SiWilN! ®I üll©S€OPIM?
DE TOELAST
pretuhbeurtüti
Deanne Durbin
als Bakvisch
DE TINNEN SOLDATEN"
.Mijnhardtjes
Rialto
Een zonnige romance
Nieuw meesterwerk van
Cecil B» de Mille
2 pond suiker op de
Timorlaan
Historisch
Winter-competitie Biljart 2cronde
De revue
„Wij in Holland
NecL Reisvereeniging
Met de deur in Huis
Patates Frites
Ook de Marine
Eén woord: Hulstkamp!
Er was eéns een filmacteur en impres-
sario, Jack Sherill genaamd, die op een
goeden (voor hem werkelijk goeden dag!)
dag een jong meisje fixeerde, dat tijdens
het Eddie Cantor radiouurtje voor de mi
crofoon stond te zingen. Sherrill bombar
deerde zich als manager, en liet haar een
twee-acter spelen, waarvan het succes
magertjes was. Hij had echter een over
vloed van vertrouwen in zijn pupil en toen
haar eerste groote film „Three Smart
Girls" een kasmagneet zonder weerga
bleek te zijn, kon hij zichzelf met reden de
hand schudden.
Thans kan men hem, met zijn duimen
in z'n vest, langs de boulevard zien slen
teren, terwijl het meisje, Deanna Durbin,
haar vierde film reeds voltooid heeft.
Zjj werd de heldin uit „Honderd mannen en
•en meisje", uit „Wildzang", en thans weer
uit „De Bakvisch" (That certain age"). Hier
in is Jackie Cooger haar tegenspeler en
„amant". Men kan namelijk een meisje, dat
zoo zoetjesaan 17 jaar wordt, niet tot in den
treure kinderrollen laten spelen, doch ander
zijds heeft men met goeden smaak een „bak-
visschenscenario" voor haar ontworpen, dat
haar frisch, ongekunsteld spel ten volle recht
doet wedervaren.
Aan deze film werden kosten noch moeiten
(vooral de eerste...) gespaard. Naast Deanna
werden geplaatst de sterren Melvyn Douglas,
Jackie Cooper en Nancy Carroll, en als regis
seur aangewezen de knappe Edward Ludwig.
Het resultaat was een even lustige als spran
kelende film, een achttien karaats „publiek
film", die tot nu toe een groot succes bleek te
Zijn.
Evenals in de vorige films verschijnt ook
hier Deanna als het toonbeeld van jeugd,
gratie en onschuld, ofschoon men toch een
principieele koerswijziging waarneemt. Voor
het eerst n.1. is het „boy meets girl" thema
opgedoken. Het was ook al zoo lang zonder
dat gedaan... Deanna Durbin als bakvischje
wordt verliefd op... Melvyn Douglas die eenige
dagen bij haar vader verblijft om enkele
artikelen over Europa te schrijven. U moet
weten, dat Melvyn Douglas eventjes de beste
journalist is van Amerika, en Deanna's pa is
de eigenaar van de grootste waarheidslievend-
ste en betrouwbaarste bladen in de Ver. Sta
ten. Deanna wordt op slag verliefd op dien
sympathieken journalist en zij laat er zelfs
bijna een revue, welke ten bate der padvin
ders zal worden opgevoerd, voor in de steek.
Maar 't is bekend: de zaken moeten voort
gaan, en als Deanna hopeloos verstrikt is in
haar liefdesgeschiedenisje, verschijnt de deus
ex machina. Des journalisten vrouwelijke col
lega acteert voor diens vrouw, Deanna huilt,
haar kalverliefde is over en de show kan
Deanna weer in de hoofdrol krijgen. En zij
leefden nog lang en gelukkig... Het is een ge
zellig, pretentieloos sprookje, een boeiende
amusementsfilm die gecomponeerd werd door
Edward Ludwig. Deanna zingt een vijftal lie
deren en doet dus wat van haar verwacht
wordt, evenals Melvyn Douglas, de begaafde
acteur wiens naam op de „cast" staat naast
dien van John Holliday, Irene Rich en de
jeugd: Jackie Cooper, Peggy Stuart en Jackie
Searl.
Jockey Cooper, Deanna
Durbin en Melvyn
Douglas in de nieuwste
Deanna Durbin-film
,J3e Bakvisch".
(Rialto-theater).
