MODERNE TASSCHEN
VOOR DE
Practische huiskleeding
Bloemkool
Gebreid shalwtje
Bouwmeesters
WOLKEN in het
dagelijksche leven
Booze schoonmoeders
Zuinigheid en vlijt, bouwt...
in de herfstmaand
'Milt,
Voorzichtig voor
giftige paddestoelen
De kunst om klee-
ren en schoeisel
te sparen.
We weten allen,
dat de een meer
slijt dan de ander,
doch we weten
ook. dat niet ieder
een even zuinig
met z'n kleeren
noch met zijn
schoeisel omgaat.
Sommige vrou
wen slaken wel
eens de verzuch
ting, dat haar klee
ren „eeuwig du
ren. iets wat na
tuurlijk sterk over
dreven is, maar,
welke vrouw over
drijft af en toe
niet eens?
Toch zullen we
allen heel zuinig
met kleeren en
schoenen moeten
weten om te sprin
gen, ten einde den
levensduur er van
te verlengen.
Hiertoe dwingen
ons de tijdsomstan
digheden en zelfs
degeen, die zich
om financieele re
denen geen be
perkingen be
hoeft op te leg
gen, wordt er door
de puntenkaarten
toe gedwongen.
Het is b.v. niet
aan te bevelen om
een japon of an
der stuk, dat men
aantrekt om uit
te gaan, in huis
aan te houden bij
het verrichten van
verschillende
werkzaamheden.
Huis- en vooral
werkkleeding is
gewenscht en de
ze kan gemaakt
worden van een
der vele, zeer goedkoope katoentjes, die
gemakkelijk waschbaar en kreukvrij zijn,
niet te onderschatten voordeelen, niet
waar? Onze schets geeft b.v. bovenaan
een japonschort met garneering van smal
le strookjes, dat alleraardigst kleedt. Links
een vlotte japon voor slanke figuren en
reeds een ontwerp waarmede de matro
ne gebaat is. Opgeknipte rok met boven
deel, dat vrijwel glad is en een V-vormige
halsuitsnijding heeft. De rok is slechts
weinig ingehaald, terwijl de sluiting over
de geheele lengte met knoopen plaats
vindt. Practisch model, dat ongetwijfeld
navolging zal vinden en b.v. ook van fla
nel katoen alleraardigst kan zijn. Derge
lijke huisjaponnen en japonschorten lraagt
men met plezier, omdat ze vlot en jeugdig
kleeden, maar wat nog meer zegt, de goe
de stukken sparen. Met vrouwen, die haar
beroep buitenshuis uitoefenen is het juist
anders gesteld. Deze zullen overdag on
berispelijk gekleed voor den dag moeten
komen, veelal ook omdat ze met publiek
in aanraking komen.
Zij sparen haar kleeding door zich, thuis
komende, te verkleeden in een aardige
huisjapon, eenvoudig van stof en maaksel.
Voor schoenen geldt hetzelfde; in huis
moeten andere schoenen gedragen worden
dan buiten, waardoor het uit de vorm loo-
pen voorkomen wordt. Hooge hakken en
nauwe modellen zijn evenwel misplaatst,
doch gemakkelijk zittend schoeisel met
platte niet zonder! hakken is het
meest aan te bevelen.
Het omwisselen van kleeren en schoe
nen is een der belangrijkste factoren om
er zoolang mogelijk profijt van te hebben.
Zonder, dat men de bedoeling heeft el
kander opzettelijk onaangenaam te zijn,
ontstaat er in menig huwelijk een verwij
dering tuschen man en vrouw. Men voegt
elkander een bits woord toe, dat er uit
is, voordat men het weet, men verschilt
soms van meening, praat langs elkander
heen en al die schijnbaar kleine dingen heb
ben menigmaal groote gevolgen.
Plotseling verschijnt de eerste donkere
wolk aan de huwelijkshemel, men is boos
op elkander om een kleinigheid, spreekt
niet en twee harde steenen botsen tegen
elkander.
