KUNSTZIJ
Het
granaatappelsap
N1PPER EN PELLE
der diplomaten"
in de linnenkast
De „school
Radioprogramma
FEUILLETON
Er zit geen goud
in Sojaboonen
FABRIEKEN NEMEN PROEVEN
MET EENHEIDSARTIKELEN.
KATOEN UIT RUSLAND?
(Van oneen Amsterd. correspondent).
Naar wij vernemen, zijn verschillen
de Xederlandsche textielfabrieken
druk bezig proeven ie nemen met
het vervaardigen van standaard
artikelen. Deze artikelen zullen in
den handel worden gebracht, zoodra
er schaarschte dreigt te ontstaan.
Via .den „Scha&rschte-meldings-
dienst", waarover wil deze dagen
berichtten, wordt het publiek in
kennis gesteld van soort en prijs
der eenheids-textielgoederen.
Elke tijd brengt zijn eigen nieuwigheden.
Tijdens den Wereldoorlog aten wij een
heidsworst, de huidige oorlog zal ons een
heidstheedoeken en beddelakens bezorgen!
De ontwikkeling der textiel-techniek maakt
dit snufje mogelijk, zoodat de huisvrouw
nooit over een ledige linnenkast zal hebben
te klagen. Het woordje „linnen" dan met
een korreltje zout genomen
Waar gaat het nu om bij deze standaard
producten? Hoofdzakelijk om de schaarsch
te te voorkomen en dan: een zoo goed
mogelijk artikel voor betrekkelijk lagen
prijs op de markt te brengen.
Solide en waschecht.
Er wordt thans druk geëxperimenteerd.
Juist omdat het huishoudgoed betreft dat
dus aan veel slijtage onderhevig is, en vaak
gewasschen wordt, moeten de fabrikanten
met de grootste voorzichtigheid te werk
gaan. teneinde solide en waschechte goede
ren te verkrijgen.
Waaruit zullen de standaard-artikelen
worden vervaardigd? vroegen wij een des
kundige.
Katoen is er bijna niet meer, zoo
kregen wii ten antwoord, hoofdzake
lijk zullen dan ook vlas en kunst
zijde. benevens vlas-afval worden
verwerkt. De mogelijkheid is inmid
dels niet uitgesloten, dat Rusland
ons katoen gaat leveren.
Voor dames-ondergoed en japonnen zijn wij
reeds jaren gewend aan kunstzijde, maar
wat zegt u van heeren-tricotages" bestaan
de uit kunstzijde en een percentage katoen?
Van heeren-pyama's, die uit hetzelfde ma
teriaal als de dames-zomerjurkjes worden
gemaakt, slechts met andere dessins ,n.l.
strepen?
Kunstzijde in de lakens
Wij hebben eenheidslakens gezien van
graslinnen met kunstzijde, heel mooi en,
naar men ons verzekert, duurzaam. Theedoe
ken uit linnen en vlas-aftal vervaardigd,
schijnen een even groot absorbatie-vermogen
te bezitten als zuiver linnen doeken.
Wat het dames-dessous aangaat, zal de
eenheid alleen betrekking hebben op de kwa
liteit, dus niet op de modellen. Het lijkt trou
wens onbegonnen werk, de mode op dit ter
rein plotseling de wet voor te schrijven en
haar grillen te onderdrukken.
Geen van de hier genoemde er«atz-produc-
ten zijn in den handel. Slechts op het gebied
van vitrages verkoopen de éwinkels reeds
kunstzijde en dit materiaal zal wel steeds
incer en meer in zwang komen. Straks alle
maal kunstzij voor de ramen
Speciale waschbehandellng.
Wij gelooven niet, dat onze huisvrouwen
gullen treuren om de hier geschetste oorlogs
snufjes. Wel dienen zij zich goed op de hoog
te stellen met de speciale waschbehandeling
van de nieuwe stoffen. De A.K.U. (Alg.
Kunstzijde Unie) stelt, naar wij vernemen,
doo\ Qthet ÏÏl.
23.
