Nazi's onder christelijk mom
Wij lazen voor 11
Oorlogsschaduwen
over de Unie
Maar het is er lente en diis
is men optimist
Nieuw Amerikaansch
luchtdoelprojectiel
Engelsch schip zonk
bij Borsselen
Postzegels als
propagandamiddel
Zoete lieve Gerritje
Ernstig ongeluk
in Groningen
ftAiev-en uil TjudxLAfydka
Blank cn zwart zwemmen,
maar afgescheiden
Amerikaansche
regeering grijpt in
PUBLICATIE
TUINHOEKJE
East-London, Nov. '39.
Het is al weer eenigen tijd geleden, dat ik
Iets meedeelde over den toestand hier en dit
is voornamelijk te wijten aan onze verhuizing
en den oorlogstoestand. De Unie heeft zich
homogeen verklaard met Engeland, zoodat
Wij hier dus ook in staat van oorlog verkee-
ren. Alhoewel er van een treffen van een der
partijen hier nog geen sprake geweest is en
wij kunnen ons misschien hier tot nu toe vrij
veilig achten.
Zooals ik reeds in mijn laatsten brief
schreef, is het hier een ideaal oord met zeer
veel natuurschoon en ieder jaar bereidt men
Zich tegen Kerstmis voor op een toestrooming
van duizenden en duizenden vacantiegangers.
Op het moment is er nog zeer veel drukte in
de bouwerij. Na mijn verblijf van 5 maan
den heb ik dan ook nog geregeld werk en het
bevalt ons hier uitstekend. Toch veroorzaakt
de oorlog hier ook weer eenige strubbelingen
en worden sommige nieuwe plannen alweer
teniet gedaan en er zijn bouwwerken, die bij
2 k 3 verdiepingen gestopt worden en afge
werkt, om, wanneer de tijd gunstiger wordt,
verder afgebouwd te worden. Dit verwekt na
tuurlijk eenige onrust onder de menschen.
die in deze branche hun brood moeten ver
dienen en er zijn er al velen, die plannen
koesteren naar hun land terug te keeren;
doch gezien de toestand aan den rand zoo
wel als in Johannesburg is, is het hier niet
slecht te noemen.
Verscheidene menschen zijn echter toch zon
der employ en mijn zoon is na een verblijf
van 6 weken in 't hospitaal met „scarlet
fewer" (roodvonk) niet weer in zijn betrek
king terug kunnen komen wegens gebrek aan
materialen en hjj heeft tot nu toe veel moeite
om iets anders te vinden. Het grootste pro
bleem zit hem in het „Apprenticeship" (leer
lingenstelsel) hier. Een patroon mag n.L niet
zoo maar aannemen wie hij wil en moet daar
toestemming voor hebben van „the Appren-
ticeboard".
Men beweert hier verder, dat indien de
oorlog aanhoudt, de toestand hier ook spoe
dig critiek zal worden.
Uit den aard der zaak komen er hier veel
j^ninder booten aan en zoodoende is er ook
gauw gebrek ana de noodige materialen. De
booten, die nog binnenkomen, hebben dan
ook niet meer die aantrekkelijkheid van voor
heen, aangezien hun oorspronkelijke huids
kleur en naam geheel door een dikke grauwe
verflaag zijn weggevaagd en feitelijk een ge-
heele gedaanteverwisseling hebben ondergaan.
Alleen de neutrale landen hebben eenig ver
schil, doordat zij aan stuur- en bakboordzijde
op de geheele hoogte en groote breedte der
zyden zijn beschilderd met de kleuren van de
vlag der natie, doch de Engelschen zijn geheel
onherkenbaar beklodderd.
Op de scholen wordt ook bijna iederen dag
gedrild, zoo men dat hier noemt en de onder
wijzers en mannelijke leerlingen zijn in enkele
minuten omgetooverd in militairen.
Ook zijn er velen, die 's avonds na hun dag
taak zich als militair verkleeden, om naar de
„drillhall" te gaan; zij oefenen dan op „the
Markest square", een groot plein midden in
de stad.
Dit avondoefenen is niets ongewoons, want
men is hier verplicht vier jaar te dienen; men
wordt echter niet, zooals in Holland, uit je
functie gehaald, doch men kan in zijn vrijen
tijd of na beëindiging van van den werktijd
oefenen.
