Wind deed veel afbreuk
aan het spel
H.R.C.-Helder 1-
Achterhoede van Helder
in schitterende vorm
Alcm. Victrix-
West-Frisia 1-5
Oudesluis-Atlas 3-0
HRC II wint
verdiend
Sparta I-BKC I 1-1
impressies
«Eigen inzet''
besliste den strijd
„De Vierdaagsche"
te Nijmegen gaat door
Geen vierdaagsche
te Utrecht
Het spelverloop
Watervogels—HRC II 1-3
Van Vliet Ned. kampioen 71/2
gj
Ruim 2000 toeschouwer» zijn gisteren
getuige geweest hoe HRC voor de tweede
maal in het seizoen 19391940 haar stad-
genoote Helder na een geweldigen strijd,
die zich meestentijds in het doelgebied der
witjakken afspeelde, met één doelpunt
verschil overwon.
Wind bedierf alles.
We hadden ons eerlijk gezegd, veel var.
dezen wedstrijd voorgesteld; immers HRC
zoowel als Helder hadden in den loop van dit
seizoen getoond, dat ze tot goede dingen in
staat waren; maar met één factor hadden we
geen rekening gehouden, n.L met het weer.
En het is gisteren wel overduidelijk gebleken,
dat deze factor een zeer machtige is, want de
stormachtige Westenwind, die van doel tot
doel stond, bedierf alles. Goed spel behoorde
tot de onmogelijkheden. Voortdurend kwamen
de spelers voor de raarste verrassingen te
staan, en het pleit daarom voor de Racers, dat
zij het waren, die af en toe tot staaltjes van
goed samenspel kwamen.
Voor de rust ging de strijd vrijwel gelijk op.
Helder had het windvoordeel, maar ondanks
dat bleef Hoebe gedurende het grootste ge
deelte van die eerste helft angstvallig tus-
schen zijn backs, terwijl de kanthalfs Verzijl
en Douwna de beide vleugelspelers der Racers
even nauwlettend schaduwden. Hierdoor kwam
Helder niet tot die meerderheid, die HRC na
de rust had, want door het achterblijven der
Helder-middenlin ontstonden voortdurend
groote gapingen, waarvan de Racing-spelers
een dankbaar gebruik maakten.
In dit verband dient één speler genoemd te
worden, die met kop en schouders boven allen
uitstak, tenminste voor de rust. Dat was
Roomeijer! Deze linkshalf der Racers had de
taak Stolk, die evenals zijn confrater aan de
andere zijde tusschen zijn backs bleef, als spil
aan te vullen en hij deed dit op een zeer nut
tige wijze. Het was jammer, dat hij in de
tweede helft zich niet op dit peil kon hand
haven.
Sublieme Heider-achterhoede.
Zoo kon dan voor de rust HRC eveneens tot
aanvallen komen en bij die stormloopen op de
Helder-veste bleek reeds duidelijk hoe hecht
die in elkaar zat.
Kenter en Teecklen-
burg speelden als
nooit te voren en
vooral na de rust,
toen de druk op het
Helder-doel haast on
dragelijk werd, weer
den deze beide spelers
zich als leeuwen.
We zeggen niets te
veel, als we beweren,
dat Kenter en Teeck-
lenburg de sterren
van het veld waren.
v. d. Meulen, Hoebe,
Verzijl en Douwma
KENTER. pasten zich goed bij
dit tweetal aan, zoodat we een Heider-
defensie kregen, die niet te passeeren bleek.
Want HRC heeft het inderdaad niet tot doel
punten gebracht. Het eenige doelpunt in dezen
Hoewel de Legerleiding, om begrijpelijke re
denen overigens, bezwaar moest maken tegen
den tot dusver gevolgden opzet voor de vier
daagsche afstandsmarschen te Nijmegen, was
zij aan den anderen kant zich wel degelijk be
wust, dat een dergelijk sportevenement, het
geen de marschvaardigheid van de weermacht
in hooge mate zou kunnen bevorderen, niet ge
mist kan worden.
