lusteloos
AKKBRMS
Jan Zeedijk in Amerika
Botter
aan mijn ontsnapt
Wij weten niet
wiens mijn het was
De Avonturen van
Radioprogramma
m i
Toch uit stroopen
geweest
Italiaansch schip
op een mijn
„Zondagsrijders" veroordeeld
Paarlen gerold
Naar 't Engelsch van A. W. Marchmont
Koopvaardij-bemanninaen
verontrust
Ontvluchte boef
aangehouden
482e STAATSLOTERIJ
door R. J. VAN NEERVOORT
Man staat terecht wegens meineed
Wegens meineed had de Middelburgsche
rechtbank indertijd den 28-jarigen J W V
veroordeeld tot zes maanden gevangenis
straf. Voor den kantonrechter te Zierikzee
zou hij n.1. als getuige verklaard hebben
dat hij in den nacht van 18 op 19 Novem
ber van het vorig jaar niet met een vriend
mee die terechtstond wegens overtreding
van de jachtwet mee uit stroopen was
geweest .terwijl zulks wel het geval was
In hooger beroep voor het gerechtshof te
's-Gravenhage terecht staande gaf hii di'
ook toe.
Het hof heeft thans het vonnis van dr
Middelburgsche rechtbank bevestigd.
De ramp met het Japansche
schip.
Alle Japansche bladen manen u..,oerig
melding van de ramp, overkomen aan het
12.00(1 ton metende lijnschip van de N.Y.K.,
de „Terukuni Maru" die zooals wij gemeld
hebben aan de Engelsche kust ter hoogte
van Harwich op een mijn geloopen en ge
zonken is.
De Japansche koopvaardij lijdt hiermede
het eerste verlies sinds het uitbreken van
den oorlog.
De woordvoerder van het departement
van buitenlandsche zaken, er naar verwij
zende, dat de oorzaak van den ramp wordt
toegeschreven aan een mijn, zeide:
„Wij weten niet wiens mijn het was. Wij
beschouwen dit geval met groote bezorgd
heid. De regeering zal de noodige stappen
nemen, wanneer de volledige omstandighe
den waarin de ramp plaats vond, zijn vast
gesteld."
De „Terukuni Maru" zoo meldt Domei
verder, was niet door een buitenlandsche
verzekeringsmaatschappij herverzekerd, zoo
dat de schade geheel gedragen moet worden
door Japansche zeeverzekeringsmaatschappij
en. Het schip werd voltooid in Mei 1929. De
bouwkosten bedroegen zeven millioen yen.
Eerst was het verzekerd voor 6Vs millioen
yen, later werd het verzekerd voor drie mil
lioen yen, daar de waarde van het schip
geleidelijk was afgeschreven.
De voor Londen bestemde lading aan
boord had een waarde van ongeveer twee
miilioen yen. Alle betrokken Japansche as
suradeurs zijn gistermorgen bijeengekomen
en besloten het verzekerde bedrag van
de Terukuni Maru" terstond uit te betalen.
Midscheeps getroffen.
Het Italiaansche stoomschip Fianona
(6660 ton) is Dinsdagavond aan de Zuidoost
kust van Engeland op een mijn geloopen.
Hoewel het schip lek is geslagen, is het nog
steeds drijvende. In den nacht van Maan
dag op Dinsdag heeft een reddingboot in de
buurt gelegen. Sleepbooten probeeren het
schip de haven binnen te sleepen.
De Fianona werd gebouwd in 1915 en
behoort toe aan de coöp. reederij Garibaldi
te Genua.
De Fianona heeft midscheeps aan stuur
boordzijde een groote scheur opgeloopen.
Voorzoover bekend werd geen der leden
van de uit 33 koppen bestaande bemanning
gewond.
De reddingboot was direct uitgevaren,
toen de knal der ontploffing werd gehoord.
De bemanning heeft den geheelen nacht
aan de pompen gewerkt. De reddingboot
bleef tot het aanbreken van den dag in
de buurt om eventueel hulp te bieden.
