeelde hem wegens verduistering, wegens het publiceeren van valsche balans en winst- en verliesrekeningen en wegens het verspreiden van on juiste mededeelingen in prospectus sen over de N.V. tot een gevange nisstraf van drie jaar met aftrek van zes maanden voorarrest. Het Hof heeft de straf dus verhoogd. De rechtbank had hem twee en een half jaar gevangenisstraf met aftrek van zes maan den voorarrest opgelegd. De commissionnair had, zooals men weet, het geld der N.V. eenvoudig als het zijne beschouwd. Hij had op grond van de statuten geld der N. V. uitgeleend aan zich zelf en dit zelf ver- speculeerd, deels gestoken in een cabaret te Brussel. Bovendien leefde hij op groo- ten voet, zoodat hij aanzienlijke bedragen in korten tijd hééft gebruikt. De N.V. Petra Prima is evenals verdachte zelve in staat van 'faillissement verklaard. In hooger beroep had de procureur-gene raal eveneens verhooging van straf gerequi- reerd, n.1. tot 3 jaar gevangenisstraf, zon der aftrek van de voorloopige hechtenis. wee broers te Kerkrade resteerd. gear- Dinsdag heeft de poitie van Kerk rade de gebroeders H. R. en W. R. naar Maastricht overgebracht en daar in het Huis van Bewaring op gesloten. Naar verluidt moet de aanhouding en insluiting ver band houden met door hen gedane pogingen om zich in het bezit te stellen van onderdeelen van mili taire uniformen bij een inwoner van een gemeente in de buurt yan Sittard. H. R. die statenloos is, werd eenige ja ren geleden, toen hij nog in Kerkrade woon achtig was, in het belang van de openbare orde uit het land gezet. Hij vertrok toen naar een naburige Duitsche grensgemeen te. W. R. die de Nederlandsche nationaliteit bezit, woonde op het oogenblik van zijn ar restatie te Kerkrade. Reeds aan het einde der vorige week ar resteerde de politie H. R. in een café op het gebied van Kerkrade, vlak bij de Duitsche grens. Later werd ook zijn broer gear resteerd. Naar 't Engelsch van A. W. Marchmont 28. Hij liet zich echter niet uit het veld slaan. „Ik meen het goed met je Dessie. Heusch. Dat heb ik je al zoo dikwijls gezegd, maar je wilt het niet gelooven. Ik wil alles doen om je te helpen. Ik weet de oorzaak van je moeilijk heden, zooals je bekend is. Ik ben hier geko men om je nog eens te zeggen, dat ik van je houd. Je bent alleen, je staat heelemaal alleen. Niet voor de eerste maal in je leven sta je op een tweesprong... Maar ik heb alleen jouw ge luk op het oog. Trouw met mij, Dessie, dan komt er een eind aan alle ellende. Met Cheriton kun je toch nooit trouwen, dat moet je zelf inzien. En zóó voort te leven houd je ook niet vol, je ziet er nu al uit als een geets. Ik ben rijk genoeg om je een verrukkelijk leven te geven. Toe, zeg ja". Ze had hem met een koud, strak gezicht aan gehoord zonder hem in de rede te vallen. Nu vroeg ze op korten, harden toon: „Hebt u nog iets anders te zeggen?" „Alleen dat ik van je houd zooals ik nog nooit van je gehouden heb!" „Nu, dat is dit mijn antwoord. Ik zou nog niet met u trouwen al moest ik mijn heele ver dere leven in de diepste armoede slijten. Meer heb ik niet te zeggen". En ze opende de deur voor den landjonker als een onmiskenbaar teeken dat ze het ge sprek als geëindigd beschouwde. Haar onvermurwbare tegenstand maakte hem razend. „Ik zal je er wel toe dwingen ik heb je in mijn macht", viel hij uit, met een gemeene grijns. „Ja, dét is uw liefde, dat wist ik", zei ze met een wrang^i, minachtenden spotlach; „en om Dagvaarding nietia verklaard. De Haagsche kantonrechter heeft den di recteur van de Haagsche Assurantie en Cre- diet Onderneming (HACO) veroordeeld tot f 3000.boete, omdat deze onderneming bij de uitvoering van haar premie-leenin gen in 1937 niet overeenkomstig haar pros pectus, welke in 1926 gepubliceerd werd, was te werk gegaan. Hierdoor zou de H.A.C.O. de loterijwet overtreden hebben. In hooger beroep heeft de rechtbank te Den Haag het vonnis van den kantonrech ter bevestigd. Na cassatie-beroep heeft de Hooge Raad de zaak naar het gerechtshof teruggewezen, welk college gisteren arrest wees. Het