Ieder buitenlander moet zich binnen een
termijn van 60 dagen opgeven aan het politie
bureau met inlevering van 4 pasfoto's van
ieder persoon boven den leeftijd van 16 jaar;
2 foto's genomen in front en 2 van de zij ge
nomen en wie daar geen gevolg aan geeft,
wordt in hechtenis genomen.
De wet op de vreemdelingen wordt hier
bijna ieder jaar gewijzigd en verzwaard en
gaat steeds gepaard met onkosten en invullen
van uitgebreide vragenlijsten. Toen mijn vrouw
en beide zoons hier kwamen in 1937 is dit ook
reeds geschied en zijn hun daarop blijvende
„permitten" gegeven voor het verblijf hier te
lande, nu herhaalt zich die geschiedenis weer
en schijnen ze nog steeds in Pretoria niet te
weten, dat wij hier al eenige jaren zijn; ze
willen zeker weer eens nieuwe foto's zien of
wij er nog op vooruit gegaan zijn. Sommigen
beweren, dat wij misschien het land uit moe
ten, maar wij voelen er niet veel voor om
kennis te maken met duikbootaanvallen of
mjjnexploties, want alleen onze zoons zijn de
zwemkunst meester.
Gisteren vermeldde „the Daily Dispatch"
dat zich aan den Witwatersrand reeds ruim
20.000 vreemdelingen hadden laten inschrij
ven en men betaalt allemaal 7% shilling, dit
is dus tevens een aardig buitenkansje voor
den staat. Hoe het zij, het is op het oogenblik
weer een onzekere toestand en men weet
eigenlijk niet waar men aan toe is.
Het is hier nu „Springtime" oftewel lente
en het is soms alweer behoorlijk warm op den
dag en er wordt druk gewerkt voor
het komende seizoen. Honderden banken en
priëelen aan 't strand en boulevard woiden
opnieuw opgeschilderd en alles wordt in
orde gebracht voor de ontvangst van vele
vacantiegangers. De natuur doet hier ook
aan mee, want door de vele regens en warmte
der laatste dagen groeit alles vlug en staan
vele boomen en planten in bloei en de amphi-
theater gelegen tuinen geven een prachtigen
aanblik met hun verscheidenheid van kleu
rige bloemen.
Wij waren vandaag aan het strand en het
is daar al een enorme drukte van baders en
bezoekers; de boulevard is aan één zijde
geheel bezet met parkeerende auto's, waarbij
vele uit verafgelegen streken, wat evenals in
Holland aan de letters op de nummerborden
te zien is.
Het strand is hier overal vrij, doch het is
niemand toegestaan zich aan het strand uit
te'-kleeden, eveneens is het-verboden^, dit ia
de auto te doen, daarvoor zijn de kleedkamers
aangewezen, waar men voor 2 penny gebruik
van de publieke gezamenlijke kleedkamer kan
maken en voor 4 penny zijn de privaatcellen
beschikbaar; voorts kan men handdoeken en
badcostuums huren voor lagen prijs. Verder
op het strand bevinden zich nog de vrije
kleedkamers voor mannen, zoowel als vrou
wen. Nog weer een eind verder is gelegenheid
voor kaffers en kleurlingen om zich het ge
noegen van een frisch zeewaterbad te ver
schaffen, doch het is hun streng verboden
zich onder de blanken te begeven en wie het
waagt wordt meestal op hardhandige wijze
naar zijn afdeeling teruggejaagd. Aan het
eind van de boulevard bevindt zich een groot
park met prachtige schaduwrijke gedeelten en
vele rustbanken en enkele begroeide prieelen,
en op vele plaatsen voorzien van kranen voor
drinkwater ten gerieve van de picniccers.
De jaccarandaboomen staan nu ook in bloei
en het is een mooi gezicht, deze boomen met
hun paarse bloemtrossen in vollen tooi te aan
schouwen. Zij doen eenigszins aan seringen-
boomen denken, doch zijn meestal hooger en
dikker van stam. Verder zijn in dit park groote
grasvlakten; ideale speelplaatsen voor kinde
ren aangelegd en de ouders kunnen hun kroost
zoodoende goed in het oog houden. Overigens
bevinden zich hier noe tennis-, golf-, bowling
en hockyvelden.
Men doet hier voorts ook alles om het vreem
delingenverkeer te bevorderen door uitgeven
van goedkoope retourkaarten voor trein en
bus, zoogenaamde excursiekaarten en men kan
met de comfortable bussen al mooie ritten ma
ken voor 1.6 shilling retour naar de Nahoon-
rivier, „horseshoe" en andere schoone oorden,
en men rijdt daarbij langs prachtig begroeide
bergen en ravijnen.
