De mijnramp Voor het kind ^kVERUJflRfllING 3 graden vorst! Wat dan?? Méér dan 20 graden vorst Een meter dik ijs in het Heldersche kanaal te Huisduinen Aan onze admteeïdete PUROL De Vries. Alkmaar J De Vischbuurt op de schaats Schuim den aanslag weg met Ivorol ©ecueefe ut Setém en JxmtaAieJin VJxloA yacui cue fieen Zaterdag 13 Januari 1940 Tweede Blad £taddnieiuu-4 Herinneringen aan den winter van 1890 en van 1929 Gemeentebestuur helpt gedupeerde bewoners Week der gebeden ftorstcifke Stand vaa Den Hektor $itt voor fuffm CA tabak Laaiend enthousiasme en spannende kampen Hedenmorgen 8 uun IJs-elijk gebeuren Temperatuur en Barometerstand Het was geen. wonder dat tijdens de felle winterperiode in de eerste maanden van 1929 de kronieken werden nagezien ter her innering aan vroegere strenge winters. En vooral deed men dit met den beruchten win ter van 18901891, toen speciaal Den Hel- Krachtig optreden tegen onwillige eigenaars. Het rijk is verantwoordelijk voor de scha de, aangericht door de mijnramp te Huisdui nen. Daarover zijn alle gemeentelijke instan ties het wel eens en evengoed als men de gedupeerden door de inundatiewerken, de schade vergoed, is men verplicht de schade, door andere defensiemaatregelen veroorzaakt, uit te betalen. Dit was ook de meening van het Algemeen Steuncomité in Den Haag, zoodat daaruit geen gelden verstrekt zullen der goed zijn beurt kreeg. Zoo leest men iivi worden om de bewoners de schade te vergoe de Heldersche Courant, dat men in die da gen geen pet en hoed meer in Nieuwediep zag. Iedereen droeg krollen, of petten-met mouwen, waaruit alleen mond en ooren te voorschijn kwamen. Het waterverkeer lag volkomen stil, zoodat al spoedig gebrek aan praktisch alles ont stond. Spoedig was b.v. geen gist voor de bakkers meer aanwezig. Een kloeke grossier, de heer J. Bais, waagde echter het stoute stukje om per slede, bespannen met twee paarden heel naar Schiedam te trekken ten einde in dat euvel te voorzien, al kostte hem dat dan ook drie bevroren vingers; hij kwam echter met een goeden voorraad terug. Het jjs in het Heldersche kanaal was meer dan een meter dik en bleef dat ongeveer 12 weken. Er waren ook interessante belevenis sen in dien versehrikkeiyken winter: ge weldige ijsmassa's bedekten het Mars diep en bij opkomenden vloed kruide het berg-hoog tegen den dijk op, zoodat me nigmaal vanaf de Kerkgracht te zien was dat het ver boven den dijk uitstak en op tal van plaatsen zelfs steenen van den dijk mee naar boven gingen. 11 Februari '29 ving echter een koude- periode voor Den Helder aan, die niemand, die haar meegemaakt heeft, meer vergeten zal. In den nacht van Zondag op Maandag begon het door te vriezen en dat wel dus danig dat men van een koude-plaag kon spreken. Door den wind was het zelfs ver scheidene dagen kouder dan in 1890. En die toestand hield aan tot ver in Maart van dat jaar. Nu eens liep het kwik wat omhoog en haalde men ruimer adem, dan weer daalde het en werden voor Holland haast fantastische temperaturen bereikt. In dftt opzicht zijn de 8, 9 en 10 gradejj vorst die we thans noteeren maar kinderspel. De Heldersche Courant van die dagen stond er vol van. Men leest de spannendste verhalen over de Siberische koude. Over de aanvankelijke worsteling van de Texelsche boot, die het niet tegen het ijs kon bolwer ken, over de ESONA die alles met auto's deed, en over het isolement van de eilanden. De Zuiderzee was een groote ijsbaan waarop echter door de hevige koude slechts met ma te geschaatst werd. Eind Februari