Betere groentenvoorziening in ons land HeT 60Heim unn en de vuren van Tohr Ons nieuwe feuilleton Torrance Esdale Dienstbode zette inbraak in scene OOM KOOS KAN ZICH WEER OPSIEREN De Haagsche spionnagezaak Schietpartij in Staphorst een initiatief van den na- tionalen vrouwenraad. FEUILLETON Auto in de Lek gereden Grove schending van België's neutraliteit ENGELSCHE DUIKBOOT .THISTLE'VERMIST Turkije zet ongewenschfe vreemdelingen over de grens De Amerikaansche vloot door Edgar Rice Burroughs In den moeilijken tijd, die ons land be seft zien we het gelukkige verschijnsel dat alle krachten samenwerken en verschil-' lende groepen zich vereenfgen om te trach ten de problemen, waarvoor ons volk zich gesteld ziet, op te lossen. Het betreft hier vooral de voorziening van onze bevolking van groenten, van de grootste beteekenis voor de volksgezondheid terwijl de cultuur ervan een eminent eco nomisch belang vertegenwoordigt. Terwijl echter de tuinders nauwelijks een redelij ken prijs voor hun product kunnen maken is voor vele volksgroepen dq groentenprijs in den kleinhandel vaak te hoog voor hun draagkracht, zoodat thans krachtige pogin gen in het werk worden gesteld om het distributie-aparaat zoodanig te verbeteren, dat deze moeilijkheden wellicht weldra tot het verleden behooren. Nadat reeds verschillende huisvrouwen- organisaties zich met het vraagstuk had den bezig gehouden, heeft omstreeks een half jaar geleden de Nationale Vrouwen raad, waarbij zeventig vrouwen-organisaties op sociaal en cultureel gebied zijn aange sloten, zich met verschilende bevoegde in stanties in verbinding gesteld, terwijl in een tiental plaatsen van ons land steek proeven werden genomen, die het bewijs opleverden, hoeveel de distributie van groen ten te wenschen overliet. Inmiddels schijnt aan de vernieti ging van groenten een einde te zul len komen, nu een nieuw droog- procédé toepassing begint te vin den, waardoor de groenten in ge- comprimeerden vormen voor langen tijd bewaard kunnen blijven, zon der dat vitamine-waarde en andere kwaliteiten verloren gaan. Het distributie-vraagstuk is daarmede echter niet opgélost, evenmin als het merk waardige minimum verschil van den prijs, welke de tuinder voor zijn product ont vangt en den prijs, welke de huisvrouw bij den groenteman moet betalen. Voor grondige bestudeering van het vraagstuk, en overleg met verschillende overheidsinstanties, als met tuinder- en veilingsorganisaties, heeft de Nationale Vrouwenraad eenige tijd geleden een klei ne commissie ingesteld om een goed opge zette enquête te houden, waaruit even tueel conclusies getrokken kunnen worden, die tot verbetering in den toestand zullen leiden. „Het Geheim van Torrance Esdale". Heden vinden onze feuilletonlezers het eerste deel van een nieuw verhaal en wel van „Het Geheim van Torrance Esdale", een uiterst boelend gegeven, van de hand van den bekenden Ameri- kaanschen auteur van „thrillers" Koy Vickers. Een verhaal van liefde, een verhaal van moordeen bjjzonder knap uit gewerkte intrigueziedaar wat „Het Geheim van Torrance Esdale" Inhoudt. Een feuilleton dat onze lezers onge twijfeld ten volle zullen kunnen waar- deeren en waarvan wij hopen, dat het hen vele oogenblikken van prettig amusement verschaft. door: Roy Vickers HOOFDSTUK I. Een gewone moord. De geweldige interesse, die iedereen had voor den moord op den ouden heer Saranack, ontstond doordat het geen ingewikkelde moord Het was namelijk