H8T GSHeim unn
Londens elifewijk
eenzaam en verlaten
en de
vuren van Tohr
Onze soldaten
vrij man
7 orranee
Esdale
Een kans voor
den so'daat
door Edgar 'Rice Burroughs
Wk
Radioprogramma
i
Mr* Rost van Tonningen
weer thuis
Onze mijnen zijn intact
GEEN BENZINE VOOR
PLEZIER
Vrachtaufo's 8 dagco in
Duitschen dienst
TOCH NOG
EEN VIERDAAGSCHE?
FEUILLETON
EEN BOLWERK VAN ZAKKEN
ZAND VOOR LEEGE HUIZEN.
De verdere demobilisatie. Er is
nog veel opruimingswerk!
WERKLOOZEN WEER NAAR
HET LEGER TERUG!
Was het Nederlandsche leger, 'tot dusverre
krijgsgevangene, thans kunrrtm onze solda
ten zich als vrij man besotiouwen.
De Fiihrer heeft nameiijk een verordening
aan den opperbevelhefeber in Nederland ge-
zonden, waarin 0.111. wordt gezegd:
De Nederlandr/ch'e soldaat heeft overal
met open vizier en eerlijk gestreden en on
ze gewonden en gevangenen dienovereenkom
stig goed lxihandeld. De burgerbevolking
heeft niet Han den strijd deelgenomen en
zich tegenover onze gewonden eveneens
naar de 'wetten der menschelijkheid gedra-
gen. Ik heb derhalve 00k voor Nederland be-
slotea, toestemming tot vrijlating der gevan-
gen Nederlandsche soldaten te verleenen.
DE DEMOBILISATIE.
Bij de volgende etappc van demobilisatie
mag een militair alleen dan met groot verlof
•worden gezonden, indien hij aan den com
mandant van het betrokken enkelvoudig oor
logsonderdeel een verklaring van werkge-
vers, familie a.a. kan overleggen, waaruit
blijkt, dat hij door loongevenden arbeid dan
wel amdere wijze in eigen onderhoud kan
voorzden, altbans niet ten laste van de ge-
meenschap zal komen.
Bedoelde verklaring moet zijn gelegali-
ecerd
a. Door den betrokken burgemeester.
b. Voor hen. die in overheidsdienst zijn,
door het betrokken diensthoofd ter plaatse.
Aangezien een volgende etappe van demo-
hiliseeren binnenkort is te venvachten,
wordt aan alle militairen, die voor groot ver
lof in aanmerking wenschen te komen, in
overweging gegeven voor de verkrijging van
bovenbedoelde verklaring reeds thans het
noodige te verrichten.
Den militairen wordt er bovendien met
nadruk op gewozen, dat gedemobiliseerden
geen aanspraak kunnen doen gelden op
steunverleening wegens werkloosheid.
Ook werklooze zeemiliciens moe-
ten zich melden.
De regeling dat gedemobiliseerden, die
geen work hebben kunnen vinden en zich
voor steun hebben aangemeld, onverwijld
naar de depots moeten tcrugkeeren geklt
ook voor zeemiliciens.
Men moet kunnen aantoonen, voor 8 Ju-
ri week te kunnen krijgen.
Allen, behoorende tot de zeemilitie moeten
zich melden bii: het marinedepot Rotterdam
Museumplein 1, voorzoover zij met groot ver
'lof van dat depot of van het depot Ouden-
hoorn vertrokken;
Het marinedepot Den Haag. Roningstraat
f?. voor zoover zij met groot verlof vertrokken
van dat depot;
Het marinedepot Amsterdam, marine-ka-
zerne, voor zoover zij met groot verlof ver
trokken van dat depot, vanuit IJmuiden, of
\annit Den Holder;
Militairen der zeemacht voor zoover zij
met groot verlof vertrokken van de depots
vaartuigendienst Rotterdam of Amsterdam
keeren in hot bovenbedoelde geval op die
depots terug.
OPRUIMEN!
Uit Den Haag vernemen wij nog, dat de
tweede 50 procent van de Ned. weermacht
voorloopig nog niet zal kunnen worden ge-
demobiliseerd, onder meer omdat nog veel
opruimingswerk moet worden verricht.
Hartelijk welkom door zijn geest-
verwanten.