begon het na een vrij „mil de" periode weer plotseling hard door te vrie zen. Wederom temperaturen van ongeveer 20 graden. Het waterleidingbedrijf kreeg het hard te verantwoorden. Het personeel vocht een maal 36 uur achtereen, zonder uit de kleeren te komen. Ontelbare hoofdbuizen waren ge sprongen, en op sommige plaatsen was 80 procent van huisleidingen kapotgegaan. De filters van het Waterleidingbedrijf waren be vroren en het grondwerk was praktisch niet mogelijk aangezien de grond 75 centimeter dik bevroren was. Het was een barre winter, van een herha ling waarvan wij gespaard hopen te blijven. De armen hadden het slecht in die dagen en een tocht over straat was werkelijk een avon tuur apart. Daarbij leed iedereen armoede. Men kon bijna geen water meer krijgen, er kon buiten slechts in beperkte mate gewerkt worden en het. reizen was vrijwel onmogelijk. Geen wonder dan ook dat toen uiteindelijk de dooi inviel, einde Maart, iedereen zich ge lukkig prees, zelfs de meest verstokte schaatsenrijders. Samenkomst van hedenavond gaat niet door. In een advertentie in dit nummer wordt medegedeeld, dat de laatste samenkomst, welke in de „Week der Gebeden" in het Evan gelisatiegebouw in de Palmstraat zou gehou den worden, wegens verschillende omstandig heden niet kan doorgaan. 12 Januari 1940. BEVALLEN: M. LedoeB' z.; J. Hartmanden Besten, z.; T. M. -lik, z. OVERLEDEN: Wed. A. Stein geb. D. Graaff, 89 jaar. de aandacht van H.H. de aankondiging van hun Wij vestigen adverteerders op „Opruiming", Toegestaan zijn de volgende aanduidingen. Jaarlijksche Opruiming Halfjaarlijksche Opruiming. Seizoen-Opruiming. Balans-Opruiming. Inventaris-Opruiming. den. Men wacht dus op de beslissing van de regeering. Maar...... ambtelijke molens malen meestal langzaam en op Huisduinen zitten heel wat bewoners met de planken voor hun open ko zijnen, te wachten tot er een schaderegeling getroffen is, omdat ze zelf niet in staat zijn, de aan diggelen gesprongen ruiten te ver nieuwen. Het gemeentebestuur, dat zeer actief in dit geval geweest is, heeft de knoop nu doorgehakt. Aan de mensehen zal een voorschot verstrekt worden, waarmee zjj hun bulletjes in orde kunnen brengen. Dat voorschot zal het rjjk aan het ge meentebestuur terug moeten betalen, maar in ieder geval, de mensehen te Huisduinen behoeven niet langer achter schotjes te zitten. De bewoners, die wel in staat zgn de scha de te betalen, moeten dit voorloopig voor eigen risico laten herstellen, maar ook voor hen bestaat natuurlijk een even groote kans, dat zij de zaken vergoed zullen krijgen. Ze zullen dus verstandig doen, kwitanties en der gelijke te bewaren, om die later te kunnen overleggen. Dan is er nog een derde groep. De groep van huiseigenaren, die weigeren aan hun huurders nieuwe ramen in de woningen te zetten en die redeneeren: „herstel deze schade zelf maar". Dat is natuurlijk onbillijk en het is mogelijk, dat wanneer zij niet spoedig maatregelen nemen om de woningen weer be woonbaar te maken, dat het gemeentebestuur ertoe zal overgaan deze woningen onbewoon baar te verklaren. Een woning zonder ramen en met ontzette deuren kan nu eenmaal niet bewoonbaar noemen. De wet schrijft voor, dat een woning water- en tochtdicht moet zijn. Men zal dus goed doen de verstandigste weg te kiezen en zoo gauw mogelijk de zaken te laten repareeren. Naar wij vernemen zal door Maatschappe lijk Hulpbetoon een onderzoek worden inge steld in hoeverre de mindergegoeden zelf de schade kunnen betalen en in hoeverre de ge meente