„Koperen knoopen"
veroveren Nederland
Hoe 11 energieke jonge kerels
een orchest vormden
Kooytrein en
Werftrein
mm
-x.
De P*T*T* en de
crisis
Achter de wolken***
Xexellcfi
Dinsdag 25 Februari 1941
Tweede Blad
Groote successen voor Louis van Broekhoven
en Henk Hoogervorst
Reeds nu in het middelpunt
der belangstelling
Een zaadkorreltje uit Ligthart s
„Over opvoeding"
Burgerlijke Stand van Den Helder
De uitbetaling der oorlogsschade
De spreeuwen beginnen
te slijten
N.H.W.B.-wandeltocht
te Alkmaar
Inschrijving Handelsregister
Dc maaltijden in de „Centrale
Keuken"
Kustvisscherij door IJmuider
stoomtreilers
Ook voor evacué's
Breezand.
in Koegras en
In de Nederlandsche muziekwereld
loet zich momenteel een interessant
gebeuren voor: een uit 11 man bestaand
irkest is namelijk bezig zich met kop
en schouders naar voren te werken en als
wy ons niet sterk vergissen heeft men
hier te doen met een ensemble, waar
van men in de toekomst nog veel zal
hooren. v
De naam van dit orkest is: „Kope
ren Knoopen Band", zijn leider heet
uouis van Broekhoven, de impressario-
ilgemeen leider Henk Hoogervorst,
terwijl de 11 leden stuk voor stuk
voorheen deel uitmaakten van de Staf-
muziek der Koninklijke Marine, popu
lair in Nederland bekend als „De
Marinekapel".
11 Jonge kerels hebben zich, momen
teel nog werkzaam in den Opbouw-
dienst als muzikant, vereend en zijn
Benige maanden geleden aan den slag
ïegaan. Door praktisch dag en nacht
werken, door zich onvermoeid te geven
lan een realiseerbaar ideaal, is men
thans, ongeveer een maand geleden,
voor den dag gekomen. Men heeft zich
langediend, en... hc» bleek dat men
ijjn doel niet voorbij gestreefd was.
Pers en autoriteiten in Den Haag bij
voorbeeld verklaarden unaniem dat hier
Sprake is van iets bijzonders en dat
deze „Koperen Knoopen" ongetwijfeld
nog tot belangrijke prestaties In de
toekomst in staat zouden blijken te
•ijn. Iets waaraan men, gezien de
wijze waarop hier leiding wordt ge
geven en gewerkt, niet getwijfeld be-
ïoeft te worden. Tevens iets, dat ieder
'leldersman niet alleen tenvolle zal
nteresseeren, doch hem bijzonder genoe
gen zal doen. Het zijn tenslotte jongens
van „zijn staf', en feitelijk reeds daar
om alleen toopt men dat zjj mogen
vlagen in het gestelde doel.
In enkele artikelen geven wjj thans
ijzonderheden over ontstaan en werk
van deze ex-marinemannen.
stuk sloegen deze 11 ieder aanbod, dat zij
van andere orchesten kregen, af. Zoowel
van het AVRO-orchest als van „The Ram-
blers" of andere ensembles.
Wel duidelijk bleek, hoezeer de eerste
orchesten des lands prijs stelden op deze
jonge musici, die inderdaad iets te bieden
hadden. Speciaal moge genoemd worden
het feit dat o.a. Guus Falten en Louis
van Broekhoven zeer verdienstelijke en-
gagementen niet accepteerden, uitslui
tend om bjj de „Buttons" te blijven. Een
prachtig staaltje van corps-solidariteit!
Hoogervorst wordt Impresario.
Henk Hoogervorst, de populaire koor- en
orchest-dirigent uit Den Helder, \yas inmid
dels op verzoek als „12e man" bijgetreden en
begon zijn arbeid als organisator en propagan
dist. Geen beter commercieel leider, geen har
der werkend idealist had men kunnen vinden.
Hoogervorst stelde echter zijn voorwaarden.
Enkele hiervan waren: de vriendschapssfeer
moest nummer één blijven. Er moest strenge
tucht heerschen in het orchest, terwijl er op
maximum hoogte gewerkt zou worden. Dag
aan dag.
Een goed bericht voor onze geëvacueerde
stadgenooten in Koegras en Breezand! De
Kooytrein zal in het vervolg ook de geëva
cueerde Helderschen in Koegras en Breezand
opnemen. Met den werftrein was dit reeds het
geval, doch zooals wij Vrijdag meedeelden,
had de directie der Nederlandsche Spoorwegen
te Utrecht besloten, dat de Kooytrein uitslui
tend Kooy-personeel zou vervoeren.
