schedels en knekels
vuren van Tohr
Tusschen1
DE SCHAT
PARIJS ONDER DEN GROND
in de tUaeóiijn
Waardoor stierf
deze baby?
Radioprogramma
door Edgar Rice Burroughs
Britsche sabotage op de
Donau
EEN WARNET VAN KUNSTMATIGE
ONDERAARDSCHE GANGEN.
Parijs boven den grond is belang
rijk, maar minstens evenveel betee-
kenis moet er vooral sedert
September 1939 gehecht worden
aanParijs onder den grond.
In de Fransche dagbladen verscheen on
langs het bericht, dat niet minder dan 54
stations der Parijsche „Métro" zullen wor
den verbouwd tot* ruime schuilplaatsen voor
de burgerbevolking; met twee van deze
stations is men inmiddels reeds klaar ge
komen. Niet alle stations zijn geschikt
voor een dergelijke verbouwing; men heeft
integendeel de toegang tot vele ondergrond-
sche stations bij luchtalarm moeten ver
bieden, omdat het verblijf in de bijna vlak
onder de straten liggende stations nog ge
vaarlijker is dan dat op de straten zelf.
De diepliggende stations echter en
deze vormen het meerendeel zijn bij zont
der geschikt als schuilplaats bij luchtaan
vallen, vooral, omdat zij elk een groote
menschenmenigte kunnen herbergen. De
kleinste ondergrondsche stations zullen na
verbouwing al 1000 tot 2000 personen kun
nen bevatten; de beide reeds gereed geko
men „schuilplaats-stations kunnen gemak
kelijk 4000 Ét 5000 menschen onderbrengen.
Het verblijf in deze schuilplaatsen is ab-
solüut veilig. De schuilplaatsen bestaan
uit een soort tunnels, welke 150200 meter
lang en door deuren hermetisch afgesloten
zijn. Geen bom zal de tunnels, die ettelijke
meters onder den grond liggen, kunnen
bereiken. Door de gesloten dueren kan bo
vendien geen gas dringen. Een luchtver-
verschingsinstallatie maakt een lang ver
blijf in deze „schuil-statione" mogelijk.
De metro-gangen vormen echter niet de
eenige onderaardsche gangen in Parijs;
daar zijn bijvoorbeeld de tallooze gangen,
waar de geweldige rioleeringsbuizen door
heen loopen. Doch deze zijn natuurlijk in
het geheel niet geschikt voor schuilplaats.
Het grootste gedeelte van het „Parijs onder
den grond" wordt echter gevormd door de
ondergrondsche steengroeven of Catacom
ben, een complex van gangen, grotten,
corridors, holen en zalen, die een gezamen
lijke oppervlakte hebben van ongeveer 800
H.A.! De gangen hebben over het alge
meen een hoogte van 1.80 M. en een ge
zamenlijke lengte van 150 K.M. Naast
nauwe doorgangen treft men er reusachtige
zalen aan, die nog het meest van kathedra
len weg hebben.
SCHEDELS EN KNEKELS
Gewoonlijk maakt men nog een onderscheid
tusschen de Catacomben en Carrières. De
eersten zijn alleen maar voor het publiek
toegankelijk en bevatten de schedels en
knekels der ontruimde Parijsche kerkhoven.
Men moet hier echter geen heilige sfeer als
in de prachtige Romeinsche catacomben
verwachten. Alles is hier kunstmatig. De
gangen zijn gegraven en uitgehakt en niet
door het uitslijpende water ontstaan; 'de
schedels zijn er neergezet en niet afkomstig
van menschen, die in de gangen zelf ge
storven zijn. De Carrières daarentegen vor
men het reusachtige gangen-net, dot heel
de „rive gauche". vijf arrondissementen on-
dertunnelt. Dit ziin de oude galerijen, waar
men in vroeger eeuwen het kalksteen uit
hakte. om daarmee dan boven den grond
de Notre Dame, 't Louvre, het Luxembourg.
het Panthéon en tal van woonhuizen te
bouwen. Een merkwaardig idee is het dan
ook, wanneer men er aan denkt, hoe Parijs
FEUILLETON
door MALCOLM HOWES
33.
