Kranig herstel van
Oranje
ÏÏ.U.U.R.
België met 4-2 overwonnen
Debutanten blinken uit
Prinselijk
de eere
Paar op
tribune
De wedstrijd
De tweede helft
De spelers
De tragedie Liassen
Nederland neemt de
leiding!
De Harder scoort
Wachtschip-tragedie
Belgisch Limburg
Nederlandsch Limburg
Uitstekende prestatie van
Tony Bijland
Mr» O. Vankesbeeck
onderscheiden
In tegenwoordigheid van H. K. H. H.
Prinses Juliana en Prins Bernhard, als
mede van den Belgischen gezant, Leon
C. Ncmry, en de ministers Van Klef-
fens, Steenberghe, Dijxhoorn, Van den
Tempel en Weiter, heeft het Neder-
landsch elftal gisterenmiddag in het
Olympisch Stadion een welverdiende
overwinning behaald op de Belgen.
Met 42 bleven onze landgenooten
in de meerderheid, nadat de rust met
30 was ingegaan. Na de debacle in
Antwerpen ongeveer een maand gele
den, toen de onzen met 71 verloren en
de daarop volgende smadelijke neder-^
laag in het Feyenoordstadion tegen
Luxemburg, stemt de overwinning,
welke gisterenmiddag is behaald, tot
groote blijdschap. Temeer, omdat zij
bevochten werd na zwaren strijd ten
aanschouwe van 42.000 belangstellen
den, waaruit moge blijken, dat het
groote legioen van Nederlandsche voet
balliefhebbers z(jn vertrouwen in de
capaciteiten van het Nationale elftal
nog niet verloren had.
Het uitgezochte voorjaarsweer het had
niet mooier kunnen zijn lokte de duizenden
toeschouwers reeds vroeg'In den middag naar
het Stadion, waar de Amsterdamsche ver
keerspolitie, zooals steeds, voor een voortref
felijke regeling had gezorgd.
In het Stadion zelf maakte het muziekkorps
van de Amsterdamsche Post van twee uur af
menig rondje, waarbij pittige marschen ten
gehoore werden gebracht. Precies kwart over
twee, een kwartier voor den aanvang van den
wedstrijd dus, verschenen Prinses Juliana en
Prins Bernhard op de eere-tribune. Naast
Prinses Juliana zat de voorzitter van den
K.N.V.B., Dr. D. J. van Prooye, en naast Prins
Bernhard, de gezant van België, de heer
Nemry. Behalve de reeds genoemde ministers
zagen we op de eere-tribune o.m. nog staats
raad Mr. J. B. Kan, den voorzitter van de
Tweede Kamer, Mr. J. R. H. van Schaik, den
Commissaris der Koningin in de provincie
Utrecht, Jhr. Mr. Dr. L. H. N. Bosch Ridder
van Rosenthal, den burgemeester van Rotter
dam, Mr. P. J. Oud, den burgemeester van''
's-Gravenhage, Mr. S. J. R. de Monchy, den
burgemeester van Utrecht, Mr. Dr. G. A. W.
ter Pelkwijk, den wethouder van onderwijs te
Amsterdam, Dr. E. Boekman, en den voor
zitter van den Koninklijken Belgischen Voet
balbond, Mr. O. Vankesbeeck.
Precies half drie komen de Belgen door een
eerehaag van Blauw Wit-adspiranten op het
veld. Zij worden begroet met een hartelijk
applaus. Een stralend blauwe lucht over
koepelt het Stadion, dat op circa 3000 open
plaatsen na geheel is gevuld en waarin op
dat moment de klanken van de Brabanconne
galmen. Even later verschijnen onze landge
nooten, die met het Wilhelmus worden be
groet. Als altijd een even prettig als treffend
oogenblik. De militairen, die in het Stadion
zijn ingekwartierd, en die op banken aan den
rand van het speelveld een plaats hebben ge
vonden, staaii stram in de houding.
De toss is in het voordeel der Belgen. Hun
aanvoerder, Paverick, besluit om voor de rust
tegen de zon in te spelen.
Vier minuten over half drie trapt Vente af.
