KRUSCHEN
Boeven en
burgers
Voor hen
die vielen...
Abonneert U op dit blad
THEE- of KOFFIE gebrek
Mede-burgers
Kunt U geen
belasting betalen?
De „gestolen" fiets
die niet gestolen bleek
Geen voetbal meer
in Den Helder?
2),eucee£ ui Sleüetv en fxtntaiiëen
ff
Zaterdag 2 November 1940
Tweede Blad
als puinschuimers
Diefstal in Goudsmids
winkel
Vreemd geval van
„rijwieldiefstal"
Rheumatische pijnen
Controleur voor de Brandstoffen'
commissie benoemd
V olksbrandblusschers
Burgerlijke Stand Den Helder
Sur ro gaat-Extract
L. MiEDEMA, Spoorstraat 87
£tadó,n,ieuiu.4
ff
Zelfs nu kan men z'n handen niet
thuishouden.
Nu bij het laatste bombardement ook weer
tal van zaken getroffen zijn, is het treurig,
dat blijkt, dat er ook nu nog elementen ge
vonden worden, die zich niet kunnen beheer-
gchen en een poging ondernemen uit de puin-
jioopen voorwerpen te halen, die van hun
gading zijn.
Het is wel met de meeste klem dat wij
protesteeren tegen een dergelijke handelwijze,
gen handelwijze, die men niet anders dan
misda Jc kan noemen en aie men alleen kan
verwachten van hen, die volstrekt zonder
«enig medegevoel voor de misère van anderen
bestaan.
Eet wegnemen van artikelen uit een
ineengestort winkelbedrijf aan de Sluis-
dykstraat geschiedde dezer dagen. *"auwe-
lyks daagde de dag, of omwonenden, die
toevallig voor het raam stonden, zagen
enkele personen die zich beijverden met
het weghalen van kleinere en grooter voor
werpen. Alles verdween in de tasch en
ongetwijfeld zou er nog heel wat van
waarde zijn meegenomen, waren genoem
de omwonenden niet tusschenbeiden geko
men om een halt toe te roepen aan dit
minderwaardig optreden van hen, die zich
„medeburgers" durven te noemen.
De op heeterdaad betrapte personen schrok
ken uiteraard zeer van dit onverwachte in
grijpen en waren, vooral toen gedreigd werd
dat men terstond de politie in de zaak zou
mengen, direct bereid alles weer terug te
plaatsen, waar men het vandaan gehaald had.
Zoo spoedig mogelijk verdwenen zij toen van
het tooneel.
Wij betreuren het dat inderdaad de politie
niet de hand heeft mogen leggen op deze
„mede-burgers". Het had ons voldoening ge
geven indien hun t.z.t. door den Kantonrech
ter de zwaarste straf gegeven zou zijn die
men voor dit euvel kan geven.
Overigens doen wij een beroep op onze stad-
genooten om een oogje in het zeil te houden
en niet te schroomen de hardste maatregelen
te nemen indien men van een dergelijk feit
getuige mocht zijn.
Hier passen uiteraard alleen de strengste
maatregelen!
Ook ry wiel zaak slachtoffer van
ongure elementen.
Ook de rijwielzaak van den heer A. v.
d. Lagemaat aan de Zuidstraat heeft
schade moeten boeken door het optreden
van op het pad zijnde puinschuimers.
De eigenaar kwam namelijk tot de ont
dekking, dat van hem ontvreemd waren,
behalve een nieuwe electrische kachel ook
een 9-tal rijwiellantaarns.
De politie werd in kennis gesteld met
dit feit en er wordt thans een onderzoek
naar de schuldigen ingesteld.
Ook in dit geval spreken wij de hoop uit
dat het de politie moge gelukken de hand
op deze misdadigers tegenover de gemeen
schap te leggen en dat hun de zware straf
niet zal ontgaan.
Buit ingeslagen in zaak van fa.
de Vries, waarna deel van étalage
inhoud werd meegenomen.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
heeft een onbekende zijn slag geslagen in de
goudsmidswinkel van den heer J. E. de Vries
ta de Keizerstraat.
De heer de Vries, die des avonds naar elders
vertrekt, heeft tot gewoonte de artikelen bij
eÜn afwezigheid uit de etalage's te halen,
teneinde geen aanleiding te geven aan diege
nen, die zich des avonds of in den nanacht
°P straat begeven met minder goede bedoe
lingen.
