nihil en de vuren van Tohr Verwisse'de zuigelingen Bommen op Engeland Groote Clown? en Duitschland In huis blijven tijdens luchtgevechten Alkmaar raakt zijn soldaten kwijt door Edgar Rice Burroughs Radioprogramma Voor dc vrouw FEUILLETON WAAROM TREUR JE, Nuttige wenken van het Prov. Elec. Bedrijf. WANNEER. er voorheen „niet te veel overbleef' aan tafel, zag de huisvrouw zich beloond voor haar werk. Dat zal „andersworden de huisvrouw zal weldra blij zijn, als er iets overblijft voor morgen of een ander mits iedereen maar voldaan is. Zóó is het ook met het stroom verbruik. Een ieder moet voldaan zijn en er moet nog iets over blijven voor anderen, al dus schrijft ons het P.E.N. en vervolgt dan: Ons Bedrijf blijft U vqprhands bezuiniging vragen in Uw eigen belang en in dat van den ander, maar daarnaast staat het Bedrijf ge reed óm U daarbij te helpen, zooveel het mo gelijk is. I Eiken Woensdagmiddag van 2V2 tot 4 uur (2 uur schijnt iets te vroeg te zijn voor de huisvrouw) laten wij U het vèr-doorgevoer- de stapelkoken zien en wijzen U op de groo- te waarde van de nawarmte van de op O ge schakelde electrische kookplaat, waardoor de electrisch kokende huisvrouw de hooikist kan missen. Aanwijzingen voor voedingsproblemen in dezen tijd maken de middagen voor elke huis vrouw van belang. Op verzoek willen wij deze middagen ook in de Provincie houden. II. Onze Electro-huishoudkundigen zoeken U op om Uwe moeilijkheden met U te bespre ken. III. Schriftelijk zijn wij bereid U advies te geven. IV. In het maandblad „Alles Electrisch!' worden recepten gegeven voor deze tijden. In één woord de leskeuken van het Provinciaal Electriciteitsbedrijf te Bloemen- daal, Ignatius Bispincklaan 19, staat thans geheel in het teeken van voorlichtingsdienst voor de huisvrouw. Van Uw kant blijven wij gemeenschapszin vragen. Hoe maken wij thans jams? De jamtijd staat voor de deur. De huis vrouw, die de vruchten moet koopen, zouden wij in overweging willen geven: Bereid Uwe Jams met Penjel of Opckta. Proeven hebben bewezen, dat U vrijwel even duur uitkomt. U bespaart stroomkosten door korten kook tijd en krijgt méér potten, mèt behoud van eene grootere voedingswaarde. Ook hierbij geldt, dat vitaminen buitengewoon gevoe lig zijn voor een langen kooktijd. Heeft U de vruchten zélf en kunt U de overdaad niet op de markt brengen, dan is het te begrijpen, dat U tot de oude methode „inkoken" komt. Alleen zou ik U willen vragen: Overdrijf het voorraad vormen niet. Dit zelfde geldt ook voor de weck. De huisvrouw, die zelf de groenten en vruchten uit eigen tuin kan ver werken, zal natuurlijk als voor heen gaan steriliseeren... alleen doet ook zij wél niet te overdrijven. De overige huisvrouwen moeten bedenken, dat de conserven fabrieken zich zullen in spannen om aan de te verwachten groote .vraag te kunnen voldoen. Inmaak in het zout. Er is ook nog de inmaak in het zout, die weinig risico biedt en toch de huisvrouw de rust geeft „iets in huis te hebben". Zuurkool is daarbij nog vitaminenrijk bo- DOOR A. H. KOBER 9 De knecht knikte: „Al een heele poos. Ik geloof, dat de troep niet meer bestaat. Toen jullie gevallen zijn heeft Fred zijn schouder gekwetst, Alf is er van door gegaan en den schimmel Negro hebben ze doodgeschoten, dus alles naar den maan. En eigenlijk jouw schuld!" Go bleef een oogenblik sprakeloosen kan ik niet hier bij jullie blijven?" stamelde hij tenslotte. „Nee!" De knecht schudde het hoofd. „Ten eerste hebben wij niemand noodig in den stal en ten tweede zou de baas toch zeker niemand nemen, die een ander ongeluk had aange bracht!" Daarmee liet hij den jongen staan. Go sloop