SALON
Het Speeltuin jubileums-feest
MacUnieuwJ
's-Middags voor de jeugd
's-avonds voor de ouderen
't Blijft vriezen
■hoïtUt, Aulsf
tUoaA yacui lue Heen
Maandag 19 Februari 1940
Tweede Blad
Belangrijke dag voor de
vereeniging
W ie collecteert mee voor
Finland
H* Ms* Z 8 te dicht op
de kust gevaren
Langs de straat
Het nieuwste kapsel
De hardrijderij van
Zaterdag
Uit het politie-rapport
Burgerlijke Stand van Den Helder
MANSHANDE
Temperatuur en Barometerstand
Zaterdag heeft de Heldersche Speel-
tuinvereeniging haar 10-jarig bestaan
gevierd; stond het jubileum des mid
dags in het teeken van de jeugd, des
avonds was een feestelijke uitvoering
georganiseerd, wTaarop door een groot
aantal ouders genoten Is van een pro
gramma, dat men zeker als ten volle
geslaagd beschouwen mag.
Zonder twijfel zal de herinnering aan
dit jubileum-feest nog geruimen tijd bij
velen levendig blijven: moge het zijn,
dat het tevens een stimulans geweest is
voor diegenen, die wèl hun sympathie
aan dit nuttige werk gaven, doch deze
sympathie nog niet in een daad om
zetten.
Indien deze winst geboekt is, kan
de viering van dit 10-jarig bestaan tot
dubbele vreugde stemmen.
Voor de kinderen, door de kinderen.
Zooals wij schreven; de Zaterdagmiddag was
geheel gewijd aan de jeugd. Van 24 uur vond
een uitvoering in Casino plaats van de af dee
lingen Vischmarkt en Centrum, tezamen circa
600 jongens en meisjes. De afdeelingen Oude
Jlelder en Tuindorp verleenden hun medewer
king, terwijl om beurten koek en chocolade
getracteerd werd. Van 46 uur waren het de
iafdeelingen Tuindorp en Oude Helder, in totaal
f700 kinderen, die op tooneelstukjes onthaald
werden, thans opgevoerd door Vischmarkt en
Centrum.
Bij den aanvang van de eerste voorstelling
was het 't eerelid, de heer Van Hoek, die op
eijn bekende kernachtige wijze den kinderen
toesprak, terwijl bij de tweede de heer Van
der Vaart het woord voerde. Beide malen gin
gen de groote scharen jongens en meisjes te
vreden en... verzadigd huiswaarts. Een woord
van waardeering voor diegenen, die de aardige
programma's georganiseerd hadden, is hier
wel op zijn plaats.
Het jubileumsfeest voor de ouders.
Om 8 uur wachtte een uitstekend gevulde
Casino-zaal met ongeduld op de dingen die
komen zouden. Van de aanwezigen noemen
wij o.m. behalve de bestuursleden van hoofd
bestuur en afdêelingsbesturen, de ieden van
den raad van toezicht en de afgevaardigden
van het damescomité; en voorts de heeren
L. F. van Loo, Meijer en Makelaar. Zoowel de
burgemeester als de heer Visman waren door
ongesteldheid verhinderd aanwezig te zijn.
Natuurlijk ontbrak ook thans niet het eerelid,
de heer Van Hoek.
De heer Van der Vaart:
Na inleidende muziek van de Casino-band,
was het de heer Van der Vaart, waarnemend
voorzitter van de Speeltuinvereeniging, die
voor het voetlicht en een korte rede uitsprak.
Na allen een hartelijk welkom toegeroepen te
hebben memoreerde de wethouder het feit, dat
voor 10 jaar de eerste steen aan de Helder-
Bche Speeltuinvereeniging gelegd werd. Het
bleek na deze oprichting aldra, dat er vele en
ernstige moeilijkheden te overwinnen zouden
Zijn. Veel tegenzin moest overbrugd worden,
doch... deze werd overbrugd. Op tal van wij
zen zocht men de sympathie van het kind: zij
bet door de clubhuizen, door de tuinen of door
de vele clubs. Men vond deze sympathie en
kan thans beweren, dat men er in slaagde den
Weg naar het kinderhart gevonden te hebben.