Haagsche gerechtshof heeft het von nis van den kantorechter vernietigd en de tegen verdachte uitgebrachte dagvaarding nietig verklaard, daar hierin, naar 's hofs meening, het ten laste gelegde niet duide lijk is gesteld. Regeling tot 1 Jan. a.s. verlengd. Naar wij van officieele zijde vernemen, heeft de minister van Economische Zaken aan de organisaties in het visscherijbedrijf medegedeeld, dat de regeling betreffende het uitvaren van de visschersvloot, behou dens enkele wijzigingen, tot 1 Januari 1940 is verlengd. Gelijk bekend, hield deze rege ling o.m. in, dat tegemoetkomingen zouden worden verleend in de hoogere bedrijfslas ten, zooals b.v. de premie van de cascomo- lest verzekering en de aanvullende uitkee- ringen bij zee-ongevallen. De beperking van het aantal uit te varen schepen is in de nieuwe regeling vervallen. Betere haringvangsten. In de haringvisscherij is deze week ver betering getreden. Te Scheveningen kwamen gisterochtend vijf haringschepen binnen met flinke vangsten en tevens ook versche haring. De versche haring deed hier gister-, ochtend f 8.tot f 9.50 per kist van 40 kg. Te IJmuiden zijn drie Scheveningsche mo- torloggers aan de markt gekomen met te samen 77 last haring in de tonnen en 1630 kisten versche haring. De laatste deed gis teren te IJmuiden plm. f 10. per kist. Met de kustvisscherij schijnt het deze week niet erg te vlotten. 49. Even later was hij in de lucht en vloog weg om zijn wahopige onderneming uit te voeren. Op het eiland was het nog steeds feest, zo trots waren de bandieten op hetgeen zij gedaan hadden. Plotseling verscheen er een vliegtuig aan de horizon. „Dat is een aanval! De vijand is in aantocht!" riep een van de leden der bende. 50. Dangloss keek naar het in zicht komende vliegtuig. „Ach, dat is Lola,", riep hij vro lijk. „Lola komt terug van de Staten! Ho-ho! Ik zou haar haast vergeten zijn!" Nu herkenden al de anderen het vliegtuig, waarin Lola Kane het eiland naderde, zoal? zij dachten. Zondag toch auto gereden. De politierechter te Assen heeft gisteren uitspraak gedaan in de zaak tegen den rijks- pluimveeconsulent te Meppel, die op Zondag 8 October j.1. ondanks het verbod met zijn auto van Gasselternijveen naar Borger was gereden om daar in een hotel te eten. Zijn auto was in beslag genomen, waarop hij zich met den burgemeester van Borger in verbin ding had gesteld, aan wien hij verklaarde, dat hij meende wel te mogen rijden en dat het verbod op 1 October slechts een proef was geweest. Nadat het diner was afgeloo- pen, was de rijkspluimveeconsulent weer in zijn auto gestapt en naar Gasselternijveen te ruggereden. De politie te Borger stelde zich, zoodra dit feit bekend was geworden, met den officier van justitie te Assen in verbinding, die en kele politiemannen opdracht gaf den man te bevelen den auto onmiddellijk naar Borger terug te brengen. Tijdens de zitting op 9 November j.1. werd verd. op niet zachtzinnige wijze door den po litierechter onderhouden over zijn gedrag als rijksambtenaar. De officier van justitie eischte een geld boete van f250.subs. een hechtenisstraf voor den tijd van zes maanden. De politierechter veroordeelde hem giste ren tot honderd gulden boete, subs. vijftig dagen hechtenis. 51. Zoals gewoonlijk wachtten ze allen tot het vliegtuig om het eiland cirkelde en dan lang zaam op het vliegveld landde. Doch nu wachtte de bandieten een verrassing. Terwijl zij dachten Lola te zien verschijnen, bemerk ten ze de grote gestalte van Jan Zeedijk wiens gezicht verborgen was achter een gas masker. Hij sprong uit het vliegtuig en rende naar de hangar. „Hè, Houdt hem tegen! Houdt hem tegen!" brulde Dangloss. 