Kranig herstel van Oranje ÏÏ.U.U.R. België met 4-2 overwonnen Debutanten blinken uit Prinselijk de eere Paar op tribune De wedstrijd De tweede helft De spelers De tragedie Liassen Nederland neemt de leiding! De Harder scoort Wachtschip-tragedie Belgisch Limburg Nederlandsch Limburg Uitstekende prestatie van Tony Bijland Mr» O. Vankesbeeck onderscheiden In tegenwoordigheid van H. K. H. H. Prinses Juliana en Prins Bernhard, als mede van den Belgischen gezant, Leon C. Ncmry, en de ministers Van Klef- fens, Steenberghe, Dijxhoorn, Van den Tempel en Weiter, heeft het Neder- landsch elftal gisterenmiddag in het Olympisch Stadion een welverdiende overwinning behaald op de Belgen. Met 42 bleven onze landgenooten in de meerderheid, nadat de rust met 30 was ingegaan. Na de debacle in Antwerpen ongeveer een maand gele den, toen de onzen met 71 verloren en de daarop volgende smadelijke neder-^ laag in het Feyenoordstadion tegen Luxemburg, stemt de overwinning, welke gisterenmiddag is behaald, tot groote blijdschap. Temeer, omdat zij bevochten werd na zwaren strijd ten aanschouwe van 42.000 belangstellen den, waaruit moge blijken, dat het groote legioen van Nederlandsche voet balliefhebbers z(jn vertrouwen in de capaciteiten van het Nationale elftal nog niet verloren had. Het uitgezochte voorjaarsweer het had niet mooier kunnen zijn lokte de duizenden toeschouwers reeds vroeg'In den middag naar het Stadion, waar de Amsterdamsche ver keerspolitie, zooals steeds, voor een voortref felijke regeling had gezorgd. In het Stadion zelf maakte het muziekkorps van de Amsterdamsche Post van twee uur af menig rondje, waarbij pittige marschen ten gehoore werden gebracht. Precies kwart over twee, een kwartier voor den aanvang van den wedstrijd dus, verschenen Prinses Juliana en Prins Bernhard op de eere-tribune. Naast Prinses Juliana zat de voorzitter van den K.N.V.B., Dr. D. J. van Prooye, en naast Prins Bernhard, de gezant van België, de heer Nemry. Behalve de reeds genoemde ministers zagen we op de eere-tribune o.m. nog staats raad Mr. J. B. Kan, den voorzitter van de Tweede Kamer, Mr. J. R. H. van Schaik, den Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht, Jhr. Mr. Dr. L. H. N. Bosch Ridder van Rosenthal, den burgemeester van Rotter dam, Mr. P. J. Oud, den burgemeester van'' 's-Gravenhage, Mr. S. J. R. de Monchy, den burgemeester van Utrecht, Mr. Dr. G. A. W. ter Pelkwijk, den wethouder van onderwijs te Amsterdam, Dr. E. Boekman, en den voor zitter van den Koninklijken Belgischen Voet balbond, Mr. O. Vankesbeeck. Precies half drie komen de Belgen door een eerehaag van Blauw Wit-adspiranten op het veld. Zij worden begroet met een hartelijk applaus. Een stralend blauwe lucht over koepelt het Stadion, dat op circa 3000 open plaatsen na geheel is gevuld en waarin op dat moment de klanken van de Brabanconne galmen. Even later verschijnen onze landge nooten, die met het Wilhelmus worden be groet. Als altijd een even prettig als treffend oogenblik. De militairen, die in het Stadion zijn ingekwartierd, en die op banken aan den rand van het speelveld een plaats hebben ge vonden, staaii stram in de houding. De toss is in het voordeel der Belgen. Hun aanvoerder, Paverick, besluit om voor de rust tegen de zon in te spelen. Vier minuten over half drie trapt Vente af. Beide voorhoeden gaan voorloopig slechts op verkenning uit. De eerste serieuze aanval wordt op het Belgische doel ondernomen. Van Spaandonck besluit dezen aanval met een goed schot, dat even onberispelijk wordt ge stopt. Onze landgenooten behouden den eer sten tijd het initiatief. Onze