y^Pio-cfceij, Ruime 6-0 zege op Purmersteyn Onfortuinlijke start van Alcmaria B.K.C.-H.R.C. 2 4-2 Schagen verspeelt haar kampioenskans Helder 2-Oudesluis 5-1 Bergen 1-Alcmaria 2 3-2 HBS-DHC 5-5 HR.C. zet haar zegetocht voort Alcmaria Victrix-O.S.V.1'3 Watervogels-H*R*C. 3 1-3 Sparta-Wieringerwaard 1-2 V.C.L.-Nieuwe Niedorp 2 10-1 RFC-Sparta 3-1 Den Haag-Antwerpen 4-3 We hebben weer voetbal gezien, na 13 weken van vorst, sneeuw en andere wintersche genoe- gens. En die hernieuwde kennismaking, hoe gan het ook eigenlijk anders na deze gedwon gen rustperiode, is ons niet meegevallen. Zoo vel wat het spel alsde publieke belang stelling betreft. Want ook deze was niet zooals we gewend waren. Maar we zijn er niet bang voor, dat die belangstelling zoo zal blijven, als de prestaties weer op normaal peil komen. H. R- C. en Purmersteijn hebben gisteren daartoe een poging gedaan, doch beide ploegen slaagden er niet in hun normale spel te ont plooien. Purmersteijn was „stukken" minder dan vóór de vorstperiode en vooral na de rust bleken de bruinhemden al hun kruit verschoten te hebben en hierdoor verflauwde de strijd ge heel, daar de roodjakken toen geheel het heft in handen namen en de Purmerenders slechts zelden gelegenheid lieten tot uitvallen. De eerste vijf en veertig minuten waren ver reweg het meest interessant. Want in die eer ste helft hadden de bruinhemden het niet ge ringe windvoordeel, hetgeen hen in staat stelde de balans nog eenigszins in evenwicht te hou den. H. R. C. toch stelde tegenover het enthou siasme van Purmersteijn haar technische en tactische meerderheid, en alleen het niet cor recte en vele malen zelfs onzekere afwerken voorkwam voorloopig erger voor P. De Purmerenders probeerden het ook ener giek om Dijkshoorn's veste te belagen en som mige malen waren hun aanvallen, die hoofd zakelijk bestonden uit verre through-passes, die in het begin^ vooral Stolk nogal wat hoofd brekens kosten, niet zonder ernstig gevaar. Eenmaal zelfs was er een schermutseling, waarbij toevallig den bal in de handen van den volkomen verrastte Dijkshoorn werd geschoten. Een tweede kans voor P. deed zich nog voor, toen hun midvoor er door heen liep en een geweldigen kogel loste. Dijkshoorn was echter op zijn plaats. Zoo verstreek de eerste helft en menigeen dacht, dat deze reeds zonder doelpunten zou verloopen, toenDissel het „op zijn heupen" kreeg. Vier doelpunten in 8 minuten. 8 minuten voor t(jd ontsnapte De Jong na eindeloos „gewurm", doch nog aarzelde h(j, waardoor zjjn schot tegen de lat ge werkt kon worden. Dissel had het echter zien aankomen en onhoudbaar kogelde h(j no. 1 in 't net (10). Het zou het eerste doelpunt van een viertal bljjken te zjjn. Want geen 2 minuten later nam Sanders een corner op de hem eigen wijze en toeloopend kopte H. R. C.'s linksbuiten den bal in het P.- doel (20), Purmersteijn zakte in elkaar, wanhopig stelde de achterhoede zich teweer, maar de inspanning van het eerste half uur was teveel. Van Pelt er door, een voorzet, en weder om was het Dissel's voorhoofd, dat nu voor een reeds beslis sende voorsprong zorgde (30). En één minuut voor tijd voltooide Dissel zijn hattrick 1, door wedreom een voorzet van Pelt in het net te duiken (4—0). H. R. C. had op goede wjjze gebruik gemaakt yan een inzinking van P, De tweede helft. had zooals gezegd, weinig meer te beteekenen. Voortdurend was H. R. C. in den aanval en de P.-spelers kwamen haast niet weer uit hun doelgebied vandaan. Nog twee doelpunten voegden de Racers aan de score toe. Eenmaal één goed schot van De Vries en de laatste keer een harde schuiver van Sanders, waren het, die de score op 6—0 brachten. Zoo zegevierde H. R. C. in een vrij eenzijdi- gen strijd over een elftal, dat in alle opzichten de mindere was, waardoor o.i. deze kamp zoo Verliep in ietwat saaie vertooning. Hoe men sterker zijnde, toch kan verliezen. Deze puzzle werd door Alcmaria op uitstekende wijze opgelost. Maar het komt er daarbij maar op aan, wat men onder „het sterkst" verstaat. Een feit is, dat het verreweg grootste deel van dezen wedstrijd werd uitgevochten op de OSV- helft. Maar een feit is ook, dat de Alk- maarsche voorhoede totaal geen schot- vaardigheid bleek te bezitten en dat de achterhoede soms „peuterde" om er be droefd van te worden. In de O.