Jan Zeedijk in Amerika verleden „Ik heb gevischt", zegt verdachte Een zeemansdrama Ongewoon verkeersongeluk te Hilversum De Avonturen van Radioprogramma Graan en veevoer niet opgegeven WRAAK drie betonwerkers gewond. Verzoeningspoqing met een broodmes! N*S«B.-er beboet 482e STAATSLOTERIJ door R. J. VAN NEERVOORT van het fcïaar 't Engelsch van A. W. Marchmont Tot duizenden guldens boete veroordeeld. De kantonrechter-plaatsvervanqer te Terborg, veroordeelde gister drie leden van de firma C.. graanhande laren te Halle, nl. D. C., G. H. C., en J. B. C., wegens overtreding van het inventarisatiebesluit (het niet opgeven van ongeveer 200 ton graan en veevoeder), ieder tot een geld boete xan 2000 gulden, subs. hon derd dagen hechtenis, met bevel tot teruggave van den in beslaggeno men voorraad. Maar achter het net Ouderkerk aan den Amstel was in den nacht van 24 op 25 Februari het doel van een paar inbrekers. Drie schuurtjes werden den volgenden da<* opengebroken gevonden, twee fietsen, rij wielplaatjes en een wasch waren verdwe nen. Op 21 April betrapte de politie bij een in braak in een woning in de Haarlemmer meer een inbreker op heeterdaad. Bij het verhoor bekende hij ook andere misdrij ven, nl. de inbraken in de schuurtjes. Maar zeide hij het initiatief is uitge gaan van mijn achterneef, die mij over haalde mee te doen. Deze achterneef werd door de rechtbank, mede met het oog op zijn rijkvoorzicn strafblad, veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf. Hij berustte n.iet in het vonnis en stond gister in hooger be roep voor het Amsterdamsche gerechtshof terecht. Verd. ontkende ook maar eenig aandeel te hebben gehad in de inbraken te Ouder kerk. Zijn vroegere medeverdachte zou hem beschuldigen om iemand anders, die in wer kelijkheid met hem mee was geweest, de hand hoven het hoofd te houden. Wèl moest hij toegeven den nacht van den inbraak niet tihuis te zijn geweest. Hij had gevischtv Pres.: Dat hooren we dikwijls ver klaren als men 's nachts ergens inge broken heeft. De vrouwen van verdachte en den kroon getuige legden verklaringen af. die lijnrecht met elkaar in strijd waren. De hoofdgetuige hield voet bij stuk: verd. had samen met hem de inbraken gepleegd. De procureur-generaal eischte tegen verd. anderhalf jaar gevangenisstraf met aftrek van zes maanden voorarrest. De verdediger, pleitte vrijspraak, daar z.i. de hoofdgetuige onbetrouwbaar was. Arrest 19 December. Rotterdamsche rechtbank eischt acht jaar tegen Phillippijn. Gisteren heeft voor de Rotterdamsche rechtbank terecht gestaan de 36-jarige Fhi- lippijnsche matroos E. F. H., die in den nacht van 21 op 22 September j.1. den Ame- rikaanschen matroos E. A. Stone in een café aan het Marconiplein te Rotterdam met een groot broodmes heeft neergesto ken. De verdachte, een kleurling, die te New Orleans woont en op hetzelfde Amerikaan- sche schip voer als de verslagene, had zich in het café .bemoeid met een vrouw, Dit was niet naar den zin van vier Arae- rikaansche collega's, die hem waarschuw den en toen dat niet hielp, den Philippijn een pak slaag hadden gegeven. De man was daarop naar zijn schip gegaan, had er een sweater aangetrokken, waaronder hij een broodmes verborg en was toen terug gekeerd naar het café. Dadelijk na zijn binnenkomst stormde hij op den matroos Stone toe, wien hij het mes in het hart stak. Het slachtoffer overleed onmiddel lijk. Het 0. M., rekening houdende met de niet goede verhouding tusschen kleurlin gen en Amerikanen in het zuiden der Ver- eenigde Staten, waardoor veel sneller op een beleediging wordt gereageerd en met het gunistige rapport, dat over verdachte was ingekomen, eischte acht jaar gevan genisstraf, met aftrek der voorloopige hechtenis. ONZE OOST. Een aanrijding met treurige ge volgen. 