Royson had den laatsten tijd geleerd om
zijn gelaatstrekken in bedwang te houden
dit stelde hem nu in staat de plotselinge
ingeving, die hjj kreeg, te verbergen. Een
oude karavaanweg vanaf de zee, een weg,
die naar de Njjl leidde en welks vierde halte
plaats te herkennen was aan zeven kleine
kegels van een uitgedoofden vulkaan dit
had een klank van werkelijkheid! Von Ker-
ber had bekend de getallen en afstanden in
den papyrus veranderd te hbben was dit
een voorbeeld ervan? Waren de „heu
vels", die zij zochten, niet vijf, maar zeven in
aantal! Wat een verrassing, indien deze ma
gere oude sheik het geheim bezat van de
plaats, waar de schat begraven lag! Het
moest hem op de lippen heben gelegen sinds
zij hem ontmoetten, maar hij had de weten
schap voor zich gehouden enkel door von
Kerbers heimelijk gedoe. Als deze Abdur
Kader had verteld, dat hij zocht naar een
oase. beschut door zeven heuvels, was het
zoo goed als zeker, dat de BrOn van Mozes
althans genoemd zou zijn als de eenige plek,
die eenigszin overeenkwam met wat hij zocht.
Dick voelde bij intuïtie, dat hij de waarheid
had ontdekt. Ofschoon hij beefde van opwin
ding slaagde hij er in zijn stem te beheerschen.
Je zegt, dat het vier dagmarschen is, van
hier tot de zee? vroeg hij.
Vijf, Effendi. Er zijn vier bronnen, elke
dertig vijf en dertig kilometer van de ander
verwijderd. Ik heb gehoord, dat eens vele ka-
filas dien weg volgden, maar de handel ver
liep, doordat de goederen in schepen naar
andere plaatsen werden gebracht, terwijl on
der mijn volk verteld wordt, dat de vloek
van Allah op dit land viel en het verschroeide
en de boomen stierven en de riveren ver
droogden, tot het werd zooals u het nu ziet.
Dick stak een nieuwe sigaret op en blies
dus feitelijk uit zijn eigen heuvels is op
gebouwd.
Terwijl «r heden ten dage maar weini
gen zijn, die denw eg in de gangen zouden
kunnen vinden, was dit in oude tijden an
ders gesteld. De ondergrondsche gewelven
vormden een uitstekend toevluchtsoord voor
dieven, bedelaars, misdadigers en ander
dergelijk gespuis. Wekenlang verborgen zij
zich soms in de gangen om er, wanneer hun
misdagen al weer lang vergeten waren,
weer uit te voorschijn te komen. Maar
ook gebeurde het wel eens, dat zij er niet
meer uitkwamen, eenvoudig omdat ze den
weg kwijt waren geraakt en in het warnet
van paden verdwaalden. Een bekend geval
is dat van Philibert Aspairt, portier van
Val-de-Grftce. Deze kreeg het in November
van het jaar 1793 in zijn hoofd, in de Car
rières af te dalen, waarschijnlijk met de
bedoeling om een of andere lekkernij in de
welvoorziene kelders der Paters Karthuizers
te ontdekken. Hij daalde af om nimmer
weer boven te komen. Daar die tijd nog al
rijk aan „verdwijningen" was, nam geen
mcnsch verder notitie van zijn verdwijning,
en niemand zocht verder naar hem. Elf
jaar later vonden putboorders zijn ge
raamte. dat door de droge lucht in de on
dergrondsche groeven uitstekend bewaard
gebleven was. Slechts 'n sleutelboa en de
uniformknoopen, die rondom zijn geraamte
lagen, maakten herkenning mogelijk. Het
geraamte werd ter plaatse begraven; het
grafzuiltje er boven opgericht, getuigt van
het drama, dat zich in deze steenwoestenij
heeft afgespeeld
GEWELDIGE AFMETINGEN.
Gezien de geweldige afmetingen dezer
gangen, is het niet verwonderlijk, dat men
er vaak aan heeft gedacht, de gewelven
voor bomvrije schuilplaatsen in te richten.
Het is evenwel lang niet overal even on
gevaarlijk in de onderaardsche gangen. Er
zijn er, die op instorten staan, daar de kalk
in den loop der jaren verweerd is. Som
mige zalen daarentegen zijn zoo hoog, dat
ze in elkaar dreigen te zakken, daar men
helaas vergeten heeft, ze met zand op te
vullen. Overal moeten nu de kolossale pij
lers gestut worden. Enkele gedeelten zijn
weer bijzonder laag.
