Oorlogsschade
io BELGIË
van Londen
BOMMEN OP
AMELAND
Twaalf dooden
te Vlissingen
Oneerlijke diaken
veroordeeld
Inbrekers namen het
er van
Italiaaosch weermachfbericht
SSte «"OKkolTli
t«o„ 1„, dS
De voederwaarde van ruwvoeders
STOPPELGEWASSEN ALS MERG KOOL, WIKKEN, ENZ.
Uit het onderstaande staatje, aldus de
heer Ir. de Vries, is te zien, dat het vrijwel
allemaal eiwitrijke groen voedergewassen,
Mergkool-blad
Mergkool-stêngel
Mergkool-geheel
Ingekuilde groene mais
Ingekuilde zoete lupine
Zoete lupine (versch.)
Wikken (versch)
Ingekuilde eiwitrijke voedermengsels (A.
I.V.-methode) bijv. haver wikken
Spurrie
W'esterwoldsch gras
Boterzaad
Koolzaad
MERGKOOL
is een der eiwitrijkste stoppelgewassen, het
verdraagt eenige vorst en kan dus tot laat
in den herfst groen van het land gevoerd
worden. Het kan daardoor in den aanvang
van de stal periode hooi- en krachtvoer be
sparend werken tot plm. de derde week van
December.
Teneinde de voedingswaarde te demon-
streeren de volgende cijfers.
dr.st. v.r.e. v.w.e. z.w.
1 kg best hooi 0.86 0.074 0.050 0.36
6 kg mergkoolblad 0.82 0.132 0.078 0.50
6 kg mergkoolstronk 0.83 0.072 0.030 0.52
6 kg mergkoolgeheel 0.83 0.102 0.054 0.55
Op grond van overeenkomstige hoeveelhe
den droge stof levert dus mergkool meer
v.r.e., evenveel v.w.e. en meer z.w. dan best
hooi.
Men kan mergkool zeer goed in
kuilen, zoowel volgens Holl. als de
A.l.V.-methode. De laatste verdient de
voorkeur (8 L. verdund zuur op 200
kg. mergkool). Hakseelen in dan noo-
dig. De aschbestanddeelen zijn zeer
kalkrijk en dientengevolge is merg
kool een goed voer voor jongvee en
melkvee. Een eenige jaren geleden in
onze provincie genomen voederproef
wees uit, dat per 20 kg. voerbiet, wel
ke vervangen werd door 20 kg. merg
kool, bijna 1 kg krachtvoer bespaard
kon worden.
GROENE MAIS
Het droge stof gehalte w.o. het percentage
ruw vezel en dus de verteerbaarheid van het
versche zoowel als van het persvoer, is af
hankelijk van het ras, maar vooral van het
groeistadium, waarin het gemaaid is. Groene
mais is een betrekkelijk eiwitarm groenvoer,
dat zich vrij gemakkelijk laat inkuilen. Hak-
selen is zeer aan te bevelen, alhoewel ook
goede resultaten zijn verkregen met onge-
hakseld materiaal. In het laatste geval moe
ten de stengels laagsgewijze in de kuil wor-
d engebracht en langs de rand de bladrijke
topdeelen naar buiten gericht, de onderein
den naar binnen. In het midden van de kuil
dit laagsgewijze verwisselen. Voorts kan men
op dezelfde manier inkuilen als bij gras.
Door het hooge watergehalte slinkt de hoop
tot ongeveer de helft in. Zeer vast aantrap
pen is noodzakelijk, ter voorkoming van
holte- en schimmelvorming.
Het kuilvoer wordt over het algemeen
met graagte opgenomen.
De voedingswaarde van het persvoer wat
betreft de z.w., komt ongeveer overeen met
voederbieten (groep 16) het is iets eiwitar-
mer.
