RADIO en de vuren van Tohr sfuwt de sport omhoog WAAROM TREUR JE, Groote Clown? Auto rijdt winkel binnen T rambestuurders vrijgesproken PROGRAMMA door Edgar Rice Burroughs Zelf ijverig beoefenaar FEUILLETON MUSSOLINI Mussolini heeft de sportbeoefening in Italië steeds krachtig gepropageerd en er steeds de nadruk op gelegd, dat de sport niet uitslui tend moest worden beoefend om de sport zelf, maar, dat de sportbeoefening als hoofd doel moest hebben: een gezond en krachtig ,volk. Bijzondere belangstelling verdient dan ook ongetwijfeld de beschouwing van Carl Diem, den man van het Duitsch Olympisch Comité jn het Reichssportblatt over de figuur van Mussolini in de sportwereld van zijn land. Carl Diem wijst er in zijn beschouwing op, dat de Duce niet alleen de hoofdleider van de Italiaansche sport is, maar dat hij ook persoonlijk het goede voorbeeld van regel matige en doelbewuste sportbeoefening geeft, een goed voorbeeld, dat ongetwijfeld tot na volging wekt. Ondanks zijn vele bezigheden, weet de Du ce toch nog steeds tijd te vinden voor een vrij regelmatige beoefening van sport, daar het zijn persoonlijke overtuiging is, dat dit niet alleen nuttig maar ook noodzakelijk is. .Volgens hem vindt de mensch zijn even wicht terug in geregelde sportbeoefening. De sport staalt het lichaam en geeft kracht en energie voor het dagelijksch werk. Mussolini leeft zeer eenvoudig, geeft de voorkeur aan plantaardig voedsel, vermijdt nicotine en alcohol, slaapt regelmatig 7 a 8 uur en brengt den avond in den schoot der familie door. De Duce beoefent eiken dag eenigen tijd sport, bovendien bestuurt hij eelf zijn vliegtuig of auto. Hij maakt voorts veel gebruik van den motor of het rijwiel. Boksen, turnen en zwemmen doet hij veel. Hij heeft met zijn zoons gevoetbald, doch dit spel heeft hij later verwisseld voor lawnten- nis. Maar de paardensport is bij hem toch no. 1. Hij geeft daarbij de voorkeur aan het yeel inspanning eischende dressuurwerk, bo ven het gebruikelijke morgenritje vóór het begin van het dagelijksch werk. In het Fo rum Mussolini heeft hij een speciaal voor hem ingerichte turnzaal. In den winter doet hij aan de skisport en kan men hem ook vaak met zijn zonen bij belangrijke voetbal wedstrijden als toeschouwer vinden. Bekend is, dat de Duce tot de Italiaansche geneeshee- ren heeft gezegd: „Wat ge doet om de Italia nen aan frissche lucht, turnen en sport te wennen, zal niet alleen voor het lichaam maar ook voor den geest van groote beteeke- nis zijn!" De Duce eischt van al zijn medewerkers, dat ze plezier hebben in sport. Hij acht het niet voldoende dat ze naar sporj komen kijken, maar ze moeten ook metterdaad een of an deren tak van sport met liefde beoefenen. Aan dien eisch voldoen alle Italiaansche ministers! Graaf Ciano speelt b.v. veel golf en minister Ricci is een goed tornooirijder. Bekend is het verhaal, dat de Duce eens tij «lens een vlootmanoeuvre een zwemwedstrijd voor de leden van zijn kabinet heeft georga niseerd! Persoonlijk zorgt de Duce er voor, dat al le takken van sport onder geestdriftige en deskundige leiding staan. Kortgeleden heeft hij die leiding weer geheel gereorganiseerd en enkele oudere leiders door jonge krachten vervangen. Hij bracht daarbij aan het hoofd van eiken tak van sport een leider, die vol komen deskundig was, doordat hij die sport zelf beoefend had of nog beoefent, dan wel op technisch of organisatorisch gebied zich in die sport naam gemaakt had. De Duce maakte