Eergisterenavond echter verzuimde de heer
de Vries dit opbergen, en alsof het zoo moest
zijn maakte een der hierboven genoemde ele-
nienten daarvan gebruik om zijn slag te slaan.
De zij-étalage-ruit werd ingeslagen, en
door het ontstane gat was men toen in
staat den inhoud van de étalage mede te
nemen.
In zooverre mag de heer de Vries van
geluk spreken, dat die inhoud toevallig
niet van groote waarde was. Er bevonden
zich enkele doublé hangertjes in, en voorts
wat gero lepeltjes en andere snuisterijen.
Het geheel dat meegenomen werd wordt
door den eigenaar geschat op niet meer
dan circa 25.—
Erger vindt de heer de Vries het verlies
van de spiegelruit. Deze is niet meer aan
te koopen, zoodat men zal moeten wachten
tot na den oorlog, alvorens een passend
venster gevonden is.
Pobtie heeft de zaak in onderzoek. De
eer de Vries is niet tegen diefstal ver-
zekerd.
Tot wien moet men zich wenden
om ontheffing?
Tot op heden is ons de verrassing van het
aanslagbiljet van de inkomstenbelasting be
spaard gebleven, maar straks, misschien op
het meest ontijdige oogenblik, zal dit biljet in
onze brievenbus vallen en de opening ervan
zal wellicht onze haren te berge doen rijzen,
want Vader Staat is hét laatste jaar een ge
weldige slokop geweest en de burgers van
Nederland zullen die „liefhebberijen" moeten
betalen. Tenslotte is de staat zoo arm als een
kerkrat en moeten u en ik in onzen buidel
tasten om de uitgaven van den staat der Ne
derlanden te financieren.
Onze belasting zal dus zeer belangrijk stij
gen en nu staat daar tegenover een vermin
dering van onze inkomsten, een vermindering
door den hoogeren levensstandaard en voor
ons Nieuwediepers, door onze bizondere uit
gaven, die wij ons hebben te getroosten, ten
gevolge van onze onvrijwillige evacuatie.
Het gevolg van een en ander zal zijn, dat
menigeen nauwelijks van de eene week in de
andere weet te komen, dat de spaarcenten zijn
„opgegeten" en dat velen zelfs schulden heb
ben gemaakt om zich „de weelde" te kunnen
veroorloven, forens te zijn.
Er zijn vele stadgenooten, wien het straks
onmogelijk zal zijn, hun belasting te betalen.
Welken weg moet men nu bewandelen om aan
die verplichting te ontkomen? Men moet na
tuurlijk niet denken, dat men zoo maar aan
het betalen van belasting ontkomt. Men zal
wel degelijk aan den tand gevoeld worden. Be-
lastingbetalen is ook een gemeenschapsplicht,
die, wanneer mén haar gezamenlijk draagt, te
dragen is, wanneer zij door enkelen gedragen
moet worden, te zwaar zal drukken.
De weg voor middenstanders.
Middenstanders wier inkomsten echter
zoo gedaald zyn, dat zij niet in de gele
genheid zijn aan hun verplichtingen tegen
over den fiscus te voldoen, kunnen zich
wenden tot den Inspecteur der Directe
Belastingen te Den Helder.
Verhuurders van woningen, wier per-
ceelen leeg staan, kunnen ontheffing vra
gen van het betalen van grondbelasting
bij den Inspecteur der Directe Belastin
gen te Alkmaar.
Tenslotte: Alle burgers, die niet in staat
zijn aan hun belastingplicht te voldoen,
welke rijksbelasting dit dan ook is, kunnen
zich voor ontheffing wenden tot den Di
recteur der Directe Belastingen te Am
sterdam.
Verzekert Uw fiets voor 3 gulden per jaar.
Bij diefstal krijgt U een nieuwe terug.
K. KOS, Koningstraat 76.
Een dezer dagen kwam een inwoner onzer
gemeente zich op het politiebureau beklagen,
dat zijn fiets, die hij even bij het station had
geplaatst, verdwenen was en daarvoor een
ander rijwiel door hem werd gevonden. Hier
mee dacht hij zou de zaak wel afgedaan zijn.
