der „Zingende Jantjes"
Zes graden
onder nul
WEK UW LEVER-GAL OP
Symphonie
Vredes-
verlangen
fcek&tconceAt
&adinieuuj~i
in wit en grijs
fëoëgie in dm
UMnttl-achtmd
Utaab yaan w-t htm?
hij onze adoeïteeïdeï^
Donderdag 28 DecemW 1939
Tweede Blad
„Beatrix^-filmvoorstelling
op komst
Fröbelschool aan de Laan
Burgerlijke Stand van Den Helder
Dienst P.T.T* op
Nieuwjaar
Adelborsten-Cadetten
Inschrijving Handelsregister
Temperatuur en Barometerstand
Koor en orkest op hun best.
Zoo langzamerhand gaat Helder's R.K.
Knapenkoor, „De Zingende Jantjes", zich in
onze stad een benijdenswaardige reputatie
veroveren. Was aanvankelijk de R.K. Volks
bond te klein om alle zangminnende stadge-
nooten een plaats te garandeeren, gisteren
avond was zelfs het Casino tot praktisch de
laatste plaats uitverkocht. Hetgeen men als
een unicum kan beschouwen, doch dat een
ondubbelzinnig bewijs is hoezeer deze zang
in den smaak valt.
Men had goed gedaan, dit concert met een
dermate massaal bezoek te vereeren. Goed,
omdat men hier inderdaad iets geboden
kreeg, dat niet alleen het beluisteren meer
dan waard was, doch waarop men tevens op
zeer musicale en meermalen zelfs artistieke
wijze een aantal geestelijke en wereldlijke
liederen voorgezongen kreeg, op een wijze
die men niet anders dan voortreffelijk kan
noemen. Natuurlijk, deze jongens zingen niet
foutloos. Daar zijn haperingen en onvolko
menheden. Maar daartegenover staat de
prestatie, om met zulk beweeglijk en jeug
dig materiaal tot zulk een resultaat te ko
men.
Hiervoor is men voornamelijk waar
deering verschuldigd aan der. even kun-
digen als enthousiasten dirigent van dit
koor, Henk Hoogervorst, van wien wij
weten, dat geen moeite hem te veel en
geen zorg te gering is. Waarlijk, het is
eigenlijk niet te verwonderen, dat men
met zooveel goede wil en ambitie zóóveel
goeds weet te bereiken. En dan moge
hierbij zeker niet vergeten worden mevr.
C. MoreeDol, als vanouds de accom-
pagnatrice, die ondanks haar bescheiden
heid toch een wel zeer voorname rol bij
het instudeeren en de uitvoering speelt.
Dat de dirigent haar dan ook herhaalde
lijk in het succes deed deelen, was een
weliswaar zeer sympathieke, doch daar
naast wel zeer verdiende geste.
Wat het vocale gedeelte van dit concert
betreft, Na het traditioneele „Maris Stella",
van Jansen volgde het indrukwekkende
„Kerstlied" van Schultz, met wijding en be
geestering gezongen. Ook het oud-Nederland-
sche lied, „Nu zijt wellekome" viel een uit
stekende vertolking ten deel. Het mooie „O
Salutaria" van Franz Schubert was prima
in orde; een groot nummer was nog Strausz'
„Geschichten aus dem Wienerwald". Het koor
werd hierbij begeleid door het Helder's
Kamer Orkest. Een zwaar nummer, dataan
de jongens wel zeer hooge eischeïi stelde.
Goeddeels sloeg men er zich echter kranig
doorheen, en een ovationeel applaus was de
belooning voor zooveel goeden wil.
Voorts sierde voor de pauze nog een gro
teske het programma. „Daar kwam eenen
boer van Zwitserland", een uit het Noord-
brabantsche stammend vers, laat de jongens
zien, verkleed als ezels, geiten en kleerma-
„Donkere oogen" met Simone
Simon en Harry Baur.