Door een duizendtal nationaal-socialisten
en geestverwanten is mr. Rost van Tonnin
gen, lid van de Tweede Kamer, de hoofdop
steller van het Nat. Dagblad, gistei'en bij zijn
terugkeer in Den Haag een hartelijk wel
kom bereid. Men weet, dat de heer Rost van
Tonningen behoorde tot de 21 Nederlander
die kort voor den oorlog werden geinter
neerd en door de Duitschers te Calais, waat
zij na vele avonturen waren verzeild ge-
raakt, zijn bevrijd. Behalve de heer Rost van
Tonningen arriveerden drie van zijn lotge-
nooten.
Na zijn familie te hebben begroet, hield
de heer Rost van Tonningen een toespraak
waarin hij o.a. zeide:
Gij en wij alien hebben gevochten voor ons
volk. Wij zijn het geweest, die dezen oorlog
niet hebben gewild. Als het aan ons had gc-
legen waren de offers niet gevallen en wa
ren de vele wonden in ons volk niet gesta
gen. Thans is het onze plicht den blik voor-
uit te werpen. Wat thans geboren wordt is
een bond van de rassen van het Noorden en
daarin zullen wij onze nieuwe taak met over
tuiging en vertrouwen hebben te vervullen".
Als transportmoeilijkheden zijn
overwonnen, wordt de levering
hervat.
Ileerlen, 1 .Tuni. De directies van de
stcenkolenmijnen in Limburg berichten ons,
dat zij hopen zeer spoedig in staat te zijn de
levering van haar producten in het geheele
and te hervatten, zij het voorshands op be-
>erkte schaal.
Alles hangt af van het herstel der trans-
.ortwegen te water en te land, waaraan met
nspanning van alle krachten gewerkt
wordt. Dit werk heeft een gunstig verloop,
en vermoedehjk zal men daarmede eerder
gereed zijn dan aanvankcli.jk wercri aange-
nomen.
De mijnen zelf zijn alle in tact en in be-
drijf. De geproduceerde kolen worden op
voorraad genomen en kunnen onmiddellijk
verzonden worden, zoOdra transport moge-
lijk is.
door: Roy Vickers
38.
Torrance trachtte te gehoorzamen maar zij
kon geen voet verzetten. Het was alsof zij
een nachtmerrie had, dat vreeselijke oogen-
blik in de nachtmerrie, dat vooraf gaat aan
het tarten van het monster.
De agent die naast haar stond, nam haar
hij den arm. Hierdoor kwam hij tussdhen
haar en Vanderlem te staan. De betoovering
verdween en zij liep met vasten tred naar den
den anderen kant van de tafel.
„Zeg eens, inspecteur," zei Vanderlem. „Als
u het mij vraagt, dan lijkt dit veel op chan
tage."
De inspecteur wendde zich naar Torrance.
„Nu, juffrouw Esdale?"
,,Laat hij mij maar van chantage beschul-
digen," riep Torrance uit, en toen, „ik be-
schuldig hem van den moord op meneer Ju
lius Saranack, wonende Hilfoot, Calling-
ham."
HOOFDSTUK XXXVII.
Nette meisjes mogen geen...
Gedurende vijf vreeselijke seconden, zat
Torrance op heete kolen. Zou de politie haar
gelooven. Zouden zij Vanderlem laten gaan,
voordat zij een uitleg kon geven?
Vanderlem lachtte kort.
,,Nou, als het niet meer is, dan herroep ik
alles, wat ik over chantage zei".
De Inspecteur keek ernstig.
„Een beschuldiging van moord is een ern
stig ding, Juffrouw Esdale en als het niet be-
wezen kan worden..."
,,Dat kan ik", viel Torrance, die even in-
drukwekkend kon spreken als de inspecteur,
hem in de rede. „Meneer Julius Saranack
werd om ongeveer negen uur vermoord, op
den elfden van dezen maand. Om ongeveer
zes minuten over negenen zag ik dezen man
het huis verlaten"*
De schaarsche voorraad laat dit
beslist niet toe.
Het Departement van Handel. Nijverheid
en Scheepvaart maakt bekend, dat de hou-
ders van vergunningen tot hot verbruiken
van motorbrandstof ten strengste verboden
is bun wagens voor genoegen en voor an-
dere particuliere doeleinden te gebruiken.