Iemand, die een bezoek -aan de Car
rières mocht brengen in gezelschap
van een opzichter, vertelde daarover
het volgende; (.Bijna in tweeèn ge
vouwen, ademstokkend, zweet op
het voorhoofd, kruipen wij door een
89 M. lange galerij. Dan volgt een
dalende gang, waar alle zuurstof
afwezig schijnt; kolig smeult miln
lamptoorts, de schedelpan zit als
in een tang geklemd. een vuist
snoert zich om den nauwen strot.
Na seconden, die minuten lijken,
stroomt opeens gelukkig frisscbe
lucht toe. Wij zijn onder het oude
Karthuizerklooster aangeland en
nu steken wij ondergronds de dof-
tige Rue d'^ssas over, onder dnun-
steon-etalactieton door en verder
onder den gestutten hemel van het
Lvcée Montaigne. Tenslotte voert
een hevriidende tran ons onwaarts.
Wij waren van halftwee tot acht
uur 's avonds onder den grond ge
weest."
Uit deze beschrijving volgt dus, dat in
dien de Parijzenaars er ooit eens zouden toe
moeten overgaan, de Catacomhen en Carri
ères als toevluchtsoord te gebruiken, er
heel wat aan veranderd en verbeterd zou
moeten wordeh. wilden zij een geschikte
verblijfplaats vormen. Terwijl de gangen
gevuld met ziin' onzuivere lucht, vormt het
grootste "probleem toch altijd nog de toe
gangen, waarvan er een groot aantal moet
zijn. Men stelt dan ook veel meer vertrou
wen in de stations van de ondergrond-spoor
wegen.
Een andere veilige schuilplaats onder
den grond bi,vden de onderaaixische gewel
ven van de Bank van Frankrijk, welke
ruimte hebben om ongeveer 2000 personen
te herbergen.
Laten wij hopen, dat het niet lang meer
noodig zal zijn. van de lichtstad Parijs een
ondergrondsche stad te maken - -
Kindje van 4 maanden dood ln
bed gevonden. Een arrestatie.
Zondagochtend heeft zich ten huize
van een gezin in de Borgerstraat te
Amsterdam een geheimzinnig sterf
geval voorgedaan: een buurvrouw
vond de baby van vier maanden
dood in zijn bedje liggen. De ouders
hadden nog niet bemerkt, dat het jon
getje was overleden. Het geval heeft
zich volgens de verklaringen van
ouders en buren ongeveer als volgt
afgespeeld. Des nachts om drie uur
hadden de buren nog gehoord, dat
het kindje huilde, lang en aanhou
dend. Daarna was het stil geworden.
Den volgenden ochtend hadden de ouders
van de baby deze buren uitgenoodigd: den
man om even de lamp te repareeren en de
vrouw om een kopje koffie te komen drin
ken. De buurvrouw was toen even naar de
alcoof gegaan om naar het jongetje te kij
ken. Zij vond het, met het hoofdje voorover
in de kussens liggend, dood. De ouders, die
na des nachts drie uur toen de mt^der haar
zoontje iets te drinken had gegeven, niet
meer naar 't kind hadden omgekeken, toon
den zich verbaasd maar niet zeer verschrikt
over den plotselingen dood van het jongetje.
Het was in de buurt bekend dat de moeder
niet al te veel naar haar kind omkeek. De
man was niet de vader van het kind en hij
had er eerder een hekel aan.
In den loop van den dag kwam het geval
de politie van het bureau Mamixstraat ter
oore. Er werd een onderzoek ten huize van
het echtpaar ingesteld, waarna de G.G. en
G. D. het lijkje naar het Binnen Gasthuis
vervoerde, waar sectie zal worden verricht
De man is aangehouden. Hij ontkent ech
ter eenige schuld aan den dood van de ba
by te hebben.
Merkwaardige Duitsche beschul
diging.
Het Duitsche nieuwsbureau publiceert een
uitvoerig bericht, volgens hetwelk de Engel-
sche geheime dienst een grootsch opgezette
sabotagepoging zou hebben ondernomen, ten
einde met behulp van door snelle Engelsche
booten begeleide sleepbooten en een gechar
terd Grieksch schip, aan boord waarvan zich
vele wapens, munitie en springstoffen bevon
den, de Donau voor het scheepvaartverkeer
naar Duitschland op bepaalde plaatsen on
bruikbaar te maken. Daarbij zou misbruik
gemaakt zijn van diplomatieke rechten en in
breuk zijn gepleegd op de neutraliteit der
Zuidoost-Europeesche staten. Roemeensche
controleorganen zouden op grond van he
kend geworden bijzonderheden de verdachte
schepen in Giurkiu hebben aangehouden en
doorzocht. Alleen op .éé,u schip reeds zouden
in ruim 400 verzegelde en als transitogoede
ren gedeclareerde kisten groote hoeveelhe
den springstoffen zijn ontdekt, terwijl de
vaartuigen zbuden zijn gebleken te zijn inge
richt als oorlogsschepen, bewapend met ma
chinegeweren en snelvuurgeschut.
