Badpaviljoen gereed
de Paaschgangers te ontvangen
UMPH
1? SIGARET
Kinderfoto
OVERAL
TRIUMPHEERT
DE BESTE
HET KARAKTER VAN NIEUWEDIEP
'N TRIUMPH
VAN SMAAK!
^VEPUJRRmiNG
Opstanding
Met Paschen
De haringtrekkers
WERNER CRONE
De Vries, Al k maar
Zaterdag 23 Maart 1940
Tweede Blad
Hoe staat het met Huisduinen
Zal een stuk strand
worden vrijgegeven
ACCOUNTANTSKANTOOR
H, R- KOUSBROEK,
Weststraat 106 Tel. 851
Beiaardconcert
Apotheken
Witte Bioscoop
Treinwagon
uit de rails geloopen
Mijn voor de haven
„Janette" vlotgebracht
Het licht breekt door
W.aaA yaan, iv-t httn
Het is lente geworden
Dat beteekent, dat wij, Nieuwediepers, on3
weer zullen opmaken om het lentefeest te
vieren. Wij weten wel, dat het een vroege
Paasch is en dat we ons van de eerste milde
voorjaars.,warmte" nog niet al te veel behoe
ven voor te stellen, maar we weten óók. dat
we met Paschen officieel den winter vaar
wel zeggen en ons op gaan maken ter vie
ring van de lente. Al dan niet met zon!
En als wij dat woord „voorjaars-viering"
hier neerschrijven komt welhaast automatisch
een ander woord uit de pen: Huisduinen.
Huisduinenwelk woord identiek ge
worden is mfet mijn-ontploffingen. Huisdui
nen, dat we dezen winter leerden kennen al3
een dorp met dichtgespijkerde vensters en
stukgeslagen ruiten. Huisduinen, een door de
mijn ongastvrij geworden oord.
Dat alles gaan wij nu vergeten. De tijd
van de stormen is (hopen we) voorbij en mis
schien dat Huisduinen thans gespaard blijft
voor deze aandrijvende monsters, die zooveel
emotie verwekten onder de bevolking.
Wij zetten er een streep onder, wetende,
dat dit ook de wensch is van alle Huisdui-
ners, die niets liever willen dan opgewekt en
iriet optimisme het voorjaar in te gaan en
Zich daarbij op te maken voor het naderende
badseizoen.
Bij een bezoek aan Huisduinen zal men
weinig meer van schade en molest ontdek
ken. Alles is vrijwel gerepareerd en niets
herinnert meer aan de sombere wintersche
dagen. Men kan dus weer komen, en niets
zal den Huisduiner aangenamer zijn dan U
te mogen ontvangen.
Het vernieuwde badhuis.
Er is weer actie op onze badplaatsen en
dat geldt eveneens voor ons badhuis. Hier
geen planken meer, maar een geheel ge
restaureerde inrichting, die er weer even
gastvrij en uitnoodigend uitziet als voorheen.
Er is vrij uitzicht over de zee en het Mars
diep (waarvan al weer in de laatste dagen
geprofiteerd is), het interieur werd deels
vernieuwd, er kwamen nieuwe stoelen en ta
feltjes, nieuwe vitrages... kortom een bad
paviljoen, dat er, als vanouds, mag zijn.
Wij kunnen hun, die het plan hebben de
zer dagen een bezoek aan Huisduinen te
brengen, dan ook zonder reserve aanraden
eens in het paviljoen aan te loopen, om er
een kijkje te gaan nemen. Dit is des te ver
leidelijker, nu door de directie van het Zee
had" besloten is zoowel lsten als 2den
Paaschdag des middags en des avonds een
band te laten musiseeren.
Indien het weer wat meewerkt, mag ver-
Wacht worden dat beide dagen velen dit uit
stapje zullen maken, waarbij ongetwijfeld
ook uit de randgemeenten onzer stad belang
stellenden zullen zijn.
Ook de andere gelegenheden zullen hun
deuren openzetten en ook daar hoopt men
beide dagen het eerste voorjaarsbezoek te
kunnen ontvangen. Ook hier ontbreken plan
ken en versplinterde ruiten
Wij hebben ons. tot de directie van het
„Zeebad" gewend en haar enkele bijzonder
heden omtrent het voor de deur staande sei
zoen gevraagd. Wij vernamen, dat de pen
sions alle zoo snel mogelijk in orde gemaakt
zullen worden, terwijl van de villa's reeds
een deel bezet is. Dat is dus een belofte voor
de directe toekomst.