Hier in dit huis, ver van de plek onder de
oude eik, ver van de betoovering van dien
middag en met haar kwellend geheim, haar
bittere zorgen goed verborgen voor spieden
de oogen hier vroeg ze zich nu af hoe deze
nieuwe catastrophe af te wenden hoe hem
te vermijden hoe hem er van te overtuigen
dat ze hem geen geluk kon geven, dat, wat
hij verlangde, onmogelijk was. Want dat hij
in doodelijken ernst gesproken had daaraan
twijfelde ze niet. Nu nog joeg de herinnering
aan zijn brandende kussen het heete bloed
door haar aderen. Waarom had ze het toege
laten? Waarom had ze zich niet verzet
toen, op dat moment, had ze hem misschien
nog kunnen overtuigen van het hopelooze van
zijn passie. Maar na dien kus was het haast
onmogelijk. Toch moést het, ze moést een mid
del vinden om hier voorgoed een einde aan te
maken. Wat dien middag tusschen hen was
voorgevallen, mocht nooit nooit weer ge
beuren! Ze zou, zoo gauw zich de gelegenheid
voordeed, weggaan uit Tarford. maar tot zoo
lang moest ze de kracht vinden hem af te
wee ren, terug te drijven naar de eenzaamheid,
vanwaar hrj gekomen was. Oh, ze zou hem
pijn doen en hij zou meer verlaten zijn dan
ooit, maar ze kon ze durfde niet anders!
En toen kwamen plotseling de toonen tot
haar van een zachte en oneindig melancho
lieke melodie en een snik wrong zich naar
haar keel. Oh, kon ze maar weg hier vandaan
en eindelijk, eindelijk rust vinden!
Toen begon ze zich af te vragen wie het
toch kon zijn die in de zitkamer speelde op
haar moeder's piano, die altijd open stond,
31.
De compagnons nemen afscheid
van elkaar.
1. „Jongens, ik stel nu voor,
dat ieder van ons nu kan
gaan. waarheen hij wil. Dat
was een flink karweitje, dat
we vannacht opgeknapt
hebben. Voor morgen staan
er weer nieuwe en lastige
zaken op het programma,
die we nog moeten opknap
pen.
2. „Ik dacht zo, dat jullie me
moesten helpen de hecht
pleisterbende te pakken, die
hier in de omgeving zwerft.
Tot weerzien dan. Afge
sproken dus, dat we ons
aan mijn boot weer zullen
ontmoeten, maar niet al te
laat, vergeet dat niet,
mijne heren.
42. Nipper heeft veel slaap.
1. „Wat zal het lekker zijn in
bed! Slaapt wel, kinderen"
2. „En nu zal ik hem raken!"
3. „Wat was me dat een nacht
Droom ik, of ben ik wakker
4. „Er uit, Jtj langslaper, het
is b(jna middag!"
boekjes met wenken via de manufacturiers
beschikbaar.
Tenslotte: vele dames hebben haar kasten
in de afgeloopen maanden goed gevuld. Bijna
geen textielpunt bleef er ongebruikt.
Wij maakten het mede, dat arbeidersvrou
wen voor f 20.in een keer aan linnengoed
kochten. Dat was gedurende de koopwoede
vlak vóór de textielrantsoeneering. Van wer
kelijk gebrek aan kleeren en huishoudgoed
kan dus moeilijk gesproken worden. Wan
neer de Schaarschte-meldingsdienst wordt in
geschakeld, wanneer het publiek voor het
eerst in den winkel moet gaan vragen naar
een „eenheids-handdoek" of een .standaard-
hemd", kan dan ook nog niet worden vast
gesteld.
De breede Pennsylvania Avenue in Was
hington vertoont een zonderling beeld. Ach
ter verwaarloosde tuintjes gaan lage huis
jes van twee verdiepingen in Victqriaansche
stijl schuil. Soms passeert hier nog een rij
tuig op wielen met gummibanden, doch dat
valt hier in geen enkel opzicht uit den toon.