De stationschef van Den Helder heeft
zich toen onmiddellijk met Utrecht in ver
binding gesteld en gewezen op den toe
stand waarin de meer dan 300 geëvacueer-
den in Breezand en Koegras kwamen te
verkeeren, als ze geen gelegenheid meer
kregen met den veel gebruikten Kooytrein
te reizen.
Men heeft in Utrecht begrip getoond voor de
situatie en het verbod voor beide stopplaatsen
is opgeheven. Nu worden nog pogingen in het
werk gesteld om dezen trein ook voor de andere
stations, voor particulieren open te stellen.
Hopen we, dat dit ook succes zal boeken.
Gisterenmorgen was de verplaatsing van
passagiers naar den diensttrein best
merkbaar. De trein, die om half negen in
Den Helder behoort aan te komen, was
overvol.
Och prijs toch eens, het doet zoo goed,
Zoo'n stil, zoo'n hartelijk woord van lof.
Al schrijft die jongen nog wat grof,
Te fijner spreke uw zacht gemoed,
Al spelt hij menig woord verkeerd,
Al maakt hij van den storm een strom,
't Is toch niet èlles, éllles dom!
O niet den knaap zoo diep verneerd,
Er is toch nog zoo heel veel goeds,
Dat aan uw scherpziend oog ontgaat
Schimp wekt verbittering des gemoeds,
Maar liefde en lof verzwakken 't kwaad.
v;
- 'i' -■'?
In zeker opzicht bestaan de „Koperen
Knoopen" al reeds bijna 2 jaar. Want toen
in 1939 de stafmuziek der Koninklijke Ma
rine haar 75-jarig jubileum ging herdenken,
toen kwamen er uit de gelederen der jongere
muzikanten stemmen op, die de mogelijkheid
'opperden te bewijzen, waartoe zjj nu wel in
staat waren. Er werd een aantal jonge mu
zikanten geselecteerd, die zich vereenden
onder den naam „The Brass Button Band".
Met als doel: het geven van goede dans-,
show- en amusementsmuziek. Het ^jubileum
werd gevierd, de Bras Buttons traden op en...
veroverden stormenderhand het publiek.
Geen wonder trouwens, waar zóóveel élan,
zóóveel esprit en zóóveel enthousiasme en
goed vakmanschap vereend waren.
Na het jubileum was men het er al spoedig
over eens, dat men niet uit elkander moest
gaan. En zoo geschiedde. Dank zij de volle
medewerking van den heer Van 't Hert van
het Alg. Militair Tehuis in Den Helder, die
niet over zaalhuur sprak en dank zij diverse
Heldersche vereenigingen, die het orchest
lieten optreden. Namen van de heeren
Wiersma en Toon van den Berg als bestuur-
deren van „De Jutter" mogen in dit verband
eveneens met eere vermeld worden, aldus
Henk Hoogervorst, de impresario, die ons
deze informaties dezer dagen verschafte.
De oorlog komt.
Toen kwam de oorlog en daarmede het
einde van de Marinekapel. Het orchest
ging uit elkaar en... ja, wat gebeurde er
met de „Brass Buttons"? Die vertrok
ken ook, maar niet aleer er onder een
kop koffie in de Heldersche stations-
wacht' -.amer plechtig beloofd was dat de
jongeren elkander niet uit het oog zou
den verliezen en dat men op de kans, die
moest komen, zou wachten.
Het geluk zal hen mee. Wat men niet
mogelijk geacht had gebeurde; in het
Haagsche muziekgezelschap van den Ou-
bouwdienst zag men kans alle „Buttons"
te vereenigen, en toen duurde het niet
lang of Van Broekhoven herstelde het
contact en opnieuw ving men aan te
werken.
S ilidariteit.'
Spannende, moeilijke dagen voor de
11 man.
Maar het bleek, dat de goede geest onder
hen vaardig geworden was, want stuk voor
Henk Hoogervorst.
(Foto-archief.)
„Metropool".
En toen kwam er een dag dat Henk Hooger
vorst voelde dat de tjjd gekomen was om in
het licht der publiciteit te gaan staan. Hij
stapte vol vertrouwen naar den directeur van
's-Gravenhagen's voornaamste theater, „Me
tropool" en bood zijn „BraSs Buttons" aan. Hij
vertelde dat men show bracht, semi-klassieke-,
dans- en andere amusementsmuziek.