Beide voorhoeden gaan voorloopig slechts op
verkenning uit. De eerste serieuze aanval
wordt op het Belgische doel ondernomen. Van
Spaandonck besluit dezen aanval met een
goed schot, dat even onberispelijk wordt ge
stopt. Onze landgenooten behouden den eer
sten tijd het initiatief. Onze voorhoede, waarin
Van Spaandonck als zwerver fungeert, is zeer
agressief en meermalen komt het Belgische
doel in gevaar. Het zijn snelle, goed opgezette
aanvallen, waarmede onze voorhoede onder
leiding van Vente steeds op de Belgische ver
dediging afgaat. Vin den aanvang af, spelen
onze landgenooten een systeem, Tyaarbij de
middenlinie zich voornamelijk op de verdedi
ging concentreert en waarbij dus de voorhoede
vrijwel geheel op haar zelve is aangewezen.
Het resultaat is: verrassend en overrom
pelend aanvalsspel, waarop de Belgen moeilijk
vat kunnen krijgen, vooral onze rechtervleugel
Van den Engelvan Spaandonck is zeer ge
vaarlijk. Aan den anderen kant is het even
eens de rechterwing van de Belgische voor
hoede, die het gevaarlijkste opereert. Ook deze
combinatie vlot uitstekend. De Vroet en Van
der Heijden slaan zich echter goed door de
moeilijkheden heen. Het Belgische aanvalsspel
wordt te kort gehouden in tegenstelling met
dat van onze landgenooten.
Het bewijs wordt geleverd in de elfde
minuut, wanneer onze voorhoede snel en
overrompelend is doorgebroken en De
Harder den bal keurig voor het Belgische
doel plaatst op het moment, dat hij wil
inschieten komt Vente met twee Belgi
sche verdedigers in botsing. Het trio valt,
de bal komt bij den naar binnen geloopen
Van den Engel, die als debutant in het
nationale team het groote voorrecht ge
niet Nederland de leiding te geven. Met
alleen den Belgischen doelman De Raedt
vóór zich, kost het hem geen moeite den
bal in het Belgische doel te deponeeren.
1—0).
Aangemoedig door dit succes, blijven de
Oranjehemden het meest in het offensief. Van
den Engel ontsnapt voortdurend aan de waak
zaamheid van den Belgischen linkshalf, waar
door hij herhaaldelijk goede voorzetten kan
geven.
Zoo ook in de veertiende minuut, wan
neer hij met den bal naar de hoekvlag is
gesneld en zich daar met moeite van een
toegeloopen Belg weet vrij te maken. Zijn
voorzet, met den linkervoet voor het Bel-
gische doel geplaatst, een keurig staal
tje voetbal wordt goed door De Harder
opgevangen, die niet aarzelt en onhoud
baar inschiet. (20).
De Belgen antwoorden met een serie aan
vallen, die niet veel gevaar opleveren. Het
spel wordt voortdurend te kort gehouden. Het
is te peuterig. De combinatie wordt te ver
doorgevoerd, hetgeen Wilders en Van der
Heyden niet onwelkom is, want er is steeds
gelegenheid een gemaakte fout te herstellen.
De Belgen stuiten met hun aanvallen op de
Nederlandsche defensie. Onze middenlinie
we schreven het reeds heeft daarbij een
zeer werkzaam aandeel. De robuste gestalte
van den nieuwen spil De Vries is overal, waar
gevaar dreigt en ook Paauwe en De Vroet
weren zich dapper. Zij laten den Belgen in de
nabijheid van het Nederlandsche doel geen
oogenblik vrij spel. Daarom wellicht probeeren
onze gasten na eenigen tijd met verre schoten
resultaten te bereiken. De Belgische linksbin
nen Nelis vooral schiet herhaalde malen van
grooten afstand en al maakt Van Male aller
minst een betrouwbaren indruk hij laat den
bal steeds vallen toch houdt hij zijn doel
schoon.
Na het tweede Nederlandsche doelpunt golft
het spel op en neer, zonder echter hoogtepun
ten te bereiken.
Weer een doelpunt van De Harder.
Zoo gaat een kwartier voorbij. Dan echter
hebben de duizenden op de tribunes voor de
derde maal reden tot juichen. Weer is het een
goede voorzet van Van den Engel, waardoor
de bal voor den Belgischen doelmond komt.
Van Spaendonck, die is toegeloopen, mist,
maar De Harder doet het beter. Via den paal
verdwijnt de bal voor de derde maal in het
Belgische doel (3—0).