Na er op gewezen te hebben van welk groot
belang het is juist nü een mogelijkheid ge
schapen te hebben de jeugd rustig in een
eigen milieu te kunnen onderbrengen, ver
heelde spr. ook de teleurstellingen niet, die het
speeltuinwerk velen bracht. Tal van personen
toch wilden zelf iets zijn in de organisatie,
Stelden zichzelf op den voorgrond. Dat bracht
conflicten, waarvan men hoopt, dat deze zich
niet meer zullen herhalen.
Het geeft genoegdoening thans te we
ten, dat men beschikt over een krachtige
vereniging met 4 speeltuinen en 4 club
huizen, maar de vraag rijst direct: hoe
vervolmaken wij dit werk? De Vereeni
ging wordt gedragen door een stevigen
kern van mannen en vrouwen. Het moet
echter gezegd worden, dat deze kern in
verhouding te klein is. Deze groep moet
grooter worden. Belangrijk meer van de
18 1400 leden moeten daadwerkelijk aan
dezen arbeid deelnemen. Alle ouders te
zamen moeten de propaganda voeren en
eerst dhn zal de Vereeniging zich ten volle
kunnen ontplooien.
Na dank aan het gemeentebestuur ge
bracht te hebben voor de vele hulp en den
wensch uitgesproken te hebben, dat nog
vele volgende lustrumvieringen voor de
toekomst weggelegd mogen zijn, besluit
de heer Van der Vaart zijn rede, die met
een krachtig applaus beloond wordt.
Vrooljjk allerlei.
Direct daarna weerklinkt dan al reeds de
„signature-song" van „The Harlem Hot
Shots", een jazz-band, die diverse nummers
ten gehoore bracht, waarvan „South of the
border" wel het best vertolkt werd en die een
behoorlijk succes mocht boeken. Volgde een
„oud en vertrouwd" speeltuin-duo. Mevrouw
Huisinga en den heer S'choonewolf. Door hen
werden gezongen en gespeeld „Boomps-a-
Daisy" en het schoone „Holderdebolder".
Beide nummers werden uit volle borst door de
zaal meegezongen.
Een der aardigste programmanummers was
daarna zeker het schetsje „De kostschool van
juffrouw Prikkelroos", opgevoerd door de
meisjes van de tooneelclub van Centrum. Aar
dig werd hier door de jongedames geacteerd
en een woord van lof mag hier zeker aan den
geestelijken vader, den heer Dirk Steeman,
gegeven worden.
De complimenteering.
Vervolgens verzamelden zich alle bestuur-
deren van de Speeltuin-afdeelingen op het
tooneel, alwaar gelegenheid gegeven werd tot
felicitatie.
Namens het gemeentebestuur sprak wet
houder Van Loo, die er zijn spijt over uit
drukte, dat de beschermheer der Vereeniging,
burgemeester Ritmeester, niet aanwezig kon
zijn. Spr. wees er op, dat het gemeentebestuur
zeer sympathiek staat tegenover het speel
tuinwerk en dit dan ook nimmer zijn daadwer
kelijke hulp weigerde. De hoop uitsprekend,
dat het de Vereeniging voorspoedig moge
gaan, en dat men uit ondervinding wijs moge
worden, besluit de wethouder zijn kort, doch
hartelijk speechje.
Een der dames van het damescomité com
plimenteert eveneens en „zegt het met bloe
men". De heer Meijer vertegenwoordigt, we
gens afwezigheid van den heer Van Dalen, het
bestuur van „Woningstichting"; hij vertolkt
de waardeering dezer instantie voor het feit,
dat sedert 10 jaar een groote mate van veilig
heid bestaat voor tuinen en huizen in Den
Helder. Het praktische resultaat van het
speeltuinwerk.
Eveneens verschijnt de heer Van Hoek, het
hoogbejaarde eerelid, die de pers spontaan
dankt voor haar steun, die zij in al die jaren
aan het speeltuinwerk schonk en daarna een
beroep doet op d i e ouders, wier kinderen nog
niet deel uitmaken van de Vereeniging. Zelfs
voor schrale beurzen bestaat de gelegenheid,
en de weinige centen van het lidmaatschap
zijn zeker de groote opvoedende beteekenis
van het werk waard.
Namens den Raad van Toezicht spreekt nog
de heer Teune, die er zijn groote blijdschap
over uitspreekt, dat men na 10 jaar mag ge
wagen van een bloeiende vereeniging, die haar
werk op alleszins waardeerbare wijze verricht.