De Legerleiding heeft er daarom haar goed
keuring aan gehecht, dat aan den Nederland-
schen Bond Lichamelijke Opvoeding alsnog de
gelegenheid zal worden geschonken tot het or-
ganiseeren van de vierdaagsche afstandsmar
schen te Nijmegen, welke gehouden zullen wor
den in het tijdvak van 23 tot en met 26 Juli a.s.
en welke uitsluitend zullen gelden voor de bur
gen-deelneemsters en deelnemers en in de om
geving van Nijmegen gelegerde troepenonder-
deelen, alsmede detachementen van militaire
onderwijsinrichtingen.
Ter bevordering van de marschvaardigheid
in de weermacht zullen daarna, op nader te be
palen data. in de eerste helft van September
onder auspiciën van de N.B.V.L.O. gedecentra
liseerde vierdaagsche afstandsmarschen voor
de geheele weermacht worden georganiseerd,
met de systematische training, waarvoor bin
nenkort zal worden aangevangen.
Naar wij van den heer K. H. Broekhoff.
voorzitter van de Nederlandsche Wandelsport
Federatie, vernemen, zal, nu de „Vierdaagsche"
van den Nederlandschen Bond van Lichamelij
ke Opvoeding te Njjmegen doorgaat, van haar
plannen van een dergelijk evenement te Utrecht
te organiseeren, afzien. Dit komt geheel over
een met het standpunt, van den beginne af ten
deze door de N.W.F. ingenomen.
De N.W.F.-voorzitter kon voorts nog mede-
deelen. dat in samenwerking met den A. N.
W. B.-plannen voor N.W.F.-tochten zullen wor
den ontworpen, waarbij de mogelijkheid van een
stertocht in ernstige overweging wordt geno
men.
wedstrijd waseen eigen inzet van den
overigens goed-spelende Douwma!
HRC maakte na de rust een tak-
tische fout
door Helder volkomen in te sluiten. Wel be
reikten de roodjakken hiermede, dat ze een
meerderheid van „jewelste" kregen, maar tot
resultaten kwam dit niet. Vijfmaal, welgeteld
vijfmaal heeft de Helder-voorhoede de Racing-
speelhelft in de tweede vijf-en-veertig minu
ten betreden en eenmaal had dit nog bijna den
gelijkmaker opgeleverd.
Een teleurstelling
voor Helder was ove
rigens het feit, dat
haar voorhoede geen
schijn van kans
kreeg tegen de ge
routineerde Racing-
backs. Stolk had
Wagenaar „in zjjn
zak", terwijl Leavy
en Buitenhuis God
schalk en Rottier
vrijwel lamlegden.
De beide binnen-
spelers konden
meestal niet snel ge
noeg meekomen en
zoo ging dezen mid
dag van de anders
wel productieve Hel-
der stormlinie weinig STOLK
kracht uit. Een enkele maal brak men door
de Racing-verdediging heen, maar op die
momenten toonde Dijkshoorn zijn goede
keeperstalenten en gaf Helder geen schijn van
kans.
Verdiende zege.
Résumeerend kunnen we van deze ontmoe
ting zeggen, dat de zege in handen is ge
komen van de club, die er het meest recht op
had, niet alleen qua meerderheid, doch ook
wel qua spel, doch tevens, dat evenals in den
eersten strijd, den verliezer een pluim toekomt
voor de wijze, waarop „gevochten" werd om
den overwinnaars de zege te betwisten. Voorts,
dat de sportiviteit, behoudens enkele lichte
overtredingen, volkomen bewaard bleef door
alle spelers, waaraan ook de uitstekende lei
ding van scheidsrechter Twisterling mede
werkte.
Toen de heer Twisterling de partijen in het
veld riep, stelden dezen zich als volgt op;
H.R.C. Rood-wit.