0],^Pnvmletal inheemsche kinderen is in de autn vai? Bonthain door een reclame- fhin. f Alle drie z«n gedood. De „ï?!!?0, chauffeur vluchtte, doch werd n°lgd door den vader van een van |e,jKdige slachtoffers. De vader viel den chauffeur aan en doodde hem met mes steken. v 'peI? Chineesch inzittende wist. aldus de - .R.Lrt., door naar Bonthain te vluchten, aan den wraak van den woedenden vader te ontsnappen. Gisterochtend omstreeks tien uur reed een vrachtauto van een aannemer, die het bouwwerk van Vroom en Dreesman in de Kerkstraat te Hilversum uitvoert, op den Lagen Naarderweg. De auto was geladen met een grooten betonmolen. In de cabine zaten de chauffeur D. en de arbeider van S., op den laadbak de 22- jarige van F. en de 25-jarige S., beiden be tonwerkers. Bij het passeeren van het 3.80 meter hooge viaduct is het voorstuk van den mo len tegen de betonnen palen van dat via duct gebotst. Door den schok werd het ge vaarte naar achteren gewrongen, terwijl het chassis van de auto een knik kreeg. Van F. en S. raakten bekneld tusschen den wagen en den molen. De eenste, die een diepe snede in het achterhoofd en een hersenschudding had opgeloopen, wist zich zelf te bevrijden. S., die letsel aan den rug had gekregen, zag daartoe geen kans. Touw losgemaakt. Toegeschoten omstanders maakten het touw los, waarmede de molen was vastge sjord. Onmiddellijk kantelde de molen en viel op straat. De helpers wisten zich tij dig uit de voeten te maken. Intusschen was S. uit zijn netelige posi tie bevrijd. Hij werd met van F. in een na burige woning binnengedragen. Dokter Planten, van den geneeskundigen dienst, liet de slachtoffers naar het r.k. ziekenhuis overbrengen. Van F. kon, na verbonden te zijn, naar zijn woning terugkeeren. De toe stand van S. is ernstig. De man, die naast den chauffeur zat, is op het oogenblik van de botising met zijn hoofd door de voorruit geslagen. Hij liep geen noemenswaardig letsel op. De woedende ex-echtgenoot kwam op het politiebureau terecht. Door Amsterdamsche politie-agenten is een man gearresteerd, die in een opwelling van woede getracht had zijn gewezen vrouw en haar minnaar ernstig te mishandelen. De man leefde reeds geruimen tijd geschei den van zijn vrouw. Maandagavond besloot hij echter de verbroken relaties weer aan te knoopen en te dien einde begaf hij zich naar haar woning. Daar trof hii echter den man, met wien de vrouw thans samenleeft. De gewezen echtgenoot ontstak hierover in woede. Hij greep een broodmes, dat toeval lig op tafel lag en zwaaide daar woest mede in het rond. Het gevolg was, dat zoowel de vrouw, als haar minnaar licht gewond wer den. Inmiddels was de politie gewaar schuwd en weldra was de woesteling veilig opgesloten in het bureau. De beide anderen konden, na verbonden te zijn. naar hun woning terugkeeren. Wegens beleediging van minis ter-president De Geer. Wegens beleediging van minister-presi dent jhr. mr. D. J. de Geer. heeft zich de heer C. van Geelkerken, die op een N.S.B.- vergaderine op IC Augustus jl. in den Die rentuin te 's-Gravenhage het woord heeft gevoerd en mr. de Geer daarbij betiteld had als „oude leugenaar" te verantwoorden ge had. Tegen hem werd een voorwaardelijke ge vangenisstraf van twee maanden met drie jaar proeftijd en een onvoorwaardelijke geldboete van f200.eubs. 100 dagen hech- t-PTiio. crppicrht De Haagsche rechtbank legde den heer Geelkerken gisteren alleen een geldboete van f500 subs. 50 dagen op. (Niet officieel) 2de klasse, 2de lijst Trekking van Dinsdag 5 December 1939 Hooge Prijzen 1500.— 1669 6966 1000.— 20323 400.— 9326 18793 19210 200.— 4408 15403 17337 100.