Diplomaten Jtmeiikaansche reeders protesteeren Is er kans op een Tsjechischen opstand 1 aan tafel Radioprogramma Reden om er voorloopig niet aan te denken Maar van berusting is geen sprake Wijziging Neutraliteitswet bedreigt hen Herhaaldelijk ontmoet men menschen die blijkbaar in de veronderstelling leven dat bin nen zeer afzienbaren tijd door de Tschechen een gewapende opstand ontketend zal worden; dat men als één man zal opstaan teneinde het Duitsche juk af te werpen. Is er aanleiding om aan een dergelijke actie geloof te hechten? Het is de doorgaans goed- geïnformeerde „Groene Amsterdammer", die hierop in onderstaand artikel het antwoord geeft. In de eerste dagen na het uitbreken van den oorlog werden door de Engelsche propa- gandadiensten berichten verspreid volgens welke in de Tsjechische landen ernstige on lusten zijn uitgebroken welke de allures van een opstand dreigden aan te nemen. Degenen die de mentaliteit van het Tsjechische volk kennen, stonden in het begin nogal sceptisch tegenover deze berichten. Dat het in de op winding van die dagen tot allerlei demonstra ties had kunnen en moeten komen, vonden zij weliswaar begrijpelijk, meer echter niet. Dat de volkomen onbewapende Tsjechen een opstand beraamd zouden hebben, is slechts een fantastische veronderstelling die hoogstens nut gehad heeft voor propa gandadoeleinden. De Tsjechen hebben immers willen vechten, ze hebben het zóó verwoed gewild dat die nacht in de laatste Septemberdagen van vo rig jaar, toen de algemeene mobilisatie van het Tsjechische leger afgekondigd werd, voor hen het eenige lichtpunt geweest is in het ontstellende schouwspel van hun nationale tra gedie; maar ze hebben willen strijden zoolang hun militaire macht die door het pathos van het geheele, terwille van eigen vrijheid tot het uiterste offer bereid zijnde, volk moreel ge steund werd, nog onaangetast was; en aldus bewapend zouden de Tsjechen geen seconde geaarzeld hebben om tegen alles ten strijde te trekken. Het besluit om voor het Engelsche- Fransche ultimatum te capituleeren werd door de Tsjechische regeering en tegen de wil van het volk genomen. Want wat zulk een capi tulatie met zich mee zou brengen, dat was van het begin af iederen denkenden Tsjech duidelijk. De 15e Maart was eenvoudig het gevolg van dit feit, en hoewel de meeningen uiteenloopen over de vraag of de tweede ca pitulatie die president E. Hdcha te Berlijn on derteekend heeft, juist of noodzakelijk was; aan de onmogelijkheid voor de Tsjechen om zich toen tegen de Duitsche invasie te ver zetten, kan redelijkerwijs niet getwijfeld worden. De stjjd van binnen uit. Men heeft de stap van Hécha, in het bij zonder in het buitenland, ongunstig beoor deeld. Het was Hécha er om te doen te redden wat er nog te redden viel. En als men met aandacht de stappen van de Tsjechische „pro- tectoraatsregeering" volgt, die zij zonder op houden neemt, komt men tot de conclusie, dat zij zich in den ongelijken strijd met de Duit sche overmacht geen moeite ontzegt om den Duitschers zooveel weerbaarheid als mogelijk is te toonen. De Tsjechen nemen gewoonweg de in Oos tenrijk beproefde strijdmiddelen ter hand. Wat hun „regeering" betreft, deze is er mee belast om „positieve" politiek te onderhou den met de Duitsche instanties, maar zij ver zet zich tegen de niet populaire Duitsche eischen met een wapen, dat het geheele volk tegen de Duitschers ter hand heeft genomen: de passieve weerstand. Het volk, dat zich iedere mogelijkheid van