Is het niet iets vreemds, dat menschen
aan dergelijke stemmingen, die zij in den
grond van hun hart zelf verafschuwen,
soms ten ondergaan? Menschen, die tot dus
verre zoo rustig leefden, die in alles har
monieerden. wier leven steeds in eenzelfde
tempo verliep.
Het leven en de omstandigheden veran
deren een mensch menigmaal en maken
hem soms overgevoelig, men is zich zelf
niet altijd meester en een hard woord is
er uit vóórdat men het weet.
Het eigenardige is, dat men meestal
zelf geen reden op kan geven, waarom men
feitelijk ontstemd is, zoo onbeduidend is
de aanleiding meestal.
Ernstiger wordt het echter, indien men
zich aan alles van elkander gaat ergeren,
en men de fouten steeds bij anderen, niet
bij zich zelf tracht te vinden.
Zelfcritiek is noodig om van de schaduw
in het licht te komen en eigen fouten in hun
juiste verhouding te willen zien.
Wanneer onvriendelijke woorden geval
len zijn moet een van beide partijen het
eerste woord weten te vinden. Koppige
menschen zijn zich zelf en anderen tot
last en men bewijst meer karakter te be
zitten, indien men zijn fouten eerlijk be
kent, dan wanneer men ze steeds weer
tracht te verbloemen.
Ten slotte zal het betere ik moeten zege
vieren, wil er sprake zijn van een goede
verstandhouding want waarom is het noo
dig, dat zich donkere wolken aan den hu
welijkshemel afteekenen? Zeker, een on
weer kan de lucht zuiveren maar als zij zich
te vaak en zonder noodzaak voordoen, dan
maken zij geen indruk meer en verstoren
de harmonie tusschen menschen, die het
in den grond van hun hart zoo goed met
elkander meenen.
Er ontstaat een atmosfeer van haat en
tweedracht, die tenslotte een kloof vormt,
die niet meer te overbruggen is.
Aan deze waarheid zullen allen moeten
denken, die zich dikwijls te gauw laten
gaan, niet genoeg verdraagzaamheid aan
den dag leggen en steeds meenen, dat zij
verongelijkt worden.
Kleine oorzaken hebben dikwijls groote
gevolgen.
VOOR KILLE DAGEN.
Men kan dit shalwtje van dunne wol in
één kleur breien of wel, zooals de afbeel
ding te zien geeft met strepen aan de bei
de uiteinden. Teneinde aan het werk een
kantachtig effect te geven zal men niet
met de fijne naalden moeten breien, b.v.
bij het verwerken van dunne wol met no.
3. De breedte van deze shawl is 22 c.m. en
de lengte 110 c.m. Men begint met 50 ste
ken op te zetten (of zooveel meer als noo
dig is voor deze breedte) le toer. Ie steek
afhalen een st. averechts, daarna omslaan,
twee st. samen breien. (Steeds het zelfde
aantal steken op de naald houden.) De twee
laatste steken van iedere toer worden zon
der omslag samengebreid.
2e toer, le steek afhalen en uit de 2e
steek twee steken breien dus 1 meerde
ren voortgaan met omslaan, twee st.
averechts, samen breien en de laatste twee
st. weer samen breien zonder omslag.
Beide toeren steeds herhalen.
Het meerderen aan het begin der naald
en het minderen aan het einde geeft de
gewenschte schuine richting, die zooveel
aardiger is, dan een rechte das.
Inplaats van dit open patroon kar vnen
ook ajour randjes breien door b.v. 6 toe
ren in tricot st. te breien, 7e toer (de rech
te), telkens de draad om den naald slaan,
zoodat tusschen twee st. eêh lus ontstaat,
die men bij het' averecht overbreien laat
vallen, zoodat een open randje ontstaat.
