Bette Davis in
m mi
P0I1P s
V
„Slavenjacht
Duitsche
-DE TOEIRS
ver o n twaardiging
Tivoli Theater
Rialto Theater
„Dark Victory"»een der best verfilmde
tragedies der laatste jaren
Robert Taylor
Wallace Beery
tt
Witte Bioscoop
Met Cassidy op het oorlogspad
Burgerlijke Stand van Den Helder
LENTEIIJKE
ups en downs
ï\/A\[B]
Dr. H. G. Harrestein
spreekt Woensdag in de Palmstr»
De regie van deze opmerkelijke productie
was toevertrouwd aan Edmund Goulding en
geen regisseur te Hollywood had zich beter
van deze taak kunnen kwijten. Hij heeft een
nieuw succes aan zijn succes-reeks toege
voegd, dank zijn beheerschte behandeling van
het verhaal en het vermeden van overdreven
sentimentaliteit, een fout, waarin een minder
goede regisseur zoo licht had kunnen ver
vallen.
Bette Davis, de groote Amerikaansche tra
gédienne, die de hoofdrol vervult in de be
langrijke film „Levensdans" („Dark Victory"),
die in het Rialto-theater draait.
~-n Bette Davis-film blijft, jaar in, jaar
nit, tot de gebeurtenissen van het witte doek
behooren. Een film van deze tragédienne par
excellence blijft een evenement in de artis
tieke filmwereld en dit is in zeer sterke mate
het geval met de rolprent „Levensdans"
(„Dark Victory"), waarin men haar de rol
van tragédienne op vrijwel onverbeterlijke
manier ziet spelen.
Deze film wordt gedragen door de Judith-
figuur van Bette Davis, en haar acteeren is
van een dermate fijne en geraffineerde wijze,
dat men iedere keer weer tot de conclusie
komt dat deze vrouw, na een Gerbo, inder
daad tot de eersten der eersten van Holly
wood behoort.
Wij zagen Bette Davis in vrijwel al haar
groote rollen: wij zagen haar, kort geleden
nog maar, in „Juarez", wij zagen haar als de
onvergetelijke Julie in „Jezebel" en als Louise
in „De Zusters".
Wat zij presteert in „Dark Victory" over
treft o.i. haar vorige prestaties. Een kunste
nares van groot formaat, in een film, welke
zoowel qua inhoud als uitvoering tot de beste
van den laatsten tijd gerekend moet worden.
Het verhaal behelst een liefdesgeschiedenis
en toont ons de innerlijke twee-strijd van de
hoofdpersoon in deze film, uitgebeeld door
Bette, op een wijze, die den toeschouwer lang
zal bijblijven.
Alhoewel zich iedere gebeurtenis in deze
film om het jonge meisje, uitgebeeld door
Bette, afspeelt, wil dit zeer zeker niet zeggen,
dat dit ten koste van de andere karakters
gaat. Integendeel, een keur van artisten,
waaronder in de allererste plaats George
Bient, Humphrey Bogart, Geraldine Fitz-
gerald en Henry Travers genoemd dienen te
worden, staan haar op uitmuntende wijze ter
zijde.
In dit door Casey Robinson geschreven
scenario, gebaseerd op het bekende tooneel-
stuk van George Emerson Brewer Jr. en
Bertram Bloch, stelt Miss Davis het moderne
type van een schatrijk Amerikaansch meisje
van voorname huize voor.
Zij is de „belle" van een levenslustig troepje
uit de society-kringen, fatsoenlijk, onzelf
zuchtig en is, alles bij elkaar genomen, een
aantrekkelijk figuur. Zij leidt echter een doel
loos leven en jaagt het eene pleziertje na het
andere na.
Dan komt liefde, vergezeld van tragedie in
haar leven en veranderen haar tot een rijpe
vrouw, wier moed over het leven zegeviert.
Als jong specialist heeft Brent een buiten
gewoon sympathieke rol en hij speelt deze zoo
óprecht en met ingehouden intensiteit, dat de
liefdes-scènes tusschen hem en Bette een
diepe herinnering bij eer. ieder zullen achter
laten.