Achttien leden van een Amerikaan
sche organisatie, welke zich „chris
telijk front" noemden, zijn gearres
teerd door agenten van het federale
bureau, beschuldigd van samenzwe
ring met het doel in de Vereenigde
Staten een revolutie te verwekken,
de regeering omver te werpen en een
dictatuur in te stellen,
Een klein tuighuis werd blootgelegd te
New York City. Beweerd wordt, dat het
„christelijk front" voornemens was zich er
van te bedienen voor revolutionnaire doel
einden.
Verklaard wordt, dat de gearresteerde
personen zijn opgetreden als leden van
„Sportclubs" en van plan waren met ingang
van 20 Januari een regime van terreur in
te stellen, tot uitroeiing van alle Joden en
inbezitneming van openbare nutsbedrijven.
Deze mededeelingen zijn gedaan door
Edgar Hoover, den chef van de Amerikaan
sche G-men.
Hoover heeft verklaard, dat de voor
naamste leider der gcarrescerdcn John. F.
Cassidy was, een leider van het „Christe
lijk front", die door zijn volgelingen werd
aangesproken als de „Fuehrer."
Bij verscheidene invallen hebben federale
agenten reeds afgewerkte en nog niet ge
reedgemaakte bommen, een aantal geweren
en duizenden patronen in beslag genomen.
Hoover zeide, dat het „Christelijk front"
duizenden leden telt, doch hij weigerde een
schatting te geven over het juiste aantal
tot het onderzoek, dat zich over het gehee
le land uitstrekt, afgcloopen zal zijn.
Hoover zeide, dat de sportclubs in het
geheim bijeen kwamen in de huizen van
verscheidene leden en dat minstens een lid
lid was van den Duitsch-Amerikaansche
Vereeniging. Velen stonden in be
trekking met het reservepersoneel van de
strijdmacht der Vereenigde Staten.
VLIEGTUIG OP SKI'S. Op het met een dikke ijslaag bedekte Rangsdorfer
Meer bij Berlijn vertoonde bovenstaand vliegtuig, dat met een ski-landings-
gestel is uitgerust, allerlei acrobatische toeren.
beschikking
Aan Frankrijk ter
gesteld.
Volgens luchtvaartofficieren te Washing
ton is een nieuw soort luchtdoelgranaat,
dat in de Vereenigde Staten tot ontwikke
ling is gebracht, aan Frankrijk ter be
schikking gesteld. De granaat wordt op de
gebruikelijke wijze afgeschoten, doch zij
laat een parachute los, welke een stalen
band ter lengte van honderden voeten
achter zich sleept, die zich in de schroeven
van de aanvallende vliegtuigen moet ver
warren.
Na botsing met landgenoot.
Het gisternacht binnengekomen Engelsche
motorschip „Hullgate" is nabij Borsselen in
aanvaring geweest met het van Temeuzen
komende Engelsche s.s. „Moyle", metende
1761 rgt., van de Shamrok Shipping Cy. te
Londen, waarbij de „Hullgate" is gezonken.
De bemanning is op de „Moyle" overgegaan,
welk schip inmiddels ter reede van Vlissin-
gen is aangekomen.
De acht schipbreukelingen werden te Vlis-
singen aan wal gebracht. Een boot van het
Belgische loodswezen, met een dokter aan
boord, was de „Moyle" tegemoet gevaren.
Zeven man zijn in hotel Goes ondergebracht
één lid van de bemanning moest naar het
ziekenhuis vervoerd worden.
De „Hullgate" meet 409 rgt. bruto en 219
ton netto en behoorde toe aan de Hullgate
Shipping Cy. te Huil.
Acht sleepbooten er op uit.
Het Deensche motorschip „Laalandia" van
de reederij The East Asiatic Cy te Kopen
hagen is bij den Timmemanspolder, nabij
Hansweert aan den grond geloopen.
Een achttal sleepbooten is ter assistentie
uitgevaren. Het weer is mistig. De „Laalan
dia" meet 4914 ton bruto en 3093 ton netto.
Nader wordt vernomen, dat het schip,
dat met een lading stukgoederen van Ant
werpen kwam, niet in een direct gevaarlijke
doch wel in een minder gunstige positie ver
keert,
Een voordcelig zaakje voor
Tante Pos. Elk jaar gemid
deld 2000 nieuwe postzegels.
(Van onzen Londcnschen correspondent)
Londen, Januari 1940.
