N1PPER EN PELLE
RADIO
Het meisje
Het autoverkeer
na den oorlog
De tank ia haar oudsten vorm
FEUILLETON
PROGRAMMA
P. G. WODEHOUSfc
DUITSCHLAND.
Niet met één slag weer op
peil van September 1939.
het
Het zal geen eenvoudige taak zijn, het
geheele „auto-leven", dat op het oogenblik
geheel op den oorlog is ingesteld, na de de
mobilisatie weer tot zijn normale verhou
dingen .van den vredestijd terug te brengen,
zoo schrijt volgens het Ilsbl. het Duitsche
tijdschrift „Der N.S. K. K.-Mann". De mo
toriseering kan na den oorlog geenszins met
één slag op den gelijken grondslag worden
voortgezet, waarop het zich in September
1939 bevond, tenminste niet het civiele auto
verkeer. Slechts zeer geleidelijk zullen de
„opgelegde" auto's die over het algemeen
allen aan een nauwkeurige revisie zullen
moeten worden onderworpen, weer in ge
bruik kunnen worden genomen.
Allé Duitsche autohczittcrs, die bij het
uitbreken van den oorlog hun auto hebben
afgestaan, kunnen er op rekenen, dat zij
hun oude auto weer aangeboden krijgen of.
wanneer dat niet mogelijk is, de gelegenheid
krijgen een gelijksoortig model en merk te
koopen. Wanneer zij dan niet in staat zijn,
de geheele koopsom in eens te voldoen, dan
kunnen zij, net als in den autohandel, in
termijnen betalen.
v
Reeds thans komen auto's van allerlei
modellen van het front terug en worden
door de Duitsche Automobiel-trust te koop
aangeboden.
Er zullen maanden verloopen, eer dat
weer op een normale levering van nieuwe
wagens door de fabrieken kan worden ge
rekend. Velen hebben reeds tijdens den oor
log van te voren bestellingen gedaan bij de
fabrieken, in de verwachting dat wie het
eerst koopt en betaalt, ook het eerst gele
verd krijgt. Dit is in vredestijd een vanzelf
sprekende handelsgewoonte. In buitengewo
ne tijden zijn echter buitengewone maatre
gelen noodig. Het zou n.1. niet aangaan, dat
iemand die wellicht eerder er aan gedacht
heeft een auto te bestellen, of die door zijn
werkkring in het vaderland gemakkelijker
het geld bijeen kon brengen, dan de zaken
man die als soldaat aan het front dient, nu
ook als eerste in het bezit van een auto zou
komen. Het is slechts van belang, dat hij
het eerst een auto krijgt, die daaraan de
meeste behoefte heeft.
ALS STRIJDWAGEN REEDS RIJ DE OUDE
EGYPTENAREN BEKEND.
Olifanten als levende tanks.
De tank of gepantserde vechtwagen dook
in de tegenwoordige gdaante reeds op in den
wereldoorlog, nadat het door de ontwikkeling
van de techniek mogelijk was geworden om
de twee voornaamste eiscben'te vervullen,
die er aan werden gesteld, n.1. motoren, die
onberispelijk liepen en een mechanisme, dat
zich door geen enkele terreinmoeilijkheid,
hoe groot .ook, liet weerhouden. Door gesta
dige verbetering der toenmalige typen is men
er in geslaagd de onvolmaakte tank om te
bouwen tot 'n wapen, dat dank zij zijn be-
weeglykheid, een grooten rol heeft gespeeld
in den huidigen oorlog.
Niets nieuws.
Overigens is het idee reeds zeer oud, bijna
zoo oud als de oorlog zelf. Reeds op de oud
Egyptische wandschilderingen zien wij den
Pharo öp zijn strijdwagen afgebeeld, terwijl
hij den vijand met lans en pijlen te lijf gaat.
De gedachte, die hierbij voorzat, schijnt meer
te zijn geweest den krygsman een grootere
snelheid te verleenen. Men kan den man, die
den vechtwagen bestuurt, meer beschouwen
228.
Het wapen der koningin
weigert.
1. Vol verbittering over de
oproerlingen vliegt de ko
ningin naar de slotpoort om
op de hoofden der vermete-
len haar dodende bliksem
straal te laten suizen.
229.
De Pygmeën gaan tot de
aanval over.
1. „Help; Help! Wjj kunnen
de deur niet houden!"
2. En een bende bloeddorstige
Pygmeën vliegt naar bin
nen en stort zich op de buit.
als een cavalerist, die zich op een wagen
heeft geinstalleerd en vandaar uit in staat is,
zich met meer succes van zijn wapens te be
dienen.
