kot GOHOim unn
vuren van Tohr
Maginot-linie bij
Sedan doorbroken
7 orrance
Esdale
indrukken van een
jln.p.-redacteur.
op de lange voorhout.
duitsche soldaten vertel
len van hun levenserva
ringen in de laatste ja
ren.
feuilleton
het was met rotterdam
droevig gesteld 4
een rondgang, dezen eer
sten morgen, door den haag.
CONTACT RUSLAND-
DUITSCHLAND
Weer rechtszittingen
door Edgar Rice Burroughs
De Duitsche pers over de
gebeurtenissen in Nederland
Gcen wapens of munitie
onbruikbaar maken
Ooitsche troepen
in de Residentie
Den Haag ontwaakte gistermorgen al
zeer vroeg en vermoedelijk tegen haar wil
doordat Duitsche vliegtuigen laag over de
stad vlogen. Het waren er niet veel, slechts
enkele die na een „rondje" boven de stad
weer terug keerden. Even later zag men in
het centrum, op de Lange Voorhout, een
onbekend schouwspel; Duitsche gemotori
seerde troepen reden deze beroemde allee
op.
In een auto kwam hierbij een hoogge
plaatst Duitsch officier met een ordonnans
uiede, die op het Lange Voorhout ongeveer
tegenover het A.N'.P.-kantoor stopte.
De ordonnans begaf zich naar Hotel des
Indes en meldde zich daar. Eenige oogen-
blikken later verscheen de Duitsche gezant,
graaf Zech zu Burekensroda, die in Des
Indes verblijf hield, in civiele kleederdracht
en blootshoofds.
Hij begaf zich naar den generaal en bei
den brachten elkander den Duitschen groet.
Na eenige besprekingen, welke zich al
•wandelende afwikkelden! vermoedelijk om
het gesprok zoo vertrouwelijk mogelijk te
houdien) stapten beiden in de auto die
naar de binnenstad wegreed in de rich
ting van de woning van den Duitschen
gezant. Ongeveer tien minuten later ver
scheen de auto opnieuw. Thans bevatte de-
ee behalve genoemde Duitsche opperoffi-
cier en de .gezant, nog twee marine-officie
ren van hoogen rang alsmede twee land
machtofficieren. Zij wandelden langs de
Duitsche troepen, die opgesteld stonden en
brachten het militair saluut. De gezant be
antwoordde het saluut met den Duitschen
handgroet. Allen begaven zich toen naar
Hotel Des Indes.
Inmiddels waren nog Nederlandsche troe
pen op het Lange Voorhout aanwezig. Met
belangstelling bekeken zij op een afstand
de Duitsche motorrijders, alsmede een Duit
sche tankwagen.
Te ongeveer zes uur verzamelden zich op
bevel van Nederlandsche officieren, ver
schillende groepen Nederlandsche soldaten
en klonk het bevel: wapens inleveren. Dit
geschiedde op de grasperken van de laan.
Enkele soldaten Weven met het geweer be
wapend, vermoedelijk aangewezen als ver
sterking van de plaatselijke politie voor
orde-handhaving.
Na zessen kwamen reeds nieuwsgierige
burgers opdagen. Contróle van legitimatie
bewijzen was er niet meer.
Al heel gauw werden met de Duitsche
Soldaten gesprekken aangeknoopt, die van
een dergelijke afleiding allerminst afkeerig
waren. Voor zoover wij konden waarnemen
ging men, zonder eenige terughouding, op
de gesprekken in. Wij hadden een gesprek
van ongeveer een kwartier met enkele
van hen, aldus het A.N.P.
Zij vertelden ons, dat zij zoowel de toch
ten door Tsjecho-Slowakije als Polen had
den meegemaakt en nu reeds wisten dat
zij straks naar België zouden gaan. Vooral
ffc Polen, zoo vertelden zij ons, hadden zij
zware tochten uitgevoerd. Soms vijfhonderd
kilometer in de motor op een dag. Een
enkele maal hadden zij in veertien dagen
niet anders geslapen dan zoo nu en dan
afwisselend op zulk een tocht in de „zij-
doorRoy Vickers
23
Eigenaardig genoeg was Torrance over
tuigd. Indien Vanderlem en Annabelle inder
daad in het geheim samenwerkten en begre
pen hadden dat zij hen bespionneerde, zou het
voor Annabelle onnoodig zijn, dit feit bekend
te maken. En toch, als Annabelle niet samen
werkte met den man met het rattengezicht,
dan moest het puur toeval geweest zijn, dat
de leerares, toen zij bij Vanderlem was, toe
vallig trouwde met...
