11
Eerste boete voor onvoldoende
verduisteren
NEyT/*RECLAME
ttieuuM uit Ua&
Ontslagen op Texel, die geen
ontslagen waren
Dankbare
evacué's
Ons tijdelijk adres
Waar is
ons straatorgel?
gebtoedm 3%ank,
„Net meisje
gevraagd
Distributie-nieuws
Woensdag 25 September 1940
Kantongerecht Den Helder
Een tandentrekker
»met pijn"
INGEZONDEN
•VERHOOCT UW OMZET.
De laten.
Uit het politic-rapport
Burgerlijke Stand van Den Helder
Visscherij
Langs de straat
voor winkeliers
Aangehouden.
De eerste zaak, die gisteren voor het Kan
tongerecht Den Helder voorkwam, betrof den
Amsterdamschen chauffeur F. B., die te
rechtstond terzake het feit, dat hij,'met zijn
auto rijdende op den Kleinen Afsluitdijk bij
Wieringen, een andere auto aangereden had.
De schuld van verd. staat vast. Deze
poogt den dans te ontspringen door er op te
wijzen, dat de weg smal was en dat het zeer
duister was. Bewezen kan een en ander ech
ter niet worden, omdat er een paar getui
gen niet op het appèl verschenen zijn. Deze
zullen nu ter volgende zitting gedagvaard
worden. Voor ditmaal werd de zaak aange
houden.
Het was hem te hoog!
Volgde de geschorschte zaak tegen W. B,
uit Den Helder. Reeds eenigen tijd geleden
had B. een aanrijding gehad met een ande
ren chauffeur, die in een taxi reed en de
Spoorstraat bij Bellevue insloeg. B.'s paard-
en-wagen reed langzaam, terwijl B. voorts de
aandacht er op vestigt, dat hij geen signaal
gehoord heeft en ook de auto niet gezien
heeft.
De Ambtenaar, Mr. Bruyes Tack, vindt
echter dat B. wel degelijk schuld heeft. Deze
had voorzichtiger dienen te rijden, terwijl hij
voorts verplicht was tot het geven van voor
rang. Hij vordert 10 gulden of 10 dagen.
Verd. „neemt" het niet. Hij zegt, dat de
boete hem veel te hoog is en dat hij toch
reeds schade genoeg had door de aanrijding.
Het blijkt, dat Mr. Arn. Veldman gevoelig
Is voor een en ander en verzachtende omstan
digheden in aanmerking wil nemen, 3.of
3 dagen.
Een tanden-trekker, die het „met pijn"
deed
Mej. St. uit Arnhem, was nog niet van
haar boosheid genezen, toen zij voor de balie
verscheen. En geen wonder. Zij begaf zich in
de maand April, op advies van haar melk
boer naar den, zich noemende, tandheel
kundige B. J. de W., alhier, teneinde door
hem haar tanden en kiezen te laten trekken
en later een „valsch," gebit te doen aan
meten. Er werd gezegd, dat er een tandarts
bij zou komen, die, zooals men weet, wette
lijk bij een tandtechnieker aangetroffen moet
worden voor het noodzakelijk toezicht. Ge
noemde arts was echter in geen velden of
wegen te bespeuren, hetgeen get. al verdacht
vond. Toen het trekken der tanden begon,
was evenwel Leiden al heelemaal in last.
Want dat deed verschrikkelijk veel pijn, zoo
dat men kan aannemen, dat mej. St. zoowel
haar melkboer als genoemden techniker mij
len ver wenschte
Later erkende de man dat hij niet de be
voegdheid tot trekken had, maar het ergste
was, dat er toen reeds getrokken was
Enfin, er werd niet al te lang over gespro
ken. Het feit stond vast en was het in April
voor de juffrouw een allervervelendste kwes
tie, thans was het dit voor den techniker.
De Ambtenaar vroeg namelijk niet minder
dan 60.of 30 dagen. Uitspraak 40.
of 20 dagen.
De wrijfpaal.
P. K. stond terecht, omdat hij in Juni van
dit jaar een paal geslagen zou hebben op een
trottoir in de Vijzelstraat. De oorzaak was,
dat men veel last ondervond van aldaar par-
keerende auto's, die het verkeer belemmer
den en het uitzicht wegnamen. Teneinde raad
sloeg men toen maar een paal in het pla
veisel.