Van een werkelijken vechtwagen kan eerst
worden gpsproken, als de klaarblijkelijke be
doeling is, het gevaarte zelf te gebruiken om
op den vijand in te rennen, dus met andere
woorden er een soort kleine vesting op wie
len van te maken. Reeds zeer vroeg kwam
men op het denkbeeld de raderen van den
wagen te voorzien van messen, die alle vij
anden, welke te dicht in de nabijheid kwa
men, verwondden. Zulke wagens, die ge
trokken werden door paarden, die van een
pantser waren voorzien, treffen wij reeds in
het oude oosten aan.
In het tijdvak van het Hellenisme, na
Alexander den Groote, trof men, naast „rol
lende vestingen" d.w.z. hooge torens, die men
bij de belegering van steden gebruikte om de
wallen .te vernielen, levende pantserwagens
aan, in de,gedaante van olifanten, die gehee
le rijen vijanden ter 'aarde wierpen en onder
hun voeten vermorzelden. Bovendien waren
zij zelf bezet met boogschutters en speerwer
pers. Echter gebeurde het maar al te dikwijls
dat de dieren schichtig werden en zich op
hun eigen troepen stortten.
WOENSDAG 25 DECEMBER 1940.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. 5.00 KRO. 8.00
—7.15 NCRV.
5.00 Nachtmis.
6.30 Kertprogramma (gr.pl.).
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.10 Schriftlezing en meditatie.
8.25 Gramofoonmuziek.
8.45 Orgelconcert (opn.).
9.00 De Wognummers (opn.) en gramofoon
muziek.
10.30 Kerkdienst. Hierna: Gramofoonmuziek,
12.10 Zang met orgelbegeleiding.
12.30 Carillonbespeling (opn.).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00- NCRV-Harmonie-orkest (opn.).
I.30 Orgelconcert.
2.10 Koninklijke Christelijke Oratoriumver-
eeniging, Concertgebouworkest en solisten
(opn.).
3.10 Kerstfeest bij onze gewonde soldaten.
4.10 Christ. Jeugdkoor „Zing met ons mee".
4.30 Voor de jeugd.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 Onderwijsfonds voor de Scheepvaart:
Kerstuitzending.
6.00 Berichten.
6.05 Declamatie.
6.25 NCRV-Kleinkoor en -orkest (opn.).
6.45 Actueele reportag of gramofoonmuziek.
7.007.15 Economische vragen van den dag
(ANP), sluiting.
Hilversum H, 801 m.
8.00 VARA. 8.80 KRO. 9.80 VARA. 4.00
VPRO. 5.15—7.00 VARA.
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek.
8.28 VARA-Almanak.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Gramofoonmuziek.
10.20 Orgelspel en zang.
II.00 Declamatie.
11.20 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 VARA-orkest (Om 12.30 VARA-Alma
nak).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
I.00 VARA-orkest en soliste.
2.00 Zangdeclamatie.
2.20 Esmeralda en solisten.
3.00 Vrolijke voordracht.
3.20 VARA-Kinderkoor „De Merels".
3.45 Kinderleésclub,
4.00 Kertliederen.
4.15 Studiodienst.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Bach's Weihnachtsoratorium.
DONDERDAG 26 DECEMBER 1940.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. KRO.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Wij beginnen den dag.
8.30 Gramofoonmuziek.
9.45 Carillonbespeling.
10.00 Plechtige H. Mis.
II.30 Pro Arte-kwartet (gr.pl.).
12.00 „Met Vondel op Kerstmis", causerie.
12.15 KRO-Melodisten.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 KRO-Nachtegaaltjes (opn.).
1.15 KRO-Melodisten.
I.45 De Meesterzangers (opn.)
2.20„Zalig Kerstfeest" (met muzikale omlijs
ting).
2.30 Rotterdams Philharmonisch koor en
-orkest en solisten.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.30 Ziekenpraatje.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 Voor de rijpere jeugd.
5.45 KRO-Kamerorkest.
6.10 Gramofoonmuziek.
6.15 KRO-Kamerorkest en solist.
6.45 Actueele reoprtage of gramofoqnmuziek.
7.007.15 Vragen van den dag (ANP), slui
ting.
Hilversum n, 801 m.
8.00 AVRO. 8.30 NCRV. 9.80 AVRO. 5.00
VPRO. 5.157.00 AVRO.
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek.
8.30 Morgenwijding.
9.30 2 Bachcantates (opn.).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.35 Declamatie.'