een vrije wilsuiting, wenschen en hoop be roofd zag, dat zich veroordeeld ziet als een ondergeschikte, ja, bijna als een slavenvolk onder vreemde heerschappij te leven, kon tegenover de ongewenschte gasten, die zich van het eerste oogenblik af als heer en mees ter gedroegen met een volkomen gemis aan begrip voor de hun onbekende mentaliteit en die dag in dag uit de heiligste gevoelens van de Tsjechen wisten te kwetsen, slechts één houding aannemen: die van den algeheelen boycott. De Tsjechen hebben zich gewoonweg voor de Duitschers onzichtbaar gemaakt. Ze heben zich als het waren in zichzelf terug getrokken en zich zoo nauw aaneengesloten dat het den Duitschers onmogelijk werd om tot hen door te dringen. In hen is een bijna Chiliastisch geloof levend, een geloof aan hun overwinning in de naaste toekomst. Zij heb ben wel zwaar te lijden onder de tegenwoor dige omstandigheden, maar ze lijden er onder zooals een mensch onder een booze droom kan lijden. Ze prenten zich onophoudelijk de weinige bladzijden van hun nationale geschie denis in, die waarachtig niet arm zijn aan tijden van verdrukking en periodes van glorie en opbloei; ze wenden zich tot hun nationaal cultureel erfdeel, tot de beste scheppingen van den Tsjechischen geest en tot de groote geesten, die in hun midden geweest zijn. Het Tsjechische boek, het Tsjechische tooneel, de Tjechische muziek worden weer een nationaal heiligdom, en wel op een veel intensiever wijze dan het tijdens het Tsjechisch nationaal herstel (in den loop der 19e eeuw) het geval was. Toen de Tsjechen een namaaksel van de Duitsche organisatie „Kraft duch Freude" moesten invoeren, was een van hun eerste zorgen, het den arbeiders op grooten schaal mogelijk te maken de schouwburgen te be zoeken.' Geheime organisatie. Men ziet dus, dat dit alles zich in het inner lijk van het volk afspeelt, en het zichtbare resultaat is, in 't bijzonder voor een buiten- landsche toeschouwer, nauwelijks merkbaar. Het zou echter een vergissing zijn te denken dat de Tsjechische tegenstand met het boven staande volstaat. Naast hun energiek pas sief verzet probeeren ze op allerlei manieren de eigen en werkelijke wil van het volk op ondubbelzinnige wijze tot uitdrukking te brengen. Meestal zijn het symbolische geba ren, stille demonstraties welke met een zóó groote nationale discipline verricht worden, dat het niet mogelijk is ze te verhinderen. Hierbij komen dan nog de schaarsch voorko mende onomwonden demonstraties en sabo- tages. die door de Duitschers scherp onder drukt en bestraft worden. Maar al die kleine demonstraties zouden in een dergelijke hoe veelheid niet mogelijk zijn als ze niet op de een of andere manier georganiseerd werden. Inderdaad is direct na den 15en Maart een georganiseerde bedrijvigheid ontstaan, ten einde een actieve tegenstand te organiseeren tegen de Duitsche bemoeiingen. In het begin waren er verschillende geheime organisaties, die geleidelijk voeling met elkaar kregen, zoodat deze tenslotte een eenheid konden vormen. Geen romantiek. De Duitschers weten van deze geheime or ganisaties af, en ze probeeren ze te ontdek ken en onschadelijk te maken. De massa arrestaties, die de gestapo in de eerste oor logsdagen verrichtte, hadden dit tot doel, maar moesten als een mislukking beschouwd worden. Deze geheime organisaties worden namelijk door totaal ongebekende en hoofd zakelijk jonge mannen geleid en vertegen woordigd, wier politieke loopbaan smetteloos is, waarom ze dan ook zoo