FEUILLETON
Moe en afgemat ihuisgekomen?
Neem vlug een "AKKERTJE"!
U is dan spoedig weer frisch
en fit, als door een wonder
Explosie op veertig meter af
stand.
De gistermorgen te IJmuiden bin
nengekomen botterUK 1 is bijna
als eerste Nederlandsche vis-
schersvaartuig het slachtoffer ge
worden van een mijnontploffing.
Terwijl het scheepje gisternacht
even buiten de lichtbrulboei voor
IJmuiden visschende was, ontplofte
op ongeveer veertig meter achter
het vaartuig een mijn, die vermoe
delijk in het net was geraakt. Een
enorme waterzuil steeg omhoog,
waardoor de botter drie meter uit
het water werd gelicht. Het neer
ploffen veroorzaakte ernstige lek
kage, maar het scheepje kon behou
den te IJmuiden binnenkomen,
waar het aan den grond is gezet.
Het net en de lijnen gingen ver
loren. Niemand van de opvarenden
werd gewond.
Haagsche dames in de duinen
bestolen.
Dinsdagmiddag wandelden twee dames
in de omgeving van den watertoren in de
duinen te 's-Gravenhage, toen twee fietsers
haar achterop reden. Een van hen griste
één der dames de tasch uit de hand en de
twee onverlaten verdwenen snel.In de
tasch bevond zich een portemonnaie met
f 5— doch ook een paarleneollier waarvan
de sluiting defect is. De waarde van dit
collier is ongeveer f 300.het bestaat uit
twee snoeren, waarvan het eene 15i en het
andere 160 paarlen telt. Het slot is een
antieke verguld zilveren schuifsluiting met
bloemmotief en met een groote diamant in
het midden en verscheidene kleine diamant
jes. Het signalement van de beide mannen
is zeer vaag. Naar de dames mededeelen
reden beiden op een racefiets. Zij zijn onge
veer 20 jaar oud en tenger van postuur.
Hun kleeding bestond uit bruine plusfours,
terwijl de één een groene en de andere een
bruine lumberjacket droeg. Zij waren
blootshoofds.
Kleermaker trachtte politie te
bedriegen.
De Haagsche politierechter heeft de vo
rige week een aantal overtredingen van het
Zondagsrijverbod te berechten gehad. In
drie zaken werd uitspraak gedaan en wer
den de verdachten tot een geldboete veroor
deeld, in drie andere zaken werd de beslis
sing tot gisteren aangehouden.
Vonnis wijzend, veroordeelde de politie
rechter een winkelier uit Den Haag, die op
Zondag met een invaliedenwagentje had
gereden tot f 5— subs. 5 dagen hechtenis,
een monteur uit Bodegraven die es Zon
dag met een taxi gereden had, waarvan hij
de rij- vergunning thuis had laten liggen,
tot een geldboete van f 25.subs. 25 da
gen hechtenis en een kleermaker uit Den
Haag, die uit een kleine tweepersoonsauto
een zitbank had weggenomen en naast zich
een aantal costuums bad gelegd, tot een
geldboete van f 15.— subs. 15 dagen hech
tenis.
34.
„Ik kan de gedachte eraan niet verdra
gen!"
„Als ik het kan, moet jij het ook kunnen,"
klonk het kortaf. „Bovendien is het verre van
zeker dat het zoover zal komen. De Montalt
zal zich heusch wel tienmaal bedenken, voor
hij iets van dien aard onderneemt. Wat ik
daarnet opperde, was slechts één van de mo
gelijkheden en allerminst de waarschijnlijkste.
„Die man ontziet niets en niemand,
Daphne," bracht Dessie in het midden.