— 4020 13045 15208 21938 Prijzen van 30. 1011 1024 1070 1124 1141 1169 1191 1197 1198 1208 1286 1287 1298 1311 1335 1339 1343 1370 1374 1376 1428 1468 1482 1516 1542 1591 1601 1606 1616 1631 1634 1643 1653 1671 1679 1689 1714 1717 1719 1726 1740 1754 1782 1785 1786 1789 1833 1856 1858 1874 1911 1917 1918 1951 1965 2010 2013 2018 2033 2048 2061 2067 2079 2131 2134 2136 2172 2178 2233 2246 2362 2378 2379 2400 2408 2441 2478 2513 2560 2532 2576 2640 2658 2705 2749 2774 2799 2806 2810 2814 2826 2886 2935 3031 3046 3080 3100 3103 3123 3187 3214 3225 3250 3269 3300 3310 3335 3378 3 57 3489 3499 3503 3512 3517 3524 3553 3558 3570 3591 3610 3611 3639 3702 3763 3770 3790 3810 3849 3856 3866 3867 3869 3992 4014 4022 4027 4048 4073 4091 4105 4132 4171 4214 4232 4244 4343 4360 4366 4369 4380 4396 4463 4511 4514 4558 4589 4615 4677 4730 4813 4834 4864 4872 4884 4908 5001 5040 5080 5089 5096 5109 5149 5161 5221 5281 5318 5355 5368 5391 5401 5427 5486 5492 5532 5581 5600 5608 5626 5702 5722 5723 5728 5761 5780 5851 5857 5913 5954 5965 5979 5994 6001 6002 6045 6054 6120 6228 6262 6273 6307 6313 6318 6326 6352 6356 6357 6390 6397 6404 6453 6459 6485 6564 6568 6630 6681 6689 67v6 6732 6818 6827 6837 6914 6967 6970 6977 6990 7012 7219 7226 7250 7281 7294 7298 7389 7439 7449 7452 7457 7551 7565 7600 7611 7624 7649 7681 7687 7695 7707 7728 7743 7780 7782 7832 7833 7844 7848 7895 7953 7955 7994 8073 8133 8142 8151 8160 8176 8210 8251 8254 8280 8235 8342 8432 8444 8470 8494 8501 8504 8591 8699 8729 8736 8743 8768 8772 8785 8825 8838 8867 8873 8889 8908 8933 8954 8916 8986 9002 9058 9083 9094 9112 9201 9219 9252 9254 9262 9300 9369 9391 9403 9494 9506 9516 9524 9583 S605 9665 9690 9699 9756 9766 9774 9786 9809 9823 9841 9924 9940 9975 9983 10006 10009 10046 10073 10075 10096 10107 10175 10187 10199 10279 10285 10365 10444 10460 10467 10481 10487 10522 10552 10565 10566 10573 10592 10616 10632 10658 10710 10743 10806 10845 10880 10906 1Q913 10934 11014 11018 11111 11128 11129 11138 L194 11234 11262 11264 11274 11303 11310 11317 11365 11373 11394 16426 11453 11466 11525 11563 11597 11603 11636 11654 11671 11680 11700 11743 11806 11828 11891 11892 11897 11923 11993 12023 12031 12087 12114 12151 12249 12254 12255 12322 12323 12340 12343 12352 12390 12417 12440 12451 12514 12554 12570 12571 12580 12589 12594 12632 12653 12660 12762 12766 12788 12919 12967 12984 12986 13020 13032 13036 13083 13097 13186 13188 13200 13258 13259 13284 13340 13396 13406 13452 13511 13523 13538 13570 13602 13637 13644 13662 13674 13677 13690 13692 13720 13761 13770 13802 13835 13845 13880 13890 13976 13986 14030 14035 14040 14068 14U80 14081 14086 14095 14114 14137 14173 14232 1425J 14268 14309 14367 14384 14339 14420 14477 14509 14513 14546 14584 14592 14675 14704 14729 14834 14839 14870 14900 14902 14920 14975 15126 15384 15515 15563 15569 15594 15611 15536 15659 15704 15726 15736 15738 15757 15761 15784 15805 15845 15924 15933 15985 15990 16025 16027 16052 16056 16060 16073 16086 16090 16109 16116 16151 161b9 16216 16229 16329 16336 16348 16453 16471 16508 16512 16513 16573 16591 16597 16617 16662 16669 16672 16728 16773 16783 16793 16801 16825 16827 16853 16854 16981 17017 17025 17038 17049 17052 17166 17269 17314 17316 17351 17437 17442 17456 17467 17469 17528 17530 17545 17590 17609 17618 17638 17692 17700 17705 17734 17738 17789 17826 17828 17852 17856 17862 17884 17899 17953 17963 18018 18054 18059 18069 18183 18210 18219 18225 18233 18302 18313 18336 1836" 18373 18392 18452 18487 1861. 