Nadat er even een puzzle is wie nu feite
lijk de paal er in geslagen had (get. B. weet
zulks niet) vertelt B. dat hij die paal noodig
had, omdat men anders zijn ruiten en luiken
kapot reed...
De Kantonrechter voelt niets voor een der
gelijke wijze van zich recht verschaffen. Hij
adviseert den betrokkene zich met een ge
meenteraadslid in verbinding te stellen
Met een waarschuwing worden de Vijzel-
straters heengezonden.
Duistere zaken in het Timorpark.
Wat in het Timorpark geschiedt kan niet
altjjd het licht der openbaarheid velen. Dat
was ook het geval met twee personen, van
beider kunne, die dit park uitverkoren had
den om er zaken te bedrijven, die zich niet
wel laten weergeven in de krant. Een der
gemeentelijke tuinlieden liep dit echter de
spuigaten uit, aangezien het iederen dag weer
voorkwam.
Beide verdachten waren niet verschenen,
wat niemand betreurde. Tegen hen werd ieder
een boete van 10.gevorderd, subs. 5 da
gen hechtenis.
Callantsooger veete
Verd. T. M., wonende te Callantsoog, heeft
15 Juni een paard laten loopen op het hooi
land van ten Boekei. Genoemde weduwe ten
Bc^kel, die verschenen is, wijst er op, dat
verd. het recht had met paard en wagen over
het wegje te rijden. Dat was al lang gele
den notarieel vastgelegd. Maar verd. ha
volgens haar bezijden den weg gereden en
daar was zij niet over te spreken.
Verdachte zegt op zijn beurt dat de weg
onberijdbaar was, zulks in verband met het
feit, dat de weg laag was, en het vorige jaar
opgehoogd met modder uit de sloot. Gezien
het feit, dat de modder nog niet „dood was,
en het ten tijde van het „misdrijf" zwaar ge
regeld had was het pad een ware modder
poel geworden, waarop niet te rijden was. En
dus maakte hij gebruik van het land er-
Een en ander heeft hogal wat voeten in de
aarde. De juffrouw weet van geen toegeven,
temeer niet daar volgens haar veldwachter
Koelewey ook aan haar kant staat.
Zoodat de zaak blijft hangen op de verkla
ring van Koelewey, die in een volgende zit
ting zijn verklaringen dienaangaande zal heb
ben af te leggen. De zaak werd aangehouden.
Wat gebeurde op den Oeverschen weg?
Verd. J. A., lijnwerker van het P.E.N. uit
Schagen reed 15 Juli per auto over den
Oeverschen weg en is gedurende dit rijden in
contact gekomen met een handwagen, die
zich eveneens over den weg bewoog.
Getuige R. uit Kolhorn weet weinig van
importantie te verklaren. Hij heeft den wa
gen getrokken en en zag niets van een na
derende auto. Hij heeft wel een signaal ge
hoord, terwijl hij kon constateeren, dat de
auto rechts reed.
Een andere getuige, een zekere W. J. W.,
doet zeer gewichtig, maar ook zijn verkla
ringen hebben feitelijk weinig om het lijf. Hij
heeft, al rijdende in de auto, de handwagen
gezien, men heeft uitgeweken, en bij dat uit
wijken heeft hij toen een tik gehoord. Ver
derop heeft men gestopt. Wat er echter
precies gebeurd is weet get. niet. Maar hij
acht het best mogelijk, dat de handkar de
auto aangereden heeft
Ook deze zaak wordt tot de volgende zit
ting aangehouden.
Caféhouder uit Anna Paulowna die slecht
verduisterde.
Volgt een zaak tegen den caféhouder W. T.
A., uit Anna Paulowna, die zich aan het
euvel heeft schuldig gemaakt van niet be
hoorlijk verduisteren. Op 18 Juli, kwart voor
11 's avonds, brandde er boven zijn buffet nog
een lampje, hetwelk, volgens getuige Com-
pagne van den Luchtbeschermingsdienst, op
wel 100 meter afstand zichtbaar was. Dus
maakte C. proces-verbaal op. Temeer, om
dat het volgens zijn zeggen al de derde maal
was, dat zooiets gebeurde.
