De zwartste bladzijde
in de geschiedenis van Den Helder!
1940
DAGBLAD VOOR DEN HELDER EN HOLLANDS NOORDERKWARTIER dinsdag
En toch ...de hoop op de toekomst blijft
r
KONINGSTRAAT 78, DEN HELDER. TELEFOON 50 (2 LIJNEN)
31 DECEMBER 1940
68e JAARG. No. 9119
Millioenenplan
dat in duigen viel
Zij, die. heeng.ittg.en
Zij,, die tuki£e°>ideti
^uAileth-ende o-ehjeenigingen
ïïlu$ieJiuitu-ae>iingen in 1940
'j. tveeluttiw-ehingen
VeAtïo-fc&en pehAo-nen
ZanguituneMngen
%)Aaeu-e ge&euAienióAen
Be.tatig>dj(!ce fretten
WINTERHULP SPNEDERLAND
is dc girorekening van den
Gemeente-ontvanger.
Stort hierop Uw gaven voor
„Winterhulp".
HE LDERSCHE COURANT
Uitgave der Ultg.-Mlj. Hollands Noorderkwartier N.V. te Den Helder
In onzekerheid is het jaar 1940 begon
nen, in grooter onzekerheid eindigt het
Daar was in den aanvang van dit jaar
de angst om in den oorlog te geraken,
omdat we in zoo'n benauwende positie
verkeerden tusschen de twee groote riva
len. Aan het einde van 1940 valt de scha
duw van den dood nog over ons land en
over onze stad. 1940 kan niet anders dan
als een rampjaar in de geschiedenis van
Nederland geboekstaafd worden, voor
onze stad is het de meest sombere blad
zijde, die de laatste 125 jaar in haar ge
schiedenis geschreven werd.
Dit rampjaar is bijna ten einde, dit jaar
met zijn zorgen, zwart als de nacht, een
nieuw jaar klopt reeds aan de poort, om bin
nengelaten te worden. De tijd jaagt voort!
De klok tikt ongeduldig de uren weg, de
dagen, de weken, de maanden, de jaren, ze
volgen elkander in vaak beangstigende snel
heid op, ze rijen zich aaneen, eindeloos
Geslachten komen, geslachten gaan. Er zijn
tijden van oorlog en vrede, van welvaart en
neergang, van .armoede en rijkdom. Ziekte
en gezondheid, blijdschap en droefheid wisse
len elkander af
Het lijkt dikwijls alles zoo troosteloos, zoo
doelloos. Als we ons op een avond als den
•Oudejaarsavond neerzetten om wat voorbij-
ging nog eens te overdenken, dan vraagt
men zich af waarom dit alles zoo moest
zijn en een stemming van moedeloosheid
maakt zich van velen meester. Men durft het
leven niet meer aan, men bezwijkt onder de
lasten, die men torsen moet, men heeft geen
doorzicht meer.
En tochachter de wolken schijnt
de zon. 't Is zoo'n simpel spreekwoord,
maar er zit zoo'n diepe waarheid in. Wat
kan die zon, soms heel onverwacht, op
een grauwen dag, alles in blij licht zet
ten. Wat kan onze sombere stemming
plotseling omgezet worden in een gevoel
van blijheid als daar het licht weer over
ons pad schijnt.
Het is ongetwijfeld zeker, dat straks
het licht van den vrede weer op onzen
weg zal glanzen. Het is soms moeilijk te
gelooven, maar het zal toch zeker gebeu
renna dezen tijd zal zonniger tijd
aanbreken en zoo mogen we vol vertrou
wen het nieuwe jaar binnen gaan omdat
het wel zeer waarschijnlijk is, dat dit
jaar ons de zoo vurig begeerde vrede zal
schenken.
Wij vertwijfelen niet, we hopen en vertrou
wen, dat uit de ellende van dezen tijd dit
goedé zal geboren worden, dat men grooter
angst voor den oorlog gekregen heeft, dat
men dieper begrijpen zal, dat door oorlog
nimmer een oplossing van vraagstukken te
bereiken is, dat oorlog' niet anders dan ver
nietiging beteekent, vernietiging, zonder zin,
zonder doel. Zoo zal, hopen we, het- nage
slacht vruchten plukken, van de weeën, waar
onder onze oude wereld zich kromt.