Bogart vertolkt de zeer ongewone rol van
een Ierschen trainer, in dienst bij de tot ster
ven gedoemde erfgename. Hij is een krach
tige figuur, grof, brutaal en zelfs bij tijden
beleedigend. Ondanks deze minder aangename
karaktereigenschappen is hij sentimenteel
aangelegd en vat liefde op voor zijn mees
teres, liefde, die door haar niet beantwoord
wordt.
Een van de hoogtepunten in deze productie
is het Amerikaansche film-debuut van Geral
dine Fitzgerald. Dit Iersche meisje, dat haar
opleiding aan het Gate Theater te Dublin
ontving en vervolgens het vorig jaar een sen
satie op Broadway in het tooneelstuk „Heart-
break House" was, is, dank zij haar eminent
spel, voorbestemd één van de grootsten te
Hollywood te worden. Zij heeft na Miss Da
vis de belangrijkste rol in „Levensdans" en
rechtvaardigt door haar gave, brillante ver
tolking de juist hierboven geuitte voorspel
ling.
Trauvers geeft zeer aantrekkelijk spel als
de huisrats van de jeugdige erfgename te
zien, Reagan is charmant als losbol van goede
huize, wiens eenig dieper gevoel zijn liefde
voor de heldin is. De overige rollen zjjn in
goede handen bjj Cora Witherspoon, Dorothy
Peterson, Virginia Brissac, Charles Richman
en Herbert Rawlinson.
en
in
Ruige romantiek.
Metro-Goldwyn-Mayer's „Slavenjacht"
is een sterke volksfilm over den strijd van
twee mannen op leven en dood. Maar het
is in ruimeren zin een veel romantischer
en toch historisch gemotiveerd thema: de
aanleg der eerste spoorwegen in de Zui
delijke Staten van Noord-Amerika om
streeks 1850, en de voortdurende strijd
van het moderne „ijzeren ros" tegen de
snel verouderende postkoets.
In den tijd, toen in Maryland de slavernij
nog bestond, waren negers even duur als een
goed paard en derhalve voor het aanleggen
en onderhouden der wegen een begeerens-
waardig object voor de in de verafgelegen
streken oppermachtige bazen der diligence
maatschappij. Er werd een regelrechte handel
in menschen gedreven en duistere praktijken
werden gecamoufleerd door barsche taal, het
vuistrecht en zoo noodig het schot uit een
pistool, dat onwilligen voor eeuwig het zwij
gen oplegde.
Humoristisch en toch met een aandoenlij-
ken ernst is de rol van den eersten trein in
deze film: een klein treintje, een locomotief
met een hooge, breed uitloopende pijp, open
wagonnetjes in den vorm de reiswagens, zich
puffend en schokkend voortbewegend over
rails, die zonder grindbedding los over de
prairiën zijn gespreid. Soms, tegen een heuvel
op, moeten de mannelijke passagiers uitstap
pen, hun hooge kachelpijpen afzetten en zwie
rige jassen uittrekken, en meehelpen om den
trein tegen het helling op te duwen. En
toch... het moderne vervoermiddel van dien
tijd, het romantische ingenieurswerk, dat de
daaropvolgende eeuw zou beheerschen. En
niet lang meer zouden de ruige mannen van
de postkoets smalen lachen, wanneer nog hun
zesspan vlugger bleef dan de weinige paarde-
krachten van den eersten trein.
Daaromheen is een romantisch en toch goed
verantwoord drama gebouwd van een jongen,
geruineerden grootgrondbezitter, die naar
deze streken gestuurd wordt om te midden
der onbehouwen kerels en der op geld beluste
slavenjagers zich een weg te banen voor be
tere toestanden, den weg voor den trein en
zijn centraal georganiseerde ambtenaren.
Robert Taylor is deze jonge kerel. Tegen
over hem staat als de corrupte baas der dil-
ligence-maatschappij Wallace Beery. Zij vech
ten op leven en dood; nimmer is wellicht de
film zoozeer het strijdtooneel van de meest
elementaire mensehelijke driften geweest. Het
is geen vriendelijke atmosfeer, deze ruige ro
mantiek. Maar het is een film van voortrek
kers en kerels van de daad. Het is een film,
met als inzet den strijd om het recht, slechts
verzacht door het invoegen van een lieftallige
vrouwen figuur, gespeeld door de jonge ac
trice Florence Rice.