voorhoede, waarin Van Spaandonck als zwerver fungeert, is zeer agressief en meermalen komt het Belgische doel in gevaar. Het zijn snelle, goed opgezette aanvallen, waarmede onze voorhoede onder leiding van Vente steeds op de Belgische ver dediging afgaat. Vin den aanvang af, spelen onze landgenooten een systeem, Tyaarbij de middenlinie zich voornamelijk op de verdedi ging concentreert en waarbij dus de voorhoede vrijwel geheel op haar zelve is aangewezen. Het resultaat is: verrassend en overrom pelend aanvalsspel, waarop de Belgen moeilijk vat kunnen krijgen, vooral onze rechtervleugel Van den Engelvan Spaandonck is zeer ge vaarlijk. Aan den anderen kant is het even eens de rechterwing van de Belgische voor hoede, die het gevaarlijkste opereert. Ook deze combinatie vlot uitstekend. De Vroet en Van der Heijden slaan zich echter goed door de moeilijkheden heen. Het Belgische aanvalsspel wordt te kort gehouden in tegenstelling met dat van onze landgenooten. Het bewijs wordt geleverd in de elfde minuut, wanneer onze voorhoede snel en overrompelend is doorgebroken en De Harder den bal keurig voor het Belgische doel plaatst op het moment, dat hij wil inschieten komt Vente met twee Belgi sche verdedigers in botsing. Het trio valt, de bal komt bij den naar binnen geloopen Van den Engel, die als debutant in het nationale team het groote voorrecht ge niet Nederland de leiding te geven. Met alleen den Belgischen doelman De Raedt vóór zich, kost het hem geen moeite den bal in het Belgische doel te deponeeren. 1—0). Aangemoedig door dit succes, blijven de Oranjehemden het meest in het offensief. Van den Engel ontsnapt voortdurend aan de waak zaamheid van den Belgischen linkshalf, waar door hij herhaaldelijk goede voorzetten kan geven. Zoo ook in de veertiende minuut, wan neer hij met den bal naar de hoekvlag is gesneld en zich daar met moeite van een toegeloopen Belg weet vrij te maken. Zijn voorzet, met den linkervoet voor het Bel- gische doel geplaatst, een keurig staal tje voetbal wordt goed door De Harder opgevangen, die niet aarzelt en onhoud baar inschiet. (20). De Belgen antwoorden met een serie aan vallen, die niet veel gevaar opleveren. Het spel wordt voortdurend te kort gehouden. Het is te peuterig. De combinatie wordt te ver doorgevoerd, hetgeen Wilders en Van der Heyden niet onwelkom is, want er is steeds gelegenheid een gemaakte fout te herstellen. De Belgen stuiten met hun aanvallen op de Nederlandsche defensie. Onze middenlinie we schreven het reeds heeft daarbij een zeer werkzaam aandeel. De robuste gestalte van den nieuwen spil De Vries is overal, waar gevaar dreigt en ook Paauwe en De Vroet weren zich dapper. Zij laten den Belgen in de nabijheid van het Nederlandsche doel geen oogenblik vrij spel. Daarom wellicht probeeren onze gasten na eenigen tijd met verre schoten resultaten te bereiken. De Belgische linksbin nen Nelis vooral schiet herhaalde malen van grooten afstand en al maakt Van Male aller minst een betrouwbaren indruk hij laat den bal steeds vallen toch houdt hij zijn doel schoon. Na het tweede Nederlandsche doelpunt golft het spel op en neer, zonder echter hoogtepun ten te bereiken. Weer een doelpunt van De Harder. Zoo gaat een kwartier voorbij. Dan echter hebben de duizenden op de tribunes voor de derde maal reden tot juichen. Weer is het een goede voorzet van Van den Engel, waardoor de bal voor den Belgischen doelmond komt. Van Spaendonck, die is toegeloopen, mist, maar De Harder doet het beter. Via den paal verdwijnt de bal voor de derde maal in het Belgische doel (3—0). Er zijn dan 29 minuten