Vrees voor catastrophe in het bloembollenvak Jan Zeedijk in Amerika ten bcdde>fylLj,Ut fyeUjUetiU Beperking p'uimveeteeSt in 1940 Herziening Gemeentewet? Spierpij" "AKKERtJéS Koningin houdt advent-rede Radioprogramma De Avonturen van MONICA HART Soldaat in bad gestikt Mond- en klauwzeer in Finland Poolsche gevangenen lijden door R. J. VAN NEERVOORT V ALS DE REGEERING NIET MEER STEUNT PLEIDOOI VOOR PLANTGOED VERGOEDING. EXPORT VRIJWEL AFGESNEDEN. De Algemeene Vereenighig voor Bloem bollencultuur belegde gistermiddag in het gebouw van den Haarlemschen Kegelbond haar algemeene vergadering. Door den oorlog van thans is de afzetmogelijkheid van de bloem bollen voor een beangstigend' ge deelte afgesneden, aldus de voor zitter, dr. A. J. Verhage in zijn ope ningswoord. 70 pet. van den export der hoofd artikelen van het vorig jaar is nog uitgevoerd, doch het groote pro bleem is het overschot van dit jaar, waarvan de opkoop niet door het vak zelf kan woeden gefi nancierd. Regeeringssteun onvoldoende. Hoewel dankbaar voor den regeeringssteun ad f 3 millioen aan het Surplusfonds, con stateert spr. met nadruk, dat deze steun niet voldoende is. Het overschot leverbaar is zoo enorm groot, dat met de gelden, die verkregen worden uit de toch reeds zeer hooge korting van 24 procent van den minimumprijs, wel ke laatste zelfs bruto de productiekosten niet dekt, en met een dergelijkcn regee ringssteun, dit niet kan worden opgekocht tegen 71 procent van den minimumprijs. De regeering zal er de noodzakelijkheid van erkennen, in verband met het door haar zolf ingesteld stelsel van minimum prijzen, dat het Surplusfonds de overschot ten uitbetaalt tegen 71 procent van den minimumprijs. In het andere geval is het prijzenstelsel niet te handhaven. Wanneer de ontbrekende gelden verkre gen zouden moeten worden uit heffingen boven de korting op de nota's van 24 pro cent, dan zou voor enkele onzer artikelen een hooge extra-heffing moeten worden ingesteld, die tot absurde bedragen zou op- loopen. Het opbrengen hiervan is, geziet\ den moeilijken financieelen toestand van ons bedrijf, kortweg een onmogelijkheid en niemand zal de verantwoordelijkheid hier voor kunnen dragen. Daarom mag verwacht worden, dat de door minister Steenberghe toegezegde^ steun een begin is geweest, en dat de minister dezen steun aanvult tot een zoodanig be drag dat het Surplusfonds zonder onmoge lijk door te voeren maatregelen de opge kochte overschotten met 71 procent van den minimumprijs kan uitbetalen. Be inkrimping van het tulpen areaal. Verder betoogt spr., dat het zonder ver goeding vernietigen van een deel der in komstenbron (n.1. de halveering van het tulpen- en hyacinthein-areaal) te zwaar aankomt. De regeering behandele de bol lencultuur meer zooals de andere agrari sche bedrijfstakken! Resumeerend zegt dr. Verhage: Het wegvallen van een gedeelte van den export is voor de kweeker FEUILLETON door 'rij geen schade van omstreeks drie millioen gulden, maar van een aan zienlijk hooger bedrag, namelijk dat bedrag, dat niet uit het buitenland binnenkomt. Daarom alleen al is, nog afgezien van een plantgoedver goeding de door minister Steen berghe toegezegde financieele steun ten eenenniale onvoldoende voor een werkelijk behoud van ons vak. Wanneer de minister den finan cieelen steun aan ons bedrijf dit jaar niet verder zou uitbreiden, zou den de gevolgen niet te overzien zijn. Tenslotte bespreekt voorz. de bestemming van den open gekomen grond. Spr. ver wacht, dat voor den open grond een teelt van producten mogelijk zal worden, die zoo goed mogelijk in onze bedrijven past. Willen vrijgekomen bloeimbollengronden ingeschakeld kunnen worden in de voed selvoorziening van ons vaderland, dan moeten hiervoor bijzondere condities wor den geschapen. Hoop