Qf>eperf
Lgttf*'9
AKKERTJIS
ZESTIG JEUGDIGE JUTTERS
Wynia wordt Helders kampioen
lange' baar
1/
3 graad vorst!
Distributie-nieuws
Vrijdag 7 Februari 1941
Tweede Blad
MadinieuwJ
Hardrijden, schoonrijden en behendiéheidswedstrijden
Geslaagd wintersportfeest
ondanks kou en sneeuw
Brandstoffen
ook voor evacué's
Burgerlijke Stand van Den Helder
Wie in dit blad
adverteert
em p£aUe£andóAcPu>4l
„Aardig slag kinderen" zegt meester Geurts
Maar.»»,. de plattelandskinderen
hebben meer
verantwoordelijkheidsgevoel
voor winkeliers
Het oor
IJswedstrijden êemeentepersoneel
Gistermorgen werd de komende dage
raad aangekondigd door een bloedrooden
horizon. Oude menschen plegen dan te
zeggen, dat er sneeuw op komst is en
waar oude menschen dikwijls gelijk heb
ben, bleek dit ook thans het geval te zijn.
Er kwam sneeuw. En zelfs een massa
■neeuw! Zóóveel sneeuw, dat men ge
meend zou kunnen hebben, dat de ijs-
wedstrijden die voor het geheele gemeente
lijke personeel georganiseerd waren in
duigen zouden vallen. Ze vielen n i e t in
duigen. Ondanks de 8 graden vorst, on
danks de sneeuw, die door een harden wind
aangewaaid kwam, ondanks alles... gingen
ze door.
En dat bewijst tenslotte, dat het ge
meentelijk personeel van Den Helder
niet alleen bestaat uit vaardige pen-voer-
ders en parate arbeidskrachten, doch te
vens uit sportieve lieden, die zich noch
door wind, noch door sneeuw laten ver
slaan.
Om 8 uur 's nachts.
Er was veel voorbereiding noodzakelijk ge
weest. Temeer waar eerst Woensdagmiddag
het plan definitief was. Maar toen begon de
organisatie-machine gesmeerd en wel op volle
toeren te loopen onder leiding van den
„machinist", den heer Langerak van Gemeente
werken. Deze heeft, zooals bekend, de noodige
tjswedstrijd-ervaring en dus verliep de voor
bereiding prima.
Desalniettemin... om 3 uur gisternacht (we
hoorden zelfs van 5 uur in den morgen...), zat
er nog personeel van de Gemeente op het
raadhuis te ploeteren aan lijsten en combina-
iets. Of men er ook iets voor óver had
93 Inschrijvingen.
De aanmelding was verbijsterend. Ondanks
de weinig aanlokkende weersomstandigheden
waren er 93 inschrijvingen. Vertegenwoordi
gende de gemeente-ambtenaren van alle leef
tijden en vele categorieën. De lagere en de
hoogere regionen.
Er was één afdeeling die verstek deed
gaan en dat was de dames-afdeeling. Men
bleef verstoken van het ongetwijfeld aan
trekkelijk schouwspel van zwierende ge
meentelijke ijsnimfen. De Sonja Henies en
Maxie Herbers van de Nieuwediepsche
overheid kwamen niet. Voornamelijk was
de oorzaak daarvan dat de heer Everards
van het Distributiekantoor met geen moge
lijkheid kans zag zijn dames vrij-af te
geven. Het distributie-apparaat moest
blijven draaien en gedoogde geen afwezig
personeel. Niets aan te doen. Force
majeure'
Toen om 10 uur de wedstrijden aanvingen
werd juist de laatste hand gelegd aan de
prijzen-inkooperij. Voorwaar geen peuleschil
met zóóveel deelnemers. En waar men geen
prullen wilde inslaan, was er veel tact noodig
om het bedrag, dat door milde handen dispo
nibel gesteld was (o.a. een prachtige gift van
den burgemeester en voorts van diverse niet-
meerijdende hoofd- en andere ambtenaren)
zoo economisch mogelijk aan te wenden.
De commissie.