gespeeld. Onze land genooten blijven sterker. De eene verrassende aanval volgt op den anderen en van menig spannend moment voor het Belgische doel valt te genieten. Het slot van de eerste helft speelt zich echter af in de nabijheid van het Neder landsche doel, waar kort voor de pauze door fouten van Van Male gevaarlijke situaties ont staan. Bij een der Belgische aanvallen heeft onze verdediging waarlijk niet over geluk te klagen. Uit een voorzet van den Belgischen rechtsbuiten komt de bal hoog voor het Neder landsche doel. Van Male, die is uitgeloopen, vangt den bal niet goed. Hij laat het leder vallen, juist voor de voeten van den Belgischen linksbinnen Nelis, die keihardtegen den paal schiet, waarna de bal wordt weggewerkt en het gevaar is geweken. Dat was pech voor de Belgen. Een minuut later is het rusten. De Belgen beginnen de tweede helft beter dan de eerste. Zij bouwen direct een serie aan vallen op, waardoor onze voorhoede voorloo- pik op non-actief wordt gesteld en onze mid denlinie en verdediging daarentegen bergen werk geeft. De Belgische voorhoede maakt echter dezelfde fout als in de eerste helft: veel te kort gehouden spel met als gevolg doodloopen op een rij verdedigers, die stand houden en door een goede opstelling geen gelegenheid geven tot schieten. De Belgen forceeren enkele corners, maar ook deze leveren niet het gewenschte resul taat op. De aanvallen van onze landgenooten zijn veel minder talrijk dan in de eerste helft. Door hun snel en overrompelend karakter, waartoe vooral Vente en Van den Engel een belangrijk deel bijdragen, zijn zij echter veel gevaarlijker dan die der Belgen. Er tros een ploeg in de „Weermacht"-com petitie, die de illusie koesterde kampioen van haar a/deeling te worden. Wedstrijd na wed strijd werd gewonnen, slechts eenmaal moest ze het onderspit delven. Te zamen met het Hospitaal stond deze ploeg dan ook bovenaan. En er scheen geen vuiltje meer aan de lucht voor het Wachtschip Ja, er was nog wel een elftal, dat na den ,JJstijd" aardige resultaten boekte en enkele zwakkeren met flinke cyfers in den grond boorde, maar dat zou het Wachtschip niet aan kunnen. Zoo werd er gedacht door iedereen, door Hospitaal en Wachtschip zelf en ook door de tallooze trouwe bezoekers der Zaterdagmiddag wedstrijden. Toen kwam Vrydag in de krant te staan, dat Wachtschip deze nieuweling zou ontmoeten en men kon het van iederen Wachtschepeling hooren. „We zullen ze wel eens mores leer en". Wij, met spelers als Doom, Van Steenbergen, Stroucken, zullen die Luchtdoelers wel eens vertoonen wat voetballen ia. Zoo was de stem ming Vrijdag voor de match. Hoe anders is het uitgekomen. Metschrik niet lezers 71 kreeg het Marine-elftal op z'n kop.'! We hebben deze tragedie ook van nabij mee gemaakt. Gezien hoe de in het blauw-wit ge tooide Wachtschip-spelers vochten voor wat ze waard waren, maar langzaam maar zeker in de tweede helft hun illusies in gruizelementen zagen slaan door de onbarmhartige stormaan vallen van Wagenaar c.s. Want die Luchtdoe lers hebben een elftal, waarvan we voorspel len, dat het op ,4'r makkie" kampioen wordt. Wagenaar, Hofman, Voortman, Sormani, Vrij dag, keeper de Waard, stuk voor stuk hadden ze hun tegenstanders in hun zak en het was zielig hoe zonder medelijden keer op keer ge scoord werd. Voor de rust ging het nog en toen had de populaire grenswacht der Marine nog reden om over zijn club „op te scheppen", maar in de tweede helft zakte zijn kin op zijn borst en zyn zakdoek kwam bij het wuiven niet meer boven zijn schouder uit. Ook het feit, dat de linksbinnen van het Wachtschip zijn „toon" (van zijn voetbalschoen natuurlijk) radicaal van de „rest" afschopte, kan niets aan de nederlaag veranderen. Juichend verlieten de Luchtdoelers het veld en een illusie armer volgden de Wachtschepe- lingen. Arm, arm Wachtschip. Evenals voor de rust volgt er ook nu een periode, waarin het spel op en neer golft zon der momenten, die het vermelden waard zijn. In de zestiende minuut scoren de Belgen een buitenspeldoelpunt, dat terecht wordt geannu leerd. Belgen verkleinen achterstand. Ruim 10 minuten later doen onze Zuider buren het beter. De Belgische rechtsbuiten, een kwiek spelertje, ziet dan een van zijn vele goede voorzetten eindelijk met succes be kroond. De bal komt terecht bij Van Craen, die een gat in de Nederlandsche verdedi ging ziende hard inschiet, onhoudbaar voor Van Male (4—1). De Belgen, moreel gesteund door dit succes, blijven aanvallen. Van Male maakt fout na fout. Telkens laat hij den bal vallen. Even zooveel malen beleven de duizenden toeschou wers angstige momenten. Met de productiviteit van onze voorhoede is het intusschen afgeloopen. Het aantal malen, dat zij tot in de nabijheid van het Bel gische doel weet door te dringen, wordt naar mate het einde nadert ook steeds minder. Onze landgenooten raken uitgespeeld. Aan de meeste spelers is dat duidelijk te bemerken. Tien minuten voor het einde moet het spel eenige oogenblikken worden onderbroken. Bij een aanval op het Nederlandsche doel is Van Male aan een knie geraakt. De Rotterdammer besluit echter door te spelen. Nauwelijks is het spel hervat of Voorhoof brengt den stand met een prachtig ver en hoog schot op 42. (Het mooiste doelpunt van den wedstrijd). Van Male kan het toch niet volhouden. Hij staat zijn plaats af aan Wille van EDO. die de nog resteerende acht minuten het Neder landsche doel zal verdedigen. De Belgen zetten alles op alles. Hun voor hoede en middenlinie opereeren Voortdurend bij het Nederlandsche doal, doch verder dan eenige corners, brengen zij het niet. Vente krijgt nog een prachtige kans, wanneer hij alleen is doorgebroken en slechts den Bel gischen doelman nog voor zich. Het schot gaat evenwel naast. Wanneer het eindsignaal klinkt, heeft Nederland met 42 gewonnen. netje, was zeer moeilijk te passeeren en voortdurend bij de achterhoede, zonder dat wg zouden willen beweren, dat hij als stopp P fungeerde, het optreden van De Vnes dee denken aan de eerste wedstrijden van Ande- riessen. Toen was men ook niet bepaald rukt van den Ajaxied, maar de technici en leden van de Keuzecommissie zagen iets m hem. En men weet wat er uit geworden is foo denkt men ook over De Vries: falen zal hg nooit en wie weet wat er nog van hem maken is. Paauwe was de beste van de middenlinie. Hij gaf het voorbeeld door zijn enthousiast spel en hij was eigenlijk de eenige, die naast de ver dediging ook nog aandacht schonk aan zijn aanvallende taak. Ongetwijfeld is het juist ge zien, dat men hem het aanvoerderschap heett opgedragen en niet Van Male. De Harder speelde een van zijn beste wed strijden. Keer op keer verschalkte hij Van de Kerkckhove en het was jammer, dat het bin- nentrio niet meer van zijn voorzetten heeft kun nen profiteeren. En als de bal op rechts v.as. was hij voor doel te vinden om van eventueele kansen te profiteeren. Tweemaal slaagde hij er in nadat rechtsbuiten Van den Engel het voor beeld had gegeven. De invaller voor Draeger heeft verrast door goed spel. In de eerste helft was hij snel, zette goed voor en zijn doelpunt mocht er zijn. Het wekte eenige verbazing, dat een debutant zoo uitstekend den eersten den besten keer van een kans wist