Menschen
NIPPER EN PELLE
De Mascotte
vallen uit
de lucht
Ervaringen van
parachute springers
Weekeindretours
zijn langer ge'dig
Radioprogramma
Feuilleton
H* de Vcrc Stacpoole
Oaor de tram aan ereden
Bommea op Koog aan de Zaan
NA INWIJDINGSVLUCHTEN
DE SOLOSPRONG.
Een vertegenwoordiger van het Hamburger
Fremdenblatt heeft 'n onderhoud gehad met
den Hamburgschen parachutespringer Gus-
tav Bahr, aldus de N.R.C., die thans zijn rij
ke ervaringen als valschermdeskundige in
dienst stelt van een groote Berlijnsche fa
briek. Wat ondervindt een niensch, wanneer
hij uit de lucht valt'? Op deze vraag gaf
Bahr het volgende antwoord.
Toen ik voor het eerst met een
door de hand bediend valscherm
naar beneden sprong, moest ik mij
op een geheel nieuwe techniek instel
len Ik hoefde mij niet meer te be
kommeren om het vrij loopen der
optrektouwen en kon onbezorgd
springen. Ik telde langzaam 21, 22
23, en toen trok ik, een ruk en ik
zweefde. Het kleine hulpvalscherm,
dat uit de parachute springt en het
groote scherm uit zijn verpakking
trekt, had derhalve goed gewerkt.
Langzaam telde ik den valtijd af.
Eerst zes, toen acht en tenslotte tien
seconden, wat neerkomt op een vrije
val van ongeveer 300 meter. Met
een door de hand bediend scherm
moet men van grootere hoogte naar
beneden springen dan met een auto
matisch scherm, tenminste van een
hoogte van 120 meter, want het door
de hand bediende scherm heeft meer
tijd noodig voor de ontplooiing; bo
vendien moet men eerst goed vrij
komen van het vliegtuig voordat
men kan trekken.
Op het oogenblik van het springen verstomt
het motorgeronk en ook het langssuizen
van de lucht is niet te hooren. Eigenaardig is
het gevoel van het ontbreken van alle zwaar
te. Een „liftgevoel" heeft men niet en eigen
lijk bespeurt men het vallen slechts aan de
blootliggende plaatsen van de huid, waar de
sterke luchtstroom voorbijtrekt. Het beklem
mende valgevoel, dat men dikwijls in den
droom heeft, komt bij den vrijen val niet
voor. Bij het vrije vallen kan men de aarde
na eenige oefeningen steeds in het oog hou
den, zelfs wanneer men bij het vallen eenige
malen over den kop slaat. Een schatting van
den afstand tot den grond gedurende den
vrijen val is ook bij groote ervaring nauwe
lijks mogelijk; dit is anders dan bij een duik
vlucht.
Na driehonderd meter.
Na een val van driehonderd meter wordt
de grootste valsnelheid bereikt, want het
is onjuist dat de snelheid nog steeds groo-
ter wordt; dit zou slechts geiden voor een
luchtledige ruimte. In de praktijk biedt het
menschelijke lichaam zooveel luchtweer-
stand, dat het niet mogelijk is boven een be
paalde snelheid uit tp komen. De duur en
de lengte van den val laten zich bij benade
ring vaststellen, zoodat men met vrij groo
te zekerheid de lengte van den vrijen val
kan schatten.
Wanneer men meer dan tweehonderd
sprongen heeft gemaakt, dan moet men ook
de nukken van heti nstrument overwinnen;
er komen namelijk dikwijls situaties voor,
waarop men tevoren niet gerekend heeft.
Bijvoorbeeld wanneer de treklijn is vast ge
raakt of wanneer het valscherm zich slechts
half ontplooit. Met al deze onvoorziene in-
Allen ademen verlicht op,
Kurrkl ia gered.
1. Ky'k eens, hjj wordt precies
voor zijn hutsdeur afgezet.
Wel Pelle, dat is zeker een
kleine privé-vliegmachine
van Kurrki. Zo'n ding zou
ik ook wel mee naar huis
willen nemen".
2. „Wij komen, wjj komen!"
Door
De knapen treden de wolken
krabber van Kurrki binnen.
1. Naar boven!
2. „Hier zijn we, Kurrki, be
dankt voor je uitnodiging".
3. Alles, wat het hart begeert,
is daar te vinden, zelfs een
zendinstallatie.
cidenten moet de valschermspringer het
klaarspelen en hoe meer ervaring hij heeft,
des te minder zal hij zich uit het veld laten
slaan.