hen zal moeten bijspringen met een voorschot. Binnen zeer korten tijd mag dus verwacht worden dat Huisduinen er weer als een be woonbaar dorp uitziet. Ruwe Huid Ruwe Handen J Ruwe Lippen Doos 30 cent. Bij Apoth. en Drogist Prachtig resultaat van den zegel verkoop. Ook dit jaar is de verkoop van zegels en kaarten voor het kind zeer bevredigend ver- loopen. De Heldersche bevolking toonde op nieuw het hart op de goede plaats te dragen. Men schrijft ons daarover: Door middel van het bestellend personeel, hetwelk bestond uit 13 personen, gesteund door 6 diverse familieleden, werden verkocht: 50.940 zegels 329 series kinderprentbriefkaarten. 435 losse kinderprentbriefkaarten. De gezamenlijke waarde hiervan bedroeg 3.221,81. Van dit bedrag komt als zuivere winst ten goede aan het Misdeelde Kind 1.347,45. De firma Vroom en Dreesmann, die den ar beid altijd krachtig steunt, verkocht in haar zaak voor een bedrag van 182,58 aan zegels en kaarten. Hierdoor werd een winst verkre gen van ƒ55,89 i/j, welk aandeel in bovenge noemd bedrag verdisconteerd is. Van de pl.m. 9500 woningen in Den Helder (e.o.) konden er pl.m. 2800 niet worden be zocht, tengevolge van den bijzonderen toe stand, waarin we dit jaar verkeeren. De mobi lisatie heeft ook hier haar invloed doen gelden. Dat dit op het eindcijfer een zeer sterken in vloed heeft doen gelden, is niet te verwon deren. Het bedrag had, gezien de spontane koopvaardigheid van onze stadgenooten, veel hooger kunnen zijn, indien wij allen maar een bezoek hadden kunnen brengen. Door de uitingen van het publiek blijkt ons telkens weer, dat men de Kinderzegelactie beschouwt als een gemeenschappelijke zaak, waarbij allen zijn geïnteresseerd. Wij kunnen niet genoeg dankbaar zijn voor zooveel saam- hoorigheidsgevoel in onze gemeente. Vergaderingen werden niet bezocht wegens tijdgebrek. De Marine-instellingen werden dit jaar op verzoek voorbijgegaan wegens O. en O. kaartverkoop. Gezien dit alles is de verkoop schitterend geweest. Ons werk is gebaseerd ilLLLL" °P brandstoffen- A besparing Gistermiddag was de Vischbuurt op de schaats. Een belangrijk deel der bewoners van dit stadsdeel heeft het, vooral in deze wintermaanden, niet gemakkelijk. Pe ver diensten liggen öf voor zeven-achtste, óf heelemaal, stil,, en was het dus wonder, dat enkele jonge kerels het initiatief, ge zien het succes van de eerste werkloozen- wedstrijden, de koppen bij elkaar staken en aldra het besluit namen óók een wedstrijd op touw te zetten. Er werd een organiseerend comité in elkaar gedraald, er werden gedeputeerden benoemd, die langs de huizen zouden gaan voor het be machtigen van de hoognoodige contanten en weer anderen werden gebombardeerd tot inschrijvers. En gistermiddag werd er gereden en het strijdperk was de Spoorgracht, vanaf de Botbrug. Het was een wedstrijd, die in het teeken der gemoedelijkheid stond. Er waren hard-gele Perl-vlaggen, die niet wapperden omdat er geen wind was. Er was een baan, die iederen keer als er gestart was, verdween. Dan liep en holde het publiek namelijk anaar voren, om de prestaties der renners toch maar goed te kunnen volgen. Er was geen houden aan! Er was een starter, een forsche kerel met een klein rood-wit-blauw vlaggetje. Die telde steeds tot drie en zwaaide dan met zijn banier als was het een kostbare standaard. Niemand was thuisgebleven. Het man volk stond op, of langs, het jjs en al die oude wjjfkes van de Keizersgracht hadden hun Vrjjdagsche bezigheden in den steek gelaten en stonden zusterlijk naast