-achterhoede waren enkelen, die net voetballen nog niet verleerd bleken te zijn. De doelman, de rechtsback en de spil der be zoekers mogen als zoodanig worden genoemd. Vermoedelijk was het de lange wintervacantie, die zich hier deed gelden en we meenen de prestaties der verschillende Alcmarianen dan ook het best met den mantel der liefde te be dekken. Intusschen ontbrak er ongeveer alles "j"1' Het plaatsen was dooreen genomen slecht, er zat geen tempo in, kortom, er zal veel moeten gebeuren voor de withemden weer de ploeg zijn uit de eerste periode van deze competitie. De strijd. Toen de scheidsrechter „beginnen" floot, w®rd afgetrapt op een zeer goed terrein onder voor voetbal prettige weersgesteldheid. We waren juist tot de conclusie gekomen, dat de spelers er bljjkbaar zin in hadden en dat Alc maria een tikje beter scheen dan de blauw zwarte bezoekers, toeti de rechtsbuiten wist door te breken. Hij kwam alleen voor Duive- man te staan en onberispelijk gaf hij zijn club de leiding (01). Tot de rust kwam er geen verandering in den stand. OSV had een goeden doelman, maar een tikje geluk had deze toch ook wel. Want de schoten uit gevaarlijke positie kwamen naast of tegen den paal of juist in zijn handen. Af en toe zagen de withemden hun doel op het nippertje voor verdere doorboring gevrijwaard en altijd had de achterhede dan groote moeite het leer weg te werken naar veiliger regionen. De tweede helft. Na de hervatting dachten we Alcmaria plotseling te zien loskomen. Maar het was een stroovuurtje. En toen er geen onmiddellijk succes volgde, zakte de ploeg spoedig weer in elkaar. Intusschen bleef er nog eenige spanning, want een gelijkmaker was alleszins mogelijk. Toen echter tegen het midden van de tweede speelhelft de OSV-voorhoede wederom door brak en, op ongeveer dezelfde wijze als no. 1, het tweede doelpunt produceerde, leken de Alkmaarsche kansen verkeken (0—2). Dat werd tot zekerheid, toén enkele minuten later OSV een vrije trap kreeg te nemen juist buiten het strafschopgebied, die, voor de wit hemden goed en wel wisten wat er gebeurde, reeds in een hoek van Duiveman's heiligdom lag (0—3). Weer hoopten de spelers zich op op de OSV- helft en er was voor Alcmaria geen doorkomen aan, gezien het onproductieve spel der voor hoede, waar men maar heen en weer liep en elkaar hoegenaamd niet aanvoelde. Tot dat een goed schot door den vallenden keeper en een vallenden back gezamenlijk cor ner werd gestompt. Dat kostte OSV een straf schop, die door Rampen onhoudbaar in een doel-punt werd omgezet (13). Er kwam geen verandering meer. En toen even later de scheidsrechter, die zich uit stekend van zijn taak had gekweten, het eind signaal deed hooren, had Alcmaria met 31 verloren. De Polderschen hebben dank z(j de be wegingsvrijheid hun volledige oude ploeg in het veld kunnen brengen en daardoor H.R.C. 2, dat nogal tegenviel, een ver diende 42 nederlaag toegebracht. Zoo hebben we dus weer eens voetbal ge zien. Wel niet van de bovenste plank, maar niemand mocht dat, temeer daar het veld zoo zwaar was, verwachten. Er werd echter met animo gespeeld en er zijn toch ook tal van momentjes geweest, die de verstokte liefhebbers haast deden vergeten hoe lang ze wel buiten hun geliefde sport hadden moeten blijven. Het was de eerste minuten een zoeken naar vorm aan beide kanten. Diverse voorhoede- spelers kregen kansen, maar konden, na drie maanden rust, de juiste richting niet