Churchill laakt
de neutrale pers
Granaat doorboort
Amsterdamsch huis
Een avonturier in de
spionnage* affaire
DAGBLAD VOOR DEN HELDER EN HOLLANDS NOORDERKWARTIER
Menschelijkheid boven
gegoochel met wetsregelen
DE BR1TSCHE REGEERING KRIJGT
ER GENOEG VAN!
Als door een wonder
niemand gedeerd
Bokser,
Worstelaar,
„Zware
jongen"
EERBERICHT
BERLIJN en ROME
weer nauwer samen
KONINGSTRAAT 78, DEN HELDER. TELEFOON 50 (i LIJNEN)
WOENSDAG
28 FEBRUARI 1940
68e JAARG. No. 8861
Churchill
DEUR UIT HENGSELS GE
VLOGEN, DE BEDDEN ON
DER PUIN.
Sportvriend van Douglas Fairbanks
DE BILT SEINT»
Stevens en Best binnenkort
voor den rechter
HELDERSCHE COURANT
Uitgave der Uttg.-Mfl. HoDasdi Noorderkwartier N.V. te Den Helder
_|Ëi
„ALS IK ZE DE WAARHEID
ZEG, MAKEN ZE MEER OP
HEF, DAN ALS DUIZEND
VAN HUN ZEELIEDEN WOR
DEN VERMOORD".
De eerste zeelord der Britsche ad
miraliteit, de agressieve heer Chur
chill, heeft in het Lagerhuis bij de in
diening van de begrooting weer eens
zijn hart gelucht over de z.i. slappe
houding der neutralen tegenover de
Duitsche rechtschendingen en zich
daarbij in hoofdzaak bepaald tot een
scherpen aanval op de pers in de
onzijdige landen.
De neutrale bladen, zoo zeide hij,
maken meer ophef, wanneer ik hun
in een toespraak op hun plicht wijs
dan wanneer honderden van hun
schepen worden tot zinken gebracht
en meer dan duizend van hun zee
lieden worden vermoord. (Applaus).
Het schijnt, dat Duitschland vol
gens de tegenwoordige leer der neu
trale staten een reeks voordeelen
zal behalen door alle regelen te
schenden en overtredingen jegens de
neutralen te plegen. De door die ge
weldmethode verkregen voordeelen
worden uitgebuit, maar wanneer
Duitschland in de knel raakt, dan
dringt het aan op de meest strikte
toepassing van het internationale
recht, dat het zelf in stukken
heeft gescheurd".
„Een van de wonderlijkste dingen die ik
ooit heb medegemaakt", aldus vervolgde
Churchill is de manier waarop de wandaden
der Duitschers door de onzijdigen worden
aanvaard alsof zij een deel zijn van de nor
male dagelijksche gebeurtenissen en dat de
neutralen een dergelijke eenzijdige rechtsver
krachting schijnen te beloonen door zich
steeds soepeler tegenover de Duitschers te
betoonen.
Het is geenszins vreemd, dat de Britsche
regeering er genoeg van krijgt. Ik begin er
mijnerzijds zelf genoeg van te krijgen. Zon
der aarzelen zeg ik, dat bij de uitlegging van
regelen en conventies, welke de neutralen ra
ken, de menschelijkheid meer onze gids moet
zijn dan juridische pedanterie ien te oordee-
len naar de episode met de .Altmark",
schijnt dit niet alleen de meening te zijn van
het Britsche volk, doch van de geheele be
schaafde wereld".
Wij vechten met slagschepen van
den vorigen oorlog.
Sprekende over de oorlogvoering ter zee,
zeide Churchill, dat de Duitschers aan het
eind van 1939 door allerhande oorzaken ten
minste de helft van hun duikbooten had
den verloren, n.1. 455 in totaal.
„Ik heb mij vergist", aldus Churchill, „toen
ik in het Lagerhuis verklaarde, dat de aan
bouw van duikbooten in Duitschland onge
veer twee per week bedroeg. Dit en misschien
zelfs meer, is wellicht waar voor de toe
komst, maar tot Ik einde van 1939 was het
in iqder geval niet zoo. Ik betwijfel of er, in
die periode meer dan tien nieuwe duikbooten
in gebruik zijn gesteld.
Op deze manier had Duitschland aan het
einde van 1939 in totaal 45 duikbooten, waar
van er n ituurlijk ongeveer twintig noodig
waren voor de opleiding van nieuwe man
schappen. Er bleven er dus ongeveer 25 over,
die deelnamen aan de actieve operaties en
die opereerden dan weer in twee of drie
ploegen.