van het begin af aan duidelijk, dat deze niet was gepleegd door dieven, bendeleden of misdadigers of een geheimzinnig persoon, met een twijfelachtig verleden. Bovendien was de manier waarop men het gedaan had, zoo eenvoudig geweest er waren geen technische bijkomstighe en, die een gesprek er over moeilijk maakten. Iedereen kon er over meepraten, zonder bang te zijn, dat hij door een ander, die net beter wist, op zijn vingers getikt zou wor den. Om ongeveer half zeven verliet e eer Julius Saranack, een nog al ouderwetsch iemand van diep in de zeventig, op Woensdagavond zijn club om naar zijn u en plaats Hillfoot, Landkey Road, Callingham, Kent, te gaan. De woning was tijdelijk gesloten gewe en het personeel, waaronder de chauffeur, was met vacantie naar huis gestuur wel de afstand van Callinghhm naar cnaring Cross slechts veertig kilometer is, zijn a treinverbindingen plecht en moet men ver schillende keeren overstappen. Het scnijn dat dit meneer Saranack. die gewoonlijk per auto van en naar de stad ging, begon e velen, want toen hij voor den tweeden keer moest overstappen, vervolgde hij zijn r niet meer per trein maar nam een taxi en legde zoo de resteerende tien kilometer a Men wist het volgende: In de eerste P aa dat het personeel nog niet teruggekeerd was toen hij zijn woning betrad, want de g dijnen waren nog dicht en er kwam ge van ,mds «bleken, dat ook medewerkin d-Van den consument dlent ,e worden ver te kornet 'aeev betere distributie rr,o„ €n de huisvrouw zal zich ®^r moeten aanpassen aan wat op u. rt T\Ven pd^nhlik de markt op- vopHn Door m het ffoede seizoen de goede groenten, die dan juist in d^°t€ hoeveeHieid afgeleverd wor- ma.'e ko°Dei?- draagt men in hooge mate tot verbetering bij. Men ver- Zr™* Dle- °°k de kleinhandel ïnSP ,mic0 loopt door hederf tan niet afgenomen waar. „Om mijnheer dwars te zitten." Een Belgische dienstbode, een 23-jarig meisje, stond gisteren te Amsterdam terecht, omdat zij een consul aldaar, waar zij in dienst was, bestolen had. Zij had o.a. kleeren, een autojas, een dvna- mo en een fietslamp gestolen. Maar boven dien had zij een inbraak in scene gezet. Zelf brak zij een kast open, nam een gled- kistje met f 50.— weg, verstopte het kistje in het brandstoffenhok en rende toen op gewonden naar binnen met de kreet „er is ingebroken kom eens gauw kijken" De consul kwam inderdaad gauw kijken en oppervlak kig beschouwd leek het, of een inbreker van buiten af de woning was binnengedrongen. De politie werd gewaarschuwd en al gauw kwam zij tot de ontdekking, dat het meisje meer van het geval wist. Het leege geldkistje werd in het kolenhok teruggevonden. De dienstbode vond dat heel gewoon: „Ik dacht wel, dat het daar was... „hij" zal het daar hebben klaar gezet." Een stevig onderzoek deed de jonge vrouw die den consul aan alle kanten bestolen had, al gauw door de mand vallen, Den zelfden dag moest zij haar kamer verwisselen voor een cel in het huis van bewaring. „En waar om heeft u gestolen? wilde de president, mr. J. Boon, weten. „Omdat ik Meneer dwars wilde zitten. Ner gens anders om. Hij heeft mij ook dikwijls dwars gezeten" Pres.: De politie had gelukkig gauw in de gaten, dat er gebeurd was. De Officier van Justitie, mr. P. 