In deze plantsoenachtige lpan, die men eer
der in een voorstadje van Weenen of Parijs
zou zoeken, staat het gebouw, van de „Offi
cial Training School" voor den buitenland-
schen dienst der Ver. Staten. Daar bereiden
zich jaarlijks ongeveer 40 jongelui voor een
diplomatieke loopbaan in dienst der V.S.
voor. Met opzet werd deze school naar de
Europeesch-aandoende Pennsylvania Ave
nue verlegd, omdat men de scholieren al
vroegtijdig wil wennen aan de sfeer van een
vremde on-Amerikaanscho wereld.
Aldus blijkt, dat men in Amerika door stu
die carrière kan maken om op te klimmen
tot minister van buitenlandsche zaken, als
of het de voorbereiding betrof voor den
loopbaan van arts of advocaat. Deze „diplo-
matenschool" is een stichting van president
Coolidge, die in 1924 de Amerikaansche volks
vertegenwoordiging een wetsvoorstel deed
tot volledige reorganisatie van het ambt
der buitenlandsche politiek. Bijzonder ur
gent was het probleem van de opleiding der
jeugdige en toekomstige gezanten. Er waren
gevallen voorgekomen, dat de V.S. naar som
mige verafgelegen landen diplomaten had
den moeten zenden, die geen woord van de
betreffende landstaal verstonden. Zoo was
men vaak gedwongen, toevlucht te nemen
tot de Amerikaansche zakenmenschen, die
in die streken zaken deden, en die met het
waarnemen van een buitenlandsche verte
genwoordiging belast werden en het gebeur
de dan niet zelden, dat die handige Ameri
kanen hun officieele positie misbruikten en
aanwendden ten voordeele v^n hun particu
liere zaken.
De toestemming van het congres en het
aannemen van het ingediende wetsvoorstel
maakte de oprichting van de diplomaten-
school mogelijk. Eenmaal per jaar, in de
maand Mei, vindt een toelatingsexamen voor
gegadigden plaats. Candidaten uit alle dee-
len van de V.S. komen dan bij elkaar om
zich van het begin van een carrière meester
te maken, die tot de hoogste staatsbetrek
kingen leiden kan. Iemand, uit Europa zou
zich hoogelijk verbazen over de simpelheid
der vragen, die gesteld worden. Het bevatte
bijv. de vragen: Wie was Bismarck? Welke
positie nam Napoleon in tegenover de V.S.?
Wie was Gladstone? Wat is Locarno? Het
was wel grappig, maar toch niet minder
zonderling, uit de antwoorden te vernemen
dat Locarno een Spaansch minister en Glad
stone een stad in het Westen van Amerika
is. 75 der examinandi en gegadigden
naar den „job" van buitenlandsch verte
genwoordiger der V.S. vertoonen in door
snee geen ruimere ontwikkeling dan boven
staande antwoorden bewijzen. Het zijn dan
tenslotte 14 gelukkigen, die jaarlijks als nieu
we leerlingen worden aangenomen. Zij heb
ben een studietijd van 3 jaar voor den boeg.
en ontvangen vanaf hun eerste lesuur reeds
een zij het zeer scheiden salaris van
liet departement van buitenlandsche zaken.
Op het leerplan komen lesuren voor over
emigratie, havenrechten, visa, het aanmon
steren van zeelui, en politieke berichtgeving.
In een speciale cursus wordt het toepassen
en het lezen van cijferschrift onderwezen,
ten dienste van geheime documenten De ge
schiedenis der V.S. en het Internationale
Recht behooren tenslotte eveneens tot de on
derwerpen der studie op de diplomaten-
school.
Het behoeft geen betoog, dat de studie van
het buitenland in den meest algemeenen zin
het voornaamste deel van het leerplan om
vat. Alvorens eindexamen te kunnen doen.
moeten de candidaten een heel jaar in een
vreemd land hebben doorgebracht, b.v. in
Canada, Cuba. Mexico, Frankrijk, Italië.