Dijkshoorn
Leavy Buitenhuis
Selderbeek Stolk Roomeijer
(aanv.).
Sander v. Pelt De Vries De Jongh Dissel
O
Godschalk Krab Wagenaar v. Tongeren Rottier
(aanv.).
Verzijl Hoebe Douwma
Teecklenburgh v. d. Meulen
Kenter
Wit-zwart. Helder.
H.R.C. „krijgt" de leiding.
Om 5 minuten over half drie brengt de Vries
de bal aan het rollen.
Onmiddellijk zijn de ploegen in volle actie en
we zien een verdeeld spel; afwisselende aan
vallen, waarbij opvalt, dat de Racing-midden-
linie beter steunt dan die van de bezoekers. De
Vries, de stoere middenvoor, werkt er zich
doorheen, met als gevolg, dat reeds na 2 min.
spelen Kenter's heiligdom aan een zware be
proeving is blootgesteld. Het loopt goed af, ook
als Dissel daarna in het zijnet kogelt. Daar zien
we de watervlugge Godschalk er tusschen
doorglippen en den bal vrij maken, maar in
laatste instantie is het Buitenhuis die aan alle
verdere adspiraties een einde maakt, door het
leder over den cornerlijn te trappen. Vlug golft
het spel heen en weer; een heftige strubbeling
in het Held. strafschopgebied wordt afgewis
seld met een zeldzaam mooi schot van Held.
linksbuiten (met het rechterbeen!) dat door
Dijkshoorn subliem gestopt wordt, zij het ten
koste van een hoekschop. Individueel zien we
wel eens mooie staaltjes voetbal, maar het
ploegverband is bij de thuisclub beter verzorgd.
De referee beheerscht het geheel, de geringste
overtreding of poging daartoe wordt onverbid
delijk gestraft. Het spel blijft boeien en hoewel
H.R.C. beter speelt, verdedigt Helder zóó fana
tiek, dat de roodhemden niet dan in zeer moei
lijke positie kunnen schieten en daarbij n°g ge
ducht gehinderd worden door den wind. Een
vrije schop wordt door Dijkshoorn goed onder
schept, waarna Kenter met een bal van de
Vries ook wel raad weet. Wagenaar, van wien
de Held.-aanhang zulke groote verwachtingen
had, presteert haast niets; van een zijner ge
vreesde schoten hebben wij, althans dezen mid
dag. niets gemerkt. Dan doet de Vries het
beter, die Kenter wederom een paar „heete vin
gers" bezorgt. Aan den anderen kant hebben
achtereenvolgens Wagenaar en Rottier geen
succes door in vrije positie meters over het
doel te schieten. Daarna veroorzaakt Dijkshoorn
door onvoldoende stoppen, twee corners, die
echter door Godschalk, tegen zijn gewoonte in,
achter geplaatst worden. Verzijl probeert door
middel van een vrijen schop zijn „club de lei
ding te bezorgen, maar ook nu geeft de keeper
niet thuis".
Er moeten nog 3 minuten gespeeld
worden, als na een langdurige worsteling
in het Heider-doelgebied I>e Jong laag
inschiet, Douwma probeert den bal te
onderscheppen, maar is zoo ongelukkig
den bal, volkomen onhoudbaar voor Ken
ter, in eigen doel te schieten.
Dissel wil dan een „echt" doelpunt maken,
T7e gaan maar vroeg heen vanmiddagzal
tcel „vol" worden aan de Sportlaan.
De ware H.R.C,Helder-koorts zit wel niet
meer ia ons goeie oude Nieuwediep, maar het
aantal liefhebbers voor dit partijtje is toch altijd
nog belangrijk, vooral na de ontmoeting Hel
derH.R.C., van het begin van het seizoen,
toen H.R.C. verdiend met l1 won en waarbij
Helder haar tot haar grootste krachtsinspan
ning dwong. We zijn dus zeer benieuwd en
rekenen zóö'n beetje op een reprise. Hoewel
het bijna vriest, loopt de tent aardig vol en tot
ons genoegen verschijnt ook onze Eerste Bur
ger.