's Jacob, eischte een gevangenisstraf van zes maan den. GESTOLEN GOED VAN DEN DICHTER ZANGER SPEENHOFF GEDIJDDE NIET! MEDAILLES EN SIERADEN TE RUG GEKREGEN. Eenige jaren geleden heeft de dichter- zanger Koos Speenhoff ongevraagd bezoek gehad van een .bewonderaar", die het meer op zijn stoffelijk bezit had gemunt dan op den geestelijken rijkdom, dien hij, ih tegen stelling met de rest, gul pleegt weg te schenken. De dief maakte zich meester van zijn kostbare snuisterijen, o.a. een uit ivoor gesneden doodskopje, enzijn medailles en ridderorden, voorwerpen dus waarvan een dichter, ook al ambieert hij geen rinkelend eerbetoon, ongaarne afstand doet als dit betoon hem nu eenmaal toch is aangedaan. Het verlies van de trofeeën heeft hij op recht betreurd. De politie slaagde er niet in. het misdrijf te ontraadselen. Het gestolene is bij geen enkelen „te goeder naam en faam bekend staanden" heler terecht gekomen. Thans is het mysterie opgehelderd, zegt het Rott. Nbld., de dief Is met den buit blijven zitten. Vermoedelijk hebben alle „platte kitten" één lijn getrokken en ge zegd: .gestolen goed van Oome Koos gedijt niet". Dezer dagen tenminste kreeg de dichter-zanger een pakje toegestuurd, waar in alle gestolen zaken, de snuisterijen, het doodskopje, de medailles, de ridderorden, alles onverlet aanwezig was. In een bege leidend schrijven in blokletters, deelde de afzender mee: „Ik kan ze niet kwijt, O(om) K(oos), en jij bent er op gesteld. Geluk ermee!" Een mooi resultaat van ordening in „het vak". Kaashandelaar verdronken. Gistermiddag een uur is een auto, bestuurd door den kaashandelaar A. de Jon- uit Rotterdam, te Ammerstol in de Lek ge reden. Hoe het ongeluk is gebeurd, is niet precies bekend. Vermoedelijk is de auto defect geraakt, waardoor de bestuurder dé macht over het stuur kwijtraakte. Hij kwam eerst nog in botsing met een an dere auto en reed daarna van den dijk de Lek in. Omstanders schoten onmiddellijk toe en slaagden er na eenigen tijd in den inzittende op het droge te brengen. Het was toen echter te laat, want de levens geesten bleken geweken te zijn. VREEMD VLIEGTUIG OPENT MITRAILLEURVUUR. De persdienst van het Belgische ministe rie van landsverdediging deelt mede: Een vreemd vliegtuig heeft Maandag 13 April, tusschen 7 uur 45 en 8 uur 20 boven Bel gisch gebied gevlogen uit Oostelijke naar Zuidwestelijke richting. Op zijn geheelen weg werd het toestel door luchtafweerhat- terijen en luchtafweermitrailleurs bescho ten. In de streek van Huy zou het vlieg tuig, volgens gedane waarnemingen, het vuur beantwoord hebben door een tiental mitrailleurkogels af te schieten, tezelfder tijd schoot het twee roode vuurpijlen af. Een der manschappen die onze mitrailleurs bedienden, werd gewond door een steen splinter, die door het vuren van het vreemde vliegtuig zou zijn weggespron gen. Zijn toestand is niet ernstig. Met een oogwond is de soldaat in het ziekenhuis opgenomen. Er is een diepgaand onder zoek ingesteld om de nationaliteit vast te stellen van het vliegtuig. Dit onderzoek heeft geen resultaat opgeleverd. De Britsche duikboot „Thistle" is overrijd. Men acht den onderzeeër verloren. De „Thistle" is de vijfde Engelsche onder zeeër, die in den oorlog is gegaan. De an dere vier waren de „Seahorse", de „l'ndine" de „Starfish" en de „Oxley", welke laatste vernield werd door een bij ongeluk ont stane ontploffing. In het begin van den oorlog had Enge land 57 duikbooten en Duitschland naar schatting 71. De Duitsche verliezen tijdens den oorlog worden verschillend geraamd. Sommige autoriteiten stellen ze op 00. Gemeld wordt, dat de Turksche regeering besloten heeft om onmiddellijk