18657 18668 18686 18733 18741 18744 18753 18766 18786 18809 18858 18864 18872 18964 18991 19023 19030 19064 19068 19093 19180 19213 19218 19238 19263 19363 19407 19408 19446 19489 19522 19527 19592 19611 19643 19711 19788 19798 19811 19941 19953 19954 19956 20015 20035 20047 20061 20076 20128 20144 20170 20192 20195 20295 20339 20365 20382 20435 20467 20480 20504 20612 20655 20661 20818 20833 20880 20884 2095? 20992 21047 21055 21090 21095 21099 21118 21160 21171 2)283 2L. 0 21333 21403 21405 21438 21447 21452 2.513 21527 21531 21550 21591 21607 21673 21756 21759 21795 21815 21881 21926 21946 113. Daarna volgden enkele woorden, die voor eeuwig in de hersenen van Jan Zeedijk wer den gegrift. „De krijgsraad heeft besloten om de te kenen van Uw rang van Uw uniform te ver wijderen en U oneervol ontslag te geven uit den dienst van de marine der Vereenige Staten", klonk de zware, ijzige stem. Jan Zeedijk had het gevoel alsof de wanden vqp de kamer beefden bij het horen van dit vreselijke vonnis. 114. „Dus „De sergeant-majoor zal het eerste deel van het vonnis uitvoeren!" 21964 21976 Verbeter. 2e klasse, le lijst: 5896 m. z. 5892. HOOFDSTUK 9. Gedegradeerd. 115. „Breng hem naar het commandodek!" be val een scherpe stem. Jan Zeedijk stapte tussen twee bewakers in naar het dek. Hij keek strak voor zich uit, terwijl hij langs de rijen matrozen en ofifcieren in hun blau we uniformen liep. „Halt!" riep de stem opnieuw. 116, Jan Zeedijk bleef staan, zijn begeleiders traden terug. Op een luid bevel trad een van de sergeants-majoor naar voren. Hij legde zijn hand op Jan Zeedijk's arm. In die hand hield hij een klein, glinsterend mes. „Het spijt me, mijnheer," fluisterde de zeeman. „Zwijg!" klonk de grove stem. „Doe je plicht zonder er bij te spreken! Snij de kno pen af en zijn gouden biezen!" DONDERDAG 7 DECMBER 1939. Hilversum I. 1875 en 414.4 m. 8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 2.00—12.00 NCRV. 8.00 Berichten ANP. 8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstig halfuur. 12.00 Berichten. 12.15 KRO-orkest. 12,45 Berichten ANP en Gramofoonmuziek. 1.00 KRO-orkest. 2.002.55 Handwerkuurtje. 3.00 Gramofoonmuziek. 3.45 Bijbellezing. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Hadenarbeid voor de jeugd. 5.30 Ensemble Zingaresca en gramofoonmuz. 6.45 C.N.V.-kwartiertje. 7.00 Berichten. 7.15 Boekbespreking. 7.45 Causerie over metaalbewerking. 8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-ber. 8.15 Zang met pianobegeleiding en gramo foonmuziek. 8.50 Causerie: „Domineeswerk in oorlogstijd". 9.20 Orgelconcert. 10.00 Berichten ANP, actueel halfuur. 10.30 Gramofoonmuziek. Ca. 10.5012.00 Schriftlezing. Hilversum II. 301.5 m. AVRO-uitzending. 8.00 Berichten ANP; Orgelspel. 8.30 Gramofoonmuziek. 9.00 AVRO-Amusemtensorkest (opn.). 9.45 Gramofoonmuziek. 10.00 Morgij wij ding. 10.15 Gewijde muziek (gr.pl.). 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Omroeporkest. 11.00 Weekoverzicht. 11.15 Omroeporkest en solist. 12.15 Gramofoonmuziek. 12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek. 1.00 De Vagebonden en soliste. I.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Voor de vrouw. 2.30 Viool en piano. 3.00 Brei- en borduurcursus. 3.45 Gramofoonmuziek. 4.00 Voor zieken en thuisizttenden. 4.30 Gramofoonmuziek. 5.00 AVRO-Weekkaleidoscoop. 5.306.30 AVRO-Amusementsorkest en solist. 6.33 Sporthalfuur. 7.00 Voor de kinderen. 7.05 Voor militairen. 7.30 Engelsche les. 8.00 Berichten ANP, mededeelingen. 8.20 Concertgebouworkest, het koor van de Koninklijke Oratoriumvereeniging en solis ten. (Ca. 9.20 Causerie over Jean Jacquas Rousseau). 