Ook het militaire blad Deutsche Welir
bevat eenige bijzonderheden over het val
schermspringer Een succesrijke uitvoering
van deze bijzondere krijgshandeling ver-
eischt een jarcnlangcn taaien arbeid van
een uitnemenden troep, voorzien van de
hoogste mate van bereidheid tot den strijd.
De toelating tot deze formaties geschiedt
op basis van strenge selectie. De toelating
tot een parachuteschool vereischt de vol
tooiing van de militaire grondopleiding als
ook het voldoen aan talrijke lichamelijke
en geestelijke voorwaarden. De gezondheids
toestand van den leerling moet nog uitgaan
boven hetgeen aan de normale vliegers
wordt gesteld. De opleiding houdt niet al
leen rekening met vliegtechnische zaken,
maar besteedt ook groote aandacht aan het
feit, dat de opgeleide in de eer?'- plaats
óp den grond moet vechten.
Zorgvuldige training.
Voordat de valschermspringer aan
een sprong wordt blootgesteld, moet
hij door een zorgvuldige lichamelijke
training er op voorbereid zijn, in
iedere houding te kunnen neerko
men. De eerste oefeningen geschie
den van een vliegtuigromp uit, die
op een stellage is aangebracht. Alles,
handgrepen, plaats, houding, wordt
grondig geoefend tot het tot iets van
zelfsprekend wordt. De oefeningen
stijgen in moeilijkheid tot aan het
oogenblik, waarop de opgeleide leert
om met anderfch in een rij te sprin
gen, gelijk dat in de lucht wordt ge-
eischt. Voorloopig komt de val
schermspringer nog slechts terecht
in een zandbak. Een machine die
slechts uit een romp en een motor
bestaat, zorgt voor de noedigen
wind op den bodem, opdat de be
handeling van het scherm na de
landing bij sterke luchtstroomen kan
worden beoefend.
De leerling moet daarbij bepaa'de bewe
gingen zich eigen maken, waardoor het
mogelijk wordt stevig te blijven staan en
tocii gelijktijdig het scherm te kunnen sa
menvouwen. Speciale films voltooien de
theoretische scholing.
Nadat de adspirant-springer door z.g. ïn-
wijdingsvluchten aan de lucht is gewend,
volgt dan de eerste solo-sprong. Later vol
gen dan gemeenschappelijke sprongen,
waarbij de mannen in enkele seconden het
vliegtuig moeten verlaten, sprongen bij meer
of minder wind en sprongen in de scheme
ring. De opleiding eindigt met sprongen in
verband, gepaard gaande met gevechtsoefe
ningen. Na voltooide opleiding krijgt de
leerling het valscherm jager-onderscheidings-
teeken dat ieder jaar opnieuw moet wor
den verworven. Daarna volgt zijn opname
in den valschermtroep.
9.
Maya was even onbewogen als immer. Uit
geen enkele van haar woorden of bewegingen
bleek dat zii zich interesseerde voor het vin-
d» van den .Chat, Voor »..rwa. dl. S«va. - M» W*
niet anders dan een van haar naars vaaers
kansspelen. Wie weet hoe dikwijls zij hem
daarin had bijgestaan en zijn verwachtingen
en teleurstellingen had meegemaakt. Mis
schien had zij zich vroeger laten meeslepen
door zijn enthousiasme. Thans was daar in
elk geval niets meer van te bespeuren. z°n"
der dat haar gelaat ook maar de minste be
langstelling in de nieuwe onderneming ver
ried, zat zij aan de riemen en hielp met for-
sche slagen de boot voortbewegen.
Carnahan stuurde de boot tamelijk dicht
langs de rotsen. Cray zeide tot zich zelf, dat
hij nog nimmer zulk vreemd soort basaltsteen
had gezien. Het was veel lichter van kleur
basaltsteen gewoonlijk is. Vreemd en grillig
waren deze klippen gevormd, sommige ge ee
uitgehold door de er eeuwig tegen klotsende
golven. Andere waren bezet met uitpuilende
bulten, weer andere vol groeven en kullen,
Waarin de nesten van de zeevogels verborgen
moesten zijn.
Zij passeerden een tamelijk diepe g
daarna nog een kleinere en vervolgens
kwamen zij aan een boogvormige opening
de rotsen. Instinctief begreep Cray, dat deze
Poort de toegang was tot de door Carnaha
bedoelde grot. En inderdaad, zonder een
woord tot verklaring stuurde deze de boot
door de breede opening.