De heer A. Lücker spreekt als afgevaardigde
van de afdeelingsbesturen, eer3t een persoon
lijk woord tot den heer Van der Vaart, dien
hij den rechten man op de rechte plaats noemt
en die tevens een voortreffelijk pleitbezorger
was bij het gemeentebestuur. Met name bleek
dit bij de stichting van den derden speeltuin.
De heer Lücker verzekert den heer Van der
Vaart van de waardeering van alle afdeelingen
en biedt dan als stoffelijk blijk voor de Ver
eeniging aan een epidioscoop.
Nadat de heer D. Steeman nog namens de
Korfbalvereeniging gecomplimenteerd heeft,
zijn het Mevr. Manshanden en de heer Schoo-
newolf, die in een soort Thomasvaer-en-Pie-
ternel creatie (en gekleed als speeltuinkinde
ren) een jubileums-ode afsteken, die klonk als
een klok en een evenredig succes oogstte.
De heer Van der Vaart slankt dan alle spre
kers voor hun sympathieke woorden en wen-
schen. Hij vermeldt nog daarbij, dat een tele
gram is ontvangen van de Nederl. Centrale
van Speeltuinvereenigingen, een schriftelijke
felicitatie van „Onderling Belang" en bericht
van verhindering van den Stellingcommandant
Hedenmorgen 8 uur 2.8.
't Wordt een eentonig verhaal,, dat
van den winter 1940. En het vroor
en het vrooren het vroor. We raken
de kou nog niet kw\jt. Is de thermometer
gisteren tot ruim één graad boven nul
gerezen, vannacht om 4 uur was het
weer mis en was de thermometer tot
8 graden onder nul gedaald. Vanmorgen
om 8 uur vroor het nog 2.8 graad.
Zaterdag en Zondag heeft het ge
schommeld tusschen 2 graden onder nul
en 1.8 graad boven nul. Die gunstige
temperatuur werd gistermiddag om
12.30 uur genoteerd. We mogen dus over
den dag van gisteren niet klagen, vooral
als men weet, dat het gisterenmorgen
om 7 uur in Maastricht 18 graden vroor.
In het binnenland is de temperatuur
over het geheel lager geweest dan in
onze stad. Ook is daar nogal wat sneeuw
gevallen. Nu stijgt de barometer weer
en kunnen we dus wellicht weer meer
kou verwachten.
Een merkwaardig verschijnsel is, dat
er gisteren en ook vanmorgen zoo goed
als geen ijs in zee was.
en notaris Leeuw. Bloemen ontving men nog
van de fam. Boersema en den Raad van Toe
zicht.
Tot slot verzoekt dan de heer Van der
Vaart Mevr. De Graafde Weerd op het
tooneel te komen, alwaar h\j deze pionier
ster recht hartelijk dankt voor haar vele
en belangrijke werk ten bate der Veree
niging verricht. Als bljjk van waardeering
overhandigt hy haar een fraaie oorkonde.
Mevr. De Graaf dankt voor deze waar-
deerende woorden en zegt toe, dat zjj
hoopt, nog langen tijd haar werk voor
de jeugd te mcgen voortzetten.
In de dan volgende pauze werden de steun-
bonnen verhandeld, waarvoor een pracht col
lectie prijzen beschikbaar waren gesteld
(waaronder zelfs een fiets!). Na de pauze
werd men vergast op nog een blijspel van
T.S.V., terwijl het feest besloten werd nfet
het bekende „gezellig samenzijn", dat inder
daad zeer gezellig was en nog enkele uren
van den nacht in beslag nam.
Een 10-jarig bestaan, dat men niet opge
wekter en spontaner had kunnen vieren.
En thans: op naar de volgende 10!
Geeft U vandaag nog op!
A.s. Donderdag vindt de collecte plaats, ge
organiseerd voor de juist nu zoo zeer noodige
hulp aan Finland.
Zooals wij reeds schreven zijn hiervoor col
lectanten noodig: het aantal dat zich bereids
opgaf is nog niet groot genoeg, zoodat een
dringend beroep gedaan wordt op alle ener
gieke en enthousiaste jonge (en oudere!)
menschen van Den Helder.
Men wordt vriendelijk verzocht nog vandaag
zich op te geven aan het raadhuis, afd. Alge-
meene Zaken. Ook Dinsdagmorgen bestaat
nog de gelegenheid zich voor dit prachtige
doel aan te melden.