Voor onze stad in het bizonder is het jaar,
dat voorbyging, een droevig en zorgelijk jaar
geweest. Angstig was het begin voor de vele
marinevrouwen, die hun mannen op zee wis
ten, waar het dreigend gevaar van mijnen
loerde en weinig rooskleurig was het voor
onzen middenstand, die onder de tijdsomstan
digheden zwaar gebukt ging. De koopkracht
van het publiek ging achteruit, de bouwbe
drijven vven stilgelegd, er was geen ini
tiatief"meer. Alleen bij de gemeente was er
nog een merkwaardig optimisme. Er beston
den grootsche plannen: Lyceumbouw, nieuwe
openbare scholen, stadsverfraaiing, kortom,
een portéfeuille vol plannen. Helaas kwam
van al die plannen niet veel terécht. De oor
logsramp gooide alles in duigen.
De eerste maanden van het jaar ver
liepen in een „afwachtende" houding, tot
dat de groote catastrofe kwam, de zwart
ste dag in de geschiedenis van onze
stad... een oorlog, die we niet gewild
hebben, een oorlog met zijn moderne mid
delen, met zijn sluipmoordmethoden onder
het water en in de lucht, een oorlog,
waaronder de burgerbevolking minstens
zoo zwaar Ijjdt als de militairen.
We willen maar niet bij alle- narigheid van
die verschrikkingen stilstaan: bombardemen
ten, vrijwillige evacuatie, terugkeer en nieuwe
vlucht. Stijging van den levensstandaard, da
len van de inkomsten. Het is alles een aan
eenschakeling van ellende en we kunnen niet
ontkennen, dat het einde van deze dingen nog
niet in zicht is.
Een belangrijk deel van onze bevolking
vroeg zijn verhuisbiljet op en vestigde
zich elders. Voor velen is dit van tijde-
lijken aard. We weten het bij ervaring,
Den Helder zal zich opnieuw bevolken.
Wij blijven gelooven in een goede toe
komst voor Den Helder. Wij blijven ge
looven, dat deze donkere bladzijde in onze
geschiedenis straks omgeslagen zal wor
den en dat we op een hieuw blad zullen
schrijven: „BevrijdWe zullen weer
zelfstandig worden, we zullen weer rui
mer ademhalen, we zullen ons eigen huis
weer durven betrekken, we zullen op
nieuw genieten van de vrijheid, die we als
Nederlanders boven alles liefhebben.
Bepalen we ons nu bij een korten terug
blik op de meest belangrijke gebeurtenissen
van het voorbij jaar.
2 Januari: De heer? S. Vrije herdenkt den
dag, waarop hij 25 jaar geleden in dienst trad
bij het loonbureau der Marinewerf.
2 Januari: Straatmaker BrederOde is 40
jaar in het vak.
6 Januari: Jan van Dok is 30 jaar bestuurs
lid van de reddersvereeniging „Moed Volhar
ding Zelfopoffering".
27 Februari: Ds. H. A. Enklaar herdenkt
zijn 30-jarig ambtsjubileum.
13 Maart: De bekende oud-marineman Piet
Sinjewel is een halve eeuw in den echt ver
bonden.
31 Maart: De oudjes opa en opoe Swerts
van het woonwagenkamp zijn 55 jaar ge
trouwd, welk jubileum aanleiding geeft tot
feestelijkheden in dit kamp. Zelfs de burge
meester ontbrak daarbij niet.
1 Mei: Den fourier J. Kok wordt op „Erf
prins" de zilveren medaille uitgereikt voor 24
jaar trouwen dienst bij het leger.
2 Mei: Wegens bijzondere verdiensten bij
den mijnendienst wordt de luitenant ter zee
lste kl. J. N. Sluyter bevorderd tot Ridder in
de orde van Oranje Nassau. De commandeur
H. A. Meyers wordt begiftigd met de eere
medaille in zilver van deze orde. Een en an
der geschiedde door vice-admiraal Fürstner op
den steiger van het mijnenmagazijn.
18 Juni: Mejuffrouw Charmes, de -populaire
kraamverpleegster, herdenkt (in stilte) het
feit, dat zij 6000 Juttertjes medehielp hot
levenslicht te aanschouwen.
19 Juni: De alom vermaarde Dirk Augu-
-tein is 50 jaar getrouwd.
12 Juni: De blauwe zeeridder Piet Rens-
maag wordt 90 jaar.
28 Juni: De heer M. Ekkers is een kwart
eeuw in dienst bij de Nederlandsche Spoor
wegen.
24 Augustus: De zeeridder Maarten Mooy
van Callantsoog is 50 jaar getrouwd.