Er zijn dan 29 minuten gespeeld. Onze land
genooten blijven sterker. De eene verrassende
aanval volgt op den anderen en van menig
spannend moment voor het Belgische doel valt
te genieten. Het slot van de eerste helft speelt
zich echter af in de nabijheid van het Neder
landsche doel, waar kort voor de pauze door
fouten van Van Male gevaarlijke situaties ont
staan. Bij een der Belgische aanvallen heeft
onze verdediging waarlijk niet over geluk te
klagen. Uit een voorzet van den Belgischen
rechtsbuiten komt de bal hoog voor het Neder
landsche doel. Van Male, die is uitgeloopen,
vangt den bal niet goed. Hij laat het leder
vallen, juist voor de voeten van den Belgischen
linksbinnen Nelis, die keihardtegen den
paal schiet, waarna de bal wordt weggewerkt
en het gevaar is geweken. Dat was pech voor
de Belgen. Een minuut later is het rusten.
De Belgen beginnen de tweede helft beter
dan de eerste. Zij bouwen direct een serie aan
vallen op, waardoor onze voorhoede voorloo-
pik op non-actief wordt gesteld en onze mid
denlinie en verdediging daarentegen bergen
werk geeft. De Belgische voorhoede maakt
echter dezelfde fout als in de eerste helft:
veel te kort gehouden spel met als gevolg
doodloopen op een rij verdedigers, die stand
houden en door een goede opstelling geen
gelegenheid geven tot schieten.
De Belgen forceeren enkele corners, maar
ook deze leveren niet het gewenschte resul
taat op.
De aanvallen van onze landgenooten zijn
veel minder talrijk dan in de eerste helft. Door
hun snel en overrompelend karakter, waartoe
vooral Vente en Van den Engel een belangrijk
deel bijdragen, zijn zij echter veel gevaarlijker
dan die der Belgen.
Er tros een ploeg in de „Weermacht"-com
petitie, die de illusie koesterde kampioen van
haar a/deeling te worden. Wedstrijd na wed
strijd werd gewonnen, slechts eenmaal moest
ze het onderspit delven.
Te zamen met het Hospitaal stond deze ploeg
dan ook bovenaan. En er scheen geen vuiltje
meer aan de lucht voor het Wachtschip
Ja, er was nog wel een elftal, dat na den
,JJstijd" aardige resultaten boekte en enkele
zwakkeren met flinke cyfers in den grond
boorde, maar dat zou het Wachtschip niet aan
kunnen.
Zoo werd er gedacht door iedereen, door
Hospitaal en Wachtschip zelf en ook door de
tallooze trouwe bezoekers der Zaterdagmiddag
wedstrijden.
Toen kwam Vrydag in de krant te staan, dat
Wachtschip deze nieuweling zou ontmoeten en
men kon het van iederen Wachtschepeling
hooren. „We zullen ze wel eens mores leer en".
Wij, met spelers als Doom, Van Steenbergen,
Stroucken, zullen die Luchtdoelers wel eens
vertoonen wat voetballen ia. Zoo was de stem
ming Vrijdag voor de match.
Hoe anders is het uitgekomen. Metschrik
niet lezers 71 kreeg het Marine-elftal op
z'n kop.'!
We hebben deze tragedie ook van nabij mee
gemaakt. Gezien hoe de in het blauw-wit ge
tooide Wachtschip-spelers vochten voor wat ze
waard waren, maar langzaam maar zeker in
de tweede helft hun illusies in gruizelementen
zagen slaan door de onbarmhartige stormaan
vallen van Wagenaar c.s. Want die Luchtdoe
lers hebben een elftal, waarvan we voorspel
len, dat het op ,4'r makkie" kampioen wordt.
Wagenaar, Hofman, Voortman, Sormani, Vrij
dag, keeper de Waard, stuk voor stuk hadden
ze hun tegenstanders in hun zak en het was
zielig hoe zonder medelijden keer op keer ge
scoord werd.
Voor de rust ging het nog en toen had de
populaire grenswacht der Marine nog reden
om over zijn club „op te scheppen", maar in de
tweede helft zakte zijn kin op zijn borst en
zyn zakdoek kwam bij het wuiven niet meer
boven zijn schouder uit. Ook het feit, dat de
linksbinnen van het Wachtschip zijn „toon"
(van zijn voetbalschoen natuurlijk) radicaal
van de „rest" afschopte, kan niets aan de
nederlaag veranderen.