Begin en eind der naald worden op de
zelfde wijze gebreid met meerderen en min
deren als voor de opengewerkte shawl is
a'angegeven.
Merkwaardige gewoonten bij
enkele volksstammen.
Het is zeer merkwaardig en geeft tevens
veel te denken, dat schoonmoeders over de
gansche wereld, waar men zich ook moge
bevinden, een slechten naam hebben.
De verhouding tusschen schoonmoeders
en schoonzoon- of -dochter is inderdad me
nig maal zeer gespannen en b« enkele
volksstammen kan men,.zelfs Zp0-
kere vijandige verhouding spreiken.
dra de huwelijksdag voor-bij is, gaan ae
beide partijen elkander uit den weg ne
geeren elkander soms geheel of gaan ais
hond en kat met elkander om.
De Albanees heeft een groote vrees voor
zijn schoonmoeder en dicht ini haar
heid te moeten wonen b.?te?ken' inden-
verschrikkelijkste, dat hg zich '"J™.
ken. Weinig galant is dan ook de Albanee
sche vergelijking van een schoonmoeder
met ..een stier en rooden doek. „__ct
De kaffers leven in voortdurende angst
voor hun vrouws moeder en zij gaan haar
niet alleen uit den weg. doch sDrekeri ze
den naam van de gevreesde vrouw ™et
Verschillende negerstammen leggen zen.
geldstraffen op. indien een hunner stam-
genooten in aanraking komt_ met J
schoonmoeder. In Somaliland isde omg
met schoonmoeders zelfs door de wet
boden en wie al te vriendelijk, tegenover
haar gestemd is, wordt door zijn stamge-
nooten veracht.
Bij sommige volksstammen is het verkeer
tusschen schoonmoeder en schoonzoon
streng verboden, hetgeen voor de schoon-
moeder een kleine troost kan zijn.
Maar dergelijke verhoudingen vindt men
niet alleen in Afrika, ook bij enkele Indi-
aansche stammen stelt men niet het minst
prijs op de aanwezigheid van schoonmama,
terwijl in bepaalde deelen van Argenti
nië de schoonmoeder 'eerst een jaar na het
huwelijk haar dochte" met haar schoon
zoon mag spreken, doch steeds zal zij hem
bij een dergelijke gelegenheid den rug
moeten toekeeren of anders door een
schut van hem gescheiden zijn.
's Lands wijs, 's lands eer, men weet nu
eenmaal niet beter f het hoort zoo. doch
ideaal kan men dergelijke verhoudingen
niet noemen.
Goed stoken en goed ventileeren
zijn voorname factoren.
„Mijn woning is niet warm te krijgen",
zucht menige huisvrouw en met droeven
blik kijkt ze in het kolenhok, dat „alweer"
leeg is. En nog somberder worden haar
gedachten als ze denkt aan de nog komen
de wintermaanden, die de koude eerst
recht zullen brengen.
De temperatuur van een woning hangt
van vele factoren af. Vaak zijn het bij
voorbeeld bij 'n vrijstaand huis de mu
ren, die de warmte opnemen en afvoe
ren, vaak is het ook een groote vloer of
kelderruimte, welke alle calorieën absor
beert. Zijn deze „warmteroovers" niet aan
Niet alleen de groote
lijnen der mode wijzigen
zich telkenmale, doch
ook de bijkomstigheden
vertoonen telkenmale
een ander „gezicht".
Suède handhaaft zich
nog steeds, doch mper
voor de gekleedere mo
dellen evenals kalfsleer.
De groote tasschen vari
rundleer zijn uiterst
practisch voor de mor
genuren. omdat men er
zooveel pakjes in on
der kan brengen. Een
eisch waaraan de moder
ne tasschen thans moe
tens voldoen is, dat zij
een extra binnenvak
hebben, liefst met een
rits ges'oten om alle
distributie bescheiden
in ander te brengen.