Onze berekeningen wijzen uit, dat het aan
tal actieve duikbooten de hen zoo goed als
nooit te boven is gegaan."
Sprekende over het resultaat van de be
strijding der duikbooten zeide Churchill:
„Gedurende de laatste twee dagen is, naar
met zekerheid gezegd kan worden één duik
boot tot zinken gebracht. Het is zoo goed als
zeker, dat twee andere duikbooten eveneens
tot zinken zijn gebracht"
Gedurende den zomer zullen echter tal van
nieuwe duikbooten gehouwd worden. Wij
zullen aan dit gevaar het hoofd bieden met
het groote aantal nieuwe schepen, dat thans
m aanbouw is en die speciaal uitgerust wor
den voor de vernietiging van duikbooten".
..Wij zien thans een mogelijkheid", zoo ver-
volgdè Churchill, de magnetische mijnen en
eventueele varianten op dit systeem, de baas
te worden. In alle bescheidenheid kan ik
zeggen, dat wij ons op het punt van de
techniek door de Duitschers niet voorbijge
streefd voelen.'
Churchill ging vervolgens over tot een be
spreking van het nut van slagschepen.
Op het oogenblik zijn geen moderne slag
schepen in actie. Er zijn er verscheidene in
aanbouw, maar geen enkele is in actieven
dienst. Tengevolge van de verschillende ver
dragen die wij aangegaan hebben zijn alle
slagschepen die wij bezitten, verouderd. Wij
strijden in dezen oorlog feitelijk met slag
schepen uit den vorigen oorlog.
Er zijn menschen die zeggen dat deze oor
log gestreden wordt met kleine schepen; zij
zien dat kleine schepen noodig zijn om de
groote slagschepen te beschermen. Waarom,
aldus deze lieden, dan nog slagschepen? Dit
is echter een zeer eenzijdig en oppervlakkig
standpunt. Wanneer wij geen slagschepen
hadden, zouden de Duitsche zware kruisers
zich in de open zee wagen, zonder bevreesd
te moeten zijn in een gevecht te worden ge
wikkeld. Zij zouden aldus onze scheepvaart
merkbaar kunnen belemmeren en zelfs on
zen ondergang kunnen bewerkstelligen.
Wanneer zij echter thans ooit uit zouden
breken, zijn wij in staat hen aan te vallen
en te vernietigen, zooals geschiedde met de
„Graf Spee."
Churchill zette vervolgens, aldus het Hsbl.
uiteen hoe drie madnden geleden een groot
aantal visschers opgeroepen moest worden
om behulpzaam te zijn bij de bestrijding van
het mijnengevaar. Nu, na drie maanden, is
het duidelijk dat deze termijn voor langen
tijd verlengd moet worden. Vijf en zeventig
procent van de opgeroepen visschers heeft
reeds te kennen gegeven, het werk te wil
len voortzetten, en de admiraliteit zal aan
hun wensch voldoen, aldus Churchill.
Bij hun aanvallen op onze scheepvaart en
op die der neutralen, zoo ging Churchill
voort, hebben de Duitschers iederen regel
geschonden, die tot dusver door de wereld
was aanvaard in de wetgeving betreffende
den mijnoorlog.
Het gedrag der Duitsche vliegers ls zoo
danig geweest, dat Groot Brittannië er toe
moest overgaan, al haar visschersschepen en
kleine vaartuigen te bewapenen, hetgeen
thans geschiedt
De blokkade.
De blokkade zou doeltreffender kunnen
worden gemaakt, doch „er moet een middel
worden gevonden tusschen volledige doel
matigheid der zeecontrole en de hardheden,
welke zij bevrienden neutralen veroorzaken"
De Noordelijke patrouille moet 1000 mijl
dekken van Schotland tot Groenland. Daar
om was het niet verrassend, dat een ze
ker aantal vijandelijke schepen in het Verre
Noorden naar de Noorsche kust konden ko
men en dan door 800 mijl territoriale wa
teren naar het Zuiden varen.
In het IJselmeer
voor de pier te
Huizen bevindt
zich een ijsdam,
een herinnering
aan den winter
1940, welke nog
wel niet spoedig
verdwenen zal
zijn.
In den avond en den afgeloo-
pen nacht hebben de batterijen
luchtafweergeschut, welke staan
opgesteld rond Amsterdam, we
derom het vuur geopend op
vreemde vliegtuigen, welker na
tionaliteit, mede door de lage
bewolking, niet kon worden vast-
gsteld.
Een granaat van een lucht
doelkanon is vannacht om onge
veer half twee ingeslagen in een
vier verdiepingen hoog woonhuis
aan den Amstelveenscheweg,
hoek Bernard Kochstraat.