Veel verwacht men dit seizoen, nu de
grenzen gesloten zijn, van de randgemeenten.
Huisduinen leent zich bijzonder voor dagtrips
en het bezoek uit de provincie, zooals dat
het vorige seizoen was, is veelbelovend. Ten
deze mag er de aandacht op gevestigd wor
den, dat door „Zeebad" een nauwe relatie
wordt onderhouden met de plaatselijke
V.V.V., teneinde een zoo effectief mogelijke
reclame te voeren in het binnenland.
De kardinale vraag.
De kardinale vraag, het Heldersche en
Huisduiner badleven betreffend, is natuur
lijkzal het strand dezen zomer vrij zijn.
Dit is een vraag waarmede het seizoen
staat of valt. Wij vernamen van de directie
van het „Zeebad", dat er plannen zijn zich
tot de overheid te wenden om van deze toe
stemming te verkrijgen voor het afstaan van
een stuk strand.
Mochten de autoriteiten daarin toe
stemmen (waarmede zy ongetwijfeld aan
de vurige wenschen van duizenden bur
gers zouden voldoen!), dan zal men dit
stuk zoo goed mogelijk benutten. Er ko
men weer badstoelen, er komt weer een
badmeester, en men zal, logeerende in
het badhotel, weer op het afgezette deel
kunnen zwemmen. Eveneens wil het
Lid v. h- Nederl. Instituut van Accountants
Leraar M. O. Boekhouden
„Zeebad" echter een deel gratis laten be
nutten door de overige badgasten, het
geen ons als een even wijs als sympathiek
besluit voorkomt, waarvoor waardee
ring gevonden zal worden.
Evenwel laat ons niet op deze
plannen vooruitloopen zonder de decisie
van de overheid afgewacht te hebben.
Overige plannenZe zijn nog goed-
doels in de maak. Enkele ervan kunnen wij
echter wel vermelden. Ook dit jaar zullen
strandstoelen en „parasols" op het groote
terras voor het paviljoen gedeponeerd wor
den, terwijl men voorts hoopt enkele concer
ten op dit terras te kunnen geven. Concer
ten, waarvan iedereen zal kunnen profitee-
ren.
Huisduinen in Paaschstemming
Zal een vroeg voorjaarszonnetje het ge
heel de eerste kleur en fleur geven?
Wij hopen het. Voor hen, die in Den Helder
blijven en op Huisduinen het voorjaar willen
begroeten envoor de Huisduiners, die zoo
lang in de misère zaten.
Maar... daar zouden wij niet meer over
spreken!
Klokkenspel Monument Nederlandsch Red
dingwezen, te geven op Zondag len Paaschdag
en Maandag 2en Paaschdag, van 12.15 u.—1.15
u. n.m., door den Stadsbeiaardier, Tj. Joh. Dito.
Programma
1. „Huldigingsklanken" Tj. Joh. Dito.
2. „Voor Gouden Klanken uit bronzen Mon
den", Tj. Joh. Dito.
3. „Trum'Iende Klanken", Joh. W. Meyll.
4. „Andante Cantabilé", Jef Denijn.
5. „Moderato", Gust. Nees.
6. „Sonate voor Beiaard", Jef van Hoof.
7. „Allegro", Scheppers.
Wij varen langs de wijde zee,
De lucht is helder blauw.
Het loopt ons allemaal best mee,
Want, kind, ik vaar naar jou!
Ik hoop met Paschen thuis te zijn,
Bij jou en kleine Jan,
Nu denk ik weer aan zonneschijn,
En zing zoo nu en dan!
Soms drijft een stille mijn voorbij.
Kind. zet maar alle zorg opzij,
De zee is immers wijd!
Ik heb vertrouwen, houd je goed.
't Zal alles heel best gaan.
Ik zie je al bij d'eersten groet,
Ginds in ons tuintje staan!
Dan is het Paschen in ons huis.
En ver weg deint de zee.
Dan breng ik voor klein Jantje thuis
Weer iets bijzonders mee.
Ik laat hem kraa;en van de pret,
Hij lacht zijn wangen rood,
Dan wordt hij op mijn knie gezet,
En vaart in vaders boot!
En in ons huisje straalt het ücht,
En alle vrees verstomt,
Wanneer er, kind, op jouw gezicht
Die lieve glimlach komt.
Dan zijn we jong, dan zijn we blij,
Dan wordt de wereld wijd,
Dan gaat iets moois aan ons voorbij,
Al is 't ook oorlogstijd!