moeilijk te arres teeren zijn. Men moet deze feiten echter niet idealiseeren door ze in een romantisch waas te zien, want de van nature nuchtere Tsje chen zijn in dit opzicht zeer zeker nuchter. Ze weten dat er voorloopig geen sprake is van gewapend verzet, maar dat ze desalniet temin alle maatregelen moeten nemen om voorbereid te zijn op het oogenblik, waarop een opstand succes kan brengen. Er wordt veel gesproken oevr de wa- penvoorraden die de Tsjechen gereed zouden hebben; in Bohemen niet minder dan in het buitenland. Er wordt zelfs ge sproken van groote hoeveelheden wape nen en munitie, die in veiligheid gebracht zijn. In hoeverre allerlei geruchten daar omtrent op waarheid berusten, is uiter aard moeilijk te beoordeelen. Zeker zul len de Tsjechen wel wat wapenen gered hebben, maar dat dit groote voorraden zouden zijn, is moeilijk aan te nemen. Het doel van deze geruchten is in hoofd zaak om bij het volk het zelfvertrouwen levend te houden, dat het toch niet zoo machteloos en onbewapend is en dat het IETS BETERS DAN INKTKOKERS EN ONVERTEERBARE DOCUMENTEN. HITLER HOUDT VAN VRUCHTEN EN ZOETIGHEID. (Van onzen Parijschen correspondent.) PARIJS, November 1939. Wanneer staatslieden zich aan den disch zetten, is het niet altijd de be roemde of beruchte tafel, met groen laken bedekt, waaraan conferenties worden gehouden of verdragen ge sloten. Ook staatslieden zijn men schen, die er op gezette tijden be hoefte aan hebben, zich te scharen om de tafel, die gedekt is met da mast en waarop geen inktkokers en documenten paradeeren, doch scha len, schotels, borden en glazen. De weg naar het hart van een man Diplomaten aan tafel staan om zoo te zeg gen nader bij de gewone menschen hoewel er ook onder hen zijn, die er aan tafel bui tengewone eigenaardigheden op nahouden. Zoo bekende de groote Fransche dichter Vic- tor Hugo, een onverzoenlijk tegenstander van Keizer Napoleon III, dat de wetenschap dat de Keizer, evenals hijzelf, bij voorkeur bief stuk met gebakken aardappelen at, Napo leon sympathieker maakte in zijn oogen! Roosevelt's forellen. Koks en kamerdienaars zouden heel wat kunnen vertellen over de eigenaardigheden van hun hooge meesters wat dan ook wel eens gebeurt, als na hun dood hun gedenk schriften verschijnen. Doch bij hun leven la ten zij nooit veel los. Soms echter gebeurt dit toch wel tengevolge van een of andere spe ciale oorzaak. Zoo maakte de keukenchef van het, Witte Huis wereldkundig, dat Pre sident Roosevelt zijn, des koks, fijnste scho tels versmaadde, om zich te vergasten aan forellen, in boter gebakken, door mevrouw mogelijk zal zjjn de Duitschers met wa pengeweld uit het land te verdrijven. Hoe het ook zij, voorloopig kan er moeilijk succes verwacht worden van een gewapend verzet der Tsjechen; men doet beter dit tot de onmogelijkheden te rekenen in de huidige omstandigheden. Roosevelt in eigen persoon toebereid. Natuur lijk moeten het forellen zijn, die de President zelf heeft gevangen! Dit gewichtige feit zou nooit wereldkundig zijn geworden, ware het niet dat de man, die in de keuken van het Witte Huis den scepter zwaait, zich daar door in zijn trots gekrenkt had gevoeld! Stalin's oude keukenmeid. Wanneer het eens voorkomt, dat de ridders van de edele kookkunst den journalist te woord staan, is dit in den regel alleen, om de gastmalen in vroeger tijden in geuren en kleuren doch vooral in geuren af te ma len Het is voorgoed gedaan met de pracht van de galadiners aan het hof van den Tsaar, den