Millioehen verzamelaars over de
geheele wereld maken er onafge
broken jacht op op de kleine
rechthoekige, vierkante of driehoe
kige gekleurde papiertjes, die de
door de post bezorgde brieven ver
sieren. Maar geeft men zich er ook
rekenschap van, dat zij tevens voor
propagandadoeleinden dienen?
In de laatste jaren kan men rekenen, dat
er gemiddeld een 2000-tal nieuwe postzegels
per jaar uitkomen. De verzamelaar, die
zich geregeld in het bezit zou willen stel
len van alle nieuwe uitgaven, zou over een
flink kapitaal moeten beschikken, om ie
deren dag slechts een zestal zegels te kun
nen koopen! Er zijn verstandige verzame
laars. die protesten laten hooren tegen de
zen voortdurenden stroom van nieuwe post
zegels. Doch Tante Pos is doof aan dat oor,
in bijna alle landen. Zij gaat door met het
drukken van de eene nieuwe serie na de
andere. Zij weet, dat tientallen millioenen
zegels zullen verhuizen naar de albums der
verzamelaars, zoder ooit dienst te hebben
gedaan. Deze postzegels brengen flinke be
dragen op aan den staat, die geen andere
kosten behoeft te maken, dan het drukken.
De meeste koopers zullen zich er echter
geen rekenschap van geven, dat postzegels
een machtig propaganda-middel vormen.
En dan: is het niet reeds voorgekomen, dat
er een oorlog dreigde, omdat de eene staat
zich gelukkig slechts op een postzegel!
- een deel van een nabuurstaat toeëingende
De propaganda, welke van een postzegel
uitgaat, werkt onbewust in op den bezitter.
De uitvoering is tegenwoordig van aard,
dat vele postzegels inderdaad kleine kunst
stukjes zijn. Men beziet ze met welgevallen;
en onbewust werkt de propaganda door,
die gewekt wordt door de voorstelling op
het kleine stukje papier. Elke gelegenheid
wordt aangegrepen, om een serie herden
kingszegels uit te geven. Deze zegels mar
ken propaganda voor de sport, waarop zij
betrekking hebben, een tegelijkertijd voor
het land, waar zij het licht hebben ge
zien. Deze wijze van practische reclame
voor eigen land en volk wordt thans in
nagenoeg elk beschaafd land toegepast. Op
de in den loop van een oorlog dienst doen
de zegels wordt een opdruk aangebracht;
deze zegels bewaren een historische herin
nering. Zoo maakt de filatelie propaganda
op de meest uiteenloopende gebieden.
■li
Het eerste Russische vliegtuig van de nieu
we lijn Moskou—Koningsberg—Berlijn is
in de Duitsche hoofdstad aangekomen. Men
ziet hier de Sovjetbemanning na de landing
vóór hun toestel.
het
een
„Steunmengsels."
Onder dit kopje wijdt
Alg. Handelsblad (lib.)
artikel aan het voorgestelde
Fonds voor Economische Ver
dediging.
Minister Steenberghe, de
geestelijke vader van de drie
wetsontwerpen, verdedigt al
dus het blad, de opneming
van het Landbouwcrisisfonds
in het nieuwe fonds, omdat
moeilijk zou zijn precies vast
te stellen, welk deel van de
genomen maatregelen betrek
king heeft op de voedselvoor
ziening en welk deel zou
strekken tot steun aan den
landbouw. M.a.w. producen
ten en consumenten worden
nu als steunobjecten gemaks
halve dooreengemengd.
Minister Steenberghe hoopt,
dat door een „doelmatige" fi
nancieringsmethode een zoo
danige regeling kan worden
verkregen, dat, ook al zullen
bijdragen van het Rijk ten
slotte wellicht niet kunnen
worden gemist, deze toch
„binnen redelijke grenzen"
kunnen blijven.
Wij hopen het eveneens,
maar dan dient de regeering
uiterst voorzichtig te zijn bij
het nemen van maatregelen,
die, hoe goed bedoeld en hoe
wenschelijk ook, onbere
kenbare financieele conse-
i guenties-.voor- £g' schatkist
kunnen hebben. Wanneer
men eenmaal begint met het
geven van steun of toeslagen
aan producenten en consu
menten, dan is het practisch
onmogelijk om ergens een
grens te trekken. De prac-
tijk van den landbouwsteun,
die thans reeds bijna 8 jaar
aan den gang is, heeft bewe
zen hoe gevaarlijk een steun-
politiek in financieel opzicht
is, en het Landbouwcrisis
fonds had dan nog het groote
voordeel, dat men de lasten
geheel buiten de schatkist
om direct op den consument
kon afwentelen. Thans echter
gaat ook de consument
om steun vragen.