Verschillende praktische ervaringen wij
zen in de richting, dat aan bieten de or-
keur moet worden gegeven. Omdat knolmais
een eiwitarm voeder is, maakt het veelal de
eiwitvoorziening slechter inplaats van beter.
ZOETE LUPINE.
Versch is de voedingswaarde als volgt:
dr.st. v.r.e. v.w.e. z.w
13.9 2.3 1.8 7.9
Het is dus eiwitrijk, waarom het ter voor
koming van eiwitverliezen beter is het in
te kuilen volgens de A.l.V.-methode. In ge
wone toestand bevat het dus evenveel v.r.e.
en v.w.e. als gras van een goede weide. Inge
kuild volgens de Holl. methode doet een
zuurvoer ontstaan, dat ongeveer op een lijn
te stellen is met ingekuild gras Holl. me
thode. Voederervaringen zijn ons niet be
kend.
WIKKEN ALS GROENVOER
De samenstelling van het versche product
is: dr.st. 15.5%; v.r.e4 2.9— v.w.e. 1.8% en
z.w. 7.3%
Dus ongeveer dezelfde samenstelling als
roode klaver, wat betreft het eiwit, enkel
waterrijker en daardoor iets lager z.w. In
versche toestand zijn er bezwaren aan het
voeren verbonden, bezwaren, die in gekuil
de toestand verdwijnen.
Aangezien het een eiwitrijk groenvoeder
is, is inkuilen volgens de A.l.V.-methode aan
te bevelen. Men kan het ook op de gewo
ne wijze inkuilen, maar heeft dan grooter
eiwitverliezen.
De opbrengst per ha kan op pl.m. 18 tot
20.000 kg geschat worden, waarvan bij een
verlies van 25 30 dus ongeveer 12 k 15.000
kg. zuurvoer overblijft.
Wikken en Haver.
Veelal zaait men wikken vermengd met
haver. Het aldus verkregen mengsel groen
voer is naar gelang van de verhouding wik
ken/haver eiwitarmer. Dit mengsel ingekuild
volgens de A.l.V.-methode geeft per 100 kg
ongeveer dezelfde voedingswaarde als best
gras volgens dezelfde methode geënsileerd.
Een dergelijk mengsel wordt ook als zuur
voer met meer graagte opgenomen dan enkel
ingekuilde wikken.
BOTERZAAD.
Een vrijwel nog onbekend groenvoergewas.
Bij niet tijdig maaien treedt bladverlies en
verhouting op. Het groeit zeer vlug^ Men
moet het maaien als het ongeveer 50 cm
lang is. Van boterzaad is ons geen volledige
analyse bekend. Het is een zeer waterrijk
behalve groene mais, terwijl spurrie en Wes-
terwoldsche gras matig eiwitrijk zijn vergele
ken met de anderen.
dr.st.
v.r.e.
v.w.e.
z.w
13.7
2 2
1.3
9.7
13.9
ii
0.5
8.7
13.8
1.7
0.9
9.2
18.0
0.0
0.6
9.2
14.0
1.7
0.8
7.0
13.9
2.3
1.8
7.9
15.5
2.9
1.8
7.3
21.0
2.3
1.1
12.0
19.7
1.5
1.0
9.6
18.0
1.7
1.0
9.4
13.0
=fc 1.7
7.68
12.0
1.7
6.8
gewas, plm. 13 droge stof, bevat ongeveer
2.5 totaal eiwit en bij een geschatte ver-
teringscoëfficient van 70 plm. 1.7 v.r.e. Men
zal het dan ook, wat het eiwitgehalte be
treft, ongeveer kunnen vergelijken met
gras, het is evenwel waterrijker en heeft
dientengevolge per 100 kg een lager z.w. Op
brengst per ha plm. 20.000 kg. Wederom is
inkuilen volgens de A.l.V.-methode aan te
bevelen.
Boterzaad is vrij goed bestand tegen eenige
nachtvorst, kan dus tot-in December gemaaid
worden en versch op stal gevoerd. Het heeft
geen nadeeligen invloed op de §maak van
de melk.
