-DE TDEIRSP
De kolenaffaire
Het onvergetelijke
40 dagen achtervolgd
door jagers diepte
bommen en granaten
5 maal op de rotsen
gestrand en toch gered
WxutA q,aan uce heen
Dinsdag 5 Maart 1940
Tweede Blad
100.000 ZEEMIJL
Lantaarnpaal gesneuveld
De dure bal gehakt
Burgerlijke Stand van Den Helder
Bridge-drive
Uit het politie-rapport
Temperatuur en Barometerstand
Ongetwijfeld zullen tal van Nieuwe-
diepers zich nog de „Orzel" herinneren.
De „Orzel", een bij de Nederlandsche
scheepswerven gemaakte onderzeeboot,
ten dienste de Poolsche marine.
Geruimen tijd verbleef dit schip in
de haven van Nieuwediep, van waaruit
proeftochten werden ondernomen, en
menigeen wandelde in die nog rustige
dagen, waarin niemand feitelijk oprecht
aan de mogelijkheid van een oorlog
dacht, langs de steigers om dezen Pool-
schen onderzeeër te bezien.
Had niemand toen nog aan oorlog
kunnen denken, nog minder zou men
gemeend hebben, dat deze onderzeeboot
zulk een wonderlijk avontuur te wachten
stond, niet zoo lang daarna. Een avon
tuur, dat ongetwijfeld tot de span
nendste behoort, waarover men in dezen
oorlog vernomen heeft. In het zoo juist
uitgekomen „Marineblad" vinden wy
thans het authentieke relaas van dit
groote avontuur, overgenomen uit
„Shipbuilding Shipping ecord".
Wij laten dit artikel hieronder volgen.
De „Orzel" lag bij het uitbreken van den
oorlog te Gdynia. Gezien de nabijheid van
Duitsche vliegbases, besloot de Commandant
op 1 September 1939 de haven te verlaten.
Hij was echter ziek en behoorde eigenlijk in
het hospitaal te zijn opgenomen. Gedurende
4 dagen kruiste hij onder water voor Dantzig
en zag door zijn periscoop, hoe de Duitsche
bommenwerpers met tusschenpoozen van 10
minuten Poolsche kustplaatsen bombardeer
den. In ondiep water werd hg verkend en door
vliegtuigen met bommen bestookt.
De jacht begint.
Een cordon Duitsche duikbootjagers ver
spreidde zich over de baai van Dantzig, zoo
dat hij besloot het ruime sop te kiezen. Inder
daad zag hij kans aan de jagers te ontsnap
pen. Van een zuster-onderzeeboot ving hij de
boodschap; „Ik ben omsingeld, help mij", op.
Gedurende een week zocht hij in de Oostzee
naar die boot. Hij was toen echter zoo ziek,
dat hij met een touw naar den commando
toren moest worden geheschen. Op den 13en
dag was zijn toestand echter zoodanig, dat de
oudste officier besloot, hem aan land te zetten
in een neutrale haven. De keus viel op Tallinn
(Estland), waar de „Orzel" 15 September
binnenviel.
In Tallinn.
Deze haven had 2 ingangen, ieder 30 m
breed. In het midden van de haven ligt een
rotsmassa; schepen kunnen alleen langszij
van de werf liggen. Hier trof de „Orzel" een
tankboot, een Estlandsche kanonneerboot, 5
jagers en 2 onderzeebooten. Zij kregen een
ligplaats tusschen de kanonneerboot en de
jagers. De onderzeeboot werd gemeerd met
4 trossen aan den steiger, één tros kwam op
den jager en de voorsteven van de „Orzel"
werd met een tros aan een anker in de haven
bevestigd. De zieke commandant werd aan
wal gezet en de oudste officier, luitenant ter
zee dér le kl. J. Grudzinski, nam het com
mando op zich. t
Weinig sportief optreden.