Wallace Beery, Florence
Rice en Robert Taylor in de
ruig-romantische film „Sla
venjacht", die deze week in
het Tivoli-theater draait.
Horizontaal.
1. Met het noodige voor
behoud.
2. Pauselijke oorkonde.
4. Fout in gegoten metaal
6. Behoudens den titel.
11. Gerst, na een bepaalde
bewerking.
13. Gedeelte van een
schaatsijzer.
15. Plaats of industrieter
rein.
17. Meisjesnaam.
18. Priesters in zekere kerk
20. Bijwoord.
21. Eiland in Amerika.
22. Glasachtig vernis.
23. Latijnsche woord voor
het begrip „turbine".
26. Engel.
27. Breedvoerig.
29. Eiland in Italië.
32. Draadlooze telegrafie of
telefonie.
34. Indische weduwe, die
zich met het lijk van
haar echtgenoot laat
verbranden.
36. Groet.
37. Heen- en weergaand
weversspoeltje.
40. Achterzijde van een
troepenafdeeling. 12. Houding.
41. Term uit het
kegelspel.
42. Stapel hout off
hooi.
43. Bolvrucht (wordt
ook met 5 letters
geschreven).
46. Academische titel
47. Gedeelte zee ach
ter een landtong.
48. Levenloos lichaam
49. Geldstuk (afk.).
Verticaal.
1. Bombastische
taal.
3. Zeer oude stad.
5. Afkorting op re
cepten. Ook rivier
in Noord-Brabant
7. Bepaald vlak van
een geslepen dia
mant (meervoud)
8. Deur, bestaande
uit verschillende
stukken.
9. Zeker weefsel.
10. Zwaaipunt van
een schip.
13. Windstreek.
14. Voorvoegsel.
16. Koning (Fransch)
18. Oude Spaansche
munt, in de 17e
en 18e eeuw in
Nederland gang
baar.
19. Pas gewijd pries
ter.
24. Duitsch filmcon
cern.
25. Norsch.
28. Kano in Indië.
30. Stad in Italië.
31. Titelprentje.
33. Voetbalclub.
35. Touw om iets
vast te zetten.
38. Sla op-of zoek
op het woord (lat.
afk.).
39. Zijn ambt na be
hoorlijk e vervul
ling neergelegd
(afk.).
44. Scheikundig sym
bool van radium.
45. Romeinsche rijk.
De prijs werd gewonnen door den heer
J. VAN VLIET, Spechtstraat 24.
Oplossing raadsel vorige week.
Horizontaal.
1. Etude: 5. Prots; 9. Rif; 10. Duo; 11. Rai;
12. Plato; 14. Stank; 16. Emmer; 18. Uier;
20. Agio; 23. Stins; 24. Spelt; 25. La; 26. Eb;
27. Nathalzen; 31. Nicea; 32. Ieder; 34. Oei;
35, Lee; 36. Edu; 37. Krent; 38. Runen.
Verticaal.
1. Erp; 2. Tilsit; 3. Ufa; 4. Edom; 5. Pose;
6. Ora; 7. Tandil; 8. Sik; 13. Ternate; 15. Tra
peze; 17. M.M.; 18. U.S.A.; 19. Eilacie; 21. Ge
beden; 22. O.T.E.; 25a. C.a.; 27. Nier; 28. Halt;
29. Lier; 30. Nede; 31. Nok; 33. Run.
Dat de Goldwyn Mayer deze film niet licht
heeft opgevat, moge wel blijken uit het feit,
dat de regie aan niemand minder dan aan den
meester-regisseur W. S. van Dyke was toe
vertrouwd, den man van tal van expeditie
films. die echter ook met een werk als „Marie
Antionette" triomfen heeft gevierd. En dat
als producer Mervyn Leroy voor het eerst bij
M.G.M. den scepter zwaaide. Mervyn Leroy,
wiens soortgelijk drama „I'm a Fugitive from
a Chaingang" (waarvan hij destijds regisseur
was) onvergetelijk gebleven is.