Er staat weer een filmvoorstelling ten bate
van „Beatrix" voor de deur. Dat zal tal van
ingezetenen bijzonder verheugen. Want niet
alleen dat men voor een klein bedrag een zoo
bij uitstek sympathiek doel als dat van „Bea
trix" kan steunen, daarnaast is men in staat
voor een uiterst gering entree een prima
filmvoorstelling te zien.
De keuze is ook ditmaal wederom een
b|j uitstek gelukkige: men was namelijk
in de gelegenheid de hand te leggen op
het bijzonder mooie rolprent „Donkere
Oogen", waarin de hoofdrollen vertolkt
worden door den beroemden Franschen
acteur Harry Baur en zijn landgenoote
Simone Simon.
Hoewel wij nog nader op deze voorstel
ling terug komen vestigen wfl er reeds
nu de aandacht op, dat de prijzen der
plaatsen vast gesteld zijn op 80 en 40
cent en dat men reeds 1 week van te
voren kaarten kan verkrijgen aan de
Rialto-kas en wel van 89.30 u. 's avonds.
Voor dit doel heeft de heer P. van Twisk
Zijn theater geheel belangloos afgestaan.
kers. Het geheel is een dwaas geval, dat da
nig op de lachspieren van het publiek werkte
en waarvan men gaarne een da capo gezien
had. Waaruit bewezen wordt dat deze zin
gende Jannen daarnevens ook nog veelbelo
vende tooneelisten-in-den-dop zijn.
Voorts hoorden wij voor de pauze nog een
tweetal nummers van het Helders Kamer
orkest en wel „Lolerley-paraphrase" van Jos.
Nesvadba en het onsterfelijke „Plaisir
d'Amour" van Martini. Het was een aange
name verrassing, te mogen constateeren, op
welk een belangrijke wijze dit orkest, even
eens onder 's heeren Hoogervorst's leiding,
zich ten goede gewijzigd had. Mochten wij
voorheen nog wel eens diverse niet onbelang
rijke, deraillimenten beleven, ditmaal was
daar geen sprake van. Hier musiceerde een
ensemble, dat kennelijk geruimen tijd ijverig
gerepeteerd had en van welke menigvuldige
repetitie men thans de vruchten mocht pluk
ken. Een orkest, dat wij in de toekomst nog
gaarne dikwijls zullen hopen te beluisteren.
Wat het programma na de pauze betreft,
de Jantjes zongen o.m. van Gruber het „Stille
Nacht", natuurlijk „De Herdertjes", van
Schubert „Pié Jesu", „Lente" van C. van
Rennes, „Ave Verum" van Mozart en als
magistraal slot de Donau-wals. Het laatste
nummer, met begeleiding van het orkest was
op verzoek.
Het was een uitvoering, waaraan men
met dankbaarheid terugdenkt en die een
groot succes geworden is voor koor, or
kest, dirigent en accompagnatrice. Een
koor dat leert en werkt, en waarvan
men zeker nog zal hooren.
Blijkens de in dit nummer voorkomende ad
vertentie zal met ingang van 3 Januari a.s.
de fröbelschool aan de Laan tijdelijk worden
gevestigd in het gebouw van de jeugdherberg
„De Noordkaap" aan de Breedwarsstraat. Voor
nadere bijzonderheden zie men de advertentie.
ONDERTROUWD; J. H. H. Hendriks en J.
Wentel.
BEVALLEN: J. HeilOukes d,; S. W. van
LeeuwenWarböut d.; M. WoltersKooistra
z.; M. EndenburgSmit d.; H. W. BijlVisser
d.; W. P. van den HoffEdelenbosch z.; D.
VlamingSchilderman d.; J. J. H. Zikken-
heiner—Ju z.; E. H. J. EngelbartsSaat z.;
G. KwastGroen d.
OVERLEDEN: C. Bruijn—Lastdrager 50 j.;
T. H. van Beers 5 j.; Wed. W. Ruiter geb. R.
Breen 47 j.; W. Timmer (v.) 74 j.