Van het daglicht komend in het schemerig
duister, was het Cray alsof hij in een andere
wereld kwam. Het voorste gedeelte van nee
hol was vrij goed te zien door het naar binnen
vallende zonlicht, doch hoe verder z^ eenter
de grot inroeiden, hoe intenser de duls.
om hen heen werd. Achter zich ij
scheen de toegang tot de grot Cray een groot
venster toe, waardoor het daglicht se
•enige meters djep in de grot doordrong.
Geldigheidsduur met een vollen
dag verlengd. Nu geldig van
Vrijdagmorgen tot Maandag
avond.
De directie van de Nederlandsche
Spoorwegen is met ingang van Vrij
dag a.s. tot een belangrijke verrui
ming van de weekeindretours overge
gaan. De geldigheidsduur van deze
reisbiljetten is n.1. met een vollen
dag verlengd. Men kan dus van een
weekeindretour in den vervolge vier
volle dagen gebruik maken, t.w. van
Vrijdagmorgen eersten trein af tot
Maandagavond laatsten trein.
De weekeindretours hebben hun oorsprong
te danken aan het feit, dat met Pinksteren
1939 de wilde busdiensten van hoogerhand
werden opgeheven. Toen besloot de directie
van de Nederlandsche Spoorwegen als coin
pensatie tot invoering van gewone weekeind
retours. Deze mochten in enkele weken tijds
op zulk een populariteit bogen, dat op 3 Juni
1939 werd besloten tot constante invoering
van de bij het publiek zoo zeer gewilde re
tours En thans zijn deze retourbiljetten vier
volle dagen geldig, ongetwijfeld en maatre
gel, welke hij liet reizend nubliek met vreug
de zal worden begroet.
Jongen kon niet gauw genoeg
uit den weg komen.
Maandagavond omstreeks half acht waren
in het Burgemeester Vernedepark te Voor
schoten verschillende jongens aan het eikels
verzamelen. Ten einde een grooteren voor
raad te verkrijgen, kropen enkelen door een
haag, waardoor zij op de trambaan kwamen
van de blauwe tram, richting Leiden.
Bij het naderen van een electrische tram
uit de richting Den "Haag, namen zij de
vlucht, maar een, de 12-jarige Joh. v. d. P.,
wonende aan de Voorstraat te Voorschoten,
kon blijkbaar niet meer weg komen en werd
aangereden. Met zeer ernstige hoofd-,
vleesch- en beenwonden werd hij opgenomen
en bij omwonenden binnengedragen, alwaar
hij is verbonden.
Nadat hem geestelijken bijstand was ver
leend, is het slachtoffer in zeer zorgwek-
kenden toestand naar een ziekenhuis te Lei
den overgebracht.
Gisternacht zijn in Koog aan de Zaan
drie bommen gevallen, uitgeworpen
door Engelsche vliegers. Het waren
bommen van 150 kilogram. Zij heb
ben uitsluitend materieele schade
aangericht. In een weg werd een gat
geslagen van 1.50 meter diepte en vijf
meter middellijn. De twee andere
bommen kwamen bij een sloot en op
een rijwielpad terecht.
DONDERDAG 26 SEPTEMBER 1940.
Jaarsveld 414,4 m.
N CRV-Uitzending.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.10 Schriftlezing en meditatie.
8.25 Gewijde muziek (gr.pl.).
8.o5 Gramofoonmuziek.
9.15 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
10.00 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Morgendienst.
11.00 Zang met orgelbegeleiding (gr.pl.).
11.15 Spaarne-sextet.
12.00 Berichten.
12.15 Spaarne-sextet.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP
1.00 Orgelspel.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.15 Zang met pianobegeleiding en gramofoon
muziek.
3.00 Vrouwenhalfuurtje.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.00 Bijbellezing.
4.30 Molto Cantabile.
5.15 Nieuws- en economische berichten ANP
meer roeien, klonk Carnahan s stem
de duisternis en op hetzelfde oogenblik ont
stak hij de acetyleenlamp.
Een bom-uitbarsting kon geen verschrikke
lijker uitwerking hebben gehad, dan het ont
steken van die lamp.Honderden enorme groote
vleermuizen vlogen op uit de kloven van den
rotswand, afschuwelijk schreeuwend, als vei -
dwaasd rondfladderend, de menschen in de
boot bedreigend met hun verwoed slaande
vleugels.
Het eerste oogenblik hevig geschrokken,
verweerden de mannen en het meisje zich
met de roeispannen tegen de griezelige
beesten, die zich al spoedig lieten terug
drijven in hun holen en kloven.
Het volgende oogenblilk was Craj de vleer
muizen vergeten door hetgeen hij 'aar in het
heldere licht van de lamp voor zich zag. Dat
was et schip!