Ik hoop met Paschen thuis te zijn;
De boot loopt snel en goed,
We varen door de zonneschijn,
We hebben allen moed!
We geven onzen koers niet prijs,
Maar toch, zoo nu en dan
Toe, vraag voor mij behouden reis
En bid met kleine Jan!!
KROES.
Van hedenavond 9 uur tot 25 Maart 's mor
gens 8 uur is alleen geopend de apotheek van
de firma SmeetsSnel, Weststraat.
Op 25 Maart is alleen geopend de apotheek
van A. P. Hoolmans, Spoorstraat.
Van 26 Maart tot 1 April wordt avond- en
Zondagsdienst waargenomen door W. H.
Kingnja, Kanaalweg.
Het programma van „De Witte" vermeldt
deze week twee hoofdnummers. Het eerste is
„Schofjes", het WéétTe „Hét geheim van den
Ondergrondsche", een spannende „thriller",
die liefhebbers van sensatie het volle pond
geeft.
Een incident dat in Den Helder we! zeer spo
radisch pleegt voor te komen, geschiedde gis
termiddag ongeveer half 1 op het trein-empla-
cement, ter hoogte van den bocht in den Paral
lelweg. toen een rangeerende personenwagen,
getrokken door een locomotief door onopgehel
derde oorzaak uit de rails van het hoofdspoor
liep en met het truc-stel naast de baan terecht
kwam.
Het moment trof wel allerongelukkigst, daar
juist de trein van 12.53, waarin zich een zeer
groot aantal militaire verlofgangers bevonden,
klaar stond.
Terstond begaf zich de chef met een deel van
het personeel naar de plaats waar de ontspo
ring geschied was. Het bleek, dat de schade
meeviel. Want zoowel aan de baan als aan het
treinstel was vrijwel geen beschadiging te con-
stateeren.
De belemmering van het treinverkeer was
evenwel zeer lastig. Dat ondervonden ook de
reizigers van den trein die om 13.33 in Den Hel
der moest aankomen en in Anna Paulowna
wachtte totdat de baan vrijgemaakt kon wor
den. Dat was te ongeveer kwart voor 2. Men
had toen kans gezien den wagon op het tweede
spoor te brengen, zoodat het treinverkeer weder
voortgang kon hebben. Later in den middag
arriveerde uit Alkmaar een reparatiewagen,
welke er in slaagde den ontspoorden wagon
weder met zijn achterwielen op de rails te krij
gen. Een en ander trok, vanwege het middag
uur nogal wat belangstelling. Een onderzoek
zal moeten uitwijzen wat de oorzaak van dit
déraillement is. Het staat namelijk nog niet
vast of dat gezocht moet worden in 'een tech
nische storing, dan wel in onoplettendheid van
het personeel.
Gistermiddag werd ontdekt, dat zich voor
de haven een mijn bevond. Terstond werden
door de marine maatregelen genomen het ge
vaarlijke projectiel onschadelijk te maken. Een
barcas van het Wachtschip Voer uit met perso
neel van den mijnendienst, dat er spoedig in
slaagde contact met de onwelkome bezoeker
te krijgen.
Later in den middag werd de mijn naar het
mijnenmagazijn achter in de haven vervoerd.
Het Nederlandsche stoomschip „JanettV,
hetwelk bij Terschelling aan den grond ge
loopen was, is in den nacht van Donderdag op
Vrijdag door twee sleepbooten van de reederij
Doeksen te Terschelling vlotgesleept. Vrijdag
morgen kwam het op de reede van Nieuwediep
aan in gezelschap van de sleepbooten. Nadat
het eenigen tijd aldaar gelegen had vertrok
men des namiddags naar Harlingen, alwaar
het vaartuig in reparatie genomen zal worden.
Heeft u ze nog wel eens aan het werk ge
zien, die stoere visschers van onze kust in dit
oud bedrijf? Gekleed, als zij waren in hun
waterdichte hozen, die tot onder de armen
reikten, met de blauwe wollen trui en een
oude slappe zwarte hoed op het hoofd. Mét
hun vereelte handen en hun ruig gezicht?
De blauwe zeeridders, die met stormweer
klaar stonden om levens te redden, wier
pen in 't voorjaar hun netten uit aan onze
stranden om te trachten het geld voor hun
levensonderhoud aan de wateren te ontruk
ken.
Er werd door hen niet op werktijd gelet. Men
moest het ijzer smeden als het heet was.