Producent en consument,
beiden kloppen op het oogen
blik om hulp aan. Maar wie
moet dan die hulp betalen?
Zoete lieve Gerritje?
DAT IS DE KWESTIE!
Uit de Haagsche Post '(lib.)'.
&al Jiü gjgjü ingewijde
verwondering hebben ge
wekt, dat de redevoeringen
van den vorigen minister
president, dr. Colijn, eerst in
de vergadering van den An-
ti-Rev. Partijraad later nog
eens officieel en uitgewerkt
bij het begrootingsdebat in
de Eerste Kamer, opschud
ding hebben verwekt in het
kamp der z.g. „christelijke
coalitie". Dr. Colijn heeft
toch niet minder gedaan
dan aangetoond, dat die co
alitie, welke tientallen van
jaren „in politicis" de lakens
heeft uitgedeeld, thans een
einde heeft genomen, dat in
de huidige omstandigheden
niet meer de abstracte chris
telijke beginselen, welke den
schoolstrijd hebben gewon
nen en stoelden op den ge-
meenschappelijken wortel
des geloofs", om nog eens
met wijlen dr. Kuyper te
spreken het politieke le
ven in Nederland beheer-
scherf, - snaar dr harde,' doch"
nuchtere, economische grond
waarheden, welke het leven
der volkeren richten. Op
den bodem aller vragen ligt
de economie en niet meer de
theologie, zooals men vroeger
lang gedacht heeft. Maar dit
maakt niet de rekening der
vroegere bondgenooten. De
chr. historischen onder lei
ding van Jhr. De Geer en
ook de katholieken zijn
reeds om strijd komen ver
klaren, dat de z.g. gebonden
economie voor hen geen po
litiek dogma is. Het roomsch
rood-rose verbond, zoo getui
gen zij, is slechts een oor
logsnoodzakelijkheid. Heel
sterk kom dit tot uiting in
een artikel van het officiee-
le maandblad van de R.K.
Staatspartij, waarin B (de
schuilletter voor pater dr.
Beaufort, lid van de Tweede
Kamer) hemel en aarde be
weegt, om toch maar aan te
toonen, dat dr. Colijn in zijn
bovengenoemde redevoerin
gen zich vergist. De oorlogs
ordening, betoogt deze schrij
ver, „mag allerminst als het
type van een juiste orde
ning gelden." Maar ook die
z.g. juiste ordening staat
lijnrecht tegenover het vrije
internationale en nationale
leven, dat dr. Colijn voor
staat, JThat is the question!
TWEE DOODEN.
Bh een oefening met springmiddelen in het
Oosten der provincie Groningen is Zaterdag
een ernstig ongelnk gebeurd waarbij twee
soldaten zijn gedood, terwijl een onderoffi
cier en drie soldaten werden gewond.
VERBRUIKS- EN POOTAARDAPPELEN.
Van officieele zijde werd bij publicatie
van 23 December 1.1. medegedeeld, dat de
garantieprijs voor in de klasse A goedge
keurde pootaardappelen niet zou gelden
voor de sorteering 3555 mm. (vierkants-
maat), zooals op 14 Octofoer 1939 abusieve--
lijk was medegedeeld, doch voor de sortee
ring 35—50 mm.
Daar thans blijkt, dat intusschen zichi ge
vallen voordoen, waarbij reeds op de maxi
mum maat van 55 mm. bij de sorteering
was gerekend, zoodat het niet onmogelijk
is, dat bij wederom instellen van den maxi
mum maat van 50 mm. schade wordt gele
den, heeft de Minister van Economische
Zaken besloten voor de pootaardappelen
van den oogst 1939, goedgekeurd in klasse
A, den garantieprijs in uitzicht te stellen
voor de sorteering 3555 mm.
's-Gravenhage, 13 Januari 1940. (Adv.)'
EEN TUINHOEKJE, WAARIN GEEN
PLANTEN BESPROKEN WORDEN.
Wanneer de wintermaanden de grond hard
bevroren of met een sneeuwlaag gedekt is,
hebben de vogels, onze gevederde vrienden,
het erg moeilijk. Stil zitten ze vaak met op
gezette veeren in een struik of boom. De
bessen zijn voor een groot gedeelte reeds ver
orberd en de zorg klopt aan. De tuinliefheb-
ber staat dan klaar om dien nood zooveel mo
gelijk te lenigen. Niet alleen voedsel, maar
ook drinkwater is van groot belang. Dit
laatste vooral als het ijs de wateren bedekt.