Juichend verlieten de Luchtdoelers het veld
en een illusie armer volgden de Wachtschepe-
lingen.
Arm, arm Wachtschip.
Evenals voor de rust volgt er ook nu een
periode, waarin het spel op en neer golft zon
der momenten, die het vermelden waard zijn.
In de zestiende minuut scoren de Belgen een
buitenspeldoelpunt, dat terecht wordt geannu
leerd.
Belgen verkleinen achterstand.
Ruim 10 minuten later doen onze Zuider
buren het beter. De Belgische rechtsbuiten,
een kwiek spelertje, ziet dan een van zijn vele
goede voorzetten eindelijk met succes be
kroond. De bal komt terecht bij Van Craen,
die een gat in de Nederlandsche verdedi
ging ziende hard inschiet, onhoudbaar voor
Van Male (4—1).
De Belgen, moreel gesteund door dit succes,
blijven aanvallen. Van Male maakt fout na
fout. Telkens laat hij den bal vallen. Even
zooveel malen beleven de duizenden toeschou
wers angstige momenten.
Met de productiviteit van onze voorhoede
is het intusschen afgeloopen. Het aantal
malen, dat zij tot in de nabijheid van het Bel
gische doel weet door te dringen, wordt naar
mate het einde nadert ook steeds minder.
Onze landgenooten raken uitgespeeld. Aan de
meeste spelers is dat duidelijk te bemerken.
Tien minuten voor het einde moet het spel
eenige oogenblikken worden onderbroken. Bij
een aanval op het Nederlandsche doel is Van
Male aan een knie geraakt. De Rotterdammer
besluit echter door te spelen. Nauwelijks is
het spel hervat of Voorhoof brengt den stand
met een prachtig ver en hoog schot op 42.
(Het mooiste doelpunt van den wedstrijd).
Van Male kan het toch niet volhouden. Hij
staat zijn plaats af aan Wille van EDO. die
de nog resteerende acht minuten het Neder
landsche doel zal verdedigen.
De Belgen zetten alles op alles. Hun voor
hoede en middenlinie opereeren Voortdurend
bij het Nederlandsche doal, doch verder dan
eenige corners, brengen zij het niet. Vente
krijgt nog een prachtige kans, wanneer hij
alleen is doorgebroken en slechts den Bel
gischen doelman nog voor zich. Het schot gaat
evenwel naast.
Wanneer het eindsignaal klinkt, heeft
Nederland met 42 gewonnen.
netje, was zeer moeilijk te passeeren en
voortdurend bij de achterhoede, zonder dat wg
zouden willen beweren, dat hij als stopp P
fungeerde, het optreden van De Vnes dee
denken aan de eerste wedstrijden van Ande-
riessen. Toen was men ook niet bepaald
rukt van den Ajaxied, maar de technici en
leden van de Keuzecommissie zagen iets m
hem. En men weet wat er uit geworden is foo
denkt men ook over De Vries: falen zal hg
nooit en wie weet wat er nog van hem
maken is.
Paauwe was de beste van de middenlinie. Hij
gaf het voorbeeld door zijn enthousiast spel en
hij was eigenlijk de eenige, die naast de ver
dediging ook nog aandacht schonk aan zijn
aanvallende taak. Ongetwijfeld is het juist ge
zien, dat men hem het aanvoerderschap heett
opgedragen en niet Van Male.
De Harder speelde een van zijn beste wed
strijden. Keer op keer verschalkte hij Van de
Kerkckhove en het was jammer, dat het bin-
nentrio niet meer van zijn voorzetten heeft kun
nen profiteeren. En als de bal op rechts v.as.
was hij voor doel te vinden om van eventueele
kansen te profiteeren. Tweemaal slaagde hij er
in nadat rechtsbuiten Van den Engel het voor
beeld had gegeven. De invaller voor Draeger
heeft verrast door goed spel. In de eerste helft
was hij snel, zette goed voor en zijn doelpunt
mocht er zijn. Het wekte eenige verbazing, dat
een debutant zoo uitstekend den eersten den
besten keer van een kans wist te profiteeren.
Naast litem stond Van Spaandonck, ons in
ziens de beste van het Oranje-elftal. Zijn werk
is niet zoo spectaculair, zooals dat b.v. bij Smit
het geval was. Maar hij verricht nuttigen ar
beid, bouwt de aanvallen zorgvuldig op, met
veel tactisch inzicht. Het was zijn beste wed
strijd, welken hij ooit voor het Nederlandsch
elftal heeft gespeeld.