Hoe overvloedig kon de vangst soms zijn!
Het kwam wel voor, dat er plekken waren,
waar meer haring dan water was; waar
werkelijk de visschen boven den stroom uit
puilden. D&n hinderde het niet, wie 't eerst
aan bod was. (Daar werd om geloot).
De zee gaf dan rijkelijk. De vletten werden
tot zinkens toe volgeladen. Aan de haven en
op den dijk bij het Westplein was er dan een
druk vertier om de visschen te tellen en te
verzenden.
Karrevoerders, rookerijen en bakkerijen
kwamen handen te kort. Naar Frankrijk,
België en Duitschland werden de massa's per
.HAJi)NQYfiJE.KKEf?5
spoor verzonden en ook het binnenland nam
zijn deel. Kisten- en mandenmakerijen lever
den het verpakkingsmateriaal.
Deze vangsten kwamen nooit te vroeg.
Want had het gezin niet reeds bjjna den ge-
heelen winter geleefd op crediet van kruide-
denier en bakker? Hier moest de haring uit-
VAN OE. VANG-ST.
komst brengen! En welk een rijk gevoel
kwam er dan als de schulden waren afbetaald
en er kon gedacht worden aan het aan
schaffen van allerlei nuttige en noodige za
ken, die voldaan konden worden met klinken
de munt. Dan was de visscher niet karig. De
mild gevende zee stemde ook hem royaal. In
zoo'n tijd week dan de zorg van armoede uit
de oude visscherswoningen aan Huisduinen en
in de oude Helder. De gelaatstrekken der
vrouwen, die den winter doorgetobd hadden,
konden zich wat ontspannen. De kinderen
kregen lekkers en begrepen niet, hoe het
kwam, dat Vader en Moeder opeens zoo rijk
werden.
Doch lang niet altijd was er die overdaad.
Het kwam maar al te vaak voor, dat het
groote net met toegewijde zorg was uitge
bracht en dat er na geruimen tijd van moei
zaam trekken een schamele vangst, bestaan
de uit een paar waardelooze scharretjes kon
worden buitgemaakt, nadat het net bijna ge
heel op het strand was getrokken.
Die schaarschte kon wel dagen en weken
aanhouden, terwijl toch een goede opbrengst
zoo noodig was.
Toch versaagden de mannen dan niet en op
toerbeurt bleven zij doorwerken totdat einde
lijk de dagen en weken van nutteloozen ar
beid beloond werden. Thans is er hier van
werken en resultaat geen sprake meer. Want
dit speciaal Nieuwedlepsche bedrijf is voor-
loopig ongeveer opgeheven. (Alleen aan Den
Hcorn op Texel vischten ook nog drie groepen
op deze bijzondere manier).
De vangplaats bij Huisduinen van Kaap-
Hoofd tot paal 1 is van een laag smal strand
veranderd in een ondiepe zee. De haring is in
velden noch wegen te bespeuren. Alleen op
Onrust wordt nog wel eens een trekje be
proefd. Doch de resultaten zijn pover. Dit jaar
is er nog zoo goed als niets aangevoerd. Zal
dit weer eens veranderen? Niemand, die het
kan zeggen!
Het is met weemoed, dat wij ons moeten
neerleggen bij het idéé, dat de karakteristieke
vletten met hun niet minder typeerende be
manning, objecten worden, slechts voor de
herinnering en voor een museum.
Nu ja, er wordt wel gezorgd voor de nood
druft van deze visschers. Maar ze zouden
graag zelf voor hun brood willen werken.
Dan kwam er óók nog eens een weekje, dat
niet ieder dubbeltje omgekeerd moest worden.
En housch, het was soms een lust om de spie
ren te spannen aan de riemen. Dan kon je
nog eens zien, wat een negental peezige kerels
kon presteeren tegen den feilen stroom. Dan
wist je waarvoor je leefde! Je voelde je waar
dige nazaten van vele generaties; een schakel
in den keten van hen, die het nèt zóó hadden
gedaan, die hetzelfde hadden doorstaan in den
langen winter, die dezelfde hoop koesterden
tegen het vooijaar; de hoop, die deed leven.
Nu is de ketting gebroken en de deelen
vliegen her en der. De jongeren komen nog
wel ergens terecht. Maar de ouderen kunnen
in ander werk niet meer aarden. Hierin schuilt
een groote tragiek. Doch het heeft geen zin
daar lang over te treuren. Dat oude is nu
eenmaal vocrloopig voorbij. Wat er thans voor
in de plaats komt. is voor de toekomst van
meer belang. Het leven kent op materieel ge
bied geen rust!