24 Augustus: Echtpaar Van Tol 50 jaar
getrouwd.
15 September: De heer P. van Dalei,, ge
meenteontvanger, gaat, na 50 jaren trouwen
dienst, met pensioen.
14 October: Officieel afscheid van den heer
P. van Dalen tijdens openbare raadsverga
dering.
14 October: De bloemenzaak van de Fa.
Van Amesfoort in de Koningstraat bestaat
60 jaar.
7 December: de hoofdinspecteur van poli
tie. de heer Helder, is 30 jaar in dient bij de
politie.
T Februari: De Nederlandsche Reisver-
eeniging herdenkt in Musis Sacrum haar 10-
jarig bestaan.
6 Maart: De afdeeling Den Helder van de
Nederlandsche Vereeniging van Huisvrou
wen viert haar 10-jarig jubileum. Des mid
dags vindt een drukbezochte receptie plaats,
terwijl des avonds een geslaagde feestavond
in het Casino gegeven wordt.
17 Maart: De Speeltuinvereeniging „Den
Helder" bestaat 10 jaar, welk feit met een
feestavond in het Casino gevierd wordt.
14 Augustus: Het Stedelijk Muziekkorps
bestaat 50 jaar. In verband met de tijdsom
standigheden wordt dit jubileum letterlijk en
figuurlijk „met stillen trom" gevierd. Waren
genoemde omstandigheden anders geweest,
ongetwijfeld ware dit een festival geworden,
dat klonk als een klok.
13 October: De Roomsch-Katholieke Kerk
aan de Kerkgracht bestaat 100 jaar. Ook
deze herdenking gaf geen aanleiding tot
feestelijkheden. 1
16 Januari: Simon Krijnen, 80 jaar oud,
bekend architect hier ter stede, overleden.
18 Januari: De heer D. Blom, hoofd der
ULO-school alhier en leeraar aan hen Mid
denstandscursus gaat heen.
19 Januari: De heer Boogert, bekend
zwemmer, overleden.
16 Februari: Een zwaar verlies voor den
Vrijz. Dem. Bond en voor het V.D.-jeugd-
werk vormde het overlijden van mevrouw
Steenmeyervan der Rijst.
1 Februari: Te Dordrecht overleden de
emer. pastoor P. J. van Beuzekom.
3 Maart: Op 67-jarigen leeftijd overleed de
heer W. Biersteker, oud-lid van den Ge
meenteraad, oud-president-commisaris „Zee
bad Huisduinen", oud-bestuurslid van „Hel
ders Belang" en oud-deurwaarder.
13 Maart: Te Alkmaar overleden de heer
J. Brands. Deze was de eerste Directeur van
„Kunst aan het Volk" te Den Helder en van
hte dubbel mannenkwartet „Inter Nos",
eveneens alhier.
9 Mei: Do heer F. J. Egner op 95-jarigen
leeftijd overleden.
8 April: De heer H. P. Baak, bekend voor
vechter van „Onderling Belang" en de Cen
trale voor het Rijkspersoneel, heengegaan.
1 Juli: Oud-vice-admiraal T. L. Kruys te
Den Haag overleden.
Uiteraard ondervond het muziekleven m
Den Helder door de omstandigheden een ern-
stigen terugslag. Waren de uitvoeringen in
het eerste halfjaar reeds zeer sporadisch in
verband met de mobiij statie, na den fatalen
lOden Mei werd het muzikale leven, althans
wat uitvoeringen betreft, stopgezet.
Dit is te betreuren. Niet alleen omdat de
bevolking nu ook d i t cultureele bezit moet
ontberen, doch eveneens omdat het muzi
kale vereenigingsleven als vrijwel totaal ont
redderd geacht moet worden. Zeer veel werk
en ongetwijfeld nóg meer onbaatzuchtige
ambitie zal noodig zijn om na den oorlog
dit alles weer te herstellen.
Wat de enkele uitvoeringen, die wel ge
geven werden, betreft, daarvan moge ge
noemd worden het
Laatste Marineconcert.
Na enkele malen uitgesteld te zijn kon op
3 April dit concert in Casino gegeven wor
den. De belangstelling was, als gedurende
dit heele seizoen trouwens, groot. De beken
de concertmeester van het Residentie-orchest,
Adolphe Pot, speelde hat viool-concert van
Max Bruch en dat op onnavolgbare wijze. De
kapel verwierf een ovatie met de vertolking
van Mendelssohn's muziek uit „Ein Midsom-
mernachtstraum".