„Zullen we het kopje koffie in den salon
drinken?" zei Annabelle. „Je moet vanavond
biet weer gaan werken, Gerry. Het zou je
opbreken."
Het was Annabelle, die ontdekte dat Tor
rance en Gerald vroeger bezique speelden
en het was Annabelle, die hen ook nu weer
animeerde om te spelen. Terwijl ze aan hun
tweede spelletje bezig waren, ging zij naar
boven.
Enkele oogenblikken speelden zij lusteloos
door, toen sprak Gerald:
„Annabele is naar boven gegaan om te
laten zien, dat zij niet jaloers is. Dat betee-
kent, dat zij nu al denkt, dat er iets is, waar
ze jaloers om kan zijn."
Torrance legde langzaam haar kaart neer.
„Ik was die bediende van het informatie
bureau. Ik ben bi) Vanderlem op bezoek ge
weest om uit te vinden of zij werkelijk
daar in dienst was geweest."
„Waarom?... Goed, zeg maar niets. Maar
je hoorde, dat zij werkelijk van de Vander-
lem's in dienst was?"
..Zij zeiden, dat zij gedurende achttien
bïanden bij hen was geweest."
„Nou, was dat niet voldoende?"
„Jij moet,' 'zei zij en hij speelde een kaart
zonder er naar te kijken.
„Wat dat niet voldoende, Torrance?" her
haalde hij. „Tenslotte moet je toch redelijk
zijn."
fnt11 k ^'at d«arbij vooral trof was het
frasche uiterlijk van deze soldaten. Zij
waren weliswaar bestoft en berookt, maar
ae gezonde gelaatskleur viel duidelijk te
«™~Knen- °0k verzorging liet niets te
wenschen over. Dit zag men juist aan de
kleinigheden: uitstekend geknipt haar.
geschoren en frissche tanden. Aan niets
was te merken dat zij een bijna onafge
broken strijd, als waarvan zij verhaalden,
achter den rug hadden.
Zij vertelden, ook door Rotterdam
te zijn gekomen. Het was met deize
stad vrij bedroevend gesteld, zeiden
zij. Een wijk van vrij grooten om
vang (welke wijk konden zij niet
nader aangeven) was Dinsdag na
twee uur nog geheel plat ge-eho-
ten. Dit was als volgt in zijn werk
gegaan, zeiden zij. De commandant
van Rotterdam had de stad te twee
uur overgegeven. Uit bedoelde wijk
bleef men echter na dien tijd nog
on Duitsche vliegtuigen en Duit
sche troepen vuren. Daarop waren
zestipn tankwagens van het "roo*«-'e
kaliber, ware rijdenden forten, met
kanon bewapend, naar die plaats
gestuurd en men had de geheele
wijk platgeschoten.
Het aantal nieuwsgierigen nam na 8 uur
steeds toe. De vreemde verschijningen in
geheel gecamoufleerde kielen en gecamou
fleerde helm trokken veler aandacht.
Bij een verdere rondgang door de Resi
dentie konden ook op andere plaatsen dan
het Voorhout, Duitsche troepen worden op
gemerkt. Hier en daar stond een tankwagen
en reeds kort na achten hadden Duitsche
soldaten verschillende wachtposten betrok
ken als bijvoorbeeld op het tournooiveld en
rondom het Binnenhof. De controle was
echter vrij soepel.
Het bleek al heel gauw dat het normale
leven zooveel mogelijk was hervat. De
trams reden zeer geregeld. De politie oefen
de hare functies uit als onder gewone om
standigheden en bijna alle winkelzaken
waren geopend. Het verkeer in de stad. ook
in de buitenwijken kon men vrij druk
noemen. Natuurlijk werden de gewijzigde
omstandigheden druk besproken, doch men
merkte niets van eenige agitatie of nervo
siteit. Wel viel het op dat vele militaire
auto's, zoowel Nederlandsche ais Duitsche,
met vrij groote snelheid passeerden.