Een Duitsch koopvaardijschip was op het
punt de haven te verlaten, zoodat de Estland
sche autoriteiten geen toestemming gaven om
de eerste 24 uur te vertrekken. Na afloop van
deze 24 uur hoorde de wnd. commandant tot
zijn groote verbazing, dat hij als belligerent te
lang in een neutrale haven had gelegen en ge
ïnterneerd zou worden.
Eerewoord werd niet gevraagd, doch de
Estlanders verwijderden de sluitstukken, na
men alle kaarten en handvuurwapenen weg en
maakten voorbereidingen tot het uit het schip
hijschen van de torpedo's met een kraan. Twee
wachtslieden werden met de bewaking be
last; een aan boord in de centrale en een op
den steiger. Het nog in de haven aanwezige
olietankschip had de Duitsche vlag geheschen;
de bemanning stond langs de verschansing,
balde haar vuisten en schold de Polen uit.
Krijgslist.
Zondagmiddag waren 15 torpedo's uit de
„Orzel" verwijderd. De wnd. oudste officier
Piasecki had toen kans gezien ongemerkt de
talie van de hijschkraan door te vijlen, zoodat
deze op een goed moment brak. Er waren
toen nog 5 torpedo's aan boord. De niets ver
moedende Estlanders geloofden het toen ver
der wel en besloten de rest van de torpedo's
den volgenden dag uit te laden.
Middelerwijl hield de commandant zich on
ledig met het geleidelijk doorhakken en zagen
der trossen, totdat deze op een enkele na door
waren.
De officier M.S.D. Pierzchewski werd be
vorderd tot officier van navigatie. Men be
schikte slechts over een lijstje van vuurtorens
en lichtschepen van de Oostzee. Hij vervaar
digde echter een noodkaartje op een vierkant
stuk papier, waarop hij de benaderde positie
van de lichten zette. Deze constructie moest
hij echter verrichten in de enkele oogenblik-
ken, dat de wacht op dek klom om een siga-
van Albert Chambon
Een ecM HoMatidicA boek!
Zeemanshumor.... spanning
Het werk van den Onderzee- SleclltS
dienst op alle oceanen. f 2.50
B(j den Boekhandel en
K V. Drukkery en Uitgeverij v h C. de Boer Jr.
Den Helder.
retje te rooken of om een praatje te maken
met zijn.collega op den steiger. In deze mo
menten werden de ontvluchtingsplannen ge
smeed. Men besloot om te middernacht de
wachtslieden te overrompelen, de laatste
strengen van de trossen, die de boot nog met
den wal verbonden, te kappen en zoo snel
mogelijk te verdwijnen. De grootste moeilijk
heid was het gyroscopische compas, dat ge
durende eenige uren moest loopen voordat het
bruikbaar was. Teneinde het zoemen van de
gyro te overstemmen, werd de snelheid van
de ventilatoren verhoogd onder het voor
wendsel, dat er te weinig versche lucht was in
de boot. Vervolgens ging een ieder naar kooi.
Het moment nadert.
Te middernacht gingen 2 stoere leden van
de bemanning naar dek, zeggende, dat zij wat
wilden rooken. De wachtsman op den steiger
was in het gezelschap van een vriend, die met
hem bleef praten. Met tusschenpoozen keer
den de Polen naar het bovendek terug. De
„Orzel" en de steiger er naast werden met een
zoeklicht beschenen, dat er boven hing. Ook
beschikte de wacht over een telefoon. Ten
2 uur v.m. vertrok de bezoeker. De 2 Poolsche
zeelieden boden den wacht een sigaret aan;
deze werd evenwel door hem geweigerd.
Alarm.
Om hem dichter naar de loopplank te
lokken, vestigden zy zjjn aandacht op een
bijzonderheid van de geschutsopstelling.