Bovendien de ruil was niet slecht, de nieuw-
verkregen fiets deed in kwaliteit niet onder
voor de verloren gegane.
Maar... de zaak was hiermee niet afgedaan!
Zij zou integendee' nog gecompliceerder wor
den. Want wat gebeurde er verder? Zich
schikkend in den onvrijwilligen ruil reed hij zoo
enkele dagen rond en nu wilde het, dat hij het
gebeurde aan een rijwielhandelaar ter plaatse
vertelde.
Maar man, dat is mijn fiets! viel de rij
wielhandelaar uit.
Je kunt mij nog meer vertellen, maar zoo
gaat dat niet
Aldus ontspon zich een twistgesprek.
Enfin, het gevolg was, dat de politie weder
om in het geval werd gemoeid en... de rijwiel
handelaar kreeg zijn fiets, maar de „bestolene"
zat weer zonder.
Vooral in deze dagen is de fiets een onmis
baar vervoermiddel voor driekwart Nederland
en ook onze benadeelde schoot den rijwielhan
delaar ten tweede male aan: „Zeg heb je niet
eens een tweedehandsch vehikel voor me".
„Op het oogenblik niet, maar ik zal eens
voor je uitkijken..."
Toen de rijwielreparateur eens in zijn schuur
moest wezen, bekeek hij z'n fietsenvoorraad.
Eén rijwiel trok zijn aandacht: het beant
woordde geheel aan de beschrijving van het
vermiste voorwerp.
Toen schoot hem te binnen, dat hij een fiets
had uitgeleend aan een reiziger. Deze had in
de haast onge.twijfeld aan het station de fatale
vergissing gemaakt, waaruit de heele verdere
geschiedenis was voortgevloeid.
Een dag later sprak hij den eigenaar.
„Zeg ik heb nog een pracht tweede handsch
fiets voor je staan."
„Laat maar eens kijken!" Zoo gezegd, zoo
gedaan. Maar wie schetst de verwondering van
de bestolene, toen hij daar zijn eigendom zag
^aar... eh..t die is van mij..." was al wat
hij uitbrengen kon.
Toen schoten beiden in den lach en beiden
hadden hun eigendom terug.
Ten derde male togen zij naar het politiebu
reau om aangifte te doen van de gelukkige
vondst Voorwaar een niet alledaagsche op
lossing van een „rijwieldiefstal".
De wereldberoemd® dagelijksche dosis
Kruschen Zout, zoo klein als ze is, doet
wonderen. Lijders aan de hardnekkigste
vormen van
zullen U dat bevestigen, want die weten bij
ondervinding hoe weldadig een bloed-zuive-
rende Kruschen kuur werkt op het heele gestel.
Bij alle apoth. ©n drog. 1.62, 1.47 0.76, 0.41. p. I.
De heer Eekhart gekozen uit 146
sollicitanten.
In de vacature van een controleur bij de
Brandstoffen-Commissie van het Rijkskolen-
bureau te Den Helder is voorzien.
Er waren niet minder dan... 146 sollicita
ties binnengekomen, zoodat uiteraard een
strenge selectie toegepast kon worden.
Benoemd werd de heer J. A. Eekhart, een
plaatsgenoot, met ingang van 1 November jl.
De heer F. Neyts bezit de alleen-
vertegenwoordiging.
Sedert eenigen tijd is in den handel ge
bracht het z.g. volks-brandbluschapparaat.
Het betreft hier het zg. „Aero-apparaat", het
welk zijn waarde reeds afdoende bewezen
heeft. Tal van rijksinstellingen schaften de
aparaten aan, terwijl voorts het Nederl. Roode
Kruis een rapport van doeltreffendheid over
legde.
Nu het brandgevaar voor Den Helder zeker
niet meer denkbeeldig geacht kan worden,
heeft de heer F. Neyts in de Hoogstraat
zich van de alleenvertegenwoordiging van dit
brandbluschmiddel voorzien, hetwelk in
enkele minuten zelfs een belangrijke vuuront-
wikkeling dooft. De prijs is zeer laag en be
draagt slechts 6.Men zie de advertentie.
1 November 190.
BEVALLEN: J. RijkersRosloot, d.; C.