Verd. kan er weinig op zeggen, doch is
kennelijk te goeder trouw geweest. Hij heeft
zijn zaak behoorlijk laten verduisteren, legde
daaraan nogal wat geld ten koste, doch ver
gat nu eenmaal het luik op tijd voor zijn
raam te sluiten.
De Ambtenaar wijst den caféhouder op zijn
gemeenschapsplichten, die hij ernstig over
treden heeft. Het is een gevaarlijke tijd en
verduisteren is iets wat men niet alleen voor
zichzelf, doch ook voor zijn medemenschen
moet doen. Hij vordert 40.subs. 30 dg.
De Kantonrechter acht het feit eveneens
ernstig en maakt de boete af op 20.subs.
10 dagen.
Geen voorrang verleend.
De chauffeur J. K., uit Den Helder, ver
zuimde op 23 Juli, komende uit de steeg bij
Casino en den Kanaalweg oprijdende, voor-
rang te verleenen aan een passeerende auto.
De gevolgen waren dat K.'s auto gegrepen
werd en beschadigd. Getuige de H., die een
en ander heeft gezien, merkt op, dat, indien
de andere auto maar op het midden van het
rijpad gereden had er geen vuiltje aan de
lucht zou zijn geweest. Dit neemt niet weg,
dat hier schuld aanwezig geconstateerd werd,
en dat het den chauffeur 10.of 5 dagen
kostte.
Ontslagen Texelaar, die niet ontslagen was.
Een zekere Jurriens van Texel heeft zich
bij het gerecht beklaagd, omdat zijn baas,
C. R., eveneens van Texel, hem "ontslagen
zou hebben, terwijl zulk niet meer mocht ge
schieden. Het blijkt echter, dat R. volkomen
te goeder trouw is geweest. Er was een
kwestie met J. over het uurloon. Van 30 cent
wilde J. dit gebracht zien op 32 Vi cent. R.
wilde hierop wel ingaan, doch dan werd ook
voor allen arbeid (ook bij het vlas) dit uur
loon berekend. R. was namelijk van meening,
dat J. geen recht had op die 32 cent, iets
wat daarna bleek wel het geval te zijn.
J. is toen weggeloopen, maar R. was zeer
wel genegen den man weer terug te nemen
op zijn bedrijf. Dit zei hij hem korten tijd
daarna ook, met als gevolg, dat de man
thans weer bij hem werkt.
Het geheel heeft veel van een storm in een
Heldersche vluchtelingen bieden
een parapluie-standaard aan.
Gisteren vond te Broek op Langen-
d(jk de plechtigheid plaats van de her
opening van het gerestaureerde raad
huis, waarvoor uiteraard in het dorp
groote belangstelling bestond.
Zooals men weet hebben zich te
Broek op Langendijk verscheidene Hel
dersche vluchtelingen bevonden; ook
thans bevindt zich aldaar nog een deel.
Dat deze tijdelijk uitgewekenen het
naar hun zin hebben gehad wordt wel
duidelijk gedemonstreerd door het feit,
dat zü meenden op dezen Broek op
Langedijkschen hoogtij-dag niet achter
wege te mogen blijven. Er werd geza
menlijk een bedrag aan geld bijeenge
bracht, waarvoor men een parapluie-
standaard kocht.
Het was deze standaard, die door den
heer Coltof namens den vluchtelingen
werd aangeboden, vergezeld gaande van
een hartelijk speech je.
glas water, zoodat er van een veroordeeling
van R. geen sprake kan zijn. Integendeel, J.
maakt eigenlijk een slechte beurt.
Nog zoo iets.
Het zelfde liedje zong J. Verbrugge. Pre
cies eenzelfde zaak. Ook hier is geen ontslag
geegven, maar V. heeft zich gewend tot zijn
bond en het was deze instantie, die hem aan
raadde er werk van te maken.
De Ambtenaar is daarover weinig te spre
ken en vordert ook hier terstond vrijspraak.
Wél ontslag gegeven.
De landarbeider A. Rowijn, van Texel heeft
wel van zijn baas, P. D., ontslag gekregen en
wel op 13 Juli. D. wilde niet meer betalen en
wederom adviseerde de Bond er werk van te
maken. Deze maal had men succes, want D.
werd verplicht gesteld het loon te verhoogen.
Kort daarop echter deelde D. aan R. mede,
dat er geen werk meer was en dat hij ont
slagen werd.