De commissie, die alles, zoowel op de
baan, als bij de andere werkzaamheden
regelde, komt ongetwijfeld een woord van
waardeering toe. Als wij enkele namen
mogen noemen, dan zijn dat o.m. die van
de heeren Langerak, Jongman (leider
van het personeel der luchtbescherming,
die als starter optrad), Boon (van Ge
meentewerken), Bruins (die zijn adminis
tratieve kwaliteiten bij 7 graden onder
0 demonstreerde), brigadier Horsman (die
een kundig inkooper bleek te zijn) en
Rietmulder. Ieder had zoo z'n eigen arbeid
en deed die met enthousiasme.
Op de baan.
Op de baan werd inmiddels gereden. Tegen
wind en sneeuw en kou in. Verre van ideaal
rij-weer, maar dat nam men op de koop toe.
De jury had het, omdat die maar steeds op
één plaats moest blijven staan, extra koud en
liet deswegen een plankje aanrukken.
Er werd goed en sportief gereden. Protesten
werden niet genoteerd en dat was ook niet
te verwachten.
Er was een tentje, alwaar door Bremer
gloeiend heete chocolademelk verkocht werd
tegen een civiel prijsje. Jammer dat Bremer
de melk zóó heet wilde serveeren, dat de kraan
het begaf en het grootste deel van het even
bruine als heete vocht op de baan terecht
kwam, ter plaatse een kleurige chocoladebrei
vormend...
Het bleef sneeuwen, heel den morgen door.
En ook bleef het koud, zoodat de rijders blij
waren als hun namen afgeroepen werden. Het
was dan een plezier de prestaties gade te
slaan. In volle vaart nam men de baan, en
speciaal als men 't windje in den rug had,
werden er beste tijden genoteerd. Een enkele
maal zagen wjj een valpartij, maar dit was
slechts sporadisch.
Des middags sneeuwde het nog, maar de
wind was afgezwakt en dus viel er iets meer
te genieten voor het publiek, dat toen met
groepjes stond te kijken op den kant.
Wij zagen ook de burgemeester met belang
stelling de verrichtingen van zijn personeel
volgen, en dat gedurende geruimen tijd.
Kortheidshalve zullen wij niet alle finales
en demi-finales de revue laten passeeren.
Zij volstaan met er op te wijzen, dat er
diverse spannende kampen te aanschou
wen vielen, waarbij er verscheidene waren,
waarvoor hard gevochten moest worden.
Wij denken daarbij o.m. aan de finale
500 meter tusschen Wynia en Kasbergen.
Wynia won onbedreigd en liet een schit
terend staaltje snelrijden zien. In hem
heeft Den Helder nog steeds een achttien
karaat sportman, die niet alleen in schaat
senrijden excelleert.
In de type-kamer van 't Raadhuis.
Wij maakten van de gelegenheid gebruik
(tevens om even „door-te-warmen"...) in de
typekamer van het Raadhuis de collectie
prijzen (waaronder er ook enkele waren door
particulieren beschikbaar gesteld) te bezien.
Een waarlijk bijzonder geslaagde verzameling.
Bestaande uit sigaren, cigaretten, worsten
kazen, 15 blikken groenten (teeken des tijds)
reis-nécessaires, polshorloges, luxe voorwer
pen, sigarenaanstekers enz. enz. In totaal een
50-tal prijzen.
Behendigheldsproeven.
Inmiddels was men op de baan begonnen
met de behendigheidswedstrijden. Te zeggen,
dat deze een „vlot verloop" hadden is onjuist,
aangezien het „vlotte" element er aan ont
brak. Trouwens... stel U voor, daar moest
men op wankele schaatsijzers staande met een
klein plat pollepeltje in de hand en op dat
pollepeltje een veder-licht pingpong balletje
tusschen een aantal plaatjes heen kruisen, ver
volgens een ton ronden en dan weer terug
keeren naar het punt van uitgang. Voor velen
bleek dit kunststuk onoverkomenlijke moeilijk
heden te hebben. Een enkele slaagde erin snel
en zonder fouten de opdracht te vervullen.
Geen wonder overigens...
Deze wedstrijden gaven aanleiding tot veel
vreugde; zoowel bij deelnemers, jury en pu
bliek. Een goede gedachte, deze wedstrijden in
te lasschen.
Dikwijls steeg een daverend gelach onder
de toeschouwers op, wanneer de bal met een
vaart van de lepel verdween of wanneer de
rijder zich in allerlei bochten moest wringen
met het doel het balletje op den lepel te hou
den en wanneer deze pogingen dan tevergeefs
waren en het balletje toch deserteerde.