„Maar zijn eigen belang verliet hij nooit uit
oog. Laat hij nog zoo'n invloed hebben op
mrs. Markham als ze weet dat hij een
combinatie is van Colimbert en Lespard
een moordenaar en een dief, die gevangenis
straf heeft ondergaan dan zal ze vast en
zeker niet met hem willen trouwen. En als
hij mij beschuldigt en dat afschuwelijke
schandaal wordt opgerakeld, dan loopen niet
alleen zijn huwelijkskansen gevaar, maar ook
zijn eigen veiligheid hangt aan een zijden
draad. Dus als hij iets doet, zal het hoogst-
vermoedelijk geen aanval in mijn richting
zijn."
„Het huwelijk zullen we echter in ieder ge
val verhinderen, en dat weet hij." zei Dessie
weer.
„Neen, hij weet alleen dat we dat gezegd
hebben. Hij heeft anderen veel te dikwijls ge
noeg gedreigd en er zich niet aan gehouden
om een dreigement au serieux te nemen.
„Ja, maar ik ben wel van plan het uit te
voeren," antwoordde de jongere zuster op be
slisten toon. „Ik wou maar, dat we hem die
ellendige steenen hadden gegeven, dat hij zoo
snel mogelijk naar het buitenland was ge-
Een telegram aan den minister
president.
De contactcommissie van organisaties van
werknemers ter koopvaardij heeft een te
legram gezonden aan den voorzitter van
den Raad van Ministers te 's-Gravenhage
met den volgenden inhoud:
,De contact commissie van organisaties
van werknemers ter koopvaardij is ernstig
verontrust door de scheepsramp, van de
„Simon Boiivar" en vraagt dringend om
een onderhoud, ten einde maatregelen in
overweging te kunnen geven, die, naar
haar oordeel, in de gevaarvolle omstandig
heden van thans, getroffen moeten worden,
ter verzekering van zoo groot mogelijke vei
ligheid voor de opvarenden der Nederland
sche koopvaardijvloot.
Man van internationale reputa
tie
Op 27 October werd de 36-jarige internati
onale oplichter L.G.B. door een rechercheur
van Naarden naar Amsterdam overgebracht,
om voorgeleid te worden voor den officier
van Justitie aldaar. De man wist echter
in de hoofdstad te ontvluchten. Zijn signale
ment werd verspreid en thans hebben re
chercheurs den man op de Vaillantlaan aan
gehouden en geboeid overgebracht naar het
hoofdbureau. Vandaar is hij Aaar .Naarden
op transport gesteld.
(Niet officieel)
lste klasse, 3de lijst
Trekking van Woensdag 22 November 1939
Hooge Prijzen
f 1000.— 10157 13220
f 400.— 15969
f 100.— 17746
Prijzen van 20.
1123 1276 2000 2016 2155 2686 2848 3149
3455 3717 3743 4042 4861 5485 5810 5893
5935 6039 6248 6328 6508 8281 8468 8491
8497 8656 8700 8985 9777 9787 9863 9877
10C21 10251 10305 10586 10649 11024 11071 11119
11200 11239 11515 12229 12471 12612 12635 13236
13582 14123 14580 14582 14660 14770 14951 15072
15243 15649 15673 15932 16265 16360 16496 16753
16896 16913 16915 17024 17105 17117 17200 17426
17726 17901 18200 18307 18377 18423 18562 18691
9152 19601 19675 19834 20097 20099 20330 20353
.0531 20687 20701 20727 20770 21037 21578 21719
V.rbet. Ie klasse, le lijst: 16533 m. 3. 16532.
Verbet, le klasse, 2e lijst: 14880 m. z. 14840.
VRIJDAG 24 NOVEMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
Algemeen programma, verzorgd door den
KRO.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest (12.451.10 Berichten
ANP en gramofoonmuziek.
2.00 Orgelconcert en gramofoonmuziek.
3.00 Het Rococo-octet (3.203.40 Gramofoon
muziek).
4.00 Pianovoordracht (4.204.40 Gramofoon
muziek).
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 KRO-c.kest.
6.00 Gramofoonmuziek.
6.15 KRO-Melodisten en solist.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie: „Selectie en werkzoekenden bij
de arbeidsbeurzen".