Koolzaad als aanvoer.
Opbrengst per ha bij oogsten Nov./Dec. en
zaaien Juli/Aug., plm. 25.000 kg. Zeer water
rijk, nl. slechts 12 dr.st. met plm. 2.5
ruw eiwit en plm. 1.7 v.w.e. dus ongeveer
gelijke samenstelling als alle bovengenoem
de groenvoeders.
Westerwoldsche gras heeft een hooger
droge stofgehalte dan voornoemde groen
voeders, een lager eiwitgehalte.
Het kan zeer goed ingekuild worden en
geeft dan een goed voeder. De voedingswaar
de zal dan ongeveer overeenkomen met Holl.
kuilgras.
SPURRIE.
Een bekend stoppelgewas uit de zandstre-
De voor ome agrarische leiers zeer
belangwekkende artikelenreeks voor
ons geschreven door den rijksvee-
teeltconsulent den heer Ir. L. de
Vries, wordt besloten met een in
leiding over de stoppelgewassen
der mergkool, wikken enz.
Belangrijk zijn zeker de door den
heer de Vries genoemde cijfers,
welke men in de gewone voederta
bellen niet aantreft.
ken. Oogst per ha 15 tot 18.000 kg. Spurrie
verdraagt geen nachtvorsten en moet dus
snel gemaaid als nachtvorsten optreden.
Het is een uitstekend voer voor
rundvee, schapen en zelfs varkens.
Het veroorzaakt geen trommelzucht,
zooals de klaver. Het heeft een goe
de invloed op de melkproductie en
de smaak en de kleur van de boter.
Alle genoemde groenvoeders vor
men dus bij groenvoedering op stal
een prima overgang van de weide
naar de stalvoedering, alleen wikken
kan men groen niet voeren, maar en
kel ingekuild. In versche toestand
zijn het over het algemeen eiwitrijke
voedermiddelen, die dus in den aan
vang der stal periode hooi besparend
kunnen werken.
Ze laten zich allen zeer goed inkuilen, zoo
wel volgens de gewone als de zuurmethode,
welke laatste met het oog op de eiwitver
liezen is te verkiezen.
Het zijn zeer waterrijke voedermiddelen
waarvan men dus niet al te groote hoeveel
heden moet voeren, omdat ze verslappend
werken, dus vooral bij jongvee oppassen. De
hoeveelheid, welke men per ha oogst schom
melt om de 20.000 kg., evenveel dus als 1
ha voorjaarsgras voor inkuilen.
Practische medeelingen omtrent het ge
bruik van een of meer der genoemde voe
dermiddelen worden zeer op prijs gesteld.
De Rijksveeteelt-consulent,
Ir. L. de Vries.
Uit bijna allo gemeenten zijn
thans de gegevens binnengeko
men, die een beeld geven van de
ontzettende verwoestingen.
EEN LAST, DIE DE GEHEELE BEL
GISCHE VOLKSGEMEENSCHAP IN
DE TOEKOMST ZAL MOETEN
DRAGEN.
In een persconferentie ten bureele van den
Belgischen commissaris-generaal voor den
wederopbouw des lands te Brussel, heeft de
heer Custers, secretaris van den commissaris-
generaal, de wijze van credietverleening en
van de vaststelling der oorlogsschade bespro
ken.
Er is veel, heel veel te herstellen, al
dus de heer Custers. De gegevens van
2506 gemeenten van de 2629 ge
meenten die België thans telt zijn
binnengekomen, zoodat het mogelijk
is zich nu een beeld te vormen van
het werk, dat verricht moet wor
den. Er zijn alleen reeds meer dan
1400 bruggen, watertorens en electri-
sche oentrales door de terugtrekken
de troepen vernield. Voorts werden
352 industriegebouwen volkomen ver
woest, 839 zwaar en 1662 licht be
schadigd. Bovendien zijn tienduizen
den woonhuizen min of meer zwaar
gehavend.