Op 30 April vond het lste zomerconcert
van het „Stedelijk Muziekkorps" plaats. Wel
geen der leden en niemand van het publiek,
zal toen hebben kunnen vermoeden dat dit
tevens voorloopig het laatste concert zou
zijn. Toch was dit zoo en het is thans nog
in de nevelen van de toekomst verborgen,
wanneer wij weer den heer Bos met zijn
mannen in het Julianapark te hooren zullen
krijgen. Moge het zeer, zeer spoedig zijn!
Op 9 Mei tenslotte concerteerde de har
monie-kapel „Winnubst" in Casino. Ook deze
klanken waren de laatsten,' die door de ver
eeniging ten beste gegeven werden. Dit con
cert was definitief de „finale" in Den Helder.
Het openbare muziekleven was tijdelijk daar
mede op non actief gesteld.
16 Januari vond de 4e tooneelabonnements-
voorstelling plaat» en wel met de uitvoering
van „De Firma Monestier", door het Resi-
dentietooneel. Een perfecte opvoering van een
p rfect stuk. Ongetwijfeld een der meest
inhoudsvolle stukken, die in deze serie ge
geven zijn. Mogen wij nog herinneren aan de
uitnemend gespeelde hoofdrol van Vera Bon
dam, die terecht, verscheidene ovaties te in-
casseeren kreeg.
27 Februari kwam, eveneens als Abonne
mentsvoorstelling, de „Victorian thriller"
„Gaslicht". Een stemmingsstuk, waarin men
o.m. Willy Haak op haar best mocht aan
schouwen. „Gaslicht", een spannend stuk too-
neel, dat echter in geen enkel opzicht over
eenkomst vertoonde met de geijkte, en veelal
een tikje platvloersche, detective-stories.
17 April tenslotte werd de serie op eminente
wijze afgesloten met bet onvergetelijke „Chro-
nique Scandaleuse", waarin men Mary Dres-
selhuys in een harer brillantste vormen mocht
zien schitteren.
Wat hier gepresteerd werd was zoowel qua
regie als qua spel onverbeterlijk en unaniem
was men het er over eens, dat dit stuk een
glorieus besluit vormde van de serie abonne-
mentstooneelvoorstellingen in Den Helder..
Het was, doch dat wist men toen nog niet,
tevens een einde voor langer dan één zomer
seizoen...
Wat het overige tooneelleven in Den Helder
betreft, 6 Februari bracht TAVBNTJ het bij
zondere spel „De Nacht van Bess", een in
meer dan een opzicht merkwaardig tooneel-
stuk, dat weliswaar boeide en zeer behoorlijk
door TAVENU gespeeld werd, doch dat di
verse vragen onbeantwoord liet.
19 Maart voerde de arbeiders-tooneelver-
eeniging „Herman Heyermans" op het melo
drama „De Schaduw van het verleden". Inder
daad, een melo-drama, hetwelk echter door
het groote auditorium blijkbaar wel gewaar
deerd werd.
28 April bracht de Helaersche Roomsch-
Katholieke Gemengde Tooneelvereeniging van
Antoon Coolen „De Vreemdeling", een uitste
kend geschreven stuk, dat een alleszins waar
deerbare opvoering kreeg. Deze tooneelver
eeniging beschikt over enkele bijzonder goede
krachten, welke in staat zijn een stuk op peil
te brengen en te houden. Jammer, dat ook
aan de werkzaamheden van dit ensemble
voorloopig een einde gemaakt is.
Wat wij over de muziek schreven, moge in
gelijke mate gelden voor het tooneel in Den
Helder. Geen abonnementsvoorstellingen meer,
geen Tavenu meer, geen Roomsch-Katholieke
Tooneelvereeniging meer...
Ongetwijfeld zullen de besturen der ver-
eenigingen al het mogelijke doen om het ver
band in de organisaties te houden. Moge dit
echter ook al lukken, het zal geruimen tijd
vergen, voor en aleer men weer van eigen
bodem iets goeds op de Heldersche planken te
aanschouwen zal krijgen.
Dat is jammer, een harde waarheid, maar
daarom niet minder waar.
0
30 Januari: Brigadier wachtcommandant
Steinmeier gaat, na 29 dienstjaren bij de politie
met pensioen.
29 Februari: Na 20 dienstjaren verlaat de
conciërge van de Zeevaartschool, J. Boxmeer,
met eervol ontslag de school.
21 Maart: De heer C. Rab, onderwijzer aan
school 6, neemt afscheid.
