Jan Zeedijk in Amerika
verleden
„Ik heb gevischt",
zegt verdachte
Een zeemansdrama
Ongewoon verkeersongeluk
te Hilversum
De Avonturen van
Radioprogramma
Graan en veevoer
niet opgegeven
WRAAK
drie betonwerkers
gewond.
Verzoeningspoqing
met een broodmes!
N*S«B.-er beboet
482e STAATSLOTERIJ
door R. J. VAN NEERVOORT
van het
fcïaar 't Engelsch van A. W. Marchmont
Tot duizenden guldens boete
veroordeeld.
De kantonrechter-plaatsvervanqer
te Terborg, veroordeelde gister drie
leden van de firma C.. graanhande
laren te Halle, nl. D. C., G. H. C.,
en J. B. C., wegens overtreding van
het inventarisatiebesluit (het niet
opgeven van ongeveer 200 ton graan
en veevoeder), ieder tot een geld
boete xan 2000 gulden, subs. hon
derd dagen hechtenis, met bevel tot
teruggave van den in beslaggeno
men voorraad.
Maar achter het net
Ouderkerk aan den Amstel was in den
nacht van 24 op 25 Februari het doel van
een paar inbrekers.
Drie schuurtjes werden den volgenden da<*
opengebroken gevonden, twee fietsen, rij
wielplaatjes en een wasch waren verdwe
nen.
Op 21 April betrapte de politie bij een in
braak in een woning in de Haarlemmer
meer een inbreker op heeterdaad. Bij het
verhoor bekende hij ook andere misdrij
ven, nl. de inbraken in de schuurtjes.
Maar zeide hij het initiatief is uitge
gaan van mijn achterneef, die mij over
haalde mee te doen. Deze achterneef werd
door de rechtbank, mede met het oog op
zijn rijkvoorzicn strafblad, veroordeeld tot
twee jaar gevangenisstraf. Hij berustte n.iet
in het vonnis en stond gister in hooger be
roep voor het Amsterdamsche gerechtshof
terecht.
Verd. ontkende ook maar eenig aandeel
te hebben gehad in de inbraken te Ouder
kerk. Zijn vroegere medeverdachte zou hem
beschuldigen om iemand anders, die in wer
kelijkheid met hem mee was geweest, de
hand hoven het hoofd te houden.
Wèl moest hij toegeven den nacht
van den inbraak niet tihuis te zijn
geweest. Hij had gevischtv
Pres.: Dat hooren we dikwijls ver
klaren als men 's nachts ergens inge
broken heeft.
De vrouwen van verdachte en den kroon
getuige legden verklaringen af. die lijnrecht
met elkaar in strijd waren. De hoofdgetuige
hield voet bij stuk: verd. had samen met
hem de inbraken gepleegd.
De procureur-generaal eischte tegen verd.
anderhalf jaar gevangenisstraf met aftrek
van zes maanden voorarrest.
De verdediger, pleitte vrijspraak, daar z.i.
de hoofdgetuige onbetrouwbaar was.
Arrest 19 December.
Rotterdamsche rechtbank eischt
acht jaar tegen Phillippijn.
Gisteren heeft voor de Rotterdamsche
rechtbank terecht gestaan de 36-jarige Fhi-
lippijnsche matroos E. F. H., die in den
nacht van 21 op 22 September j.1. den Ame-
rikaanschen matroos E. A. Stone in een
café aan het Marconiplein te Rotterdam
met een groot broodmes heeft neergesto
ken.
De verdachte, een kleurling, die te New
Orleans woont en op hetzelfde Amerikaan-
sche schip voer als de verslagene, had
zich in het café .bemoeid met een vrouw,
Dit was niet naar den zin van vier Arae-
rikaansche collega's, die hem waarschuw
den en toen dat niet hielp, den Philippijn
een pak slaag hadden gegeven. De man
was daarop naar zijn schip gegaan, had er
een sweater aangetrokken, waaronder hij
een broodmes verborg en was toen terug
gekeerd naar het café. Dadelijk na zijn
binnenkomst stormde hij op den matroos
Stone toe, wien hij het mes in het hart
stak. Het slachtoffer overleed onmiddel
lijk.
Het 0. M., rekening houdende met de
niet goede verhouding tusschen kleurlin
gen en Amerikanen in het zuiden der Ver-
eenigde Staten, waardoor veel sneller op
een beleediging wordt gereageerd en met
het gunistige rapport, dat over verdachte
was ingekomen, eischte acht jaar gevan
genisstraf, met aftrek der voorloopige
hechtenis.