vrocgercn gebieder aller Russen. Dagen lang werd er aan gewerkt door de keuken chefs van de grootste Parijscho restaurants. Ook uit culinair oogpunt beschouwd is Rus land er niet op vooruitgegaan. De tegenwoor dige heer en meester aller Russen, Stalin, gebruikt zijn maaltijden in een klein kamer tje in het Kremlin te Moskou; bescheiden klein-burgcrlijk zijn de spijzen, welke zijn vertrouwde oude keukenmeid voor hem toe bereidt. Hitier houdt van fruit en bon bons. Over den smaak van Hitier is af en toe ook het een en ander bekend geworden. Zoo weet men te vertellen, dat de Führer geen vleesch eet, geen alcohol gebruikt en niet rookt. Wanneer hij gasten ontvangt, zijn dezen ge dwongen, zich aan hetzelfde regime te on derwerpen. In zijn particuliere vertrekken staan altijd groote schalen mot fruit. Boven dien legt hij een bijzondere voorliefde aan den dag voor zoetigheden. Naar het heet eet hij eiken dag vrij wat bonbons, pralines, frUits glacé's en gebak. Deze lekkernijen ont- „DRIJVENDE DOODKISTEN" KIEZEN ZEE. (Bijzondere correspondentie.) NEW YORK, November 1939. De wijziging van de neutraliteitswet houdt een ernstige bedreiging in voor de belangen der Amerikaansche ree ders, door de beperkingen, welke de Amerikaansche scheepvaart worden opgelegd. Het voornemen, om deze bepalingen te ontduiken door een aantal Amerikaansche schepen onder vreemde vlag te brengen, wijst er op, dat de reeders niet instemmen met de door de regeering ingestelde bepalin gen, die een zware handicap vormen voor de scheepvaart der V. S. De nieuwe bepalingen ten aanzien van het vervoer van goederen en passagiers door Amerikaansche schepen, waardoor hun het varen door en naar bepaalde gebieden wordt verboden, hebben in Amerikaansche scheep vaartkringen groote ontevredenheid gewekt. Juist onder de tegenwoordige Europeesche toestanden had men in die kringen gehoopt, zijn positie in het wereldverkeer aanmerke lijk te kunnen verbeteren. Het is bekend, dat de Amerikaansche scheepvaart zich tot dus verre alleen kon handhaven met behulp van aanzienlijke subsidies van den staat, gevolg vooral van het feit dat de gages der Ameri kaansche zeelieden buitengewoon hoog moe ten worden genoemd in vergelijking met die van alle andere landen. Profiteerend van de gelegenheid. Wel is waar waren de plannen voor uit breiding van de koopvaardijvloot hoofdzake lijk gericht op het verdringen van de Engel sche lijnen, die tengevolge van den oorlog genoodzaakt zijn geweest, hun diensten op Zuid-Amerika, Afrika en het Verre Oosten te staken of aanmerkelijk in te krimpen, doch daarnaast had men ook het oog laten vallen op de verbindingen met Europa en andere deelen der wereld. Dit plan is thans even wel voorloopig onuitvoerbaar, door de nieuwe wettelijke voorschriften. Dat men daarover in belanghebbende kringen slecht te spreken is, bewijst de poging van die zijde om on middellijk te trachten, Amerikaansche sche pen onder vreemde vlag te brengen een wel zeer doorzichtige poging om de wet te ontduiken. Het is dan ook niet te verwonde ren, dat de Amerikaansche regeering haar houding in deze nog niet heeft bepaald. Natuurlijk haalt de nieuw geschapen toe stand een leelijke streep door de rekening der Amerikaansche reeders, die juist alle zei len bijzetten om vooral de Engelsche scheep vaart op bepaalde gebieden te verdringen of althans haar zware concurrentie aan te doen. Het is een bekend feit dat het voor een een maal uitgeschakelde geregelde lijn bijna on