vuren van Tohr
Een Lappenvrouw
keert naar huis terug
DE SCHAT
0..,'k ga dood*.,
k ga dood!
Radioprogramma
GROENLAND BEHOEFT GEEN
GEBREK TE LIJDEN
in de WxyelUjn
EEN KWART DER DU1TSCHE
VLOOT VERNIETIGD?
Dc Staat van Beleg nitgebreid
Zandauto maakt doodenrit
NIET OP „RECHTS VOOR"
GELET
Zóó kon de slager wel
worst verkoopen I
Weer ongewenschte lnchfgasten
Door overspanning
overleden
door Edgar Rice Burroughs
EEN AANGRIJPEND VERHAAL
UIT HET HOOGE NOORDEN.
Uit Noord-Finland, waar de hoofdzakelijk
uit kolonisten en Lappen bestaande bevol
king na een maanden-lang verblijf in de
evacuatiekampen in het Torne-dal nu gelei
delijk aan de oude woonplaats weer kan
opzoeken om te zien wat de oorlog van hun
huisjes en hutten heeft overgelaten, schrijft
„Brodiaga", een medewerkster van Dagens
Nvheter, o.a.:
Op een stationnetje staat een Lappen
vrouw in haar kleurige kleedij met een drie
jarig meisje op haar arm en een bundeltje
in de hand. Geduldig staat zij er tusschen
het gedrang van vrouwen en kinderen en
van 't front terugkeerende soldaten te
wachten tot^ allen ingestapt zijn; dan stapt
zij ook in, in het tweede klasrijtuig, dat
toevallig vlak voor haar stil was blijven,
staan en gaat er zwijgend op de zachte
bank zitten.
Het meisje met haar schuine zwarte oog
jes heft een grijs krullerig bontjasje over
haar Lapsche kleeren, zeker een Zweedsch
geschenk, dat bij deze stille, ernstige Lap
penmoeder is beland. Telkens laat het
kind een broodkorst op den vloer vallen,
haar eenige troost in deze vreemde wereld.
Het is de eerste keer. dat deze Lappen
vrouw met den trein reist. Haar man be
zit een kudde rendieren en is den geheelen
oorlog bij de rendieren geweest. Zij komt
uit Suonikyla, het meest geisoleerde ge
hucht uit heel Finsch Lapland, het is her
haaldelijk gebombardeerd of schoon er nie
mand achtergebleven was.
Na een paar uur neemt de vrouw het
kind weer op den arm en gaat zij aan 't
eind van den wagon staan. Haar bundeltje
heeft ze weer in de hand. Zwijgend staat ze
naar buiten te kijken waar de verlaten bos-
sclien langs-glijden achter de ruit.
Dan stopt de trein. Even later zet hij
zich weer langzaam in beweging een klein
stationnetje glijdt voorbij. De vrouw wendt
zich tot de andere reizigers en zegt haast
op gebiedenden toon: „Dit is mijn station,
ik moet er uit". Men vraagt verwonderd,
waarom zij dan niet uitgestapt is. „De
deur", stamelt ze verbouwereerd, „die deur
is immers niet open gegeaan'. De trein
rijdt alweer tusschen het lage ijle bosch,
hij kan niet nog eens stoppen. „Waarom
hebt u t portier dan niet open gedaan?"
vraagt de conducteur, die er bij gekomen
is, maar de tranen springen de Lappen
vrouw in de oogen. Hoe kunnen ze dat nu
vragen? Hoe moest zij, die nog nooit eer
der in een trein gezeten had, nu weten,
hoe ze er mee om moest gaan, wat je kon
doen en wat je niet kon doen? Uren lang
heeft ze met haar meisje op haar arm staan
wachten, t laatst van allen is ze ingestapt,
niemand heeft ze ook maar den minsten
last bezorgd op de heele reis. Toen ze ach
terin den wagen bij het portier ging staan
haden ze toch wel kunnen begrijpen, dat ze
er hier uit moest en die groote ijzeren deur
voor haar open kunnen doen? Die deur, die
ze niet eens aan durfde raken.