een zijner trouwste mede werkers, Rino Parenti, voorzitter vaan het Italiaansch Olympisch Comité en gaf hem tevens de opdracht het industriecentrum DOOR A. H. KOBER 8 „De kerel wil zeker de paarden behek senbromde Tüllio. Toen zei hij tot Go: „Ga maar weer slapen, ik zorg vandaag Voor de paarden. Slaap maar zoolang je wilt; Wij zullen je wel op tgd komen wekken Maar Go kon den slaap niet zoo gemakke lijk meer vinden. Toen Tullio vermoed had, dat Alf de paarden behekste, was hij vreese- lijk geschrokken. De meeste circusmenschen zijn min of meer bijgeloovig en Go had in zijn jeugd in Rusland allerhande vreemde spook geschiedenissen gehoord, waarvan hij nog griezelen kon bij de herinnering. Daarbjj kwa men Alf's wilde bedreigingen, zijn waarschu wing voor het debuuten toch moest hij, de leerjongen onberispelijk debuteeren, want de chef wilde het nu eenmaal! Voor het eerst in zijn leven voelde Go zich onzeker worden en hij leerde iets kennen, wat hem tot dan toe vreemd was geweest: angst Het sloeg juist zes uur toen Go dien na middag door Fred gewekt werd. „Gauw, trek je trainingspak aan," riep Fred den slaap dronken jongen toe. Go was blij toen hij dat hoorde, omdat hg dacht, dat de gevaarlijke toer nog eens zou Worden gerepeteerd. Maar dat was niet zoo: Go moest enkel zijn voltige oefenen en re stond erbij om te kijken of de jongen gedis poneerd was. Het hagelde vermaningen, ver wijten en berispingen. Dikwijls moest een be paalde toer herhaald worden, Go ra&kte ge- ducht aan het zweeten en het duurde bijna twee uur eer hij met zijn paard naar den sta terug mocht keeren. t In zijn hoek bij de paarden lag op een Kist si het tricot klaar, dat Lona had gewasschen en opgestreken: het lichtroode, zooals steens bij galavoorstellingen. Toen Go het in de nana nam, viel er een stuk papier uit, een brier. Rij opende de enveloppe met kloppend i,Lieve Go! Span je geducht in vanavond MUSSOLINL van Italië voor het fascisme te winnen, wel ke taak hij met succes heeft volbracht. Pa renti, die vooral voor voetbal en wielrennen groote belangstelling toont, heeft tich in korten tijd bijzonder populair gemaakt. Zijn secretaris, Pucci, was vroeger voorzitter van den Italiaanschen Athletiek Bond en heeft bij de Olympische Spelen te Amsterdam in 1928 zelf Italië in de wedstrijden vertegen woordigd. De leiding van de athletiek is toevertrouwd aan markies Luigi Ridolfi, die in de inter nationale athletiek-organisatie een der lei dende figuren was. Een zeer sportieve persoonlijkheid is ook generaal Vaccaro, de leider van voetbal. Zijn taak is betrekkelijk gemakkelijk, daar de Italiaansche voetbalsport reeds op een hoog peil staat Italië heeft tweemaal achter elkaar 't wereldkampioenschap voet bal gewonnen! en buitengewoon populair is. Alle krachten worden ingespannen om voetbal op dat hooge peil te houden. Uit de ons ter beschikking staande gege- gens is af te leiden, dat er in den laatsten tijd van de Italiaansche sport groote kracht uitgaat en dat er met groote voortvarend heid wordt gewerkt om de sport nog meer populair te maken en de beoefening er van op een nog steviger basis te brengen. Evenals in Duitschland begint men met de schooljeugd, die gretig en met succes de sport beoefent. In Duitschland en Italië gaat men uit van het beginsel, dat een gezond en krachtig volk No. 1 is en dat dus de aller voornaamste taak van de regeering is. aan dat punt de grootst mogelijke aandacht te wijden. De sport is daarbij