mogelijk is, haar vorige positie te heroveren. Van deze wetenschap willen de Amerikaan sche reeders trachten te profiteeren, nu de kust vrij is. Hoeveel bedraagt de Amerikaan sche tonnemaat? Uit de over de maand September bekend geworden cijfers betreffende den scheeps bouw blijkt, dat op het eind van die maand in aanbouw waren 179 schepen, met een ge zamenlijke tonnemaat van 1.028.950 bruto R. T. Deze schepen zijn alle bestemd voor de Het Amerikaansche passagiersschip „Pre sident Hoover" werd eens op weg naar Sjanghai door Chineesche bommen ge troffen. Onze foto toont het schip tijdens een vroegere reis naar de Philippijnen, waar een groep vliegtuigen ter begroe ting opstegen. groote vaart, dus niet voor de vaart op de Groote Meren of de kustvaart. Een jaar ge leden bedroegen deze cijfers slechts resp. 93, met 448.365 bruto R.T. De commissie voor de Scheepvaart heeft herhaaldelijk het plan ter tafel gebracht om ook een"aantal schepen op buitenlandsche werven te laten bouwen, ten einde aldus de uitbreiding van de vloot snel ler tot stand te brengen; doch tot dusverre hebben deze voorstellen schipbreuk geleden op den taaien tegenstand der vakvereenigin- gen (die zooals men weet in de V.S. heel wat in de melk te brokken hebben), omdat van die zijde werd gevreesd dat de goedkoopere bouwkosten op buitenlandsche werven niet zouden nalaten, op den duur een nadeeligen invloed uit te oefenen op de loonen der Ame rikaansche werf arbeiders. Op het oogenblik is natuurlijk bijna geen sprake meer van bouwen in het buitenland; misschien zouden alleen nog enkele Nederlandsche en Scandi navische werven daarvoor in aanmerking kunnen komen. Ook de opgelegde schepen gaan weder dienst doen. Daar de Amerikaansche werven nog voor langen tijd voorzien zijn van opdrachten voor nieuwe schepen, is men er thans ook toe overgegaan, een deel der reeds geruimen tijd opgelegde schepen zeewaardig te maken. De ze vormden inderdaad een soort stille reserve voor het geval een nieuwe Europeesche oor log mocht uitbreken een geval, dat men in de V. S. met vrij groote zekerheid voorzag. Nu het oogenblik is aangebroken, dat deze tonnage weder met winst kan worden in de vaart gebracht, worden bedoelde schepen, die eigenlijk grootendeels rijp zijn voor den slooper, haastig opgelapt om weder zee te kunnen kiezen. De op 30 Juni 1.1. voor het laatst gepubliceerde cijfers geven aan, dat er 306 vaartuigen van verschillende tonnage waren opgelegd; de gezamenlijke tonnen- rnaat bedroeg niet minder dan 1.735.501 bruto R. T. De vrees is niet ongegrond, dat een groot aantal van deze inderhaast zeeklaar gemaakte schepen weinig jneer verdienen dan den naam van „drijvende doodkisten", doch de Amerikaansche reeder, aangelokt door de hooge vrachten, welke thans te be dingen zijn en waartegenover de exploitatie kosten een ondergeschikte rol spelen, wenscht zoo spoedig mogelijk zijn voordeel te doen met de gelegenheid, die zich op het oogenblik voordoet om groote winsten te be halen. In philosofische rust wachten de volbloed, havermotoren, tot hun baas ze weer komt roepen. Een vredig beeld in onrustigen tijd! breken ook niet in zijn vliegmachine, even min als een fleschje speciaal voor zijn ge bruik door een groote brouwerij in het Zui den van Duitschland voor hem gebrouwen nagenoeg alcoholvrij bier. De Führer als gastheer. Toen de Führer in September van het vo rige jaar de minister-presidenten van Enge land, Frankrijk en Italië in München ont ving, had hij speciaal