als een geslagen hond door het circus. Degenen die hem herkenden keken hem onvriendelijk aan; zij beantwoordden nauwelijks zijn schuchteren groet. Hij ging op een balconplaats zitten en staarde naar de acrobaten, die in de manege repeteerden. Opeens kwamen de tranen hem in de oogen. Een trapèze-artist, die boven kwam om een katrol in de koepel te verhangen, zag hem zitten en vroeg waarom hij huilde. „Ik zoek een baas bij wien ik weer kan Werken," antwoordde Go en vertelde zijn on geluk. De man nam hem mee naar beneden, ging midden in het cirtus staan en riep: „Hallo! Heeft misschien iemand een 3™t" jongen, een leerlongen of een knecht noodig Verschillende artisten kwamen naderbij om Golden te bekijken. Diegenen, die zijn ongeluk hadden bijgewoond, wendden zich dadelijk w-eer af, de anderen vroegen naar zijn lotge vallen en schudden dan het hoofd: niemand kon een invalide gebruiken... „Vraag toch eens even bij de clowns! ried tenslotte een oude kunstrijder. De clowns hadden in het circus de twee grootste garderobes. In de eene huisden de ™?"eVn freeft ons de kans om o» ver- rauw W1Jzen worden verwerkt, ook I en slotte zijn de versche wintergroenten wort«Ien- bieten, koolsoorten, knolselderij rapen, Brusselsch lof, andijvie toch nos Frootere waarde dan de meeste geste riliseerde groenten. Om het kort te zeggen: „Steriliseert oor deelkundig. Mocht de kolenvoorziening niet langer een open \raag zijn, dan wordt daarmede het zorgen voor den dagen van morgen ook weer anders belicht: in de dagbladen zal hiervan kennis worden gegeven. Nog even een goeden raad. Wij namen proeven bij de jamkokerij door een deel \an de suiker te vervangen door glucose b-v. 2/3 suiker. 1 '3 glucose. Wellicht is het product zelfs nog voor glucose-uitbreiding vatbaar. Glucose is een witte stroop, die U bij den hakker of den drogist kunt krijgen. De waarde ervan werd eerder in ons blad uit eengezet Red.) Huisvrouwen, vraagt toegangskaarten voor de Woensdagmiddagen of vraagt een voorlichtingsmiddag in Uwe Gemeente aan. A. R. S. De Berlijnsehe correspondent van „Svenska Dagbladet heeft, in gezelschap van een Duitschen officier, een persoonlijk bezoek gebracht aan de omgeving van Berlijn, waar in den nacht van 22 Juni door de Engel- schen bommen zijn geworpen. Hij bevestigt, dat deze bommen zijn ingeslagen in een woonwijk. Een hom is naast een ziekenhuis ontploft. Uitdrukkelijk stelt de correspon dent vast, dat geen enkel militair object door de Engelschen is geraakt. Bij de Duitsche luchtaanvallen op de oost kust van Engeland zijn ook in de groote olie opslagplaatsen van de Theemshaven en aan de monding van de Humber door inslaande bommen groote branden ontstaan. Verdere doeltreffende aanvallen waren gericht op een reeks Oost-Engelsche havens en vliegvelden, benevens op luchtafweer- en schijnwerpers- stellingen in het strijdgebied. In het zeege bied voor de Humber kreeg een groot in- convooi varend koopvaardijschip een voltref fer op het voorschip. Bngelsche bommen op den Bueckeberg. Engelsche vliegers hebben in den nacht van 21 op 22 Juni bommen geworpen op den Bueckeberg, een bekende gewijde plaats van het Duitsche volk. Hierdoor werd de hoofd tribune, die op den berg staat en waarop jaarlijks de groote dankzegging voor den oogst wordt gevierd, door een bom licht be schadigd.' Een aantal brandbommen viel in de Weser. Een kleine arbeiderswoning werd eveneens licht beschadigd. Menschenlevens vielen niet te betreuren. De Buekeberg heeft geen enkele militaire beteekenis. Ook in de omgeving staat geen enkel miliair object. Ook op Duisburg, Keulen en Bremen wer den bommen geworpen. In de