Apropos, nu ik hem hier zie, herinner ik mc
tceer de speech van den Burgemeester op de
receptie van Helder, ter gelegenheid van haar
jubileum, vorig jaar, waarin hij op fijne wijze
z'n sympathie voor voetbal aan ons uitlegde en
tcaarin hij sprak van een leerschool voor sa
menwerking, het geven van de kans aan ande
ren die er beter voorstaan dan wij, eerlijke
kameraadschap, kortom eigenschappen die je
in het dagelgksche leven uitstekend gebrui
ken kunt.
Waf waren we vanmiddag ver, zeer ver van
al deze begrippen verwijderd, lezer.
Het aantal vrije trappen, dat scheidsrechter
Twisterling moest bekennen, zal wel dichter bij
de vijftig liggen dan bij de veertig. Vanwege
den storm voortdurend outballen en ter afwis
seling de noodige „vuurpijlen".
M'n zoon, die nog niet heelemaal te genieten
is vanwege het niet doorgaan van de school-
wedstrjjden, noemt zoo'n ontmoeting een ^of-
mets".
Inderdaad de beide voorhoeden misten eiken
vorm van samenwerking en vergeefs zaten we
te wachten op een mooien aanval.
In de eerste helft maakte keeper Dijkshoorn
veel goed door op een uitstekende wijze zijn
doel te verdedigen. De rustige wijze waarop
hij op spannende momenten de zaak opklaarde,
stempelt hem tot een van de beste verdedigers
van dezen middag.
Merkwaardig dat Kenter aan den anderen
kant eveneens blijk gaf z'n beste partijtje te
willen spelen. Jammer dat de eergeen enkele
maal gepasseerd te zijn, hem door z'n clubge
noot Douwma werd ontnomen, toen deze in een
scrimage voor het doel in eigen goal trapte.
Na rust hadden we het met de eene helft van
het veld afgekund. Met uitzondering van Dijks
hoorn, speelde heel H.R.C. ongeveer op de Hel-
der-helft.
Op allerlei manieren trachtte men Kenter te
passeeren, van verren afstand, van dichtbij, hij
was niet te passeeren, zoodat we, hoewel we
tot het laatst gebleven zijn, niets belangrijks
meer mochten meemaken. Ik geloof, dat we als
toeschouwers maar eens een conferentie moe
ten hebben met de spelers. Ik denk, dat ze niet
precies weten wat wij, als de klanten van de
zaak, eigenlijk gaarne zien.
In elk geval als H.R.C. een fraai seizoen wil
„houden", krijgen we eerdaags mooiere wed
strijden en dat past dan ook beter in het milieu
van de twintigjarige herdenking.
maar op het beslissende moment wordt hij van
den bal geloopen.
De 2e helft. Een zeer eenzijdige
vertooning. Geen doelpunten.
Kenter d man.
De strijd na rust is op een teleurstelling uit-
geloopen. H.R.C. is nu, met den wind als bond
genoot, over alle linies sterker. Ze begaat ech
ter de fout Helder in te sluiten, waardoor voor
het doel steeds opeenhopingen van spelers ont
staan en vrije schietkansen zeldzaam zijn. Toch
heeft Kenter het nog druk genoeg; zonder hem
zou het, ondanks genoemde factor, een zware
nederlaag geworden zijn. Keer op keer treedt
hij als redder te voorschijn. De Helder-doel-
man heeft „z'n dag" en men kan het z ij n
wedstrijd noemen. Ontelbaar is het aantal
corners, want in deze periode zijn er heele
series door H.R.C. genomen (20 in getal). Wel
brengen deze soms de noodige spanning, maar
geen enkele levert een doelpunt op. De Helder-
voorhoede slaagt er slechts enkele malen in
door te breken. Een dezer bezorgt den witjak
ken bijna den gelijkmaker. Want op het mo
ment dat Stolk terugspeelt op Leavy, is God
schalk hem te vlug af, maar zijn schot is te
veel op den doelman gericht en deze stopt het,
zij het met moeite. Kenter moet tot in de laat
ste minuut op zijn qui vive blijven, maar dit
doet hij dan ook en zonder doelpunten komt het
einde van deze helft.