Het hceit zoowel den Duitschen als
den Nederlandsthen autoriteiten te-
leurgesteld, dat aan dezen regel niet
genoegzaam de hand wordt gehou-
den.
Het spreekt van zelf, dat, waar de Duit-
sche en Nederlandsche autoriteiten al het
mogelijke doen, om de aanwezige \oorraad
motorbrandstof zoo oordcelkundig mogelijk
te verdeelcn om het economische leven zoo-
veel mogelijk to stcunen, het ten zeersle af
te keuren is, dat de tot nu toe afgegeven
vergunningen blijken te worden misbruikt.
Die dat toch doen, zullen strong worden gc-
straft, terwijl hun vorgunning zal worden
ingetrokken.
Voor vervoer en verzorging van-
vluchtelingcn in Belgifi.
In opdracht van den Commissaris der Ko
ningin in Noordholland, hebben eigenaars
van vrachtauto's met laadvermogen van an-
derhalve ton en meer, voor zoover deze ei
genaars geen ontheffing bezitten voor het
benzine- of dieselautoverbod, vanochtend om
8 uur zich met hun auto's moeten melden.
De waarde der auto's werd door Nederland
sche schatters bepaald, waarna de wagens
door de Duitsrhe overheid werden overge-
nomen ten behoeve van vervoer en verzor
ging in Belgie van vluchielingen, enz.
Het is de bedoeling dat de auto's acht da-
gen zullen worden gebruikt, waarna ze door
de eigenaars moeten worden teruggekocht.
Aan de vrachtautohouders is aangeraden
hun voertuigen ook tijdens dit gebruik door
de Duitschers te laten besturen door de
chauffeurs, die gewoonlijk do wagens be-
stuurden, De chauffeurs ontvangen van de
Duitsche overheid als vergoeding f8 per dag.
Voor onze omgeving moest men zich mel
den hedenmorgen 8 uur in Alkmaar.
Bij marechaussee o! politietroepen.
Naar wij vernemen, wordt voor gevvone en
buitengewone dienstplichtigen de gelegen-
heid geopend om zich op te geven voor een
verbintenis bij het corps Kon. Marechaussee
en mogelijk ook bij de Militaire Politietroe-
pen. Tot het onderzoek worden slechts zij too
gelaten, die wegens werkloosheid of anders-
zins thans nog in dienst zijn.
Besprekingen verloopen gunstig.
Naar wij vernemen is het mogelijk, dat
de „Vierdaagsche" toch nog doorgaat.
De besprekingen met de Nederlandsche en
Duitsche autoriteiten zijn, naar verluidt,
niet ongunstig verloopen tot dusver. In Nij-
megen sijn alle moeilijkheden nog niet
overwonnen
Het bekende Eaton Square te Londen le-
vert thans een merkwaardig schouwspel op.
Aan bijna elk huis prijkt een bordje: „Te
Koop". Van de 120 huizen, welke dit plein
omzoomen, hetwelk tot de voornaamste en
duurste wijken van Londen behoort, zijn
er op het oogenblik nog slechts zes be-
woond.
Enkele jaren geleden telde het plein on
der zijn bewoners nog den tegen woordigen
minister Chamberlain, alsmede den gewe-
zen minister-president Baldwin. Trouwsen,
tot de eigenaars van deze groote, drie of
vier verdiepingen hooge huizen behooren
verschillende ministers. Dit geheele hui-
zenblok werd gebouwd in bet jaar 1827,
drie jaar voor den dood van koning George
IV, wiens naam deze bouwstijl draagt.
De wcrkelijke eigenaar van dit plein is
ite hertog van Westminster, die de huizen
heeft verkocjit op een tormiin van 00 jaar.
In den loop van dozen termijn kan een der
huizen wel twaalf of meer malen verkocht
worden, waarbij de prijs natuurlijk van jaar
tot jaar lager wordt.
0
Verlaten huizen en vergane glorie.
Onder de regeering van Koningin Vic
toria beleefde Eaton Square, evenals de
andere groote squares in het Westen en
Zuidwesten van Londen, zijn glorietijdperk.
Doch ook na den wereldoorlog bleven deze
huizen omgeven door een uiterlijken glans;
en nog in den vorigen zomcr kon men hier
een pracht en praal aanscbouwen als bijna
nergens elders in Europa. Waar men naar
binncn kon zien, ontwaarde men de kost-
baarste meubelen, artistie-k porselein,
prachfige schilderijcn een interieur, dat
met de grootste zorg werd ondcrhoudcn.