bevolen, dat ieder hun ner datgene moest worden voorgezet, wat hij in zijn eigen land gewoon was, te eten. Zoo kreeg Mussolini een schotel spaghetti opge diend, hoewel de Duce, die zooals men weet langen tijd in Zwitserland heeft gewoond, volstrekt niet zweert bij macaroni en spa ghetti. De chef van het hotel „Vier Jahres- zeiten" in München overtrof zichzelf. Hij be reidde hoogst eigenhandig een echte „cas- soulet", welk gerecht in liet Zuiden van Frankrijk in hoog aanzien staat. Het wordt samengesteld uit witte boonen met tomaten saus, schapenvleesch, stukjes kip en worst of ham. Het schijnt, dat Daladier er zijn bij zondere voldoening over heeft uitgesproken. Een kalscotelette voor Chamberlain, Chamberlain diende men een malsche kalfscotelette voor, op Engelsche wijze aan het rooster gebraden. Engeland's premier zou dus zeer tevreden hebben kunnen zijn, indien ook de thee op Engelsche wijze was toebereid geweest; doch dit was niet het ge val. Voor dezen specifiek-Engelschen drank had men de Duitsche manier gevolgd. Of Chamberlain zich daarover heeft beklaagd, is nooit aan de openbaarheid prijs gegeven... VRIJDAG 17 NOVEMBER 1939. Hilversum I, 1875 en 414.4 m. Algemeen programma, verzorgd door de NCRV. 8.00 Berichten ANP. 8.05 Schriftlezing, meditatie. 8.20 Gramofoonmuziek (9.309.45- Gelukwens schen). 10.30 Morgendienst. 11.15 Zang en piano. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. (Om 12.30 Toespraak: „Een woord voor U" en om 12.45 Ber. ANP), I.00 Quintolia en gramofoonmuziek. 2.25—2.55 Christ. lectuur. 3.00 Viool, piano, cello en gramofoonmuziek. 4.30 Gramofoonmuziek. 5.00 Declamatie en Arnhemsche Orkestver- eeniging. In de pauze: Gramofoonmuziek. 6.30 Causerie: „De beste pruim- en kerssoor ten voor den liefhebberstuin in verband met bestuivingseischen". 7.00 Berichten. 7.15 Literair halfuur. 7.45 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber. 8.15 Gramofoonmuziek. 8.30 Arnhemsche Orkestvereeniging en soliste 3.45 Het Lyra-trio. 9.15 Koninklijke Christ. Oratoriumvereenl- ging, solisten en het Concertgebouw-orkest (opn.). 9.30 Actueel halfuur, 10.00 Berichten ANP. 10.05 Causerie „Ons gezin in de crisis". 10.35 Orgelconcert. II.20 Gramofoonmuzieli Ca. 11.5012.00 Schriraezing. Hilversum II. 301.5 m. 8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA- 12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA. 10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA. 8.00 Berichten ANP, Gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.20 Declamatie. 10.40 Utrechts strijkkwartet. 11.10 Declamatie. 11.30 Orgelspel. 12.00 De Palladians. 12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek. I.15 AVRO-Amusementsorkest. 2.00 Voor de vrouw. 3.10 Causerie: „Vrouwenarbeid in Nederland".. 3.30 AVRO-Dansorkest. 4.00 Gramofoonmuziek met toelichting. 4.30 Zang met pianobegeleiding, 5.00 Voor de kinderen. 5.30 Gramofoonmuziek. 6.006.25 De Ramblers. 6.30 Letterkundig overzicht 6.50 Zang met pianobegele^ing. 7.00 Causerie: „De grondslagen van het Demo cratisch Socialisme: De groote cursus", 7.18 Berichten ANP. 7.30 Berichten. 7.35 Cyclus: „De boeken van den Bijbel", 8.00 Cello en piano. 8.30 Causerie: „Het ontwaken van het platte land". 9.00 Gramofoonmuziek. 9.30 Radiotooneel met muziek, 10.00 Puzzle-club. 10.15 Zang met orgelbegeleiding. 10.40 Avondwijding. II.00 Berichten ANP. 11.10 Jazzmuziek (gr.pl.). 11.4012.00 Gramofoonmuziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 8