Dreesensvan den Berg, z.
GEHUWD: K. Meijer en J. C. Bakker;
J. Hemelrijk en G. A. Teune; F. van Andel en
G.. R. Kuiper.
OVERLEDEN: D. H. van der Hoop (m),
45 jaar.
Toen wy ons van de week in verbinding
stelden met onze Heldersche clubs, waren
wy ten aanzien van voetbal in de toekomst
optimistisch gestemd. Hoe kon dat
anders
De besturen wilden in ieder geval trach
ten en waren in dien geest reeds gezamen-
iyk zoover gekomen, den voetbal weer te
laten rollen. Doch wederom kwam er een
verandering in den toestand onzer stad,
met als gevolg, dat er nieuwe moeiiyk-
heden gerezen zyn.
Daar komt nog by, dat het afdeelingsbe-
stuur van den N.V.B. de Heldersche clubs
heeft uitgenoodigd tot een bespreking, welke
vandaag te Amsterdam plaats vindt. Wij heb
ben het idee, dat deze bespreking beteekent:
voetballen in Den Helder, ja of neen?
Wij weten, dat onae plaatselijke besturen Den
Helder tot het uiterste zullen verdedigen en
ook zullen probeeren het beste voor Den Hel
der te bereiken. Wij zouden, evenals de clubs
en de aanhang van de diverse vereenigingen,
het betreuren, wanneer er niet meer in Den
Helder gevoetbald werd; wij zullen afwachten.
Inmiddels heeft de N.V.B. de wedstrijden
van H.R.C. en Helder uitgesteld. Wel speelt
Watervogels, doch steeds een uitwedstrijd. Dit
is nl. reeds de vierde vastgestelde uitwed
strijd en ook voor de volgende week moeten
de Vogels weer de stad uit.
Zoodra wij de gegevens hebben over de ver
dere plannen, zullen wij die publiceeren.
Jtif Ailftcn 11!
Een uitstekend
KOFFIE per flesch 35 cent
THEE 40 cent
-j- 1 cent omzetbelasting, geen statiegeld.
Eens geprobeerdaltijd begeerd.
VRAAGT UW WINKELIER of bij
DEN HELOER.
Iemand die een brandkast forceert en
daaruit een som geld van tienduizend
gulden steelt, is een dief. Deswegen
wordt hij. naar de normen van de heden-
daagsche maatschappijgearresteerd en
bestraft. Hij draait voor diverse jaren
de kast in.
Iemand die honger heeft, thuis een
vrouw heeft zitten die óók honger lijdt
en daarnevens wellicht nog vader van
een paar kinderen is, die ook al niet van
den wind kunnen leven, en uit wanhoop
zich aan een brood vergrijpt, komt even
eens voor de Onpartijdige Justitia en zal
penetentie hebben te ondergaan, hetzij
in den vorm van boete, hetzij dat hij,
net als die andere man, de kast in
draait.
Bij deze soorten diefstal echter kan
een zekere sportiviteit of noodzaak"
bestaan. De omstandigheden toch kun
nen zóódanig zijn ,dat men zegt: nu ja,
die diefstal is te veroordeelen, maar de
motieven zijn te begrijpen.
Zoo zijn er vele diefstallen die een
min of meer logische motiveering bezit
ten.
Nimmer is zulks het geval echter met
diegenen, die zich vergrijpen aan de
schamele resten van datgene, wat in een
gebombardeerd huis, een afgebrande
winkel, resteerde.
En wederom is zulks in Den Helder
gebeurd.
Niet éénmaal, maar verschillende kee-
ren.
Het bloed stijgt den burger naar het
hoofd, als hij daarvan hoort. Hoe is het
anders mogelijk, dat niet een bitterheid
hem naar den keel welt, dat hij een vie-
zen smaak in den mond krijgt bij het
kennisnemen van dit walgelijk euvel: het
bestelen van hen, die reeds alles kwijt
zijn! Wonderlijke wereld. Een wereld,
die gebukt gaat onder veel misère, veel
wanhoop. Men moet dé menschen ge
sproken hebben, wier have vernietigd
werd, om iets van deze misère te door
gronden. En hoe onbegrijpelijk is het
dan te moeten constateeren, dat zich in
de Heldersche gemeenschap nog elemen
ten bevinden, die zich desondanks niet
kunnen beheerschen, doch pogen uit die
schamele resten nog voordeel te slaan en
zich te verrijken met datgene wat borrt-
geweld en vuur overlieten.