eerste plaats werd een katholieke kerk zwaar beschadigd. In Keulen werd een woonwijk beschadigd, in Bremen werd slechts geringe schade aange richt Het hoofd van den luchtbeschermings dienst te Amsterdam dringt er bij de be volking ten sterkste op aan tijdens het schieten' van luchtdoelartillerie en bij lucht gevechten dekking te zoeken. Het is mogelijk, dat door rondvliegende scherven personen worden getroffen. Het is noodzakelijk in huis te blijven en niet op straat te vertoeven. Zelfs kan ver blijf binnenshuis in de habijheid van ven sters gevaar opleveren. Men is verplicht de bevelen der politie en de aanwijzingen van de daartoe aange wezen vrijwilligers van den luchtbescher- mingsdieftst onmiddellijk op te volgen. Terug naar Amersfoort. Hedenmiddag zullen het 5e, 16e en 21e regiment infanterie, welke voor het grootste gedeelte nog in Alkmaar en omgeving ver blijf houden, naar hun garnizoensplaats Amersfoort terugkeeren De regimenten zul len worden ondergebracht in het barakken kamp „Waterloo" op de Leusderheide. VOETAFDRUKKEN ALS HERKENNINGS- TEEKEN. DE GEDEELDE DOCHTER. Het geval van de Haagsche zuigeling, die door twee moeders werd betwist, en de daaruit voortvloeiende rechtzaak, welke dezer dagen voorkwam, zijn niet eenig in hun soort. In de Vereenigde Staten hebben immers de talrijke gevallen van zuigelin gen-verwisselingen er reeds toe geleid, dat thans in de ziekenhuizen van Californië een nieuw identificatie-systeem met behulp van voetafdrukken werd ingevoerd. Voordien had men volstaan met eenvoudige herken- ningsteekens of naamplaatje*, welke den zuigelingen werden omgedaan. Dit bleek echter zeer ontoereikend te zijn, en men bedacht een ander middel om vergissingen te voorkomen. Het meest afdoende middel bleek toen: afdrukken van de beide voet zolen van den zuigeling. Deze afdrukken worden nauwkeurig geregistreerd, opdat er geen verwisselingen meer mogelijk zullen zijn. De lijnen der voetzolen zijn namelijk evenals die der duimen bij alle menschen verschillend. Een der aanleidingen tot deze maatregel was het geval WatkinsBerry, dat in Chicago plaatsvond. Twee moeders de eene heette Watkins. de andere Berry hadden in eenzelfde zaal en vrijwel op het zelfde moment het leven geschonken aan een zoon, en beide zuigelingen kregen toe vallig denzelfden voornaam: „John". Toen de twee vrouwen het hospitaal verlieten, had men het toevallig erg druk met nieuwe patiënten enz., zoodat men niet veel zorw besteedde aan de afscheidnemende moeders met haar bahies. Een paar dagen later be weerde Mits.. Watkins. dat zij de Berry-baby had gekregen. Mrs. Berry bestreed weMs- waar deze bewering, maar zoo zeker, dat zij er een eed op had durven zweren, was zij toch ook niet van haar zaak. Een college, bestaande uit een chefarts, assistenten, zusters en andere deskundigen moest ten slotte een beslissing nemen; daar de bloed proef echter op niets uitliep, moest, men tot de conclusie komen, dat er geen middel was om het geval met 100 zekerheid op te lossen. De twee moeders kwamen tenslot te tot een definitieve overeenkomst, doch geen van haar is er absoluut zeker van, of zij niet een baby grootbrengt, die eigen lijk niet van haar is. Men had de zuige lingen, voordat de twee vrouwen het zie kenhuis verlieten, de herkenningsteekens afgenomen. Een soortgelijk, doch ernstiger geval vond plaats in Atlanta tusschen de heide fami lies Garner en Pittman. Ook hier waren, volgens opgave bij de rechtbank, twee ba- bies verwisseld. Daar tengevolge van den stand der zaken met de beste wil ter wereld niet kon worden opgelost, welk der twee kleine meisejs, die het onderwerp