te profiteeren. Naast litem stond Van Spaandonck, ons in ziens de beste van het Oranje-elftal. Zijn werk is niet zoo spectaculair, zooals dat b.v. bij Smit het geval was. Maar hij verricht nuttigen ar beid, bouwt de aanvallen zorgvuldig op, met veel tactisch inzicht. Het was zijn beste wed strijd, welken hij ooit voor het Nederlandsch elftal heeft gespeeld. Vente moeten wij toch beslist hooger stellen dan Vroomen. De Feyenoorder is bewegelijker, verdeelt het spel beter, factoren, die toch van zeer groot belang zijn op de midvoorplaats. Het was jammer, dat hij in de tweedfe helft wat te veel alleen wilde spelen. En ook zijn schot vaardigheid liet te wenschen over, enkele ge makkelijke kansen heeft hij helaas verknoeid. Lenstra was de minste van het vijftal. In het veld deed hij wel opbouwend werk, maar voor doel was hij nergens. Gisterenmiddag vond de wedstrijd Belg. LimburgNed. Limb. plaats, die in een 51 overwinning voor de Belgen eindigde. Zondagmiddag zijn te St. Josse ten Noode bij Brussel, internationale zwemwedstrijden gehouden, welké buitengewoon geslaagd zijn en waaraan door Tony Bijland en Rie v. Veen werd deelgenomen. Op de 100 meter borstcrawl won Rie van Veen voon de Belgische kampioene, Nono Marien, in 1 min 9.2 sec. De Nederlandsche leidde van het begin af en ondanks de pogingen van haar Belgische tegenstandsters, wist zij haar voorsprong te behouden. Op de 200 meter schoolslag moest Tony Bijland de mcerdèrheid erkennen van Yvonne van de Kerkhove. Direct na den start wist de Belgische een kleine voorsprong te nemen, gevolgd door de Hilversumsche. Yvonne bleef echter voor en won in 2 min 58.8 sec. Dank zij den feilen strijd slaagde de Belgische zwemster er in het Belgische record, dat op haar naam stond met 3 minuten precies, met 1.2 sec. te verbeteren. Tony Bijland noteerde 2 min. 59.8 sec. en bleef 0.1 sec. onder haar beste persoonlijke prestatie. Rie van Veen kwam nog eens aan den start, ditmaal voor de 400 meter borstcrawl tegen Fernande Caroen. Het werd een weinig interessante wedstrijd, want „Caroentje" bleek veel sterker en won met een voorsprong van ruim 10 sec. op de Rotterdamsche. Met haar tijd van 5 min. 14.4 sec..verbeterde Fer nande Caroen het Belgische record, dat in haar bezit was met 5 min. 16.4 sec. De uitslagen luiden: 100 meter borstcrawl: 1. Rie v. Veen (Nederland1) 1 min. 9.2 sec. 2. Nono Marien (België) 1 min. 12 sec. gestaakt 2-5 uitgesteld uitgesteld uitgesteld 2—7 Af deeling K.: j. V. C. 2Helder 4 Afdeeling R-: Werkdorp—B. K. C. 3 Oudesluis 2—St. M.vlotbrug BarsingerhornPetten 2 Adspiranten. Afdeeling P.: H. R. C. e—Winkel a 1—1 H. R. C. dB. K. C. a 8o Afdeeling K. De oogst is zeer gering. Niettemin was deze dag toch voor enkele clubs belangrijk. Zoo verstevigde B.K.C. 2 haar leidende positie door Watervogels 3 met 52 te slaan. Atlas 2 haar concurrent speelde tegen Helder 5. Toen de stand 20 min. voor tijd 41 voor Helder 5 was en er reeds 3 Atlas-spelers uit het veld waren gestuurd, staakte de scheids rechter den wedstrijd. We weten niet hoe dit afloopt, maar dat de definitieve afrekening in deze zaak Atlas voordeel zal brengen, is niet zeer aannemelijk. Afdeeling R. In deze afdeeling werd ook maar één wed strijd officieel uitgespeeld. Petten 2 klopte Barsingerhorn n.1. in eigen hol met 7—2, waardoor werkdorp Nieuwesluis geen voor sprong kon nemen. Intusschen speelde deze in plaats van officieel, vriendschappelijk tegen B.k.c. 3 omdat er geen scheidsrechter was en sloeg de Polderschen daarbij met flinke cijfers, die echter, zooals gezegd, niet mee tellen. Adspiranten. In afd. P. heeft