Ofschoon het uiteraard zeer moeilijk is
een stemming uit een oppervlakkige aan
schouwing te peilen, mag gezegd worden
dat de Haagsche bevolking zich zooveel
mogelijk moeite geeft zich aan den thans
bestaanden toestand aan te passen.
Naar ons uitgangspunt, Lange Voorhout
terugkecrende, constateercn wii, aldus hot
A.N.P., dat men in den tuaschentijd op de
langste zijde van deze laan Nederlandsche
militaire wagons, zoowel personenauto's als
vechtwagens in een rij had geschaard
waarnaast een korte dubbele rij motor
rijwielen.
Om half twaalf was bijna geen militair,
noch Nederlandsche noch Duitsche op het
Lange Voorhout te bekennen.
Sovjet luchtvaartleider bezoekt
Berlijn.
Op uitnoodiging van de Duitsche Luft
hansa is met een speciaal vliegtuig van de
„Aeroflot", de leider van de Sovjet-Russi
sche burgerluchtvaart en lid van den raad
van Volkscommissarissen, Molokof, uit
Moskou op het vliegveld Tempelhof aan
gekomen. Hij werd vergezeld van den
plaatsvervangend leider der burgerlucht
vaart Karioetsjef en andere leidende per
soonlijkheden van zijn staf. In opdacht
van generaal-veldmaarschalk Goering, ver
welkomde de chef van liet algemecne lucht
vaartbureau in het Rijksministerio voor de
Luchtvaart, Ministerial-direktor Fisch, de
Sovjet-Russische delegatie. Bij de ont
vangst waren de Sovjet-Russische ambassa
deur te Berlijn, Sjkwartsef. alsmede ver
tegenwoordigers van het Rijksluchtvaart-
ministerie, het ministerie van Bnitenland-
sche Zaken en de directie van de Lufthansa
tegenwoordig. De Sovjet-Russische de'egatie
zal eenige dagen te Duitsrhland blijven
om de organisatie der Duitsche luchtvaart
in oogenschouw te nemen. (D.X.B.)
„Denk je, dat ik Annabelle haat?"
„Dat weet ik niet. Eenerzijds hoop ik van
wel. Als ik in jouw plaats was, zou ik het
zeker doen, geloof ik."
„Nee, dat zou je niet! Als jij in myn
plaats was, dan zou je haar niet haten je zou
doodsbang voor haar zijn!"
„Dat is belachelijk! Zonder eenig bewijs?'
Torrance sprak langzaam, doch vastbera-
den.
„Neem die laatste kaart weer op, anders
kunnen we het spel niet uitspelen. En het
spel moet uitgespeeld worden."
Gerald raapte de kaart weer op en deed
wat zij hem zei; legde een andere neer.
„Nou?"
„Toen ik gisteren hier kwam. was ik juist
uit'Parijs teruggekeerd, waar ik met meneer
Massiter geweest was. Om te kijl.en wat wij
over Professor Ellister te weten konden ko
men... jij moet weer."
„Dat heb je me niet verteld."
„Dat was ook niet noodig. Je dacht niet.
dat ik je wat wijs maakte, toen ik je vertelde
dat Ellister dood was. Ik ben het zoo te we
ten gekomen. We moesten nog al wat rond-
loopen op onze ontdekkingsreis. Terwijl we
rondliepen, werd ik door een man gevolgd
Hij verloor me bijna uit het oog, toen ik met
Amerikanasche consulaat ging telefoneeren.
Toen kwam hij dichterbij. Hij trachtte te hoo-
ren wat ik zei en voor zoo ver ik weet, heeft
hij het ook gehoord. Geloof je me?"
Doe niet zoo idioot! Ik kan misschien den-
Duitsch opperbevel meldt
Het Duitsche hoofdkwartier deelt over den
strijd in België en Frankrijk het volgende
mede:
In België hebben onze divisies, welke den
terugtrekkenden vijand op den voet volgen,
de Dyle-stelling bereikt. Tusschen Namen en
Givet is de overgang over de Maas in een
breed front geforceerd. Tegenaanvallen, wel
ke de Franschen op den Westelijken oever
met behulp van pantserwagens ondernamen,
zijn afgeslagen. Afdeelingen Duitsche ge
vechtsvliegtuigen en bommenwerpers heb
ben in dezen strijd ingegrepen en een groot
aantal pantserwagens vernield.