der zaak vormden, aan Mrs. Garner en welk aan Mrs. Pittman behoorde, velde de rechter het oor deel, dat de kinderen tot hun 17de jaar zouden worden opgevoed door de familie, bij welke zij zich op dat moment bevonden. Op 17-jarigen leeftijd zou elk meisje het recht hebben, een beslissing te nemen ten aanzien van haar verder tehuis Het meisje, dat door de familie Garner werd opgevoed stierf echter op 2-jarigen leeftijd. De Gar- nere, die diep onder den indruk waren van dit overlijden, lieten toen opnieuw hun aanspraken gelden op de dochter der fa milie Pittman. En ophieuw werden er pro cessen gevoerd om Mary Pittman, die maandenlang de dagbladpers bezighielden. Tenslotte kwamen de vier oudere overeen, dat het meisje beschouwd zou worden als de dochter der beide families, en de naam Mary Garner-Pittman zou dragen, tot het kind zelf zal beslissen, welke familie zij tot ouders wil hebben! TARZAN 132. Terwijl hij doodstil op het pad der aanstor mende olifanten stond, beval Tarzan Zwarte Malluk stil te staan. Het grote dier gehoor zaamde onmiddellijk. De anderen, die het voorbeeld van hun leider volgden, bleven eveneens staan. Tarzan ging voort met in een taal van geheimzinnige klanken te spreken. Zwarte Malluk stapte naar voren uit de op eengedrongen kudde. Kahllu, zijn vriend kwam met hem mee. Toen riep de aapman opnieuw een bevel, nu op scherpen toon. Op het bevel van Tarzan sloeg het groote dier zijn slurf om het middel van O'Rourke en zette deze op zijn rug. Een oogenblik later had de slurf Kailuk naast den Ier gezet. Tenslotte tilde Zwarte Malluk den aapman omhoog, die op den breeden nek van het dier ging zitten. „We hebben dit heele veld voor ons alleen," zei O'Rourke, „kijk maar, er is geen levende ziel meer." Nauwelijks had Perry echter deze opmerking gemaakt, of plotseling kwamen er soldaten aanrukken uit de straten, die op de arena uitkwamen. On der het uitstoten van wilde oorlogskreten kwamen de strijders ais een gele golf aanzet ten. Het zag er voor de vluchtelingen somber uit! DINSDAG 25 JULI 1940. Jaarsveld, 414,4 m. NCRV-uitzending. 8.00 Berichten ANP. 8.10 Schriftlezing en meditatie. 8.25 Gewijde muziek (gr.pl.). 8.35 Gramofoonmuziek. 9.45 Revida-sextet. 10.30 Gramofoonmuziek. 11.15 Zang met pianobegeleiding en gramo foonmuziek. 12.00 Berichten. 12.45 Berichten ANP. I.00 Celest-ensemble en gramofoonmuziek. 2.30 Vrouwenhalfuur. 3.00 Viool, piano en gramofoonmuziek. 3.40 Gramofoonmuziek. 4.00 Bijbelezing. 5.15 De „Gooilanders" en gramofoonmuziek. 6.30 VPRO: Jeugduitzending. 6.45 Orgelconcert. 7.30 Reportage. 8.00 Berichten ANP en mededeelingen. 8.15 NCRV-orkest. 9.10 Causerie:: Wat Uw hand vindt om te doen." 9.30 Carillonbespeling (opn.). 9.45 Gewijde muziek (opn.). Hierna: Schrift lezing. 10.00 Berichten ANP, sluiting. KRO-uitzendlng. Kootwijk, 1875 m. 8.00 Berichten ANP. 8.15 Gramofoonmuziek. 9.00 Berichten (Fransch). 4 II.15 Berichten (Engelsch). 11.30 Gramofoonmuziek. 12.00 KRO-orkest. entréeclowns: beroemde lui met groote gages, die in zelf ontworpen costumes eigen scènes speelden, hetzij als pantomisten, hetzij als komische acrobaten of muzikanten. Deze hee- ren clowns traden met zijn tweeën of drieën op; zij bereisden de heele wereld, omdat zij nu eens hier, dan eens ginds als hoofdnum mer geëngageerd werden. En zij hadden dan ook cosmopolitisqhe manieren en spraken een mondjevol van elke taal. Aan de garderobe van de entréeclowns durfde Go natuurlijk niet kloppen; in het gun stigste geval zouden ze hem hebben uitge lachen, maar hij had evengoed een paar oor vijgen of een stomp kunnen oploopen. Doch in de andere garderobe hielden de