elkaar hun Jelle's, Sander's en Douwe's aan te voeren. Ze stonden er met de blauwe boe zelaars en bonte schorten, zóó van de vaat gerend. Glimmend van de kou en... ple- zanterie. De mannen réden. Ze reden hard, of poogden hard te rijden. In dit laatste werden zij nog wel eens gehandi capt door de scheuren in het ijs. Maar wie let bij zulk een spannenden kamp op zulke klei nigheden...? Aan den start, en langs de denkbeeldige ljjnen, vuurden de niet-schaatsers de rijders aan. Dat was van „Roei op Urrekers;!!!" en van „Geef 'm van ketoen Hessel.of „Laat je niet kiste, Bul...!!!" En de Bullen, de Hessels en „Urrekers" gaven 'm van katoen, dat verzekeren we U. Zij het op sloffen) zij het op „gimpies" of zij het op doodgewone alledaagsche blauwe ha- ringtrekkerskousen. Keeren de kansen...?? De strenge vorst, die wjj in den aan vang dezer week hadden, schijnt weer tot het verleden te behooren. Langzaam aan stijgt het kwik in den thermometer, en daarbij is ook het weerbericht voor schaatsenrijders niet meer zoo gunstig als enkele dagen geleden. Overigens is er geen reden tot wanhopen en het heeft er nog niets van dat vandaag en morgen niet van een uitstekend jjs- weekeinde genoten kan worden. Wat het verloop der temperaturen betreft, om 8 uur gistermorgen vroor het 6.4 graden, om 12 uur 8.8, om 2 «ur 1.6 (de hoogst geregistreerde stand), om 4 uur weer 2.2, om 8 uur 2.6, om 12 uur vannacht 3, om 4 uur 4.6 (laagste stand in deze periode) en om 8 uur vanmorgen 3.2. In de omgeving van Den Helder be vond zich vanmorgen vroeg een mist bank. Dat kan een veeg teeken zijn, doch het is zeer wel mogelijk, dat deze bank weer verdwenen is als deze regels onder de oogen van onze lezers komen. Eveneens bleek er eenige vochtigheid in de lucht te zijn. Daartegenover staat, dat de barometer nog zeer hoog staat en dus moed getft voor de eerstvolgende paar dagen. Wat een vuur...! De jongsten sprongen van pure overmoed dwars over de baan heen en de vrouwen gil den. De oude baasjes stonden te mummelen en te trappelen als het verkeerd ging en hadden het land, dat ze zélf niet in konden vallen. Het was een pleizierige middag! Vooral ook, omdat ons werd verteld, dat de Vischbuurt best gegeven had en dat men voor de centen nuttige kleeren en dito consumptie artikelen gekocht had. De zon scheen, de baan glansde en ieder had z'n zorgen maar, terwille van de goede zaak thuisgelaten. Men reed tot aan den schemer toe en heel de Vischbuurt was het er roerend over eens, „dat 't gekneisd" gegaan was. En zóó was 't ook! Hier volgen de prijswinnaars: le pr. B. de Boer, 6.5 pond spek, 1 bus koffie. 2e pr. J. de Valk, 5.1 kg spek, 1 worst. 3e pr. W. de Valk, 3.50, 1 mud eierkolen, 1 paar klompen. 4e pr. G. Pomper, 2.50, 1 mud eierkolen, 1 paar klompen. 5e pr. Schoonheden, 2.50, 1 mud eierkolen, 1 paar klompen. 6e pr. Kooy, 2.50, 1 das, 1 paar klompen. 7e pr. J. de Wijn, 1 slipover, 1 worst, 1 koek. 8e pr. A. Oosting, 1 mud eierkolen, 1 paar klompen, 1 fietsband. 9e pr. Datema, 1 slipover, 1 worst, 1 koek. 10e pr. Mustemaker, 1 bus cacao, 2 pond vet, 1 paar kousen. 