vinden. Na 10 minuten spelen had B. K. C. even wel een licht overwicht bereikt en het was De Schipper die dit uitbuitte. Paardekooper gaf een harde, hooge pass naar voren, rechtsback Siersma beoordeelde het leer verkeerd, waardoor „lange Jan" vrij kwam en na een korte dribbel met een keihard schot de eer ste goal van 1940 fabriceerde (1—0). B.K.C. bleef in de meerderheid maar ge vaarlijk kon zij voor loopig niet zijn, want Siersma c.s. zetten met veel succes de buitenspelval open. Tallooze keeren liep B. K. C. er in. Aan de overzijde kreeg Prins nauwe lijks iets te doen. Zymni c.s. wisten weinig klaar te ma ken tegen de geelzwarte verdediging, waarin Tauber en Van Teulingen weer even fel als vroeger voor den ijstijd den vijandelijken aan val onderbraken. Dat het veld zwaar was, uitte zich duide lijk ongeveer op de helft van de eerste drie kwartier. Na de eerste bevliegingen zakte het tempo danig. Leven kwam er pas weer in de brouwerij, toen B. K. C. andermaal scoorde. Het was een aanval als zoovelen. In de kiem leek hij ongevaarlijk, maar Jac. van Wees schoot zoo hard in, dat Goudswaard het leer niet mees ter kon worden. De bal sprong terug en Van Wees had voor het inschieten. Na de rust. In de tweede helft behield de strijd zijn ka rakter. B. K. C. bleef in de meerderheid. Het spel bleef matig. Het derde goal van B. K. C., dat in deze periode viel, maakte echter veel goed, omdat het het enthousiasme van de thuisclub zoo deed toenemen, dat een schitterend vierde goal er het gevolg van kon zijn. Het derde goal ontstond uit een hard schot van Blok. Ook ditmaal was Goudswaard niet klem vast en De Schipper kon met den terugspringenden bal het H.R.C.-doel onder vuur nemen. Maar opnieuw stopte Gouds waard den bal onvoldoende, zoodat Jan van Wees weinig moeite had om het net te vin den (30. Wel protesteerde H. R. C. wegens vermeend buitenspel van Van Wees, maar Van der Kooi wees de protesten terecht af. Van Wees kreeg den bal van den keeper. Vlak hierna werd het, 40, dank zij de geestdrift van B. K. C., die tot een fraai staaltje voetbal leidde. Blok centerde naar rechts, waar Jan van Wees, de linksbinnen, zich vlug een vrije positie had verworven; even keek Van Wees naar den doelmond en plaatste den bal haarzuiver op het hoofd van Jan de Schipper, die Goudswaard geen schijn van kans gaf (40). Goudswaard verliet met een handblessure het veld, er werd even voor gestopt, maar de Racer kwam weer terug. Het spel bleef op en neer gaan, toen Paar dekooper door hands een penalty veroor zaakte. Kok benutte deze onberispelijk (41). H.R.C. kwam nu even weer los en geruimen tijd had zij het initiatief. Tien minuten voor tijd bracht ze den stand zelfs tot 42 terug. Een corner van links kopte Bakker fraai in. Verder kwamen de Racers echter niet en met een verdiende 4—2 zege voor B.K.C. kwam het einde. Scheidsrechter Van der Kooi bleek de kunst nog lang niet verkeerd te zijn. Op een hard en droog, doch alleszins bespeelbaar terrein, werd deze competitie match gespeeld. Twee ploegen, verschij nende in „mobilisatie-sterkte", die elkaar in kracht niet veel toegaven, en waarvan de gelukkigste won. Inderdaad won de gelukkigste, want over beider spelpeil valt niet te roemen, waarvan we de schuld maar zullen toe schrijven aan het effectvolle terrein en de ongeoefendheid. Er schuilden echter in de bijeengeraapte Racing-ploeg een paar handige knapen, die het wel konden, gesecondeerd door een paar geroutineerde rotten als Geert Post en Stom- pedissel, die door hun grooten ijver het geheel de noodige stuwkracht gaven, Hun spel deed prettig aan. De Watervogels speelden hun oucfe, stugge spel, flink op den bal, maar ook nu speelde de aanval zonder intelligentie. Het ging te bruusk, zonder overleg. Hard werken... d&t wel, maar daarmede alléén worden geen wedstrijden gewonnen. Ook in het W.