7.35 Gramofoonmuziek met verbindenden
tekst.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Gramofoonmuzieke.
8.35 Het Rococo-octet.
9.00 Zang met pianobegeleiding.
9.10 Reportage.
9.40 KRO-Melodisten en solist.
10.00 Lajos Veres en zijn Hongaars orkest.
73.
Centaur knipte met zijn vingers. „Bij Ju-
piter! ik heb een plan, waardoor Zeedijk voor
goed buiten gevecht wordt gesteld", riep hij
uit. „Luister, Tasmia..."
Terwijl hij haastig zijn plan ontvouwde,
lachte Tasmia.
Ondertussen waren Jan Zeedijk en Red
Pennington op weg naar Seattle. Toen ze daar
aankwamen, konden ze dadelijk op de hulp
van de autoriteiten rekenen en begaven zich
zo spoedig mogelijk naar het appartement
van Dr. Centaur.
74.
Zij schelden aan, doch alles bleef stil. Zij
klopten en riepen, maar er volgde geen ant
woord. Eindelijk gaf Jan Zeedijk zijn helpers
bevel de deur open te breken.
Het geluid van versplinterend hout werd
gehoord, daarna was de toegang vrij. Met ge
trokken revolvers liepen de mannen de ka
mers binnen.
De lichten werden opgestoken, maar een
haastig onderzoek toonde aan, dat de woning
leeg was. „Iemand heeft Dr. Centaur zeker
gewaarschuwd", mompelde Zeedijk. Op dat
ogenblik klonk er een dof geluid in een van
de hoeken van de kamer en een zwakke vrou-
westem riep: „help! help!"
Jan Zeedijk snelde naar de kamer waaruit
het geluid gekomen was en wierp de deur
open.
„Goeie help!" riep hij uit. In de zijkamer
bevond zich een meisje met zwart haar, aan
handen en voeten gebonden, dat tegen den
muur op den grond lag. Zij stamelde zwak
enkele woorden, terwijl Jan Zeedijk haar op
tilde. „Waar ben ik? Wat is er gebeurd?"
Jan maakte vlug de touwen los, waarmede
het meisje gebonden was. Een zucht ont
snapte haar lippen, haar ogen waren gesloten
en zij lag doodstil, blijkbaar bewusteloos.
10.20 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40 KRO-Melodisten.
11.1512.00 Gramofoonmuziek
Hilversum II. 301.5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA.
10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Gramofoonmuziek.
10.40 Declamatie.
11.00 Zang met pianobegeleiding.
11.30 Orgelspel.
12.00 De Palladians.
12.45 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
1.00 AVRO-Amusementsorkest.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Voor de huisvrouw.
2.10 Het Elsworth-strijkkwartet.
2.50 Literair overzicht.
3.20 Gramofoonmuziek.
3.30 AVRO-Dansorkest en soliste.
4.00 Gramofoonmuziek met toelichting.
4.30 VARA-orkest.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 VARA-orkest.
6.006.25 De Ramblers.
6.30 Letterkundig overzicht.
6.50 Zang met pianobegeleiding.
gaan. Dan waren we hem kwijt geweest." Ze
nam de robijnen uit haar ceintuur en gooide
ze op tafel. „Hij kam dat moois voor mijn
part krijgen, het eenige wat ik verlang, is
Dora uit zijn hnaden te redden."
„Daar kunnen we het nog altijd over heb
ben, als we weten wat zijn plannen zijn. Met
de robijnen in je bezit, heb je nog altijd een
zekere macht over hem kun je voorwaar
den stellen. Maar als hij ze eenmaal in han
den heeft, zijn we volkomen aan zijn genade
overgeleverd. Nu heeft hij nog de illusie, dat
hij een rijke vrouw aan den haak kan slaan
èn ons de steenen afhandi gmaken. Morgen
zal het hem duidelijk worden, dat mrs. Mark
ham voor hem verloren is, en dan zal het hem
een heeleboel waard zijn om althans de ju-
weelen uit de débacle te redden. Daarom moet
je ze zoolang vasthouden. Ik zou ze maar
weer naar de safe brengen daar zijn ze
het veiligst."