Vermelden we nog, dat na 10 min. spelen na
rust de Helder-speler Krab na een botsing met
Selderbeek van verder spelen moest afzien en
vervangen werd door v. d. Berg.
Aicmaria speelt één kwartier uit
stekend en 5 kwartier slecht, resul
taat: 15.
Toen de withemden begonnen tegen de Enk-
huizers, zag het er aanvankelijk allerminst
naar uit, dat de Alcmarianen zwaar geslagen
het veld zouden verlaten. Er was in den be
ginne één ploeg aan het werk, die tegen iedere
eerste klasser eer zou hebben ingelegd.
Er werd, vooral in de voorhoede, uitstekend
gewerkt, er werd veel en gevaarlijk geschoten
en de doelman der gasten had alle gelegenheid
zijn waarlijk goede capaciteiten te vertoonen.
Gedurende deze periode redde hij vermoede
lijk den wedstrijd voor West-Frisia. Toch was
er geen oogenblik twijfel, waar het eerste
doelpunt zou komen. En het kwam ook inder
daad daar, waar men het verwachtte. Ham
stra bracht goed op, zette prima over naar
v. Wieringen en eindelijk had dan toch de
Enkhuizer keeper het nakijken.
Zijn collega aan de overzijde had den ge-
heelen tijd nog nauwelijks iets te doen gehad.
Dan echter is plotseling een groote inzin
king merkbaar bij de withemden. West-Frisia
komt af en toe opzetten en bij die gelegenhe
den blijkt overduidelijk, dat het in de witte
achterhoede geducht rammelt. Er wordt danig
gepeuterd en de invaller links-back blijkt bij
lange na niet tegen zijn tegenstanders te zijn
opgewassen.
Bij een der West-Frisia aanvallen geeft
de rechtsbuiten goed voor, we zien enkele
Alkmaarders volkomen falen, het leer be
landt bij den mid-voor der Enkhuizenaren,
die met een welgeplaatsten schuiver de
partijen op gelijken voet brengt. (11).
Bij Aicmaria zien we weinig verandering,
het spel gaat ongeveer gelijk op, af en toe
komt voor een oogenblik de oude geest terug.
Achter echter bleef het „huilen", men heeft
er groote moeite met wegwerken en meer en
meer nemen de Enkhuizers bezit van het mid
denveld, waar ze in den aanvang niet te vinden
waren.
Als West-Frisia een corner te nemen krijgt,
wordt die even, maar te weinig, weggewerkt.
Weer volgt een schuiver en de bezoekers heb
ben de leiding (12).
Een oogenblik later is het rust. Een gelijk
spel zou wellicht een betere verhouding zijn
geweest, maar de doelpunten geven nu een
maal den doorslag.
Na de hervatting kreeg Aicmaria den ster
ken wind tegen, wat een handicap was, doch
wat niet noodzakelijk een beletsel behoefde te
zijn om ten minste gelijk te maken. Het kwam
niet zoover.
Na een gelijkopgaand begin, werd Helder
man het veld uitgezonden en met 10 man
spelend was Aicmaria een verloren ploeg.
Vooral de zwakte van den linksback kwam nu
meer en meer tot uitdrukking. Wel bleven
enkele Alcmarianen doorzwoegen, vooral Scha
per fungeerde als motor, maar er was geen
houden meer aan. Het werd 1—3 en na een
tweetal uitgesproken fouten van Duiveman
werd het 15.