Kilometer na kilometer rolt de trein ver
der door de verlatenheid, 't Kind huilt aan
een stuk, het voelt instinctief dat moeder
meer dan wanhopig is. Zwijgend zit de
vrouw weer op de zachte bank en als de
trein bij 't volgende station stopt, wordt zij
er met haar kind en haar bundeltje uit
geholpen om hier in de sneeuw uren en
uren lang te blijven staan wachten op den
eersten trein terug. Haar blik dwaalt af
naar het bosch achter het stationnetje en
't is alsof ze denkt: mijn rendier, m'n eigen
rendier, had ik jou nu maar.
Het bestuur van Groenland heeft aan het
blad „Berlingske Tidende" medegedeeld, dat
op Groenland steeds voorraden voor twee
jaar aanwezig zijn. Het afgeloopen jaar
waren de voorraden bijzonder ruim, zoodat
deze thans voor meer dan twee jaar toerei
kend zijn, temeer daar het economisch leven
des lands op autarkie is ingesteld.
FEUILLETON
door MALCOLM HOWES
39.
Drie groepen schreeuwende mannen snelden
te hulp over den betrekkelijk gladden bodem
van het bassin. In hoogstens vijf minuten
zouden de aanvallende Hadendowa's zijn
teruggeslagen naar de heuvels en vriend en
vijand dachten niet anders dan dat mr. Fens-
hawe's geheele kafila zich met onweerstaan
bare élan in het gevecht stortte. Maar toen
gebeurde het onbegrijpelijke. Terwijl von
Kerber en mrs. Haxton de dringende nood
zakelijkheid inzagen om den wanhopigen
stri;d juist in deze enkele minuten nog vol te
houden, verloren hui) Arabieren, na geduren
de den heelen uitputtenden dag koelbloedig
en dapper te hebben gestreden, volkomen hun
bezinning. Doof voor de gebeden en verwen-
•chingen van den Oostenrijker, zonder te
luisteren naar mrs. Haxton's schrille kreten,
dat ze de weinige aanvallers, die gevaarlijk
dichtbjj waren, zouden tegenhouden, gaven ze
boe aan een blinden onbegrijpelijken drang tot
zelfbehoud en vluchtten in verwarring naar
de kameelen. Plotseling werden deze mannen
Van een krijgshaftigen stam los gebroken u-
den, die als krankzinnigen vochten om een
rijdier te bemachtigen en er zich niet om be
kommerden of hun meesters en kameraden
omkwamen of het leven lieten. Verscheidene
kameelen waren gewond, sommige waren
dood en zelfs in dit sauve-qui-peut werd kosv
bare tijd verspild met worstelen om het be
zit van die dieren, die zich nog bewegen
konden. Toen von Kerber besefte, dat een
ZWEEDSCHE BERICHTEN
SPREKEN VAN 27
Aan de Zweedsche kust schijnt men de
ondergang van de „Admiral Scheer" te be
vestigen, zonder zich evenwel erover te kun
nen uitspreken, of het vestzakslagschip ge
torpedeerd, of op een mijn geloopen is. Te
rugkomende op de kwestie van de „Gnei-
senau oordeeldt men, dat dit slagschip
niet 1500 man aan boord gezonken is. Ma
rinedeskundigen ramen de door de Duit-
schers verkoren tonnage, de „Admiral
Scheer" niet inbegrepen, op 27 procent van
de totale tonnage der Duitsche oorlogsvloot.
OOK IN NOORDHOLLAND.
Bij K. B. van 13 April zijn met ingang van
dien datum verschillende gebieden in staat
van beleg verklaard, waaronder in onze
provincie de gemeenten Edam, Haarlemmer
meer, alleen voor wat betreft het luchtvaart
terrein Schiphol.
Over den kop en het water in.
Gistermorgen om ongeveer kwart voor elf
is te Maarsseveen een vrachtauto geladen
met zand te water geraakt.
Op dat tijdstip kwam een volgeladen auto
de Machinekade afrijden. Bij 'n afkromming
van den weg verloor de 23-jarige chauffeur
J. M. B. uit Amsterdam de macht over het
stuur. Dit had tot gevolg, dat de wagen in
de vrij diepe boezem reed en over den kop
sloeg. Na circa 20 minuten slaagde men
er in den chauffeur uit den wagen te be
vrijden. Dr. Hoekstra uit Maarssen heeft
tevergeefsch getracht de levensgeesten op te
wekken. De auto is door de gemeentepolitie
in beslag genomen.
En met den dood bekocht.
Zaterdagmiddag omstreeks vier uur is te
Leideneen ernstig verkeersongeluk gebeurd,
waarbij de 25-jarige radio-handelaar P. H.