Jw-oii-tfieateA
Weer een historisch gegeven werd door
Cecil B. de Mille verwerkt en opnieuw heeft
deze meesterregisseur ons in verbazing ge
bracht door de wijze waarop hij dit deed.
Grootsch, imponeerend, geweldig is deze
„Union Pacific".Sensatie, maar dan reëele
sensatie, romantiek, maar gezonde romantiek.
Het is tusschen 1860 en 1870, dat een aan
vang wordt gemaakt met het enorme plan,
waar Abraham Lincoln reeds de projectie van
teekende, n.1. een spoorlijn, die Oost- en West-
Amerika zou verbinden, die den geweldigen
afstand zou overbruggen. Een plan door velen
krankzinnig genoemd, door anderen belache
lijk. Geldwegsmijterij. Maar zooals men dat in
de wereld steeds opnieuw ziet is er gelukkig
altijd een kleine groep van menschen, die deze
fantastische plannen tot werkelijkheid durven
maken, die vertrouwen hebben in den opzet
ervan en met taaie energie volhouden tot het
einde.
Zoo ook hier. Na veel moeite zijn de finan
ciën geregeld en wordt een aanvang.gemaakt
met het titanenwerk. Van alle kanten tegen
werking. Menschen, die zich z.g. voor het werk
interesseeren, maar het op alle mogelijke
wijzen in den war probeeren te sturen. Ar-
beidsstakingen. Gevechten met Indianen.
Moedwillige vernieling van treinen. Locomo
tieven, die in de afgronden storten. Maar toch
ondanks alles een taai volhouden en doorzetten
van het eens begonnen werk. Duidelijk is naar
voren gebracht de kleine groep van menschen,
die liefde voor hun spoorweg hebben, die geen
moeite te veel is, die een energie ontwikkelen,
die bewonderenswaardig is. Zij zijn het, die
een volk groot maken.
Geen meter van dezen spoorweg, of hij heeft
bloed gekost. We weten het, want vele boeken
zijn er verschenen, die een meer of minder
levendige beschrijving van den aanleg hebben
gegeven. Nooit is echter beter naar voren ge
komen de enorme moeilijkheden die overwon
nen moesten worden, dan in dit product van
Cecil B. de Mille: In deze film, die zeker tot
zijn beste films gerekend mag worden, blijkt
dat de bekende regisseur leering getrokken
heeft uit zijn vroegere scheppingen. Hier geen
overweldigend aantal spelers, zooals in de
„Kruistochten", „Ben Hur" en „Cleopatra".
Neen veeleer een kleine groep van menschen,
die dezen aanleg van begin tot eind hebben
meegemaakt.
Joel Mac Crea is als hoofdvertolker de man
op de juiste plaats. Zijn rustige, kalme wijze
van optreden, zijn snel handelen in een crisis,
is op een natuurlijke wijze weergegeven. Men
verwacht niet anders van een man op wien de
verantwoording rust, dat het werk goed zal
verloopen.
Zijn rustige persoon dwingt respect af en
zelfs de meest ruwe van de spoorwegarbeiders
waagt het niet om zich tegen hem te verzetten,
hoewel er verscheidene zijn, die trachtten hem
van het leven te berooven.
Ook Barbara Stanwyck is in deze ruwe wilde
omgeving op haar plaats. Zij beeld een type
uit, die als vriend met de ruwe kerels weet
om te gaan. Die ze op een afstand kan houden.
Niet door een arrogant optreden, maar wel
door de vertrouwelijke ongekunstelde wijze van
doen, waarvoor zelfs de meest onverschillige
respect heeft. Prachtig spel geeft ze te zien.
En zoo zijn er meerdere in deze film, die zoo
af en toe in de twee uur, dat deze film draait,
even op den voorgrond treden maar die dank
zjj de wijze van spel, opvallen.
Wij kunnen dan ook gerust zeggen, dat dit
niet alleen een film is, die grootsch van opzet
is of prachtig van spel, maar tevens een, die
een onvergetelijken indruk achterlaat en al wat
men over dit onderwerp heeft gelezen, door de
realistische wijze van voorstelling naar den
achtergrond doet verhuizen.
gen der opnamen uit de
Hlm „Union Pacific", de
grootscheeps opgezette
•olprent die deze week in
het Tivoli-theater
gedraaid wordt.
Eerste acte.
Het gebeurde op de Timorlaan... en
het is wddr gebeurd.