Duitschland, Hongarije enz. En niet alleen
de vreemde talen moeten zij er grondig
bestudeeren, maar ook vooral de mentaliteit
der hun vreemde volken. Directeur Lowell
Pinkerton, die na een 20-jarigen diplomatie-
ken loopbaan de leiding van de school op
zich genomen heeft, zeide; „Begéef u onder
de families der vreemde volken, tracht
vriendschapsbanden aan te knoopen met de
hoofd- en handarbeiders van alle landen
bezoekt hun theaters en hun bipliotheken
maar eet ook hun maaltijden, want geloof
mij, het is een feit, dat ge ook via den weg
van den maag den aard van andere volken
zult leeren kennen."
Zij, die hun schoolperiode met goed gevolg
hebben doorloopen. ontvangen vanaf het
oogenblik. dat zij de school verlaten, een
jaarsalaris van 2500 dollar het laagste der
8 salarisklassen. De hoogste klasse bedraagt
9 tot 10.000 dollar per jaar. Gelijk met hun
diploma's ontvangen de jonge menschen in
gesloten enveloppe hun toekomstige positie.
De klasse verstrooit zich over de geheele we
reld. De een gaat zijn land vertegenwoordi
gen in Boedapest, een ander ergens in Au
stralië, een derde vertrekt naar La Paz in
Bolivia. En dat is dan het begin van een lan
ge carrière, die vaak eerst na tal van jaren
leidt tot het uiteindelijke doel: een positie
in het departement van buitenlandsche za
ken te Washington.
Proeven geven slechte resultaten.
De Rijkstuinbouwconsulent Ir. Rietsema,
schrijft ons:
Er worden In den laatsten tijd in de
kranten berichtjes opgenomen over de cul
tuur van sojaboonen, waaruit het schijnt,
dat dit gewas haast te vergelijken is met
een kip die gouden eieren legt. Ik breng ech
ter onder de aandaaht van belanghebbenden,
dat dit geenszins het geval is; mijn resul
taten bij een groot aantal proefnemers wa
ren buitengewoon slecht. Nu is het nog wel
mogelijk, dat men door een andere behan
deling verder komt, doch de proeven hier
over dienen te worden afgewacht.
Belanghebbenden, die er-eens een klein
bedrag aan willen wagen, wordt aangeraden
om in April in een bak te zaaien en later
op het volle veld uit te planten.
DINSDAG 11 FEBRUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. KRO.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
7.55 Gramofoonmuziek.
8.00 Wij beginnen den dag.
8.20 Ochtendgymnastiek.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Gerard Lebon en zgn orkest
(12.3012.33 Almanak).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Gramofoonmuziek.
1.15 Gerard Lebon en zjjn orkest.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Voor de vrouw.
3.00 Pianovoordracht.
3.20 Cellovoordracht.
3.35 Vervolg pianovoordracht.
hoewel zijzelf er bijna nooit op speelde. Zij
stond langzaam op, haar tranen met moeite
terugdringend. Wie was het, die deze wee
moedige klanken het stille vertrek inzond
Werd er iemand voor het diner verwacht
de dominéé en zijn vrouw een van de
zoons misschien? Maar neen, geen van hen
kon zoo prachtig spelen en bovendien zouden
ze nooit zoo vrijmoedig zijn zonder uitnoodi-
ging aan de piano te gaan zitten.
Plotseling wist ze het dit was natuurlijk
de stiefzoon Fortescue! En ze moest ken
nis met hem gaan maken, doen alsof ze jong
en vroolijk was, terwijl ze zich in werkelijk
heid oud voelde»en zoo moe zoo moe!
Besluiteloos bleef ze staan, luisterende naar
de innige melodie, totdat de laatste tonen
verklonken waren. Toen, inziende dat ze het
onmogelijk langer kon uitstellen, liep ze op de
dein: toe.
Nu zag ze den musicus. Hij zat met zijn
rug naar haar toe een man, gekleed in
smoking, van middelmatige grootte, met sluik,
donkerbruin haar.
Daar draaide hij zich om en stond op. En
op hetzelfde oogenbljk kreeg Diana zoo'n
hevigen schok, dat ze wankelde.
Geen geluid ontsnapte haar, maar blind
greep ze om zich heen om steun te vinden en
als hg niet, lenig als een kat, op haar was
toegesprongen en haar had opgevangen, zou
ze tegen den grond geslagen zijn.