De liefhebbers van den roemruchtcn Cassi
dy (en dat zijn er ontelbaren!) zijn deze week
in de Witte Bioscoop weer eens in de gele
genheid hun hart op te halen aan de daden
van dezen magischen strijder. „Cassidy en de
dubbelgangers" is een spannende film, die de
liefhebbers van sensatie uit het hart gegre
pen zal zijn.
Als tweede hoofdfilm draait „Strijdt zonder
genade'^
29 Maart 1940.
BEVALLEN: J. Koningstein-van der Mark,
zoon.
OVERLEDEN: G. Bok, geb. Hofstra, (v.),
32 jaar; J. W. Haagen, (m.), 2 dagen.
DE DOKTER ZEGT:
Neem een cognacje in
't Is Lente.
Men zou het wel niet zeggen, maar
het is toch zoo. We zitten weer in den
tijd van de eerste zwaluw en het kievits
ei. We maken ons alweer illusies om
trent pootje-baaien, omtrent dolce far-
niente's aan niet-afgesloten stranden,
omtrent kermesse's d été. omtrent excur
sies naar de bosschen en parken in de
nabijheid onzer stadkortom, we
ontwringen ons het drukkend winter-
sche juk, gaan zoo meteen de overjassen
in de kamfer en onze winterschoenen in
het vet zetten en maken ons op ter vie
ring van het zomersche festijn.
Alevenwelmen hoede zich inmid
dels voor het al te hard van stapel loo-
pen inzake de plannen voor zomersche
geneugten, aangezien de temperaturen
zich nog maar steeds niet ver boven
het gehate vriespunt bewegen, en het
verstandig is voorloopig nog enkele
wintersche reserves in acht te nemen.
Een in den loop der jaren onver
vreemdbaar deel der lente was zoo
langzamerhand geworden het school-
voetbaltournooi, waaraan duizenden
Heldersche jongens (van de meisjes
maar gezwegen) gedurende de Paasch-
vacantie genoten. Helaas ook dat
ging ditmaal niet door. Diverse redenen
hebben veroorzaakt, dat dit jeugdfeest
ditmaal geen doorgang kon vinden. In
de eerste plaats voor de jeugd zelve, die
zich hier een kostelijke gelegenheid ont
nomen zag en in de tweede plaats voor
de ouders, waarvan velen ongetwijfeld
hun genot gedurende de Paaschdagen
wel opgekund zullen hebben. Van
menigvuldige daden van „bolsjewisme
I en jeugd-anarchie hoorden we ten
minste
Men vraagt zich echter, als buiten
staander. af of het nu inderdaad vol
slagen onmogelijk geweest is. dat deze
wedstrijden geen doorgang konden
hebben.
Het komt ons voor, dat, met wat pas
sen en meten, er ongetwijfeld een moge
lijkheid gevonden had kunnen worden
om onze jongens deze vreugdevolle va-
cantie toch deelachtig te doen worden.
Helaas 't is nakaarten over datgene.
Maar jammer is het!
Wij mogen deze kroniek niet beslui
ten, zonder een woord van eerherstel
ten opzichte van den, onzerzijds wel
eens zoo een enkele maal gesmade „Mie
Co.' Schreven wij kortelings dat we
ons oprecht verheugden eindelijk van
genoemde combinatie verlost te zijn.
Vorige week traden de beroemde en
beruchte Mie en Ko wederom in Casino
op. Het blijkt, dat de goede zeden dit
maal niet in gevaar gebracht zijn, zoo
dat de angst zoowel van zedepolitioneele
als andere zijde ditmaal ongegrond was.
Integendeel, zoowel Mie als Ko bewan
deldennaar wij van diverse zijden
mochten vernemen, de paden der net
heid en het fatsoen, zoodat zelfs een
zuigeling er geen korrel kwaads uit zou
hebben kunnen puren. Zulks doet ons
deugd. Zoo ooit gebleken is dat ieder
mensch op aard' een nieuw leven kan
aanvangen, en zich beteren kan van
blaam en verdiende verguizing, dan
bleek dat hier. In dit geval ter meerdere
glorie van het Nederlandsche tooneel
in het algemeen en ter geestelijke op
voeding van de massa.