-team schuilen een aantal goede krach ten, maar door onvoldoende steun traden deze niet op den voorgrond. Toegegeven moet echter worden, dat het de mannen van Gerritsen in dezen wedstrijd niet meegezeten heeft. Met eenig geluk had zeker meer dan één doelpunt gescoord kun nen worden. De wedstrijd. Voor rust kenmerkte de strijd zich door vlug spel, waarin de verstandhouding te loven viel. Eerst had de thuisclub een meerderheid, een flinke zelfs. Tenslotte waren het de roodhemden, dei het spel beheerschten. Bij beiden echter mankeerde er veel aan de af werking, waardoor een aantal kansen onbe nut bleven. W. had pech toen de bal reeds voorbij Óen uitgeloopen keeper was, maar van de paal terugketste en in handen sprong van den teruggeloopen doelman... Iets later greep de overigens uitstekend spelende W.- keeper mis, de bal. kwam voor den doelmond en werd met een diagonaal schot ingeschoten. Racing kon juichen (10). In de laatste minuten zetten de „Vogels" alles op alles, de gasten werden geheel teruggedrongen, maar de „rammelende" voorhoede moest het tegen de H.-defensie afleggen. De tweede helft. In het begin der tweede helft handhaafde de thuisclub haar meerderheid, maar Beek hoven c.s. vermochten maar geen succes te boeken. Het spel ging vervolgens weer over en weer, waarin beide elftallen nogal eens een kans kregen. Tenslotte was het de thuisclub, die na ettelijke vergeefsche pogingen, door Tegen een beslist sterker Wieringer- waard heeft Schagen met een 12 eind stand het loodje moeten leggen. Niet in een spannenden wedstrijd, want vooral voor de rust was het aan beide zijden meer een gevecht tegen de stijve spieren en het gladde veld, dan een partij voetbal, zooals we dat tusschen de groote rivalen gewend zijn. De drie maanden lediggang blijken wel een geduchte handicap te zijn geweest en daarom zou het niet billijk zijn naar de prestaties van gistermiddag de kracht van de elftallen te be- oordeelen. We willen ons dus van gedetail leerde critiek onthouden en slechts vermelden, dat Wieringerwaard over een goede combi natie jonge, lichte en vlugge spelers beschikt, waarbij vooral Oost-Indie opviel en de „oudjes" Aris Saai en Klaas Schenk het nog lang niet verleerd zijn, vooral de eerste niet. De keeper A. Wagen maakte een zeer solieden indruk. Bij Schagen vlotte het den heelen wedstrijd niet, allen deden hun best, meer kan er niet vsin gezegd worden. Het plaatsen wras wel het zwakste punt. Het verloop. De eerste aanval is van Schagen, wordt door C. de Moor en Dirk Schoorl goed opgezet, maar levert niets op. Onmiddellijk daarna pro beert Dirk Schoorl, geassisteerd door Jan Peetoom, het nog eens, en nu gaat het beter. Na vijf minuten gespeeld te hebben leidt Scha gen (10). Het heeft alle schijn of de overwinning zal voor den gelukkige zijn, op het spekgladde veld zijn valpartijen niet van de lucht. Bij Wie ringerwaard valt Hermans al gauw uit en wordt vervangen door Van Veen. Geruimen tijd gaat het,spel over en weer, en eerst in de tweede helft van de* eerste periode begint er eenige teekening in te komen. Wieringerwaard gaat domineeren, en we zien een reeks snelle aanvallen, waaruit Oostindie een doelpunt weet te fokken (11). Tot de pauze verandert de stand niet meer. Na de rust zien we direct weer een grootsch opgezet Schagen-offensief, maar de W.-backs en vooral de keeper weten vaak op fantasti sche wijze het doel schoon te houden. Spoedig begint Schagen sterk af te takelen, Grootes en Van houden het nog aardig vol, maar tegen de opdringende roodbroeken hebben zij toch geen kans. Een doelpunt van Wieringerwaard zweeft in de lucht, maar er moet toch nog slechts een kwartier gespeeld worden als Oostindie zjjn groote kans krjjgt en niet onbenut laat. Een hard schot, vlak voor doel, maakt een einde aan Schagen's kampioensdroomen, Wieringerwaard leidt! d—2). De gasten trekken zich nu op hun helft terug en bepalen zich tot de verdediging. De Spartanen zijn vrijwel „leeg" gespeeld en slagen er niet meer in den achterstand in te loopen. Als het eindsignaal klinkt heeft Wie ringerwaard verdiend gewonnen. haar linksbuiten na een strubbeling den ge lijkmaker wist te scoren (11). Niet lang bleef deze stand zoo, want na een vluggen doorbraak hernam H. de leiding (12). De Watervogels deden wat ze konden, maar hadden geen geluk. Een penalty, tweemaal genomen, had evenmin succe9. Toen Racing er nogmaals in slaagde den W.