Ook maakte menig rijder, doordat hij zich
in allerlei bochten moest wringen, een val,
eveneens tot groote hilariteit van de omstan
ders.
Schoonrijden.
Hierna werd het nummer schoonrijden ver
reien. De jury stond hier voor de taak om
verse: illende goede rijders te beoordeelen.
Maar de heeren Witsenburg, Rooyakkers en
Langerak vatten serieus hun taak op en be
oordeelden streng
Wynia kampioen.
Nadat de schoonrijders hun prestaties
hadden vertoond werd overgegaan tot de
finales voor 250 meter. Hier werd fel
gestreden en onder de aanmoedigingen
van het publiek reden de cracks om den
eersten prijs.
Toen ook deze linales waren verreden kwam
het nummer om het kampioenschap op de
lange baan, Wynia en Jongman gaven
elkaar echter geen kamp maar tenslotte
moest toch de sterkste winnen en Wynia
kan zich voorloopig kampioen noemen van
het gemeentepersoneel op de lange baan.
Prijsuitreiking.
Hierna vond de prijsuitreiking door Bur
gemeester Ritmeester in de hal van het
raadhuis plaats. De Burgemeester vond het
een uitnemend idee, dat ook het gemeente-
personeel in staat was geweest om op het
jjs met elkaar te kampen. Immers, de ijs-
wedstrijden zijn een bij uitstek Hollandsehe
gebeurtenis en hjj achtte het houden van
deze wedstrijden bevorderlijk voor een
goede kameraadschap onder de leden van
alle takken van dienst in de gemeente.
Hierna werden de prijzen uitgereikt
Hardrijden 500 M. (Boven 30 jaar).
1. H. Wynia. 2. G. Kaïsbergen. 3. P. Bandt.
4. Hoogeveen.
Hardrijden 500 M. (Beneden 30 jaar)
1. E. Jongman, de Boer. 3. A. Otten. 4. P.
Bontes. Troostprijzen; A. Eelman. J. Rietmul
der, van der Horst, G. Woudstra.
Hardrijden 250 m. (Boven 30 jaar).
1. H. Wynia. 2. Th. C. Schoonheden. 3. G.
v. d. Wende.
Hardrijden (beneden 30 jaar 250 m.).
1. E. Jongman. 2. G. Karsbergen. 8. A. Otten
4. A. Eelman. 5. Bontes. 6. Groeneveld. T. J.
DoL
De besta behandeling is:
onder de wol, eens flink
transpireeren en drie maal
daags'n "AKKERTJE"nemen.
"AKKERTJES"bevorderen ten
zeerste het zweeten, gaan de
koorts tegen, verdrijven het
ellendige pijnlijke gevoel
en bestrijden
infectie.
"AKKERTJES" zijn beroemd
om hun snelle, uitstekende
^werking. Vaak nagemaakt,
/maar nog nooit geëvenaard.
Op elk "AKKERTJE" staat 't
AKKER-merk: Uw garantie!
tegen pijnen, hoofdpijn,"nare dagen"
Dooi: 13 stuks - 12 stuivers: 2 stuks 2 stuivers.
Schoonrijden.
1. W. Koorn. 2. Hoogerwerf. 3. Kubbe. 4. Stoop
5. Smit.
Behendigheidswedstrijd.
1. P. Bandt. 2. H. Wildenberg. 3. D. van Lit
4. C. Koorn. 5. C. Visser. 6. A. Eelman. 7. J.
Kwinkelenberg. 8. E. Jongman. 9. Woudstra.
Tenslotte dankte de Burgemeester het co
mité voor zijn werk dat 't gisteren tot diep in
den nacht had gedaan. Hierdoor was het moge
lijk dat deze wedstrijden doorgang vonden. Dit
werk kan niet genoeg op prijs worden gesteld,
aldus de heer Ritmeester.
Wie geen kolen krijgt wende zich
tot de Heldersche Brandstoffen com
missie.