Vente moeten wij toch beslist hooger stellen
dan Vroomen. De Feyenoorder is bewegelijker,
verdeelt het spel beter, factoren, die toch van
zeer groot belang zijn op de midvoorplaats. Het
was jammer, dat hij in de tweedfe helft wat te
veel alleen wilde spelen. En ook zijn schot
vaardigheid liet te wenschen over, enkele ge
makkelijke kansen heeft hij helaas verknoeid.
Lenstra was de minste van het vijftal. In het
veld deed hij wel opbouwend werk, maar voor
doel was hij nergens.
Gisterenmiddag vond de wedstrijd Belg.
LimburgNed. Limb. plaats, die in een 51
overwinning voor de Belgen eindigde.
Zondagmiddag zijn te St. Josse ten Noode
bij Brussel, internationale zwemwedstrijden
gehouden, welké buitengewoon geslaagd zijn
en waaraan door Tony Bijland en Rie v. Veen
werd deelgenomen.
Op de 100 meter borstcrawl won Rie van
Veen voon de Belgische kampioene, Nono
Marien, in 1 min 9.2 sec.
De Nederlandsche leidde van het begin af
en ondanks de pogingen van haar Belgische
tegenstandsters, wist zij haar voorsprong
te behouden.
Op de 200 meter schoolslag moest Tony
Bijland de mcerdèrheid erkennen van Yvonne
van de Kerkhove. Direct na den start wist de
Belgische een kleine voorsprong te nemen,
gevolgd door de Hilversumsche. Yvonne bleef
echter voor en won in 2 min 58.8 sec. Dank
zij den feilen strijd slaagde de Belgische
zwemster er in het Belgische record, dat op
haar naam stond met 3 minuten precies, met
1.2 sec. te verbeteren. Tony Bijland noteerde
2 min. 59.8 sec. en bleef 0.1 sec. onder haar
beste persoonlijke prestatie.
Rie van Veen kwam nog eens aan den
start, ditmaal voor de 400 meter borstcrawl
tegen Fernande Caroen. Het werd een weinig
interessante wedstrijd, want „Caroentje"
bleek veel sterker en won met een voorsprong
van ruim 10 sec. op de Rotterdamsche. Met
haar tijd van 5 min. 14.4 sec..verbeterde Fer
nande Caroen het Belgische record, dat in
haar bezit was met 5 min. 16.4 sec.
De uitslagen luiden:
100 meter borstcrawl:
1. Rie v. Veen (Nederland1) 1 min. 9.2 sec.
2. Nono Marien (België) 1 min. 12 sec.
gestaakt
2-5
uitgesteld
uitgesteld
uitgesteld
2—7
Af deeling K.:
j. V. C. 2Helder 4
Afdeeling R-:
Werkdorp—B. K. C. 3
Oudesluis 2—St. M.vlotbrug
BarsingerhornPetten 2
Adspiranten.
Afdeeling P.:
H. R. C. e—Winkel a 1—1
H. R. C. dB. K. C. a 8o
Afdeeling K.
De oogst is zeer gering. Niettemin was deze
dag toch voor enkele clubs belangrijk. Zoo
verstevigde B.K.C. 2 haar leidende positie
door Watervogels 3 met 52 te slaan. Atlas 2
haar concurrent speelde tegen Helder 5.
Toen de stand 20 min. voor tijd 41 voor
Helder 5 was en er reeds 3 Atlas-spelers uit
het veld waren gestuurd, staakte de scheids
rechter den wedstrijd. We weten niet hoe dit
afloopt, maar dat de definitieve afrekening in
deze zaak Atlas voordeel zal brengen, is niet
zeer aannemelijk.
Afdeeling R.
In deze afdeeling werd ook maar één wed
strijd officieel uitgespeeld. Petten 2 klopte
Barsingerhorn n.1. in eigen hol met 7—2,
waardoor werkdorp Nieuwesluis geen voor
sprong kon nemen. Intusschen speelde deze in
plaats van officieel, vriendschappelijk tegen
B.k.c. 3 omdat er geen scheidsrechter was
en sloeg de Polderschen daarbij met flinke
cijfers, die echter, zooals gezegd, niet mee
tellen.