11e pr. Boogaard, 1 mud eierkolen en div. 12e pr. J. Buis, 2 pond meel, 1 flesch slaolie en div. Men verzocht ons mevr. Forre te danken voor haar diensten als „eerste hulp bij onge lukken" op de baan. zoodat het mooie witte glazuur Uwer tanden weer te voorschijn komt. Tube 60, 40 en 25 ct. Eindelijk en ten langen leste heeft dan Den Helder z'n ijs gekregeneindelijk beleeft men dan ook aan dit (ten on- rechte!) als koudste en meest barre punt van Nederland uitgekreten stukske grond de vreugden van een ijsfestijn, dat sedert een week thans met volle teu gen zoowel door jong als door oud, zoo wel door arm' als door rijk in even in tense mate genoten wordt. ledereen is enthousiast. Iedereen heeft er plezier in en daarom stemt het lichtelijk tot verwondering, dat men in de kringen onzer stedelijke overheid min of meer aan ijs-stroefheid geleden heeft. Hetgeen bij een doorgaans zoo actief college tot hoogelijke verwonde ring aanleiding geeft. In de eerste plaats was daar de onver lichte stadsbaan aan de Kerk- en Loods- gracht. Eerst Donderdagavond, dus fei telijk te laat, werden schijnwerpers aan gebracht. Dat was. nadat men de bur gerij reeds 3 of 4 dagen lang aanleiding tot critiek en mopperzucht gegeven had. Maar enfin zand erover! Donderdag waren er eindelijk de schijnwerpers met alle vreugden vandien voor den schaat senden burger. Maar er was nog iets anders Voor het organiseeren van de werk- loozenwedstrijden had de organiseeren- de instantie de beschikking noodig over: 2 tafelstwee lijnen en 2 vlaggestok- ken. Wat lag er nu meer in de lijn, dan dat voornoemde instantie zich tot het gemeentebestuur wendde ter verkrijging van deze luttele voorwerpen, die men op het gemeentelijk terrein bij tientallen had liggen. Gezien het feit, dat hier iets voor de minder bedeelden onzer broe ders gedaan werd, mocht worden ver wacht, dat men deze voorwerpen met een breed gebaar disponibel zou stellen. Het heeft niet aldus mogen zijn. Er waren bezwaren. Van welken aard, is ons niet bekend, maar ze moeten wel zeer belangrijk geweest zijn. Overigens teleurstellend, zoo weinig sportiviteit bij ons college. Men had een andere houding verwacht, nu een deel der bevolking voor het minst finan- tieel-krachtige deel op den bres ging staan. Waar bleef de steun aan het veelge roemde particuliere initiatief? Waar bleef de stimulans van boven-af ]a waar? En nu wij dan toch aan het protestee ren geslagen zijn, nóg een protest. Zaterdagavond aanwezig op een uitvoe ring van een onzer plaatselijke vereeni- gingen (en lang niet de minste!) viel het ons op, hoe weinig verheffend feitelijk het peil was, waarop het cabaret-pro gramma stond. Het was een enkele maal amusant, maar veelal ordinair, zouteloos in hooge mate, en soms zelfs kwetsend. Men kan twee wegen met dergelijke gezelschappen bewandelen; de eerste is inzage eischen in het af te werken pro gramma, en de tweede een betere selectie toepassen in de keuze van het gezelschap. Er zijn duizend gezelschap pen in den lande, dus keuze te over. Maar het is niet goed voor de reputa tie van een vereeniging als zij haar leden en donateurs „vergast" op dergelijke laag-bij-de-grondsche „humor". Vooral niet als het gaat om een vereeniging, die zulk een goeden naam heeft als die van Zaterdagavond j.l. De vraag van vandaag is niet alleen, hoe zal deze oorlog tot een einde gebracht worden, maar evenzeer, wat voor maatschappij zal men op moeten bouwen, om aan de altijd durende verschrikking van een oorlog te ont komen. Toen ruim 20 jaar geleden de vrede gesloten werd, beter is misschien om te zeggen „opgelegd" werd, toen hebben de mogendheden tegen elkaar gezegd: „Dat nooit meer". Men heeft zich ernstig voorgenomen een weg te vinden, die tot een dergelijke ver schrikking als de oorlog van 19141918, nim mer meer zou leiden. Helaas, de weg dien men ging was de verkeerde en moest nood zakelijkerwijs leiden tot nieuwe botsingen in den geest en straks tot een