Hedenmorgen 8 uurt
Het is op het oogenblik een groote
vraag of de vorst, die de schaatsen
rijders alweer duizend beloften doet,
door zal zetten. Onze deskundige voor
lichter durfde daarover vanmorgen geen
enkele voorspelling te doen. 't Kan vrie
zen en 't kan dooien, zoo was zijn opti
mistisch geluid voor de telefoon. Maar
in ieder geval, vanmorgen om 8 uur
vroor het zes graden en dat is geen
kleinigheid.
Gisterenmiddag, bij het opkomen van
den mist is de temperatuur gedaald. Om
3 uur was de temperatuur even onder
nul en tot gisterenavond 10 uur schom
melde het zoo wat om een halve en één
graad vorst. Toen is de thermometer
echter regelmatig gedaald, zoodat het
vanmorgen om 3 uur vijf graden vroor,
en, zooals we schreven, om 8 uur, zes
graden.
Het hangt echter van den mist en den
wind af, of we de kou zullen houden, of
dat deze weer van zeer korten duur zal
zyn. Vanmorgen was de wind Zuid,
loopt die weer naar het Westen, dan is
het met de vorst gedaan. Ook is het
mogeljjk, dat wanneer de mist optrekt,
de koude weg is.
We zullen afwachten, het is verstan
dig de schaatsen nog niet op zolder te
bergen.
Omtrent de regeling van den dienst op den
Nieuwjaarsdag 1940 wordt het hierna volgen
de ter kennis gebracht:
Op Nieuwjaarsdag is het hoofdkantoor ge
opend als op Zondag; er is echter gelegenheid
tot het aanbieden van postwissels, terwijl ook
postwissels worden uitbetaald (van 89 en
van 13—14).
De postagentschappen Tuindorp en Zuid
straat zijn gesloten.
De lichtingen der bij brievenbussen zullen
op de volgende tijdstippen plaats vinden:
30 December: 5 u., 8 u., verder om de 2 uur
tot 24 uur.
31 December:
7 u., 9 u., 11 u., 13 u. en verder elke 2 u.
tot 24 uur.
1 Januari: 7 u., 9 u., 11 u., 13 u., verder elke
2 u. tot 24 uur.
Op Zaterdag 30 December geldt tot 18 u.
de dienstbeperking niet voor zooveel betreft
den zegelverkoop.
Op den Nieuwjaarsdag zal één brief- en
pakketpostbestelling worden uitgevoerd.
MIJN AANGESPOELD.
Gisteren spoelde nabij Kaap Hoofd weder
een mijn aan. Militairen namen maatregelen,
waardoor het gevaar voor ontploffing wegge
nómen werd.
en u zult 's morgens uit bed springen,
gereed om bergen te verzetten.
lederen dag moet uw lever een liter lever-gal in uw
Ingewanden doen vloeien. Wanneer deze stroom van
lever-gal onvoldoende is, verteert uw voedsel niet,
het bederft. U voelt u opgeblazen, u raakt verstopt.
Uw lichaam is vergiftigd, u voelt u beroerd en
ellendig, u ziet alles zwart.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmidde
len. U moet CARTER'S LEVER-PILLETJES nemen
om deze liter lever-gal vrij te doen vloeien en u
zult u een geheel ander mensch voelen. Onschade
lijk, plantaardig, zacht, onovertroffen om de lever-
gal te doen vloeien.
Eischt Carter's Lever-Pilletjes bu apothekers en
drogisten, f. 0.75.
f£cAeAtnen
Adelborsten winnen de equipe-
wedstrijden.
In de zaal van de Haagsche Schermschool
Ter Weer vonden Woensdag equipe- en perso-
neele wedstrijden plaats tusschen Adelborsten
en Cadetten. Als hoofdsecondanten traden op
luitenant-generaal G. A. Scheffer, kapitein
Fickensen en kapitein De Leeuw. De Adel
borsten waren in de korpswedstrijden de meer
deren van de Cadetten. De uitslagen hier
van waren:
Sabel om vier treffers: De Adelborsten
wonnen met Dorresteyn, Verschoor van Nisse,
Poolman en Luchman met 10 gewonnen par
tijen, 38 ontvangen en 52 gegeven treffers
van de Cadetten met Ravelli, v. Waals, Van
Haren en Poublon, met 65238.