op Duitsohland en Amerika. De exportbevordering blijft buiten alle andere maatregelen om ook onze krachten opeischen. Hoopvol richten wij onzen blik op Duitsohland. Met hoop denken wij ook aan Amerika; Dit jaar zijn weer narcissen in dat land ge ïmporteerd. Het blijft onze taak den ge zondheidstoestand onzer cultures op het zelfde peil te kunnen blijven behouden, en te kunnen ontwikkelen. Tot 80 procent van den veesta pel 1939. Naar wij van officieele zijde ver nemen, heeft de minister van Eco nomische Zaken thaiis een beslis sing genomen betreffende de teelt- regeling van de Pluimveehouderij voor 1940. Gelijk bekend, voorziet deze teelt regeling o.a. in een beperking van het aantal uit te broeden kuikens. De teeltregeling voor 1940 bepaalt dit aantal in totaal op 80% van dat in het vorige seizoen. Met het oog op de vooruitzichten, welke de economische positie van ons land op grond van de huidige verhoudingen biedt, kwam het ook in het belang van de pluimveehou derij wenschelijk voor, genoemd percentage niet hooger te stellen. Nadere mededeelingen worden in een afzonderlijke publicatie bekend gemaakt. H. Dat is nu juist één van de dingen, die mij in jou aantrekken, viel hij haar in de rede. Het is aardig van je om dergelijke aar dige dingen op zoo'n aardige manier te zeg gen, zei ze met een van haar liefste glim lachjes. Maar je moet niet vergeten, dat dit van het grootste belang is. Ik kan hier niet zoo overhaast op antwoorden. En ik ben dat ook niet van plan. Haar oogen, haar heele gezicht waren nu heel zacht en zeer bekoorlijk. Toen hij dat zag, steeg Halfont het bloed met stroomen naar de wangen, want hij merkte dat hij ter rein won. Ik zal je niet overhaasten, zei hij. Ik zal je ruimschoots de gelegenheid geven, om mijn slechte kanten te leeren kennen. Die zal ik niet zien, want die zijn er niet, antwoordde zij. Zullen we het daar dan voor het oogenblik bij laten? Ik geloof dat ik nu zooiets zou moeten zeggen van „in geen geval", maar ik ben oud en wijs genoeg om dat niet te doen. Wijs genoeg ook? vroeg zij met een ondeugenden lach. - Waarom niet? Ik heb voldoende onder vinding, doordat ik heel wat vrouwen ont moet heb. Maar ik heb nooit eerder de minste lust gevoeld met een van allen mijn verdere leven te slijten. En dus ben je nu van meening ver anderd? -vroeg ze met guitigen spot. Ik geloof, dat ik me openhartig genoe; heb uitgedrukt op dit punt. Ze waren zoozeer met hun gedachten bezig geweest onder hun gepraat door, dat ze tot hun lichte verrassing plotseling bemerkten het huis reeds genaderd te zijn. Paul kwam hen tegemoet en het eerste, wat hij opmerkte was Halfont's lichte ver wonding. Goeie hemel, wat is er gebeurd? vroeg hij verontrust. Maar Halfont kalmeerde hem met een ge- De handhaving der orde. openbare Uit overweging, dat hét wenschelijk is, een onderzoek in te stellen naar de vraag, of de bepalingen van de Gemeentewet en andere voorschriften met betrekking tot de handhaving van de openbare orde vol doen aan de eisohen, welke te dien aanzien dienen te worden gesteld en in het bijzon der ook, of zij wel, in het belang van een juiste regeling van bevoegdheden en ver houdingen, voldoende scherp tot uitdruk king brengen de voor de bestuursorganen weggelegde taak, hebben de ministers van Binnenlandsche Zaken en van Justitie een commissie benoemd, aan welke dit onder zoek wordt opgedragen. De commissie wordt vêrzocht rapport uit te brengen, on der bijvoeging zoo no-odig van voorstellen tot wijziging of aanvulling van de desbetre-f fende wettelijke voorschriften. Voorzitter der commissie is de minister van Staat, jhr. mr. dr. H. A. van Karne- beek, commissaris der Koningin in de pro vincie Zuidholland. zenuwpijn? Neem direct een "AKKERTJE"! Een beter en vlugger middel is er