jammer dat enkele dier middeleeuw-
sche straffen niet meer toegepast mogen
worden. Jammer, dat we in dit opzicht
zoo gecultiveerd zijn geworden, jam
mer, ontzaglijk jammer. Want hpe gaar
ne niet zagen wij op het Koningsplein
het schandbord verrijzen, rood in de
menie gezet, en in het luik van dit
schandbord het hoofd van hem, die zich
niet ontzag zijn berooide naaste te be
stelen.
Met vreugde zouden wij het schand
bord en zijn boeven kunnen aanzien.
Met vreugde ook de verwijten en pro
testen hooren van het volk, dat daar
langs zou schrijden.
Een harde straf. Een niet-„beschaaf
de" straf. Accoord! Maar een straf, die
een waarachtig-heilzame uitwerking zou
hebben, en die niet velen te zwaar zou
den vinden voor diegenen, die zich niet
meer met den naam van „medeburger"
mogen laten betitelen. Door hun optre
den plaatsten zij zich automatisch bui
ten de grenzen der samenleving.
En nu wij het dan toch hebben over
puin, nu staan daar aan dén anderen
kant van de puinschuimers die groep
mannen, die'in dien nacht der nachten
blijk gegeven hebben niet alleen van
moed en onverschrokkenheid, maar
tevens van hun gemeenschapsbesef.
Wij zagen: politiemannen die terstond
aanwezig waren en alles in het werk
stelden om te redden wat te redden viel.
Wij zagen luchtbeschermers, die niet
aarzelden terstond bij branden en inge
storte huizen aanwezig te zijn, ongeacht
het dreigende gevaar uit de lucht, dat
zéér nabij was. Wij doelen op al die on
bekende brandblusschers, op al die on
bekende jongere en oudere kerels, die in
de buitenste duisternis van dien ramp
nacht paraat waren en deden wat zij
menschelijkerwijze kónden doen.
Dappere kerels!
Er is veel verbittering in deze dagen.
Laat men echter mild oordeelen over
hen, die dien nacht niet thuis waren,
maar tusschen het puin en bij de vlam
men.
Persoonlijk waren wij heel dien nacht,
bij deze branden en ruines.
Wat wij zagen van deze menschen
vervulde ons met trots.
Er z ij n dus nog wakkere kerels!
Er zijn nog mannen, die, zonder naar
eere-teekenen, lintjes en medaille s te
hunkeren, hun plicjit als burger doen.
Hier is hun eere-naam:
Achttien karaat gemeenschaps-men-
schen.
Burgers!
Laat ons hèn niet vergeten. Ook niet
in tijden van bitterheid en wanhoop.
Op dit oogenblik, als men deze regels onder
het oog krijgt, vindt op den Huisduiner dooden-
akker de teraardebestelling plaats van die
genen, die enkele dagen geleden, door bruut
oorlogsgeweld uit het leven weggerukt werden.
Het zijn geen militairen, die hun offer aan
het vaderland brachten, na volbrachten strijd.
Op de grauwe zerken van deze graven zal
men vergeefs de woorden ,Jlij stierf voor zijn
vaderland" zoeken. Hier ontbreekt ten eenen-
male het heroisch aureool, dat den dood van
zoo menig krijgsman omstraalt.
Wij burgers van Den Helder gaan eerst nu
waarlijk beseffeji dat dit de totale oorlog is.
Dat wil zeggen: dat niet alleen de vechtende
legers te land en de strijdende vlooten ter zee
de spits van dezen tweeden wereldbrand, bin
nen het bestek van 25 jaar, moeten afbijten,
doch dat ook de burgers achter het front fei
telijk in dien strijd gewikkeld zijn met alle risico
voor het leven daaraan verbonden.
Den Helder ligt aan het front. Het is ook
deze week weer op smartelijke wijze bewezen.
Jonge menschen werden weggerukt uit een
leven, dat hun eens zoo vol belaften toelachte.
Jonge menschen, die den dood vonden door het
helsche staal van redeloos-vernielende bommen
en uit het puin van vernietigde woningen weg
gedragen werden.