'Aangezien elke gemeente den graad van de
beschadiging naar eigen goeddunken heeft
bepaald, is het ook niet de bedoeling, van
den commissaris-generaal om bepaalde gren
zen te stellen aan de credietverleening voor
wat de te verleenen som gelds betreft.
De grens van 10.000 francs, door sommige
bladen als hoogste credietbedrag genoemd
voor woningen van burgers, bestaat niet. Om
trent de te verrichten ramingen van schade
bestaan nog heel wat verkeerde begrippen.
In ieder geval zullen geen ramingen worden
aanvaard van niet door den commissaris-
generaal erkende schatters Aan contróle zal
het niet ontbreken.
Bij het verrichten der schattingen,
het samenstellen der dossiers en het
aanvragen van de credieten, dient
men wel te bedenken, dat een en an
der geheel in den nieuwen geest, n.L
dien van absolute eerlijkheid, dient
te geschieden. Men mag immers niet
uit het oog verliezen, dat de gevraag
de credieten en kosten ten laste ko
men van de Belgische volksgemeen
schap en dat het geheele Belgische
volk in de toekomst dezen last zal
moeten dragen.
Het bombardement, dat Engelsche
vliegers Vrijdagavond en Zaterdag
morgen op Vlissingen hebben uitge
voerd, heeft twaalf dooden onder de
burgerbevolking geëischt.
Uit een gezin het vierjarig doch
tertje gedood, terwijl het andere
dochtertje en de moeder zwaar
gewond werden.
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag,
omstreeks half één, heeft 'n Engelsch vlieg
tuig een zevental bommen uitgeworpen bo
ven het dorp Hollum op Ameland. Er is
aanzienlijke schade aangericht, terwijl ook
een mcnschenleven te betreuren is.
Eén bom kwam neer op het pand van
den winkelier J. de Boer aan de Bu-
renlaan, dat geheel vernield werd.
Hierbij kwam het vier-jarig dochter
tje van den winkelier om het leven.
Het zesjarig dochtertje en de moe
der werden zwaar gewond. Met een
extra-boot zijn zij naar het ziekenhuis
te Leeuwarden overgebracht. De Boer
zelf was toevallig niet thuis,
In de omgeving werdén, mede door andere
neergekomen bommen, verscheiden huizen
vernield, terwijl langs de geheele Buren-
laan geen ruit heel bleef.
Ten oosten van het dorp kwam nog een
bom terecht in een stuk bouwland. Deze is
echter niet tot ontploffing gekomen.
VONNIS VAN DE RECHTBANK
BEVESTIGD.
De Dordtsche rechtbank had den 69-jarigen
diaken H. G. te Oud-Beyerland wegens
diefstal van collectegelden veroordeeld tot
5 maanden gevangenisstraf, waarvan drie
maanden voorwaardelijk.
De diefstallen, gepleegd over een zeven
tal jaren, zouden een totaal van minstens
f 3000.hebben beloopen, doch de familie
van den diaken had, toen de zaak aan het
licht was gekomen, het gestolen bedrag ge
heel vergoed.
Op 9 September stond hij in hooger be
roep terecht voor het Haagsche gerechtshof.
De advocaat-generaal, jhr. mr. van Asch
van Wijck, concludeerde tot een onvoor
waardelijke gevangenisstraf van zes maan
den.
Gisteren veroordeelde het hof den diaken
tot vijf maanden gevangenistraf, waarvan
drie voorwaardelijk.
MET HET HOOFD TUSSCHEN TWEE
WAGONS.
Gistermorgen is de 30-jarige J. Vaessen
uit Urmond op de terreinen van de staats
mijnen te Stein met het hoofd tusschen
twee wagons terecht gekomen. De onge
lukkige was op slag dood. V.V was gehuwd.