niet, want pijn en oorzaak verdwijnen I Door de radio. H.M. de Koningin heeft het voor nemen zich op Woensdag, 20 De cember a.s., des namiddags te 1 uur met een Advent-rede te rich ten tot Haar Volk, zoowel in Neder land als in de overzeesohe gehieds- deelen des Rijks. De rede zal door alle N-ederland- sche omroepstations, alsmede door de •rijkskorte-golf-zenders te Koot wijk en door de Phohi worden uit gezonden. Ongeluk te Eindhoven. De soldaat J. S. uit Voorschoten, die te Eindhoven met een aantal militairen in een particulier huis gelegerd is, ging gis termiddag een bad nemen. Na een half uur bemerkten zijn kamera-den, dat er een sterke gaslucht uit de badkamer kwam, Zij braken de deur open en vonden den sol daat bewusteloos op den grond. Ofschoon onmiddellijk geneeskundigen hul-p werd in geroepen mocht deze hier niet meer baten. Het Finsche ministerie van Open bare Gezondheid maakt bekend, dat in Finland mond- en klauwzeer is uitgebroken. Tragisch verhaal van ontsnapte officieren. De enkele officieren, die er in zijn geslaagd te ontsnappen uit het kamp voor Poolsche gevangenen te Szepietowska in Russisch Wolhynië, hebben aan het Poolsche agent schap Pat een tragisch verhaal gedaan van het lijden van hun kameraden. In het kamp zijn 20.000 gevangenen bijeen gebracht, waar van 2000 officieren en 1500 politiemannen, terwijl in het kamp slechts plaats is voor ten hoogste 4000 man. WOENSDAG 20 DECEMBER 1939 Hilversum I. 1875 en 414.4 m. NCRV-Uitzending. 6.307.00 Onderwijsfonds voor de Scheepvaart. 8.00 Berichten ANP. 8.05 Schriftlezing, meditatie. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.15 Cello, piano en gramofoonmuziek. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. 12.30 Berichten ANP 12.40 Zang met pianobegeleiding en gramo foonmuziek. 1.15 Gramofoonmuziek. 1.302.55 Ensemble v. d. Horst en gramofoon muziek. 3.00 Christ. lectuur. 3.30 Utrechts strijkkwartet. 3.55 Declamatie. 4.15 Utrechts strijkkwartet. 4.35 Gramofoonmuziek. 4.45 Gelukwenschen. 5.00 Voor de jeugd. 5.45 Gramofoonmuziek. 6.n0 „Industrie en bankwezen", causerie. 6.15 Gramofoonmuziek. 6.30-Taalles en technisch onderricht. 7.00 Berichten. 7.15 Muzikale causerie. k 157. De wind pijnigde Zeedijk wreed. Hij hield zich krampachtig vast aan de spandraden, doch hij voelde hoe zijn vingers verstijfden. Hoe lang zou hij tegen de dood kunnen vechten. HOOFDSTUK 12. Wat daar boven in de lucht gebeurde. 158. Het vliegtuig des doods met Max aan het stuur en met Jan Zeedijk op het staartstuk vervolgde zijn weg over het vasteland. Jan half bevroren op het toestel, niet in staat om zich te bewegen. De „Iowa", met de leden van de vlootcon. ferentie aan boord, kwam al dichter en dich! ter bij, totdat de piloot van den bommenwer! per het oorlogsschip tenslotte kon waar! nemen. 159. „Eindelijk," mompelde Max. Hij vloog met het grote vliegtuig op het schip toe. Jan Zeedijk, die naar beneden keek, zag de „Iowa" eveneens. Hij probeerde nogmaals om naar voren te komen en de cockpit te bereiken, maar zijn pogingen waren vruchteloos. 160. Zijn lichaam, dat bijna bevroren was, wei gerde aan de bevelen van zijn hersenen te gehoorzamen. Max liet de machine een wei nig dalen om zijn vernietigend werk te ver richten. Door deze beweging schoof Jan op eens naar voren en kwam zonder enige moeite bij de cockpit achter. Maar net op tijd. Zijn stijve vingers sloten zich om Max' keel. Een angstkreet ontwrong zich aan de lippen van den piloot. 7.45 Causerie „Metaalbewerking". 8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-berichten. 8.15 Orgelconcert. 9.00 Causerie „Oorlog en verzekering". 9.30 Toonkunstkoor „Bekker", Groninger or- kestvereeniging en soliste. 10.00 Berichten ANP, actueel halfuur. 