Vlakbij rees de acntersteven van het vaartuig
voor LJn'oogen op. Eenige sporen van hout
snijwerk waren duideljjk «/chtbaar. Een lan
taarn, waarvan de ruitjes gebroken waren,
hing aan een gesmeed ijzeren haak, Tot onge
veer zes voet hoogte boven het water was het
schip bedekt met een laag zeewier. Dit duidde
er op, dat het getij thans was gedaald en het
schip bjj vloed dieper lag.
Het kwam Cray noor, dat het schip als het
ware in den rotswand was vastgegroeid, zoo
vast en rustig lag het daar.
Dit is het schip, zei Carnahan kort, en
hij liet het licht van zijn lantaarn op het wrak
schijnen. Eenige van de vleermuizen hadden
zich weer op het schip genesteld, hetgeen hen.
wie weet hoe lang tot schu:lplaats had gediend
Carnahan liet het licht van zjjn lamp over
het geheele schip schijnen. Een roer scheen
ten brokstukken en een afgebroken roerhaak
waren de eenige overblijfselen daarvan. De
kleine ruitjes in den achtersteven waren alle
gebroken en de lcoden randjes hingen los en
ontwricht tusschen het rottende hout van de
vensters.
Dit was een schip uit vroeger eeuwen; de
vorm, liet houtsnijwerk en de groen gewor
den koperen vers'erselen, de vensters in den
achtersteven met hun in lood gevatte, gebro
ken ruitjes, de smeedijzeren lantaarns, dat
alles sprak van lang vervlogen t(jd.
Wann,eer Norman Cray zijn eerste impuls
had kunnen volgen, had hij onmiddellijk
rechtsomkeet d gemaakt. Het spookachtige
aanzien van het oude schip had een huive
ringwekkende uitwerking op hem. Het was
alsof Iets hem dwong terug te keeren naai
het licht, zich af te wenden van dit schip der
duisternis, met de vleermuizen als zijn lugu
bere bewoners.
Maar z(jn partner Carnahan, gevoelde niet
den minsten lust terug te keeren. H(j stuurde
zjjn boot tot vlak bjj het schip en begon, zich
vooroverbuigend, naar iets te zoeken, hetwelk
al spoedig bleek een soort anker-ring te zijn.
Vlak daarnaast bevond zich een ruwe in den
houten scheepswand uitgesneden trap, welke
naar het dek voerde en aldus het bestijgen
vergemakkelijkte.
Carnahan had over deze trap niets verteld,
wellicht had hij dit vergeten. Maar de trap
was er en deed het vermoeden rijzen, dat het
spookschip wellicht in vroeger tijden een ver
borgen toevluchtsoord was geweest.
Nadat Carnahan de sloep aan den roestigen
ring had vastgelegd, lichtte hij de beide an
deren bij terwijl ze de trap bestegen, waar
na hij hen volgde. Bij de nadering van het
licht vlogen de vleermuizen weer krjjschend
het niet meer te bezitten, slechts wat hou-1 op en verdwenen, na eenige malen te hebben
rondgefladderd, in de diepe duisternis.
Een minuut later klonk nog slechts het ge
luid, veroorzaakt door het klotsen van de
golven tegen de rotsen en tegen de wanden
van het spookschip.
HOOFDSTUK XI.
Het zoeken begint.
Het licht van Carnahan's lantaarn bescheen
het dek, van den hoogen achtersteven tot den
boegspriet. Korte stompen hout toonden de
plaatsen aan waar eens de masten moesten
hebben gestaan. De tuigage, voor het groot
ste deel verteerd, lag ais een verwarde massa
op de vermolmde planken. Flarden zeil hin
gen als guirlanden over den boeg.
Voorzichtig, de meest vermolmde planken
van den dekvloer mijdend, liepen zij over het
dek tot ze kwamen aan een, over de geheele
breedte van het dek loopende vier treden
hooge trap, welke naar een soort halfdek
'eidde waarop zich een groote kajuit bevond.
De deur van die kajuit was, zooals Carnahan
reeds had verteld, versperd door een geweldig
stuk van een gebroken mast, dat te zwaar
was om door één mensch te worden ver
wijderd. Bovendien lag het geklemd tusschen
de kajuit en het stuurhuisje, dat zich even
eens op het verhoogde halfdek bevond. Op
den vloer van dit huisje vonden zij het ge
broken stuurwiel. Cray, nogal op de hoogte
zijnde van alles wat betrekking had op
scheepvaartgebied, constateerde dat dit soort
stuurwielen gebruikt werd in de eerste helft
der achttiende eeuw. Het schip moest zoo
ongeveer gebouwd zijn tusschen 1700 en 1750
Het had dus een eerbiedwaardige ouderdom!
