Heï G8H8im unn Chamherlainen Reynaud en de vuren van Tohr Boonen eii erwten weer vrij telefoneerden 'sKrijgsmans klacht werd niet verhoord 7 orrance Esdale Zijn beste kameraad getroffen Staking bij de werkverschaffing Schietpartij in Dublin door Edgar Rice Burroughs Radioprogramma FEUILLETON Russische klacht aan Finsch adres Knaapje onder een trein Koning Gustaaf schreef het eerst Maar niet hamsteren! Van officieele zijde vernemen wij, dat na afloop van de thans loopende distributieperiode, welke op Donder dag 9 Mei as. eindigt, de distributie regeling voor boonen, capucijners en grauwe erwten komt te vervallen. Met ingang van Vrijdag 10 Mei a.s. is de verkoop van deze artikelen aan het publiek vrij en behoeft derhalve bij aflevering door den winkelier geen bon van de rijksdistributiekaart te worden ingeleverd. Er wordt na drukkelijk op gewezen, dat van ge- noemde datum af boonen, capucij ners en grauwe erwten weder vallen onder het hamsterverbod, krachtens hetwelk men zich van de daaronder vallende goederen binnen een week niet meer mag verschaffen, dan men gedurende een week normaal pleegt te verbruiken. De verkoop en aflevering door grootgros siers aan grossiers en door grossiers aan de taillisten valt met ingang van Vrijdag a.s. evenals voor den aanvang der distributie het geval was, onder de bepalingen .der land- bouwcrisiswet. Dit brengt o.a. n>ede, dat het vervoer van grootgrossier naar grossier en van grossier naar detaillist, evenals thans reeds bij groene erwten en spliterwten het geval is, gedekt behoort te'zijn door van wege de Nederlandsche akkerbouwcentrale door de vereeniging Rottèrdamsche koren beurs ter beschikking van den handel te stellen vervoerbewijzen. Het ligt in de bedoeling, dat de akker bouwcentrale alsnog een nader vast te stel len hoeveelheid boonen, capucijners en grau we erwten ter beschikking van den handel zal stellen. IN EEN VOCHTIGE CEL OF NIET, DE MISDAAD BLEEF I „Ik geef de fouten volkomen toe, maar ik vind de straf te zwaar; ik ben te krijgs- tuchtelijk gestraft en ik heb een paar we ken in voorarrest gezeten in een vochtige cel, en dat heeft mijn gezondheid ernstig geschaad". Aldus sprak een 25- jarig dienstplichtig soldaat, die bij het militair gerechtshof te Den Haag in hooger beroep was gekomen tegen een vonnis van 3 weken gevangenis straf, opgelegd door den Bosschen krijgs raad voor het ontvreemden van eenige liters benzine en een deken. Hij heeft uit een geparkeerde militaire auto met een slang benzine afgetapt in een groenteblik, dat hij daarna in de tank van zijn eigen auto leegde. Voorts heeft hij een nieuwen rijksdeken in een koffertje gestopt, dat hij eerst ver stopte en daarna mee naar huis nam. Zijn klacht had weinig succes bij den advocaat-fiscaal. Deze betreurde het, dat hij geen verhooging van de straf kon vra gen, omdat de auditeur-militair in den Bosch niet in hooger beroep is gegaan. De straf is voor zulk een schandelijk feit zeer mild uitgevallen. In dit verband vond spr. het zeer goed, dat het voorarrest onder zulke zware omstandigheden heeft plaats gehad. De eisch luidde: bevestiging van het vonnis van den krijgsraad. De uitspraak van het hof "olgt later. doorRoy Vickers 17. Annabelle draaide zich om en kuste haar. Het was een echte meisjeskus. Torrance trachtte het aan te voelen, als de kus van een verraadster, maar het was haar onmogelijk. Zjj had een gevoel, dat zij een geweldigen blunder maakte. Een seconde