Dit bleek hem te interesseeren en hij
kwam dichterbij. Het volgend oogenblik
hadden zij hem gegrepen, een prop in den
mond gestopt, gebonden en in de „Orzel"
afgevierd. Op hetzelfde moment werd zijn
collega in de onderzeeboot overrompeld
en een officier rende den wal op om de
kabels van zoeklicht en telefoon door te
snyden. Voordat men echter den mond
had kunnen snoeren van den schildwacht
op den steiger, had deze krachtig om hulp
geschreeuwd, hetgeen op de jagers was
gehoord.
Door een regen van kogels de
vryheid tegemoet.
De verzwakte trossen, die de „Orzel" aan
den wal verbonden, knapten gemakkelijk af;
de voortros, die aan een anker in de haven
was bevestigd, legde men om het spil, doch
het geluid van het spil verraadde de bedoelin
gen van de „Orzel"; de jagers ontstaken hun
zoeklichten en openden vuur met geweren.
De „Orzel" voer naar den haveningang, ver
blind door zoeklichten; kogels spatten rechts
en links in het water. Met moeite zag men er
uit eerbied voor het internationale recht
van af, om de Duitsche tankboot te torpedee-
ren. Vlak bij den ingang raakte de „Orzel"
geboeid. Er werd nu op korten afstand van
alle richtingen op de Polen gevuurd. De tanks
werden geblazen, volle kracht achteruit ge
slagen en de „Orzel" gleed van de rotsen. Ver
volgens weer vooruit en dezen keer zag zij
kans door den 30 m breeden ingang te komen;
in den nacht, de vryheid tegemoet...
Op goed geluk.
Buiten Tallinn liggen enkele versterkte
eilandjes; een half uur later zochten de zoek
lichten van deze kustforten de zee af en ont
dekten de „Orzel". Vuur werd geopend met
zware artillerie, hetgeen de „Orzel" deed
onderduiken. Daarop hoorde men het geluid
van de schroeven van de torpedojagers en
motorbooten. Den geheelen nacht vluchtte zij
onderwater weg; op goed geluk navigeerend,
zonder kaart, welke aanwijzingen gaf. Over
dag lag de „Orzel" op den zeebodem. Den ge
heelen dag hoorden de Polen hoe jagers over
hen heen voeren; dieptebommen kwamen
dichtbij en verderaf tot ontploffing; zij kon
den niet meer bijhouden hoeveel het er waren
geweest. Ten 9 u. n.m. was er een pauze en
te middernacht rees de „Orzel" behoedzaam
naar de oppervlakte... Er was niets in zicht.
De geheele bewapening bestond slechts uit 3
torpedo's de kanonnen waren onbruikbaar;
geweren en revolvers had men van boord ge
haald. De Commandant besloot in de Oost
zee te gaan kruisen, teneinde Duitsche sche
pen te zoeken, zoolang hij nog torpedo's had,
om vervolgens te trachten naar Engeland te
varen. Allereerst moest hij een schuilplaats
vinden, waar hij ongezien aan de oppervlakte
kon liggen om de batterijen op te laden; ver
volgens moest hij trachten een Duitsch koop
vaardijschip buit te maken en den kapitein
dwingen zijn kaarten af te staan alvorens het
schip tot zinken te brengen. De schuilplaats
werd gevonden en de batterijen geladen. 5 keer
liep de „Orzel" op ondiepten en rotsen vast,
zoodat het schip steeds meer averij opliep.
Gevangenen vrijgelaten.
Men kreeg ruimschoots genoeg van de ge
vangenen, die voortdurend bleven jammeren
en zich zorgen maakten over hun families. De
Duitsche radio dit was het eenige nieuws,
dat z(j hoorden bracht hen op de hoogte
van het feit,' dat zij er van beschuldigd werden
de Estlandsche schildwachten te hebben ver
moord. Tenslotte koersten zij om de Zuid en
op een doodstillen nacht stopten zij bij een
eilandje, lieten het jolletje te water, scheepten
de beide Estlanders er in met geld, sigaretten
en whisky en zagen hen naar de op 1.5 mijl
verwijderde kust roeien.