Er is sinds Donderdag een oplossing voor het
kolenvraagstuk, waarover vele geëvacueerde
Nieuwediepers zich ongerust maakten. Ieder
Heldersche, dus ook die buiten het kolen-
district Den Helder woont en die moeilijkheden
heeft met de inwisseling van zijn brandstof-
fenbons, doordat de brandstoffenhandelaren in
de plaats waar hij geëvecueerd is onwillig zijn
of door het feit, dat men er onvoldoende kolen
heeft, wende zich tot de Brandstoffencommis-
sie in Den Helder, die maatregelen neemt, dat
de stadgenoot buiten zijn kolen krijgt.
Er Is een zoodanige regeling getroffen,
dat in gevallen van nood de Heldersche
brandstoffenhandelaren, die een flinken
voorraad brandstoffen hebben, leveren
aan een brandstoffenhandeiaar ln de
plaats waar de Heldersche geëvacueerde
zit, zoodat deze geen brandstoffengebrek
behoeft te hebben.
Men kan over deze regeling tevreden zijn,
zij is de oplossing van een puzzle, die velen
bevreesd maakte.
GETROUWD; J. N. Slot en M. Meijer; C.
Smit en H. Wolvers; D. Tuithof en T. Kater.
BEVALLEN: H. Kossen-de Graaf, d.; W. v.
d. Langenberg-Bakker, z.
9.00 uur hedenmorgen:
bereikt alle gezinnen
van alle gezindten
„Ga eens mee kijken naar de huisvesting en
het onderwijs van de kinderen in Callantsoog"
had wethouder v. Loo gezegd, toen hij zelf
eens poolshoogte ging nemen, hoe de kleine
Juttertjes het in Callantsoog maakten.
We hebben die uitnoodiging met beide
handen aangenomen, 't Is de moeite waard
om er eens kennis van te nemen hoe onze
geëvacueerde kinderen zich aanpassen aan
hun nieuwe omgeving, hoe zij zich thuis
voelen op de plattelandsscholen en niet
alleen het dialect ln minder dan drie weken
volmaakt spreken, maar ook volkomen op
het „leven buiten" zijn ingeschakeld.
De school in Callantsoog staat op het stilste
plekje van het stille dorp. De leslokalen zijn
zóó gebouwd, dat de zon er niet alleen vrij en
tree heeft, maar dat iedere zonnestraal wordt
opgevangen als ze over de wintersche wereld
valt. Groote ramen, lichte lokalen, gezellige
aankleeding met van die echt fijne ouderwet-
sche platen, bloeiende tulp'en(!) en eenige
aquaria, waarin het leeft van de visschen en
die de kinderen de liefde hy brengen voor de
natuur.
Liefde tot de natuur.
Die liefde tot de natuur weet „meester Geurts",
het hoofd van de Callantsoogerschool, trouwens
bij zijn jeugdige pupillen aan te kweeken. Op
hun zwerftochten langs het strand en door de
duinen nemen de kinderen alle levende en doode
have, die ze vinden mee naar school. Meester
heeft in de klas een schrift liggen. „Ons
strand" staat er op en in dat schrift worden
alle „gevonden voorwerpen" (vogels, visschen
schelpen, enz.) door de kinderen zelf getec
kend en meneer Geurts schrijft er de tekst
bij. Zoo krijgt men een geïllustreerd album
„uit de natuur". Met de kinderen wordt hun
vondst behandeld. Alle mogelijke bizonder-
heden en eigenaardigheden van de dieren
worden verteld en vastgelegd en meester ge
tuigt een practischcn geest te hebben, door
b.v. bij de alikruiken ook het kookrecept te
geven, zoodat de geëvacueerde kinderen, als
ze straks weer in Nieuwediep zijn en op een
vrijen Woensdagmiddag naar het Kuitje gaan
om alikruiken te zoeken, die deskundig kun
nen koken en verwerken.
Er zjjn er zestig
Het aantal Nieuwediepertjes, dat op
de school in Callantsoog een vriendelijk
en gastvrij onderkomen geniet bedraagt
60. In Juli van het vorig jaar z(jn er al
direct veertig op school gekomen en in
de drie klassen, die het schoolgebouw
telt, ondergebracht. Sedert vorige week
Maandag zijn die andere 20 „van de straat
gehaald" om weer in het schoolgareel te
gaan loopen.
„Hebt u geen last met de Heldersche kin
deren?" vragen we.