ONZE OOST.
Een aanrijding met treurige ge
volgen.
0],^Pnvmletal inheemsche kinderen is in de
autn vai? Bonthain door een reclame-
fhin. f Alle drie z«n gedood. De
„ï?!!?0, chauffeur vluchtte, doch werd
n°lgd door den vader van een van
|e,jKdige slachtoffers. De vader viel den
chauffeur aan en doodde hem met mes
steken.
v 'peI? Chineesch inzittende wist. aldus de
- .R.Lrt., door naar Bonthain te vluchten,
aan den wraak van den woedenden vader
te ontsnappen.
Gisterochtend omstreeks tien uur reed
een vrachtauto van een aannemer, die het
bouwwerk van Vroom en Dreesman in de
Kerkstraat te Hilversum uitvoert, op den
Lagen Naarderweg. De auto was geladen
met een grooten betonmolen.
In de cabine zaten de chauffeur D. en
de arbeider van S., op den laadbak de 22-
jarige van F. en de 25-jarige S., beiden be
tonwerkers.
Bij het passeeren van het 3.80 meter
hooge viaduct is het voorstuk van den mo
len tegen de betonnen palen van dat via
duct gebotst. Door den schok werd het ge
vaarte naar achteren gewrongen, terwijl
het chassis van de auto een knik kreeg.
Van F. en S. raakten bekneld tusschen
den wagen en den molen. De eenste, die
een diepe snede in het achterhoofd en een
hersenschudding had opgeloopen, wist zich
zelf te bevrijden. S., die letsel aan den rug
had gekregen, zag daartoe geen kans.
Touw losgemaakt.
Toegeschoten omstanders maakten het
touw los, waarmede de molen was vastge
sjord. Onmiddellijk kantelde de molen en
viel op straat. De helpers wisten zich tij
dig uit de voeten te maken.
Intusschen was S. uit zijn netelige posi
tie bevrijd. Hij werd met van F. in een na
burige woning binnengedragen. Dokter
Planten, van den geneeskundigen dienst,
liet de slachtoffers naar het r.k. ziekenhuis
overbrengen. Van F. kon, na verbonden te
zijn, naar zijn woning terugkeeren. De toe
stand van S. is ernstig.
De man, die naast den chauffeur zat, is
op het oogenblik van de botising met zijn
hoofd door de voorruit geslagen. Hij liep
geen noemenswaardig letsel op.
De woedende ex-echtgenoot kwam
op het politiebureau terecht.
Door Amsterdamsche politie-agenten is
een man gearresteerd, die in een opwelling
van woede getracht had zijn gewezen vrouw
en haar minnaar ernstig te mishandelen.
De man leefde reeds geruimen tijd geschei
den van zijn vrouw. Maandagavond besloot
hij echter de verbroken relaties weer aan te
knoopen en te dien einde begaf hij zich
naar haar woning. Daar trof hii echter den
man, met wien de vrouw thans samenleeft.
De gewezen echtgenoot ontstak hierover in
woede. Hij greep een broodmes, dat toeval
lig op tafel lag en zwaaide daar woest mede
in het rond. Het gevolg was, dat zoowel de
vrouw, als haar minnaar licht gewond wer
den. Inmiddels was de politie gewaar
schuwd en weldra was de woesteling veilig
opgesloten in het bureau. De beide anderen
konden, na verbonden te zijn. naar hun
woning terugkeeren.
Wegens beleediging van minis
ter-president De Geer.
Wegens beleediging van minister-presi
dent jhr. mr. D. J. de Geer. heeft zich de
heer C. van Geelkerken, die op een N.S.B.-
vergaderine op IC Augustus jl. in den Die
rentuin te 's-Gravenhage het woord heeft
gevoerd en mr. de Geer daarbij betiteld had
als „oude leugenaar" te verantwoorden ge
had.
Tegen hem werd een voorwaardelijke ge
vangenisstraf van twee maanden met drie
jaar proeftijd en een onvoorwaardelijke
geldboete van f200.eubs. 100 dagen hech-
t-PTiio. crppicrht
De Haagsche rechtbank legde den heer
Geelkerken gisteren alleen een geldboete
van f500 subs. 50 dagen op.
(Niet officieel)
2de klasse, 2de lijst
Trekking van Dinsdag 5 December 1939
Hooge Prijzen
1500.— 1669 6966
1000.— 20323
400.— 9326 18793 19210
200.— 4408 15403 17337
100.— 4020 13045 15208 21938
Prijzen van 30.