Daarop zonden deze Polen, die hun land en
hun families hadden verloren, een draadloos
bericht uit, dat de Estlanders veilig waren,
zoodat men geen zorgen meer behoefde te
hebben over hun wel en wee.
Dit was den 22en Augustus. Gedurende 14
dagen kruisten zij "nu op de Oostzee en zagen
de schepen veilig binnen de territoriale wate
ren varen, waar het internationale recht hen
beschermde tegen torpedo's. Eiken nacht werd
er jacht op hen gemaakt, hetgeen het opladen
der batteryen onmogelyk maakte.
Op een haar na!
Overdag kruisten zij onder water, nimmer
wetend, wanneer zij een rots zouden raken, of
zij lagen stil op den bodem. De watervoorraad
raakte zoo langzamerhand op; gedurende 14
dagen hadden zij zich niet kunnen wasschen
of water kunnen' gebruiken om te koken. De
kok had bloedvergiftiging gekregen als gevolg
van een schram aan zijn hand. Den 38sten dag
besloten zij te trachten de Oostzee te verlaten
en Engeland te bereiken. Zij herkenden een
licht en liepen de Zweedsche kust aan. Hier
kregen zij een flottielje Duitsche jagers in
het zicht; er stond slechts 7 vaam water, te
weinig dus om met eenige kans op succes aan
te vallen. Zij gingen op den bodem liggen en
luisterden naar de schroefgeluiden van de
patrouilleerende jagers.
Met donkerworden rezen zy naar peri-
seoopdiepte en vervolgden den tocht;
spoedig raakten zy echter den grond. Nu
rezen zy totdat de commando-toren boven
water kwam. De „Orzel" liep weer aan
den grond. Daarop kwam de boot geheel
aan de oppervlakte, om echter weer te
stranden. Een zoeklichtbundel van een der
jagers miste hen toen met enkele meters.
De bundel zwaaide heen en weer, doch
miste de „Orzel" net; toen realiseerden zy
zich, dat zy in een dusdanige ondiepe geul
terecht waren gekomen, dat de Duitschers
het niet noodig vonden, deze af te zoeken.
„Orzel" onhandelbaar.
Nu werden in wanhoop alle tanks maar ge
blazen; de „Orzel" raakte vlot en voer naar
dieper water. Tengevolge van de verschillende
soortelijke gewichten van het zeewater hier,
bleek het echter zeer moeilijk om de juiste
trim voor onderwatervaart te vinden. De
„Orzel" was voor de Oostzee getrimd, doch in
het Kattegat ontmoette zij op verschillende
hoogten stroomen van gedeeltelijk zoet water,
dat uit de fjorden kwam. Dientengevolge werd
de boot vrijwel onhandelbaar; bij een poging
om de boot te doen onderduiken met behulp
van de horizontale roeren, toen zij volle kracht
vooruit liep op de Diesels, veroorzaakte dit te
veel lawaai, zoodat zij direct door de torpedo
jagers ontdekt werd. Zij zagen kans den bodem
te"bereiken en hier lag de „Orzel" gedurende
vele uren bewegingloos, totdat de jagers zich
verwijderden. Tenslotte rezen zij naar de
oppervlakte en vervolgden de reis, om weder
naar den zeebodem te duiken, toen de 40ste
dag aanbrak.
Zij kregen dorst en de vergiftigingsver
schijnselen van den kok werden ernstig. Nu
trachtten zij den koers op Engeland te be
palen. De draadlooze was echter beschadigd
door geweervuur; verkenningsseinen hadden
zij niet en eenmaal in de Noordzee zouden zij
vogelvrij zijn: uit de lucht, voor bovenwater
patrouilles en onderzeebooten. De oudste offi
cier, Piasecki, sprak echter Engelsch
14 October ten 6 uur v.m. ving een Britsch
walstation het volgende zwakke bericht op:
„Gegist bestek 6 u. 30 op aangegeven plaats
voor Poolsche zeemacht. Vraag een loods en
toestemming om binnen te loopen. Heb echter
geen kaart Orzel".