IJ. uit Saasenheim om het leven is geko
men. IJ. reed met zijn motorrijwiel in de
richting van de Hoogstraat. Bii het pas
seerden van de Vrouwensteeg sloeg hij niet
voldoende acht op het van rechtskomende
verkeer en kwam in botsing met een vijf
tienjarigen wielrijder. Deze werd een eind
meegesleurd, doch liep slechts lichte ver
wondingen op. De motorrijder echter, kreeg
een schedelhasisfractuur en is in zorg/vek-
kenden toestand naar het Academisch Zie
kenhuis overgebracht, waar hij denzelfden
avond is overleden.
Boekhouder bestal hem voor 16000'
De politie van het bureau Leidsche Plein
te Amsterdam heeft een man aangehouden,
die, in dienst als boekhouder bij een slager,
geknoeid heeft met de gelden bestemd voor
omzetbelastingzegels, waarvoor hij van zijn
patroon steeds voorschot kreeg. Hij boekte
dan zegels voor een hooger bedrag dan in
werkelijkheid was geplakt. Gedurende vijf
jaar heeft hij kaas gezien deze verduisterin
gen, welke een bedrag van ongeveer zes
duizend gulden bedragen, te plegen totdat
thans een accountantsonderzoek de zaak
aan het licht bracht.
Vreemde vliegtuigen boven ons
land. Schoten vielen.
P» Regeeringspersdienst meldt:
Gisteren zijn langs de Nederlandsche ter
ritoriale zeegrenzen Engelsche en Fransche
vliegtuigen waargenomen, welke op enkele
punten d-°zc grenzen hebben overschreden.
Ook een enkel Duitsch vliegtuig werd langs
de kust binnen Nederlandsch rechtsgebied
waargenomen. Van den grond af is op al
deze vliegtuigen geschoten. Ook vliegtuig
patrouilles zijn opgestegen. Te Londen, Pa
rijs en Berlijn wordt geprotesteerd.
MAAR ZE BLEEF SPRINGLEVEND.
AVONTUUR - BIJ DEN POLITIE
RECHTER.
't Was den Rotterdamschen politierechter,
zegt het Rott. Nwsbl., moeilijk de kleine
Schiedamsche juffrouw aan haar verstand
te brengen, dat het verboden is in magazij
nen le stelen en dat het geen gewicht in de
schaal legt, als men er tegelijk enkele din
gen koopt.
Het scheen bii de juffrouw het zwaarst
te liggen, dat de luttele dingen, als kinder
kousen of iets dergelijks, door haar werke
lijk gekocht, eveneens in de lange lijst van
gestolen voorwerpen waren opgenomen.
Ik heb ze heusch betaald, verzekerde
zij.
Mensch voel je dan niet hetgeen je
hebt gedaan? We hebben hier veel winkel
dief-stallen behandeld, maar dit is 't record
Waarom stal je dit alles? vroeg de rech
ter.
Omdat mijn man over 14 dagen zon
der werk zou komen.
Rechtr: O juist, toen dacht ge, dan zal
ik alvast wat op die manier gaan hamste
ren.
Verschillende zaken in Rotterdam had zij
haar clandiezie gegund. Een lijst om van te
duizelen, als sokken, dameskousen, kinder
kousen. handschoenen en kinderhandschoe-
nen, borduurkleedies, manufacturen, knot
ten wol en katoen electrische batterijen,
chocolade-hoefijzers, rookworstjes enz.
Dc juffrouw: Ik kon de verleiding niet
weerstaan. Maar ik heb toch niet alles ge
stolen en voor wat ik gekocht heb, behoef
ik toch niet te worden gestraft. Mijn man
zou zonder werk komen.
Rechter: Is dat een excuus om in het
groot de winkels te plunderen?
De juffrouw: Ik zal het nooit meer
doen.
Hechter: U zoudt feitelijk voor 4 maan
den de gevangenis in moeten. Dat zou de
beste oplossing zijn, ondanks het rapport
van het R.K. Bureau voor Alcoholisme over
u. waarin een voorwaardelijke straf wordt
voorgesteld.
En het psychiatrisch rapport over u her
innert aan uw vroegere levenshouding en
spreekt van niet geheel normaal, geringe
intelligentie.