geleden had zjj beloofd in dit huis te zullen blijven om An nabelle, wier arm om haar middel geslagen was, te verhinderen... wat? Dat zij vergif in Gerald's koffie zou doen Of hem naar een eenzame plek zou lokken, waar de man met het rattengezicht hem in het donker zou kun nen overvallen Annabelle Zelfs de gedachte aan den man met het rattengezicht verflauw de en verloor iets van zijn ontzetting En bovendien was Annabelle dien nacht met Ge- rald in Parijs, zij kon onmogelijk in dit huis geweest zijn om den man met het rattenge zicht te helpen, of om ruwe diamanten in den open haard in de eetkamer te verbergen. „Een romantisch verhaaltje, juffrouw Es dale." Was dit ontzettende plan ontsproten aan het brein van Hartlandt Massiter, dien romantischen Amerikaan? Ontleende deze le venslustige schooljongen misdaden en zat hij misdadigers dwars, om wat te doen te hebben in zijn vacantie? Misdaden die nooit gepleegd Waren geworden en misdadigers die nooit be staan hadden? „Die meneer Massiter van jou mag mij niet!" Torrance schrok op bij het hooren van de meisjesstem, die haar gedachtengang scheen te volgen. „Ik ben hem niet seri"is ge noeg ik merkte het, toen ik met hem zat te praten. En hij is er heelemaal niet zeker van, dat ik geen echte avonturierster ben die den armen Gerald heeft ingepalmd." Noch Massiter, noch Torrance mochten An nabelle, dus verbeeldde zij zich. dat zij een avonturierster was. ,,Ik heb mezelf ingedacht, dat ik haar dien avond heb gezien," fluisterde bet geweten van Torrance. En hardop zei ze: ONVOORZICHTIGHEID MET EEN REVOLVER BRENGT ZWARE STRAF. Door de onvoorzichtigheid van den mi trailleurhersteller G. W. van B. is de sol daat B door een schot uit een revolver ge wond gelukkig niet doodelijk. Na de re- olver te hebben schoongemaakt, heeft v. 3. het wapen opnieuw geladen. Hij. hield het in de hand terwijl hij met zijn meer dere stond te praten. Plotseling ging de revolver af en trof den soldaat B.. die een kogel in_ zijn onder-arm en onderlichaam kreeg. Na eenuten tijd in het ziekenhuis gelegen te heblpn, herstelde B. volkomen. De mitrailleur-hersteller is door den Bos schen krijgsraad tot twee maanden hechte nis veroordeeld, van welke straf de advo caat-fiscaal bij he> hoog militair gerechts hof bevestiging vorderde. De verdedigster, mevr. Mesritz-Tromtncl, m. ende, dat beklaagde reeds genoeg ge- sti 't is, doordat hij zijn besten kameraad heeft getroffen en dagenlang in onzeker heid heeft verkeerd, of deze in leven zou blijven. PI. drong op een voorwaardelijke straf aan. De uitspraak van het hof volgt later. Zeshonderd man te Almelo niet aan het werk gegaan. Op aandringen van de Enschedesche in werkverschaffing te werk gestelde arbeiders, die Maandag een actie hebben ingezet, zijn ongeveer zeshonderd Almelosche werkver schaffingsarbeiders gistermorgen niet aan het werk gegaan, omdat zij weigerden nog langer om half zes en zes uur des morgens met bussen uit Almelo te vertrekken. Zij eischten dat het tijdstip van vertrek op ze ven uur bepaald wordt en dat zij des mid dags om vijf uur weer in Almelo kunnen zijn in plaats van ongeveer zeven uur of half acht. Tevens wordt een duurtetoeslag van 15 pro cent geëischt voor alle tewerkgestelden in plaats van 5 procent aan hen, die vroeger loo nen verdienden van f 18.per week of meer, zooals momenteel geschiedt. RECHERCHEURS GENOMEN. ONDER VUUR De bladen maken melding van een bot sing in de binnenstad van