Adspiranten.
In afd. P. heeft H.R.C. e het niet van haar
bezoekers Winkel a kunnen winnen. De
punten werden gedeeld. H. R. C. d won ech
ter met groote cijfers van B. K. C. a (80).
Vente, die gisteren toonde, dat hij nog steeds
de aangewezen midvoor voor het Ned. Elftal is.
Vente brengt den stand op 40.
Het bewijs wordt geleverd in de elfde
minuut na de hervatting. De Harder is
met den bal naar binnen geloopen. Vlak
voor het Belgische doel raakt hij in een
duel met een tegenstander, als gevolg
waarvan den bal bij Vente terechtkomt,
die onberispelijk inschiet (40).
Doelman Van Male heeft gefaald. Hij was de
zwakste van het veld. Vroeger leverden lage
ballen voor hem nog wel eens moeilijkheden
op, doch op hooge schoten was hij safe. Ook
dit is uit, zoodat het zeker wenschelijk is, dat
hij voor den wedstrijd tegen Luxemburg wordt
vervangen. Ongeveer tien minuten voor het
einde kreeg hij een lichte spierverrekking in
de knieholte, zoodat hij zich moest laten ver
vangen doorWille van E.D.O., die tekort
heeft meegespeeld om een oordeel over z(jn
capaciteiten te vellen.
Rechtsback Wilders stelde zich goed op, zijn
kopwerk was voortreffelijk, doch het wegwer
ken laat nog steeds veel te wenschen over. In
de tweede helft bleek hij met meer zelfvertrou
wen te spelen en over het algemeen heeft de
Blauw-Wit-speler wel voldaan. Zijn partner,
Van der Heyden, greep minder snel en zeker in,
doch hij bracht het er veel beter af dan Chou-
foer, vooral zijn wegtrappen is, in tegenstel
ling met Wilders, goed verzorgd. Overigens
wekte het eenige bevreemding, dat de samen
werking tusschen hem en linksmidden De
Vroet niet zoo goed was als verwacht mocht
worden. Men liep elkaar soms in den weg, viel
tegelijkertijd aan, zoodat verwarring ontstond,
waarvan de snelle Van de Wouwer heel goed
profiteerde. De Vroet heeft zijn taak om dezen
snellen en gevaarlijken rechtsbuiten te dekken,
goed volbracht, doch dit vergde zooveel van
hem, dat hij zich niet kon wijden aan het voe
den van den aanval.
Menigeen zal nieuwsgierig zijn over het de
buut van spil De Vries. De V.S.V.-er heeft er
goed afgebracht. Dit zij op den voorgrond ge
steld. In tegenstelling met Poulus en Stam
viel er dit keer geen gat op het middenterrein
te constateeren. De stoere spil stond zijn man-
3. Marie var. de Brande (België) 1 min 16.6
sec.
200 meter schoolslag:
1. Yvonne van de Kerkhove (België) 2 min.
58.8 sec. (nieuw Belgisch record).
2. Tony Bijland (Nederland) 2 min. 59.8
sec.
400 meter borstcrawl:
1. Fernande Caroen (Belgi) 5 min. 14.4
sec. (nieuw Belgisch record).
2. Rie van Veen (Nederland) 5 min. 25 sec.
Het heeft H. M. de Koningin behaagd
den president van den Koninklijken Bel
gischen Voetbal bond, Mr. O. Vankes
beeck, te benoemen tot officier in de orde
van Oranje Nassau.
Voor den aanvang van den wedstrijd in het
Stadion vond in een der zalen een kleine
plechtigheid plaats. De bestuurderen van de
beide voetbalbonden waren daar tezamen ge
komen. Het was de minister van buitenland-
sche zaken, Mr. E. N. van Kleffens, die tot
den voorzitter van den Belgischen Voetbal
bond het woord richtte, waarbij hij wees op
het vele, dat de heer Vankesbeeck voor de
sport in het algemeen en voor de relaties tus
schen België en Nederland heeft gedaan. De
heer Van Kleffens deelde ten slotte mede, dat
het H. M. de Koningin had behaagd den heer
Vankesbeeck te benoemen tot officier in de
orde van Oranje Nassau. De minister over
handigde de versierselen dezer onderscheiding
aan Mr. Vankesbeeck, die ontroerd dankte.
Een van de merkwaardigste voetbalspelers
in ons land is wel de Rotterdammer Linssen.