10.30 Gramofoonmuziek. Ca. 11..50—12.00 Schriftlezing. Hilversum II. 301.5 m. VARA-Uitzending. 10.00—10.30 v.m. en 7.30 —8.00 VPRO. 6.30—7.00 RVU. 8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek. 8.15 Orgelspel. 8.45 Gramofoonmuziek. 9.30 Causerie „Onze keuken". 10.00 Morgenwijding. 10.20 Voor arbeiders in de continubedrijven. 11.30 Voor de vrouw. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek. 1.00—1.45 VARA-orkest. 2.00 Voor de vrouw. 2.30 Strijkkwintet. 3.15 Voor de kinderen. 5.30 Orgelspel. 6.006.25 Operaconcert (opn.). 6.30 Letterkundige causerie. 7.00 VARA-Kalender. 7.05 Felicitaties. baar en een glimlach. Hij moest nu wel van zijn heldendaad vertellen en hoezeer het hem innerlijk verheugde Agnes uit haar benarde positie te hebben gered, hij vond het toch niet prettig zich openlijk als den dapperen redder van het avontuur voor te stellen. Dus legde hij onverschillig uit wat er gebeurd was. We hadden een meeningsverschil met een stier, die door de warmte bevangen scheen, Ingatrew, zei hij, en we moesten den ezel en het stoeltje prijs geven om ons een veiligen aftocht te verzekeren. Allemachtig! Waar was dat? En hoe kwam het? Vertel toch verder! zei Paul, een en al belangstelling. Bij Canonbury. We dachten een korteren weg over een wei te kunnen nemen, maar onverwachts kwam er een stier te voorschijn. Met als gevolg een vlucht en achterlating van de bagage in handen van den vijand. Toen wij het laatst omkeken, was meergenoemde vijand bezig er brandhout van te maken. En hoogstwaarschijnlijk is hij op het oogenblik bezig dat brandhout weer tot splinters te verwerken. Het was alles voor Paul een groot raadsel. Hij zag hoe Halfont zijn zuster met een ge- maakt-ernstig gezicht aankeken hoe deze. dit teeken begrijpend, glimlachte. Hij besloot, later te trachten, van haar meer te weten te komen. En het was misschien wel weer iets, dat hij voor één van zijn verhalen kon ge bruiken. En bij de gedachte aan zijn verhalen, kwam hij meteen op iets anders. Ik heb vanmiddag geluk gehad, Agnes, zei hij, één aangenomen en nog een op dracht ook. Maar komen jullie toch binnen, want ik heb een honger als een paard. Niettegenstaande dezen grooten honger, bleek Paul nog zeer spraakzaam. Hiervoor was Halfont, die juist het tegendeel was, hem zeer dankbaar. Pauls succes was het voornaamste onderwerp van het gesprek. Agnes luisterde zwijgend. Halfont maakte van de gelegenheid, die de welsprekendheid van Paul hem bood een dankbaar gebruik om naar haar te kijken. Wat zag ze er lief uit bij het licht van de lamp, dacht hij, en meer dan eens meende hij een teederen en aandachtigen blik in haar oogen te zien als ze zijn kant uitkeek. Hij was volkomen onder de bekoring van haar tegenwoordigheid en bedacht wat zij op weg naar huis besproken hadden. Hoe vaak had hij hier al in deze gezellige, ouderwetsche kamer bij haar gezeten en hoe vaak zou hij daar nog zitten! En geen enkele gedachte aan fantas tische mogelijkheden, buitenissige en onheil spellende gebeurtenissen, verontrustte hem. Al les zou goed worden; hij wilde de natuurlijke ontwikkeling der dingen niet verhaasten. Hij zou den tijd die voor hem lag, zoo goed moge lijk gebruiken hij zou geen minuut ervan verloren laten gaan. En toen hij eindelijk naar huis ging... geen minuut eerder dan absoluut noodzakelijk was... was er in zijn hart vrede en blijdschap. Van angst of twijfel wist hij niet. Hij was al tevredenheid en rozengeur! HOOFDSTUK IX. Een onderhoud in de bibliotheek. Ja? Binnen! O, Halfont, ben jij het?, vervolgde de oude squire, nadat de deur ge opend was en Halfont binnen was gekomen. Wat is er van je dienst? Niemand kwam zonder bepaald doel ooit het heilige der heiligen van Halfont Sr. binnen en daarom stelde hij deze vraag, toen zijn zoon de bibliotheek binnentrad. Ik