De marineraad heeft Zaterdag in de kleine
rechtzaal van het gebouw van den Hoogen
Raad een zitting gehouden onder voorzitter
schap van prof. Taverne, ter onderzoek van
het te dicht op de kust varen op 18 Novem
ber j.1. van H. Ms. torpedoboot Z VIII, bij
Scheveningen, waardoor een van de beide
schroeven ernstig was beschadigd.
Blijkens verklaring van den commandant,
luitenant ter zee le klasse P. A. de Boer,
werd om twee uur 's middags koers 33 voor
de kust gevaren op ruim twee mijl daarvan
af, toen de commandant, die Scheveningen
duidelijk zag liggen, de leiding op de brug
overdroeg aan den oudsten officier, den luite
nant ter zee 2e kl. van de mar.-reserve J. J.
Walpoot, met order, nog even door te
varen en dan op zoodanig tijdstip terug te
keeren, dat de boot te 15.45 uur te Hoek van
Holland zou zijn. De heer de Boer was daar
op naar beneden gegaan en hij had het niet
vreemd gevonden, dat daarna over stuur
boord werd gekeerd, omdat hij den afstand
ruim voldoende uit de kust achtte en er vrij
wel eiken dag op dezelfde manier werd ge
varen. Om tien minuten over half drie hoorde
de heer de Boer echter de schroef aanslaan,
hetgeen hem aanleiding gaf tot onmiddellijk
ingrijpen. De heer de Boer heeft toen den
oudste-officier ernstig over het gebeurde on
derhouden en hem gezegd, dat deze had be-
hooren te waarschuwen, dat hij zoo dicht
bij de kust was gekomen. Hij zou nooit heb
ben goedgekeurd, dat op deze manier werd
genavigeerd, zeker niet zonder eerst te loo-
den. Wegens het bij herhaling afwijken van
het sturen der opgegeven koersen is de heer
Walpoot toen dooi1 hem gestraft. Toen het
schip bij Scheveningen met de schroef aan
sloeg, lag het 300 meter uit den wal, hetgeen
veel te kort was.
De heer Walpoot, die daarna in de zaal
werd binnengelaten, zeide geen bepaalde or-
U jaagt de (eiste koude
zelfs uit het grootste huis
Met OKKE VISSER's brandstof
in haard, kachel of fornuis.
Adres: Polderweg 34. - Tel. 228
Weet U het, of Tijl Uilenspiegel al dood is?
Sommigen zeggen ja, al lang; anderen weten
het niet, maar ik geloof, dat hij nog spring
levend is. Misschien heeft hij zijn haar al ver
loren. In ieder geval zijn streken niet. Zelfs de
vrieskou van den afgeloopen snikheeten winter
heeft zijn hersenen niet kunnen verstijven en
toen het dezer dagen even dooide, was ons
„Tijltje", zoo zullen we hem vandaag maar
noemen, er als de kippen bij, aan den heer-
schenden druk en koele saaiigheid een beetje
luister bij te zetten.
Tijl is bij z'n zooveelsten baas. een heerencon-
fectiewinkelier in een van onze hoofdstraten.
Nu het op het oogenblik niet erg druk is in de
zaken, staat Tijltje dus in het portiek van z'n
baas en bekijkt zoo langs den heelen overkant
de vele zaken en zaakjes, die als even zooveel
hengelaars aan het vissollen zijn naar klanten.
Tjonge, denkt Tijl, als hij zoo die heele rij eens
langs ziet, wat een rits kappers heb je hier
eigenlijk. Ze hadden deze straat eigenlijk beter
de Kaperstraat kunnen noemen. Nota bene in
de Kapperstraat zelf woont heelemaal geen
kapper!
Wat een onnatuurlijk mooie dameskoppen
staan daar allemaal in die étalages, allen bijna
zonder kleeren en niettegenstaande de kou,
zelfs zonder kippevel. De haren krullen als
kleine rolladetjes en staan dag aan dag cirkel
rond op de aanminnig glimlachende aangezich
ten. Saai, dom, levenloos welk een gebrek
aan humor, overweegt Tijltje. Zijn dat nu zaken
lui? Niemand kijkt er naar. Dat kan heel an
ders. Ik zie er best kans toe daar menschen
te laten staan, drie, vier dik in rijen voor de
étalage. Glunder begint z'n physionomie te be
wegen. Z'n ocgen glanzen ondeugend. Kon hij
niet altijd de boel amuseeren en de lach bren
gen waar het doodsch was? Zelfs in de versla
gen in de krant liet zijn grappig gesternte hem
niet in den steek.