De bovenste dezer tas
schen is van zwart suè
de en geeft eenige nlooi
en aan de zijkanten te
zien. terwijl het hands-
vat van breed ribsünt
is. De combinatie suède
en Imt nast men bii ve
le middagtasse" en toe.
In het midden een la-
vandel velourschiffon
handtaschje. dat bij een
zwarte avondjaoon nast.
Zeer apart is het lang
werpige model, dat aan
een mof herinnert,
slotte noemen wij
derde tasch, die
gouddraad in vasten ge
haakt en met goudkleu
rig satijn gevoerd is.
Ten
de
van
De maanden, die wij in de evacuatie-oorden
hebben doorgebracht, leidden ons in een nieu
we wereld. De stad aan Hollandsch noordpunt
had haar gezelligheid en amusement en eischte
ons soms verschillende avonden in de week op.
Voor het bewonderen van de natuur bleef geen
tijd meer over. Bovendien, we zouden dan naar
buiten, naar het vrije veld moeten gaan, om
de volle pracht te zien.
Ik geloof wel, dat door onzen noodgedwon
gen toestand het landelijke, de planten-, bloe
men- en dierenwereld, die om ons heen ritselt,
ronkt en geurt, dichter tot ons gekomen is.
Wij hebben de zon zien ondergaan. Wie in
onze goede stad maakt het voortdurend mee?
Wij beleefden het bijna dagelijks. Het uitzicht
was onbelemmerd en vrij.
Misschien hebt gij ook wel eens langer stil
gestaan bij de bouwmeesters, die in de maand
Septafnber hun glorietijd beleven. In Juni was
er de opkomst, zij waren nog klein. Maar de
vliegen werden grooter, en onze bouwmees
ters, de spinnen, groeiden, ja, zij gedijden bjj
den dag. Op alle mogelijke en onmogelijke
plaatsen bouwen zij hun web, bepalen eerst
de grootte en werken dan naar binnen. Stuk
voor stuk wordt geweven, gelijkmatig, secuur.
Ik heb die stage arbeidzaamheid dikwijls met
bewondering bekeken. De spiraal Wordt ge
rold meestal met de zon mee en is na een
uur gereed gekomen. In het midden blijft zij
nu wachten, den kop naar beneden, geduldig.
Ook zien wjj haar dikwjjls niet in het net.
Maar bekijken wij den omtrek nauwkeurig, dan
zien wij haar onder een opgerold blad zitten,
als het ware in een huisje. Zij lijkt dan wel
geheel gescheiden van het bouwsel. Dit is
echter niet het geval.- Bij het verblijf in de
schuilplaats wordt het contact behouden door
een geleiddraad.
Er is zoo voortdurend waakzaamheid.
Proeven hebben aangetoond, dat vrijwel
direct nadat het web op de een of andere
wijze vernietigd is, de spin vol moed aan het
nieuwe vangapparaat gaat bouwen. Tot drie
maal toe wordt op deze wijze gearbeid. Staat
zij ook kort na haar derde creatie zouder
broodwinning zoodat het apparaat zijn dien
sten nog niet heeft kunen bewijzen, dan begint
de spin niet opnieuw. Is de oorzaak misschien
moedeloosheid? Weineen! Dat kennen de die
ren immers niet. Zij heeft geen voldoend vocht
meer in 't achterlichaam om te beginnen. Zij
sterft dan onherroepelijk. Op den grond (zon
der net dus), kan zij zich geen dierlijk voedsel
verschaffen, het eenige, waarvan zij leven kan.
Er is dikwijls vriendschap onder de spinnen
van hetzelfde soort. Ge ziet dan twee spinnen
in één net. De een ontfermt zich over den
ander, als die b.v. geen vocht meer 'heeft om
zelf een weefsel te maken. Plaatst ge een spin
van andere soort in het net, dan zegt de wer
kelijke eigenaar als 't ware: „Toe, ga hier ver
vandaan, je weet toch, dat je hier niet hoort!"