Cognac, port en een goede sigaar
tijdens de werkzaamheden.
Inbrekers hebben hun slag geslagen in
de villa van den heer Delmonte, directeur
van de werktuigenfabriek Beckers' Sons
en Co. te Brammen. De inbrekers hebben
in totaal voor meer dan 600 gulden gesto
len aan baar geld. Levensmiddelen, foto
toestel en een nachtkijker. O.a. hebben zij
nog gestolen 200 sigaren. Verder maakten
zij zich meester van alle distributiebons
van den eigenaar.
Ze hebben in de villa een flesch cognac
en een flesch port leeggedronken, onder 't
genot van een fijn sigaartje. Men ver
moedt, dat de diefstal gepleegd is door
dezelfde mannen, die den laatsten tijd te
Dieren, De Steeg en Velp hebben geope
reerd.
DE COLLECTE VOOR „WINTERHILFE".
Beduidend meer opgebracht dan
verleden jaar.
De op Zondag 8 September gehouden
geldinzameling voor het oorlogswinterhulp
werk 1940/41 heeft bijna 22V? millioen rijks
mark opgebracht, hetgeen bijna 11 millioen
meer is dan op den eersten collectedag
van het seizoen 1939/40.
Ergens in 11 a 1 i 23 Sept. (Stefani):
Het Italiaansche weermachtsbericht nr. 108
maakt het volgende bekend:
Uit later verkregen inlichtingen blijkt, dat
de vijandelijke kruiser, welke door onze
luchtmacht is getorpedeerd en waarvan mel
ding is gemaakt in het weermachtsbericht
nr. 104, kort daarop is gezonken.
De foto's van het jongste bombardement
van 21 September op het centrum van Haifa
toonen de prachtige resultaten aan welke
bij dit optreden verkregen zijn. Overal wer«
den hevige en zeer groote branden verwekt.
Op Malta werd de luchthaven van Mi-
kaba opnieuw gebombardeerd. Een opslag
plaats werd getroffen, waarbij een zware
brand ontstond. De vijandelijke jagers ver
meden den strijd. Al onze vliegtuigen zijn
op hun bases teruggekeerd.
In Noord-Afrika heeft de vijand weer de
stad Benghazi gebombardeerd en verschei
dene woonhuizen beschadigd. Dank zij den
genomen maatregelen voor de veiligheid en
de openbare orde, waren er geen slachtoffers
te betreuren. Een vijandelijke luchtaanval op
Bardia maakte geen slachtoffers en richtte
geen schade aan. Aan de kust van Cyrenaica
is een viermotorig Engelsch jachtvliegtuig
van het type Sunderland door onze vlieg
tuigen met machinegeweren beschoten en in
zee gevallen. Het toestel is met de geheele
bemanning spoorloos verdwenen. De militai
re doelen van Mersa Matroeh werden op
nieuw met positief resultaat gebombardeerd.
Al onze vliegtuigen zijn teruggekeerd. De ha
venwerken van Aden werden aan een nach
telijk bombardement onderworpen.
Het aantal schepen dat door onze lucht
macht tijdens een aanval op een konvooi in
de Roode Zee getroffen is, en waarvan in het
vorige weermachtsbericht melding is ge
maakt, bedraagt drie.
De vijandelijke luchtmacht heeft bommen
geworpen op Gura, Kassala en in de omge
ving van Asmara, waar twee inlanders wer
den gedood en twee gewond. De aangerichte
schade is gering.
In de Thyrreensche zee werd een ledig
Italiaansch schip door een vijandelijke duik
boot tot zinken gebracht.
Bil GE DOKKEN
EEN HERINNERING.
„Ik voelde iets als een ver
lamming, bij de gedachte in dat
labyrinth wegwijs te worden"...