Dublin tusschen rechercheurs en gewapende lieden. De mannen diew aren gewapend met revolvers en automatische geweren, probeerden een voertuig aan te houden, waarop de post van den Britschen vertegenwoordiger sir John Maffey werd vervoerd. Men gelooft dat de aanvallers aanhangers zijn van het Iersche republikeinsche leger. Rechercheurs openden het vuur op hen. Bij de botsing werden twee rechercheurs ern stig door mitrailleurkogels gewond. De aanvallers hebben een man gewond achtergelaten. Zij zijn zonder de poststuk ken in een autpmobiel gevlucht. IIET VREDESVERDRAG WORDT NIET IN ACHT GENOMEN. In een artikel, onder het opschrift: „Hoe verplichtingen worden in acht genomen" schrijft Prawda hoe in het Finsche gebied, dat aan Sovjet Rusland is overgegaan op bouwend werk wordt verricht. De huizen in steden en dorpen worden hersteld en de straten gemaakt. Met miskenning van de bepalingen van het vredesverdrag hebben de Finnen geen pogingen nagelaten om fabrieken te vernie tigen, welke in het thans Russische gebied zijn gelegen. Het artikel van Prawda geeft een op somming van de aangerichte schade. ZWAAR VERMINKT LIJKJE GE VONDEN. Omstreeks tien uur gistermorgen is de 10-jarige J. van der Net, wonende Fregat straat 10, Dordrecht, nabij de zeehaven laan op de spoorlijn naar de stikstofbin- dingsindustrie „Nederland" door een pas- seerenden goederentrein aangereden en ge dood. Het zwaar verminkte lijkje is naar h"t gemeenteziekenhuis overgebracht. Correspondentie met Hitier wordt geheim gehouden. Men is te Stockholm van meening, dat ko ning Gustaaf 't initiatief genomen heeft tot de briefwisseling met Hitier over de neutra liteit van Zweden. Er zijn geen aanwijzingen wat den koning er op dit oogenblik toe ge bracht heeft, den nadruk te leggen op den wil van Zweden neutraal te blijven. Men herinnert eraan, dat de correcte neutrale hou ding van Zweden openlijk door von Ribben- trop is erkend en geprezen en daarom werd niet gedacht, dat Zweden van Duitschland een nieuw geruststellende verklaring zou vragen of verwachten. Het wordt niet waar schijnlijk geacht, dat openbaarheid" zal wor den gegeven aan den tekst der brieven welke de beide staatshoofden gewisseld hebben, 's Krijgsmans klacht werd niet verhoord. EN DUITSCHLAND LUISTERDE MEE. De Duitsche bladen van gisteren publi- ceeren op een opvallende wijze een tele foongesprek tusscheh Chamberlain en Rey naud. De tekst van het door de Duitsche bladen gepubliceerde bericht houdt in dat op 30 April 1940 des avonds om tien minu ten over tien (W. Eur. tijd) een telefoonge sprek gevoerd is tusschen den Fransche premier Reynaud en den Britschen pre mier Chamberlain. Na over financieele kwesties te hebben gesproken heeft Reynaud gezegd, dat Wev- gand hem beloofd zou hebben voor 15 Mei definitief gereed te zijn voor de overeen gekomen actie. Toch zou Chamberlain deze datum niet te precies moeten nemen, daar er eenige vertraging zou kunnen komen. Chamberlain, hierover teleurgesteld, ant woordde, dat niet meer tijd besteed moest worden dan strikt noodig was. Daarop zou Reynaud hebben gewezen op de tallooze te overwinnen moeilijkliërlen, met name met Turkije. Te dien aanzien zou hij gespro ken hebben over de „van dag tot dag toe nemende eischen van Turkije." Chamberlain zou hierop beloofd hebben de Turken nog eens onder handen te ne men, doch niets te kunnen garadeeren, in dien men daarginds niet zou ophouden met particularisme en