Speciaal de kruisspinnen hebben een goede
opvoeding 'genoten. Zij behooren tot de elite.
Komt er een sprietje of pluimpje in hun web,
dan dulden zij dat niet. Zij gaan direct aan
't werk, om den indringer te verwijderen.
Bezie dat eens aarii=rbt;~ Valt het u dan
niet nn welke vrv> J Tooi -rekltecten de
niet op, welke vo"
spinnen
rekening.
vtint vu'
spinnen zijn. 7^ j _^el dlngen
L*
Hun web staat als regel bijna loodrecht op
den heerschenden wind en maakt daarom een
hoek van ongeveer honderd graden.
Berekening of instinct? Het is kunstig.
En nu is er iets gevallen op de vangarmen,
dat er niet thuishoort. De spin maakt het los,
plaatst het voorwerpje met de achterpooten
terzijde, en de ongerechtigheid verlaat het net,
gedreven door den wind. Deze diertjes eten
eiken dag bijna hun eigen gewicht aan voed
sel op.
Gisteren zag ik een spin, die een rond, wel
gedaan lichaam had "an 2 cm. Met uitge
strekte pooten mat zij zeker 6 cm.
Toen ik dit diertje verscheidene malen, en
kele uren na elkaar gadesloeg, meende ik er
hier een ontdekt te hebben, die „oud was en
der dagen zat". In haar web zat een vlieg,
wild slaande en ronkend met de vleugels. Maai
de kruisspin verwikte of verroerde zich niet.
Het was, alsof zij rustig wilde sterven
De keerzijde van de medaille. Ik heb ze u
getoond. Ik weet, er Is geklaagd. De evacuatie
is moeilijk en zwaar geweest voor velen.
En toch, als ge thans weer terug zijt ge
komen in uw veste, in uw oude en vertrouwde
Jutterstad met haar frischheid, haar onstui-
migen zeewind, zult ge naast de blijheid ook
een weemoed ei varen: weemoed om wat voor-
brj is, omdat het leven buiten zoo anders was.
aar hebt ge C -ds natuur ongerept kunnen
aanschouwen. Daar ih de openhèid, het ruime
veld, wijd en klaar is alles, zuiver en gaaf.
Daarom, hoe moeilijk het lijkt, wij blijven
vertrouwen op de toekomst. Evenals de spin
nen, die met forceeren en geduldig afwachten,
maar ook gestadig bouwen, zoo willen wjj
ook gezamenlijk verder werken, zooveel in
ons vermogen ligt, tot heil der samenleving.
Op Itallaansche manier klaar
gemaakt.
Bloemkool behoort tot de groenten, die
den zomer uitluiden: we hebben er reeds In
't voorjaar van geprofiteerd, we hebben ze
de laatste weken een minder ruime plaats
op de markt zien innemen en we zien ze
nu nog even terugom er afscheid
van te nemen!
'Laten we dat afscheid eens vieren door
een bijzondere bereidingswijze en de bloem
kool 'klaarmaken op Italiaansche manier
met ham en geraspte oude kaas.
Voor i personen nemen we 1 flinke bloem
kool, koken die op de gebruikelijke wijze
gaar en laten ze goed droog uitlekken (op
een schuimspaan b.v.). We" leggen de kool
in een vuurvasten schotel en bedekken ze
met een goed gebonden kaassaus van;
i d.L. melk, 35 G (3'A afgestreken eetlepel
bloem, 30 G (1% afgestreken -eetlepel) boter
en 50 G ons) geraspte oude kaas, 50 G
(K ons) ham.
We verwarmen de boter met de bloem op
een zacht vuur tot een gelijk mengsel en
voegen daarbij onder voortdurend roeren,
scheutje bij scheutje, de melk, laten de
saus even doorkoken tot ze mooi gebon
den is en roeren er dan de geraspte kaas en
de fijngesneden of gehakte ham door.