10.30 Reportage. II.00 Berichten ANr. Hierna tot 12.00 AVRO- Dansorkest en gramofoonmuziek. FEUILLETON 45. Door Toms haastig vertrek had ze geen gelegenheid gehad lang met hem te praten en ze wist niet wat ze thans met de robijnen moest aanvangen. Haar bewering tegen de Montalt, dat ze ze aan Landale in bewaring bad gegeven, was slechts een snel door haar brein geflitste wanhoopspoging geweest om zich de van den boosdoener van het lijf te houden en na haar terugkomst had zij de edelsteenen weer in de safe geborgien. Nu ze hun geschiedenis kende, wilde ze niets liever, dan dat ze zoo spoedig mogelijk aan den rechtmatigen eigenaar teruggegeven konden worden, doch ze wachtte met eventueele stap pen, tot ze met Tom zou hebben overlegd Het Vooruitzicht alleen dat ze met hem er over spreken kon en niets meer hoefde te verber gen, gaf haar een heerlijk gevoel van bevrij ding. Trouwen kon ze natuurlijk niet met hem. Op dat punt stond haar besluit vast, onher roepelijk vast. Als de politie op een ongeluk kig moment achter Daphnes identiteit met „Roode Lizzie" kwam en wie kon zeggen door welke onvoorziene samenloop dat, ook nu van de Monthalts kant geen gevaar meer dreigde, zou kunnen gebeuren? beteekende dat schande en een vernietigde carrière voor Tom, zelfs al zou, wat niet waarschijnlijk leek, haar zuster in staat zijn haar onschuld te bewijzen. Ze had nog tijd gehad hem dit nadrukkelijk onder het oog te brengen, maar hij scheen het niet erngstig op te vatten en was heel lief voor haar geweest alsof er niets veranderd was Gelukkig had ze een heeleboel werk en daar wierp ze zich met al haar energie op. zoodat ze weinig tijd had om te piekeren. Zóó snel gingen de dingen voorbij, dat er bij na een week om was, voor het goed tot haar doordrong, en opeens kwam ze tot het besef dat er nog heelemaal geen bericht van Tom gekomen was. Het was eigenlijk wel goed zoo, hield ze zichzelf voor, maar toch betrapte zij zich op een gevoel van teleurstelling, toen ook dien morgen de post geen brief van hem bracht. Doch ze schudde haar gedruktheid van zich af en zette zich na het ontbijt aan het schrij ven van een artikel. Toen ze een poosje bezig was, werd er aan de buitendeur van de flat geklopt en in de overtuiging, dat het een van de leveranciers was, die om dezen gewoonlijk kwamen, riep ze „kom binnen en zet maar neer," en ze was zoo verdiept in haar werk, dat ze niet eens opkeek, zoodat het dan ook met groote en vreugdevolle verbazing was, dat ze het vol gend oogenblik een paar sterke, liefkoozende armen om zich heen voelde. „O, ben jij het!" hijgde ze, haast ademloos in de omhelzing; „ik dacht dat het een leve rancier was." Toen deed ze een zwakke po ging om zich te bevrijden. „Dat moet je niet doen, Tom ik wil het heusch niet hebben," protesteerde ze. „Je wéét dat het ver keerd is." „Dat weet ik héélemaal niet, liefste," lachte hij overmoedig. „Maar ik ben óók een leverancier ik kom wat brengen. Alleen kon ik het niet in het halletje neerzetten." „Wat is het dan?" vroeg ze, met een twin keling van ondeugendheid nu, ontwapend door zijn joligheid en half vermoedend wat hij be doelde. ,,D i t is het!" en meteen gaf hij haar een kus. „En nu zal ik je eens wat vertellen, Des- sie. Ik heb de toestemming van mijn oom en wij gaan trouwen." „Ik heb je gezegd dat het onmogelijk is, Tom," klonk het afwerend. „Neen, lach nu alsjeblieft niet, daar is het veel te ernstig voor." Doch hij liet zich niet uit het veld slaan. „Och kind, ik ben ook zoo gelukkig, al moet ik toegeven, dat die geschiedenis allesbehalve vroolijk was. Je weet waarschijnlijk nog niet, dat de Montalt vannacht eindelijk is gestorven. Landale belde me gisteravond op, of ik direct wilde komen." „Waarom hebben jullie mij niet gewaar schuwd?" vroeg Dessie, een tikje teleurge steld. „Dora zou het misschien prettig hebben gevonden als ik bij haar was." „Je kunt beter straks naar haar toegaan. Ze is tot het laatst