„Ja, dat zal ik doen," beaamde Dessie. „Ik
loop op den terugweg even bij Dora aan."
„Dan kun je beter direct gaan."
„Wat doe jij dan in den tusschentijd,
Daphne?" vroeg de ander.
„Ik blijf hier op je wachten. Kom zoo gauw
mogelijk terug, dan kunnen we onzen volgen
den stap bespreken."
Dessie was spoedig gereed om te gaan. De
robijnen had ze weer in het zakje van haar
ceintuur gestopt. Zij en Daphne kusten elkaar
hartelijk en vlug liep ze de trap af. Toen ze
de voordeur achter zich dichtgetrokken had.
keek ze om zich heen om zich te vergewis
sen, of de Montalt haar misschien niet op
wachtte. Ze zag hem echter niet en wandelde
met snelle schreden weg.
Ze was den hoek nog niet om. of ze kwam
in een groepje schamel-gekleede luidruchtige
straattypen terecht, die druk stonden te pra
ten en naar het leek, oneenigheid hadden. Een
van het illustere gezelschap trok haar aan
de mouw en poogde haar in de conversatie
te trekken.
„Toe, laat me los," verzocht Dessie, die
het heelemaal niet op familiariteiten van de
zen aard begrepen had. Maar het resultaat
v/as, dat de schijnbare veete plotseling ver
geten was en het stel zich als één man tegen
haar keerde. Ze barstte in een luid hoonend
gejoel uit en de kereld, die haar getrokken
had, vervolgde:
Wat een trotsche madam; dacht je soms
dat je beter was dan wij, al heb je fijne spul
len aan!" En ze dromden zoo tegen haar op,
dat ze tegen den muur werd gedrukt. Tot
haar ergernis was er nergens in de nabijheid
een agent te bespeuren en de enkele voorbij
gangers hadden haar waarschijnlijk niet eens
achter die mannen opgemerkt; ze schonken
ternauwernood aandacht aan een relletje,
waarin ze niets dan een gewone Londensche
straatruzie zagen, zooals die ontelbare malen
per dag voorkomen.
Er was echter zooiets dreigends in die ruige
tronies en krijschende lachstemmen, dat Des
sie angstig naar alle richtingen om hulp uit
keek. En eensklaps scheen die ook nabij. Een
auto kwam aanrijden en stopte Vlak voor het
trottoir en voor het goed tot de mannen door
drong wat er eigenlijk gebeurde, stapte een
goed gekleede heer uit, die zich tusschen hen
doordrongen en zich een weg baande naar het
jonge meisje. Het was sir Edmund Landale.
Overrompeld en geïmponeerd weken de
mannen zonder een woord terzijde om hel
meisje met haar begeleider door te laten. Sir
Edmund bracht haar naar zijn auto en ze was
te veel van streek en te dankbaar voor de
onverwachte bijstand, om zijn hulp af te
wijzen.
„Vertel me straks maar wat er gebeurd is,"
zei hij, toen ze ingestapt was. „Laten we eerst
maar zorgen zoo gauw mogelijk hiervandaan
te komen." En toen de auto zich in beweging
had gezet, ging hij voort: „Wat waren dat in
vredesnaam voor kerels en hoe kwam je daar
tusschen verzeild?"
„Ik heb er geen flauw idee van," antwoord
de ze. „Ze stonden plotseling om mij heen en
begonnen me uit te schelden. Ik was erg ge
schrokken en ben heel blij, dat u me hebt
ontzet."
In verklaarbare opluchting glimlachte ze
tegen hem.
„Toevallig, dat ik hier langs kwam en je
zag," ging hij voort. „Waar ging je heen?"
De auto reed hu door Oxfordstreet, volgens
de Montalts instructies.
„Ik kan hier wel uitstappen," sprak Des
sie. „Een tweede maal zal een dergelijk avon
tuur me wel niet overkomen."