1011
1024
1070
1124
1141
1169
1191
1197
1198
1208
1286
1287
1298
1311
1335
1339
1343
1370
1374
1376
1428
1468
1482
1516
1542
1591
1601
1606
1616
1631
1634
1643
1653
1671
1679
1689
1714
1717
1719
1726
1740
1754
1782
1785
1786
1789
1833
1856
1858
1874
1911
1917
1918
1951
1965
2010
2013
2018
2033
2048
2061
2067
2079
2131
2134
2136
2172
2178
2233
2246
2362
2378
2379
2400
2408
2441
2478
2513
2560
2532
2576
2640
2658
2705
2749
2774
2799
2806
2810
2814
2826
2886
2935
3031
3046
3080
3100
3103
3123
3187
3214
3225
3250
3269
3300
3310
3335
3378
3 57
3489
3499
3503
3512
3517
3524
3553
3558
3570
3591
3610
3611
3639
3702
3763
3770
3790
3810
3849
3856
3866
3867
3869
3992
4014
4022
4027
4048
4073
4091
4105
4132
4171
4214
4232
4244
4343
4360
4366
4369
4380
4396
4463
4511
4514
4558
4589
4615
4677
4730
4813
4834
4864
4872
4884
4908
5001
5040
5080
5089
5096
5109
5149
5161
5221
5281
5318
5355
5368
5391
5401
5427
5486
5492
5532
5581
5600
5608
5626
5702
5722
5723
5728
5761
5780
5851
5857
5913
5954
5965
5979
5994
6001
6002
6045
6054
6120
6228
6262
6273
6307
6313
6318
6326
6352
6356
6357
6390
6397
6404
6453
6459
6485
6564
6568
6630
6681
6689
67v6
6732
6818
6827
6837
6914
6967
6970
6977
6990
7012
7219
7226
7250
7281
7294
7298
7389
7439
7449
7452
7457
7551
7565
7600
7611
7624
7649
7681
7687
7695
7707
7728
7743
7780
7782
7832
7833
7844
7848
7895
7953
7955
7994
8073
8133
8142
8151
8160
8176
8210
8251
8254
8280
8235
8342
8432
8444
8470
8494
8501
8504
8591
8699
8729
8736
8743
8768
8772
8785
8825
8838
8867
8873
8889
8908
8933
8954
8916
8986
9002
9058
9083
9094
9112
9201
9219
9252
9254
9262
9300
9369
9391
9403
9494
9506
9516
9524
9583
S605
9665
9690
9699
9756
9766
9774
9786
9809
9823
9841
9924
9940
9975
9983
10006
10009
10046
10073
10075
10096
10107
10175
10187
10199
10279
10285
10365
10444
10460
10467
10481
10487
10522
10552
10565
10566
10573
10592
10616
10632
10658
10710
10743
10806
10845
10880
10906
1Q913
10934
11014
11018
11111
11128
11129
11138
L194
11234
11262
11264
11274
11303
11310
11317
11365
11373
11394
16426
11453
11466
11525
11563
11597
11603
11636
11654
11671
11680
11700
11743
11806
11828
11891
11892
11897
11923
11993
12023
12031
12087
12114
12151
12249
12254
12255
12322
12323
12340
12343
12352
12390
12417
12440
12451
12514
12554
12570
12571
12580
12589
12594
12632
12653
12660
12762
12766
12788
12919
12967
12984
12986
13020
13032
13036
13083
13097
13186
13188
13200
13258
13259
13284
13340
13396
13406
13452
13511
13523
13538
13570
13602
13637
13644
13662
13674
13677
13690
13692
13720
13761
13770
13802
13835
13845
13880
13890
13976
13986
14030
14035
14040
14068
14U80
14081
14086
14095
14114
14137
14173
14232
1425J
14268
14309
14367
14384
14339
14420
14477
14509
14513
14546
14584
14592
14675
14704
14729
14834
14839
14870
14900
14902
14920
14975
15126
15384
15515
15563
15569
15594
15611
15536
15659
15704
15726
15736
15738
15757
15761
15784
15805
15845
15924
15933
15985
15990
16025
16027
16052
16056
16060
16073
16086
16090
16109
16116
16151
161b9
16216
16229
16329
16336
16348
16453
16471
16508
16512
16513
16573
16591
16597
16617
16662
16669
16672
16728
16773
16783
16793
16801
16825
16827
16853
16854
16981
17017
17025
17038
17049
17052
17166
17269
17314
17316
17351
17437
17442
17456
17467
17469
17528
17530
17545
17590
17609
17618
17638
17692
17700
17705
17734
17738
17789
17826
17828
17852
17856
17862
17884
17899
17953
17963
18018
18054
18059
18069
18183
18210
18219
18225
18233
18302
18313
18336
1836"
18373
18392
18452
18487
1861.