Weck in, week uit, speelt hij zijn partijtjes op
de linkbuitenplaats in het eerste van Feyenoord
en hij doet dat perfect. Zoo zelfs, dat het spel
van den doorzetter, die Leen Vente en den han-
digen goochelaar, die Manus Vrauwdeunt heet,
bij dat van hem vergeleken, beslist minder
moet worden aangeslagen. Als een spoortrein
raast hjj langs het lijntje, met den bal als het
ware aan zijn voeten gekleefd. Scherp als een
scheermes zijn gewoonlijk z'n voorzetten, rag
fijn zijn passes en ongelooflijk hard zijn kbge-
len op het vijandelijk doel, naar verkiezing links
of rechts afgevuurd. Een technicus bij uitne
mendheid en een tacticus van groote allure
En... productief. Het liefst speelt hij links
buiten, dan is-ie in zijn knollentuin, maar wei
nig minder goed voelt hij zich thuis op de
rechtsbuitenplaats of als binnenspeler. Daar
bij... een fijne, echte sportsman, fair tot in het
oneindige. En terecht: de lieveling der Feyen-
oord-supporters, die bij hoog en laag beweren,
dat er geen beter linksbuiten bestaat dan hun
Linssen.
Natuurlijk kennen ook de heer en van de
Keuzecommissie Linssen's knappe spel wel. En
ontelbre malen is hij dan ook reeds opgesteld
geworden in proefelftallen. Maar steedskeer
op keeren dat is de groote tragedie van Lins
sen, faalde hij. Met het gevolgdat de K.C.
nooit de verantwoordelijkheid op zich durfde te
laden hem in het> nationale team op te stellen.
N og speelt Linssen niet in een proef elftal of
men kent hem niet meer. Plotseling lijkt hij
dan zijn snelheid te hebben verloren, hij werkt
remmend, zijn voorzetten missen hun zuiver
heid, de bal onttrekt zich aan zijn beheersching
Onvoldoende is hij soms niet, maar boven het
middelmatig komt hij nooit uit. Zijn spel is zon
der fantasie geworden, zonder vaart, zonder be
haring. En dan moeten we erkennener zijn
betere vleugelspelers dan Linssen
Zondag 3 Maart j.l. speelde Feyenoord tegen
V.U.C. en de vergelijkingdie we toen maakten
tusschen Linssen en De Harder, viel zeker niet
in het nadeel van den Feyenoorder uit, al moet
dan worden toegegeven, dat zoo'n vergelijking
nooit zuiver is. Maar toch kon ons de uitstekend
spelende Feyenoord-man beter voldoen dan de
V.U.C.-er.
Dinsdag daaraanvolgende kreeg de Rotter
dammer zijn zooveelste kans, op de links-bui-
tenplaats vati het Voorloopig Nederlandsch elf
tal, dat dien avond speelde tegen een B-
ploeg het werd weer de traditioneele fallure.
Een Zondag daarop kwam Feyenoord uit
tegen het Dordsche D.F.C en Linssen speelde
brillanter dan ooit.
De tragedie in al haar wreedheid was weef
eens te meer in het volle daglicht getreden
Van de vele wedstrijden, waarin we Linssen
aan het werk zagen, willen we er nog een twee
tal aan de vergetelheid ontrukken. Dat is dan
de eerste match, welke Feyenoord tegen Ar se-
nal, de beroemde Engelsche profclub speelde en
waarvan we ons nog herinneren, dat Linssen de
eenige was, die de Britsche achterhoede ernstig
vermocht te verontrusten. En voorts de niet-of-
ficieele wedstrijd NederlandNed. Indië, waar
in de Feyenoorder tot een zeer goede prestatie
kwam welke hij bekroonde met een magnifiek
doelpunt.
willen dit cursiefje niet besluiten met den
wensch, dat Linssen nog eenmaal zal door-
bleken en het oranjehemd nog vele malen zijn
lenden zal omgorden. Zeer terecht zou men ons
dan gebrek aan werkelijkheidszin kunnen ver-
iii/ten, want de jaartjes beginnen bij Joop ul
aardig mee te tellen.
V el meenden we de aandacht Van onze spor-
\eve lezers en lezeressen nog eens nadrukke-
gk op deze sympathieke figuur te moeten ves
tigen. Hij verdient dat zeker!