Op verdiende wijze heeft Dosko Atlas
met een nederlaag huiswaarts gestuurd.
De krachtige, schuin over 't veld staande
wind deed veel afbreuk aan 't spel.
O. had er het minst last van en speelde
soms of er geen wind was, 't spel werd goed
op den hoogen kant gebracht, in tegenstelling
met A., die dit haast geheel verwaarloosde.
De A.-voorhoede, onder leiding van de Wijkers,
kreeg niet veel kans tegen de goed werkende
achterhoede van O., bijgestaan door de op
volle kracht werkende halflinie met Stammes
als uitblinker. De Vries, de O.-doelman had
een kalmen dag en kwam haast niet in actie,
daarentegen heeft De Ruijter zijn handen
dikwijls gewarmd aan de felle schoten der
O.-voorhoede. De Graaf had weer een groot
aandeel in de overwinning en smaakte het
genoegen de hattrick te verrichten, een be
looning voor zijn onvermoeid zwoegen.
Over den wedstrijd het volgende:
A. wint den toss en speelt eerst voor den
wind. Voorloopig bljjft het spel in 't midden
veld en hebben de spelers last van den wind;
Watervogels stelt teleur.
Het is de Watervogels niet gelukt, na
de goede resultaten der laatste weken
5 punten uit 3 wedstrijden) op den in
geslagen weg voort te gaan. H.R.C. wist
Watervogels een verdiende 31 neder
laag toe te brengen.
Het is wel merkwaardig, maar tot nu toe
heeft W. nog steeds geen overwinning op
eigen terrein kunnen behalen. Slechts in
één geval gelukte het haar tegenstander een
gelijk spel af te dwingen, en dat was in den
wedstrijd tegen Wieringerwaard. Voor dezen
wedstrijd had W. een nieuwe voorhoede in
het veld gebracht, doch deze bleek geen ver
betering, want ze bleek niet opgewassen te
zijn tegen het uitstekend spelend H.-drieman-
schap v. Dok. Dekker. Goudswaard, die van
geen wijken wisten. Slechts eenmaal werd
dit „bolwerk" gepasseerd en dit kwam nog
door een misverstand tusschen Stins en
Goudswaard. En daar de W.-achterhoede ook
niet zoo in vorm was als anders, kwam het
meeste werk voor rekening van de halflinie,
die echter goed voor zijn taak berekend
bleek. X ooral Stuve komt een pluim toe voor
zijn harde werken. Buiten een goede verde
diging. beschikte H.R.C. ook over een stevige
halflinie en een vlugge voorhoede, waar meer
schot in zat dan bij Watervogels.
De wedstryd.
V oor de rust zag het er zeker niet naar
uit. dat 13 atervogels met 31 zouden gaan
verliezen. Zij waren beslist sterker. Gouds
waard moest dan ook al direct in het begin
van den wedstrijd handelend optreden bij
snelle aanvallen van W.
Na een serie W.-aanvallen, wist H.R.C. het
spel meer te verplaatsen. Met vlugge uitval
len trachtte zij de W.-achterhoede te passee
ren, doch meestal liepen die op buitenspel uit.
Van der Hert rekende hier te veel op, het
geen hen noodlottig werd.
Want toen er weer zoo'n vlugge H.R.C.-aan-
val aan kwam golven, zag de scheidsrechter
een „buitenspelgeval" over het hoofd, v. d. Hert
bleef staan en Hoogendijk kon ongehinderd via
het lichaam van invaller-keeper Kubbe scoren
(01). Lang duurde deze vreugde echter niet,
het werd spoedig gelijk toen bij een W.-aanval
back en keeper elkaar niet begrepen, profiteer
de Hoogvorst daar handig van en schoot den
bal in het door Goudswaard verlaten doel
(1—1).