Wat is er? Wat doe je? vroeg hij en bij
het hooren van zijn stem bij het voelen van
zijn aanraking, ging er een rilling van af
schuw door haar heele lichaam. Ben je
niet blij me te zien Persephone? Ik heb je
toch geschreven dat ik komen zou?
Hij had haar teruggedrongen naar de duis
tere serre en hier drukte hij haar vast tegen
zich aan. Ze was bang doodsbang, niet in
staat zich te verweren. Hij duwde haar nog
verder achteruit de donkere serre in en nu
kuste hjj haar vrijmoedig, met het air van den
bezitter. Hij kuste haar hals, haar oogen,
haar lippen, knelde zijn armen hoe langer hoe
vaster om haar heen.
Daar! zei hij ten laatste. Eindelijk heb
ik je weer! Dit is waarop ik den heele langen
tijd heb sinds mijn afscheid van jou heb ge
wacht. Persephone, Koningin van mijn hart!
Maar denk er aan, liefste, dat je ons geheim
bewaart! Ik ben zoogenaamd pas in Engeland
aangekomen en we hebben elkaar nooit eerder
ontmoet. Wanneer kunnen we samen alleen
zjjn? Vertel het me vlug!
Nooit! hijgde Diana. Nooit nooit!
Oh, wat doe je hier? Hoe durf je hier te
komen? Wat moeten ze wel denken?
Maar liefste, heb je het dan nog niet
begrepen Ik ben je lang verwachte stiefbroe
der! En, met zgn gezicht heel dicht bij het
hare: Maar ik kan ook nog wat anders
zijn dan een broeder, dat zul je heel gauw
merken!
Met een rilling wendde Diana haar hoofd
af en zei niets.
Toen, alsof hij niets bemerkt had, vervolg
de hij: Die ontmoeting in Londen was
puur toeval en, doordat de oude Chart Fort
tegen me zei zoo noemt hij me altijd
diende het meisje me aan als Mr. Frost. Nu,
je begrijpt dat ik het er maar bij liet die
naamsverwisseling was veel te grappig. En
Chart zal me heusch niet verraden; trcuwens,
hij weet van de familierelatie niets af. Ik ge
loof dat hij jouw achternaam niet eens wist.
Onze kennismaking begint dus vanavond,
maar die zal al heel spoedig een intiemer
karakter krijgen. Oh, lieveling, ik moet je
alleen zien ik wil het! Zeg me wanneer
dat zal zijn!
Nee! kreet Diana. Nee! Laat me los!
En heftig vervolgde ze: Ik wil je nooit
meer zien! Ik verafschuw je! Ik haat je!
Ze worstelde om los te komen en, toen dat
niet hielp, sloeg ze hem i~ zijn gezicht, beet,
krabde! Ze wist niet meer wet ze deed, noch
hem, noch zichzelf ontziend. Hij pakte haar
bij de polsen, duwde haar armen op haar
rug en greep haar zoo beet, dat ze zich onmo
gelijk meer kon verroeren.
Waarom die plotselinge haat7 wilde hij
weten. Wat is er gebeurd? Dacht je
heusch dat ik je .ou zou laten gaan?
Ze trachtte zich los te rukken, maar het
lukte niet. Ik wil niet dat je me aanraakt
ik wil het niet ik wil het niet! snikte
ze. Je hebt mij overrompeld op een
oogenblik dat ik geen macht over mezelf
had. Je hebt met mij gespeeld! Ik wil niets
meer met je te maken hebben laat me los!
Ze rukte en trok en vocht als een wanho
pige. Maar hij omklemde haar nog heviger
en volkomen uitgeput, gaf ze het eindelijk op.