Hans Bütow, een medewerker van
de „Frankfurter Zeitung", publi
ceerde dezer dagen een artikel in
genoemd dagblad, naar aanleiding
van een vroeger bezoek aan Londen
en zijn dokken, een publicatie welke
wint aan belangwekkendheid, nu ook
de Londensche dokken aanhoudend
bedreigd worden door de Duitsche
luchtaanvallen. Wij ontleencn aan
dit artikel het volgende.
Mijn vriend had mij gewaarschuwd, aldus
de schrijver, toen ik mijn wensch kenbaar
gemaakt had om „de andere kant" van Lon
den te leeren kennen, hot gedeelte dat de
Britten het „Dokland" noemen, alsof het een
ander land ware. „Je zult geen bonte roman
tiek, maar alleen harde werkelijkheid vin
den en bovendien zul je kilometers en nog
eens kilometers moeten loopen, alvorens je
iets van schepen of van de dokken te zien
krijgt. Het is erg vermoeiend, vandaar dat
men vrijwel niet naar het Eastend gaat, ten
zij men er moet zijn"...
Dat werd me dus in alle oprechtheid ge
zegd door den „City-man", die nog altoos
van meening is, dat de wereldstad Londen
den vreemdelingen wel wat anders op het
stuk van bezienswaardigheden te bieden
heeft. Maar Londen is tenslotte een van
's werelds grootste havensteden en dat is
het, wat mij tijdens een tocht die zich tot
ver in de nacht uitstrekte, een ontdekkings
reis door het „Dokland" vooral bijgebleven
is.
Door een vochtig neerslaande kolenreuk
en de reuk van natte kisten, althans iets van
dien aard, kon ik de nabijheid van het wa
ter al vaststellen, lang voordat ik er iets van
te zien kreeg. Het licht van deze September-
avond, koel en een tikje vochtig had al
iets „versluierds", als het ware een voorbo
de van den komenden mist. Het was waar
schijn lijk lang niet gemakkelijk bij de
Theems te komen, want hier bevond ik mij
in een arbeiderswijk, betrekkelijk dichtbij
maar toch als door een wereld van het rol
lend en gierend verkeer en de paleizen van
de City gescheiden.
Tal van nauwe straatjes voerden
wel rechtstreeks naar de kaden
maar die zijn bepaald dichtgebouwd
met gansche reeksen, veel verdiepin
gen tellende, grauwe pakhuizen, die
alle met hun blinde ramen en vrij
wel zonder conturen als het ware
in elkander loopen. Ik weet nog flat
ik zooicts als een verlamming
voelde bij de gedachte in zulk een
labyrinth van poortjes en hekken en
pleintjes, in die doolhof van steeg
jes en fabrieken en spoorrails weg
wijs te worden. Alle wegen schenen
trouwens in dezelfde ontmoedigende
duisternis troosteloosheid te eindi
gen. Het kwam er on aan zich aan de
plattegrond te houden en zich aldus,
gelijk een ontdekkingsreiziger, een
weg te banen. En nochtans heb ik
mij telkens nog in deze wijken, in
Wapping, Shadwell, Ratcliffe, Lime-
house en hoe ze meer mogen heeten,
vergist.
Direct na het verlaten van het station,
kwam ik in een veranderde wereld. Ook de
menschen waren er anders, zoo op enkele
mijlen van het stadscentrum verwijderd.
Overbeprschend was het arbeiderstype met
„maritiemen inslag", met verweerde en ver
kleurde overalls, sweaters en wollen halsdoe
ken. Ik kwam langs kleine bars, waarvan
de klappende deuren in voortdurende bewe
ging waren, langs smerige winkeltjes met
scheepsbehoeften en tot de nok toe volge
propte étalages en langs zaakjes, waar du
bieuze literatuur werd verkocht in boekjes,
die een „nette" kaft droegen.