een groot aantal vreemdelingegn, wier aanwezigheid ongewenscht wordt geacht, uit het land te zetten. Ook stellen de autoriteiten een aan dachtig onderzoek in naar het optreden der steeds grootere groepen vreemdelingen uit Midden-Europa, die Turkije binnenstroomen, vermomd als kooplieden, cabaretartisten etc. Velen hunner worden uit het land gezet. De kosten van eventueele breiding. uit liet Amerikaansche Departement van Ma rine heeft in antwoord op een vraag van de vlootcommissie uit den Senaat ver klaard. dat, als het programma voor de uitbreiding van de vloot, dat op het oogen- blik door het congres wordt behandeld, aangenomen wordt, de nrarinebegrooting 1.137.647.100 dollars zal bedragen. TARZAN 81. De stemmen kwamen al dichter en dichter bij. Ook hoorden Tarzan en zijn vrienden het gerammel van kettingen. De vluchtelingen verborgen zich achter een uitstekend rots blok. Spoedig kwamen de Tohrianen in zicht. „Kjjk eens wie ze bjj zich hebben." fluisterde Perry opgewonden. „d'Arnot en Ukah!" Vlug gaf Tarzan aan Perry en Majoor Burton en kele bevelen. „Als ze vlak bij ons zijn, moeten jullie je meester maken van den bewaker aan de buitenkant. Ik zal den ander voor mijn rekening nemen." „Ik wou, dat ik een flinke knots had," zuchtte Perry. Maar de vechtende Ier was sterk genoeg, ook zonde; dit wapen. De bewakers waren volkomen verrast. Een greep er naar zijn dolk, maar Burton draaide zijn arm om, terwijl Perry hem knock-out sloeg. Tarzan rekende gemak kelijk met den ander af. d'Arnot en Ukah, machteloos om te helpen, keken verbaasd naar het tooneel voor hen. De sleutel van de ijzeren boeien hing aan de riem van een der bewakers. Daarmede bevrijdde Tarzan spoedig de gelukkige en dankbare gevangenen en zij boeiden de be wakers. „Nu moeten we vlug handelen," zei de aapman, „want we hebben genoeg leven gemaakt om alle krijgers van Tohr achter ons aan te krijgen." IR. STURM TOT VIJF JAAR GEVANGENISSTRAF VEROORDEELD. De rechtbank te Rotterdom heeft gisteren den 50-jarigen ir. F. W. J. H. Sturm, Duit- scher van afkomst, die een belangrijken rol heeft gespeeld in de Haagsche spionna gezaak veroordeeld tot vijf jaar gevangenis straf. De rechtbank nam als bewezen aan het geven van mededeelingen omtrent troepen verplaatsingen en dat dit geschiedde in een week van groote spanning n.1. van 5 tot 11 December) en het fotografeeren van scheepslijsten, hoewel dit niet voltooid kon worden, aangezien verd. voordien gearres teerd werd. Hem was ten laste gelegd ovei'treding van de artikelen 46 en 98 van het wetboek van strafrecht: poging tot opzettelijk openbaar maken aan een buitenlandsche mogendheid en het mededeelen of in handen spelen van berichten of inlichtingen omtrent zaken waarvan geheimhouding in het belang van den staat wordt geboden. De Officier van Justitie had een gevan re- nisstraf voor den tijd van acht jaren J.- eischt. rook uit de schoorsteenen. Tevens, dat hij naar zijn zit-slaapkamer op de tweede ver dieping was gegaan en er de kleine safe had geopend. Hij had er acht kleine ruwe dia-, mantjes van weinig waarde uitgenomen want handel in ruwe diamanten was één van zijn liefhebberijen. Dit werd bewezen door zijn eigen vingerafdrukken op de lade waarin zij bewaard werden. Tenslotte, door het stil staan van zijn horloge, dat men dien Woens dagavond tusschen één minuut voor negenen en negen uur, een dun koord van achteren om zijn keel gedaan had en dit door middel van een