kleine clowns zich op. Circus Renz had er een heele troep, want zij waren goedkoop en ble ven evenals de dierenoppassers en de knechts meestal jaren lang in dienst als huispersoneel. Zij waren onderscheiden in repriseclowns en tapijtclowns, en hun onderscheid bestond daarin, dat de eersten in de pauzen tusschen twee nummers een grap mochten vertellen, waarvoor zij dan een oorvijg kregen, terwijl de anderen, wanneer de knechts het tapijt voor een acrobatennummer uitspreidden of de manege glad harkten, gedurig over hun eigen beenen vielen, achter elkaar door het circus buitelden en allerlei oeroude grappen ver kochten, waar toch steeds weer om gelachen werd. Toen Go de garderobe van de kleine clowns betrad, werd hij met luid geroep verwelkomd. De meesten hunner hadden hem zien veron gelukken en kenden hem nu terug. Hij moest vertellen hoe het hem in het ziekenhuis ver gaan was en of zijn knoken, weer heelemaai in orde waren. Maar toen hij ten laatste vroeg, of hij niet bij hen mocht blijven en als clown beginnen, werd hg daverend uitgelachen. „Je hebt toch geen costumes, en je kent geen komische rol, je hebt geen dwaze spron gen geleerd, geen cascades, je zoudt niet we ten hoe je eenvoudigste grap moest vertel len," was het antwoord. „Bovendien trekt de oude Renz maar zoo weinig gage voor ons uit, dat wjj er niet aan denken om nog een man méér te laten meeverdienen!" Terneergeslagen stond Go tusschen de clowns. Hij zag zijn laatste hoop om in circus Renz een onderkomen te vinden vernietigd. Toen vroeg Paolo, die bijna zeventig en de oudste clown in het circus was: „Zijn je beenen werkelijk weer heelemaai recht geworden Want je ziet er eigenlijk zoo dom uit, dat ik je misschien als partner ge bruiken kan..." Go liet zijn beenen zien, die inderdaad ge heel recht waren. Paolo trok een teleurgesteld gezicht: „Nee, dat gaat natuurlijk niet. Met die beenen is geen enkel komisch effect te bereiken... dus verdwijn maar, schoone knaap!" „Maar waarheen?" „Dat doet er niet toe, de aarde is groot en rond; we hebben daar allemaal lang op heen en weer geloopen eer we hier terecht kwa men. Zwerven, de wereld over, van her naar der, dat moeten we allemaal; wie pech heeft, brengt het niet ver, maar wie kan wordt er een flinke artist bij; wie bovendien nog geluk heeft, komt als een beroemd nummer terug!" Met deze woorden- liet de oude Paolo den kleinen Golden staan. Op de jaarmarkt in Rostock waren „Wichtlmeyers wonderen" in een groote tent ondergebracht, waarvan de ingang zeer hoog en breed was en beschilderd met levensgroote gestalten in schelle kleuren. Op het podium van deze entree, tusschen de kassa en den ingang in, liep Directeur Alois Wichtlmeyer, heen en weer met een snelheid, die men van een zoo massief man niet verwacht zou hebben. Met een lange stok wees hij nu eens het eene, dan weer het andere der geschilderde wonderen aan en lichtte ze toe met een donderende stem en een groote omhaal van woorden. Wichtlmeyer was middelgroot, en droeg een rokcostume, dat hem iets te nauw scheen en een hooge hoed, die hjj achterover had geschoven, zoodat men zijn heele gezicht zag. Maar Wichtlmeyer's ouderdom viel niettemin moeilijk te schatten. Hij had geen enkel haar meer op zijn hoofd; zijn schedel glansde als een biljartbal? Hij had tallooze rimpels in zijn gezicht, een breede mond, een stevige, vooruitspringende, neus en twee levendige, vroolijk lachende oogen. U moogt Wichtlmeyer's wonderen niet verwisselen met welke andere onderneming ook," riep hij het volk toe, dat voor zijn tent samenstroomde en niettemin aarzelde zich naar de kassa te begeven, waar een mollige, Turksche