Dit huis wordt bewoond door vier
families, die zich op dit uur van
den nacht ter ruste hadden begeven.
De granaat sloeg in het dak in, baan
de zich een weg door plafonds en
muren van de derde, de tweede en de
eerste étage en bleef tusschen het
plafond van het benedenhuis steken.
Hoewel het projectiel groote ravage heeft
aangericht in de slaapkamers van dit huis.
werd wonderlijk genoeg niemand gedeerd.
Bij het inslaan in het dak is slechts een
gat ontstaan, dat even groot is als de gra
naat zelf. d.i. ongeveer IA c.M.
Door de slaapkamers heen.
Op de derde étage bevinden zich twee
slaapkamers van de familie Boltjes. Beide
kamers werden beschadigd, zoowel in den
vloer als in de tusschenmuur.
De grootste uitwerking heeft de granaat
gehad op de tweede étage in de slaapver
trekken van de familie van Oostrum. In
een der slaapkamers bevonden zich de heer
van Oostrum en zijn echtgenoote en in de
kamer daarnaast de oudste zoon des hui
zes.
De granaat ls hier In de kamer
van den zoon tegen de muur ge
slagen. Deze muur is van beton,
doch de kracht van dezen slag was
zoo groot, dat er een gat van een
meter lengte en vier decimeter
breedte ontstond.
In de slaapkamer van het echt
paar van Oostrum vloog de deur
door den luchtdruk uit de hengsels
Het behang in beide kamers werd
van den wand gescheurd en een laag
puin van vijf centimeter bedekte de
vloeren over de volle oppervlakte
van de belde kamers. Ook de beide
bedden waren grijs van puin en stof.
Het projectiel zocht zich verder een weg
naar de eerste étage. Hier' was de kracht
van den val evenwel voor een groot deel
reeds gebroken, want hoewel eveneens in
twee slaapkamers gaten in plafond en vloer
ontstonden, was de ravage niet zoo groot
als op de tweede étage.
Benedenhuis gespaard.
Het benedenhuis bleef gespaard, want de
granaat bleef hier in het plafond steken.
De ontvluchtingspoging der beide Duitsche
vliegerofficieren uit Fort Spijkerboor, die
de arrestatie der Pancrasser verdachten
verhaastte, doet weer een schier vergeten
figuur uit de Amsterdamsche onderwereld
voor het voetlicht treden, de koopman in
oude banden, J. Br. te Graft, thans ver
dacht de officieren bij hun ontvluchting te
hebben geholpen door hen in een auto te
vervoeren, aldus de Prov. N.H. Crt.
Het leven van Br. is tot dusverre vol
ups ands downs, vol avontuur geweest.
Indertijd was hij in Amsterdam een be
kend bokser en worstelaar en verdiende
met zijn vuisten, vlugheid en lichaams
kracht een aardig sommetje.
Toen zijn roem gine tanen, kwam hij in
het gilde der zware jongens terecht en
naar de verhalen uit dien tijd vertellen,
werkte hij aan verschillende „kraken" me
de. De 1 aatste, welke hem in aanraking
met den strafrechter zou brengen, bracht
hem, indien zijn verklaringen^ aan intimi
zijn te gelooven. ongeveer f 35.000.op.
Hij werd gearresteerd, doch wegens ge
brek aan bewijs moest men hem weer la
ten loopen.
Ook hier was het weer, zooals zoo dik
wijls in de analen der misdaad, de vrouw
die Br. ten val bracht, 't Zijn sterke bee-
nen, die de weelde kunnen dragen. Het
echtpaar Br. kreeg ruzie en vrouwlief ver
raadde haar man. die voor geruimen tijd
de doos in wandelde.
Br. had de plaats waar de rijke buit was
verstopt, echter streng geheim gehouden,
ook voor zijn vrouw. De politie kon hem
niet tot bekentenis brengen en nauwelijks
uit het gevang, werd de „poet" opgezocht
en in het buitenland goede sier gemaakt.
Onze bandenkoopman, toen een welge;
kleed gentleman, zette eerst in Parijs, daar
na in Davos en tenslotte in Chamonix da
nig de blommetjes buiten.
Met zijn sterk, getraind lichaam wist hij
zich al spoedig in de wintersportwereld te
doen gelden en het verhaal wil dat hij
armnje-door wandelde met den Amerikaan-
srhen filmster Douglas Fairbanks. met
wien hij tal van stoute stukjes op de ski's
uithaalde.
Enkele tienduizenden guldens is een aar
dig sommetje, tenminste als een degelijk
burgermannetje het oersoliede beheert.