lus had aangetrokken. De dood was bijna oogenblikkelijk door hartverlamming in getreden, indirect veroorzaakt door den druk van het koord op zijn keel. De politie, die door een onbekende vrouw telefonisch werd gewaarschuwd, kwam later op den avond en vond hem inderdaad en op vreese- lijke wijze vermoord. Dat waren de belangrijkste gegevens en er waren ongeveer geen bijkomstigheden. Welis waar w-aren de acht ruwe diamanten verdwe nen maar de manier waarop het koord ge bruikt was als motief voor het stelen van de diamanten bewees, dat het niet de werkwijze van een gewonen, normalen be- roepsdief was. Scotland Yard begon zijn onderzoek met deze gegevens. In het begin leek de moord niet bijzonder geheimzinnig. Het was óf een onhandige inbraak van een beginneling, be weerde Scotland Yard, óf een particuliere wraak met diefstal om de aandacht af te leiden. Daar zij van meening was, dat komende Gebeurtenissen hun schaduwen vooruit wer pen onderzochten zij wat iedereen den laat- sten rijd gedaan had en vonden niets, omdat zij te ver zochten. En toch werd de schaduw al twee dagen, voordat men Julius Saranack vermoordde, vooruit geworpen. En wel op een totaal on schuldig gesprek, gehouden tusschen twee totaal onschuldige personen, die in een zit kamer van een eerste klasse hotel te Tor- quay zaten. HOOFDSTUK H. Torrance. De heer Hartlandt K. Massiter, die van een lichte operatie herstel zocht aan de „Brit sche Riviera", zooals hij het noemde, staarde naar het vastberaden gezicht aan den ande ren kant van zijn bureau. Een oogenblik keek hij verontwaardigd, toen bedacht hij zich en lachte. „Juffrouw Esdale, ik bewonder U. Ik kom zelfs bijna in de verleiding U een betrekking als „trekster" aan te bieden. „Handelsreizig ster" noemt U ze hier." „Dank U!" Torrance Esdale keek heele- maal niet beleedigd, doch evenmin lachte zij met haar baas mee. „Het spijt me, maar ik geloof niet, dat ik iets van verkoopen af weet." „Ik heb nog nooit tegen een vrouw gezegd, dat ik haar niet geloofde en ik hen zoo'n vermoeden dat ik niet met een Engelsche moet beginnen. Maar het laatste kwartier hebt U mij aan één stuk door de capaciteiten van dit jongmensch hoe heet hij ook weer? Gerald Saranack, trachten te^erkoopen. Eerst liet U mij precies vertellen wat voor bezitting ik in Mexico heb; er is geen enkel punt van deze beschrijving geen enkel! dat U niet in Uw verkooptactiek heeft ver werkt. Bovendien heeft U ook geen enkel onderdeel van mijn uiteenzetting vergeten om mij te overtuigen, dat dit jongmensch de eenige mijn-ingenieur op de geheele we reld is, die aan mijn eischen zou kunnen vol doen." Torrance glimlachte. „Het spijt me! Waarschijnlijk heb ik U nu ee nongunstigen indruk van de Engelsche een ongunstigen indruk van de Engelsche vrouw gegeven. Maar ik dacht werkelijk, uit de manier waarop u er over sprak, dat u een geschikt iemand zocht. En Gerald is er ge schikt voor. Absoluut er voor geknipt." ,,U heeft mij zelfs een mooieren indruk van de Engelsche vrouw gegeven, dan ik al had maar van een anderen kant bezien, als het zeggen mag; ik voel veel voor uw voorstel, maar voor mijn onderneming ont breekt er toch iets aan dezen jongeman. Hij schijnt niet getrouwd te zijn." Torrance' glimlach werd zachter, straalde in haar oogen. „Als u hem de betrekking gaf zou hij wel trouwen," zei zij. „Werkelijk?" vroeg de Amerikaan, op be leefd ernstigen toon. Zij keken elkaar aan met een plotseling