hoogmoed. Reynaud beloofde hierop zijn best te doen de moeilijkheden weg te nemen. Chamber lain heeft hierna op een tamelijk gebie dende toon Reynaud gevraagd hem uiter lijk 20 Mei mededeeling te doen van de beëindiging der voorbereidingen. Om 10 uur 15 was het gesprek afgeloopen. Chamberlain had nog aan Reynaud ge vraagd het noodige te doen, opdat er van Fransche zijde niet opnieuw indiscreties zou den worden begaan. HET TOPPUNT VAN LEUGEN ACHTIGHEID. Uit officieele Fransche bron wordt over dit beweerde telefoongesprek gezegd, dat het hier gaat om zuiver leugenachtige be weringen, zoowel wat betreft het feit zelf van het telefoongesprek, dat nooit heeft plaats gehad, als wat betreft de aan de regeeringen der geallieerden toegeschreven voornemens. Sinds geruimen tijd had de Duitsche propaganda niet zulk een vol maakt voorbeeld van haar methoden ver- schaft. Ook in officieele Londensche kringen wordt het Duitsche bericht gedementeerd. TARZAN 95. Bijna onmiddellijk nadat Zwarte Malluk door de opening was verdwenen, met d'Arnot en Ukah, die plat op zijn rug laten, vulden de stallen zich met alarmkreten en klonken er commando's. Hier en daar werden flam bouwen aangestoken en verlichtten de duis ternis enigszins. De mannen renden wild door elkaar. De grote olifant liep vlug door de verlaten straten naar de stadsmuur. Ach ter hem rende Tarzan, die schijnbaar zijn best deed het dier weer in zijn macht te krij gen, doch in werkelijkheid spoorde hjj hem aan tot meer snelheid in de vreemde taal van de jungle. Achter hem kwamen Rutang en de stalslaven aanrennen, die al dichter- en dich terbij kwam. Tarzan bleef staan en schreeuw de tegen hen: „Kom niet te dicht bij, Zwarte Malluk is gevaarlijk. Ik zal hem wel tot rede brengen." Daardodr kwam het, dat d'Arnot en Ukah ongezien aan hun vijanden 'ontsnap ten. Bjj de muur bleef de olifant stilstaan. De twee berijders sprongen vlug op de muur. Op bevel van Tarzan keerde Zwarte Malluk zich om en liep terug. d'Arnot en Pkah waren veilig doch slechts voor enkele ogenblik ken. „Ster komt iemand!" fluisterde de reus. „De wachter!" bromde d'Arnot. DONDERDAG 9 MEI 1940. Hilversum I. 1875 en 414,4 m. 8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 2.00—12.00 NCRV. 8.00 Berichten ANP. 8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstig halfuur. 12.00 Berichten. 12.15 KRO-orkest (12.45—1.10 Belichten ANP en gramofoonmuziek). 2.00 Handwerkuurtje. 2.55 Gramofoonmuziek. 3.00 Vrouwenhalfuur. 3.45 Bijbellezing. 4.45 Gramofoonmuziek, 5.00 Handenarbeid voor de jeugd. 5.30 Orgelspel en gramofoonmuz 6.40—6.55 C.N.V.-kwartiertje. 7.00 Berichten. 7.15 Boekbespreking. 7.45 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten ANP, internationaal overzicht, herhaling SOS-berichten. 8.25 Leger des Heils-samenkomst. 9.25 Postillons. 10.00 Berichten ANP, actueel halfuur, 10.30 Molto cantabile. 11.15 Gramofoonmuziek. Ca. 11.5012.00 Schriftlezing. Hilversum H. 301,5 m. AVRO-uitzending. 8.00 Berichten ANP. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuziek. „Natuurlijk ben jij zijn type. Maar daar zou ik me niets van aantrekken." „Het hindert me voor Gerald. Ik zou het mezelf nooit vergeven, als hij die prachtbaan door mij zou verliezen. Zeg maar niets laten we gaan koffiedrinken." Als je het werkelijk wilde, kon je jezelf alles wel inbeelden. Het was mogelijk, zonder voor gek verklaard te worden, van iets overtuigd te zijn, dat absoluut niet bestond. Zooals zij bijvoorbeeld zeker was, dat zij Annabelle gezien had. HOOFDSTUK XIX. Gevaar! In Parijs," zei Annabelle onder het koffie drinken, „zijn er bij de Engelsche films confe renciers, die de vertaling door een van die ronde dingen schreeuwen. Dus ben ik op zoek gegaan en vond een bioscoop waar alleen een Fransche film gegeven werd. En toen moest ik nog middenin weg, anders zouden Gerald en ik nog den boottrein gemist hebben!" Daar had je het weer! Als Annabelle naar twee films gewees was en voor middernacht in het hotel op Gerald had zitten wachten, kon zjj onmogelijk in Callingham geweest zijn. Torrance had nu al spijt van haar belofte om te blijven logeeren, In elk geval moest zij na de koffie, volgens haar zeggen, weg om wat kleeren te halen en zou zij hun wel laten we ten, dat zij plotseling, als gevolg van een nieuwen oproep, niet kon komen logeeren. Massiter zou dit wel willen bevestigen, indien zij het hem vroeg. 's Middags bezocht ze hem in het Parnassus I hotel. I „Het was een strop, dat ik je vanmorgen niet gesproken heb," zei hij, „maar ik heb een advocaat bezocht, om te weten te komen hoe de zaak er wettelijk voor staat. En die weet wat opschieten beteekent." Een oogenblik zweeg hij, terwijl hij nogmaals in gedachten de snelle werkwijze van dien ad vocaat bewonderde. „Nu heb ik toch vergeten thee te bestellen!" riep hij uit, dat is wel het eenigste waaraan je kunt zien, dat ik geen Engelschman ben." „Meneer Massiter, ik wilde u vragen..." „Wat die advocaat zei ik zal het je ver tellen. Om kort te gaan, de verklaring van die Franschman heeft bij jullie rechtsgeldigheid. Ik spreek natuurlijk over het tijdstip van het overlijden. Professor Ellister werd 's middags om vijf uur ongeveer vermoord. Volgens En- gelsch recht wordt deze tijd ook hier aange nomen precies alsof hjj hier in Londen ver moord was geworden." Opnieuw zweeg meneer Massiter een oogen blik, om dit goed te laten doordringen en op nieuw kreeg Torrance den indruk, dat hij het allemaal leuk werk vond. Nee, wanneer zij hem beter bekeek, zag zij, dat hij toch niet veel op een schooljongen leek. „Ik heb gezien, dat het voorloopig onder zoek vandaag over een week wordt voortge zet.. Dat kunnen we dus schrappen. Denk jij, dat het mogeljjk zal zijn, dat jongmensch op ee tactische manier aan zijn verstand te bren gen .gedurende dien tijd geen notariskantoor te betreden?" „Daarvoor is het al te laat er is al een notarieele acte opgemaakt," zei Torrance en vertelde hem alles. Meneer Massiter nam een sigaar en bekeek die. „Zjj laten er geen gras over groeien." „Dadelijk toen ik het wist, werd ik kwaad," vervolgde Torrance, op dit oogenblik denkt hjj natuurlijk, dat het slechts om twee duizend per jaar en het huis in de stad gaat en dat denkt de notaris ook." „Dat dacht ik wel", zei meneer Massiter, Zonder blikken of blozen, „dus is het testa ment in zijn voordeel?" „Ja. Maar de notaris weet niets van dat geval met professor Ellister af. Ik veronder stel, dat er niets aan die documenten veran derd kan worden. En toen toen verbeeldde ik me zeker ,dat zij hem misschien vergifti gen zou of zooiets, dus vroeg ik, om te mo gen bljjven logeeren ze denken dat ik naar de stad ben gegaan om wat kleeren te halen en verwachten mij vanavond voor het eten weer terug." „Maar je doet het natuurlijk niet?" „Nee, ik ben het niet van plan. Toen ik haar nog ens aankeek vond ik het toch werkelijk te gek te