Tamelijk dicht bij den ingang van het
„Wappin Bassin", kreeg ik dan eindelijk het
gezicht op de rivier, die mij overigens als
gevolg van de vele moeite om erbij in de
buurt te komen, al een soort obcessie gewor
den was! Tusschen twee vensterlooze en door
schoorsteenen bekroonde, van vettig zwarte
baksteen opgetrokken muren, leidden de
gladde treden van een lange trap, waarop
stukken hout en andere rommel terechtgeko
men was. naar het water beneden, dat op de
bewuste plaats verbreed was. waar het
„The Pool" heette en -het midden hield
tusschen eb en vloed. Olieachtig glanzend
stroomde het traag voorbij langs de verweer
de pakhuizen en opslagplaatsen, waar de
aan paalties en dukdalven vastgemeerde
barken en andere schuiten lagen. Men keek
er over een heel hoseh van zulke meer-
naaltjes. zoo goed als over heele reeksen
oude, door den tand des tijcis afgeknauwde
mnsies, waaruit oudenvetsche ijzeren hijsch-
balken piekten. Tegen den achtergrond van
den nevel torende de gothiek van de Tower-
brug met enkele lichtjes boven de rivier,
temidden \an de rusteloos jagende stad.
Door smalle straatjes en steeqjes
Op die manier ben ik nog enkele malen
bij het water gekomen, telkens door die
smalle straatjes en steegjes, waar het van
boven net is of de donkere daken elkaar
raken alsof men zich in een tunnel bevindt
hen tikje huiveringwekkend is het er als
of men telkens aan clandestiene ladingen en
De dokken zelf, waarin de stad de meeste
der groote schepen stopt, die er iaar in
laar uit aanwezig zijn - het lijkt wel aU
zijn ze verstopt tusschen Ho
sluisdeuien zijn eigenlijk precies geliik
aan die van andere havensteden en ze be- -
zitten, als altoos, een enorme aantrekkings
kracht voor elkeen, die zin en gevoel heeft
voor schepen en voor de scheepvaart.
De machtige, indrukwekkende ge-
tralide deuren worden door politie
agenten bewaakt, die men er op het
late uur altijd bij twee tegelijk aan
treft en ze zijn heel moeilijk toegan
kelijk. vooral voor den voetganger,
die er natuurlijk direct opvalt, als
een buitenstaander. Anderhalve
eeuw lang is er aan die dokkon ge
bouwd en zoo is het begrijpelijk, dat
er op die reusachtige ruimte tal van
eigenaardigheden achtergebleven
^1|n- *n een smal bassin, dat mij
c, denken aan een Hamburgsche
„Eleet werden twee buikige lich
ters door dokarbeiders gelost. Het
slik van den riviergrond, die bij eb
moot komt, bevatte overal afgedank
te en verbruikte voorwerpen- een af-
valplaats van een wereldstad.
Vlak erbij werd op een door de natheid
glimmende kade, waar juist een locomotief,
?"'n witte rookkolommen, een
eeks volgeladen wagons voortsleepte, de
acting van een heele reeks vraehtbooten ge*
lost. Als groote grijparmen draaiden de kra-
door de lucht, de „scheepsbuiken" la*
open„In het koude licht van sterke lam-
b n alles was lawaai en beweging.
*n overal zag ik kleine scheepjes, die als
net ware beschutting zoekend voor den ko
menden nacht, dicht op elkaar gedrongen
aan een brok kade gemeerd lagen, in de
Kleine havenbekkens. Hier en daar zou men
neele afstanden over de dekken van de
schepen hebben kunnen afleggen Een eiland
van den vrede, dat zich in de' buurt van
de reusachtige complexen der „West India
orks bevond en ik kon de verleiding gecn
eerstand bieden, ook die omgeving nog
eens op te zoeken, nog verder te gaan. het
f5van duizenden lichtjes tegemoet,
emnlden van het labyrinth van kranen en
net lawaai van draaiende lieren waar
tan het einde niet is te ontdekken.,.»