10,45 Koor van de Nederlandsche Bachver-
eeniging, het Omroeporkest en solisten.
II.15 Declamatie.
11.25 Orgelspel.
11.40 Amabile-sextet en solist (Om 12.00
Berichten.)
12.25 Kerstprijs-'raag.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Een gemengd koor cn solisten.
1.30 Toespraak „Het einde nadert".
1.35 Pianosoli.
1.45 Schilderij-bespreking „Onze volksdich
ters").
4.10 Radiotooneel met muziek.
4.50 Gramofoonmuziek.
5.00 Cyclus „Lezen in den Bijbel".
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 Puszta-orkest.
6.00 AVRO-Aeolianorkest,
6.457.00 Actueele reportage of gramofoon
muziek, sluiting.
VRIJDAG 27 DECEMBER 1940.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. NCRV.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.10 -ichriftlezjng en meditatie.
8.25 Gewijde muziek (opn.).
8.35 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Spaarne-sextet en gramofoonmuziek.
12.15 Reportage of muziek.
12 45 Nieuws- en economische berichten ANP
1.00 Orgelspel.
I.40 Kamermuziek en gramofoonmuziek.
2.45 Gramofoonmuziek.
3.15 Voor de huisvrouw.A
3.45 Zang, piano en grargofoonmuziek.
4.30 Handenarbeid voor de jeugd.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 Berichten.
5.35 Gramofoonmuziek.
6.00 Causerie „De tuinbouw in 1940".
6.20 Arnhemsche orkestvereeniging (opn.).
6.45 Lezing „Moderne Staatsfinanciering".
7.007.15 Economische vragen van den dag
en nieuwsberichten ANP, sluiting.
Hilversum H, 801 m.
AVRO.
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek.
1).00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Voor de vrouw
10.50 AVRO-Amusementsorkest.
II.20 Voor de jeugd.
11.40 Philharmonisch kwartet (12.00 Berich
ten).
12.25 Orgelspel.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Omroeporkest.
2.00 „In den schijnwerper", cyclus.
2.15 Omroeporkest.
3.00 Cyclus „Levende volkskunst". v
3.20 Cabaret-programma.
4.15 Disco-causerie.
5.00 Gesprekken met luisteraars.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 AVRÓ-Amusementsörkest en gramofoon
muziek.
6.30 Cyclus „Leeven en daden onser doorluch-
tigste zeehelden".
6.457.00 Lezing „Moderne Staatsfinancie
ring", sluiting.
door
37.
Maud stond met open mond. Was deze
man of Reggie gek? Eén van beiden. Zij koos
de beleefdste oplossing.
„Reggie Byng was niet wijs."
„Dat begin ik ook te vermoeden. Ik dacht
dadelijk, dat hij zich moest vergissen. Maar
als je verliefd bent, ben je optimistisch en
ik heb van af 't oogenblik, dat u in mijn
taxi kwam, van u gehouden
„Wat zegt u!"
„Dus na eenigen tijd," vervolgde George
zonder notitie van de interruptie te nemen,
„had ik kans gezien me zelf wijs te maken,
dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn
en dat Byng gelijk had. Toen daarop uw va
der bij me kwam en me precies 't zelfde ver
telde, werd ik overtuigd. Het scheen onge
looflijk, maar ik moest het wel aannemen.
Nu schijnt het, dat, om deze of gene onver
klaarbare reden, Byng zoowel als uw vader
me voor den gek gehouden hebben. Dat is
alles. Dag Lady Maud."
Maud's antwoord was wel' het laatste, wat
George verwacht had. Na een oogenblik
stilte, barstte ze in een schaterlach uit. Het
was een overspannen zenuwachtig 'lachen,
maar in de ooren van George klonk het als
oprechte vroolijkheid.
„Ik bên blij, dat u mijn verhaal grappig
vindt," zei hij droog. Hij haatte dat meisje
nu meer dan ooit en hij wenschte vurig haar
nooit meer te zien. „Later zal ik er ook het
grappige wel van inzien. Maar op het mo
ment is mijn gevoel voor humor absent.
Maud slaakte een kreet.
„O, neen mr. Bevan. Dat was het niet. Dat
was het heelemaal niet. O wat spijt me dat.
Ik weet 'niet, waarom ik lachte, maar zeker
niet, omdat ik het grappig vond, het is tra
gisch. Er heeft een vreeselijke vergissing
plaats gehad!"
„Dat heb ik gemerkt," zeide George bitter.