-keeper te pas- seeren, was het pleit beslecht. HRC 3 won verdiend. De leiding was prima. Het ongeslagen record van Oude- sluls gesneuveld door een regel matige zege der jeugdige withem- denploeg. De rustperiode heeft geen goed gedaan, in tegenstelling met de spelers van Hel der, allen jonge, veelbelovende spelers, die het positiespel goed onder de knie hebben, hetgeen bjj de O.-spelers in dezen wedstrjjd veel te wenschen overliet. In sommige momenten zagen w\j, dat zij het ook wel verstonden, maar naarmate de wedstrijd vorderde, werd het meer en meer verwaarloosd. Voor halftime was het een aardige strijd, maar daarna daalde het tempo en beheerschte H. het spel volkomen. De wedstrijd. Als de heer C. D. Zwart laat beginnen is het kwart voor drie.. Helder trapt af tegen den schuin over het veld staanden wind, maar O. neemt den bal over en bouwt in snel tem po een aanval op, die de H. achterhoede in den kiem smoort. Voorloopig blijft het spel in het middenveld, dan krijgt plotseling de O.- linksbuiten den bal in goede positie; een voor zet volgt hard en laag, een H.-back mist, de O.-rechtsbuiten snelt toe, maar mist deze ge makkelijke kans op 3 meter afstand, voor open doel. Het is echter uitstel van executie, want even later geeft de O.-midvoor een pracht pass naar den r.buiten, die ge deeltelijk faalt met zijn schot, doch De Schip per faalt nog meer en laat den bal glippen (0—1). Dit inspireert de witjakken, en ze gooien er nog een schepje op. Van rechts wordt een goede voorzet gegeven, maar De Leur kan er niet bij en weg is ook deze kans. De H.-halflinie voedt haar voorhoede op uitstekende wijze en de druk op het O.-doel wordt steeds grooter. O. speelt met eenigszins teruggetrokken spil, wat nog niet zoo dom was, want het viel de H.-voorhoede niet mee om door deze achterhoede heen te komen. Toch kwam de verdiende gelijkmaker na circa 20 minuten, want uit een corner van rechts wist De Leur onhoudbaar te doelpun ten (1—1). Even later moet de paal redding brengen bij een hard schot van v. d. Bogaerde. Een enkele maal komt Oudesluis nog wel eens tot aanvallen, maar de Helder-achterhoede is op haar qui-vive. Dan kort voor de rust een hevige scrimage voor het O.-doel. Een kluwen van spelers, tot viermaal wordt de bal inge schoten, maar steeds weer gekeerd. Dan ein delijk is er een gaatje en de O.-doelman is ge slagen (21). De O.-keeper krijgt dan nog gelegenheid zijn talenten te toonen en eenige ballen houdt hjj er magnifiek uit. De tweede helft. Na de thee blijkt, dat O. haar kruit ver schoten heeft. Helder heeft nu gemakkelijk werk. Al heel gauw brengt Himpers met een goed schot den stand op 31. Steeds blijven ze nu aanvallen en nu blijkt eerst goed wat de jeugdige witjakken in hun mars hebben. Het 4e doelpunt ontstaat uit een penalty, om duis tere redenen toegewezen (41). O. geeft nu geheel gewonnen en de strijd gaat als de bekende nachtkaars uit. Even voor tijd fabriceert de H.-voorhoede het vijfde doelpunt, zoodat de eindstand ten slotte 5—1 werd. Helder had verdiend ge wonnen. Bergen nam revanche voor de in Alkmaar geleden nederlaag en won nu met dezelfde cijfers. In een vluggen, vlotten wedstrijd heeft Ber gen op eigen terrein revanche genomen voor de in Alkmaar geleden nederlaag en wel met dezelfde cijfers, n.1. 