Tlians echlcr zijn de vensters beplakt met
sfrooken bruin papier en door zakk-en zand
beschermd. De kopercn deurkloppers zijn
groen uitgeslagcn. In enkele gebouwen zijn
soldaten ondergebracht.
De oorspronkelijke bewoners van Eaton
Square hebben Westminster den rug toe-
gekeord. Ook Lord Halifax, die een der hui
zen bewoonde, heeft er de voorkeur aan ge
geven. zijn intrek te nemen in een hotel
bij Hyde Park. De vorige oorlog heeft een
groote bres gestagen in de fortuincn derge-
nen. wior rijkdom het hun mogelijk maak-
te, dergelijke huizen te bewonen; en de
hnidigc oorlog vergt nog veel zwaarderc
offers van Engelands nationaal vcrmogen,
zoodat bet te voorzien staat, dat niet vele
van do vropgere bewoners van deze elite-
wijk de gordijnen van de huizen aan het
Eaton Square weder omhoog zullen halcn,
als de oorlog afgeloopen is.
TARZAN
114.
Even later kwamen Mongo, Dr. Wong en
een half dozijn bewakera naar de groeve toe.
De bewakers droegen halskettingen van goud
en ijzer. ,,Wat voor den duivel heeft dat nu
weer te beteekenen?" vroeg O'Rourke ver-
baaad. Tarzan boog ieta naar Kailuk over en
sprak zijn vermoeden uit over de komat van
de atoet. Kailuk achudde meewarig het hoofd.
„Ze komen om de alachtoffera uit te zoeken
voor het feest van Pantu. De sterken krjjgen
een halaketting van goud. Zij moeten vechten
tegen de leeuwen van Ahtea. De zwakken
krijgen een ijzeren band om. Zjj gaan in de
vuren van Tohr." ,,En wanneer worden ze
uit de groeve gehaald?" vroeg Tarzan. „Niet
Z-II4
voor de dag van het feest," antwoordde de
Rothoriaan. De aapman grijnsde even. „Zeg
dan tegen de mannen, dat ze zich gereed hou-
den voor de aanval op de nacht voordat ze
de groeve zullen verlaten. Het is beter vech-
tende te sterven, dan als voedsel voor de
leeuwen te worden geworpen of in de vuren
van Tohr terecht te komen." Mungo liep
naar O'Rourke toe en sloot een gouden band
om diens. hals. „En wat voor band heb j«
voor mij?" vroeg Tarzan. „Geen enkele, want
Mungo zal tegen Tarzan vechten," lachte de
reus. ..Mungo doodt vlug, met blote handen
en krijgt dan het meisje Janette als premie
tot vrouw!"
DINSDAG 4 JUNI 1940.
Jaarsveld. 414.4 m. AVRO uitzending. G.30
6.50 VPRO.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Gramofoonmuziek.
8.30 Orgelspel.
8.50 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Ensemble Jonny Kroon (11.0011.20
Huishoudelijke wenken).
12.00 Pianosoli.
12.15 AVRO-dansorkest.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00 Omroeporkest en soliste.
2.00 Declamatie.
2.20 Piano-voordracht.
2.50 Gramofoonmuziek.
3.30 Officieele berichten.
4.00 Gevarieerd concert (opn.).
5.00 Voor de kinderen.
5.30 AVRO-Amusementsorkest en solist.
6.30 Jeugduitzending.
6.50 Gramofoonmuziek.
7.00 Leden van het Omroeporkest.
7.30 Officieele berichten, eventueel reportage.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Gramofoonmuziek.
8.40 Omroeporkest, solist en het Hilversum-
sche vrouwenkoor.
10.00 Berichten ANP. Sluiting.
Kootwjjk. 1875 m. NCEV-uitzending. 11.15
11.30 n.m. Berichten.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Gewijde muziek (gr.platen).
8.20 Gramofoonmuziek.
9.00 Berichten (Fransch).
9.15 Gramofoonmuziek.
11.15 Berichten (Engelsch).
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 Quintolia (12.45—1.00 Berichten ANP),.
1.30 Gramofoagimuziek.
I.45 Berichten (Fransch).