Het spelfoutenduiveltje was hem ook trouw
en deed voor korten tijd heel Den Helder grin-
neken van pleizier toen de verslaggever een
résumé gaf van een vroolijken avond waar onze
„Tijl" blijk van zrjn kunnen had gegeven. Op
zeer gewaagde manier drukte dit duiveltje een
heel ongebruikelijk woord af voor Tijl's grap
pen. waarmee hij zijn publiek vermaakte.
Nog steeds is Tijl's blik gevestigd op de kap
persétalage, die hij als mikpunt van zijn spot
wil maken.
In prachtige zilveren letters prijkt daar
naast de overmooie, doch stijve dameskop:
„Het nieuwste kapsel".
Tijl legt vastberaden en resoluut z'n hand op
's loopjongens schouder. Die staat juist naast
hem en doezelt maar wat.
„Janus", fluistert hij hem plotseling in het
oor, „haal jij eens van den rommelzolder die
afgedankte mannenkop, die vroeger in de
étalage stond".
„W...watte, welke?"
„Nou, die gekke schele'1.
„Hij ligt op die achterste stapel papierrollen".
„Au ja", grinnikt Janus, „waar we laatst met
kleerenbeugeltjes op gepikt hebben?"
„Precies!"
En dan vooroverbuigend en zachter: „We
gaan een bak uthalen met dien kapper, daar
aan de overzij."
Op gedempten toon worden dan de snoode
plannen gesmeed. Af en toe wordt er gegrijnsd,
ernstig gekeken of in voorpret in de handen ge
wreven. Dan verdwijnt Janus naar boven om
stilletjes, sluipend terug te keeren met een
monstriale mannenkop. Bij z'n haren heeft ie
'm vast. Laag scharrelt hij er mee langs den
toonbank. Maar de baas is er juist niet, dus
kunnen ze rustig in dien donkeren hoek de
plannen verder uitwerken hetgeen dan ook
prompt gebeurt. Dan stapt regelrecht mijnheer
Tijl op de kapperszaak af. Hij schijnt daar wel
thuis te hooren, zoo joviaal komt hij daar bin
nenstappen bij ons haarsnijdertje. Janus richt
intusschen zijn schreden schuin over aan den
anderen kant waar de vroolijke slager woont.
Als Janus nu in het kort iets van het plan aan
dezen anderen buur heeft doorgegeven,
klinkt door den hollen steenen slagerswinkel
een oprecht en daverend gelach. Janus staat
al weer gauw buiten terwijl slagers besluit en
medewerking verzekerd schijnen.
„Het komt voor mekaar, Janussie. Ik zal 'm
aan de praat houden, hoor!"
Janus haast zich nu naar binnen en komt
achteloos met een lossig omwikkeld pakje weer
naar buiten. Tegelijk treedt aan den overkant,
met een vragend, verwonderd gelaat ons kap
perspatroontje naar buiten en haast zich
nieuwsgierig naar den slager, een van z'n goeie
buurtvrienden. Tijl komt er vlak achteraan,
maar teut een beetje, loopt niet verder mee.
Nauwelijks is nu ons kappertje de slagerij bin
nen of bliksemsnel glijdt het pakje van Janus
in Tijl's handen, die pijlsnel weer terug de kap
perszaak in stuift. Uit de slagerij klinkt druk
gepraat. Gelukkig, denkt Tijl, dat er nog één
manszaken bestaan. Eensklaps wordt nu in de
kapperszaak het étalagedeurtje geopend en een
verheugd Tijlen-gezicht wordt zichtbaar. In een
wip wordt de aanminnige dameskop van „Het
nieuwste kapsel" weggevaagd en vervangen
door het „kunstwerk" van den overkant.
Floep, het deurtje patst weer dicht en een
levendig, grinnekende Tijlenkop haast zich
weer de kapperswinkel uit. Dan stapt een heer,
die z'n haar wil laten maaien, de kapperszaak
binnen. Gnuivend staan daar Janus en Tijl
tegen elkaar op te stommelen. Janus rent nu
meteen naar de slagerij en roept over het
hekje: „Kapper, d'r zijn klanten!"
Midden in een eenigszins gezocht en ver
ward gesprek, stuift onze kapper weg en holt
'vol dienstvaardigheid zijn knipklant achterna.