De officier, mr. H. A. J. Reumer, was
van oordcel, dat men ook met het maat-
schapplijk belang rekening moest houden.
Menschen als deze juffrouw konden toch
niet vrij rond loopen. Opbergen in de ge
vangenis of ergens anders. Hij vroeg 3
maanden onvoorwaardelijke gevangenis
straf.
Rechter: Heeft u geluisterd, juffrouw?
De juffrouw: Neeik voel me
niet goed.
Rechter: Dan krijgt u een glas water.
De juffrouw (jammerend): O, ik ga
dóód, ik ga dóód
Zij kreeg wat water te drinken.
Rechter: Bent u nu weer levend, juf
frouw?
De juffrouw: O... 'k zou geen
raad weten. Drie maanden.
Rechter: 'k Wil het nog eenmaal pro-
beeren. U krijgt 3 maanden, doch voor
waardelijk met 3 jaren proeftijd. Komt u
hier terug, dan gaat u de cel in, of ergens
anders heen. Maar wèg gaat u
Intusschen was de juffrouw wonderlijk
opgeknapt. Zij droogde haastig haar tranen
en stapte flink van de podiumtrappen.
Voorbij de getuigenbanken struikelde zij
in haar haast.
Landbouwer had zich bij brand
te druk gemaakt.
Zaterdagavond waarschuwde een buur
jongen den 56-jarigen landbouwer G. Wijers
te Steenderen, dat er brand was ontstaan
in de schuur naast diens boerderij gelegen.
W. snelde naar de schuur om het vee los te
maken. Nadat hij hierin geslaagd was en
de dieren naar buiten waren gedreven, begaf
hij. zich naar huis om zijn huisgenooten
gerust te stellen. Vermoedelijk door over
spanning zakte hii toen. echter in elkaar en
overleed onmiddellijk.
De branjl, welke inmiddels door de Die-
rcnsche brandweer werd bestreden, bleef
beperkt tot de groote schuur, welke geheel
verloren ging en tot het achterhuis van de
boerderij.
TARZ AN en de
79.
„De vuren van Tohr," herhaalde Tarzan.
„Dit moet dus de plaats zijn waar Ahtea haar
gevangenen offert aan Pantu." Majoor Bur-
ton keek rond. Tarzan knikte en wees naar
boven. Boven de vuurzuil van vlammen was
een opening in de zoldering. De vuurzuil likte
door de opening als de tong van een hongerige
draak. De stenen bewogen, de opening werd
afgesloten. Toen de opening gesloten was, zak
ten de vlammen weer naar beneden. Plotse
ling klonk er van boven een ontzettende gil.
De gestalte van een mens kwam naar beneden
vlak langs de verschrikte toeschouwers en
viel in de borrelende vuurpoel. „Pantu, God
van het vuur heeft een nieuw slachtoffer ont
vangen," klaagde Majoor Burton. „En dat is
ons lot, als we gevangen genomen worden,"
zei Perry huiverende. Terwijl de vuurzuil
weer zakte, werd er een stenen brug zicht
baar, die over de vuuropening gespannen
was. Maar dat gaf de vluchtelingen geen
hoop, want het stevige hek sloot de weg af.
En ergens in de gang achter hen, kwamen de
gele mannen al dichter en dichter naar hen
toe.
WOENSDAG 17 APKIL 1940.
Hilversum I. 1873 en 414,4 m.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Schriftlezing, meditatie.
8.20 Gramofoonmuziek (9.30—9.45 gelukw.).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek (Om 12.30 berichten
ANP).
I.00 De Eemlanders en gramofoonmuziek.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.15, piano en gramofoonmuziek.
4.15 Het koortje uit „Klein Tadema State"
met pianobegeleiding en gramofoonmuziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de jeugd.
5.455.55 Gramofoonmuziek.
6.00 Causerie „De positie van den groothandel
in onzen tijd".
6.15 Gramofoonmuziek.
6.30 Taalles en technisch onderricht.
7.00 Berichten.
7.15 Voor postzegelverzamelaars.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, internationaal overzicht,
herhaling SOS-berichten.
8.25 Arnhemsche orkestvereeniging en soliste
9.20 Exegetische causerie.
9.50 Koninklijke Christ. Oratoriumvereeniging
Amsterdam (opn.).
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Canzonetta-sextet en gramofoonmuz.
II.35 Gramofoonmuziek. ca. 11.5012.00
Schriftlezing.