H.R.C. e het niet van haar bezoekers Winkel a kunnen winnen. De punten werden gedeeld. H. R. C. d won ech ter met groote cijfers van B. K. C. a (80). Vente, die gisteren toonde, dat hij nog steeds de aangewezen midvoor voor het Ned. Elftal is. Vente brengt den stand op 40. Het bewijs wordt geleverd in de elfde minuut na de hervatting. De Harder is met den bal naar binnen geloopen. Vlak voor het Belgische doel raakt hij in een duel met een tegenstander, als gevolg waarvan den bal bij Vente terechtkomt, die onberispelijk inschiet (40). Doelman Van Male heeft gefaald. Hij was de zwakste van het veld. Vroeger leverden lage ballen voor hem nog wel eens moeilijkheden op, doch op hooge schoten was hij safe. Ook dit is uit, zoodat het zeker wenschelijk is, dat hij voor den wedstrijd tegen Luxemburg wordt vervangen. Ongeveer tien minuten voor het einde kreeg hij een lichte spierverrekking in de knieholte, zoodat hij zich moest laten ver vangen doorWille van E.D.O., die tekort heeft meegespeeld om een oordeel over z(jn capaciteiten te vellen. Rechtsback Wilders stelde zich goed op, zijn kopwerk was voortreffelijk, doch het wegwer ken laat nog steeds veel te wenschen over. In de tweede helft bleek hij met meer zelfvertrou wen te spelen en over het algemeen heeft de Blauw-Wit-speler wel voldaan. Zijn partner, Van der Heyden, greep minder snel en zeker in, doch hij bracht het er veel beter af dan Chou- foer, vooral zijn wegtrappen is, in tegenstel ling met Wilders, goed verzorgd. Overigens wekte het eenige bevreemding, dat de samen werking tusschen hem en linksmidden De Vroet niet zoo goed was als verwacht mocht worden. Men liep elkaar soms in den weg, viel tegelijkertijd aan, zoodat verwarring ontstond, waarvan de snelle Van de Wouwer heel goed profiteerde. De Vroet heeft zijn taak om dezen snellen en gevaarlijken rechtsbuiten te dekken, goed volbracht, doch dit vergde zooveel van hem, dat hij zich niet kon wijden aan het voe den van den aanval. Menigeen zal nieuwsgierig zijn over het de buut van spil De Vries. De V.S.V.-er heeft er goed afgebracht. Dit zij op den voorgrond ge steld. In tegenstelling met Poulus en Stam viel er dit keer geen gat op het middenterrein te constateeren. De stoere spil stond zijn man- 3. Marie var. de Brande (België) 1 min 16.6 sec. 200 meter schoolslag: 1. Yvonne van de Kerkhove (België) 2 min. 58.8 sec. (nieuw Belgisch record). 2. Tony Bijland (Nederland) 2 min. 59.8 sec. 400 meter borstcrawl: 1. Fernande Caroen (Belgi) 5 min. 14.4 sec. (nieuw Belgisch record). 2. Rie van Veen (Nederland) 5 min. 25 sec. Het heeft H. M. de Koningin behaagd den president van den Koninklijken Bel gischen Voetbal bond, Mr. O. Vankes beeck, te benoemen tot officier in de orde van Oranje Nassau. Voor den aanvang van den wedstrijd in het Stadion vond in een der zalen een kleine plechtigheid plaats. De bestuurderen van de beide voetbalbonden waren daar tezamen ge komen. Het was de minister van buitenland- sche zaken, Mr. E. N. van Kleffens, die tot den voorzitter van den Belgischen Voetbal bond het woord richtte, waarbij hij wees op het vele, dat de heer Vankesbeeck voor de sport in het algemeen en voor de relaties tus schen België en Nederland heeft gedaan. De heer Van Kleffens deelde ten slotte mede, dat het H. M. de Koningin had behaagd den heer Vankesbeeck te benoemen tot officier in de orde van Oranje Nassau. De minister over handigde de versierselen dezer onderscheiding aan Mr. Vankesbeeck, die ontroerd dankte. Een van de merkwaardigste voetbalspelers in ons land is wel de Rotterdammer Linssen. Weck in, week uit, speelt