Deze week reed daar een ter plaatse
welbekend kruidenier op zyn fiets. Vóór
op het rifwiel zat de mand, uitpuilende
van grutterswaren.
Zooals overal elders, was het ook op
de Timorlaan glad. Zóó glad, dat op een
noodlottig oogenblik het voorste deel des
rijwiels begon te draaien en te zwaaien.
Even later vloog de mand, met de bood
schappen, er af, om neer te komen in de
sneeuw en op het ijs.
De kruidenier keek beduusd, doch be
gon daarna z'n zaakjes op te zoeken. De
sla-olie ging weer in de mand, de rijst,
de koekjes, de Brusselsche kermis, de
tutti-frutti, de zakjes blauw en het potje
huishoud-jam.
Met één artikel was het echter moei
lijker. De zak suiker, inhoudende 2 pond,
was gebarsten, zoodat de inhoud ver
spreid op den rijweg lag.
De kruidenier dacht na. Met z'n han
den kon hij dat alles niet opscheppen en
een lepel had hij niet b\j de hand
Geen nood: op den hoek woonde een
goede klant van hem en dus strompelde
hij naast z'n fiets naar den klant, ten
einde aldaar de lepel te halen om de
2 ponden suiker te redden.
Tweede acte.
Maar nóg had de kruidenier zijn rug
niet gekeerd, of daar schoot uit een der
huizen een mevrouw, op de hielen ge
volgd door haar gedienstige. Mevrouw
en dienstbode wierpen schichtige blikken
voor- en zijwaarts, doch ziende dat er
geen onraad was, bukten beiden zich, en
middels twee meegebrachte lepels werd
de 2 pond suiker, op een bordje geschept.
Toen de laatste korrel van de straat ge
schraapt was, verdwenen mevrouw en
gedienstige even rap en even schichtig
als ze gekomen waren. Deur open, deur
toe en wég mevrouw, dienstbode
en suiker.
Even later kwam de gruttersman
terug. Mét z'n lepel.
Hij keek hij zocht
En hij kon weer gaan.
Het was niet meer noodig.
Teeken des t\jds
>N»*
Donderdag 1 Februari werd de retour
match K.O.T. tegen T.O.G. gespeeld in het
café Koning aan de Bassingracht. De uitslag
van dezen wedstrijd liep uit in het voordeel
van K.O.T. door T.O.G. met 12 verloren
partijen van de 15 naar huis te sturen.
Door dezen uitslag heeft K.O.T. den kop
genomen met 90 gespeelde partijen waarvan
55% gewonnen en 34% verloren, op den voet
gevolgd door T.O.G. met 105 gespeelde par
tijen waarvan 55 gewonnen en 49 ver
loren.
Volgende ontmoetingen zijn: V.O.P.N.A.
S.B.; O.G.—K.O.T.; N.A.S.B.—T.O.G.
Veelbelovend „grand spectacle".
Heden- en morgenavond vinden de opvoe
ringen in Casino van de revue „Wij in Hol
land", onder directie van mevrouw Bouw
meester plaats en als de voorteekenen niet
bedriegen beloven het uitvoeringen te wor
den, waardoor zelfs de meest verwende re-
vue-gangers verrast zullen zijn.
Zooals bekend is het Lou Bandy, die het
middelpunt van dit vrooljjke geheel vormt en
met een lawine van grappen, liedjes en op
merkingen in een minimum van tijd zijn
auditorium weet te pakken. En het weet
vast te houden tot de laatste finale toe.
Doch er is méér dan Bandy alleen: daar
zijn de even goed gedanste als artistiek ver
zorgde balletten, daar zijn de geestige en ori-
gineele sketches, daar zijn de soli te zingen
of te spelen door de artisten, kortom, daar
is van alles wat men in een revue pleegt
aan te treffen. En in dit geval zelfs het bes
te van het beste.
Het komt ons voor dat wij aan het bo
venstaande niet veel meer behoeven toe te
voegen. De namen Bouwmeester en Bandy
z(jn een garantie op zich zelf en wie voor
eenige uren de beslommeringen des dage-
lijkschen levens wenscht te ontvluchten zal
zeker in „Wij in Holland" een goede afleider
voor sombere gedachten vinden.
Stook zindelijk en zuinig
met prima anthraciet
Neem dus van OKKE VISSER,
want betere is er niet
Adres: Polderweg 34 - Telef. 228
ze heeten:
1930
1940
(Afd. Den Helder).