Hilversum II. 301.5 m.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Orgelspel.
8.45 Gramofoonmuziek.
kameel redding beteekende voor mrs. Hax
ton en hemzelf, riep hij haar toe dicht bij hem
te blijven en liep hij op een bereden Arabier
toe, die uit de mélée te voorschijn kwam. Hij
beval den man halt te houden, en zóó dichtbij
waren Royson en zijn kleine aldeeling op dat
oogenblik, dat de kameel alle drie in veilig-
hefd had kunnen brengen. Maar de Arabier
boog het hoofd en spoorde het schommelende
dier tot sneller draf aan. Von Kerber vuurde
op hem en de ongelukkige Arabier viel als
een pop van zijn hooge zitplaats. De teugel
van den kameel grijpend wierp de Oosten
rijker mrs. Haxton in het zadel. Door den
afstand van den grond was het onmogelijk
haar daar stevig te plaatsen, maar zij hielp
hem dapper, klauterde op de een of andere
manier op de lastige zitplaats en bukte om
hem op te trekken. Ze was er tenslotte in
geslaagd. Het opgewonden dier sprong voor
uit om weg te komen van het angstaanjagend
rumoer achter hem, toen een zware slag het
kolossale lichaam deed schokken, de kameel
viel in de knieën, sloeg op zijn zijde en wierp
beide berijders af.
Von Kerber alleen stond op. Hij was een
oogenblik versuft, maar hij scheen een aag
besef te hebben van den kant, waar doodsge
vaar dreigde, want hij keerde zich om met
het gezicht naar Alfieri, die de Somali ponny,
die hij bereed, had ingehouden en nu zorgvul
dig richtte op zijn vijand. De Italiaan droeg
een repeteer-geweer. Hij was het, die zooeven
den kameel had neergeschoten met een goed-
gemikt schot door de longen, en met dezelfde
venijnige nauwgezetheid joeg hg nu een ko
gel door von Kerber's borst. De getroffene
viel op handen en voeten en staarde zjjn
moordenaar woedend aan. Toen, zichzelf op-
zweepend tot een uiterste inspanning, hief hij
zijn vervolver op en vuurde driemaal op Al
fieri. Tweemaal miste hg, door de bewege
lijkheid van het paard, maar het derde schot
trof den Italiaan midden in het voorhoofd.
Toen Royson hen vond lagen zij maar en
kele schreden van elkander verwijderd. Al
fieri was dood. Von Kerber leefde nog, maar
was al stervende. Hij was op zjjn gezicht ge
vallen en Dick lichtte hem zacht op en legde
het slappe hoofd tegen zjjn knie.
Bent u erg gewond? vroeg hjj, hoewel hjj
heel goed zag aan de aschgrauwe gelaatskleur
onder het brons der woestjjn, dat het storm
achtige leven van den Oostenrjjker snel ten
einde spoedde. Een afschuwelijk schuim
kwam op von Kerbers lippen, en de woorden
klonken gebrok -n:
Het is met mjj gedaanik weet
hetGa naar mevrouw Haxton. Zeg haar
de schatFenshawe zal edelmoedig
zjjn
Dat was alles. Hjj overleed niet onmiddel
lijk, maar hij verloor het bewustzijn. Kort
daarna stierf hjj.
Dick legde de levenlooze gestalte op het
woestijnzand. Hjj ging naar mrs. Haxton zien.
Ze lag, schijnbaar levenloos, onder den schou
der van den kameel. Royson greep het groote
dier bjj den nek en sleurde het op zjj. Ze
scheen niet gewond, maar was bewusteloos.
Hij rolde het dekkleed van een kameel in
elkaar tot een kussen, legde het onder haar
hoofd en besteedde daarop de noodige aan
dacht aan de gebeurtenissen elders.
De Hadendowa's hadden de vlucht geno
men, toen ze den eersten glimp opvingen van
de blanke gezichten. Maar ze ontsnapten niet
zonder verliezen. Uit het zadel glijdend, open
den vier van de mannen der Aphrodite het
vuur, en deden vjjf van den rooverstam hals
over kop ter aarde storten, terwijl de zesde
zjjn leven redde door zich met zijn gewonden
kameel te laten vallen en onopgemerkt door
de rivierbedding naar de heuvels te sluipen.