Het wonder is gebeurd. Na een winter,
waarvoor we in de historie een eeuw terug
moeten grijpen om zijn weerga te vinden, is de
lente gekomen en wij, die meenden dat alles
dood zou zijn, zien daar plotseling het wonder
van het nieuwe leven. We hebben eigenlijk in
onze meest optimistische buien niet durven ge-
looven, dat er nog iets terecht zou komen van
onze bloeinen én planten, die we met groote
zorg in het najaar in den grond hadden gedaan.
En zie, de sneeuwklokjes hebben hun teere
blaadjes ontvouwd en staan de lente in te lui
den. De crocusjes zijn boven den grond geko
men, de tulpen steken hun eerste groene sprie
ten nog schuchter tusschen het gras uit, als
wilden ze toch even zeggen: We leven nog.
Het is een wonder, dat het leven toch
sterker Is dan de dood, het is een onbe-
gri,pelijk raadsel, dat toch telkens weer,
ook na de meest sombere, koude, dood-
sche winter, het licht triomfeert. Dat ieder
jaar weer de lente doorbreekt en dat het
beekl van dezen winter, grauw en naar,
veranderd wordt in een weelde van bloe
men in duizenderlei soort, die toch lang
zaam en voorzichtig tot ontwikkeling ge
komen zijn, toen daar boven het land de
dood heerschte.
We vieren morgen Paaschfeest. In politiek en
economisch opzicht is het 't meest sombere
Paaschfeest van de laatste kwarteeuw. De
dood zwaait zijn scepter over onze oude wereld,
hij gaat met begeerige klauwen rond waar hjj
zijn prooi kan halen en bij tientallen, bij hon
derdtallen en duizendtallen heeft hij jonge
slachtoffers gemaakt. Het ziet er donker uit op
deze wereld. Wij weten niet wat de komende
weken en maanden zullen brengen, maar wij
vreezenEn toch, morgen vieren we Paasch
feest en Paaschfeest is het feest van de op
standing. Paaschfeest getuigt van de overwin
ning van den Vorst van het leven over den
dood. We zongen het als kinderen en ook mor
gen zal het uit duizenden kelen klinken:
„Nu is de dood teniet gedaan".
Zooals de lente ons ervan getuigt, dat na den
winter toch altijd weer het zonnige voorjaar
komt, dat onder den schijnbaren dood in de
natuur, het nieuwe leven alweer bezig is tot
ontwikkeling te komen, zoo roept ons het
Paaschfeest toe, dat Christus den dood overwon
en- de macht van de duisternis breekt in het
levén, dat zich onder Zijn heerschappij stelt.
Het is goed ons in dezen tijd te bezinnen
op den diepen zin van het Paaschfeest, op
dat we daaruit kracht putten om moedig
voort te gaan in een wereld, die eigen graf
graaft. „Wie gelooft vreest niet", zoo zegt
een woord en dat geldt ook voor onzen tijd.
Rustig voortgaan in het vaste weten, dat
het Leven sterker is dan de dood.
Laat Paaschfeest niet alleen zjjn het
genoegen van een paar vrye dagen, maar
een geestelijke verdieping in een tjjd,
waarin we de machteloosheid van het
materialisme met eigen oog aanschou-
Voor een
mooie
Gaat U tóch naar
Zondags geopend van 10.30-1.30
BIOSCOPEN'
Kialto, Spoorstraat, acht uur:
„Drie gewiekste schatjes worden groot".
Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur:
„De Kat en de Kanarie" en Blondie knapt
het op".
Witte Bioscoop, Koningstraat, acht uur:
„Schofjes" en „Het Geheim van de On
dergrondsche".
Heden.
Musis Sacrum, 8 uur: The Radiotone Swin-
gers.
Musis Sacrum. 36 en 8 uur: The Original
"Juvenille Swing Band.
Zondag 21 Maart.
Casino. 3.306.00 uur en 8.00 uur: Laatste
optreden van „Jack de Vries' Internationals".
Maandag 25 Maart.
Casino, 8.15 uur: „Hoera voor 't Garnizoen",
met Henriette Davids.
Zaterdag, Zondag en Maandag.
Café „De Toelast", Spoorstraat: „The four
tango Serenaders".
Een uitvoering de
beste - een prijs de
laagste