Bij het overtrekken van de Maas
in de omgeving van Sedan is in
nauwe samenwerking met de lucht
macht de beschermingswal van
Frankrijk, de Maginot-linie, in zijn
verlenging naar het Noordwesten
doorbroken. Ook hier zijn de Fran-
sche tegenaanvallen met zware ver
liezen afgeslagen.
Bij de aanvallen aan het Saarfront heeft
zich de eerste luitenant van een regiment in
fanterie, Hans Schoene, met zijn compagnie
bij het bestormen van een versterkt rotspunt
ten Zuiden van Pirmasens, door groote dap
perheid onderscheiden.
De strijd in de lucht.
Het zwaartepunt van de Duitsche operaties
in de lucht lag gisteren in de aanvallen op
de verbindingen van den vijand, zijn trans
portwegen en losstations. Vijandelijke po
gingen om de Duitsche gevechtsactie door
het inzetten van sterke luchtstrijdkrachten
te verhinderen, werden met zware verliezen
voor den vijand afgeslagen, zonder de eigen
actie in de lucht hierdoor wezenlijk te storen.
Op een plaats werden alleen reeds meer dan
70 Britsche en Fransche jacht- en gevechts
vliegtuigen omlaag geschoten.
De totale verliezen van den tegenstander
bedroegen op 14 Mei meer dan 200 vliegtui
gen. Hiervan werden door don strijd in de
lucht ongeveer 170 neergehaald, terwijl de
luchtdoeiartilleric 17 omlaag schoot. De
ro?t werd op den grond vernield. 35 eigen
vliegtuigen worden vermist.
Voor de Hollandsche kust.
De gewapende verkenning voor de Neder
landsche kust heeft tot groote successen ge
leid. Zooals reeds in speciale berichten werd
gemeld, werden twee kruisers en een torpedo
jager door bommentreffers vernield, een an
dere kruiser werd door cm bom zwam be
schadigd, een koopvaardijschip van 29.000
ton en vier transportschepen werden ver
nield.
Forten van Luik en Namen ver
overd.
Omtrent den strijd bij Luik verneemt D.X.B.
dat reeds op 13 Mei de forten Lantin en Lou-
cien gevallen zijn. Het fort Tancremont- Pe-
pinster heeft na beschieting door de zware
artillerie zijn vuur gestaakt. Ook zijn twee
lorteii van de vesting-Namen genom°"
De zittingen van den Hoogen Raad der
Nederlanden zijn gisteren weer begonnen
met de berechting van belastinezakcn. Vrij
dag a.s. wordt de gewone civiele zitting
gehouden.
Het gerechtshof begint a.s. Vrijdag weer
met de civiele en strafzittingen. Het ge
bouw van het paleis van Justitie heeft door
eèn bominslag in liet huis van bewa
ring zeer geleden. Men hoopt de zittingzaal
van het Hof voor a.s. Vrijdag in orde te
hebben, anders wordt de zitting in liet ge
bouw van den Hoogen Raad gehouden.
Gisteren heeft ook de Haagsche politie
rechter zitting gehouden. De op de rol ge
plaatste zaken werden voor onbepaald-en
tijd aangehouden. Dit zal waarschijnlijk
ook het geval zijn met de zitting van de
volle kamer van de rechtbank, die op Don
derdag is bepaald.
Het kantongerecht heeft ziin werkzaam
heden eveneens hervat. De militaire gerech
ten zullen voorloopig geen zitting houden.
De Raad van State zal vermoedelijk vol
gende week zijn zittingen hervatten.
ken, dat je je vergist, maar ik zou nooit aan
nemen, dat je me bewust staat voor te
liegen."
„Ik heb het gezicht van dezen man duide
lijk gezien. Het is een gezicht dat je niet zoo
licht vergeet. De man, d'e my in Parijs heeft
gevolgd, is meneer Vanderlem. Jij moet ge
ven voor het volgende spel."
„Dat kun je niet bewyzen," fluisterde hij.
„Natuurlijk niet. Als ik dat kon doen, wa
ren we naar de politie gegaan!"
Gerald begon te geven en hield op, ging
toen door:
„Heeft Vanderlem je herkend?"