Enkele uren later werd de „Orzel" door
een Britschen jager gevonden, die de
Poolsche onderzeeboot ln triomf binnen
loodste.
Hier hoorden de Fölen, dat de zuster-
boot (de onderzeeboot „Wllk", eveneens
in Holland gebouwd) ook ln veiligheid
was. Zij hadden slechts S verzoeken: den
zieken kok aan wal te mogen zetten, den
watervoorraad aan te vullen en sluit
stukken voor hun kanons te mogen ont
vangen. Daarna waren zy bereid uitge
zonden te worden voor elke taak, waar
voor de Britsche vloot hen kon gebruiken.
Met luide hoezee's werden zy ontvangen,
toen zij zich voegden by de Britsche zee-
strydkracliten.
Nadat gedurende eenigen tijd de lantaarn
palen in onze stad weer een betrekkelijke
rust genoten hadden nadat er een groot
aantal op het veld van eer gesneuveld was)
werd er gisterenmiddag weder een slacht
offer. Dat was de paal op den hoek Weezen-
straatKeizerstraat. Een militaire auto pas
seerde, doch de chauffeur verzuimde te stop
pen, toen een tegenligger op het zelfde
oogenblik voorbij wilde gaan. De militaire
auto ramde den lantaarnpaal, die afknapte
en ter aarde viel. Ook de kap kwam daarbij
te breken.
ZEEMIJN MET GOEDEN INHOUD.
De nogal vreedzame zeemijn, welke staat
opgesteld in de hal van de Handelsblad-
Cineac aan het Damrak te Amsterdam, is
gisteren op haar inwendig organisme geïn
specteerd. Zooals men weet, is deze myn er
geplaatst als collectebus voor het Marine-
rampenfonds en het bleek, dat het publiek
zich niet uitsluitend tot nieuwsgierigheid
heeft bepaald, maar dat het ook de geldgleuf
in deze mijn gezien heeft en daardoor zijn
goede gaven naar binnen heeft laten glijden.
Gisteren zijn de mijn-ontvangsten geïnspec
teerd en het vreedzame monster bleek een
gelukkigen inhoud van 759.60 ryk te zyn!
Een milicien van de landmacht, die wel
eens wat anders dan rats, kuch en boonen
wilde genieten, had Zondagmiddag 'zijn troost
gezocht in een café ter plaatse en daar een
warmen maaltyd besteld, die hem nog lang
heugen zal. Niet dat de maaltijd niet goed
was. Die was prima in orde, doch terwijl de
milicien zich te goed deed aan een smeuigen
bal gehakt, schoot een klein stukje daarvan
in „z'n verkeerde keelgat", zooals men dat
pleegt te zeggen. De jongeman kuchte en
hoestte, maar het dierlijk overblijfsel bleef in
z'n keel. Door spoelen trachtte hij het weg
te krijgen, maar inplaats dat hij de vleesch-
resten wegspoelde, spoelde hij een gedeelte
van zijn gebit naar binnen.
De jongeman kreeg het hierdoor zeer be
nauwd. Zweetdroppels parelden op zijn ge
zicht. Een taxi werd besteld en met vaart
reed men naar het Hospitaal. De chirurg
moest ingrijpen en langs operatieven weg
moest het gebit weer naar buiten worden ge
bracht. In ieder geval, de milicien bracht er
het leven af, doch zal zich voorloopig en uit
sluitend bepalen tot z'n rats kuch en boonen,
die hem nog nimmer zulke benauwde oogen-
blikken hebben bezorgd, als Zondag de culi
naire disch in het café „ergens ter plaatse".
Opgave van 4 Maart 1940.