Ze was nu weer genoeg tot zichzelf ge
komen om niet langer in Landales gezelschap
te willen zijn, dan strikt noodzakelijk was.
„Waar was je van plan heen te gaan?"
hield hij aan.
Eigenlijk zonder er bij na te denken, zei ze
het hem.
„Naar South Kensington naar het huis
van mrs. Markham in Edgecumbe Square."
„Ik moet ook naar South Kensington,"
vertelde' hij. „Ik breng je zoover. Ik moet
alleen even een boodschap doen onderweg."
Ondanks de antipathie, die ze tegen haar
metgezel koesterde, zou het wel heel ondank
baar en onbeleefd zijn, om demonstratief zijn
verder geleide te weigeren, vond ze. En sir
Edmund gedroeg zich heel correct, maakte
niet de geringste toespeling op wat hem
toch op het puntje van zijn tong moest bran
den, dat het haar niet zóó zwaar viel om zich
7.00 Cyclus: „Het beginselprogramma der
S.D.A.P.".
7.18 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Cyclus: „De boeken van den Bijbel".
8.00 Zang en piano,
8.30 Cyclus: „Het ontwaken van het platte
land".
9.00 Fragmenten uit de oprette „La belle Hé-
lène".
10.00 Puzzle-uitzending.
10.15 Orgelspel.
10.40 Avondwijding.
11.00 Berichten ANP.
11.10 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.3012.00 Groninger orkestvereeniging, ar-
beiderszangvereeniging „De Dageraad" en
^Risten (cpn.).
voor een kort poosje in zijn gezelschap te
schikken. Hij wist handig het gesprek op haar
werk te brengen en haar aan 't praten te
krijgen over haar nieuwen roman, en of het
wéér een reactie was op den angst van daar
net, ze vertelde zoo levendig en was zoo ver
diept in het gesprek, dat ze niet merkte, dat
de auto in de richting van Finchley reed in-
plaats van naar South Kensington.
Ze reden met volle vaart door Baker street
naar St. Johns Wood en toen ze de winkels
achter zich hadden, zei ze tot sir Edward,
echter zonder een spoor van argwaan:
„Ik heb niet zooveel tijd. Moet u ver zijn?"
„O neen, nog hoogstens een minuut of tien
rijden. Het is wel niet de kortste weg naar
South Kensington, maar je bent er gauw ge
noeg met de auto. Het komt eigenlijk heel
goed uit, dat je bij me bent, je kunt me dan
meteen van advies dienen. Ik wil namelijk een
jongen hond koopen, een ruwharige terrier en
nu heb ik een adres gekregen, waar ze een
nest mooie exemplaren hebben. Wil je me hel
pen er een uit te zoeken? Je had altijd nogal
verstand van honden."
Ook nu duurde het even vóór ze toestemde.
Maar haar aangeboren gevoel van ridderlijk
heid won het van haar aarzeling. Hoe weinig
ze hem ook mocht, hoe schandelijk hij zich te°
gen haar ook gedragen mocht hebben, hij had
haar nu een belangrijken dienst bewezen, en
het zou onsportief zijn daar geen wederdienst
tegenover te willen stellen. En zoo zetten zij
den tocht voort. Zonder dat het bij haar op
kwam welk een laag en gemeen spel hij met
haar speelde.
Ook toen de auto door een openstaand tuin
hek reed en stopte voor een kleine, in een
park verscholen liggende villa, had ze nog
geen flauw vermoeden van de poets, die haar
gebakken werd.
„Hier is het," kondigde hij aan. „Gaat u
maar even mee."
Ze stapte uit en volgde den jongeman de
stoep op De voordeur werd door een oude
norsche vrouw geopend.
Toen ze in de hall stond, hoorde ze no? c -
auto aankomen en door het raam zag ze c
inzittenden uitstappende Montalt!
In wilden schrik wilde ze weer naar de
voordeur rennen, maar Landale pakte haar
stevig bij den arm.
(Wordt vervolgd.)