Na de rust kwam H. R. C. sterk op
zetten. De Watervogels, die hier niet op
gerekend hadden, wisten slechts met groote
moeite den stand gelijk te houden. Na een
kwartier wist de thuisclub het spel wat meer
te verplaatsen en zelfs eenige kansen te schep
pen. Deze leverden echter niets op. Toen Dok
weer eens flink had opgeruimd, kwam de bal
bij Zimny, een handige schijnbeweging van deze
en via den linksbuiten kreeg Hoogendijk den
bal vrij en de Racers hadden de leiding geno
men (12). Ook na dit doelpunt bleven de Wa
tervogels in het korte spel volharden. Een tac
tische fout, die de „Torren" maar niet wilden
inzien. Toen er weer eens onvoldoende wegge
werkt werd bij een H.R.C.-aanval, kogelde
Koster no. 3 in het net, waardoor hij een einde
maakte aan alle W.-illusies. Toch gaven deze
den moed niet op en ze zetten alles op den aan
val. De voorhoede werd omgezet, hetgeen een
verbetering bleek. Beekhoven kreeg nog een op-
gelegden kans, doch mistte op slechts enkele
meters voor het doel. Kort hierna floot scheids
rechter Annya3 voor de laatste maal en had
H.R.C. 2 verdiend dezen wedstrijd gewonnen,
welke in de beste verstandhouding werd ge
speeld.
legio zijn de „outballen" die volgen. Maar
gauw neemt O. het initiatief en bouwt eenige
goede aanvallen op, die door overschieten ver
loren gaan. A. houdt het spel te kort en
daardoor kan de O.-achterhoede steeds met
succes ingrijpen. Toch krijgt G. V ijker een
kans. maar zijn schot gaat nat naast. Zelfs
redt De Vries ten koste van een corner, die
niets oplevert.
O. komt er steeds beter in en Post moet
alle zeilen bijzetten om de snelle aanvallen
af te slaan. Na ongeveer een half uur volgt
een goede aanval O., Slikker geeft een afge
meten pass en De Graaf scoort na een prach
tige schijnbeweging onhoudbaar (10).
O. heeft nu de smaak te pakken en de aan
vallen volgen kort op elkaar door het prach
tig steunen der O.-halflinie. Weer is De
Graaf er door en De Ruiter is geslagen, maar
de paal brengt redding. A. zit ook niet stil en
forceert eenige corners, die door den wind
„achter" komen. Slikker passeert na goed
aaiigeven van Dorselaar en schiet, maar Post
verandert den bal van richting en De Ruiter
weet met een tijgersprong op 't nippertje zijn
doel te vrijwaren voor een tweede doorboring.
Het spel blijft aantrekkelijk en tot de rust
komt er geen verandering, en de score blijft
10 in 't voordeel van O.
De tweede helft.
Na de rust heeft O. het windvoordeel en is
direct in den aanval. Nannis waagt een ver
schot, maar De Ruiter geeft geen pardon. Het
klopt niet meer bij A. en 't spel is rommelig.
O. neemt het spel geheel in handen en wat
Lokkers en Jan Wijker ook zwoegen, het
geeft niets meer. Bij een aanval van O. over
rechts wordt in 't beruchte gebied hands
gemaakt en de bal verhuist naar den beken
den stip. De Graaf neemt zijn aanloop en feil
loos wordt het vonnis voltrokken (20).
Nog is het gejuich niet verstomd of Silver
zet voor en De Graaf „glijdt" zijn derde goal
in 't net (30).
A. geeft zich niet gewonnen en verandert
haar elftal. Buijs gaat naar voren en weet
zoowaar eenige gevaarlijke situaties voor het
O.-doel te scheppen, maar Goet en Geerlings
weten met inspanning tenslotte het spel te
verplaatsen, maar de A.-achterhoede laat zich
niet meer verschalken. Als de heer v. d. Hoven,
die goed leidde, het einde fluit, heeft O. ver
diend met 30 gewonnen
Een traditie is gebroken. Schagen, dat
het tot dusverre steeds tegen B.K.C.
moest afleggen, heeft het gisterenmid
dag aan de Loet tot een gelijk spel we
ten te brengen en had het in de tweede
helft dezelfde activiteit getoond als in de
eerste, dan is de veronderstelling niet
gewaagd, dat de zege deze maal aan de
Spartanen was geweest. Zoo het nu is
gegaan, is de eindstand voor Schagen ge
flatteerd, een 21 eindstand in het voor
deel van B.K.C. had de verhouding beter
weergegeven.