BEVALLEN: F. SlotemakerDrijver, d.;
P. Pronkvan den Oever, z.; E. Spaans-
van Straaten, d.; Chr. C. WebelingSiraal,
z.; B. VoermanMiedema, d.; L. Klercq—
Wiggers, d.; A. M. van Zonvan Lienen, z.;
J. BijlMandersloot, d.
OVERLEDEN: A. Oost, echtgenoote van P.
N. Ronde, 60 jaar; W. Biersteker, m., 67 j.
Op Dinsdag 12 Maart wordt in „Centraal",
Kanaalweg, een Bridge-Drive 'gehouden. Zie
de advertentie in de Held. Courant van heden.
De bedoeling is, dat iedereen die iets voor
Bridgen gevoelt, aan deze Drive mede doet,
om een waardig besluit van het Bridge-seizoen
te vormen.
AANRIJDING.
Gisterenavond vond een aanrijding plaats
tusschen een militaire en een „civiele" auto
op den hoek KeizerstraatMolenstraat. Beide
auto's kregen eenige schade te boeken. De
politie onderzocht de aangelegenheid en
maakte proces-verbaal op.
KIJKT UW BEL NA!
Wederom zijn gisteren 3 personen op de
bon gezet, vanwege het feit, dat hun fiets
bel-loos was. Kijk de Uwe na, om erger te
voorkomen.
WIE KAN DIE HOND GEBRUIKEN?
In de garage van het politiebureau (som
tijds asylbevindt zich weer eens een
hond. Een jong, bruin dier. Wie kan 'm ge
bruiken
VERKEERSDELICTEN.
Iemand, die met de fiets over het trottoir
reed kreeg een bekeuring. Idem een ander die
geen licht bezat.
ONTUCHT.
Tegen een marineman werd proces-verbaal
opgemaakt, terzake het plegen van niet na
der te noemen handelingen met een minder
jarig meisje. Na het onderzoek is de persoon
ter beschikking van zijn commandant gesteld.
Een advertentie opmaken
kan iedereen;
a
j Een goede advertentie ontwerpen
is echter een kunst I
s
a a
Laat ONS het daarom voor U doen... j
j het kost U niets extra!
i.i
Aquarium Zoöl Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks van 912 en van 13.30
17 u. Zaterdags van 912 uur.
Natuurhistorisch Museum, le Vroontsraat
lederen Woensdag van 35 uur.
lederen Zaterdag van 710 uur.
Bovendien den eersten Zondag van elkfe
maand van 3—5 uur en den eersten Woens
dag van 810 uur.
BIOSCOPEN;
Kialto, Spoorstraat, acht uur:
„Es war einde rauschende Ballnacht".
Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur;
„Cassidy's meesterwerk" en „De passagier
die verdwen".
Witte Bioscoop, Koningstraat, acht uur:
„Het Masker van „De Spin"."
Woensdag 6 Maart.
Casino 8 uur: Jubileumavond Ned. Ver. v.
Huisvrouwen.
Zooals men reeds sedert verscheidene
dagen in onze krant leest, is er momen
teel bezig een ernstige kolen-kwestie te
rijzen tuschen Engeland eenerzijds en
Italië anderzijds. Het betreft hier het be
sluit van de Britsche regeering, hetwelk
verbiedt dat nog langer Duitsche kolen via
Nederlandsche havens overzee naar Italië
getransporteerd worden. Eenige maanden
heeft Londen deze verschepingeil ooglui
kend toegezien, doch thans vindt men, dat
dit oogluiken lang genoeg geduurd heeft
en moet er een einde komen aan deze wijze
van blokkade-breken.
Men is maar al te spoedig geneigd deze
zaak als een min of meer onschuldige kwestie
te zien, die in alle gemoede wel weer beslecht
zal worden. Welnu, dit is zeer wel mogelijk.
Anderzijds bestaat echter de mogelijkheid, dat
dit geschil (want dat het een geschil wordt
is bijkans wel zeker) nog interessante aspec
ten zal opleveren.