Carnahan scheen nog niet van plan de ka
juit te gaan onderzoeken. Gevolgd door de
5.30 Stichts Saloriorkest. en gramofoonmuziek.
6.30 VPRO: Cyclus „Lezen in de Bijbel".
6.45 Berichten.
7.00 Vragen van de dag (ANP).
7.15 Reportage of muziek.
7.35 Arnhemsche orkestvereeniging (opn.).
8.00 Nieuwsberichten ANP; Toespraak „Wat
Is het belangrijkste?" (opn.).
8.15 Vervolg concert, (opn.).
8.30 Causerie „Natuur en genade".
8.50 Schriftlezing.
8.559.00 Nieuwsberichten ANP, sluiting.
Kootwijk 1875 m.
VARA-Uitzending.
7.00 Berichten (Duits).
7.15 Berichten (Engels).
7.30 Gramofoonmuziek.
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofconmuzifck
10.40 Orgelspel.
11.15 Berichten (Engels).
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 VARA-orkest.
12.45 Nieuws- en economische Berichten ANP.
1.00 VARA-orkest.
2.00 Bprichten (Duits),
2.15 Gramofoonmuziek.
2.45 Esmeralda.
3.30 Berichten (Engels).
3.45 Gramofoonmuziek.
3.50 Causerie „Kinderkleding".
4.20 Gramofoonmuziek.
4.25 Keukenpraatje.
4.55 Gramofoonmuziek.
5.00 Berichten (Duits).
5.15 Nieuws- en economische berichten ANP.
5.30 Esmeralda en solist.
6.15 Berichten (Engels).
6.30 VARA-orkest.
7.00 Vragen van de dag (ANP).
7.15 Orgelspel.
7.30 Reportage.
7.50 Orgelspel.
8.00 Berichten (Duit9).
8.15 Nieuwsberichten ANP.
8.25 Gramofoonmuziek.
8.30 Berichten (Engels).
8.45 Gramofoonmuziek.
8.559.00 Nieuwsberichten ANP, sluiting.
beide anderen richtte hij zijn schreden weer
naar het hoofddek en vandaar naar de voor
plecht
Daar vonden' zij een waren warwinkel van
allerlei half vergane scheepsbenoodigdheden:
vermolmde houten sluithaken, bossen verrot
touw, uit elkaar gevallen tonnen, half ver
gane planken, drinkkroezen, tinnen borden en
nog veel andere gebruiksvoorwerpen. En te
midden daarvan gaapte een donkere opening,
vlak naast een recht-opstaand met ijzer be
slagen luik. Daar moest zich de toegang tot
het vooronder bevinden.
Ik heb daar beneden nog geen onder
zoek ingesteld, zei Carnahan, terwijl hjj
zich tusschen den rommel door een weg naar
het luik baande. Waarschijnlijk bevindt
zich daar niets anders dan wat vergane be
zittingen van het scheepsvolk. Maar we zul
len er nu toch maar even een kijkje nemen.
We hebben tijd genoeg om alles grondig te
onderzoeken.
Met een lamp de opening belichtend, zagen
zij een houten ladder en deze afdalend kwa
men zij in een echt typisch achttiende
eeuwsch vooronder. De wanden en de vloer
bestonden uit ruwe, geteerde planken. Van
hutten of slaapbanken voor het scheepsvolk
was geen spoor te vinden. Wel hingen op
sommige plaatsen lange slierten geknoopt
touw en rcepen zeildoek langs de wanden,
welke het vermoeden deden ontstaan, dat
hangmatten het scheepsvolk tot slaapplaats
hadden gediend.
Eenige overblijfselen van kleeding, zooals
een stuk van een lederen riem, wat linnen
flarden en een paar lappen verteerd laken
lagen op den grond verspreid tusschen een
paar dolkmessen, kroezen, borden en... kleine
geraamten, waarschijnlijk afkomstig van rat
ten, aan een der wanden hing een ivoren
kruisbeeld aan een bijna doorgeroesten
spijker.
Iets van waarde was er in het verblijf van
het scheepsvolk niet te vinden; evenmin kon
den de onderzoekers iets ontdekken, dat den
naam van het schip of de plaats van her
komst aan het licht bracht.
Er waren drie gedeelten van het schip
welke ondergezocht moesten worden. Dat wa
ren het vooronder, het ruim en de groots
kajuit. Het vooronder had thans zjjn beurt ge
had en niets bijzonders opgeleverd, hetgeen
trouwens door Carnahan verwacht was. Nu
restte nog het ruim en de kajuit.
(Wordt vervolgd.)