De N.R.V. bestaat 10 jaar!
De N.R.V. viert feest,
De zevende van deze maand
Heerscht er een „lustrum"-geest.
Dan maakt de N.R.V.-ers-stoet
In Musis Sacrum pret.
Want daar komt dan Wim Sonneveld
Met 'n piek-frjn cabaret.
De N.R.V. bestaat 10 jaar!
Veel heeft zij reed3 gedaan
Een menig-één is ook met haar
Reeds mee op reis gegaan.
Niet slechts in 't buitenlandsch verkeer
Reikt zij U graag de hand,
Want heden reist men meer en meer
In 't eigen, mooie land.
Heeft U geen kennis nog gemaakt
Met Helder's N.R.V.?
Gaat U eens naar het jubel-feest
Eerst als introducé.
De stemming is er al tijd knus!
't Ljjkt een familie-feest;
U is dan bij dien eersten keer
Niet voor het laatst geweest.
Ga voort zoo! Helder's N.R.V.!
Na dezen jubel-dag.
Dat Gij nog menig Lustrum-feest
In vreugd gedenken mag.
Dat in Euroop' de vrede keer',
Een eind kome aan den nood!
En dat de welvaart daardoor ook
De reis-lust weer vergroot.
Ph. B. Polak.
t
f* MOBILISEERT op Zaterdag- en
Zondagavond 3 en 4 Februari,
voor het CARNAVAL-BAL
DANSEN - CABARET - MUZIKALE ACROBATIEK.
VRIJ ENTRÈE GEZOND LACHEN VRIJ ENTRÉE
Wij willen het niet hebben over het
gladde ijs, dat momenteel nog maar
steeds de avenuen van Nieuwediep be
dekt, en waarop men gemakkelijker
kruipen dan wandelen kan. Tenslotte
had deze ijs-elijke historie het voordeel,
dat men zoo langzamerhand weer is
gaan leeren wat het beteekent als het
waarlijk ..koud" is, en daarnevens heb
ben enkele plaatselijke doktoren er een
extratje aan verdiend, hetgeen in een
tijd van zooveel ziekte overigens o.i.
niet noodzakelijk was. Hoe dan ook, het
was glad en het blééf glad en noch de
gemeenschap, noch de brave burger,
apart bleken iets over te hebben voor
het algemeen welzijn.
Maarwe zeiden het reeds, daar
van niet.
Wél over het nog bijna spiksplinter
nieuwe gebouw van de Centrale Boek
houding, dat zich sedert luttele maanden
aan het trotsche oog des Helderiaans
vertoont. Een bouwsel, massief en
schoon. Het product van architectonisch
kunnen, gepaard aan aestetisch en
artistiek inzicht. Een nederzetting, ook
bestemd voor het nageslacht, dat over
denzelfden drempel zal schrijden ter
betaling der niet nader te noemen
penningen.
Helaas, het blijkt dat dit trotsche
maaksel in één opzicht mank gaat, dat
er bij al dat architectonisch voortreffe
lijks toch ook één niet-voortreffelijk
deel was.
Wij doelen op de voordeur. De voor
deur. waarop de menigvuldige bezoe
kers. die hier dag-in, dag-uit in- en uit-
loopen, de mededeeling vinden, dat
men hier niet met de deur in huis kan
vallen, doch dat men alleen via de
keuken het inwendige van het gebouw
kan betreden.
Eens werd ons geleerd, dat de Klant
Koning was.
Als dat zoo is, dan is toch zeker en
gewis een Belastingbetaler Koning-
Keizer-Imperator. En zoo'n Koning-
Keizer-Imperatoris gedoemd via
de keuken zijn gelden te deponeeren.
Hém komt een beter lot toe
Nog enkele opmerkingen over de
Sperwereiade, die eveneens eenige roe
ring in ons genoeglijk wintersch samen
zijn bracht. Er was een verslaggever,
die het niet eens was met Poons. vroeg
tijdig de beenen nam en daarna een
leelijk stukje schreef. Er was een aantal
Sperwerlieden die dat den anderen dag
lazen en drie dagen na dato in hun pen
houder klommen om een leelijk „tegen"-
stukje te schrijven. Met in de krant, als
„staart", een naschriftje, waarin nogal
wat venijn school.