12 April: De heer Koch, ambtenaar bij de
Centrale Kas, verlaat den dienst.
1 Mei: De heer Lastdrager, voortvarend ver-
eenigingsman van de Heldersche wandelsport,
verlaat de gemeente.
1 Mei: De Kantonrechter, Mr. Sickenga,
gaat met pensioen naar Driebergen, na vele
jaren zijn functie als „kadi" aan de Kerk
gracht vervuld te hebben.
18 Juli: Dr. P. Feenstra Kuiper, leeraar aan
het Koninklijk Instituut voor de Marine en lid
van den gemeenteraad, vertrekt naar Hilver
sum.
1 December: De onderwijzeres Mej. Valken
burg gaat met pensioen, na bijna 40 jaar lang
haar zeer gewaardeerde krachten aan het
plaatselijk openbaar onderwijs gegeven te heb
ben.
In de eerste maanden van dit jaar waren wij
nog in de gelegenheid enkele plaatselijke koren
te beluisteren, die, ondanks de moeilijkheden
die de mobilisatie met zich bracht, niet ver
saagd hadden om toch voor leden en donateurs
een uitvoering te geven.
Van deze uitvoeringen noemen wij o.m. die
van „Helders Mannenkoor" welk ensemble op
15 April een concert in Casino gaf. Een niet
gering aantal werkende leden was afwezig in
verband met de vervulling der militaire plich
ten. Wat echter onder leiding van den heer
Leewens gepresteerd werd, kon de toets der
critiek ruimschoots doorstaan. Hetzelfde geldt
voor het optreden van den solist, Adriaan
Vrindt, die een cello-recital gaf.
24 April zongen „De Zingende Jantjes", en
.musiceerde Helder's Kamer Orchest, beiden
onder leiding van Henk Hoogervorst, Door den
heer Hoogervorst werd juist in die dagen een
opmerkelijke activiteit ontplooid en het is aan
geen twijfel onderhevig, dat hij op koorzang-
gebied belangrijke resultaten in onze stad be
reikt zou hebben. Ook hem werd echter verder
werken onmogelijk gemaakt.
25 April bracht „Harmonie" de beroemde
operette „De Klokken van Corneville" voor een
vol huis, en het succes was evenredig. Een
welverdiende hulde werd spelers, zangers en
dirigent na afloop gebracht. 29 April gaf
„Helders R.K. Gemengd Koor in Casino een
belangrijke uit-oering en wel met Max Bruch's
„Das Feuerkreuz" en van Heinrich Hoffmann
„Das Marchen von der schonen Melusine". Men
had de hand weten te leggen op twee eerste
klas solisten en wel op de sopraan Nora Blok
en den bariton Lucien Louman.
18 April debuteerden onder leiding van Henk
Hoogervorst niet minder dan 2 nieuwe koren
tegelijk. Dat waren gemengd koor „Crescendo"
en het meisjeskoor „Irene". Wat door beide
ensembles ten gehoore gebracht werd, was
boven allen lof verheven. Inderdaad bleek nu
wat een jong, voortvarend en zeer muzikale
dirigent als de heer Hoogervorst met ambi
tieus materiaal weet te bereiken. De uitvoe
ring werd op zeer geslaagde wijze besloten
met het optreden van de „Brass Button Band"
een uit stafmuzikanten samengesteld orkest,
dat welverdiend succes oogstte, en onder lei
ding stond van den heer Broekhoven.
Vele en velerlei waren de gebeurtenissen, die
in het jaar 1940 plaatsvonden, maar verreweg
het meerendeel was van een wel uitermate
droevig gehalte. Nog te versch' liggen de
rampen, die ten eeuwige dage in onze stad
besproken zullen blijven, ir_ het geheugen en
het lijkt ons beter geen kroniek te geven van
de rampzalige dagen, die dit voor Den Helder
zoo bij uitstek fatale jaar, telde.
Het zij voldoende te memoreeren dat op den
vijfden, en tevens laatsten oorlogsdag Den
Helder voor de eerste maal aan den lijve er
voer wat oorlog beteekent. Voor de eerste
maal richtten bommen dood en vernieling aan
in de stad en voor het eerst vluchtten duizen
den inwoners in panische schrik naar buiten.
In den tragischen zin van het woord: redeloos
en radeloos.
Voorbij
gelijk een lange bange nacht,
ziek van leed.
God weet
hoeveel harten,
krimpen van pijn.
„Rachel beweent haar kinderen,
omdat ze niet zijn
Wat bleef over:
ontzetting alleen?