De Ambtenaar wees er op, dat de verorde
ningen er nu eenmaal zijn om uitgevoerd te
worden. Hier heeft men dit niet gedaan, zoo
dat een straf moet volgen.
Hij vordert 30.subs. 20 dagen.
De Kantonrechter maakt er 10 gulden of
5 dagen van.
Den Helder, 24 Sept. '40.
Geachte Redactie,
Gaarne zou ik onderstaand geplaatst zien
in uw veelgelezen blad.
Toen ik de Heldersche Courant van Maan
dag inkeek en de sportverslagen las, zocht ik
tevergeefs naar een yerslag van het eenige
elftal, dat Den Helder op dezen eersten com
petitiedag vertegenwoordigde (ri.1. Water
vogels). Wel vond ik een verslag van Scha
gen I. Dit laatste kon ik nog plaatsen. Maar
toen ik ook nog een verslag van Alkmaar II
vond, dacht ik bij mijzelf het volgende: „In
de Heldersche Courant hoort toch eerder een
verslagje van een Heldersche N.V.B.-er als
van het 2e elftal van een Alkmaarsche N.H.
V.B.-er." Ik ben geen Watervogelssupporter,
want men zal mij op alle Heldersche voetbal
velden vinden, maar toch meen ik dit even te
moeten opmerken.
Met dank voor de plaatsruimte.
Fitter.
De oorzaak van het niet opnemen van een
verslag van dezen wedstrijd ligt in het feit,
dat ons van dezen uitwedstrijd, buiten het
rayon van onze correspondenten, geen ver
slag werd toegezonden.
Red. Held. Crt.
H. SLORT,
in assurantiën.
Tegenwoordig adres:
Herzogstraat 44, Den Helder.
lederen dag blijkt, dat er nog lieden zijn,
die het met de verbodsbepaling, zich niet
meer na 10 uur op straat te begeven, niet al
te nauw nemen.
Dezer dagen waren het een dame en een
heer, die door de politie in de kraag genomen
werden en naar het politiebureau vervoerd.
Aldaar werd men tot 4 uur 'in den morgen
vastgehouden, terwijl proces-verbaal opge
maakt werd.
DIEFSTAL IN DE VAN LIMBURG
STIRUMSTRAAT.
Bij afwezigheid van den bewoner van een
perceel in de Van Limburg Stirumstraat wer
den door iemand een aantal goederen ont
vreemd.
Door de politie is een onderzoek ingesteld.
DOOR HOND GEMOLESTEERD.
Een bewoonster van de Middenstraat deed
bij de politie aangifte dat zij door een hond
was aangevallen. Het dier verwondde haar
licht, terwijl zij schade aan de kleeding opliep.
VERKEERSONGEVAL OP DE
ZUIDSTRAAT.
Gisteren reed een bewoonster van Wierin
gen op de Binnenhaven, in de richting van de
Zuidstraat. Juist op het moment dat zij de
kruising BinnenhavenNieuwstraat wilde
passeeren, kwam uit de Nieuwstraat een
auto, die de wielrijdster aanreeds. Fiets en
kleeding werden licht beschadigd. Waarschijn
lijk treft den chauffeur van de auto schuld,
aangezien deze geen voorrang verleend heeft,
toen hij van de Nieuwstraat het Ankerpark
op wilde rijden.
TERUG TE BEKOMEN FIETSEN.
Aan het adres van den heer De Gier, 2e
Vroonstraat 92, is een heerenrijwiel terug te
bekomen, dragende het merk „Radion".
Voorts bevindt zich bij den heer H. Cup, in
de Dorus Rijkersstraat een vehikel, waarvan
de eigenaar zich kan komen melden.
FIETS VERDWENEN.
Een bewoner van de Joubertstraat deed
aangifte bij de politie, dat hij zijn fiets, die
hij even in de brandsteeg achter zijn woning
deponeerde, kwijt is.
Was er een slot...?
FIETS GEMEPT.
Een bewoner van de Kuiperstraat deed
aangifte dat zijn fiets, die hij neerzette op
den Kanaalweg, spoorloos verdween. Een on
derzoek wordt ingesteld.
Verzekert Uw fiets voor 3 gulden per jaar.
Bij diefstal kri,gt U een nieuwe terug.