De vraag komt naar voren, wat men kan
geven en wat de meest geschikte manier is
om het te geven. Bekend is, dat de vogels,
die uitsluitend insecten eten, reeds lang naar
warmer streken vertrokken zijn. De anderen
zijn niet zoo heel kieskeurig. Broodkorsten en
etensresten vullen de kleine magen en menig
vogelleven is gered, doordat een medelijdende
hand kruimels strooide. Toch hebben de ver
schillende vogels wel voorkeur. Wie de mee-
zen wil tracteeren, moet in zijn voederbakje
kaaskorstjes, zoo fijn mogelijk gesnipperd,
strooien. Ook reepjes spek of spekzwoerd van
liefst ongezouten spek, pinda's, zonnepitten en
hennepzaad is zeer welkom. Aardig is het
de pinda's aan een draad te rijgen. De mee-
zen hangen aan den draad en pikken de
nootjes uit de schors. Ook doet men ze wel
in kleine zakjes met wijde mazen. Hetzelfde
soort zakjes als waarin met Paschen de
Paascheitjes verkocht worden. De meezen
halen de pinda's door de mazen naar buiten.
Een halve gevulde kokosnoot opgehangen is
iets, dat ook door de vogels ten zeerste ge
waardeerd wordt.
Een voederbakje ziet men in deze dagen bij
onze vooruitziende bloemenwinkels wel bui
ten staan. Een handige knutselaar kan het
wel maken! Het is vaak overdekt en aan één
of meer zijkanten gesloten. Heeft men geen
voederbakje, dan kan een gewoon tafeltje
ook dienst doen. In een overdekt voederbakje
blijft het voedsel langer goed en zitten de
vogels zelf beschut. Het is wel goed, dat het
ongeveer 1 y2 meter boven den grond wordt
gegeven. De vogels kunnen dan niet door
katten worden belaagd, terwijl het overge
blevene niet gemakkelijk door ratten kan op
gegeten worden.
Een ander soort voedsel, dat vaak wegge
worpen wordt, zijn rotte appels. Ze zijn zacht
voor den snavel en merels pikken er graag
in. Wie de schillen van appels tot fijne snip
pers snijdt, heeft daar ook iets begeerens-
waard voor dit soort vogels.
Ofschoon het veel moeilijker is dan het ge
ven van eten, is het verstrekken van water
nog noodzakelijker. De moeilijkheid is natuur
lijk, dat het zoo spoedig bevroren is.
Wie in deze tijden meewerkt de vogels
door den winter te helpen, doet niet alleen
goed werk, maar beleefd er ook veel genoe
gen aan. Voor een huisgezin met kinderen
wordtdeze zorg natuurlijk aan de jongelui
opgedragen! Naast musschen komen rood
borstjes, lijsters, meezen, vinken, winterko-
nikjes en ook zeldzame vogels bij onze hui
zen. Is hei. heel koud, dan versmaadt zelfs
de grijze winterkraai en ook de ekster den
inhoud van het bakje niet.
Laten wij tuinliefhebbers het als een aan
gename plicht beschouwen de vogels, die ons
zoo trouw bijstaan in het verdelgen van alierr
lei schadelijke insecten, in dezen tijd te hel
pen. Zij verdienen het wel aan ons!
A. v. d. LIJN.
WIERINGEN
DEN OEVER
BEVESTIGING VAN AMBTSDRAGERS.
Zondag had in de morgendienst der Ger.
Kerk plaats het bevestigen van Ambtsdra
gers, deze bevestiging had plaats door den
Wel. Eerw. Ds. v. d. Vliet.
ALKMAAR. 13 Jan.
N.V. Eierveiling voor Hollands Noorder
kwartier. Aanvoer: 250.000 kipeieren 3.75
—5, kleine 3.55—3.75.
ALKMAAR. 15 Jan.
Veemarkt. 86 vette koeien 170—320. 33
graskalveren 4085, 62 nuchtere kalveren
II20, 88 vette schapen 1827, 336 vette
varkens 5864 ct. per Kg., handel stug.
NOORDSCHARWOUDE, 15 Jan.
Uien 3.50, roode kool 4.405, gele EóoT
2.50—2.90. D. witte kool 2.60-3.
r