De duisternis werkte op zijn zenuwen. „Had
den we om Gods wil maar licht."
Meteen viel het schijnsel van een zaklan
taarn op hem.
„Ik heb ze meegenomen om mijn weg terug
te kunnen vinden," zei Maiid met een eigen
aardig beverig stemmetje, ,,'t Is soms erg
donker over. het v.eld. Ik heb ze piet eerder
«ingestoken om geen aandacht te trekken."
Zij kwam naar hem toe, dg lantaarn boven
haar hoofd. In het schijnsel zag hij haar
ongelukkig, sympathiek gezichtje, waarop
al zijn wrok verdween. Er was veel onbegrij
pelijks, maar van één ding was hij zeker: dit
meisje had geen schuld. Zij was eerlijk als
goud.
„Ik kwam hier met het plan u alles te ver
tellen," zeide ze. Ze zette de lantaarn op
het wiel van het wagentje, zoodat het licht
op den grond viel tusschen hen in. „Ik zal
het nu doen, alleen, maar alleen, het is nu
niet gemakkelijk. Mr. Bevan, er is iemand,
met wien vadet en Reggie Byng zich ver
gisten zij dachten. Begrijpt u, ze wis
ten, dat ik met u in die taxi zat en dus dach
ten ze natuurlijk, toen u hier kwam, dat u
degeen was, om wien ik dien dag, degeen,
van wien ik
„Degeen, van wien u houdt".
„Ja," antwoordde Maud met bibberende
stem. Weer was er stilte.
George had sympathie voor haar. Zelfs de
doffe wanhoop, die bij haar woorden over
hem gekomen was, werd overvleugeld door
dat gevoel. Hij voelde met haar mee.
„Vertel me eens alles," vroeg hij.
Verleden jaar in Wales heb ik hem leeren
kennen." Maud sprak fluisterend. „Mijn fa
milie kwam er achter en ik moest hals over
kop naar huis en daar zit ik nog. Dien dag,
toen ik u ontmoette, had ik kans gezien om
even weg te komen. Ik had gehoord, dat hp
in Londen was en ik was op weg naar hem
toe. Toen zag ik Percy en vloog in uw taxi
't Is een vreeselijk misverstand. En het spijt
me erg."
„Ja, ik begrijp 't nu," zei George in ge
dachten. „Ik begrijp 't."
Zijn hart deed hem schrijnende pijn. Zij had
zoo weinig verteld, maar hjj begreep zoo veel
en giste nog meer. Hij meende in de schaduw
het grijnslachen te zien van den onbekende,
die gezegevierd had.
,,'D Spijt me zoo," zeide Maud weer.
„Och, denk er maar niet meer aan. Wat
kan ik voor u doen? Daar komt het nu op
aan. Wat wilt u, dat ik voor u doe?"
„Maar, dat kan ik u nu niet vragen."
„Welja, waarom niet
„O, neen, dat zou ik niet kunnen."
George kreeg het voor elkaar om. te lachen.
Het was geen lachen, dat hemzelf heel over
tuigend klonk, toch deed het dienst.
„Da's onzin," beweerde hij. „Wees nu ver
standig. U hebt hulp noodig en mogelijk kan
ik ze verleenen. Mag iemand u dan7 nooit
meer een dienst bewijzen, alleen omdat hij
nu ongelukkig van u houdt? Stel u 's voor,
dat u bijna verdronk en dat Mr. Plummer de
eenige in de buurt was, die zwemmen kon,,
zoudt u zich dan niet door hem laten red
den?
„Mr. Plummer? Wat bedoelt u?"
„U hebt toch riiet vergeten, dat ik tegen
wil en dank voor luistervink moest spelen,
toen hij u vroeg?"
Maud deed een uitroep.
„O, hoe onnadenkend van me, ik heb u
nooit gevraagd. Hebt u zich erg bezeerd?"
„Bezeerd?" George begreep haar niet.
„Dien avond. Toén u op het balcon was
en
„O," George begreep. „O, neen, niet de
moeite waard. Een paar krabben. Mijn han
den waren ontveld."
„Het was buitengewoon," zei Maud, met
gloeiende bewondering voor iemand, die zoo'n
sprong zoo weinig telde. Zij had in stilte al
tijd vermoed, dat Lord Leonard, na hetzelfde
feit bedreven te hebben, wel voor de rest
van zijn leven er op gepocht zou hebben.
„Och, weineen," zei George, die er zich
steeds over verwonderd had, dat hjj dien
avond zooveel drukte gemaakt had over het
klimmen langs dat solide laken.