,,Mie en Co. in 't boetekleed", is dat
de naam van het eerstvolgend op
treden?
qooo
4,
Naar wij vernemen, zal op Woensdag 3
April Dr. H. G. Harrenstein, onder-voorzitter
van het Ned. Bijbelgenootschap, in een open
bare vergadering spreken over het zeer inte
ressante en zegenrijke werk van dit genoot
schap in Nederlandsch-Indië, benevens haar
arbeid in ons vaderland onder de militairen.
Gezien het algemeen Christelijk karakter
van dit geestelijk werk, benevens sprekers
rijke ervaring op dit gebied, zal het zeker aan
belangstelling van alle protestantsch-kerke-
lijke en militaire kringen niet ontbreken.
D bijeenkomst wordt te 8.15 uur in het
Evangelisatiegebouw in de Palmstraat ge
houden. Voor nadere bijzonderheden verwijzen
wjj naar de advertentie van a.s. Maandag.
Duitschland is weinig gesticht over de
handelingen van Engeland in de Noorsche
wateren. Men noemt het in het derde rijk
een „openlijke inbreuk op de Scandinavi
sche neutraliteit" en ziet het als een po
ging van Engeland om de wettige Duit
sche kustscheepvaart en ertsaanvoer
langs de Westkust van Scandinavië te
verhinderen en als het zoeken van steun
punten en schuilplaatsen voor de Engel-
sche vloot in de Noorsche fjordèn.
De Duitsche verontwaardiging is begrijpe
lijk, want hierdoor ziet Duitschland zich den
aanvoer afgesneden, die langs dezen weg het
derde rijk nog vrij gemakkelijk kon bereiken.
Engeland ziet als de voornaaftiste wegen van
voedselvoorziening van het Duitsche rijk de
Oostzee en het ligt dus volkomen op den weg
van de Britsche oorlogsvoering om dezen weg
te blokkeeren. De schepen kunnen niet ge
heel door Noorsch gebied hun doel bereiken,
doch moeten in de wateren van Kaap Lin
desness open zee kiezen en hier zoekt Enge
land dus zijn aanval, Bovendien wordt van
Franschen kant geadviseerd om het wapen,
dat Duitschland tegen de geallieerden han
teert, ook te gebruiken tegen Duitschland,
n.1. de magnetische mijn. Dit onding is ook
aan Engeland niet onbekend en de Duitsche
Oostzeehavens schijnen zich in het bijzonder
te leenen, vanwege hun ondiepte, voor het
met succes uitstrooien van deze moordtuigen.
Het is te begrijpen, dat deze gang van
zaken een groote ergernis voor Duitsch
land is. Het gaat op het oogenblik toch
niet zoo naar wensch en nu Engeland
openlijk zijn maatregelen aankondigt
langs de Noorsche kust en met dreige
menten komt voor de Oostzee, voelt
Duitschland nieuwe gevaren.
Voor Noorwegen, we hebben dat van de
week al geschreven, is deze situatie niet be
nijdenswaard. Het wil neutraal blijven en het
voelt als een dreiging de houding van Enge
land en de mogelijke Duitsche reactie. En
geland tracht, door middel van zijn pers, wel
veel hartelijks tegen het bevriende land te
zeggen, maar dat kan het gevaar niet af
wenden. Of Engeland tenslotte al beweert,
dat het in de Noorsche wateren optreedt, om
Duitschland te belemmeren zijn actie tegen
de neutralen voort te zetten, mag wel aardig
klinken, maar een feit blijft toch, dat Enge
land door zijn neutraliteitsschending, de Noor
sche landen in grooter gevaar brengt.
De neutrale landen wenschen niet de
bescherming van de oorlogvoerende mo
gendheden. Ze willen niet anders dan met
rust gelaten worden, want men voelt
maar al te goed, dat die aangeboden
vriendenhand niet anders is, dan het
dienen van het eigen belang.
Noorwegen wil, evenals ons land en alle
neutralen staten, met rust gelaten worden,
en dat schijnt voor de oorlogvoerenden, zoo
wel voor de geallieerden als voor Duitschland,
moeilijk te zijn.