Verworden tijd
Hier staat de mensch machteloos.
Daar is veel wanhoop in de harten van hen,
die de heengeganen tot hun familie of tot hun
naaste kennissen mochten rekenen. Wanhoop
en bitterheid om deze verietiging van jong
leven. Een vernietiging die zonder zin was.
Bij groote rampen is het moeilijk woorden
van troost te vinden. Want woorden kunnen
niet altijd de vertolkers zijn van datgenewat
in een menschenliart leeft: Zij zijn, soms, zelfs
zeer onvolkomen vertolkers daarvan.
En dan nog: wat baten hier troostwoorden
Wie kan het intense verdriet peilen van hen,
die achterbleven? Van hen, die heel dit leven
lang dien nacht züllen blijven gedenken als het
schrikkelijkste wat hen is overkomen?
Het waren eenvoudige burgers en géén
krijgslieden.
Voor hen worden geen militaire trommels ge
roerd, hier zal men geen Chopinsche dooden-
marschen hooren. Het zal een stille begrafenis
zijn op den verstilden doodenakker, zonder ver
toon van éênig ceremonieel. Maar de burgers
van Den Helder die achterbleven: zij zullen
deze zoo bloedig gebrachte offers niet vergeten.
Zij zullen altijd, tot op hun laatsten levensdag,
in herinnering houden de weedom en het ver
driet, dat dit heengaan van burgers achter het
front voor hen beteekende. Die herinnering in
het hart van de Heldersche gemeenschap zal
het onstoffelijke monument „Voor hen die vie
len" zijn, dat wij in de laatste dagen van die
oneindig-sombere October-maand oprichtten.
Voor hen die vielen
Wat zal ons de toekomst brengen?
Wij weten het niet.
De partijen strijden verder, bloed vloeit iede-
ren dag, op de fronten en achter de fronten.
Uit niets blijkt dat wij aan het einde zijn van
deze bloedigen koorts die over de wereld ge
varen is.
Wij hopen op dezen dag, nu wederom Helder
sche burgers op het Huisduiner kerkhof zijn
begraven, alleen dit:
Dat n d deze nachtmerrie, die men „totalen
oorlog" noemt, een andere, een nieuwe en een
schoonere wereld zal verrijzen.
Een wereld, waarin men niet vervuld behoeft
te zijn van zorg voor iederen nieuwen dag. Een
wereld, die geluk en rust zal kunnen bieden aan
onze kinderen. Een wereld, niet onbewoonbaar
als deze, maar waar vrede en naastenliefde zul
len kunnen heerschen tusschen en over de men
schen. Eens moet het toch in de harten van
alle menschen in alle landen doordringen, dat
deze oorlog het verfoeilijkste middel is om tot
elkander te komen. Eens moet het besef komen
dat niet de bommen, en niet het vuur en niet
het kanon het middel is om als mensch tot
mensch te spreken.
Eens
Laat die dag er spoedig moge zijn.'
Laat onze generatie hem nog mogen beleven,
opdat wij aan de graven van hen die thans vie
len, aan de grauwe zerken van de eenvoudige
burgers die thans weer heengingen, nog eens
zullen mogen staan en als oppersten troost
mogen ervaren dat hun offers niet voor niets
gebracht zijn.
Dat ook hun bloed gevloeid heeft ten koste
van een nieuwe samenleving, een betere wereld.
Dat hun offer in den jare 19 jO niet voor niets
gebracht is.
Die verwachting is de eenige troost van dit
somber oogenblik.
IN DE KERKGRACHT GELOOPEN.
Misleid door de duisternis.
Eergisteravond was iemand zoo onfortuin
lijk om, door de duisternis misleid, pardoes het
water van de Kerkgracht in te loopen. Hoewel
de man luidkeels om hulp riep. zo.: het hem
wellicht slecht vergaan zijn, ware niet een
politieman in de buurt geweest, die ijlings toe
schoot en den man op het droge hielp.
VERKEERSZUIL GEVELD.
Een der verkeerszuilen oj het Koningsplein
heeft het weer eens moeten ontgelden. Een
auto reed ér in volle vaart tegenaan, tenge
volge waarvan de zuil geveld werd en totaal
vernield.