Dan is het even rustig, maar lang duurt het
niet. Een dame loopt langs de kappersétalage,
maar blijft verbluft, met open mond staan
kijken. Een volgend winkelend damespaar ziet
de étalage aan, blijft stokstijf staan en barst in
lachen uit. Daar komen twee heeren, blijven
ook staan voor een dameskapsel-étalage, nota
bene... Nu staan er al vijf. Weer komen er een
paar aan. Allemaal blijven ze staan. Niemand
gaat meer verder. Nog meer komen er bij.
„Kijk Janus, dét is etaleeren. Dat is „Blik-
vang" Janus. De menschen staan nu al dubbel
dik langs het raam".
,,'t Aas is an 't kruie en verder komme doet
't niet", filosofeert Janus op z'n pilows.
„Kaak 's Taal, ze benne d'r 3e raatje be-
gonne. Wat een bekaaks heb die fent".
Alle menschen locpen alle étalages voorbij,
maar allen stranden ze bij den kapper. Het
wordt een formeele ophooping, een vroolijke op
schudding.
Dan... eindelijk komt de gekortwiekte klant
weer naar buiten, keurig uitgeleide gedaan
door onzen keurig gesoigneerden kapper. Z'n
blozend kappersgezicht schrikt bij den aanblik
daarbuiten van zulk een verpletterende belang
stelling voor zijn zaak^ Eerst deinst hij terug,
maar dan komt hij aarzelend en onder gejuich
daarbuiten langzaam naar voren. Schichtig
richt zich zijn angstige blik op de spotlachende
menigte daar voor hem. Dan waagt hij vluch
tig opzij te zien naar zijn étalage... Hij wordt
beurtelings bleek en rood. Kwam zag en
schrok geweldig. Daar, op de eerste plaats mid
den in z'n étalage, prijkt, omkransd door poe
ders en lotionfleschjes, een afschuwelijke, stof
fige, schele kerelssnoet.
Een echte bandieter.kop met bleeke dikke
lippen, waaronder een fel rooie geknoopte
zakdoek om den dikken stierennek. De vieze
verwarde rossige peenharen steken als een
luifel naar voren. De aanblik is in één woord
„moorddadig"! Daaronder prijkt in groote rein
zilveren letters: „Het nieuwste kapsel".
En terwijl buiten een groot gejuich opgaat
vliegt onze kapper naar binnen.. De eene deur
patst dicht, de étalagedeur wordt opengesme
ten. Met felle woede rukt hij dezen ..Staats
vijand No. 1" van zijn eereplaats en patst hem
vol verachting op den terrazzovloer te pletter.
Dan schiet door de heftige beroeringen het
gordijn los.
't Scherm valt...
Piet af!
ders te hebben ontvangen over het keeren,
doch alleen opdracht te hebben gekregen, te
zorgen, dat hij te kwart voor vier in de ha
ven van Hoek van Holland zou zijn. Bij het
overnemen van de wacht om twee uur was
de boot 2 a 3 mijl uit de kust. doch wegens
opkomend heiig weer en slechter wordend
zicht was hij dichter op de pier aangegaan.
Om 14.20 besloot hij te keeren, hetgeen over
stuurboord geschiedde, omdat hij anders wel
licht de pier niet in het oog zou hebben kun
nen houden. Bij het afmeten op de kaart
heeft hij zich echter in de schaal vergist, het
geen eerst werd geconstateerd, toen de
schoef den grond al had geraakt. De schip
per stond mede op de brug, doch die was in
een slechte stemming en had geen woord ge
zegd. Overigens was de heer Walpoot ge
wend, om op de Schelde te varen, waar men
vrijwel overal tot dicht bjj de kust kan ko
men. Hij dacht dat dit ook bij de Scheve-
ningsche pier wel zonder gevaar mogelijk
was en had daarom geen aanleiding gevon
den den commandant te raadplegen.
De uitspraak van den Marineraad volgt
later.
Op de Binnehaven.
Schreven we de vorige maal. dat de hard
rijderij, die toen op de Binnenhaven was ge
houden wel het afscheid van den winter
193940 zou beteekenen en dat dit toen een
fraai afscheid was, de wedstrijd, die Zaterdag
j.1. gehouden werd, alweer georganiseerd door
v. Kalsbeek, werd een kamp, die een nog
waardiger afscheid zou kunnen zijn voor de
zen ouderwetschen winter.