strijd met de wapenen. Er is eigenlijk nooit vrede geweest na 1918. De twintig jaren, die er tusschen liggen, zijn een gewapende stilstand tus schen de volkeren geweest. Men is tenslotte wel aan de conferentietafel met elkaar gaan zitten, maar niet als gelijken, niet als menschen, die volkomen vertrouwen in elkaar hebben en samen in eerlijkheid en oprechtheid willen bouwen aan een maatschappij, gegrond op een gezonde basis. Tegenover elkaar zaten vertegen woordigers van overwinnaars en over wonnenen. Tegenover elkaar zaten in den geest verbitterde menschen, die elkaar heimelijk aanzagen voor de schuldigen van, heel die zee van ellende, die pas achter den rug was. Men heeft verdragen ge sloten en telkens moest de overwonnene ervaren, dat hij de verliezende partij was. Inplaats van een geest van vertrouwen groeide een geest van verzet, inplaats van toenadering kwam er langzaam maar zeker verwijdering. En met het toenemen van het wantrouwen groeide het verlan gen van den een om zich tegen den ander sterk te maken, opdat een onverwachte aanval geen overwinning zou brengen. De bewapening werd ingezet. Men ziet nu de fouten wel, die gemaakt zijn tusschen 1918 en 1939. Hoe kan men die nu in de toekomst voorkomen. Dat is de vraag waarmee verschillende staatslieden zich nu reeds bezig houden. Het is een vraag, die niet zoo eenvoudig t;f beantwoorden is. In diepsten grond schuilt de fout ln den mensch. Inplaats van op een basis van recht met elkaar samen te werken, heeft men een basis van macht gelegd, inplaats van een geest van liefde, heeft men in een geest van hoogmoedige zelfoverschatting onder handeld. Eerst als de geest, als het hart van den mensch veranderd is, zal de grondslag van zijn verhouding tot zijn medemensch anders worden. En nu is dit de angstige zekerheid, dat een oorlog niet leidt tot toenadering, maar tot verbittering, dat een oorlog geen geest kweekt van liefde, maar van haat. Straks zullen opnieuw overwinnaars en over wonnenen tegenover elkaar aan de confe rentietafel plaatsnemen en men zal daar niet beginnen met de erkenning, dat men beiden verkeerd heeft gehandeld, men zal alleen zijn rechten als overwinnaar aan den ander opleggen. En weer zal men hetzelfde schouwspel te zien krjjgen als b(j de vorige „vredesconferentie". Tenzij de geest, het hart van den mensch ver anderd wordt. Maar daartoe is andere Macht noodig, de Macht, die men op de conferenties altjjd uitgeschakeld heeft. Men meende het zelf wel klaar te kunnen spelen. Men heeft het klaar gespeeld. De wereld is opnieuw gereed voor den onder gang. Het ziet er Inderdaad weinig hoopvol uit voor onze wereld. BIOSCOPEN: Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur: „Die Twee van de Marine" en „Vergeefsche „Wraak". Rialto, Spoorstraat, acht uur: „Morgen geuit 't beter". Witte Bioscoop, Koningstraat, acht uur: „Het Land der Vechtersbazen" en „De Geheim zinnige Speurhond". Zondag H Januari. Musis Sacrum, 8 uur. Winter-kermis. Zaterdag S0 Januari. Musis Sacrum, 8.15 uur. Soirée Dansante van de Rhythm Soldiers. Barometerstand Den Helder Haximum temperatuur lucht: Laagste temperatuur: Wind: richting: O.N.O., Licht op: 777.5 —3.2 —4.6 kracht: 1 4.41 Bjj het onlangs gehouden examen boek houden van de „Vereeniging van Leeraren in de Handelswetenschappen" slaagde onze stad genoot P. Kootker. Onze vroegere stadgenoot, de heer N. Dekkers, oud-leerling van den politiecursus, alhier, slaagde voor het examen van grens- commies,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 5