Over de geheel met saus bedekte bloem
kool strooien we nu nog wat geraspte kaas;
we leggen er hier en daar een klein klon
tje boter op en we zetten den schotel in
een oven met flinke bovenwarmte, zoodat
zich vlug een korstje vormt van de licht
bruin geroosterde kaas.
Blijft van dit gerecht een restje over, dan
kunnen we er den volgenden dag aan de
lunch.een smakelijk schoteltje van opdie
nen door de bloernkoolresten fijn te maken
en ze, laag om laag met wat aardappelpu
ree in een vuurvast schoteltje even in een
oven te warmen.
Martine Wittop—Koning.
wezig, dan moet in de meeste gevallen de
fout bij de huisvrouw zelf worden ge
zocht. Een verkeerde stookmethode en een
verkeerde wijze van ventileeren zij" dan
de oorzaken.
Stoken isj hoe merkwaardig dit ook moge
klinken, een kunst. Juist onder de hui
dige omstandigheden moet ons streven
gericht zijn op een minimum steenkool-
verbruik. Dat is alleen dan mogelijk, als
de brandstof snel doorbrandt en de kachel
op het juiste oogenblik gesloten wordt.
Men kan een kachel vol gooien en hard
laten branden, doch het zal niets, maar dan
ook niets baten, indien de huisvrouw niet
tijdig het rooster afsluit. De brandstof
wordt dan door den schoorsteen gejaagd.
De kachel moet gesloten worden alt de
geheele steenkoollaag is gaan #gloeien. Het
zoogenaamde „navullen", dat* zeer in
zwang is, heeft over het algemeen geno
men bitter weinig nut. Een goede kachel
moet 's ochtends flink gevuld worden.
Wordt de trek dan op het goede moment
afgesloten, dan is bijvullen zeker niet voor
den avond noodig.
En nü iets over het ventileeren. Er zijn
huismoeders, die de meening zijn toegedaan
dat men in de wintermaanden zoo weinig
mogelijk moet ventileeren. Deze opvatting
is absoluut onjuist, vooral ook omdat zuur
stofrijke lucht de warmte sneller opneemt
dan zuurstofarme, d.w.z. verbruikte lucht.
Het is dus zaak, ieder vertrek goed te
ventileeren door bijvoorbeeld een paar
maal per dag gedurende eenige minuten
een raam open te zetten. Het beste is,
dat in het middaguur even flink geventi
leerd wordt, daar de lucht dan door de
zonnestralen is verwarmd. Tocht is natuur
lijk uit den booze; en men moet er dan
ook goed opletten, dat de gesloten vens
ters geen verraderlijke kieren vertoonen,
waardoor griep en andere wintersche on
aangenaamheden kunnen binnensluipen.
De. afgebeelde paddestoel kan tot de
meest vergiftige soorten gerekend worden
en komt in een Duitsch werk over padde
stoelen voor onder de naam „Knollenblat-
terpilz".
De schadelijke gevolgen van het eten van
deze soort paddestoelen treden veelal eerst
na uren op en hebben meermalen den dood
ten gevolge.
Ongeveer negen tiende van alle padde
stoelen vergiftigingen komt op rekening
van deze soort. Alle middelen, die men te
baat neemt bij de bereiding zooals o.a. het
leggen van een zilveren lepel in de kook-
P^n' i k^euren varl aangesneden plekken
e.d. falen. De eenige manier om vergifti-
ging te voorkomen is grondige kennis van
paddestoelen, terwijl het eten van niet-
versche exemplaren evenzeer af te keuren
IS.
De kleur van de afgebeelde vergiftige
paddestoelen varieert zeer, en is nu eens
groen, dan weer geel of bruinachtig,
soms grijs om dan weer volkomen wit te
zijn.
De hoed is meestal gevlekt terwijl aich
aan den voet dikwijls een ring bevindt.