Wees stil! zei hg. Wees stil! Je be
zeert alleen maar jezelf en het lukt je toch
niet je los te wri-gen. Ik wil niet dat je nu
weggaat, in dien opgewonden toestand. Als
er iemand binnenkomt en dat kan ieder
oogenblik gebeuren dan heb je de poppen
aan het dansen! Zoo dat is beter! We zullen
er later wel eens samen over praten en als
je denkt dat ik je kwaad heb gedaan, ben ik
3.55 Vervolg cellovoordracht.
4.15 Vraaguurtje voor de kinderen.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws- economische en beursberichten
ANP.
5.30 RVU: Cyclus „Wat leert ons de ontwik
kelingsgang der dieren omtrent het leven
op onze aarde en het levensvraagstuk?"
6.00 KRO-smphonie-orkest en soliste.
6.54 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.00 Vragen van den dag ANP.
7.15 Duitsche les (7.30—7.45 Berichten,
Engelsch).
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 KRO-Symphonie-orkest en solist.
9.25 Gramofoonmuziek.
9.40 Wij sluiten den dag.
9.45 Engelsche berichten ANP.
10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting..
Hilversum H. 301.5 m.
AVRO.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
7.55 Gramofoonmuziek.
8.20 Ochtendgymnastiek.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.25 Voor de vrouw.
10.30 Omroeporkest (11.00—11.20 Huishoude
lijke wenken).
12.00 Berichten, eventueel gramofoonmuziek.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 De Jonge Acht en solisten.
1.30 AVRO-Amusementsorkest, solisten en
gemengd koor (opn.).
2.00 Gramofoonmuziek.
2.15 Pianovoordracht en cellovoordracht met
pianobegeleiding.
3.00 Reportage.
3.20 Cabaretprogramma.
4.15 Weensch Philharmonisch orkest (opn.).
4.43 Gramofoonmuziek.
5.00 VPRO: Jeugduitzending.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 AVRO-Aeolian-orkest en soliste.
6.15 AVRÖ-Puszta-orkest.
6.42 Almanak.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.007.15 Vragen van den dag ANP en
sluiting.
direct bereid dat goed te maken. Maar nu
moet je kalm worden. Door zoo te doen kan
je ons elk oogenblik verraden.
Zgn logica had vat op laar. De storm was
v:orbij, het verzet gebroken en ze voelde
zich zoo uitgeput, dat ze nauwelijks kon
begrijpen, dat het ook voor zijn eigen zaak
noodig was zijn raad op te volgen. En opeens
besefte ze dat hun gemeenschappelijk geheim
een band vormde. Hoe zi"h van deze band
los te rukken, wist ze niet en een gevoel van
diepe wanhoop kwam over haar.
T,aat me zitten! smeek .e ze bevend.
Er staat hier een stoel.
Merkende dat de strijd voorbij was, liet hg
haar begaan en ze zonk neer, haar hoofd in
haar handen.
Hij boog zich over haar heen en legde zijn
hand op haar lokken, die verward om haar
gezicht hingen. Wees niet dwaas! sprak
bij. Er is toch niets gebeurd? Ik begrijp
werkelijk niet waarom je ^oo'n scène maakte
maar we zullen het er voor het oogenblik bij
laten; later zullen we het er nog wel eens
over hebben. Er is toch heelemaal geen reden
om je zoo overstuur te maken' Ik ben heusch
geen monster van verdorvenheid en als ik iets
verkeerds heb gedaan, zal ik het weer goed
maken ook.
Je begrijpt het niet, zei ze toonloos.
Inderdaad, ik begrijp het niet, stemde hij
toe. En als je nu rustig ge-oeg bent zullen
we eens verstandiger praten. Volgens mij heb
je toch werkelijk geen reden tot klagen! Een
minnaar, die zoo verlief 1 op je is, dat hg be
reid is je, als het moest, tot het einde der
wereld te volgen! Ze huiverde en hg klopte
haar hemoedigend op den schouder. Geluk-
k'£ is zo'n ve-re reis niet noodig en ben je
dichter onder mjjn bereik dan ik aanvankelijk
durfde hopen.
I-j pauseerde, als in afwachting van een
antwoord, maar toen er nieti kwam, vroeg hii*
Voel je je al wat be'er
Ja, zei ze, nauwelijks hoorbaar.
(Wordt vervolgd.)