Degen om twee treffers: Ook op dit wapen
sloegen de Adelborsten met Verschoor v.
Nisse, van Rossem, Baghus èn Luckman met
91923 de Cadetten met Ravelli, v. d.
Waal, Penris en Tuckel met 72319.
De Cadetten konden wegens de mobilisatie
niet met de sterkste equipes op den looper
komen.
Elf Cadetten en tien Adelborsten hadden
zich voor den personeelen wedstrijd op sabel
aangemeld, waarvan de indeeling was als
volgt:drie poules van 5 en één poule van 6
schermers. Uit elke poule kwamen drie deel
nemers in de demi-finale, die twee poules van
zes schermers vormden. In den eindstrijd
plaatsten zich zes deelnemers. In dezen eind
strijd werd getrokken om vier treffers.
Generaal-majoor H. C. G. Baron v. Lawick,
gouverneur der K. M. A„ bracht een bezoek
aan de wedstrijden.
Om de eerste plaats moest tusschen Luck
man en Van Haren worden gebarreerd. Deze
partij won Van Haren met 43.
De uitslag luidde: T. van Haren (Cadet)
met 41019 na barrage met 2. Luckman
(Adelborst) met 41118; 3. Dorresteyn
(Adelborst) met 21414; 4. v. d. Waals
(Cadet) met 21816; 5. v. Rossem (Adel
borst) met 21810; 6. Poörtman (Adel
borst) met 118—12.
Van 5 tot 28 Dec. 1939.
Wijzigingen
Den Helder: N.V. Handelmaatschappij
Lafèber, Zuidstraat 810; afd. handel in
kinderwagens en aanverwante art., ver
plaatst naar Den Helder, Keizerstraat 71.
Handelsonderneming „Geka", Alkmaar,
fil. Den Helder, Hoofdgracht 9, opgehe
ven.
Nico Vinken en Co., Jonkerstraat 1, hout
handel; eigenaar uitgetreden door over
lijden; benoemd tot executeur testamen
tair J. C. van Amersfoort.
DE DAGELIJKSCHE FIETS.
Een bewoner van de Dahliastraat vermiste
zijn fiets, welke hij op den Kanaalweg ge
plaatst had.
DIEFSTAL?
Gisteren hield de politie een .22-jarig meisje
aan, dat verdacht werd van diefstal van goe
deren. Na verhoor is het op vrije voeten gesteld.
HOLLAND—AMERIKA LIJN.
Pennland, 23 Dec. te New-York.
JAVA —NEW-PORK LIJN.
Brastagi, 24 Dec. te Batavia.
Japara, 27 Dec. v. Belawan.
Saiabangka, 27 Dec. v. Durban.
ROTTERDAMSCHE LLOi
Ameland, 26 Dec. te Genua.
Garoet, 26 Dec. te Batavia.
Kedoe, t., pass. 23 Dec. Perim.
Sibajak, 27 Dec. te Batavia.
STOOMVAART MIJ. NEDERLAND.
Mapia, t., 25 Dec. v. Saigon.
Tabian, u., 26 Dec. te Sabang,
Saparoea, t., 27 Dec. v. Batavia.
SILVER-JAVl? PACIFIC LIJN.
Tarakan 26 Dec. v. Batavia n. d. Pacifickust.
Dezen nacht zijn de ijs-toovenaacs aan
het werk geweest.