2.45 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
3.15 Berichten (Fransch).
3.30 Vervolg van 2.45
4.45 Appollo-ensemble en gramofoonmuziek.
6.15 Berichten (Engelsch).
6.30 Orgelspel en gramofoonmuziek.
7.30 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Berichten (Engelsch).
?„3!LBel Cant0 (9.159.30 Ber. Engelsch).
10.00 Berichten ANP.Sluiting.
II.1511.30 Berichten (Fransch).
Torrance voelde dat de politie haar ge-
loofde, haar de woorden uit den mond keek.
„Ik heb verkeerd gcdaan, door mijzelf niet
eerder aan te geven" vervolgde zij. ,,En ik
verwacht, dat ik er voor gearresteerd zal
worden. Ik ben geheel bereid om naar de ge-
vangenia te gaan. En ik ben nu bereid een
volledige verklaring af te leggen omtrent de
dingen, die ik gezien heb, voordat ik de politie
opbelde, dat er ingebroken was. Op dat
oogenblik sprak ik van inbraak, omdat ik
niet wist dat er een moord gepleegd was.
Ik..."
Het volgend oogenblik kreeg zij een slag en
werd zij tegen den grond gegooid, daar de
brigadier zich voor haar had geworpen. En
precies op tijd want Vanderlem was als
een beest, met zijn hoofd naar voren, over
den tafel heen gesprongen en zijn handen
grepen naar haar keel.
Zij voelde dat zij opgetild werd, en dat men
haar half droeg, half uit het middelpunt van
het gevecht gooide. Er was een geschuifel van
voeten, er klonk geschreeuw, een heesche gil
en het versplinteren van glas.
Zij werkte zich oVereind. De brigadier wan-
kelde met zijn handen voor zijn oogen, ach-
terwaarts tegen den muur. Vlak naast haar,
lag de jonge kerel die hen had gearresteerd,
bewusteloos en bloedend door een alag met
een ploertendooder. Toen praatte iedereen
dooreen fluitjes schrilden mannen ren-
den het gebouw uit motorfietsen roffelden.
De gebroken ruit zei haar, op welke wijze
de rat ontvlucht was.
Zij werd opgetild en op een bank neerge-
legd. Zij zag alles in een waas, maar was
niet bewusteloos. Het was of er bijna dade-
lijk een dokter kwam, die zich over haar heen
boog en zij vertelde hem, een beetje onsamen-
hangend, dat zij niets mankeerde.
,,Geef haar maar wat cognac en laat haar
maar even stil liggen", beval hij en ging
toen de mannen met de draagbaien helpeu,
die de gewonde agenten naar het ziekenhuis
vervoerden.
Even later kwamen er twee vrouwelijke
agenten b'nnen en hielpen haar naar een
andere kfemer loopen, hoewel zij dit kon doen
zonder hun ondersteuning.
Het was een soort wachtkamer, met een
groote rustbank. Zij wilden, begreep zjj, dat
zij op de bank zou gaan liggen, hoewel zij zich
goed genoeg vcelde, om te zitten.
„Ik heb een paar bl?.uwe plekken; geloof ik,
maar ik ben er verder best afgekomen", ver-
zekerde zij hen. ,,Als de Inspecteur mij spre
ken wil, knn ik best antwoord geven on ziin
vragen".
Een van hen ging weg om haar bericht
door to geven en kwam niet terug. Binnen
een half uur kwam de inspecteur en werd
vergezeld door iemand met een militair uiter-
lijk, die nog in smoking was.
,,De Hoofdcommissaris zal U een verhoor
afnemen, Juffrouw Esdale", zei de Inspecteur.
Meineedl! Zij had haar weg gekozen en
zou er nu bij bljjven. Bovendien was het zeer
waarschijnlijk, dat zij haar nu zouden ge
looven.
„Ik hoor, dat U het middelpunt bent ge
weest van een vechtpartij, Juffrouw Esdaie",
zei de Hoofdcommissaris. ,,Als U Iifever op de
rustbank wil gaan liggen, doet U dat dan
gerust".
„Nee dank U. Ik wil liever aan tafel zit
ten".
Zij gingen juist zitten, toen de brigadier
hijgend binnen kwam.
„En Brigadier?"