32. Bij Bergen ontbrak keeper Blok, die met verlof was en vervangen werd door Henk Veis. Alcmaria had Keuris in het doel en deze kreeg heel wat meer te doen dan z'n collega aan den overkant. In hoofdzaak is dit te wijten aan de gloeiende kogels van Ardesch en Plomp. Voor al eerstgenoemde toonde zich een prima mid denvoor; vooral zijn spelverdeelen was keurig en Kees Koster begreep hem volkomen. Voor de pauze werkte Bergen voor wat ze waard was, zoowel achterhoede als middenlinie deden uistekend werk. Arie Urbanus, Wolff en voor al De Wit waren wel de besten. Nadat er ongeveer een kwartier was ge speeld scoorde Ardesch op fraaie wijze, doch niet lang daarna bracht Alcmaria na een algemeenen doorbraak de partijen op ge lijken voet (11). Nog vóór de rust wist Ardesch opnieuw door te breken en gaf Bergen voor de tweede maal de leiding (21). Hoe Alcmaria ook zwoegde, de withemden konden er niet in slagen wederom gelijk te maken. De strijd in de tweede helft was lang zoo mooi niet als die voor de pauze. Het leek ons of eenige der Bergenaren volkomen waren uitgespeeld. En daar de thuisclub geheel op eigen doel terugtrok, kon een doelpunt voor de withemden niet uitblijven. Het kwam dan ook, nadat Veis eerst een bal mooi had ge stopt, doch het leer voor een Alcmariaan terecht kwam en zich oogenblik bedenkende den bal in het net deponeerde (22). Reeds dachten wij, dat de wedstrijd in een gelijk spel eindigen zou, toen iets voor het einde Bergen een vrije schop te nemen kreeg. Ardesch plaatste zich achter den bal en met voor Keuris onhoudbaar schot belandde het leer in het net (32). Zoo won Bergen dezen wedstrijd welverdiend, al was er van beide zijden wel wat geluk bij. Scheidsrechter v. d. Hoff leidde kalm en cor rect. In de morgenuren wonnen de adspiranten met 21 van Egmondia a. Het was een aan trekkelijke wedstrijd, waarin veel spanning zat. Bob Marijn zorgde voor het eerste doel punt. Dat was een juweeltje, terwijl een paar minuten voor het einde Leo Swakman Bergen a in veilige haven bracht. Goed zoo, jongens! Het backstelletje Trijs Kroon en Joop Urbanus was weer prima. Ook Bobby Marijn ontpopte zich als een handig spelertje, waarvan nog veel is te verwachten. Wat te zeggen van het tweede elftal, dat met slechts vijf spelers klaar stond om Egmondia te bestrijden, en maar in Bergen bleef. Voor hen, die niet meegingen, is dat geen optreden. Denken die spelers in het geheel maar niet aan de kas, welke er nu 10 gulden bij inschiet. En dat in deze tijden? Het is wenschelijk, dat het bestuur hier strenge maatregelen neemt. VCL heeft den eersten competitiewedstrijd in 1940 gespeeld en Nieuwe Niedorp overtui gend geslagen. Natuurlijk was het een slappe partij en de verhouding niet evenredig. Al mogen we daardoor over het verloop van den wedstrijd zelf weinig zeggen, toch kunnen we met genoegdoening opmerken, dat VCL door de vorstperiode nog niets heeft ingeboet. Van Nieuwe Niedorp mogen we wel de prestatie van den doelverdediger prijzen, want aan hem is het te danken dat er niet meer doelpunten zijn gevallen. Een weinig belangrijke wedstrijd, waarin het tempo zelden hoog was en de geestdrift in het veld ontbrak. Sparta had technisch de beste ploeg, die vrij vlot maar te peuterig samenspeelde. R. F. C. moest zich eerst vrij wel geheel op verdedigen toeleggen, het ram melde geducht in vrijwel alle linies, maar de achterhoede met doelman Hulscher, bleef den Sparta-aanval toch de baas en toen spil Apon zich wat meer kon toeleggen op het steunen van den aanval werd de veldmeerderheid van Sparta minder groot. Den Boer had intus schen met een scherpen schuiver in een hoekje Sparta de leiding bezorgd (01). R. F. C. kwam goedkoop aan den gelijk maker, toen Wilson in het strafschopgebied den R. F. C.