52. Een twaalftal bendeleden rende Jan Zee dijk achterna. Maar eenmaal binnen de hangar wachtte de jonge zee-officier totdat zijn ach tervolgers slechts enkele stappen van hem verwijderd waren. Toen wierp hij een traangas- bom in hun midden. Woedende uitroepen be reikten zijn oor, toen de mannen door het traangas tot de terugtocht werden gedwongen. Zeedijk snelde op het bestuurbare luchtschip toe. Een adres van den R.K. Midden standsbond. Het hoofdbestuur van den Ned. R.K. Mid denstandsbond heeft aan den minister van Economische Zaken een adres gezonden, waarin er op wordt gewezen, dat herhaal delijk de organisatie klachten bereiken, wel ke hierop neerkomen, dat, met name in de groote steden, middenstandsbedrijven in diverse branches een zware, vaak unfaire, concurrentie moeten ondervinden van hier te lande gevestigde vreemdelingen. Het moet ten zeerste onjuist worden geacht, dat vreemdelingen, die zijn vrijgesteld van alle directe lasten die de landsverdediging oplegt, er niet in worden verhinderd van den door de mobilisatie geschapen toestand profijt te trekken doordat zij hun positie kunnen versterken ten koste van gemobili seerde middenstanders, die voor aller be lang op de bres staan. Op grond van een en ander verzoekt het hoofdbestuur den minister te willen bevor deren, dat een verruiming van de toepas singsmogelijkheid van de wet van 22 April 1937 tot regeling van het zelfstandig uitoe fenen van beroepen en bedrijven door vceem delingen, worde tot stand gebracht. te krijgen wat u begeert ontziet u zich niet samen te spannen met een sujet als de Montalt". En ze keek hem aan met fonkelende oogen tot hjj als een geslagen hond de kamer uitging. Maar de deur was nog niet achter hem dicht of de angst golfde in haar omhoog, in het ver nieuwde besef, dat, als de Montalt en deze karakterlooze slappeling zich tegen haar ver- eenigd hadden, een huwelijk met Landale wel een van de voorwaarden voor het stilzwijgen van den Franschman kon zijn. Neen, besloot ze triest haar overdenkingen, ze kon onder deze omstandigheden wel alle hoop laten varen... Ze kon Tom niet in vertrouwen nemen; ze was gedwongen haar vriendin op te offeren en een huwelijk met een man, dien ze uit den grond van haar hart verachtte, scheen een on ontkoombaar noodlot, als ze Daphne van de beklaagdenbank en erger wilde redden. Ze voelde zich nameloos wanhopig en ver laten, toen er plotseling aan haar deur werd geklopt. En onbeschrijflijk was haar verbazing bij het zien van het meisje op den drempel. Ze herkende haar bezoekster onmiddellijk, hoewel ze haar maar eenmaal vluchtig ontmoet had en dat nog wel ruim vijf jaar geleden. Het was het jonge meisje, dat in het gezel schap was geweest van Rolande Lespard, toen deze op het station in Birmingham gearresteerd werd! Dessie was zóó verblijft dat ze niet in staat was te vragen waaraan ze het bezoek te danken had. Doch de ander scheen die vraag te raden; ze stak Dessie de hand toe en fluisterde: „U bent natuurlijk erg verwonderd. Maar u hoéft niet te schrikken ik kom van mr. Cheriton uw Teun", HOOFDSTUK XIX. De onverwachte bezoekster. Het duurde geruimen tijd eer Dessie zich van den schok der verrassing herstelde. Toen ze zich beiden in een gemakkelijken stoel hadden gezet, bleef ze haar bezoekster spra keloos aankijken, terwijl een chaos van ge dachten door haar brein woelde. Wat beteekende dit bezoek? Kwam het meisje werkelijk van Tom? Of was dit een nieuwe list van Montalt om haar in nog meer verwikkelingen te verstrikken? Dit was de vraag, die zich uit haar denken losmaakte. „Het is vijf jaar geleden sinds we elkaar ontmoetten," verbrak ze eindelijk de lange stilte. „Ja, en ik zal dien dag nooit vergeten," was het bescheid. „Als u een beetje van uw verbazing bent bekomen, zal ik u vertellen, wat mij vandaag hierheen bracht." Dessie zei niets, maar hoopvolle verwach ting lag in haar gelaatstrekken toen ze het andere meisje aankeek. „Ik heb een treinreis achter den rug," ver volgde de bezoekster opgewekt; „mag ik mijn mantel uittrekken?" Ze wierp hem op den divan en Dessies vlugge blik merkte direct op, dat ze smaakvol en duur gekleed was. Toen ze weer ging zitten, nam ze Dessies hand en vroeg, haar recht in de oogen kijkend: „Wil je mij geen kus geven, Dessie? En ik hoop dat je evenveel vertrouwen in mij hebt als Tom. Dessie kuste haar; ze was getroffen door dat haar bezoekster haar bij den naam Drie soldaten om het leven ge komen. Drie