hij zijn partijtjes op de linkbuitenplaats in het eerste van Feyenoord en hij doet dat perfect. Zoo zelfs, dat het spel van den doorzetter, die Leen Vente en den han- digen goochelaar, die Manus Vrauwdeunt heet, bij dat van hem vergeleken, beslist minder moet worden aangeslagen. Als een spoortrein raast hjj langs het lijntje, met den bal als het ware aan zijn voeten gekleefd. Scherp als een scheermes zijn gewoonlijk z'n voorzetten, rag fijn zijn passes en ongelooflijk hard zijn kbge- len op het vijandelijk doel, naar verkiezing links of rechts afgevuurd. Een technicus bij uitne mendheid en een tacticus van groote allure En... productief. Het liefst speelt hij links buiten, dan is-ie in zijn knollentuin, maar wei nig minder goed voelt hij zich thuis op de rechtsbuitenplaats of als binnenspeler. Daar bij... een fijne, echte sportsman, fair tot in het oneindige. En terecht: de lieveling der Feyen- oord-supporters, die bij hoog en laag beweren, dat er geen beter linksbuiten bestaat dan hun Linssen. Natuurlijk kennen ook de heer en van de Keuzecommissie Linssen's knappe spel wel. En ontelbre malen is hij dan ook reeds opgesteld geworden in proefelftallen. Maar steedskeer op keeren dat is de groote tragedie van Lins sen, faalde hij. Met het gevolgdat de K.C. nooit de verantwoordelijkheid op zich durfde te laden hem in het> nationale team op te stellen. N og speelt Linssen niet in een proef elftal of men kent hem niet meer. Plotseling lijkt hij dan zijn snelheid te hebben verloren, hij werkt remmend, zijn voorzetten missen hun zuiver heid, de bal onttrekt zich aan zijn beheersching Onvoldoende is hij soms niet, maar boven het middelmatig komt hij nooit uit. Zijn spel is zon der fantasie geworden, zonder vaart, zonder be haring. En dan moeten we erkennener zijn betere vleugelspelers dan Linssen Zondag 3 Maart j.l. speelde Feyenoord tegen V.U.C. en de vergelijkingdie we toen maakten tusschen Linssen en De Harder, viel zeker niet in het nadeel van den Feyenoorder uit, al moet dan worden toegegeven, dat zoo'n vergelijking nooit zuiver is. Maar toch kon ons de uitstekend spelende Feyenoord-man beter voldoen dan de V.U.C.-er. Dinsdag daaraanvolgende kreeg de Rotter dammer zijn zooveelste kans, op de links-bui- tenplaats vati het Voorloopig Nederlandsch elf tal, dat dien avond speelde tegen een B- ploeg het werd weer de traditioneele fallure. Een Zondag daarop kwam Feyenoord uit tegen het Dordsche D.F.C en Linssen speelde brillanter dan ooit. De tragedie in al haar wreedheid was weef eens te meer in het volle daglicht getreden Van de vele wedstrijden, waarin we Linssen aan het werk zagen, willen we er nog een twee tal aan de vergetelheid ontrukken. Dat is dan de eerste match, welke Feyenoord tegen Ar se- nal, de beroemde Engelsche profclub speelde en waarvan we ons nog herinneren, dat Linssen de eenige was, die de Britsche achterhoede ernstig vermocht te verontrusten. En voorts de niet-of- ficieele wedstrijd NederlandNed. Indië, waar in de Feyenoorder tot een zeer goede prestatie kwam welke hij bekroonde met een magnifiek doelpunt. willen dit cursiefje niet besluiten met den wensch, dat Linssen nog eenmaal zal door- bleken en het oranjehemd nog vele malen zijn lenden zal omgorden. Zeer terecht zou men ons dan gebrek aan werkelijkheidszin kunnen ver- iii/ten, want de jaartjes beginnen bij Joop ul aardig mee te tellen. V el meenden we de aandacht Van onze spor- \eve lezers en lezeressen nog eens nadrukke- gk op deze sympathieke figuur te moeten ves tigen. Hij verdient dat zeker!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 6