WOENSDAG 10 .APRIL 1940
Hilversum I. 1873 en 414.4 m.
NCRV-Uitzending. 6.307.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Schriftlezing en Meditatie.
8.20 Gewijde muziek (opn.).
8.30 Gramofoonmuziek (9.309.45 Geluk-
wenachen.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Ensemble v. d. Horst.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek (Om 12.30 Berichten
ANP).
1.00 Ensemble v. d. Horst.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.15 Viool, piano en gramofoonmuziek.
3.00 Christelijke lectuur.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Zang met piano- harmonium-begeleiding,
TARZ AN en
74.
In dit ogenblik van crisis lag Perry gewond
op de grond, terwijl Janette haar armen om
hem heen geslagen hield. Nu drong het pas
tot hen door, hoeveel ze van elkaar hielden.
Door deze emomltie vergaten ze een ogenblik
het lot, dat hen de volgende dag te wachten
stond, en dat Ahtea voor hen bestemd had.
Maar Tarzan hield zich uitsluitend bezig met
de mogelijkheid hoe ze uit de kerker konden
ontvluchten. Even later stond hij nadenkend
voor een kleine toorts aan de muur. „Heb Je
het licht nodig?" vroeg hij. „Neen, dat heb
ben we niet, wol Janette?" vroeg Perry glim
lachend. Tarzan nam de toorts van de muur.
Met een ongeduldig gebrom volgde Majoor
Burton Tarzan naar het achterste gedeelte
van de kerker. Geduldig begon de aapman nu
elke .centimeter van de muren te onderzoeken,
doch deze bestonden uit massief rotsgesteente.
De muren liepen hoog naar boven, vaag ver
licht door de kleine toorts. Tarzan besloot de
muur te beklimmen. De ruwe oppervlakte met
kleine uitsteeksels en putjes gaf steun aan
zjjn krachtige vingers en tenen. Ongeveer
twintig voet boven de grond hield hij op en
riep zacht naar beneden naar Majoor Burton.
„Ik geloof, dat ik wat gevonden heb!"
en gramofoonmuziek.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de jeugd.
5.455.55 Gramofoonmuziek.
6.00 Land- en tuinbouwkundige causerie.
6.20 NCRV-Harmonie-orkest (opn.).
6.30 Taalles en technisch onderricht.
7.00 Berichtep.
7.15 Muzikale causerie.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, internationaal overzicht,
herhaling SOS-berichten.
8.20 Toonkunstkoor te Utrecht, Utrechts Ste
delijk orkest en solisten.
9.05 Lezing over den paedagoog Gunning.
9.35 Spaarne-sextet (10.0010.30 Berichten
ANP en actueel halfuur).
I.15 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50 —12.00 Schriftlezing.
Hilversum II. 301.5 m.
VARA-uitzendlng. 10.0010.20 en 7.308.00
VPRO. 11.00—11.30 en 6.30—7.00 RVU.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
9.30 Keukenpraatje.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven.
II.00 Causerie „De psychologische beteekenis
van de mode".
11.30 Voor de vrouw.
12.00 Gramofoonmuziek,
12.15 Orgelspel.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00—1.45 VARA-orkest.
2.00 Handwerkles.
2.30 VARA-orkest.
3.15 Voor de kinderen.
5.30 Rosian-orkest.
6.30 Lezing „Wijsbegeerte, Wetenschap en
Levenshouding."
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Koorzang.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Bericht-.
8.03 Berichten ANP.
8.15 Esmeraida en solisten.
8.45 Radiotooneel.
9.25 VARA-orkest en soliste.
10.15 VARA-Varia.
10.25 Trompet, bas, piano en orgel.
10.40 Medische vraagbaak.
11.00 Berichten ANP.
11.10 De Ramblers.
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
een groote rookwolk voor zijn oogen, opdat
de oplettende Arabier niet de gedachten zou
raden, die ze deed glinsteren.
Laten we eens aannemen, zei hij lang
zaam, dat Fenshawe Effendi besloot om
langs dien korteren weg naar de zee te gaan,
zou het dan geen moeilijkheden opleveren?