Maar onze avonturier gleed het geld als
water door de vingers en het duurde dan
ook betrekkelijk kort of de ex-bokser kwam
berooid in „Mokum" terug. Kans om op
nieuw „op pad" te gaan kreeg hij niet.
In die dagen stond zijn woning voortdu
rend onder politie toezicht.
Eenige jaren geleden dook Br. te Graft
op als vertegenwoordiger van een importeur
in banden. Dit werd al spoedig omgezet
in een eigen handel, hoofdzakelijk in oude
banden. In die tijd associeerde Br. zich
nog met iemand uit Groot Schermer, maar
van die vennootschap kwam niet veel te
recht, daar de compagnons al spoedig ruzie
kregen en uit elkaar gingen.
Inmiddels had ook weer een vrouw,
thans een Duitsche. het levenspad van Br.
gekruisd en deze vrouw was het die de ver
bindende schakel vormde tusschen de
thans gearresteerde Br. en de vliegeroffi
cieren.
Deze kwamen dikwijls bij Br. aan huis
en wendden ziche na hun ontvluchting uit
fort Spijkerboor, ook onmiddellijk tot deze
landgenoote om hulp.
Zooals wij reeds berichtten heeft de vrouw
tenslotte Br. over weten te halen om de
ontsnapte officieren weg te brengen en de
ze daad is den ongetwijfeld zeer handigen
Br. noodlottig geworden.
In dezen tijd wordt zooiets zeer zwaar ge
straft en onze avontuurlijke Hollander zal
waarschijnlijk van de korte autorit naar de
Heimat meer „napijn" ondervinden dan zijn
Duitsche passagiers.
Dezer dagen is bij Br. nog huiszoeking
gedaan. Naar wij vernemen echter zonder
eenig resultaat.
Men neemt algemeen aan, dat niet de ge
lijkheid in de ideologie maar 't in uitzicht g-
stelde geldelijk vordeel Br. tot zijn daad
heeft gebracht.
Verwachting: Aanvankelijk ma
tige tot zwakke Z. tot Z.W.
wind, later omioopend
naar W. of N.W., betrokken
tot zwaar of half bewolkt,
met regen, later opklarend
met enkele regenbuien, in
den morgen zacht, later
kouder.
De klap van den inslag wekte ook de bu
ren, doch aan de buitenzijde van het per
ceel was niets bijzondere te zien. Een der
bewoners van het huis waarschuwde de po
litie van het posthuis Olympiaweg. Later
kwam hoofdinspecteur Glasius van het bu
reau Overtoom zich van de situatie op de
hoogte stellen. De politie bracht de mili
taire autoriteiten op de hoogte van het ge
beurde.
Proces tegen Georg Eiser zal
waarschijnlijk in Maart begin
nen.
De Berlijnsche correspondent van
Berlingske Tidende meldt, dat de vol
gende maand waarschijnlijk met ge
sloten deuren het proces zal begin
nen tegen Georg Eiser, die beschul
digd wordt de dader te zijn van den
te Muenchen gepleegden aanslag.
Het is mogelijk dat binnenkort ook
de beide in Nederland ontvoerde En-
gelschen Best en Stevens, wier na
men door de Duitschers met dezen
aanslag in verband zijn gebracht, te
recht zullen staan.
ONGERUSTHEID TE PARIJS OVER
DE ITALIAANSCHE HOUDING.
In Parijs is men niet geheel gerust ten
aanzien van de houding van Italië.
Zaterdag werd zelfs medegedeeld, dat
graaf Ciano had laten weten, dat de Itali-
aansche regeering ernstige bezwaren had
tegen een eventueele actie der geallieerden
in den Kaukasus. Men begrijpt, dat, na
de herhaalde verklaringen van Italiaansche
zijde tegen het bolsjewistische gevaar, deze
nieuwe houding van Rome de grootst-mo
gelijke verbazing heeft gewekt.
Alles bij elkaar genomen heeft het er
dus allen schijn van. dat de as-machten,
Italië en Duitschland. hun sinds September
1939 wel wat verslapte samenwerking gaan
hervatten. Dit blijkt ook uit het feit. dat
te Boekarest op het oogenblik een Duit
sche en een Ttaliaansrhe economische mis
sie ziin. die vermoedelijk gezamenlijk druk
op Roemenië gaan uitoefenen, om meer
oetroleum voor Duitschland en Italië, en
voordeelige voorwaarden te verkrijgen
Verder gaan er, volgens het Rott N«h'
wederom dertigduizend Italianen'r>
Duitschland werken en is het Brifsch-ïta1'
aansche comité, dat tot taak had Britsche
inplaats van Duitsche steenkool aan Italië
te trachten te leveren, ontbonden.