kameraadschappelijken blik. Gedurende de laatste drie weken had Torrance eiken dag naar het volle, glad geschoren gezicht van haar baas gekeken en zag nu voor het eerst de hartelijkheid in zijn ouder wordend gelaat. En gedurende drie weken had de heer Mas siter eiken dag de opvallende schoonheid van Torrance bestudeerd en hij had zich er over verbaasd, dat iemand, die uiterlijk zoo volmaakt was, zichzelf kon weerhouden er eenig voordeel uit te trekken; nu zag hij haar blozen en kregen haar donkere oogen een diepte, zpodat zij als sterren straalden. Het gaf hem een eigenaardige gewaarwor ding Woedende hoer trok de revolver tegen lastige jongens. Toen de landbouwer H. Dunnek Dinsdag van de markt te Staphorst terugkeerde, werd hij door een drietal opgeschoten jon gens lastig gevallen en jouwend achter volgd. De man ontstak daarover zoo zeer in woede, dat hij thuisgekomen zijn re volver greep en op het drietal schoot. De drie jongens werden gewond en moesten naar een ziekenhuis worden over gebracht. Twee van hen konden na verbon den te zijn. naar huis terugkeeren. De derde moest evenwel in het zieken huis worden opgenomen. D. is door de politie aangehouden en in verzekerde bewaring gesteld. „Ik vind, juffrouw Esdale, dat dit jong mensch zich een uitermate bevoorrecht per soon kan noemen." Torrance schudde heel even haar hoofd. Hoewel zij het nauwelijks bewoog, schitterde het als goud. „Echt of niet," dacht meneer Massiter, „het resultaat is ongelooflijk mooi." „Ik geloof niet, dat Gerald zich bijzonder bevoorrecht vindt," antwoordde zij. ..En ik geloof ook niet. dat ik graag zou willen, dat hij dat vond. Wij vinden ik bedoel, zoo zijn wij niet. Eerstens kennen wij elkaar al van uit onze respectievelijke kinderwagens en in de tweede plaats zijn wjj er allerbei van over tuigd, dat de tegenwoordige tijd te moeilijk is om een romantisch huwelijk als juist en veilig te beschouwen. Dus zorgen wij er voor, dat wij elkaar kennen, zooals wjj zjjn. Eigen lijk beschouwen wjj elkaar ongeveer als van zelfsprekend." Meneer Massiter wist niet of hij goed hoorde. Hij had het gevoel, alsof een ster hem verteld had. dat zjj het nut er niet van inzag licht uit te stralen. Daar zat hij nu, en keek met de critische genoegzaamheid van een connoisseur en de naam Hartlandt K. Massiter was niet onbekend in de kunstkrin gen van twee werelddeelen naar een van de mooiste meisjes, die hij ooit in zijn leven ontmoet had; en deze vertelde hem, dat een levenslustig en waarschijnlijk intelligent jong mensch haar als vanzelfsprekend beschouwde! ,,Ik hoop niet, dat u het mij kwaljjk zult nemen, juffrouw Esdale, maar het komt mij voor. dat u nog erg jong bent en een te sterk karakter bezit, voor een andere reden dan uit liefde te trouwen." Opnieuw bloosde zij op alleraardigste wijze. ..Wij houden werkelijk van elkaar, meneer Massiter. Maar dat ontdekten we al. nadat we de schooljaren achter den rug hadden. U moet toch toegeven, dat we dat niet telkens opnieuw kunnen ontdekken. We kennen elkaar te goed, zoowel eikaars goede als kwade eigenschappen. Gerald is impulsief en ik ben „Zelfvoldaan." Zjj keek hem verschrikt aan. „Ben ik dat?" „Nou misschien had ik beter kunnen zeggen, dat u een te groot zelfvertrouwen bezit Of nog beter had ik u heelermal met moeten becritiseeren. Tenslotte gaat het mij niet aan, hoe de tegenwoordige jeugd over de romantiek denkt." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 7