K. KOS, Koningstraat 76.
van 24 September 1940.
ONDERTROUWD: W. Arnst en A. Kwin-
kelenberg; L. van Delft en J. Hijman; N.
Ambriola en A. G. E. van Sitteren; H. Kok
en H. M. Flux; J. Botter en P. Kuiper; H.
Schutten en G. van Zandwijk; M. Luinstra en
T. Heij.
Bij het laatst gehouden examen slaagde
voor le stuurman Groote Handelsvaart de
heer J. C. F. M. Koning.
Urk, 23 September. Door 14 vaartuigen
werd heden aan den Gem. Vischafslag alhier
aangevoerd: 605 pond kuilpaling, prijs 2426
ct; 492 pond roode aal, 2429 ct. 200 pond
schieraal, 4041 ct., 30 pond snoekbaars, 26
27 ct., 50 pond baars, 1012 ct. en 300
pond Voorn, 4\'25 ct. Alles per pond.
Toen ik van de week door de stad kwam,
's middags omstreeks het uur, waarop de da
mes boodschappen doen, zag alles er weer
zoo gewoon uit, net als vroeger, druk, ge
zellig druk, zóó zelfs, dat je bijna zou ver
geten, dat er nog maar steeds geen vrede is.
Ondanks het feit, dat de planken-bescher
ming van vele ramen verdwijnt en de heldere
gordijnen weer achter brandschoone ramen
de trots van iedere huisvrouw prijken
ondanks het feit, dat onze stad meer en meer
haar normaal aanzien herwint, is er toch iets,
dat ontbreekt om het stadsbeeld weer vol
komen te maken. Dat eene is ons draaiorgel.
Het draaiorgel hóórt bij de straat!
Eerst heb je er geen erg in, maar plotse
ling merk je op: „Hé, het draaiorgel zie je
ook tegenwoordig niet meer". Het draaiorgel,
dat de nieuwste schlagers tot algemeen volks
bezit maakte en uitgalmde langs straat en
gracht en over de daken, sentimenteel en
schor en lawaaiig, te veel om mooi te zijn,
mooi in den zin, waarin we doorgaans muziek
mooi plegen te noemen, mooi volgens de
regels, volgens muziekkenners en leeraren
en ijverige beoefenaars en toch... toch houdt
ieder van het draaiorgel, het doodgewone or
dinaire draaiorgel, en ieder betaalde zonder
mopperen, oudergewoonte zijn cent tot in
standhouding van deze muziek-voor-iedereen.
Er is hemelsbreed verschil: u gaat naar een
muziekuitvoering en „smaaktzooals dat in
de gebruikelijke terminologie genoemd wordt,
„een avond vol kunstgenot" en dat is begrij
pelijk: het meesterschap van den componist,
de techniek en de virtuositeit van de solisten
dwingt bewondering af, en zoo zij dat, wat
zij ten gehore brengen met overgave en be
zieling doen, kunnen zij bij u dié gevoelens
wekken, die de componist opwekken wilde,
een menigte van aandoeningen en gevoelens
kan zulk een opvoering wakker roepen.
Zulk een avond kan den mensch veredelen
en bedoelt dat ook.
Het draaiorgel daarentegen is pretentieloos.
En toch kan zijn muziek ontroeren.
Een simpel voorbeeld slechts: Ik herinner
mij, hoe ik een zomeravond de dag was
heet geweest en brandend nachtrust zocht
in een klein, Belgisch bergdorp: wat huisjes
bijeen in de diepte van een dal, als in het
holle van een hand; hooger op, domineerend
een kerk, beneden, voorbij de laatste gebou
wen een beek
De zon gloeide nog wat na aan den hoog-
sten bergrand, een zacht rose waas legde zich
op de hellingen: ziedaar dé omgeving, alles.
Boeren, stemmig Zondags-zwart, bepraatten
de kansen van den oogst, en de winsten en
dronken hun licht „export". Ik viel daar bin
nen, in dat landelijk café, moe, praatte wat,
bestelde
Buiten wond een orgelman, oude zigeuner,
zijn orgelkast op. Tokkelend liep het ding af:
een droomerige, oude melodie, wat vals
slechts en wat scheef. Of het nu kwam om
dat ik vermoeid en wat droevig was.of door
den stillen, volkomen en schoonen avond, of
omdat het misschien toch wel een mooi in
strument was, ik weet het niet, maar het
ontroerde mij meer, dan vele avonden „vol
kunstgenot", vóórdoen en sedertdien ge
smaakt".