in St. John's Wood ge bleven en ik voelde er niets voor jou déér naar toe te halen. Ze is nu naar bed gegaan, vol komen uitgeput en overstuur van verdriet. Laat haar maar eerst een paar uur slapen; die ellendige historie heeft haar ontzettend aan gepakt. Toen ik gisteravond kwam, was ze op het punt flauw te vallen. Maar ze heeft zich overigens kranig gehouden. Ze heeft den man zoover gekregen, dat hij de heele waarheid bekend heeft over die geschiedenis van de robijnen en den moord die daarbij gepleegd is Landale heeft zijn verklaring als getuige ge- teekend." „En wat is die waarheid?" vroeg Dessie in spanning. „Dat h ij dien Maitland vermoord heeft en het zoo heeft aangelegd, dat de verdenking op je zuster moest vallen. Alle naargeestige bij zonderheden vertel ik je later wel, maar zijn verklaring heldert alles, op en voor je zuster bestaat absoluut geen gevaar meer om nog in de zaak betrokken te worden." Dessie was bleek geworden, doch toen ze Tom aankeek met de wetenschap dat iedere hindernis nu uit den weg geruimd was, schit terden haar oogen en trok een blos over haar wangen. „En hoe staat het nu met je besluit?" vroeg hij, haar gedachten radend. "O, ik ben zoo onuitsprekelijk gelukkig," kwam het hortend over haar lippen, terwijl de tranen haar over het gezicht stroomden en ze haar hoofd tegen Toms schouder vlijde. Er viel een lange stilte, die ze geen van beiden wilden verbreken. „Eén ding zijn we billijkheidshalve ver plicht," zei Tom ten laatste. „We moeten Lan dale de eer geven, die hem toekomt, voor de verandering in hem. Hij heeft zich in deze laatste dagen werkelijk keurig gedragen, en ik ben overtuigd dat hij oprecht spijt heeft van wat hij tegenover jou heeft misdreven. Wat er dien avond gebeurd is, heeft een ontzettenden indruk op hem gemaakt." „Als hij mij maar verder met rust laat, zal aan mijn dankbaarheid jegens hem niets ont breken," zei Dessie een beetje spottend. „Hij heeft in ieder opzicht meegewerkt om die verklaring van de Montalt te krijgen, liefste," pleitte Tom, „en ik heb vertrouwen in hem. Dat moet jij ook hebben." „O, ik koester geen wrok tegen hem," was het wederwoord. „Hij was zelf tot op zekere hoogte ook de dupe van de Montalt. Maar dat neemt niet weg dat ik hem mijn leven lang niet meer hoop te zien." „Daar zal voorloopig ook niet veel kans op zijn hij gaat een reis om de wereld maken." „En wat moet er met die steenen gebeuren met de Rohilkundrobijnen wilde Dessie weten. „Hoe raak ik die akelige dingen kwijt? Ik ben er gewoon bang voor er hangt een sfeer van boosheid en bloedschuld omheen." „Daar heb ik ook aan gedacht. We zullen ze aan den rechtmatigen eigenaar teruggeven en hebben dan recht op de belooning, die voor het vinden uitgeloofd is. Laten we dat bedrag het is niet zoo'n klein beetje aan een zieken huis geven voor een Dessie Merrion-fonds". Die bestemming leek het meisje de mooiste die aan het geld gegeven kon worden en ze glimlachte dankbaar en vol liefde naar Tom Na een oogenblik hernarp ze: „Nu moet ik naar Dora, Tom. Ze heeft mis schien hulp noodig". „Over een minuut!" klonk het vroolijk. „Je moet eerst nog drie dingen doen: zeggen dat jo met me meegaat naar mijn oom. Je weet dat helaas iedere dag te laat kan zijn en zijn ongeduld en kennis met je te maken is groot Verder moet je den datum vaststellen waarop je voor de laatste maal je naam veranderd en dat is nummero drie me een kus geven om de twee contracten te bezegelen". Ze lachte hartelijk en bloosde nog dieper dan eerst, toen hij haar in zijn armen nam. En toen ze wegging, waren de beide contrac ten nauwkeurig geformuleerd en met vei» zegels bekrachtigd. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 7