wou eens met u praten... over ver schillende dingen. Uit Halfont's manier van doen en spreken bleek duidelijk dat hij met zijn figuur verle gen was en dat overkwam hem anders nooit. Zijn vader nam een van de vele pijpen, die op zijn tafel lagen, stopte deze, stak ze aan en schoof den tabakspot naar zijn bezoeker toe. Dit was zóó'n gewoonte van hem geworden dat hij het zelfs wel deed als er een dame kwam om hem te spreken. Heb je soms gespeculeerd? Neen, en met het beetje waarmee ik gespe culeerd heb, ben ik nog gelukkig geweest. Dat is meer dan ik ooit heb kunnen zeg gen. Mijn enig geluk... nu, je weet er alles van. En het kwam... te laat! voegde hg er meer tegen zichzelf, dan tegen zijn zoon aan toe. Dat moet u niet zeggen, vader. U ziet er nog zoo flink en jong uit. Des te beter, zei de oude heer, maar een scherp oor zou een bitterheid in zgn stem op gemerkt hebben, die bewees, dat hij het niet oprecht meende. Enfin, vertel maar eens wat er aan de hand is. Heb je het met de politie aan de stok ~T ^een> dat heb ik niet, antwoordde Hal font op een toon, die zeggen wou dat hij het een kinderachtige opmerking vond. Maar hoe staat het eigenlijk met mijn verhouding ten op- zichte van het landgoed hier? Dat weet je zelf ook wel. Krijg je niet genoeg uitgekeerd om te leven? Alleen wel; maar als Ik nu eens trouw plannen had? Zoo, heb je die Misschien, was het korte antwoord. Ernstig sprëkenfUUrlijk' and6rS 2011 ik er niet over 7.10 Koorzang. 7.30 Bijbelvertellingen. 8.00 Herhaling SOS-Berichten, Berichten ANP, VARA-Varia. 8.15 De Ramblers. 9.00 Radiotooneel. 9.30 Rosian-orkest. 10.00 Schuldig of onschuldig. 10.10 VARA-orkest. 10.40 Medische vraagbaak. 11.00 Berichten ANP. 11.10 VARA-orkest. 11.4012.00 Gramofoonmuziek. Naam? Agnes Ingatrew. O, zei de vader met een vergevende! glimlach. Zomer-idylle.fluisterende boomen..- samen in den schemer naar huis... samen?e,,it tochtjes gemaakt enzoovoort. En noem jil ernstig 3M Halfont werd kwaad en kleurde hevig. Docl zijn vader ging voort. Je weet hoe ik de dingen opvat en oordeel, je moest het tenminste wel we En mag ik vragen heb je al met haar S sproken? Ja, maar ik heb nog geen bepaald ant woord gekregen. En ik wilde eerst PreclMt.n(j. ten hoe het met mijn vooruitzichten hier at Zijn vader knikte en zei: Dat zie je goed in. Maar je weet toch? Wacht even... en met een beve!lendii baar van zijn hand belette hg Halfont he de rede te vallen. We kunnen er nog wei over praten. Maar je moet weten --- landgoed' alles noodig heeft wat het opi Je weet ook dat de successierechten e hoog zijn en we zijn eigenlijk nog maa begonnen ze te betalen. En dan is er 11 e geld, dat op Ethel en Sybil vastgezet ia - wat weet je eigenlijk van die jongedam Halfont keek voor' zich. U hebt haar gezien, zei hg toen. Ja, zoo nu en dan eens, maar no ger dan een kwartiertje. Maar lloe^ei„ „jet! ken dag heel veel menschen zie, weet van ze. Je hebt mijn vraag wel he doende beantwoord! „jetJ Iedereen kan zien, dat er op valt aan te merken. Zeker; dien indruk kreeg ik ^es maakte een aardigen, verstandigen. tarneIijlt dat het indruk. En ook wel knap... ja. Ja' '^óst t« knap. Maar schildert zg om aan e komen, of heb ik dat verkeerd beg;r Gedeeltelijk; ze heeft ook wat eJ Maar haar werk is werkelijk r-e pe- binnen niet al te langen tijd zal roemdheid zijn. Let er maar op. nnejne8- Laten we dat dan als zeker aan^ Maar wat ga jij dan doen? Ben te„ jarenlang in Kensington rond te wgl je leeft van wat jullie same"et wgi je leeir van wai „.net wa kunt brengen en ondertusschen flt ten tot zij beroemd is geworden f v0ei wil je wel zeggen dat ik er niejjs fo o*aan. om vóór mijn tijd dood te gaan, ik er jou een dienst mee doe. (Wordt ven0 Iqd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 24