,,'t Was schitterend."
George bloosde.
„We dwalen van het onderwerp af," zeide
hij, „ik wil u graag helpen. Ik kwam hier ten
koste van veel last, enkel én alleen om u te
helpen. Waarmee kan ik dat doen?"
Maud aarzelde.
„Ik ben bang, als ik het vroeg, dat u zich
beleedigd zoudt gevoelen."
„Geen sprake van."
„Weet u, de groote moeilijkheid is, dat ik
niet in contact met Geoffrey kan komen. Hij
is in Londen en ik ben hier. En alle kans,
die ik had om nog eens naar Londen te gaan,
verdween dien dag, toen Percy mij in Picca-
dilly zag."
„Hoe vond uw familie uit, dat u 't was?"
„Zij vroegen het rechtuit."
„En u bekende?"
„Dat moest ik wel. Ik kon toch geen be
sliste leugen vertellen?"
George trilde van aandoening. Aan dat
meisje had hij kunnen twijfelen.
„Toen had je de poppen aan 't dansen,"
vervolgde Maud. „Ik durf het er niet op
wagen, aari Geoffrey te schrijven met de
kans dat de brief onderschept wordt. Nu
dacht ik 't was mijn idee van het begin af
aan, dat u hier was
„U wilt dat ik een brief van u aan hem
zend? En dan kan hij terugschrijven naar
mijn adres en ik zorg dan wel weer dat de
brief u bereikt."
„Dat was precies, wat ik wilde. Maar ik
durfde 't u niet vragen."
,,'k Zou niet weten, waarom niet. Ik doe
't met genoegen."
„Ik zou u zoo dankbaar zijn."
,,'t Is de moeite waard. Ik dacht, dat u me
zoudt vragen om eens bij uw broer op te
loopen en hem weer een hoed af te slaan
Maud lachte vroolijk. De heele toestand
was minder gespanpen. Ze vond George hoe
langer hoe aardiger. Toch kwelde haar inner
lijk de gedachte, dat voor George de toestand
niet was opgeklaard. Het deed haar leed voor
hem. Het genre Plummer had zij zonder een
zweem van berouw overgeleverd aan zooals
die het noemde de eeuwigdurende smart.
Maar met George was 't een ander geval.
„Arme Percy!" zei ze. „Ik ben bang, dat 1
hij het nooit te boven komt. Hij zal wel an
dere hoeden krijgen, maar dezelfde is 't
nooit."
Zij kwam weer terug op wat haar 't naast
aan het hart lag. ".„Mr. Bevan, zoudt u nog
iets voor me willen doen?"
„Als 't geen misdaad is. En al is 't er een."
„Zoudt u Geoffrey willen opzoeken en hem
alles van mij vertellen en dan als u terug
bent, mij zeggen, hoe hij er uitziet en wat hij
zei en zoo wat?"
„Zeker. Hoe heet hij en waar kan ik hem
vinden
„Heb ik dat niet verte1!? Wat dom van
me. Hij heet Geoffrey Raymond en hij woont
bij zijn oom Mr. Wilbur Raymond, Belgrave
Square 11a."
„Ik zal morgen gaan."
„O, wat aardig van u."
George stond op. Die beweging scheen hem
weer tot het aardsche terug te brengen. Hij
merkte, dat de regen opgehouden had en dat
er sterren blonken in het langwerpig vier
kant van den uitgang. Hij had het gevoel,
c at hij heel lang in die schuur was geweest.
oor een blik op zijn horloge trachtte hij
daar bevestiging van te krilgen, maar het
norioge scheen eeuwen achter. Hij deed maar
geen poging zijn gevoelens al te nauwkeurig
te beschouwen, want hij wist heel goéd dat
net leed spoedig genoog zou komen, ook zon-
der dat hij zelf hielp het te bevorderen.
o-a'ó t ',SSChifn is 'l beter' dat u nu terug
gaat, zeide hij, ,,'t is al laat. Ze mochten u
eens missen."
Maud lachte gelukkig.
„Ze kunnen me nu "niets meer schelen.
Maar je moet je nu eenmaal wel voor het
eten kleeden. daar helpt niets aan." Zij gin
gen samen in de richting der deur. „6 wat
een heerlijke avond! Ik dacht, dat die regen
nooit op zou houden, 't Is precies als wanneer
je ergens verdriet over hebt en denkt dat dat
eeuwig duren zal."
„Ja," verklaarde George
Maud stak haar hand uit
„Dag mr. Bevan."
„Dag Lady Maud."
(Wordt vervolgd.)