het krachtigste en voornaamste, voor velen zelfs hef eenige hulpmiddel. Het gaat hier niet meer om de sport als aangenaam vermaak of tijdver drijf maar om een systematische licha melijke ontwikkeling en daardoor weer- baarmaking van het volk. Wat dit beteekent, blijkt bijv. uit het feit, dat er bij de Duitsche troepen, die in ons land gekomen zijn, afdeelingcn waren, die op eenige achtereenvolgende dagen 70 K.M. per dag hadden afgelegd. Gisterochtend zijn twee zwaar geladen vrachtwagens op het kruispunt Warnsvel- derweg en prins Bernhardlaan te Zutphen met elkaar in botsing gekomen. De eene wa gen van de houthandel Nijenhuis te Winters wijk werd daardoor onstuurbaar en schoof met veel geraas de winkel van den fruithan delaar Hartskeerl binnen en richtte daar een geweldige ravage aan. De onderpui werd weggerukt en de geheele inventaris ver nield. Er kwamen gelukkig geen persoonlijke ongelukken voor, wat gezien de ernst van de botsing, een wonder mag heeten. De drie bestuurders van de Noord-Holland- sche tram, wie ten laste was gelegd, dat zij door roekeloos en onvoorzichtig rijden op den IJszondag van 14 Januari de tram bot sing bij Broek in Waterland hebben veroor zaakt, zijn gisteren door de rechtbank vrij gesproken. Dien dag moest wegens vorst, ijzel en mist vooral op de lichtsignalen worden gereden. Tegen elf uur 's morgen werden bij een wis sel te Broek in Waterland, de lichtsignalen gedoofd, doordat een trambestuurder zonder den beugel af te houden, door de wissel was gereden. De bestuurder van een achter hem komende tramtrein maakte dezelfde fout. Een tegenligger, die geen onveilig signaal zag, deed op, waardoor op *t enkel spoor *n botsing tusschen twee tramtreinen plaats vond. Een dame werd gewond en er ontstond veel materieele schade. Drie bestuurders wer den vervolgd en het O.M. eischte resp. geld boetes van f 35.f 20.en f 20. Het bleek, dat afhouden der beugel ter plaatse geen gewoonte was. omdat de af stand zoo kort is, dat men elkaar steeds ziet aankomen. Door de vele extradiensten kon den de bestuurders niet vermoeden, dat uit de andere richting een trein zou komen. De rechtbank achtte de schuld der drie verdach ten niet wettig en overtuigend bewezen en sprak hen vrij. Verdediger was Mr. M. J. Ch. Witlox. ZONDAG 23 JUNI 1940. Jaarsveld, 414,4 ra. 8.00 NCRV. 10.30 VPRO. 12.00 AVRO. 5.00 NCRV. 7.00—10.15 AVRO. 8.00 Berichten ANP. 8.10 Gewijde muziek (gr.pl.). 8.30 Morgenwijding. 9.30 Gewijde muziek (gr.pl.). 10.30 Doopsgezinde Kerkdienst. 11.40 Kinderhalfuur. 12.00 „De Speellieden" met koor. 12.25 Peter Kreuder en zgn solisten (opn.). 12.45 Berichten ANP en gramofoonmuziek. 1.00 AVRO-Musette-ensemble. I.30 Pianovoordracht. 2.00 Boekenhalfuur. 2.20 Omroeporkest en soliste. 2.20 Omroeporkest en soliste. In de pauze: Declamatie. 3.40 Orgelspel. 4.00 AVRO-Dansorkest. 4.30 Gramofoonmuziek. 4.55 Sportnieuws ANP. 5.00 Vrij Evangelische Kerkdienst. Hierna Gewijde muziek (gr.pl.). 7.00 Gramofoonmuziek met toelichting. 7.30 „Het paard en de fiets in het stadsbeeld," causerie. 8.00 Berichten ANP. 8.15 Gevarieerd programma. 10.00 Berichten ANP. sluiting. Kootwijk, 1875 m. KRO-uitzending.. 8.00 Berichten ANP. 8.15 Gramofoonmuziek. 9.00 Berichten (Fransch). 9.15 Gramofoonmuziek. II.15 Berichten (Engelsch). 11.30 Gramofoonmuziek. 12.00 KRO-Melodisten. 12.30 Berichten (Duitsch). 12.45 Berichten ANP. 1.00 KRO-orkest. I.45 Berichten (Fransch). 2.00 Berichten (Duitsch). 3.15 Berichten (Fransch). 3.30 KRO-Symphonie-orkest en soliste. 4.30 De Meesterzangers. 4.40 Gramofoonmuziek. 4.50 De Meesterzangers, 5.00 Berichten (Duitsch). 5.15 Gramofoonmuziek. 6.15 Berichten (Engelsch). 6.30 Rococo-octet. 7.00 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten (Duitsch). 8.15 Berichten (Engelsch). 8.45 Musiquette en solist. 9.15 Berichten (Engelsch). 8.30 Berichten ANP. 9.15 Berichten (Engelsch). 9.30 KRO-Melodisten. 9.55 Wij sluiten den dag. 10.00 Berichten (Duitsch). 10.15—10.25 Berichten ANP. II.1511.30 Berichten (Fransch). MAANDAG 24 JUNI 1940 Jaarsveld, 414,4 ra. KRO-uitzending. 8.00 Berichten ANP. 8.05 Gramofoonmuziek. 10.00 VPRO: Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstig halfuurtje. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 W. Eberlé en zgn orkest. 12.45 Berichten ANP en gramofoonmuziek. 1.15 Vervolg van 12.15. TARZAN 131. Terwjjl Dr. Wong het wapen ophief, keek Perry hem koud aan. „Ge weg, verrader! Jjj laaghartige duivel." Maar inplaats van het mes in het hart van Perry te planten, sneed Dr. Wong de touwen door, waarmede Perry aan de paal was vastgebonden. Daarna gaf de Chinees zijn mes in handen van den ver baasden Ier. „Met mjjn complimenten, Perry, mijn vriend, en maak er een goed gebruik van!" Op datzelfde ogenblik was Dr. Wong in de menigte verdwenen. Perry keek onge lovig naar het mes. „Wel, goeie help!" zei O'Rourke. „Zag je wat de Chinees deed? Ik begrijp het niet." „Dat hoeft ook niet," viel Tarzan hem in de rede. „Snijd Kailuks touwen door en bevrijd mij van de paal!" Haast je! In een oogwenk waren ze beiden vrij. „Laten we nu rennen voor ons leven," zei Perry. De raad van O'Rourke scheen logisch. De verschrikte olifanten waren bijna bij hen. „Neen!" schreeuwde Tarzan. „Blijf hier bij me! Met wegloopen zullen we hen nog meer verschrikken." Nu stapte de ko ning der jungle naar voren om de dikhuiden tegen te houden. Malluk kon hij doen gehoor zamen, maar de anderen...? I.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Causerie: „Onze taak als hulsvrouw". 2.20 Gramofoonmuziek. 2.40 Causerie: „Psychologie der huisdieren". 3.00 Viool en piano. 3.15 Gramofoonmuziek. 3.45 Viool en piano. 4.00 Gramofoonmuziek. 5.15 John Kristel en zijn Troubadours. 6.00 Gramofoonmuziek. 6.20 Vervolg van 5.15. 7.00 Voor de jeugd. 7.15 Gramofoonmuziek. 7.30 „De bloei van het cultureele leven in Ne derland", vraaggesprek. 8.00 Berichten ANP. 8.15 Propagandatoespraak. 8.20 KRO-Symphonie-orkest, KRO-koor en solist. 9.00 Radiotooneel. 9.15 Vervolg concert. 9.55 Wjj sluiten den dag. 10.0010.15 Berichten ANP. Kootwijk, 1875 m. NCRV-uitzending. 8.00 Berichten ANP. 8.10 Schriftlezing en meditatie. 8.25 Gewyde muziek (gr.pl.). 8 35 Gramofoonmuziek. 9.00 Berichten (Fransch). 9.15 Solistenconcert en gramofoonmuziek. 10.00 Gramofoonmuziek. II.15 Berichten (Engelsch). 11.30 Pianovoordracht en gramofoonmuziek. 12.05 Geesteiyke liederen (Gr.pl.). 12.30 Berichten (Duitsch). 12.45 Berichten ANP. 1.00 Apollo-ensemble. I.45 Berichten (Fransch). 2.00 Berichten (Duitsch). 2.15 Apollo-ensemble. 2.45 Gramofoonmuziek. 3.15 Berichten (Fransch). 3.30 Zang met pianobegeleidnig en gramo foonmuziek. 4.15 Gramofoonmuziek. 4.30 Jac. Stoffer's sextet en gramofoonmuz. 5.005.15 Berichten Duitsch). 6.15 Berichten (Engelsch). 6.30 Gramofoonmuziek (Ca. 7.00 Berichten). 7.15 Utrechtsche Christ. Muziekvereeniging „De Bazuin" en gramofoonmuziek. 8.00 Berichten (Duitsch). 8.15 Berichten (Engelsch). 8.30 Berichten ANP. 8.45 Zang met pianobegeleiding en gramo foonmuziek. 9.15 Berichten (Engelsch). 9.30 Gramofoonmuziek. 10.00 Berichten (Duitsch). 10.1510.2" Berichten ANP. II.1511.3C Berichten (Fransch). en laat eens zien wat je kunt! Wanneer je de ronde met drie man hoog keurig maakt, krijg je honderd Mark van my! Dus doe je best!" Go draaide den brief om en om en begreep niet wat hij ervan moest denken. Wie had deze brief geschreven? En wie had hem hier neergelegd? Lona toch zeker niet en evenmin de Pisiani's. Zou Alf misschien spijt hebben gekregen over zyn dreigingen en nu alles weer goed willen maken Go vouwde den brief dubbel en verborg: hem onder zijn tricot. Hij was blij toen ze eindeiyk achter het gor dijn te wachten stonden, de „Sledevaart"- galop weerklonk en hij met zijn voltige de manege in kon stormen. Het was vanavond erg vol, Go reed uitstekend en werd met lang en donderend applaus bedankt. Dat deed hem goed, maar kalmeerde hem toch niet ge heel. Even later sloeg hij door het kijkgat in het gordyn de drie Pisiani's gade. Hij bewon derde hun harmonieuze samenwerking uit den grond van zijn hart en opeens herinnerde hg zich met schrik, dat hijzelf straks Alf s plaats zou moeten innemen Zijn tweede voltige oogstte nog meer ap plaus dan de eerste; zelfs de gebroeders Pi- siani waren zoo verrast over zijn dol tempo, dat zij hem een bemoedigenden knik gaven. Daarna werd Negro gehaald. Nu kwam het hoogtepunt van den avond. Het paard begon te draven. Fred gaf Alf een wenk om de manege te verlaten, doch deze deed alsof hy niets zag en bleef staan. Het bloed schoot Fred naar de wangen, zoo ergerde hem die weerspannigheid. Maar hy moest te paard springen om met zijn broer de eerste ronde te rijden. Even later wenkte de baas den Zweed op nieuw, doch ook ditmaal ging de kunstrgder niet uit de manege; hy lachte Fred als eenig antwoord spottend toe. Go ving dien lach op. En bijna tegelyker- tyd fluisterde Alf hem toe: „Als jy de ronde met drie man hoog maakt, zul jij je beenen breken!" Go voelde, dat hy vuurrood werd en toch liep er een rilling over zijn rug. Hy ging een paar stappen van Alf vandaan, doch hy meende steeds nog die vreeselijke woorden te hooren... En nu was het al tijd ook: Tullio gaf hem een stoot in de zij en tezamen met de anderen maakte hy zijn entrée voor de groote slottoer. Lachend bogen de drie kunstrijders, snel en steeds sneller klonk de jagende muziek van de „SledevaartDaar stond Tullio al op Fred's schouders; daar voelde Go Tullio's handen, die hem het volgende oogenblik bo ven op de schouders zouden heffen, al in zijn zij- Go klemde de tanden opeen, zijn heele lichaam was gespannen, van zijn kaken tot in zyn voetspieren maar aldoor zag hy Alf's grenzend gezicht voor zich, hoorde die dreigende stem: Je beenen breken En nu voelde hij onder zyn tricot opeens de brief kraken... Honderd Mark! Honderd Mark!... Beenen breken... beenen breken... Ziet hy daar de doktersvrouw niet zitten en lacht ze niet te gen, hem? Natuuriyk heeft zy de brief ge schreven... honderd mark beloofd... „Af!" klinkt Fred's commando gedempt. En Go voelt zich omhooggeworpen, nu zweeft hy, nu voelt hij Tullio's schouders on der zyn voeten nu staat hy daarboven ver beneden rijdt het paard draagt hem door de arena, draagt drie man op zijn rug en elkanders schouders door de arena Een orkaan van applaus... Sssst; Stil!" Nog siddert de zuil der drie lichamen, secondenlang. Go strekt zich in zyn volle