18657
18668
18686
18733
18741
18744
18753
18766
18786
18809
18858
18864
18872
18964
18991
19023
19030
19064
19068
19093
19180
19213
19218
19238
19263
19363
19407
19408
19446
19489
19522
19527
19592
19611
19643
19711
19788
19798
19811
19941
19953
19954
19956
20015
20035
20047
20061
20076
20128
20144
20170
20192
20195
20295
20339
20365
20382
20435
20467
20480
20504
20612
20655
20661
20818
20833
20880
20884
2095?
20992
21047
21055
21090
21095
21099
21118
21160
21171
2)283
2L. 0
21333
21403
21405
21438
21447
21452
2.513
21527
21531
21550
21591
21607
21673
21756
21759
21795
21815
21881
21926
21946
113.
Daarna volgden enkele woorden, die voor
eeuwig in de hersenen van Jan Zeedijk wer
den gegrift.
„De krijgsraad heeft besloten om de te
kenen van Uw rang van Uw uniform te ver
wijderen en U oneervol ontslag te geven uit
den dienst van de marine der Vereenige
Staten", klonk de zware, ijzige stem. Jan
Zeedijk had het gevoel alsof de wanden vqp
de kamer beefden bij het horen van dit
vreselijke vonnis.
114.
„Dus
„De sergeant-majoor zal het eerste deel
van het vonnis uitvoeren!"
21964 21976
Verbeter. 2e klasse, le lijst: 5896 m. z. 5892.
HOOFDSTUK 9.
Gedegradeerd.
115.
„Breng hem naar het commandodek!" be
val een scherpe stem. Jan Zeedijk stapte
tussen twee bewakers in naar het dek. Hij
keek strak voor zich uit, terwijl hij langs
de rijen matrozen en ofifcieren in hun blau
we uniformen liep. „Halt!" riep de stem
opnieuw.
116,
Jan Zeedijk bleef staan, zijn begeleiders
traden terug. Op een luid bevel trad een van
de sergeants-majoor naar voren. Hij legde
zijn hand op Jan Zeedijk's arm. In die hand
hield hij een klein, glinsterend mes.
„Het spijt me, mijnheer," fluisterde de
zeeman.
„Zwijg!" klonk de grove stem. „Doe je
plicht zonder er bij te spreken! Snij de kno
pen af en zijn gouden biezen!"
DONDERDAG 7 DECMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest.
12,45 Berichten ANP en Gramofoonmuziek.
1.00 KRO-orkest.
2.002.55 Handwerkuurtje.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Hadenarbeid voor de jeugd.
5.30 Ensemble Zingaresca en gramofoonmuz.
6.45 C.N.V.-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.45 Causerie over metaalbewerking.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-ber.
8.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
8.50 Causerie: „Domineeswerk in oorlogstijd".
9.20 Orgelconcert.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Gramofoonmuziek.
Ca. 10.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum II. 301.5 m.
AVRO-uitzending.
8.00 Berichten ANP; Orgelspel.
8.30 Gramofoonmuziek.
9.00 AVRO-Amusemtensorkest (opn.).
9.45 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgij wij ding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Omroeporkest.
11.00 Weekoverzicht.
11.15 Omroeporkest en solist.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00 De Vagebonden en soliste.
I.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Viool en piano.
3.00 Brei- en borduurcursus.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.00 Voor zieken en thuisizttenden.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.00 AVRO-Weekkaleidoscoop.
5.306.30 AVRO-Amusementsorkest en solist.
6.33 Sporthalfuur.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 Voor militairen.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.20 Concertgebouworkest, het koor van de
Koninklijke Oratoriumvereeniging en solis
ten. (Ca. 9.20 Causerie over Jean Jacquas
Rousseau).
10.30 Reportage.
II.00 Berichten ANr. Hierna tot 12.00 AVRO-
Dansorkest en gramofoonmuziek.
FEUILLETON
45.