Moeilijkheden! herhaalde de sheik. het
zou ons vele levens kunnen kosten. Enkele
mannen, die extra kameelen met waterzak
ken meevoerden, zouden misschien veilig
overkomen, maar het zou krankzinnigheid
zijn om het te probeeren met een groote ka
ravaan. Bij den baard van den Profeet, het
vooruitzicht van dezen toch stond mij niet
aan, ofschoon ik wist dat er water en voedsel
in overvloed was bij de Bron van Suleiman.
Wat zou er dan wel gebeuren, indien we
iedere bron op den oostelijken weg zoo droog
vonden als een kalkoven
Toch ben je lang dien weg gegaan, zeg
je?
Eens, toen ik jong was. Maar we waren
slechts met een paar Arabieren, met een lange
rij kameelen.
Heb je water gevonden?
Malisch dat ben ik vergeten. Het is
zoo lang geleden.
Royson stond op en rekte zich uit. Hij
vroeg zich af, wat Alfieri opgroef bij de
Bron van Suleiman, indien het legioen van
Aclius Gallus den ouden weg, welke de Ara
bier beschreef, had gevolgd. Misschien was
het allemaal maar een dwaze droom en deze
laatste ontdekking slechts een nieuwe gril
van zijn fantasie.
De zon draaide voort naar de heuvels, en
toch was er nog geen teeken van Hussein.
Royson werd geslingerd tusschen zijn be
lofte aan Irene om geen noodeloos gevaar te
loopen en den natuurlijken wensch de inlich
tingen te verkrijgen, waarnaar men in het
kamp zoo verlangend uitzag. Hij was van
plan met zonsondergang den terugweg te
aanvaarden, maar het was al vijf uur en hjj
was niet verder dan gisteren op dezen tijd.
Op het laatst ging het nietsdoen op zijn ze
nuwen werken. Hij hielp Abdur Kader de ka
meelen zadelen en zij stegen op, met de be
doeling om den noordelijken heuvelkam te
bestijgen en zoo den weg af te zien, waar
langs Hussein moest komen, als hij erin
slaagde voor het invallen van de duisternis
aan de waakzaamheid der Italianen te ont
snappen.
Ze gingen behoedzaam voort. Toen ze de
hoogte vóór hen hadden beklommen, ont
dekten ze, dat een breede hoogvlakte, aan de
zeezijde geflankeerd door een steilen heuvel,
het onmogelijk maakte ver te zien, maar
Abdur Kader was er zeker van dat de top van
dezen volgenden heuvel hun zicht zou geven
over een groote uitgestrektheid oneffen land;
vele mijlen ver. Met dit doel zetten ze de ka
meelen in draf. Toen de rug van de helling
bijna onbegaanbaar werd voor viervoetige
dieren en bovendien zulke onhandige die-
rren, stegen ze af. bonden de kameelen
aan zware steenen en klommen de rest van
den weg te voet.
Ze zagen over een smalle vallei in een
breede en diepe laagte, waar een boschje van
palmboomen en dichte plekken sayall-strui-
ken onmiddellijk de aanwezigheid van een
oase met vijf heuvels waarin de onderzoekers
blijkbaar hadden gegraven.
Maar de plaats was verlaten. Man
noch paard, kameel noch tent stond op de
plaats, waar de luchtspiegeling er zes-en-
twintig uur geleden talrijke had verraden.
Royson was zoo verbluft over de ontdek
king, dat hij geen blik afwendde van het ver
laten kamp. Abdur Kader, die vlugger was
dan Lj in het lezen der teekens van de woes
tijn, wees op een stofwolk, die in de stille
lucht hing, ver in het Noorden.
De Italianen zijn vertrokken, Effendi,
zei hij. Misschien zochten ook zij naar een
oase met vijf heuvel. Zie, ze hebben er een
gevonden met stom geluk, wat dit is de
vijfde heuvel op ongeveer twee kilometer
afstand van de Bron van Suleiman. Allah's
wegen zijn onnaspeurlijk. Kan het zijn, dat zjj
ontdekt hebben, wat gij zoekt?
Royson voelde een scherpen steek van te
leurstelling. Hij stond op het punt Abdur Ka
der te zeggen, dat ze nu hun kameelen weer
moesten opzoeken en naar de oase gaan, nu er
nog voldoende licht was om de uitgravingen te
onderzoeken, toen de sheik hem plot
seling neertrok, want Dick had rechtop op
een rotsblok gestaan om onbelemmerd te kun
nen uitzien.