Let wel: ik zeg niet, dat dit mooier is,
Banketbakkerij, Keizerstraat 124-126,
hebben een Koffie- en Thee-surrogaat
voor U, wat niet te evenaarden is.
Bij de meeste winkeliers verkrijgbaar.
slechts dat het ontroeren kan op sommige
momenten.
Zie, dit missen we: Een teere najaarsoch
tend aan één onzer verstilde grachten, het
water doet mets dan de boomen weerspie
gelen, het stroomt niet, het staat daar maar
donker-onberoerd.
Dan valt een blad, rimpelingen kringen in
steeds wijder boog; zonlicht flikkert fijntjes
over het water. Een meeuw staat zijn veeren
wat op te poetsen aan den waterkant, dood
op z'n gemak.
En dóór, wat verderop, door het dun ge
bladerte nu zichtbaar, een straatorgel.
Het deunt een liedje, dat maakt geen in
breuk, het doet alleen wat weemoedig aan.
Kinderen spelen er rond.
Kijk, dót ontbreekt nu!
Het draaiorgel is een simpel instrument,
wat schor en soms wat valsch, maar het
hoort thuis in onze straten, het is een deel
van een stadsleven.
„Les notes ont un rhume et les, dos sont
des la,
Mais qu'importe, on pleure en entendant
celó!"
(De noten zijn heesch en de do is een la,
maar wat doet dót ertoe, je wordt ontroerd,
als je het hoort!) zei Paul Verlaine in zijn
wondermooi gedicht: „Nocturne Parisien" van
het oude straatorgel, het „orgue de Barbarie".
Noode missen we het van de straat. H. S.
of: Waar is het dienstbodenvraag-
stuk gebleven?
Er was eens een tijd, en die tijd is nog niet
eens zoo heel lang geleden, dat het een vol
slagen onmogelijkheid was een dienstbode te
krijgen. Geen „volwassen hulp", geen ,jiitje",
geen jongedame „katoen en zwart dragend"
geen ,jialf-wasje", geen „tweede-meisje",
geen „meisje-voor-halve-dagen"geen enfin,
geen enkel genre meisje was er meer te krijgen
en met recht kon men spreken over het
dienstboden-vraagstuk.
Wel zijn de tijden veranderd
In de krant van gisteren kwam een ,Jut-
tertje" voor en in genoemd Juttertjewerd
gevraagd „een flink, net meisje".
Wij weten niet wat de oorzaak is: öf er is
plotseloos een invasie nette, flinke meisjes over
Nieuwediep gekomen, öf de animo is ineens
vaardig over genoemde meisjes geworden, öf
er is en deel dezer meisjes door de verander
de omstandigheden zonder emplooy geraakt
een feit is dat de dame, die de advertentie op
gaf een gebeurtenis meemaakte, die haar nog
lang zal heugen. Reeds lang voor het uur
waarop „het Bureau van dit Blad" 't desbe
treffende adres in de Sluisdijkstraat vrij-gaf
(Jf uur!) verdrong een regiment „flinke nette
meisjes" zich in de vestibule van het bureau.
Men hokte samen in de vestibule, men drukte
elkander opzij om toch vooral vóóraan te staan,
terwijl wéér anderen half in de vestibulehalf
buiten bleven staan om daardoor instaat" te
zijn als nummer één op het bepaalde adres te
arriveeren.
Zoodra de wijzer van de bureau-klok de
„vier" aanwees, werd de, inmiddels tot climax
gestegen, spanning opgeheven door de onthul
ling van het adres.
Met als gevolg, dat een lawine „flinke meis
jes" de deur uitvloog, en, hetzij te voet, hetzij
per fiets, den weg insloeg naar de Sluisdijk
straat.
Nu wilde het geval, dat zich in de vestibule
ook een aantal mannen bevonden, die wachtten
op het adres van een fiets, hetwelk óók om
Jt uur vrijgegeven werd. Zoodra deze heeren het
adres in de Sluisdijkstraat vernamen, meenden
zij, dat ook hier de fiets te krijgen was en in
het kielzog der „nette meisjes" vlogen zij even
eens naar de Sluisdijkstraat.