Als het tenminste een afscheid is, want de
thermometer staat alweer onder nul en zoo
wel Zondagmorgen als Zondagmiddag is er
onder prachtige weersomstandigheden geno
ten van de rjspret.
Die wedstrijden van Zaterdag dan, werden
door Jan Publiek met groot enthousiasme
verbeid wat ook wel bleek uit de groote be
langstelling, want naar schatting waren er
niet minder dan tweeduizend menschen aan
wezig om getuige te kunnen zijn van een
heroiken strijd tusschen de rijders en rijdsters.
Ja, ook rijdsters, want de heer van Kalsbeek
was op het lumineuze idee gekomen, om een
wedstrijd voor paren te laten rijden.
Het was een heel ander gezicht, dan den
vorigen keer, nu deze paren over de baan te
zien rijden. En eerlijk gezegd, vonden we het
„leuker" dan een paar weken terug, toen
daar alleen mannen met verbeten gezichten
om de overwinning vochten;, nu waren daar
aan toegevoegd de dames, die in allerlei klee-
dij van twee uur tot half vijf elkaar de zege
betwistten.
Na die twee en een half uur strijd zijn we
weer huiswaarts getogen, met de gedachte,
dat we een fijnen middag gehad hadden... en
dat we nog wel eens zooiets wilden mee
maken; maar we verlangen nu ook wel een
beetje naar de lente
Er waren niet minder dan vijf hoofdprijzen
en ook de troostprijzen waren niet vergeten,
want wie van de dertig paren slechts een
overwinning geboekt had, kwam reeds in
aanmerking voor een aardig geschenk.
Hier volgen de uitslagen.
De uitslagen.
1. Jan Krijger, Wieringen, met dame.
2. J. Hofstra, Den Helder, met dame.
3. S. Lont, Wieringen, met dame.
4. Postma, Den Helder, met dame.
5. De Reuver, Hoog-Blokland, met dame.
VERKEERSOVERTREDINGEN WAREN
ZEER TALRIJK.
Diverse weggebruikers hebben Zaterdag en
Zondag weer moeten ervaren, dat men met een
fiets, waar wat aan mankeert, niet zoo maar
de straat op mag gaan, want dan is het al
ziend oog van onzen Hermandad zoo scherp,
dat het zelfs kapotte bellen opmerkt. Niet
minder dan drie gingen voor dit euvel op de
bon, terwijl ook een persoon, die niet in het
bezit was van een geldig belastingmerk. deze
snoode daad met een bekeuring moest betalen.
SUIKER „WEGGEPIKT".
Een filiaalhouder in de Spoorstraat deed
Zaterdag aangifte, dat verscheidene ponden
suiker uit zijn pakhuis verdwenen waren,
waarvan hij den vijftienjarigen loopjongen
verdacht. Deze werd, na verhoord te zijn, weer
aan zijn ouders teruggegeven.
NOG MEER OP ZIJN KERFSTOK.
Degene, die de insluiping bij den heer O. in
de Emmastraat had verricht, heeft in het af
geloopen weekeind nog meer daden van der
gelijk kaliber bekend. Zoo heeft hij in Novem
ber van het vorig jaar en in Februari van d t
jaar andere menschen door insluiping voc
kleine bedragen lichter gemaakt. Dit muis;
kon nog wel eens een heel lang staartje voor
verdachte hebben!
17 Februari 1940.
BEVALLEN: C. S. W. Bulten—Zorg, d.;
W. S. van der VeldeVisser, z.J. Heika p
van de Belt, d.M. A. Blokvan der Hoek,
d.; J. de GrootKramer, d.
OVERLEDEN: C. Jongkees, m., 72 jaar.
DAMES KAPPER HEEr
Stakmanbossesir. 65 Tel. I
BIOSCOPEN:
Rialto, Spoorstraat, acht uur:
„De Burcht der Stilte".
Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur:
„De Zoon van Frankenstein".
Witte Bioscoop, Koningstraat, acht uur:
„Vergeet mij niet".
Donderdag 22 Februari.
Rialto-Theater, 8.00 uur: De ?-film voot
het Roode Kruis.
Barometerstand Den Helder: 753.9
Maximum temperatuur lucht 2.3
Laagste tempera luur: 8.0
Wind: richting: O.; kracht: 4
Licht op: 5 uur 46 min.