Bepaalde uitblinkers waren er bij beide
ploegen niet, aan beide kanten werd met wis
selend succes hard gewerkt. In den rechter
vleugel van Sparta zat, vooral voor de rust,
nogal eens een gat, waar de ijverige B.K.C.-
voorhoede natuurlijk herhaaldelijk doorkroop.
Keeper P. Schoorl had echter „zijn dag", en
voetballievend Noorderkwartier weet dan
langzamerhand wel, dat de meeste aanvallen
stranden. Met schieten was B.K.C. niet al te
fortuinlijk; doch de Wind, welke tot een storm
aangroeide, maakte voor beide ploegen de
balcontrole uiterst moeilijk. Keeper Prins
van B.K.C., kreeg niet dl te veel te doen,
doch maakte wederom een zeer betrouw
baren indruk. De leiding van scheidsrechter
v. d. Kooi uit Berkhout, was prettig en goed,
misschien iets te gemoedelijk.
De wedstrijd.
Êchagen begint tegen zon en wind in, en
heeft reeds direct een zwaar offensief der
bezoekers te doorstaan. Er ontwikkelt zich
een vlug forsch spel, dat den heelen wedstrijd
zal blijven kenmerken. Na weinige minuten
spelens wordt Middelbeek geblesseerd en ver
vangen door Fransen. Eenige corners op het
Schagen-doel hebben geen uitwerking, men
schiet tegen de paal of in Schoorls handen.
Ook de Schager-voorhoede, die tegen den
wind in een zware taak heeft, bestookt
eenige malen Prins' heiligdom, doch zonder
resultaat. Langen tijd gaat het spel over en
weer, aan beide zijden wordt alles erop ge
zet om een doelpunt te forceeren.
Zeven-en-dertig minuten is gespeeld, wan
neer Peetoom zijn groote kans krijgt. Uit een
mooi opgezetten aanval van Schoorl krijgt
G. Boontjes (die na langen tijd de geel
zwarte shirt weer heeft aangetrokken), den
bal, hij schiet Prins in handen, doch weet het
leder weer te bemachtigen. Dan struikelt hij
en laat den bal vallen. Peetoom schiet toe
en neemt met een fraai schot, hoog in de
touwen, voor Schagen de leiding (10).
De gelijkmaker,
komt echter geen drie minuten later, op even
fraaie wijze. Het is De Schipper, die met
een keurig gericht hard schot op verren af
stand, revanche neemt (11).
Vlak daarop wordt voor rust gefloten.
Na de rust zien wij een periode waarin
Schagen zeer onbeheerscht spel te zien
geeft, terwijl B.K.C. meer en meer opdringt.
Het geluk is echter niet met de Polder
bewoners, telkens zweeft een doelpunt in de
lucht, maar het blijft uit. Eenmaal weet De
Schipper te scoren, maar zijn doelpunt wordt
wegens buitenspel geannuleerd. In de tweede
helft na de pauze komt Schagen eri weer
beter in, en Prins moet meermalen handelend
optreden. De stand verandert echter niet
meer, als de scheidsrechter voor de laatste
maal fluit is de beslissende goal niet geko
men!
Gisterenavond heeft Van Vliet met een
prachtig alg. moyenne van 13.29 het Ned.
kampioenschap kader 71/2 in de wacht
gesleept.
Dit moyenne beteekent een verbetering
van het Ned. record, dat op naam stond
van Arie Bos,