soldaten, die ergens in Belgisch Lim burg een mijn moesten plaatsen, zijn ten gevolge van een ontploffing om het leven gekomen. De oorzaak van het ongeluk is onbekend. De militaire overheid heeft een onderzoek ingesteld. noemde en bovendien voelde ze weer de zelfde intuïtieve sympathie voor haar als bij hun eerste ontmoeting. „Zoo, laat ik dan maar eens beginnen met mijn verhaal," hernam het meisje geani meerd. „Zooals ik al zei, Tom heeft me hier heen gestuurd en ik zal je vertellen wat nooit eerder over mijn lippen is gekomen." Ze zweeg even en vervolgde toen: „Toms oom heet, zooals je weet, Robert Ravenant; hij had een broer, John Davenant, dat was mijn vader en nog een zuster, Toms moeder. Ik ben Constance Davenant." „Dus u bent een nicht van Tom?" riep Dessie. „Ja zeker, een volle nicht. Mijn ouders zijn beide overleden. Mijn moeder stierf toen ik i vier jaar was; ik bleef alleen met mijn vader 6£, achter en heb een eenzame jeugd gehad. Ik werd al vroeg naar kostschool gestuurd en toen ik als volwassen meisje weer thuis kwam, was mijn vader invalide. Hij leefde erg teruggetrokken, had behoefte aan stilte en rust om zich heen en wilde nooit dat we gasten hadden. Ik was jong en hield, zooals te begrijpen is, van vroolijkheid en vertier, dus voelde me heelemaal niet op mijn plaats. Maar ik ging af en toe bij mijn kostschool vriendinnen logeeren en toen ik bij een van hen een deel van den zomer doorbracht ont moette in den man, met wien je mij in Bir mingham hebt getroffen. Ik kende hem onder den naam Jules Caspien; later noemde hij zich Rolande Lespard. Ik was bijna meerder jarig, maar die man met zijn Don Juan-ma- nieren bracht mijn hoofd geheel op hol. Zijn buitengewoon knap uiterlijk, zijn. vlotheid, enfin zijn heele, suggestieve, charmeerende manier van doen maakte een onweerstaan- baren indruk op mij. Later ben ik hem na tuurlijk in een ander licht gaan zien. Je moet namelijk weten, dat ik van mijn moeder een niet onaanzienlijk vermogen heb geërfd, waar ik toen spoedig zelf de beschikking over zou krijgen, en daar had hij het, zooals ik al spoedig begreep, op voorzien. Ik was roman tisch en een beetje geëxalteerd, zooals jonge meisjes kunnen zijn, vooral als een der gelijke charmeur hun pad kruist, en toen hg mij voorstelde om, zonder dat iemand er iets van wist, te trouwen en in het buitenland te gaan wohen, vond ik dat prachtig! Toen je mij met hem zag, was ik net drie uur onder weg en alles zou gegaan zijn zooals bij het zich had voorgesteld, als hij niet op het sta tion gearresteerd was en jij mij niet die waarschuwing had gegeven. Nu zie je, Des sie, waarvoor jij mij bewaard hebt! Ik schaamde me achteraf zoo, dat ik me niet bekend wilde maken, maar ik heb altijd aan je gedacht als aan een goede engel." „Wat moet het een bittere ontgoocheling voor je geweest zijn," zei Dessie vriendelijk. „Natuurlijk, maar het was alsof ik uit een droom was wakker geschud. Er is geen ster veling, behalve jij, die van dat avontuur af weet. Je zag er toen niet zoo bleek en ge drukt uit als nu, maar sterk en vol zelfver trouwen. Het was alsof er iets inspireerends lag in die frissche kracht, die van je heele persoon uitging, en dat zwijgende contact was al voldoende om het goede in mij op te wekken. Maar ik had het gevoel dat ik al en toen kwam je terug met je dringende waarschuwing om te vluch ten. Ik deed het, vrijwel zonder een woord tegen je te zeggen ik schaamde me te diep. Je hebt me van een verschrikkelijk lot en van opspraak en schande gered, Dessie, en nu ben ik hier gekomen om op mijn beurt jou de helpende hand toe te steken. Dat is wel het minste wat ik doen kan. Want ik weet dat je moeilijkheden hebt, die tot afschuwe lijke consequenties voor je kunnen leiden en Tom heeft me genoeg verteld om me te doen begrijpen, dat dezelfde man, die mij bijna in het ongeluk heeft gestort, de oorzaak is van jouw ellende. Tusschen haakjes, Tom heeft natuurlijk geen idee, dat we elkaar al eerder ontmoet hebben!" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 3