Het is niet onze taak hier te gaan
arbiteeren. Sperwers zijn welgebekte
vogels, terwijl verslaggeversnu
enfin, laat ons daarover zwijgen. Mis
schien hebben beide partijen gelijk, mis
schien alleen de eene. Maar dat er dien
avond „veel gepeperde nonsens" gedebi
teerd is geworden, waarvoor the man in
the street de uitdrukking „schuin" ge
bruikt dat staat wel als een paal
boven water.
Hopen wij overigens, dat de rust na
na deze „vrille'' in de Sperwervolière
teruggekeerd is, en dat slechts rustig
vleugelengeklapper gehoord moge wor
den voor lange tijden!
de ideale pijn-, kou- en grtep-verdrijvers.
Twaalt stuks 50 cent. Twee stuks 10 cen'-
Zijn niet rond, maar hartvormig van mo
Ned. Herv. Gem. (Nieuwe Kerk, Weststraat).
Geen dienst.
Westerkerk (Helden der Zeeplein)
's Morgens 10.30 uur Ds. H. A. Enklaar
(Jeugddag).
Geret. Kerk (Julianapark)
V.m. 9 uur Cand. Doekes.
10.45 u., Cand. Y. Feenstra.
N.m. 4 uur, Ds. Tollenaar.
5.45 u., Cand. Doekes.
Gerei. Kerk (Kehoboth-Kerk)
V.m. 10 u., Ds. Tollenaar.
N.m. 5.45 u., Cand. Y. Feenstra.
Oud Gerei. Kerk (Hoogstraat)
's morgens 10 uur en 's avonds 5.30 uur
leesdienst.
Donderdag a.s.
's Avonds 7.15 uur, Ds. Hennephof, van
Scheveningen
Chr. Gerei. Kerk (Steengracht)
v.m. 10 uur en n.m. 5 uur de heer J. RebeL
Herst. Evang. Luth. Gem. (Weezenstraat)
v.m. 10.30 uur Ds. W. J. F. Meiners,
Doopsgezinde Gemeente (Kerkgracht)
Geen dienst.
Ouo-Kaiholieke Kerk (Langestraat 76)
's Morgens 10 uur Kerkdienst.
Pastoor H. J. Verheij.
Evangelisatie (Palmstraat)
'a Morgens 10 uur en 's avonds 5.30 uur
Ds. J. H. Jansen.
Evangelisatiegebcuw (Vijzelstraat)
's Morgens 10 uur Samenkomst.
Zondagmiddag 4 uur, Straatprediking
Tuindorp
's Avonds 8 u. Evangelisatie-samenkomst.
Leger dar Heils
7.30 u.: v.m. Bidstond.
10 uur v.m. Heiligingsdienst.
8.30 u. n.m.: Openluchtsamenkomst Julia
napark.
8 uur n«m. Verlossingssamenkomst.
Kerk van Jezus Christus, Janzendwsu- 8
's Morgens 10 uur en 's avonds 5 uur.
Samenkomsten.
HUISDUINEN
Ned. Herv. Gemeente
Geen dienst.
JULI AN ADORP
Ned. Herv. Gemeente
's Morgens 10 uur: Ds. M. van Wichen.
Zendingsgebouw „De Ster der Hope"
's Avonds 7 uur: den heer P. Bok van
Den Helder.
Euffettaiia 9ndui£"
Spoorstraat 97
nam deel aan de Elfstedentocht
Naar wij later vernamen, hebben ook enkele
vertegenwoordigers van de Marine in de
Elfsteden-tocht van 1940 laten zien, dat de
„Vloot" op het ijs net zoo vertrouwd is als op
de baren.
Het waren de off.-vliegers 2e kl. Schaper
(de Kooy), Martaré (de Mok), off. v. gezond
heid 2e kl. Stelma, en H. Staal van de Marine
Kustwacht te Huisduinen, die in één groote
groep het traject tot Dokkum toe, reden en
daar omstreeks half acht des avonds, precies
als zooveel anderen door de wedstrijdcommis
sie werden geboden den strijd te staken. Alle
4 verwierven echter door deze prestatie het
Elfstedentocht kruis; waarmede we ze van
harte gelukwenschen.
Dit woord garandeert U de
hooge kwaliteit, die U aan Uw
Z.O. genever stelt. Sedert vele
generaties staat mijn persoonlijk
heid daarvoor in. Vertrouw op mij
en eisch steeds Uw Hulstkamp.