Niemand heeft hen bij het werk gade
geslagen, met uitzondering misschien van
een nachtelijken wandelaar of een dolend
politieagent. Niemand is er getuige van ge
weest hoe de toovenaars gekomen zijn, met
bij zich een last van duizend geborduurde
kleeden van het witste linnen en kant. En
al deze kleeden spanden ze uit: van boom
tot boom, van struik tot struik. Ze hingen
ze op over de toppen van de boomen in het
Julianapark, ze brachten ze aan op en in het
rasterwerk om de boomen in de PrH.laan
en ze spreiden hen neer op de gazons, de
voor-tuintjes en zelfs op de zandzakken
ter bescherming van luchtaanvallen. En
zoo kwam te voorschijn, toen de morgen
moeizaam uit den n&cht en de nevel ge
boren werd, een stad schoon als een oud
sprookje, een idylle van wit en grijs, een
met onnavolgbaar raffinement en fijnheid
van lijn geteekend décor van schitterend ijs
en sneeuwig-rulle ij zei.
Het Julianapark spande de kroon.
Volmaakt roerloos stonden de stammen
der loofboomen, naakt en massaal, in den
morgen te huiveren: een enkele vogel zat
peinzend op de takken, die ,als bevroren
armen uitgestrekt waren en gedacht de
schoonheid van zijn wereld.
Witte wereld: wit was de hemel, wit was
de aarde met een schemering van grijs, en
grijs waren de takken. Iedere tak, iedere
twijg, en zelfs het kleinste uitsteeksel, an
ders onzichtbaar, was omhuld met een ijzel
manteltje.
Dien nacht was de nuchtere werkelijk
heid van dit plantsoen in den winter ver
dwenen, en had Koning Winter zich hier
een paleis laten scheppen dat van een
machtige schoonheid was. De menschen die
het zagen, bleven staan: sommigen zeiden:
„Welk een schoon schouwspel", anderen
zeiden niets en poogden het sprookje te
begrijpen.
Maar het was niet alleen het park en de
laan die vanmorgen een haast onwerkelijke
schoonheid ten toon spreidden. Daar waren
de grachten, waarlangs ook iedere boom
een deel Van deze symphonie van wit en
grijs was. En om iedere boom was ieder
ijzeren hek een mantel van het fijnste gaas.
Zwaar lag de nevel over de wereld: de
hemel was zoo dichtbij, dat men hem haast
met dejianden had kunnen grijpen: de
hemel zat als het ware saamgeweven in de
berijpte takken en was daar mee vereend.
Op de daken van de huizen lagen de
kleine witte velden, de planten en heesters
in de tuinen waren verstard tot miniaturen
uit een zeldzaam museum en in de grasper
ken stond iedere spriet recht omhoog als
een naald zoo dun, en sneeuwig blank.
Zoo schoon hadden wij dezen winter de
wereld nog niet gezien.
Op den Dijk waren de blauw-bazalten
reuzenhoofden grijs geworden. Beneden,
waar het water langs het wier schuurde,
had de Wintervqrst eveneens met kwistige
hand zijn gaven geschonken. En ook hier
de stilte tusschen nacht en morgen. Het
zicht was niet ver: slechts enkele tientallen
meters ver reeds vereenden zich het water
en de hemel tot een wit-mollig geheel. Een
paar meeuwen dreven in de nevelsluiers met
zwaren vleugelslag zich soms aan het ge
zicht onttrekkend.
Waar men was dien morgen: aan de
grachten, aan de buitenzijde van de stad,
op den dijk overal zag men het sprook
je van den witten winter.
Zoo mooi, zoo lieflijk, zoo vol van poëti
sche bekoring als dat slechts iederen winter
maar één enkelen keer geschiedt.
Maar wie goed luistert hoort er de klan
ken in van de magistrale symphonie van
den Hollandschen winter.