-middenvoor van den bal liep en scheidsrechter van Moorsel een strafschop toekende, waaruit Blaauboer doelpuntte (1—1). Met gelijken stand kwam de rust. In de tweede helft was het spel meer verdeeld, RFC ging wat beter en Sparta min der vlot spelen. Sparta kreeg eenige goede kansen, Drok en Den Boer faalden voor doel. In de laatste 10 minuten sloeg RFC haar slag, eerst door een doelpunt van Kouwen- berg, na geod samenspel in de voorhoede (21) en daarna toen Sparta alles op aan vallen zette, bij een uitval, toen Van Walsum in vrije positie voor doel geluk had, met een houdbaar schot (31). Ongecorrigeerd. Het begin van edzen doelpuntrijken wed strijd was zeer sensationeel. De HBS-veste werd als het ware onder vuur genomen en het is Schreuder, die het eerste doelpunt weet te scoren. (01). HBS kan maar geen vat krij gen op het snelle spel van de gasten, doch na 20 minuten geeft v. d. Vegt door naar Van Zuiden deze zet goed voor en Langelaan scoort den gelijkmaker met een keurigen omhaal (11). Even later gaat v. d. Vegt er alleen vandoor en hij besluit zijn solo-ren met een schot, dat Boot te machtig is (21) HBS heeft in deze periode niet over geluk te kla gen, want even later maakt Van Zuiden er zelfs 31 van. Dan begaat Graafland de fout den bal voor de voeten van een Delftenaar te leggen, deze geeft door naar Ditmars en het is 32. Na een aanval van DHC werpt Peli kaan den bal voor de veoten van een tegen stander, deze schiet en de bal verdwijnt juist onder de lat (33). Zoo ziet HBS zijn mooien voorsprong te niet gedaan en met dezen stand komt de rust. Na de hervatting blijft DHC zeer gevaarlijk en reeds na 12 min. maakt Dingler het vierde doelpunt, terwijl Van Zinnen er nog een aan toevoegt (35). Dit wirdt.HBS wel een beetje al te kras. Eindelijk krijgt Van Zailen het leer goed toegespeeld van v. d. Vegt. Van de doel lijn zet hij voor en Koning schiet goed in (45). De Kraaien probeeren den gelijkmaker te forceeren en dit gelukt hen even voor tijd, als Kramer een corner krijgt te nemen. Hij zet keurig voor en Taverne, die van achteren is komen toeloopen, zendat een hard schot in, dat doel treft (55). Ongecorrigeerd. Het is een spannende vrij snelle wedstrijd ge weest, waarbij van een uitgesproken overwicht van geen der partijen sprake is geweest. Over het algemeen wogen de partijen goed tegen elkaar op. De Hagenaren waren vooral in de eerste helft meer in den aanval, waarbij vooral de voorhoede met'Van Heeswijk, De Jong en Fisher 2 uitblonk. In het eerste kwartier is het na een verken ning aan beide zijden Hartogh, die met een ver schot Antwerpen de leiding geeft, 01. Eenige minuten later breekt Felix de Jong prachtig door, hij zet voor naar Van Heeswijk, die on houdbaar den gelijkmaker scoort, 11. Na eenige aanvallen op het Haagsche doel is het Van Heeswijk, die uit den hoek scherp voor zet, Van den Broek krijgt de puck aan de ver keerde zijde van de stock en haalt hem in eigen doel, 2I. Het tweede kwartier begint vrij kalm met eenige Haagsche aanvallen, waar de verdedi ging niet veel moeite mee heeft. Dan komt Brix bliksemsnel naar voren en geeft van den Broek geen kans, 10. Leeckens gaat zich nu meer met den aanval bemoeien en Fisher weert zich geducht. Eindelijk heeft Leeckens succes, als hij met een ver schot onhoudbaar voor Fisher den achterstand verkleint, 1—1. Het derde kwartier gaat in met een besliste meerderheid voor Antwerpen. Zij blijven aan houdend voor het Haagsche doel en hoewel /Fisher wonderen van redding verricht, moet hij eindelijk zwichten voor een schot van Leeckens waarmede de partijen op gelijken voet komen. Na het draaien vallen de Hagenaars, die de overwinning in gevaar zien, fel aan en het is Van Heeswijk, die na een prachtige doorbraak met het mooiste schot van den wedstrijd Den Haag weer de leiding geeft, 11. De laatste minuten gaat het spel snel op en neer, er wordt echter niet meer gescoord en Den Haag heeft dezen geanimeerdên wedstrijd met 43 gewonnen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 7