Door Toms haastig vertrek had ze geen
gelegenheid gehad lang met hem te praten en
ze wist niet wat ze thans met de robijnen
moest aanvangen. Haar bewering tegen de
Montalt, dat ze ze aan Landale in bewaring
bad gegeven, was slechts een snel door haar
brein geflitste wanhoopspoging geweest om
zich de van den boosdoener van het lijf te
houden en na haar terugkomst had zij de
edelsteenen weer in de safe geborgien. Nu ze
hun geschiedenis kende, wilde ze niets liever,
dan dat ze zoo spoedig mogelijk aan den
rechtmatigen eigenaar teruggegeven konden
worden, doch ze wachtte met eventueele stap
pen, tot ze met Tom zou hebben overlegd Het
Vooruitzicht alleen dat ze met hem er over
spreken kon en niets meer hoefde te verber
gen, gaf haar een heerlijk gevoel van bevrij
ding.
Trouwen kon ze natuurlijk niet met hem.
Op dat punt stond haar besluit vast, onher
roepelijk vast. Als de politie op een ongeluk
kig moment achter Daphnes identiteit met
„Roode Lizzie" kwam en wie kon zeggen
door welke onvoorziene samenloop dat, ook
nu van de Monthalts kant geen gevaar meer
dreigde, zou kunnen gebeuren? beteekende
dat schande en een vernietigde carrière voor
Tom, zelfs al zou, wat niet waarschijnlijk
leek, haar zuster in staat zijn haar onschuld
te bewijzen. Ze had nog tijd gehad hem dit
nadrukkelijk onder het oog te brengen, maar
hij scheen het niet erngstig op te vatten en
was heel lief voor haar geweest alsof er
niets veranderd was
Gelukkig had ze een heeleboel werk en
daar wierp ze zich met al haar energie op.
zoodat ze weinig tijd had om te piekeren.
Zóó snel gingen de dingen voorbij, dat er bij
na een week om was, voor het goed tot haar
doordrong, en opeens kwam ze tot het besef
dat er nog heelemaal geen bericht van Tom
gekomen was.
Het was eigenlijk wel goed zoo, hield ze
zichzelf voor, maar toch betrapte zij zich op
een gevoel van teleurstelling, toen ook dien
morgen de post geen brief van hem bracht.
Doch ze schudde haar gedruktheid van zich
af en zette zich na het ontbijt aan het schrij
ven van een artikel.
Toen ze een poosje bezig was, werd er aan
de buitendeur van de flat geklopt en in de
overtuiging, dat het een van de leveranciers
was, die om dezen gewoonlijk kwamen, riep
ze „kom binnen en zet maar neer," en ze was
zoo verdiept in haar werk, dat ze niet eens
opkeek, zoodat het dan ook met groote en
vreugdevolle verbazing was, dat ze het vol
gend oogenblik een paar sterke, liefkoozende
armen om zich heen voelde.
„O, ben jij het!" hijgde ze, haast ademloos
in de omhelzing; „ik dacht dat het een leve
rancier was." Toen deed ze een zwakke po
ging om zich te bevrijden. „Dat moet je niet
doen, Tom ik wil het heusch niet hebben,"
protesteerde ze. „Je wéét dat het ver
keerd is."
„Dat weet ik héélemaal niet, liefste,"
lachte hij overmoedig. „Maar ik ben óók een
leverancier ik kom wat brengen. Alleen kon
ik het niet in het halletje neerzetten."
„Wat is het dan?" vroeg ze, met een twin
keling van ondeugendheid nu, ontwapend door
zijn joligheid en half vermoedend wat hij be
doelde.
,,D i t is het!" en meteen gaf hij haar een
kus. „En nu zal ik je eens wat vertellen, Des-
sie. Ik heb de toestemming van mijn oom en
wij gaan trouwen."
„Ik heb je gezegd dat het onmogelijk is,
Tom," klonk het afwerend. „Neen, lach nu
alsjeblieft niet, daar is het veel te ernstig
voor."
Doch hij liet zich niet uit het veld slaan.
„Och kind, ik ben ook zoo gelukkig, al moet
ik toegeven, dat die geschiedenis allesbehalve
vroolijk was. Je weet waarschijnlijk nog niet,
dat de Montalt vannacht eindelijk is gestorven.
Landale belde me gisteravond op, of ik direct
wilde komen."
„Waarom hebben jullie mij niet gewaar
schuwd?" vroeg Dessie, een tikje teleurge
steld. „Dora zou het misschien prettig hebben
gevonden als ik bij haar was."