Kijk!, gromde hij. Er zijn er vier. En.
bij de Heilige Ka&ba, ze hebben kwaad in den
zin!
Royson's oogen waren goed, beter waar
schijnlijk dan die van den Arabier, maar ze
waren niet geoefend om met zoo nauwkeurige
juistheid bewegende voorwerpen te ontdek
ken. Toch bespeurde hij binnen enkele secon
den de kappen van vier mannen, die over den
kam loerde die het smalle dal van het bree-
dere scheidde. Zij verdwenen, en terwijl Royson
en Abdur Kader zich verdiepten in gissingen
over de reden van deze spionnage. werden de
kappen weer zichtbaar, maar ditmaal had
den ze de regelmatige beweging, die kameel-
rijdera kenmerkt. De vier hielden op den heu
velkam stil en wisselden teekens met ande
ren, die achter hen waren. Toen zetten ze
hun nadering voort. Ze waren volledig ge
wapend, ze droegen bun geweren over den
zadelknop, en Dick zag dat hun mantels heel
anders waren dan die, welke hij tot dusver had
gezien.
Hadendowas!. mompelde Abdur Kader.
Het zjjn go'de strijders, Effe '1, maar gebo
ren dieven. En hoevelen rijden er achter? In
geen twintig jaar heb ik Hadendowas ont
moet op dezen weg.
De scherpe oogen van den Arabier waren
onafgewend op den heuvelkam gericht. Weldra
fluisterde hjj weer;
Misschien hebben ze ons niet gezien, Ef
fendi, maar we moeten op hen voorbereid
zjjn. Ga gij, en leid onze kameelen in die laag
te daar, en hij duidde met ziin kin naar den
voet van den heuvel aan de zeezijde Ik zal
er spoedig achter zijn. of wjj het wild zijn,
dat zij zoeken. Onze kameelen zjjn van Bis-
harisch ras, terwijl de hunne Perzische zijn
dus kunnen we het altjjd winnen, als het tot
een wedloop komt. Gjj begrijpt, Effendi, zij
komen van de Bron van Suleiman. Misschien
is Hussein onheil wedervaren.
Abdur Kader's raad was zoo ontegenzeg
gelijk verstandig, dat Dick, hoewel met tegen
zin, gehoorzaamde. Hjj bracht de kameelen
naar de door zjjn metgezel aangewezen plaats
en vond zonder moeite een kloof, waarin zé
verborgen waren voor de oogen van ieder,
die den hoofdweg volgde
Weldra hoorde h(j, dat de sheik hem snel
achterna kwam.
°P' zeS ik Je. brulde Royson, den schou-
^rLI^ri Arabier grijpend met een stalen
greep. Over tien minuten zullen ze merken
dat we ontvlucht zjjn en zoo snel ze kunneé
naar het zuiden gaan. Wat voor kans hebben
7 ln deze streek, bjj nacht voorbij te
rijden? Onze eenige hoop is hen vóór te zijn
De Arabier begreep, dat hjj zjjn meester ge
vonden had. Hij klom in den zadel, sprak
woorden, die niet in den Koran stonden, en
zette zjjn kameel tot een wilden galop aan.
Royson. die zijn eigen langbeenig rjjdier nooit
tot zulk een vaart zou hebben kunnen bren
gen, kon het dier er gemakkeljjk toe brengen
zjjn makker te volgen.
Zoo rjjdend als bezetenen, staken ze de hoog-
vlakte over, en hadden bijn de de helling naar
de wadi, waar zij den dag hadden doorge
bracht, bereikt, toen een verre kreet tot hen
doordrong. Het was onnoodig om te kjjken,
zelfs als dat bij hun dolle vaart mogeljjk was
geweest! Zij waren ontdekt, maar zij waren
vóór! Zij vlogen den heuvel af, strompelden
door de uitgedroogde bedding van een lang
verdwenen rivier, en joegen de helling aan de
andere zijde op. Toen ze den top naderden
klonken vier geweerschoten, en Dick zag drie
kleine wolkjes stof en steenen opvliegen rechts
voor hen, terwjjl een witte spat plotseling
zichtbaar werd op een donkere rots links.
Vlugger, brulde hij tegen Abdur Kader.
Ze kunnen niet tegelijk rjjden en schieten. In
de volgende wadi zullen we veilig zjjn. Span
je in, vriend. Je belooning ze' rro-< zijn!
Wordt vervolgd.