„Dat weet ik natuurlijk niet met zekerheid,
maar ik geloof het niet. In Parijs wist hjj
waarschijnlijk niet, wie ik was dacht waar
schijnlijk, dat ik de secretaresse van Massi
ter was en dan was het heel normaal, dat
ik namens Massiter referenties zou vragen
over Annabelle. Maar hij waarschuwde haar
vanavond, dat er iemand geweest was, die
informaties over haar had gevraagd en als
hij mij beschreven heeft, zal zij alles wel be
grijpen."
Toen de kaarten uitgedeeld waren, stond
hij op en schonk zichzelf wat cognac in.
„Dus ben je absoluut overtuigd, dat Anna
belle een misdadigster is?"
„Jij niet?"
„Niet absoluut overtuigd. En dat zou jij
ook niet zijn, met het bewijs dat je mij ge
geven hebt."
„Maar Vanderlem..."
T ARZ AN en de
i
99.
Toen de bewakers Tarzan en O'Rourke als
slaven naar de juwelengroeven hadden weg
geleid, zakte Ahtea moedeloos in elkaar. „Het
is een vreemde liefde, die U voor Tarzan voelt,"
zei Dr. Wong rustig, „een liefde, die maakt
dat U hem wilt laten martelen, zelfs wilt
laten doden." „Ik heb mijn trots, Wong
Tai. Als hij bij me zou willen komen en
doen wat ik verlang," herhaalde de koningin,
dan zou ik hem met mijn liefde omringen.
Doch nu hjj mijn liefde heeft versmaad, zal
ik hem rustig zien sterven in de juweelen
groeven, of in de strijd, die p'.aats zal vinden
tussen hem en den machtigen Mungo."
„Wanneer zal de strijd plaats vinden?" vroeg
de Chinees onverschillig. „Op de derde dag
van het feest van Pantu, dat is over tien
dagen." „O, dan is de tijd kort," mompel
de Dr. Wong in zichzelf. „Wat zei je?" vroeg
Ahtea. „Ik zei o hemel dat de tijd nog
lang is..."
Inmiddels renden d'Arnot en Ukah als
wanhopigen door de jungle om hulp te halen
in Rator. Maar het scheen dat het met hun
reis spoedig gedaan .zou zijn. Achter hea
brulde een leeuw. Het was de korte, opge
wonden kreet, die aan de sprong voorafgaat,
De niededeeling van liet opperbevel van
het Duitsche leger, dat de Nederlandsche
opperbevelhebber zich had overgegeven,
wordt in de Duitsche pers druk be-proken.
In hun commentaar wijzen de bladen er
op, dat de bezetting van Nederland een
groot, strategisch succes is voor Duitscli-
land tegen Engeland. De bedreiging uit
de lucht tegen Engeland is thans vervier
voudigd.
De „Berliner Boersen Zeitune" schrijft,
dat vijf dagen nadat Duitschland het
zwaard had getrokken, Nederland zijn te
genstand heeft opgegeven. De Duitsche op-
marsch kon niet worden ongehouden door
pantserwerken, kanalen en inundaties.
De provincie Zeeland, waar blijkbaar het
opperbevel geen macht meer heeft, is als
laatste recht van het gebied nog in handen
van den vijand. Toch kan men thans reeds
zeggen, dat Nederland niet meer onder het
zwaard, doch onder het schild van Duitsch
land staat.
Thans is een gunstige positie ontstaan,
op de eerste plaats voor de luchtmacht. Na
dat door de bezetting van de kustplaatsen
in het Westen van Noorwegen de afstand
tusschen de bases van de Duitsche lucht
macht en de strategische punten aan de
kust tot de helft was verkort, is thans door
de bezetting van de Westkust van Neder
land de vlicgafstand tot de Zuidkust van
Engeland verkort tot 200 k 300 K.M.
De „Deutsche Allgemeine Zeitung" schrijft,
dat Nederland het offer van den Engel-,
schen oorlog is geworden. In België en
Frankriik s'ooten de Duitsche legers met
succes door.
Ja, ik weet alles van Vanderlem af," viel
hy haar ongeduldig in de rede, ,,'t Is ontzet
tend lastig, om dat te verklaren. Maar tegen
Vaderlem wist je voor vanmiddag niets. En
voor vanmiddag was je overtuigd, dat Anna
belle een misdadigster was. Waarom
Daar zij niet antwoordde, vervolgde hij:
„Je hebt andere feiten, die je voor me ver
borgen houdt." Zij rilde en hij drong aan.