Wat de rest betreft, de vlegels gingen er
vandoor vóór Abdur Kader en Abdullah op
schotwjjdte waren gekomen en sinds dat uur
kwam geen verstandige Hadendowa meer in
de buurt van de Bron van Mozes; vele maan
den lang.
Royson zag dan ook. dat zjjn eigen mannen
al rustig bjj elkaar stonden te wachten op
bevelen en de twee afdeelingen Arabieren
van de karavaan van de vleugels kwamen
aanrijden volgens zjjn oorspronkelijk plan.
Enkelen van het gevluchte geleide kwamen
terug. Ze keken beschaamd, toen ze langs
von Kerber's lijk kwamen. Eén hunner, een
hadji, die den groenen tulband en zwarten
mantel van een pelgrim van Mekka droeg,
begon een verklaring te mompelen tegen
Royson. maar de reusachtige effendi wierp
hem zulk een blik van verachting en toorn
toe, dat de man maakte, dat hij weg kwam.
Royson zocht naar een blijk van verderen
tegenstand der Hadendowa's. Hjj vond niets,
maar hjj merkte toevallig de geheimzinnige
manier van doen op van enkelen van het
9.30 Keukenpraatje.
10.00 Morgenwjjding.
10.20 Voor de vrouwen.
10.50 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP,, gramofoonmuziek.
I.00—1.45 VARA-orkest.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 VARA-orkest.
3.15 Voor de kinderen.
5.30 Rosian-orkest en solist.
6.30 Cyclus: „Wijsbegeerte, Wetenschap en
Levenshouding".
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Koorzang.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia
8.20 Gramofoonmuziek.
8.50 Radiotooneel.
9.20 De Ramblers.
9.50 „Schuldig of onschuldig?" causerie.
10.00 VARA-gemengd koor, VARA-Meisjes-
koor „De Krekels", VARA-orkest en solis
ten.
10.40 Medische vraagbaak.
II.00 Berichten ANP.
11.1012.00 Rosian-orkest.
Arabisch escorte, die zich haastten naar de
kleine holte, ingesloten door de Zeven Heu
vels.
Toen herinnerde hjj zich opeens, waarom
deze verlaten plek een Golgotha was gewor
den. De rampzalige von Kerber was bezig
geweest den schat te ontgraven, toen de Ha
dendowa's den aanval begonnen. Naar alle
waarschijnlijkheid zou het gevecht in minder
minuten zijn afgeloopen geweest, dan het nu
uren had geduurd, wanneer de vrjjbuiters on
middellijk een stormaanval hadden onder
nomen.
En deze andere aasgieren hadden, vóór ze
door een hagel van lood waren verdreven,
ontdekt, welke rijkdommen daar onder het
zand begraven lagen.
Chaytor, zei Royson tegen een van de
bemanning, die als kwartiermeester dienst
had gedaan aan boord van het jacht; neem
drie man en bewaak elke loopgraaf of andere
uitgraving, die je in de vallei tusschen de
hoogten zult vinden. Laat geen Arabier die
plaats naderen. Gebruik zoo noodig geweld,
maar tracht elk schieten te vermijden. Ik
kom voor zonsondergang bjj je.
Ja. sir, zei Chaytor. Hij riep drie man
nen en het viertal betrok zjjn post.
Royson droeg de twee andere matrozen op
hem te helpen. Von Kerber, Alfieri en de an
dere dooden moesten begraven worden, zoolang
het nog licht was. Hij was van plan een
korten inventaris te maken van de papieren
en brieven in de zakken van de Europeanen.
De Arabieren zouden ondiepe graven uithol
len, waar het zand het diepst was, en zware
steenen opstapelen op de graven ter beveili
ging tegen jakhalzen. Dat was de eenvoudige
plechtigheid der woestijn. Maar ze moest
snel geschieden!
Maar een dramatisch tooneel wachtte hem
nog. Mrs. Haxton knielde naast von Kerber
en schreide hartroerend. Hij ging naar haar
toe en zei bijna fluisterend:
U kunt niets meer doen door hier te
bljjven. Wilt u niet naar de tent in de oase
gaan en wachten, tot ik bij u kom? Ik zal
niet lang wegblijven. U begrijpt het is
noodzakelijk. We kunnen de lijken hier niet
laten liggen. Het zou afschuwelijk zijn.
Ze liet toe, dat hjj haar wegleidde.
Wordt vervolgd.