„Je kunt beter straks naar haar toegaan.
Ze is tot het laatst in St. John's Wood ge
bleven en ik voelde er niets voor jou déér naar
toe te halen. Ze is nu naar bed gegaan, vol
komen uitgeput en overstuur van verdriet.
Laat haar maar eerst een paar uur slapen; die
ellendige historie heeft haar ontzettend aan
gepakt. Toen ik gisteravond kwam, was ze op
het punt flauw te vallen. Maar ze heeft zich
overigens kranig gehouden. Ze heeft den man
zoover gekregen, dat hij de heele waarheid
bekend heeft over die geschiedenis van de
robijnen en den moord die daarbij gepleegd is
Landale heeft zijn verklaring als getuige ge-
teekend."
„En wat is die waarheid?" vroeg Dessie in
spanning.
„Dat h ij dien Maitland vermoord heeft en
het zoo heeft aangelegd, dat de verdenking op
je zuster moest vallen. Alle naargeestige bij
zonderheden vertel ik je later wel, maar zijn
verklaring heldert alles, op en voor je zuster
bestaat absoluut geen gevaar meer om nog in
de zaak betrokken te worden."
Dessie was bleek geworden, doch toen ze
Tom aankeek met de wetenschap dat iedere
hindernis nu uit den weg geruimd was, schit
terden haar oogen en trok een blos over haar
wangen.
„En hoe staat het nu met je besluit?" vroeg
hij, haar gedachten radend.
"O, ik ben zoo onuitsprekelijk gelukkig,"
kwam het hortend over haar lippen, terwijl de
tranen haar over het gezicht stroomden en ze
haar hoofd tegen Toms schouder vlijde.
Er viel een lange stilte, die ze geen van
beiden wilden verbreken.
„Eén ding zijn we billijkheidshalve ver
plicht," zei Tom ten laatste. „We moeten Lan
dale de eer geven, die hem toekomt, voor de
verandering in hem. Hij heeft zich in deze
laatste dagen werkelijk keurig gedragen, en ik
ben overtuigd dat hij oprecht spijt heeft van
wat hij tegenover jou heeft misdreven. Wat er
dien avond gebeurd is, heeft een ontzettenden
indruk op hem gemaakt."
„Als hij mij maar verder met rust laat, zal
aan mijn dankbaarheid jegens hem niets ont
breken," zei Dessie een beetje spottend.
„Hij heeft in ieder opzicht meegewerkt om
die verklaring van de Montalt te krijgen,
liefste," pleitte Tom, „en ik heb vertrouwen
in hem. Dat moet jij ook hebben."
„O, ik koester geen wrok tegen hem," was
het wederwoord. „Hij was zelf tot op zekere
hoogte ook de dupe van de Montalt. Maar dat
neemt niet weg dat ik hem mijn leven lang niet
meer hoop te zien."
„Daar zal voorloopig ook niet veel kans op
zijn hij gaat een reis om de wereld maken."
„En wat moet er met die steenen gebeuren
met de Rohilkundrobijnen wilde Dessie
weten. „Hoe raak ik die akelige dingen kwijt?
Ik ben er gewoon bang voor er hangt een
sfeer van boosheid en bloedschuld omheen."
„Daar heb ik ook aan gedacht. We zullen ze
aan den rechtmatigen eigenaar teruggeven en
hebben dan recht op de belooning, die voor het
vinden uitgeloofd is. Laten we dat bedrag
het is niet zoo'n klein beetje aan een zieken
huis geven voor een Dessie Merrion-fonds".
Die bestemming leek het meisje de mooiste
die aan het geld gegeven kon worden en ze
glimlachte dankbaar en vol liefde naar Tom
Na een oogenblik hernarp ze:
„Nu moet ik naar Dora, Tom. Ze heeft mis
schien hulp noodig".
„Over een minuut!" klonk het vroolijk. „Je
moet eerst nog drie dingen doen: zeggen dat
jo met me meegaat naar mijn oom. Je weet
dat helaas iedere dag te laat kan zijn en zijn
ongeduld en kennis met je te maken is groot
Verder moet je den datum vaststellen waarop
je voor de laatste maal je naam veranderd en
dat is nummero drie me een kus geven
om de twee contracten te bezegelen".
Ze lachte hartelijk en bloosde nog dieper dan
eerst, toen hij haar in zijn armen nam.
En toen ze wegging, waren de beide contrac
ten nauwkeurig geformuleerd en met vei»
zegels bekrachtigd.
EINDE.