„Kom, Torrance. Zeg op!!"
„Geen feiten. Ik dacht, dat het feiten wa
ren, maar ze zijn niet mogelijk."
„Vertel," fluisterde hij en zijn opgewekt
heid ging op haar over.
„Goed!" zei zij, „dat zal ik 9traks doen. Ga
door met spelen. Dan kan ik gemakkelijker
praten. En er bestaat een kans, dat zij nog
binnen komt. Ik zei je toch, dat ik doodsbang
voor haar ben."
Nu was het haar stemming, die op hem
overging. Zijn hand trilde, toen hy de eerste
kaart neerlegde.
Torrance dacht lang na, vocht tegen haar
angst, dat hij haar niet zou gelooven. Ook zij
legde een kaart neer en toen:
„Vertrouw je me?"
„Heelemaal. In alles. Maar dat wil niet
zeggen, dat ik jouw conclusie aanneem."
„Ik vertrouw jou ook in al'es. Daar ga ik
je nu een bewijs van geven... Die geheimzin
nige vrouw die de politie opbelde..."
Het haperen in haar stem zei hem alles.
„Mijn God JIJ!"
„Ga door met spelen of ik word gek. Luis-
De Opperbevelhebber van Land- en Zee-
macht maakt bekend:
Aangezien de mogelijkheid zou kunnen
bestaan, dat het desbetreffende bevel niet
alle onderdeden der meerwacht heeft be
reikt, gelast de Opperbevelhebber van Land
en Zeemacht nogmaals en thans mede
langs dezen weg allen commandanten van
de Weermacht, behalve die in Zeeland,
dat geen wapens, munitie of materieel on
bruikbaar mogen worden gemaakt.
Alle commandanten, die dit lezen, moe
ten dezen last onverwijld aan de naast
hoogere en aan de ondcrgestelde comman
danten doorgeven.
ter. Ik was in het huis, terwijl Oom Julius
vermoord werd. Of tenminste weinige oogen
blikken daarna Ik weet het niet. Ik wist niet,
dat hij vermoord was, totdat jy het me ver
telde."
„Toen de klok negen sloeg, ben ik het huis
stilletjes door het raampje van de pro
visiekamer binnengeslopen."
„Waarom?"
„Dat doet er niet toe. Dat zal lk je nooit
zeggen. Maar je zult toch niet gelooven, dat
ik er heen ging om Oom Julius te vermoor
den."
„Nou?"
„Ik hoorde boven Iemand loopen. Ik dacht
dat het een inbreker was en ik was natuur
lijk wel bang, maar niet doodsbenauwd. Ik
liep zachtjes de eetkamer binnen en ging in
den uitbouw op de kussens staan. Ik hoorde
een vrouwenstem tegen een man zeggen, in
den salon op den uitkijk te blijven staan. En
toen kwam de vrouw binnen. Ik zag haar tus
schen de gordijnen door. Ik...
Zy zweeg. Hij wachtte.
„Ga door. Wie was die vrouw?"
Zy keken elkaar aan en er waren geen
woorden meer noodig.
HOOFDSTUK XXV.
In een kringetje rond.
„Onzin!" riep hy uit, „ik heb je gezegd,
dat Annabelle in Parijs was."
„Ja, dat weet ik. Als zij met jou in Parijs
was dan valt er niet meer over te praten.
Maar toen je haar den volgenden ochtend op
mijn kamer aan mij voorstelde, was ik er van
overtuigd."
„Ik zal je niet nóg eens vragen, of je mij
gelooft," haperde zij, „ik weet, dat je dat
doet."
„Hou toch op met je gepraat over ver
trouwen!" Zijn zenuwachtigheid maakte hem
ruw en hij dwong zichzelf tot kalmte. „Wat
ik beweer, heeft er niets mee te maken
of ik je geloof of niet... Er kunnen heele
gekke dingen met ons verstand gebeuren
vooral in moeilijke tijden. B enje er zeker van,
dat je werkelijk in het huis bent geweest?"
Zij wachte en koos met zorg haar woorden.
Wordt vervolgd.