Italië heeft, volgens een ruwe schatting,
jaarlijks ongeveer een 10 millioen ton steen
kolen noodig, die haar door den export be
reiken. Meer dan 3 millioen ton van deze 10
milioen komen binnen via Rotterdam en Ant
werpen uit Duitschland.
Dat Londen te zijner tyd een stokje voor
deze transporten, die men objectief ge
zien ook inderdaad als blokkade-brekende
factoren kan zien, zou steken, werd alge
meen verwacht. Aan den anderen kant
doet het vreemd aan, dat Italië tot nu toe
blykbaar nog geen enkele maatregel heeft
genomen, teneinde zich voor deze, onge
twijfeld zware klap, te vrywaren. Integen
deel, men krygt den indruk, dat Rome van
de veronderstelling is uitgegaan, dat het
waarlyk met die kolentransporten zoo'n
vaart niet zou loopen en dat tijd raad zou
brengen. Thans is de storm in de eenstem
mige Italiaansche pers opgestoken en zijn
de onvriendclykheden, die over het Brit
sche Impire uitgestort worden, weer eens
legio.
Deze „aanvullende blokkade" is dan ook wel
een strop voor Italië. Daarvan niet. Het land
kan niet buiten die 3 millioen ton en zal, kost
wat kost, maatregelen moeten nemen dat deze
toch in zijn bezit komen. Welke dat zullen
zijn, moet voorshands worden afgewacht.
Men zou kunnen aannemen, dat, waar
de transporten over zee thans onmogelijk
gemaakt worden, deze eenvoudig via land
dienen te geschieden, maar dan vergeet
men, dat de transportmoeilijkheden, waar-
j mede het Derde Rijk te kampen heeft, dit
ten eenenmale onmogelijk maken, terwijl
een dergelijk transport bovendien veel te
duur zou worden. Deze oplossing kan men
gevoegelyk uitschakelen.
•i
Hoe danDe eenvoudigste oplossing
lijkt, dat Italië de onontbeerlijke brandstof
dan betrekt uit landen die het w e 1 goedkoop
kunnen leveren: óf Engeland öf Amerika.
Amerika eischt zooals men weet, boter bij de
visch. Wat gekocht wordt, moet terstond be
taald worden. Italië kan dit niet. Engeland
geeft daarentegen crediet. Het is gaarne be
reid in ruil voor de geleverde kolen motoren,
machines en andere eindproducten van de op
hooge toeren werkende Italiaansche industrie
te ontvangen en het kan wel niet anders of
Mussolini zal daar ooren naar hebben. Waar
mede wij zeggen willen, dat men binnenkort
wel weer een krachtproef van de as zal gaan
beleven. Duitschland geeft nog altijd hoog op
van de hechtheid van deze as, maar Rome
toont zich ietwat gereserveerder.
Indien er één land in Europa is, dat tot
nu toe van den oorlog heeft geprofiteerd,
dan is dat Italië. Het plukt alle vruchten
van zyn rol van „afzydige", en men kan
er op rekenen, dat Mussolini zal trachten
deze rol zoo lang mogelijk te blyven
spelen. Hetgeen te begrypen is. Moet men
daarom de mogelykheid niet zoo ver weg
gooien, dat het de steenkolen, die het,
zooals gezegd, niet missen kan, van
Engeland gaat betrekken? De onderlinge
verhouding tusschen beide imperia is, on
danks de aanvallen in de Romeinsche pers,
goed.
Zal men het dus gaan beleven, dat een
der as-partners het met de voornaamste
geallieerde op een accoordje gooit?
Het zou Interesante aspecten opleveren.
Barometerstand Den Helder: 759.4
Maximum temperatuur lucht: 2.0
Laagste temperatuur: 1.2
Wind: richting: N.W., kracht: 7
Licht op: 6.16
HET TREFPUNT VOOR VELEN
die gezelligheid zoeken en waar U
van zorg wordt ontlast is:
