Dr. Borms gshuldigd liet kraakt in het Vuilverwijderingsprobleme!) en onze land- en tuil Geen malaise op de huwelijksmarkt Brifsche oorlogshaven zwaar beschadigd De gevechten in Britsch - Somaiiland Dc reorganisatie van de Ned, vakvereenigingen Duitsch legerbericht Dc Duitsche pers en de luchtslag van Zondag Italië verontwaardigd Het opperbevel van de Duitsche weer macht deelt mede: Zooals reeds in een afzonderlijk bericht is medegedeeld, hebben afdeelingen Duitsche gevechtsvliegtuigen den elfden Augustus de oorlogshaven Portland aangevallen. Belang rijke havenwerken, de pier, het droogdok en een laadbrug werden vernield. In olie opslagplaatsen brak brand uit. Twee koop vaardijschepen en een torpedojager kregen zware treffers. In de naburige haven Wey- mouth gelukte het, een koopvaardijschip van 3.000 brt. r.t tot zinken te brengen. Voor de monding van de Theems was een Britsch convooi het doelwit van Duitsche luchtaanvallen. Daarbij werden drie koop vaardijschepen van tezamen ongeveer 17.000 b.r.t tot zinken gebracht, en twee torpedojagers en vier andere koopvaardij schepen door voltreffers zwaar beschadigd. In den loop der aanvallen ontwikkelden zich hevige en succesvolle luchtgevechten, waarin de Duitsche jagers en gevechts vliegtuigen den vijand zware verliezen toe brachten. In den nacht van 11 op 12 Augustus on dernam de luchtmacht aanvallen op vlieg tuigfabrieken te Fillon en Crewe, de haven werken van~ Cardiff en Bristol, alsmede op de groote olie-opslagplaatsen van Avon- mouth. Op verscheidene plaatsen bombar deerde zij luchtdoelbatterijen. Het leggen van luchtmijnen voor Britsche havens werd volgens de plannen voortgezet. Vijandelijke vliegtuigen hebben des nachts in Noord- en West-Duitschland zon der noemenswaardige gevolgen niet-mili- taire doelen gebombardeerd. Brandbommen, welke op een woonwijk van een West-Duit- sche stad waren geworpen, werden door het onmiddellijk ingrijpen van den veilig heids- en hulpdienst onschadelijk gemaakt. De totale verliezen van den vijand be droegen gisteren: Bij luchtgevechten 90 vliegtuigen en 8 versperringsballons, bovendien door lucht doelgeschut 3 vliegtuigen. Daarentegen worden 21 Duitsche vliegtuigen vermist. Een onderzeeboot heeft een bewapend vij andelijk koopvaardijschip van middelmatige grootte, dat in een krachtig beschermd con vooi voer, tot zinken gebracht. Een bijzondere correspondent van het agentschap Stefani meldt in teressante bijzonderheden over de ge vechten van Debel, Namaraput en Lomaiana, die na de inmenging van Engelsch-Mojala de drie belangrijk ste wapenfeiten aan het front van Kenya zijn geweest. In de avondschemering van den 30sten Juni, aldus meldt de correspondent, ver schenen tweeduizend Engelschen, die voor zien waren van vrachtauto's en geschut bij de waterplaatsen van Debel, waar de Itali aansche troepen verdeeld stonden opgesteld. Plotseling vielen de Engelschen zeer hevig aan. De Italiaansche Askari's, die veel er varing in het oorlogvoeren hebben, wier pen onmiddellijk verdedigingsstellingen op. Na het vallen van den nacht werd de strijd gestaakt, doch bij het aanbreken van den dag werd de aanval nog heviger dan den vorigen avond. De Engelschen probeerden een overwinning tot iederen prijs te beha len, teneinde hun prestige te vergrooten. Ondanks aangevoerde versterkingen, geluk te het hun echter niet de Italiaansche ver dedigers omver te loopen, die na een ge vecht van twee uur de Engelschen met de bajonet wisten terug te werpen en tot den tegenaanval overgingen. Door de geweldige kracht van den tegenaanval trokken de Engelschen in wilde vlucht naar hun vrachtauto's terug, waarbij zij talrijke dooden en ongeveer tweehonderd gewonden medenamen. Bovendien bleven echter 64 gesneuvelde Engelschen. waaronder drie of ficieren op het slagveld achter. De nacht beschermde dan den „stategischen terug tocht'' van den vijand, die achtervolgd werd. Op 2 Augustus viel een gemotoriseerde colonne bestaande uit vijfhonderd man in- heemsche troepen, onder leiding van zeven officieren, voorzien van talrijke automati sche wapens den Italiaanschen post Namar- put aan. Onder de aanvallers bevonden zich ook talrijke vluchtelingen, die destijds uit Abessinië waren geëmigreerd. Dezen werd door de trouwe „Dubats" (inheemsche sol daten! een warme ontvangst bereid. Na een zeer hevig gevecht, dat zeven uur duurde, moesten de aanvallers zeer snel langs de oevers van het Budolf-meer terugtrekken. Den volgenden dag vond een nieuwen en laatsten aanval van de Engelschen plaats bij Loimaiana. Wederom viel de vijand eerst met buitengewone hevigheid aan. De inheemsche bevolking echter steunde de Ita liaansche inboorlingen, teneinde den Engel schen vlug eens en voor altiid de lust tot aanvallen te benemen. De Fngelsche sol daten werd door de trouwe onderdanen van het Italiaansrhe imperium van alle kantep bedreigd, teruggeworpen en over een af stand van meer dan vijftig kilometer tot aan de uitloopers van den Labor-berg ach tervolgd. Zoo mislukte, naar Stefani tenslotte op merkt. de actie der Engelschen, die hun reeds bij het eerste treffen met de zegevie rende Italiaansche wanens verloren gegaan prestige wilden herstellen. De Duitsche bladen maken onder groote opschriften als „de fierste overwinning van het Duitsche luchtwapen", „89 vliegtuigen in luchtgevechten neergeschoten", melding van de Duitsche successen van Zondag. De „Montag" schrijft, dat de gebeurtenissen van Zondag wederom de volledige superiori teit van het Duitsche luchtwapen hebben bewezen. Ieder luchtgevecht bevestigt, aldus het blad, dat de Engelsche convooien onop houdelijk het slachtoffer zijn van de Duit sche bommenwerpers. Iedere aanval in het kader der voorge; vechten bevestigd, dat Duitsche duikbooten en de Duitsche motortorpedobooten met een tactische superioriteit kunnen opereeren. De groote prestaties, die gisteren geleverd zijn, echter vormen een leerijk voorbeeld voor de Duitsche strijdmethode. Stuk voor stuk wordt de Engelsche verdediging in de lucht, worden de installaties voor de verde diging tegen Duitsche vliegtuigen op den grond, de havens, de steunpunten voor de convooien en de verdedigingsinstallaties van het leger kapotgeslagen. Dagelijks wordt de voorziening van Engeland met grond stoffen die voor den oorlog belangrijk zijn, en levensmiddelen verder ingekrompen. De moord op den Albaneeschen patriot. Naar aanleiding van den politieken moord aan de GriekschAlbaneesche grens wordt van bevoegde Italiaansche zijde verklaard, dat deze moord zoowel in Italië als in Al banië een golf van verontwaardiging heeft veroorzaakt. Behalve het door Stefani uitge geven communiqué kan niets gezegd wor den. Er kan echter op gewezen worden, dat aan de Albaneesch—-Grieksche grens een gespannen toestand heerscht, die reeds in vroegere tijden tot betreurenswaardige inci denten aanleiding heeft gegeven. In dit ver band wordt gewezen op het incident van 1923. dat leidde tot de bezetting van Korfoe door Italië. Het huidige incident heeft in Italië geen opwinding veroorzaakt. Italië zal zijn kalmte niet verliezen. De vijandelij ke propaganda heeft een bericht de wereld ingezonden, volgens hetwelk aan de Noord - Albaneesche grens ernstige incidenten zijn voorgevallen, waarbij Italiaansche officie- en, die trachtten de bevolking te kalmee- ren, door de Albaneezen doodgeschoten zou den zijn. Deze geruchten zijn. naar van be voegde Italiaansche zijde wordt verklaard geheel verzonnen. Zondagmiddag is in de Koninklijke Opera te Brussel de bekende leider der Vlamingen, dr. Borms, gehuldigd. Reeds lang voor het begin waren alle plaatsen bezet. Behalve de Vlamingen namen ook vele Duitschers, als mede leden van de drie weermathtsonder- deelen aan de feestelijkheden deel. Van Vlaamsche zijde waren talrijke bekende per soonlijkheden verschenen.' Van Duitsche zijde waren aan wezig vertegenwoodigers. van den mili tairen bevelhebber, van den chef van het militaire bestuur, van de Duitsche ambas sade en van de buitenlandsche organisatie van de N.S.D.A.P. Bij zijn binnenkomst werd dr. Borms stormachtig begroet. Nadat eenige muziek ten gehoore was gebracht, richtte als eerste spreker, de' Vlaamsche professor dr. Spe- OORLOG OF GEEN OORLOG, TROUWEN DOEN WE Vroeger was de Meimaand toptijd voor huwelijkssluitingen, doch in de laatste jaren wachten velen tot de vacantieperiode om hun huwelijk met wat vrijen tijd te beginnen. Ook nu blijkt deze gewoonte nog onverminderd. De afdeeling huwelij ken van onzen Rotterdamschen bur gerlijken stand verwerkt weer ge regeld een kleine 150 gevallen per week. Ditmaal tegen de verwach ting in, want verleden najaar heb ben de oorlog en de uitkeering aan de echtgenooten van gehuwde mi litairen een hausse in huwelijken gebracht, die een enkele week het jaarlijksch gemiddelde meer dan verdubbelde! Men dacht, zegt het Rott. Nwsbl., toen bij den Burgerlijken Stand, dat de bruiden en bruigoms op een gegeven moment toch wel voor een poosje zouden zijn uitverkocht. Met als gevolg een scherpe daling van de wekelijksche huwelijkscijfers. Maar de voorraad trouwlustigen is tot aan den dag van vandaag onverwacht groot gebleken. Zóó groot zelfs, dat er schijnbaar méér men- schen trouwen dan er geboren zijn! Immers, theoretisch bekeken, moet het aantal huwelijken per jaar beneden de helft van het gemiddelde geboortecijfer blijven van een 20 25 jaar geleden, want zelfs als alle toen geborenen waren blijven leven, dan blijft daarvan toch een zeker percentage vrijgezel. Deze laatsten leveren het In bepaalde tijden, mèt de gescheidenen overschot in een bepaald jaar. Het schijnt, dat juist deze oorlogsperiode den trouwlust ook in de oudere generaties am verschillende redenen prikkelt. Bij een bezoek, dat we in verband met dit huwe lijksprobleem aan onzen hoofdambtenaar voor den Burgerlijken Stand brachten las J iilio* fl al 60 voor aen Durnrnijscii - hij uit een stapel acten, die zoo juist frisch en versch op zijn tafel werden gelegd, een aantal cijfers voor, die het bewijs leverden, dat een belangrijk percentage huwelijken nog boven de 40 en zelfs boven de 50 jaar wordt gesloten. Hoe onder hoe dnnrder. Ook nog ouderen trouwen vaak. maar leeftijden van 60 en 70 jaar zijn betrekke lijk schaarsch. Ook die beneden 20 jaar zijn niet meer zoo talrijk en komen het meest voor in de groep kostelooze huwelijken. Hoe duurder het huwelijk, hoe ouder meestal minstens één der partijen. Doch in den be teren middenstand komt men voor de trou wende paren tegenwoordig gemiddeld - gauw tot een gezamenlijken leeftijd van jaar of daarboven. Uiteraard zit er in het. op het eerste ge zicht vrij dorre, huwelijksacten-materiaal heel veel, dat bij een rustige bestudeering verrassend interessante sociologische ver schijnselen aan het licht zou brengen. Im mers, zoodra men in die acten begint ti bladeren, rijzen de meest verschillende vra gen. Waarom b.v trouwi een man van te g?n de zestig na twee echtscheidingen voor den derden keer een meisje van vijf en twintig? Dat geeft immers waarschijnlijk weer een echtscheiding? Maar dit is toch niet het soort vragen dat blijvend interesseert. Veel interessanter ten slotte dan zoo'n onbezonnen huwelijk zijn, maatschappelijk bekeken, de h&welij ken tusschen ouderen en ouden van dagen, waarbij allerlei factoren een rol spelen, die men soms wel vermoeden, doch daarom nog niet vaststellen kan. Het trouwen van zoo veel oudere paren juist in dezen onzekeren tijd hangt vermoedelijk samen met den grooten angst voor het alleen-zijn, welke angst dus evengoed maatschappelijk als psychologische oorzaken kan hebben. leers, het woord tot de activisten van 1940. Hij begroette hen als oprechte en onver schrokken strijders. In grove trekken gaf hij een beeld van de Belgische politiek, die naar buiten neutraal beweerde te zijn doch in werkelijkheid als handlanger van de geallieerden optrad en in het beslissende oogenblik het Vlaamsche volk nog gemee- ner dan in 1914 heeft bedrogen. Het is thans de plicht van het Vlaamsche volk, zijn een heid en offervaardigheid te bewijzen, opdat het met het behoud van de grootst moge lijke individueele en volksche vrijheid en onafhankelijkheid de functie van voorvech ter van Germaansche cultuur tegen het Westen kan worden toevertrouwd. Als twee de spreker nam Lagrou het woord, die een overzicht gaf van den strijd van dr. Borms. NATIONAAL FRONT NEEMT NIEUW GEBOUW IN GEBRUIK. „De Vesting" In gebruik genomen. De afdeeling Utrecht en omstreken van het Nationaal Front is, naar wij vernemen, door het dagelijks groeiend ledental, voor de noodzakelijkheid geplaatst om voor haar werkzaamheden een vast middelpunt te kiezen. Dit middelpunt zal worden gevestigd in het pand Minrebroederstraat 11. De ope ningsplechtigheid zal Woensdag a.s. door den leider van Nationaal Front. Arnold Meijer, worden verricht. De afdeeling Utrecht verkrijgt door dit huis. genaamd „de Vesting", de beschik king over een noodzakelijke vergaderruim te, terwijl tevens gelegenheid bestaat voor het onderbrengen van de agentschappen voor het Nederlandsche Dagblad en het weekblad „De Weg". In een gisteren te 's-Gravenhage gehouden persconferentie heeft de commissaris van het N.V.V., de heer H. J. Woudenberg een uiteenzetting gegeven van de maatregelen welke tot nu toe zijn genomen en welke nog dienen te worden genomen betreffende de reorganisatie van de vakvereenigingen. Na een uiteenzetting te hebben gegeven van het werk van het N.V.V. dat door het zelfbestuur der verschillende vakbonden niet tot een organischen opbouw kon ko men,, zeide spr., dat bij de controle der fi nanciën werd geconstateerd, dat het N.V.V, en een aantal van de hierbij aangesloten vak bonden het voorbeeld van de vroegere Ne derlandsche regeering hadden gevolgd en be langrijke bedragen, totaal vijf millioen naar het buitenland hadden gebracht. De leiding van het N.V.V. zoo ging spr, vebder bediende zich voor het verslepen vafi deze vermogens naar het buitenland van een bankinstelling, die door haar zelf tot dit dofel was opgericht en die naar bui ten door eenige bestuurders van het N.V.V. werd vertegenwoordigd. Deze gelden werden voor een deel gedeponeerd ten name van leidende personen van het N.V.V. of op een anderen naam gelegd en aan deze het uit sluitend beschikkingsrecht over deze gelden toegekend. Er zijn dus zonder de toestem ming der leden gelden in het buitenland belegd, voor een groot deel in Engelsche oorlogsleeningen. Men weet derhalve niet wanneer deze gelden weer ter beschikking van den Nederlandschen arbeider zullen ko men. Al behoeft dat ook niet met een volko- EEN KERNGEZONDE ECHT HOL- LANDSCHE INDUSTRIE IN MOEI LIJKE DAGEN. Voorloopig kan men nog teren op krachtreserves uit het ver leden. Geruimen tijd geleden, het was kort na de capitulatie, berichtten we het een en an der betreffende de toestand in het bloem- bollenbedrijf. Op dat oogenblik leek de toe stand der kweekers vrij bemoedigend, ter wijl die der exporteurs betrekkelijk somber mocht worden genoemd. Sedert dien zijn eenige maanden verloopen. In deze tijd is veel ver anderd en er schijnt niet de minste twijfel aan te bestaan of de pers pectieven hebben zich in het bloem- bollenhedrijf al heel grondig gewij zigd. Wel zijn de vorderingen der ex porteurs in het buitenland grootcn- deels nog geblokkeerd, zoodat zich stellig groote moeilijkheden voor doen, deze categorie van onderne mers heeft echter het groote voor deel, dat hun eigenlijke campagne in Mei nog niet was begonnen.' Als gevolg daarvan hadden ze slechts een kleine kern van vaste arbeiders in hun dienst, zoodat ze niet voor de noodzakelijk staan om een groot personeel aan te houden. Nu dient men hij een en ander te be denken, dat firma's die zich utsluitend be zig hoti'ipp m«-t den export niet of ternau wernoed Voorkomen. Practisch kan worden gezegd, dat alle groote exporteurs tevens kweeker zijn, zoodat de voor- en nadeelen der beide categorieën tot op zekere hoogte voor de meesten zijn dooreengeweven. Zooals we destijds reeds meedeelden zag het er voor de kweekers destijds vrij roos kleurig uit. Begin Mei zijn de betalingster mijnen geweest en de kweekers een vak, dat wel op zichzelf wordt uitgeoefend hadden voorloopig althans niet te maken met financieele zorgen. Intusschen zijn het niet alleen de geld middelen, die het geheele verloop van zaken bepalen. Het begin was goed. Of dit echter ook van het einde zou kunnen worden ge zegd, hield o.a. nauw verband met de prij zen, die voor het te velde staande gewas zouden kunnen worden gemaakt. Met deze prijzen nu ziet het er op het oogenblik vrij bedroevend uit. De prijs toch wordt voor een goed deel bepaald door de exportmogelijkheden en dat er aan deze laatste nog al het een ander hapert, behoeft wel nauwelijks betoog. Het eenige, wat in dit opzicht tot opge wektheid stemde, was het bericht, dat naar Duitschland zou kunnen worden geëxpor teerd voor een bedrag van 8 millioen mark. Naar men ons meedeelde, beteekent dit een twee-en-een-half maal zoo groot bedrag als het vorige jaar naar dit land werd geëx porteerd. Evenwel, daarvoor moet een vier maal zoo groot kwantum worden geleverd, zoodat hieruit alleen reeds volgt, dat de prijs lager zal moeten zijn. Bovendien is deze export bestemd voor Groot-Duitsch- land, zoodat daaronder tevens valt de ex port naar landen als Polen* Tsjechië, Oos tenrijk, die voorheen afzonderlijk betrok ken. De normale export van Nederland werd ons becijferd op ongeveer 40 millioen gul den. Het gedeelte, dat in Duitschland kan worden afgezet maakt daarvan slechts een betrekkelijk gering percentage uit en onher roepelijk komt men tot de vraag, wat met de overige bollen zal moeten geschieden. Als afnemers komen in aanmerking Zwe den, dat den invoer tot op 50°/o heeft ge- contingenteerd, Zwitserland, waarmee de handel op het oogenblik zeer groote bezwa ren oplevert en verder Noorwegen en De nemarken, waaromtrent echter nog weinig te zeggen valt. De groote afnemer, de Ver- eenigde Staten, is onbereikbaar. Men heeft het onmogelijke geprobeerd om dit pro bleem op te lossen, doch zonder resultaat En zoo doet zich het verschijnsel voor. dat \mprikaansche imnorteurs. die niet zoo heel lang geleden een prijs van 4 20 per 1000 stuks ten eenen male ongemotiveerd acht ten. thans 50 betalen voor afwijkende kwaliteiten, eenvoudig omdat er een ge weldige schaarschte bestaat aan bloembol len in het land der onbeperkte mogelijk heden. Ten slotte is als afnemer nog wel eens genoemd Rusland, doch voorloopig be schouwt men in de vakkringen deze gelui den slechts als toekomstmuziek. Ziedaar in korte trekken de mogelijkhe den weergegeven. En zoo staan we voor het feit, dat, terwijl elders de bloembollen opgeld doen, de Nederlandsche kweekers, niettegenstaande het feit, dat ze dit jaar slechts 50 hebben mogen verbouwen en de opbrengst van de tulpen bijvoorbeeld in even redigheid buitengewoon laag is ge- weest, vreezen voor onverkoopbaar heid van een zeer groot deel van het gewas. We behoeven hier niet aan toe te voegen, dat ze de toekomst met angsten en vree zen tegemoet zien en zoo werd ons ver zekerd hun heele hoop bouwen op het overnemen der overtollige bollen door het surplusfonds. Geschiedt dit niet, dan zou dit het einde beteekenen van onze bloem- bollenkweekerij. We zullen moeten afwachten. Misschien valt alles nog wat mee. Hoe het echter ook zij, onze Nederlandsche bollenkweekers zit ten zwaar in de zorgen. De exporteurs en de grootere kweekers vooral zijn in staat het nog eenigen tijd vol te houden, gezien de geblokkeerde vorderingen in het buiten land echter is de toestand voor hen dubbel moeilijk. En men begrijpt deze moeilijkhe den te beter, wanneer men een bezoek brengt aan hun groote loodsen en schuren waar «n het oogenblik reeds groote bedrij vigheid behoorde te heerschen en waar de partijen gereed behoorden te worden ge maakt voor den export In plaats daarvan gaapt aan alle zijden de leegte. Stil en uitgestorven liggen de lokalen. Zal deze rasechte Hollandsche industrie de bezwaren van onzen tijd te boven ko men? We hopen het. Maar er zal veel beleid toe noodig zijn! men verlies dezer gelden te worden kend, toch zijn op deze wijze aan de *ere> derlandschen arbeider millioenen 0n?i ken, die voor de verzorging van zijn belangen hadden kunnen worden gebrul Straffe samenvatting van nisatle noodzakelijk. °rs*- Het was alleereerst noodzakelijk, aldn heer Woudenberg, maatregelen t'e nerÜ die naast een reorganisatie der central» ■n' de eerste plaats straffe samenvatting V® organisatie van de vakbonden zoowel van de plaatselijke bestuurderbonden k oogd. Daardoor is voor de toekomst een ganische samenwerking van de centra" met de vakorganisaties gewaarborgd t>' dezen maatregel kan worden 8econstat»»i.U dat het allergrootste deel der oude hestuii ders reeds verklaard heeft ook onder h nieuwe leiding in positieven zin aan a nieuwe ordening van het sociale leven m de te werken. De in de centra nieuw 0n gerichte afdeelingen zullen ook voor vakbonden en de plaatselijke bestuurder, bonden de richting en den inhoud der toe komstige maatregelen bepalen. Waarbij bet vanzelf spreekt dat in de vraagstukken die slechts betrekking hebben op een be- paalden tak van het bedrijfsleven, zooali de regeling van loontarieven, aan dé bé! treffende vakbond als voorheen het werk zal worden overgelaten. De centrale wnrdt echter door het feit, dat zij in het vervolg ook door de bestuurdersbonden en vakor. „Me gegevens omtrent ook door de bestuurdersbonden en vakor- ganisaties van alle gegevens omtrent be" langrijke vraagstukken wordt voorzien, jn" staat gesteld voor het vervolg sterker dan tot dusver invloed uit te oefenen op de ont- ar»rioiA nnlitiek tperennvoi tot dusver inviueu uu wikkeling der sociale politiek tegenover de sociale zorgen van den staat. Uitbreiding van de maatregi. len op het gebied der volk», gezondheid. Als een zeer belangrijk doel ligt het ver der in het voornemen, uitbreiding te geven aan de maatregelen op het gebied der volksgezondheid, die zich tot dusver be- perkten tot de tuberculosebestrijding. Dere maatregelen zullen zoo energiek mogelijk worden doorgevoerd. In het economische leven moet de mensch op den voorgrond staan, ongeacht de taak, die hij verricht. Zijn arbeidskracht is niet slechts z ij n kostbaarste bezit, maar ook het belangrijkste kapitaal in het economi sche leven. Het bedrijfsleven zoo besloot spr. i» geen doel in zich zelf, doch een middel ter verzekering van redelijke levensvoorwaar den voor allen. Dit mag bij de nieuwe or dening van het sociale en economische le ven niet over het hoofd worden gezien. Prof. Hudig, hoogleeraar aan de land- bouwhoogeschool te Wageningen, de heer Pool, bedrijfsleider van de vuilafvoerma&v schappij in Drente cn de directeur wfl N.V. „Grontmij", grondverheterings- en ont- ginningsroaatschappij te Zwolle hebben een rapport samengesteld betreffende het ver werken van stadsvuil tot kunstmest vol gens een speciale methode, welke in Dene marken reeds in de practijk op meerdere plaatsen uitvoering gevonden heeft en ge leid heeft tot de constructie van een ma chine, die op zeer eenvoudige en rationeele wijze het stadsvuil verwerkt tot compost, De ontwerper van het apparaat is van de fundamenteel juiste gedachte uitgegaan, dat een bezwaar van het composteeren is de ongelijkmatigheid van het stadsvuil, wel ke bestaan uit een heterogeen mengsel van asch, papier, keukenafval, marktafval, fa- brieksafval, straatveegsel, enz., die naast el kaar in nesten voorkomen. De ontwerper heeft nu een snelle compos- teering bereikt alleen door de men ging van het vuil in een daarvoor gecon strueerde roteerende silo. Bij deze voormen ging onder toetreding van lucht wordt de massa gegist, waarna op een transportband de grootste stukken worden uitgesorteerd. In een tweede mengrotor van speciale con structie wordt de massa daarna fijn ge maakt en onderwijl gezeefd, zoodat alles wat fijn kan, ook fijn wordt, zich intens mengt en wordt afgevoerd als een zwart, frisch riekend product, rijp voor verdere compostage en ook direct kan worden af geleverd. In Denemarken wordt het product als broeimest gretig door den tuin bouw afgenomen. Proeven om het product direct te composteeren zijn nog niet genomen, hoewel voldoen de bekend is. dat gebroeide niest een goede meststof is. Door dit procédé zijn veel voordeelen ver kregen: Eenvoudige verwerking, mechs- nisch en in continu-bedrijf uit te voeren. De fabricage van deze compost vereiscM geen opslagplaatsen. De kosten van ver werking zijn geringer dan die voor de ver branding, dank zij de eenvoudige, weinig slijtbare apparatuur en de geringe bezon digde fabrieksruimte. 9 De fabrieksruimte is heel gering. De land bouw verkrijgt een mooi rul en zacht l"'0' duet zonder scherven, met een aardachtige hchtzure reuk. waaruit alle rottingstoffen, ontstaan door eenzijdige gisting in de nes ten van hét verschie vuil geheel zijn ver dwenen. Men heeft een continu-bedrijf met zekere afname en constante leveringsmoscliik'1®' en onafhankelijk van de weersgesteldheid- olgens dit procédé wordt een grootere hoeveelheid compost uit het versche Vl11 ^hooger uitleveringspercentage)- Het komt bovengenoemde heer-en vof.r' m®t dit systeem de moeilijkheden, die nu toe bestonden, zijn opgelost. immers de gemeente kan nu zelf. kleinei* gemeenten in combinaties, hun stadsvuil rï°0r een installatie te bouwen zich aan annvoep aanpast. Vlaa* 'i't procédé wordt toegepas /josf-eenrt worden beantwoord. In D®"j9 instap >"r"'^n en Engeland zijn installaties in bedrijf.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 6