„Nee," zegt het hoofd. „Ze zijn wel leven
diger en onrustiger dan de jilattelandskin-
deren, maar overigens zijn het aardige kin
deren."
„Zijn ze ook intelligenter T"
„Nee, dat kan ik niet zeggen. Ze passen
zich wel goed en vlug aan. Nu is onze methode
anders dan op de stadsschool. Het is hier alles
gemoedelijker en dus vraagt die aanpassing
ook niet veel inspanning. Het verantwoorde
lijkheidsgevoel Is echter bij de plattelands
kinderen grooter dan bij de stadskinderen. Ik
kan b.v. mijn kinderen gerust 10 minuten
alleen laten. Ze blijven dan rustig doorwerken.
Dat heb je echter niet te doen bij de kinderen
uit de stad.
Het onderwijzend personeel van de platte
landsscholen moet zich wel wat getroosten
om de kinderen uit Den Helder, die zoo maar
midden in het leerprogram kwamen binnen
vallen, de schoolk innis bij te brengen. Ver
schillende klassen namen met honderd pro
cent toe. Zoo werd b.v. de klas van het hoofd
bestaande uit het 5e, 6e en 7e leerjaar, die
vorig jaar bestond uit 20 leerlingen, uitge
breid tot 42 leerlingen. En onder die meer dan
20 Nieuwediepertjes waren er 5, die klaar ge
maakt moeten worden voor de R.H.B.S. of
het Gem. Lyceum. Zij moeten aparte lessen
ontvangen. En dat geschiedt alles pro deo.
Men kan niet anders dan groote waar
deering hebben voor de offers, die onder
wijskrachten op het platteland en in de
dorpen zich moeten getroosten om de Hel
dersche kinderen te helpen.
Behalve de groote toename van het aantal
leerlingen zijn daar ook de dagelijks voorko
mende mutaties. Normaal worden er op de
school te Callantsoog per jaar 80 leerlingen
ingeschreven. In het afgeloopen jaar was dit
Waardeering voor de onderwas-
krachten.
Men klaagt daar echter niet over.
Meester Prins, die de 3e en 4e kl. onder zijn
hoede heeft, blijkt zelfs zeer ingenomen met
den Helderschen aanwinst.
,,'t Zijn allemaal schatjes", zegt hij tot
groote hilariteit van de jeugd.
Als meneer Geurts vraagt: „Nieuwediep,
steek je vinger eens op", dan blijkt, dat dé
Heldersche jeugd in deze klas domineert.
Ook meneer Prins vindt de Heldersche jon
gelui drukker dan zijn eigen leerlingen, maar
overigens kan hij het er best mee vinden. En
de Heldersche kinderen blijken ook ingenomen
met hun meester.
Zoo is het ook in de le en 2e kl., die
onder leiding van juffrouw List is. Juffr.
List is vooral goed te spreken over de eerste
klas. Zij vindt inderdaad het opnemings
vermogen van de Nieuwediepertjes snel
ler dan dat van de plattelandertjes.
„Je kan duidelijk merken, dat de kin
deren meer gezien en meegemaakt heb
ben".
De klas in de gang.
Het breedste gedeelte van de gang is afge
schut voor een éénmansschooltje. Daar zjjn de
Heldersche „losloopertjes" ondergebracht,
onder leiding van den heer C. v. d. Leek. 19
Leerlingen heeft meneer v. d. Leek hier onder
zijn hoede. Er zijn 5 leerlingen van de eerste
5 van de 2e, 1 van de 3e en 1 van de 4e kl.,
5 van de 5e en 1 van de 6e en 7e klas. En al
die kinderen komen niet van dezelfde school,
waar men gewend was aan dezelfde methode,
maar ze zjjn van verschillende scholen, zoowel
van het openbaar als van het bizonder onder
wijs.
Komt er eindelijk verandering in het
weer...? Er zijn diverse teekenen, die
daarop zouden kunnen wijzen. De wind
blijft in de Zuidhoek zitten, terwijl de
barometer b 1 ij f t dalen.
Wat' voorts de temperaturen betreft,
vroor het gistermorgen 9 uur nog een
dikke 7 graden, in den loop van den dag
werd het minder koud. Om 12 uur van
nacht was het reeds 5 graden onder 0,
om 4 uur vannacht iets kouder, namelijk
6 graden, terwijl het momenteel, dat wil
zeggen vanmorgen 9 uur, 3% graad
vriest.