lengte uit, balanceerend met de armen zoo als hy het geleerd heeft... daar ziet hy Alf, ziet een lachende vrouw... Zijn ooren begin nen te suizen... vreeseiyke woorden... een vreeselijke angst overmant hem... Nu weer Fred's stem „Opletten!" Te iaat... Een seconde te laat! De men- schenzuil begint te wankelen, breekt... Drie mannen vallen buitelend van het paard. Drieduizend menschen schreeuwen in ont zetting en in de arena krijscht een dier als een klein kind... Tullia is er goed afgekomen. Hy heeft enkel zgn wang geschaafd tegen den harden rand van de manege. Fred heeft zgn schou der verrekt. De kfcine Golden wordt naar het vertrekje van den nachtwaker gedragen; hy is buiten kennis, het schynt dat hy zyn beenen gebroken heeft, de dokter wordt geroepen. De schimmel Negro komt uit den rooden ring gestrompeld. Tullia onderzoekt hem, het dier heeft een enkel gebroken, Ne gro zal moeten worden afgemaakt... Opeens ontwaakt Go. Hoorde hy daar geen schoten knallen op de binnenplaats... De schrik doet hem opstaan, ondanks zgn ge broken ledematen. Schoten...! Ook hy zal worden doodgeschoten dat is de straf! Go vlucht, zoo goed en zoo kwaad als hy kan, den donkeren nacht in... En als de dokter komt, is de leerjongen verdwenen. HOOFDSTUK 3. Wichtlmeyers' Wonderen. Op den morgen van een zachten voor jaarsdag in Maart werd Go uit een Berlijnsch ziekenhuis ontslagen; hy had twee Mark meegekregen en een pak, dat vpor een vgf- tienjarigen jongen veel te groot en te ruim was. Er waren haast zes weken verloopen sedert men hem bewusteloos in een bebloed tricot op een plein had gevonden en naar het ziekenhuis gebracht. De doktoren con stateerden, dat beide beenen gebroken wa ren en ook de linkerarm een dubbele breuk vertoonde. Men vermoedde direct, dat de jongen uit een circus kwam, en toen een kort krantenbericht het ongeluk van de kunstrijders Pisiani in circus Renz bekend maakte, werd er een politieagent heenge- stuurd om te vragen naar de familie van den verongelukten jongen. Doch in het cir cus wilde niemand iets weten of vertellen over den kleinen Golden en er was veel moeite noodig om tenslotten Fred Pisiani te doen erkennen, dat hy de vroegere chef van den jongen was geweest en hem 50 Mark te doen bijdragen voor de ziekenhuisverpleging. Er verliepen veertien dagen zonder dat iemand den zieke bezocht. Toen men nog eens bij het circus ging informeeren, hoorde men, dat de Pisiani's waren vertrokken en andere kennissen of bloedverwanten had de jongen niet... Go voelde zich onzeker op zyn beenen. De oorzaak daarvan was niet zoozeer zgn licha melijke zwakte, dan wel het beangstigende gevoel om op klaarlichten dag geheel alleen midden in een groote stad te staan. Hy' wist niet waar hij heen zou gaan en zocht het circus maar weer op. De portier wilde hem eerst niet binnen laten, want hy herkende hem niet. Maar toen Go zijn naam noemde, riep hg: „Allemenschen, wat ben jg dik en rond ge worden in dat ziekenhuis!" „Ach Ja. nu was hg weer in zgn geliefde circus hoorde paarden hinniken, leeuwen grommen, zag overal artiesten oefenen. Go kreeg een gevoel van veüigheid en vreugde- hij was weer thuis... Hg rende naar de plaats waar de paarden der Pisiani's stonden. Maar zg waren er niet! Hy zag andere, vreemde dieren in den stal. Er kwam juist een stalknecht voorbö „Wat doe jy hier?" vroeg hy. „Jouw men- scnen zijn toch allang* weg!" „Zy'n weg?" riep Go verschrikt. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 7