dame met gesluierd gezicht achter de geldla troonde. Want het geëerde publiek zal in deze kolossale tentoonstelling, die zoojuist uit Parijs is gekomen en de volgende week weer naar Amerika doorreist, geheel unieke, zeer kunstzinnige en bovendien pikante, zelfs opwindende en tegelijk paedagogisch nuttige, hooginteressante en mysterieuze schouwspelen kunnen bewonderen, waarvoor zich in alle landen zelfs koningen en mil- lionairs hebben verdrongen! En dat alles niet meer zooals op de Parijsche wereldtentoon stelling voor tien mark. niet voor drie, voor twee, ja, niet eens voor één, niet eens voor een halve mark, doch heden ais uitzondering 12.30 Berichten (Duitsch). 12.45 Berichten ANP. 1.00 KRO-orkest. I.45-Berichten (Fransch). 2.00 Berichten (Duitsch). 2.15 Rococooctet. 2.35 Gramofoonmuziek. 2.45 Musiquette. 3.15 Berichten (Fransch). 5.00 Berichten (Duitsch). 5.15 Gramofoonmuziek. 5.30 KRO-orkest erf solisten. 6.15 Berichten (Engelsch). 6.30 Musiquette en solisten. 8.00 Berichten (Duitsch). 8.15 Berichten (Engelsch). 8.30 Berichten ANP. 8.45 KRO-Melodisten en solisten. 9.15 Berichten (Engelsch). 9.30 KRO-Melodisten. 9.55 Wij sluiten den dag. 10.1510.25 Berichten ANP. II.1511.30 Berichten (Fransch). voor tien pfennig, tien pfennig dames en heeren! Ja, nu kijkt u verwonderd nietwaar? Nu zet u groote oogen op! Zeker, het is nauwelijks te begrijpen, dat een dergelijke kolossale, origineele tentoonstelling van we reldwonderen slechts voor tien pfennig haar poorten opent! Maar dan is het ook niet mier dan een eenvoudig teeken van gezond ver stand, wanneer ieder van u bij zichzelve zegt: dat mag je niet verzuimen, daar moet je bin nengaan, je zou toch niet meer rustig kun nen slapen, wanneer je dat niet met eigen oogen gezien, aanschouwd en genoten had!" Nu wees htj met zijn langen stok op een wonderlijk wezen in olieverf en begon te verklaren: „Wij vertoonen u in onze eerste afdeeling het wonder van het heelal, den Mars-mensch, gegarandeerd levend van de planeet Mars op aarde neergevallen, den negen-en-twintigsten Februari achttien-negentig, bij de Popocate- petl in de donkerste streek van Afrika, on derzocht door vele geleerden... In onze tweede afdeeling zult u daarna Radumpo den stier- mensch zien! Ook hij is in de volle kracht en bloei van zijn bestaan, op twee beenen, maar met de maag, de honger en de ziel van een stier! Een wonderlijke inval van de natuur, waarvoor Barnum en Baily ons honderdduizend dollar hebben aangeboden. Maar wij hebben Radumpo niet verkocht, om dat wq hem hier in Rostock aan het vereerde publiek wilden laten zien. Gegarandeerd levend!" Hij schepte even adem om met heeache, doch krachtige stem voort te gaan: „In onze derde afdeeling volgt dan een wereldsensatie, die alleen al drie mark waard is, en waarbij de geachte aanwezigen gega randeerd de koude rillingen over den rug zullen loopen: want hier wordt een levend mensch onthoofd! Ik heb de eer erop te wij zen, dat deze enorme sensatie uitdrukkelijk door de politie is toegelaten! Onze origineele onthoofding is ook voor nerveuze toeschou wers uitstekend geschikt, daar het hoofd van het slachtoffer na de voorstelling weer op zijn plaats wordt gebracht, en het levend terug keert... En op deze in zekeren zin bloedige ernst volgt in onze vierde afdeeling een reeks van de meest attractieve wonderen uit het dierenleven, namelijk de sprekende kanarie vogel. welke zijn meester in de Duitsche taal aanspreekt en het wonderbare paard, dat het hoofd daar heeft zitten, waar bij andere paar den de staart hangt en ook omgekeerd... Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 13