Zal deze stijging van het kwik door
zetten...?
Velen die het vurig hopen!
„Is het niet moeilijk, zoo'n zever.klassige
klas", vragen we den heer v. d. Leek.
„O nee, dat gaat best", antwoordt deze
optimistisch. „Je geeft de eene klas schrifte
lijk en de andere mondeling en daar hebben
de kinderen onderling weinig of geen last van.
't Gaat goed.
Het gaat goed, daar ln Callantsoog,
met onze kleine Juttertjes, dat Is onze
Indruk en dat was ook de Indruk van
onzen wethouder van onderwas, den heer
v. Loo, die met belangstelling bij de ver
schillende onderwijskrachten informeerde
naar de resultaten van het onderwijs en
die spontaan hulp toezegde voor de din
gen, die nog noodig waren.
Volgende week hopen we in de gelegenheid
te zijn iets te vertellen van het onderwijs iA
de andere plattelandsgemeenten, waar onze
Heldersche kinderen zijn ondergebracht.
Wehrmachtsmarken.
Van 15 Januari J.1. af zijn, zooals reeds in
de pers is bekend gemaakt, nieuwe „Wehr
machtsmarken" voor 15 gr. koffie of 2 gr.
thee in omloop gebracht, in de plaats van de
„Wehrmachtsmarken" voor 100 gram of 20
gram thee, welke sedert 15 Januari j.1. niet
meer worden uitgegeven door de Duitsche
autoriteiten. De reeds vóór genoemden datum
in omloop gebrachte marken van deze soort
behouden echter hun geldigheid tot 8 Febr.
a_s., zoodat daarop de genoemde hoeveel
heden tot 8 Februari 1941 nog behooren te
worden afgeleverd.
Aangezien voor peulvruchten geen aparte
„Wehrmachtsmarken" zijn aangewezen, is
koorts uitdrukkelijk bepaalcf, dat de „Wehr
machtsmarken" voor 100 gram „Nahrmittel
aller Art", naast grutterswaren, eveneens
gelden voor peulvruchten van elke soort.
Uiteraard mogen op deze bonnen geen
distributie-artikelen worden verkocht, waar
voor reeds speciale „Wehrmachtsmarken"
zijn aangewezen.
Uitsluitend de volgende „Wehrmachts
marken" zijn thans geldig, welke in de
daarachter vermelde veelvouden bij den
distributiedienst tegen rantsoenbonnen
kunnen worden ingewisseld:
blauwe „Wehrmachtsmarken" 50 gram
brood in veelvouden van 10;
bruine idem 15 gram koffie of 2 gram
thee in veelvouden van 25;
blauwgroene Idem 200 gram suiker in
veelvouden van 10;
violette Idem 100 gram meel in veel
vouden van 14;
lichtblauwe met rooden opdruk idem 100
gram vetten in veelvouden van 10;
lichtblauwe met zwarten opdruk idem
10 gram vetten in veelvouden van 20;
rose idem 50 gram vleesch (vleesch-
waren) in veelvoudenv si 10;
grijze met rooden opdruk idem 100 gram
levensmidelen, daaronder begrepen
peulvruchten van elke soort in veel
vouden van 10;
groene idem 1 ei in veelvouden van 10;
grijze met rooden opdruk idem 25 gram
kaas van elke soort in veelvouden van
20.
Het oor dient om te hooren,
Een waarheid als een koe,
Maar niet slechts „wat" te hooren.
Het gaat er ook om „hoe".
Men hoort de klok wel luiden,
De „klank", dien 't oor wel vangi,
Maar dikwijls blijft de puzzle,
Waar toch de klepel hangt.
En wie een half oor slechts leent,
Aan wat er wordt gezegd,
Doet beter als hij 't heele
Oor goed te luisteren legt.
De ooren laten hangen,
Beneemt een mensch den moed
Hem dient het oor gewasschen,
Wat hem voor schi behoedt.
Wélt ook het oor moóg streelen,
Doet tuiten, waak er voor,
Heb voor een goeden raadsman,
Altijd een open oor.
ELWEN.
(Uit R'damseh Nwbl.J.