,,Glad ontkomen, commissaris. Hij moet een
wagen genomen liebben",
,,Wat! Je wilt mij toch niet vertellen, dat
een man met een groot gat in zijn voorhoofd
en zijn kleeren aan flarden, jullie met z'n
alien de baas is geweest. Heeft niemand hem
zelfs gezien?"
„Ja, commissaris. Agent Norall moet hem
gezien hebben. Hij moet hem ook aangepakt
hebben. Wij vonden Norrall in Ash alley
dood, volgens den dokter. Hij zei, dat hij ge-
wurgd was, geloof ik".
Torrance deed haar handen voor haar
oogen. Flauwtjes hoorde zij dat de Hoofd
commissaris aandrong, dat zij nog wat cognac
zou drinken, doch zij weigerde.
HOOFDSTUK XXXVIII.
IMeineed plegen.
Een kop sterke koffie bracht haar tot
kalmte en teen was Torrance gereed.
„Ik zal Uw uitleg, dat U harder gereden
heeft dan de maximum snelheid toelaat en dat
U een valschen naam heeft opgegeven, aan-
nemen, on dan wordt dat verhaal geschrapt,"
zei de Hoofdcommissaris tegen haar. „En nu
wilde ik graag alles van tr hooren, wat U
dien avond in het huis Hillfoot gezien
hebt."
Hij kende, beter dan de inspecteur, Tor
rance' type en hij voegde er aan toe: ,,U kunt
vrjjuit spreken. Er zullen slechts enkele
hoofdzaken worden vastgelegd, dan zal ik, als
we klaar zijn, een verklaring aan mijn secre-
taresse dicteeren en U verzoeken, het te
onderteekenen."
,,'t Is nog al moeilijk om te weten waar ik
mee beginnen moet," zei Torrance.
..Daarmee kan ik U helpen. Hoe laat ging
U dien avond naar Hillfoot?"
„Het sloeg juist negen uur, toen ik door het
raampje van de- provisiekamer klom ant
woordde Torrance. „Ik liep naar de hal om
een persoonlijke reden. Toen hoorde ik boven
stemmen. Ik had gedacht, dat ik alleen in het
huis was, zoodat ik bang werd. Ik liep atille-
tjes de eetkamer binnen en verborg mij in den
uubouw. Voordat de gordijnen dichtgetrokken
werden, had ik mij er al achter verborgen.
toen keek ik door den kier."
Zij wachtte juist lang genoeg tot de hoofd
commissaris geruststellend knikte en nam
toen den sprong.
„Er kwamen een man en een vrouw binnen
en zij draaiden het licht op. Ik keek den man
recht in zijn gezicht. Die man was Vander-
lem.
Meineed!
„En de vrouw?" drong de Hoofdcommis
saris aan.
Er bestond geen bewijs tegen Annabelle en
Gerald s principes eischten. dat zij beschermd
zou worden.
,.Ik heb het gezicht van de vrouw niet ge
zien. Ik kan totaal geen beschrijving van
haar geven. Ik zag slechts haar rug, en de
heele eetkamer was tusschen ons en die kamer
is flink groot. Ik zag haar naar den schoor-
steen gaan
Er was slechts dat eene leugentje over Van
derlem De rest van haar verklaring werd in
elk onderdeel volgens voile waarheid afgelegd.
eemgen tjjd sprak zjj over meneer Hart-
andt Massiter. En opnieuw waren de details
waar, maar zij gaf geen aanwijzingen om-
naa^..wantrouwen ten opzichte van
Annabelle. Zij vertelde van haar reis met den
Amenkaan naar Parijs, en dat zij gevolgd
was geworden door Vanderlem.
Zij eindigde met te vertellen, hoe Vander-
r j avond had aangesproken en
haar gevraagd had mee te mogen rijden
let" V°°r vaIsche Smidgen te zul-
De Hoofdcommissaris stelde haar vele vra-
f^aar uit geen enkele sprak twijfel om-
trent haar eigen handelingen zij waren er
hit .P alles omtrent Vanderlem van
d,V hiiL h°ren' T°en riep h« secretaresse,
en "ZZTT met 6en kleine schrijfmachine
honfri^ r een °Psornming van de
hoofdpunten van Torrance' verklaring, welke
zij doorlas en onderteekende.
loen zond de Hoofdcommissaris zijn secre
taresse weg.
anlTsrawerdmerkte dade'iJk d&t Z«n manier
.(Wordt vervolgd),