veronderstellen, dat zjj zooiets zou doen." „Vergiftigen hè?" Meneer Massiter grin nikte, „dat doen die menschen niet. Zij zjjn handiger." „Ik ben blij, dat U het evenmin noodig vindt, om daar te gaan logeeren," zei Tor rance, „ik wilde een uitvlucht bedenken en had gehoopt, dat u het zou willen bevesti gen.' „Natuurlijk," zei meneer Massiter en ver knoeide oogenblikkelijk weer alles, door er aan toe te voegen: „Ik zou me de grootste liefde ik-weet-niet-wat doen, om er voor te zorgen, dat jij niet weer naar dat huis terug ging. Indien je daar iets overkwam, zou ik het mezelf nooit vergeven." „Maar denkt u dan, dat het erg gevaarlijk is?" vroeg Torrance verbaasd. „Gevaarlijk! Natuurlijk is het gevaarlijk!" 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Viool en piano. 11.00 Omroeporkest en soliste, 12.15 Gramofoonmuziek (Om 12.15 Ber. ANP) I.00 De Romancers en soliste. 2.00 Voor de vrouw. 2.30 Zang met pianobegeleiding. 3.00 Brei- en borduurcursus. 3.45 Gramofoonmuziek. 4.00 Voor zieken en thuiszittenden. 4.30 Gramofoonmuziek. 5.00 Jeugdhalfuur. 5.30 AVRO-Amusementsorkest en solisten. 6.30 Sporthalfuur. 7.00 Voor de kinderen. 7.05 Voor militairen. 7.30 Engelsche les. 8.00 Berichten ANP, mededeelingen. 8.20 Verkorte operette „De mooie Cubaansche" 9.15 Radiotooneel. 9.40 Orgelspel. 9.55 Causerie „De Over-Betuwe". 10.15 Renova-septet. II.00 Berichten ANP. 11.10 Gramofoonmuziek. 11.30—12.00 AVRO-dansorkest. zei meneer Massiter. „Jullie lachen altijd om onze revolverbandieten en onze gewoonten om onze handen in de hoogte te steken, alsof we makke schapen zijn. En waarom doen we het? Omdat ze ons doodschieten, wanneer we het niet doen. Ik heb al eerder gemerkt, dat in Engeland niemand geloof hecht aan moord." „En toch gebeurt het. Verleden jaar kwa men er in Londen alleen al twee en twintig gevallen voor. Nu kan het zijn, dat twee en twintig op twaalf millioen niet zoo bijzonder veel is." „Dan is het niet meer noodig, dat we er nog langer over praten. Ik ga weer terug." „Je gaat niet. Ik ben overtuigd, dat het goed zou zijn." „Dus u denkt nog steeds, dat zij nog wer kelijk het plan heeft om hem te vermoor den?" „Zijzelf niet. En ook niet door middel van vergif. Voor de politie is niets gemakkelijker, dan vergif vast te stellen. Zij heeft jou als dekking noodig een getuige, die er niets mee te maken heeft. Je zult precies doen wat ze van. je verlangt, als je daar gaat logeeren." „Toch moet ik er weer heen," zei Torrance beslist. ui„l£aar mijn beste Torrance, ik leg je juist „U heeft me juist uitgelegd, dat u over tuigd bent, dat Gerald in gevaar is in de omgeving van die menschen. Ik wilde alleen maar van die belofte afkomen, omdat ik dacht, dat hij niet in gevaar was." „Ja, misschien heb je gelijk. Misschien overdrijf ik de heele zaak." „Te laat, meneer Massiter," glimlachte Torrance, „ik ga terug." Massiter ging naar haar toe en nam het theekopje uit haar hand. Een oogenblik voelde zij zich hulpeloos en niet op haar ge mak. Voor den eersten keer gedurende hun kennismaking, keek hij haar diep in de oogen. „Natuurlijk, nu doe je het juist!" Zijn stem verried, hoe diep hij er zich van bewust was dat hij niet was geslaagd, „ik heb er eigen lijk nooit aan gedacht om tactvol met jou te t?" TT ,had ik het 3e wel anders gezegd. Ik wil, dat je daar niet meer naar toe gaat... Nee, zeg maar niets, ik weet dat je vast be sloten bent!" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 7