Neen!
't Eene noodige,
troostende,
zal overleven
ruimte en tijd:
Stille hoop
op Gods barmhartigheid.
's-Gr. G. Nieuwenhuijsen.
Nauwelijks enkele dagen later, of wederom
waren het bommen die schrik en ontsteltenis
wekten, en van die dagen af werd Den Helder
min of meer regelmatig „uitverkoren" tot
doelwit van nachtelijke bommenwerpers.
Nu eens waren het heele wijken die zwaar
te lijden hadden, dan weer betrof het slechts
enkele huizen. De eene maal waren er vele
dooden en gewonden te betreuren, dan weer
kwam de bc 'king er met den schrik af.
Al spoedig qvacueerde de burgerbevolking.
Dat wil zeggen, er was een officieele evacuatie
van het kapitaal minst krachtige deel der be
volking naar Heerhugowaard. Gedurende de
vrij rustige Juli- en Augustusmaand kwam een
eind aan deze evacuatie, terwijl ook de dui
zenden vrijwillig geevacueerden voor een groot
deel hun huis in de stad weer opzochten.
Helaas.de bommenwerpers kwamen terug.
29 September, 10, 11, 13 Cctober, 2£ October,
30 October, 17 November, 25 November...
Ziedaar, enkele data, waarop wederom bom
men in de stad terecht kwamen en hetzij
slachtoffers eischten, hetzij materieele schade
veroorzaakten.
Wederom evacueerde men vrijwillig en
thans zal het vrede moeten zijn, voor en aleer
het gros der inwoners bereid gevonden zal
worden, voorgoed te „repatrieeren".
Per 1 November was een 2200-tal huizen
reeds vernield of beschadigd. Wèl een bewijs,
hoezeer onze stad door den oorlog getroffen is.
Inderdaad mag men zeggen dat ook Den Hel
der de spits afgebeten heeft, evenals Vlissin-
gen. Rotterdam en enkele andere plaatsen.
Talloos waren de gevolgen van den oorlogs
toestand in Den Helder: het vereenigings
leven stond stil, het onderwijs werd totaal ont
wricht, de middenstand heeft de grootste
moeite het hoofd boven water te 1.ouden, ter
wijl, zooals men elders uitvoeriger leest, de
gemeentelijke schatkist den bodem laat zien.
Doch laat ons afstappen van dit wel bijster,
onprettig onderwerp ,en hier nog eens de
hoop uitspreken, dat deze nachtmerrie, dip
„oorlog" heet, spoedig tot het verleden moge
behooren. Opdat ook spoedig aan een defini?
tieven opbouw van onze zwaar geteisterde
stad begonnen kan worden.
Ondanks de misère die de maand Mei ken
merkte, wérd toch nog het nieuwe gebouw
van den Gemeentelijken Geneeskundigen en
Gezondheidsdienst in gebruik genomen, zij het
zonder eenig ceremonieel. Tot nu toe heeft
men dit uitstekend geoutilleerd bedrijf mogen
behouden en men kan niet anders zeggen dan
dat het een uiterst belangrijke aanwinst voor
onze stad is. De geheele plaatselijke gezond
heidsdienst, met zijn vele vertakkingen, is
thans, in tegenstelling met voorheen, gecen
traliseerd.
In de maand November verscheen de eer
ste mededeeling over de mogelijkheid dat de
gemeente Callantsoog mogelijkerwijs bij Den
Helder gevoegd zal worden. Ongetwijfeld een
lichtpunt in deze donkere dagen. Waar ook de
bevolking van Callantsoog sympathiek tegen
over dit plan staat, mogen wij hopen dat deze
mogelijkheid in een volgend overzicht als
praktisch verwezenlijkt genoteerd mag wor
den.
De eerste December-week kenmerkte zich
door hevige stormen. Sedert verscheidene
jaren had men zulke zware Noordwester
stormen niet meer beleefd. De gevolgen waren
dat de zandplaat Onrust totaal wegsloeg en
dat dijk en strand en duinen bij Den Helder
zware schade moesten boeken en dat er ver
scheidene schepen in nood geraakten, waarbij
er enkele schipbreuk leden.
Het was bij deze schipbreuken, dat schipper
Coen Bot van de „Dorus Rijkers" prachtig
redderswerk leverde, waarover zeer terecht in
de landelijke pers op uiterst waardeerende
wijze werd geschreven.
(Erbij vermelden „Voor Winterhulp Nederland")