Is het te verwonderen, dat aan het desbe
treffende adres een onvergetelijke sensatie
werd beleefd. Een 30-tal jongedame's, geflan
keerd door een 12- a. 15-tal mannen. Een com
plete inval werd op de woning gedaan, alwaar
men wéér poogde nummer één te zijn. De Sluis-
dijkstraatsche rust was op éénmaal ver
stoord men stond aan de deuren, en be
sprak het raadsel van den overval op het huis.
De fiets-grage heeren vernamen al spoedig,
dat ze zich op fatale wijze vergist hadden en
het slachtoffer geworden waren van hun té
groote voortvarendheid. Dus heschen ze zich
weer in 't zadel, teneinde met 1,0-kïlometer-
vaart terug te karren, om aan het Bureau het
goede adres deelachtig te worden.
De dame, die de advertentie opgegeven had,
werkte inmiddels de garde „finke nette meis
jes" af
VOOR DE SLAGERS.
De door de slagers in ontvangst genomen
consumentenbonnen 79, 84, 89, 94 en 99 moe
ten deze week vóór 28 September 1940 op
den daarvoor volgens codenummer vastge-
stelden inleveringsdag bij den distributiedienst
worden ingeleverd. Wellicht zijn er slagers,
die thans nog niet bij het Centraal Distribu
tiekantoor onder een codenummer zijn inge
schreven. Deze slagers kunnen deze week de
bonnen nog op een willekeurigen dag vóór
Zaterdag 28 September a.s. bij den distribu-
tiedienst inleveren.
Voor het opplakken der bonnen moeten op-
plakvellen gebezigd worden, welke op het Dis
tributiekantoor verkrijgbaar zijn tegen den
prijs van 0.05 per tien stuks. Alle bonnen
mogen door elkaar op hetzelfde opplakvel
worden geplakt.
Vleesch.
De slagers, die vleesch wenschen te betrek
ken om dit weer als vleesch en wellicht ook
gedeeltelijk als vleeschwaren te verkoopen,
moeten de bonnen in veelvouden van 100
stuks geplakt op opplakvellen en vergezeld
van een formulier „Ontvangstbewijs vleesch"
bij den distributiedienst inleveren. Een af
schrift van dit ontvangstbewijs ontvangen zij,
voorzien van de nobdige zegels, van den dis
tributiedienst terug. Dit gezegelde ontvangst
bewijs moeten de slagers bij de plaatselijke
toewijzingscommissie inleveren, waarop deze
commissie aan hen een bestelbon voor vleesch
verstrekt.
De resteerende bonnen voor vleesch, tot een
maximum van 99 stuks, kunnen de volgende
week tezamen met de dan in te leveren bon
nen, worden ingeleverd.
Vleeschwaren.
Het komt ook voor, dat slagers vleesch
waren van derden (b.v. van grossiers) be
trekken.
Het afleveren van vleeschwaren geschiedt
uitsluitend op toewijzingen.
Indien een slager vleeschwaren van derden
wil betrekken, moet hij een aantal van de in
genomen consumentenbonnen afzonderen en
deze in veelvouden van 10 stuks en ten
minste in een hoeveelheid van 40 stuks op
een opplakvel plakken en met een ontvangst
bewijs MD 201 bij den distributiedienst inleve
ren. Hierop wordt dan een toewijzing ver
strekt, welke aan den leverancier ter verkrij
ging van vleeschwaren kan worden ingezon
den.
Vorderingsbwyzen en toewijzingen van derden.
Vorderingsbewijzen (Bezugscheine) en even
tueel van anderen ontvangen toewijzingen
vleeschwaren, kunnen bij den distributiedienst
worden ingeleverd op denzelfden dag, waarop
betrokkene zijn consumentenbonnen moet in
leveren. Deze inlevering moet geschieden in
speciale enveloppen form. MD 258, welke btf
den distributiedienst verkrijgbaar z(jn tegen
0.05 per 10 stuks, met een ingevuld ont
vangstbewijs.
Naar keuze van den slager kan hij hiervoor
een „toewijzing vleeschwaren" of een geze
geld „ontvangstbewijs vleesch" verkrijgen.
Alle bovengenoemde ontvangstbewijzen wor
den door den distributiedienst gratis ver
strekt.