Het is goed, zoo kort na de Kerstdagen te
mogen schrijven over een zich sterker open
barend vredesverlangen bij verschillende mo
gendheden en pogingen om tot den vrede te
geraken. Reeds gisteren wezen we, in ver
band hiermee, op de rede van den Paus en
de reactie daarop in Italië. Dit verlangen naar
vrede zet zich voort en vindt ook in Amerika
een sterk bepleiter. Van het begin van den
oorlog af, reeds daarvoor, heeft President
Roosevelt pogingen gedaan de ramp voor
Europa te voorkomen. Het mag dan waar
zijn, dat verschillende Amerikaansche indus
trieën, na de opheffing van het wapenuitvoer
verbod, van den Europeeschen oorlog profi-
teeren en dat tal van vliegtuigfabrieken dag
en nacht door kunnen werken om aan de orders
van Engeland en Frankrijk te voldoen, even
waar is het, dat Amerika meer gebaat is, ook
economisch, bij een Europa, dat in vrede leeft,
dan bij een oude wereld, die aan strijd ten
onder gaat. En ook al zou dit niet het geval
zijn, dan gelooven we, dat de Amerikaansche
president den vrede toch zou verkiezen boven
den oorlog. Hij is een man van den vrede en
het is dus te begrijpen, dat hij zich naast het
Vaticaan en Italië stelt om wegen te zoeken,
die tot dien zoo begeerden vrede kunnen leiden.
In het bezoek, dat Z. H. de Paus van
daag aan den Koning van Italië zal bren
gen, ziet men een mogelijkheid van een
nog nauwer contact tusschen beide mach
ten, de geestelijke en wereldlijke macht
van Italië, om over den weg naar den
vrede te spreken. Een oplossing is drin
gend noodig. Hoe?... Dat is de groote
vraag, een vraag, die gemakkelijker te
stellen dan te beantwoorden is. Een vraag
echter, waarvan het antwoord voor het
komende voorjaar gegeven zal moeten
worden. Als straks het natuurlijke licht
doorbreekt, als de dagen lengen, als de
felle kou voorbij is, dan zijn de offensieve
mogelijkheden immers zooveel grooter,
dan staat de totale oorlog zooveel dichter
voor de deur. Voor dien tijd moet er dus
een oplossing gevonden zijn. Vindt men die
niet, dan ziet het er duister uit.
De wintermaanden zijn de meest ongeschikte
maanden voor oorlogvoering. Wie den wanho-
pigen strijd ziet in Finland tegen de felle
koude, voelt daarvan de werkelijkheid.
Sneeuwstormen, felle vorst en groote duis
ternis zijn voor de Russen even groote vijan
den als de vlugge en moedige Finnen, die
echter ook door het klimaat worden gehandi
capt in hun bewegingen. Maar wanneer straks
de bewegingsoorlog meer mogelijk wordt voor
het vijandige leger, zullen de Finnen dan nog
zooveel overwinningen boeken? Als straks de
Russen met een groote overmacht en een hoe
veelheid aan oorlogsmateriaal komen opzet
ten, waartegen de Finnen onmogelijk op kun
nen, zullen ze dan niet onder den voet worden
geloopen Men vreest het. Met moed alleen
komt men er in onzen gemechaniseerden tijd
niet.
Zoo zijn de kansen op een verscherping
van den strjjd voor Europa even groot.
Ook tusschen Engeland, Frankrijk en
Duitschland is het weer een belemmering
en wanneer die straks zal zijn opgeheven,
kunnen we verrassingen verwachten,
waaraan we maar liever niet denken.
Het is dus van harte te hopen, dat men voor
dien tijd een oplossing zal hebben gevonden of
dat de situatie zoo is veranderd, dat de strij
dende partijen het toch niet aandurven een
groot offensief te ontketenen.
Natuurhistorisch Museum, 2e Vroonstraat
Iederen Woensdag van 35 uur.
Iederen Zaterdag van 7—10 uur.
Bovendien de eerste Zondag van elke maand
van 3—5 uur en de eerste Woensdag van
810 uur.
BIOSCOPEN:
Rialto, Spoorstraat, acht uur:
„4 Meisjes in 't wit" en „Zij maakten haar
een spionne".
Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur:
„De doodende greep" en „Schaduw over
Shanghai".
Witte Bioscoop, Koningstraat, acht uur-
„De Vallei zonder Wet" en „Alles" ge
logen". s
Barometerstand Den Helder:
Max. temp. lucht:
Laagste temp.:
Wind: richting: Zuid, kracht:
Licht op:
763.7
6,3
—6.3
2
4.21