„Metropool's" directeur, de heer Van
Tol, keek zeer ernstig toen Henk Hooger
vorst uitgesproken was. En daarna dacht
h(j lang en diep na. Om vervolgens de ge
denkwaardige woorden te spreken: „Kijk
U eens meneer, er zjjn twee mogelijkheden:
of U bent, zooals U nu voor me staat een
opsnijder eerste klasse of U bezit een
onontdekt orchest. Welnu, ik geef U een
kans. Over 10 dagen kimt U zich voor
stellen aan het Haagsche publiek. Er kan
in „Metropool" een pers- en autoriteiten
voorstelling gegeven worden."
Succes!
De voorstelling kwam en de „Buttons" speel
den of hun leven er van afhing. In ieder geval
hun toekomstMaar zie, de kroon kwam
op het werk van 3 maanden ploeteren en pezen
Het publiek (het Haagsche zéér verwende,
zéér veeleischende publiek) bracht ovaties en...
het bleek dat Hoogervorst niet te veel gezegd
had van z'n jongens. De eerste ronde was
glansrijk gewonnen.
Terstond begon de succes-machine te
draaien. Op de concerten in Enschedé, Rot
terdam en Den Haag volgde direct een
uitnoodiging voor andere concerten. De
Chef Propaganda van „Winterhulp Neder
land" deed een beroep op hen en niet ver
geefs. Tezamen met de eerste artisten des
lands speelde men dien avond, waarbij de
pauze's opgevuld werden door de beide
Dorenbos-sen, Mischa Korsakoff en Lou
Bandy. Groot en imponeerènd was het suc
ces in het vermaarde „Diligentia". Ze
straalden... Broekhoven, Hoogervorst en
de 11 ex-marineartisten.
In die dagen kwam een journalist op een
goed idee. Die zeide: kijk, jullie zijn alle Hol
landers en je orchest wordt reeds nu een van
de meest prominente in dit land. Waarom blink
je nu ook eens niet uit met een achttien
karaatschen Hollandschen naam? Allen waren
het er hartroerend mee eens. Maar.wélke
naam? Men dacht en peinsde en zoo werd het
kind opnieuw ten doop gehouden, maar nu als
„Koperen Knoopen Band". Wat daarna ge
beurd is, wat de plannen zijn en hoe men
speelt, daarvan in een volgend artikel.
De posthandelingen belangrijk ver
minderd. Personeel overgeplaatst
en ontslagen.
De crisis in onze stad werkt door. Een enke
ling mag het er op wagen om in Nieuwediep
terug te keeren, hetzij om financieele redenen
of om andere oorzaken, de massa geeft er de
voorkeur aan, het voorjaar en de op til zijnde
gebeurtenissen in hun evacuatie-oord af te
wachten.
Den Helder blijft dus slecht bevolkt. We
merken dat uit tal van dingen. Op den post
dienst heeft de ontvolkte stad direct zijn terug
slag gehad. De posthandelingen zijn daardoor
sterk verminderd. Een sprekend staaltje daar
van is b.v. de uitbetaling van de pensioenen.
In normalen tijd werd aan het postkan
toor een bedrag van ongeveer een half
millioen gulden aan plm. 1900 gepenslon-
neerden uitbeaald. Nu is die uitbetaling
teruggeloopen tot ongeveer 200.000 gulden
aan 500 gepensionneerden.
Dienzelfden terugslag vindt men bij alle han
delingen, die ten posikantore plaats hebben.
De postbestellingen zijn sterk verminderd, de
loketdienst is teruggeloopen. Het gevolg daar
van is, dat men met een teveel aan personeel
zat en dat overplaatsingen geanimeerd wer
den. Van de 21 man kantoorpersoneel vloei
den er 5 af, die een plaatsje elders vonden.
Van de ongeveer 50 bestellers en hulpbestel
lers zullen er ook een twintigtal af moeten
vloeien. Hierbij zal van den kant van de direc
tie wel de noodige soepelheid betracht wor
den; maar een feit is, dat er een teveel aan
personeel is. Een feit, dat zich trouwens in
alle zaken van eenlgen omvang voordoet.
Misschien keert alles nog bijtjjds ten
goede en kan Den Helder weer sneller
bevolkt worden dan men wel eens vreest,
dan zal het dreigend ontslag boven het
hoofd van velen nog afgewend worden.
van 24 Februari 1941.
BEVALLEN: A. DronkersZasburg, z.
OVERLEDEN: H. L. Muller, 14 dagen, m.;
R. J. Riemers, 81 jaar, m.; E. J. Hen, 83 jaar,
m.; W. Hofstra. 67 jaar, m.
ONDERTROUWD: K. S. Henning en J. S.
Groeveld.
In ons nummer van jj. Zaterdag kwam een
bericht voor betreffende de uitbetaling van de
geleden oorlogsschade. Daarin werd abusieve
lijk vermeld dat de heer J. Volkmaars voor
zitter van de Schade-Enquête-Commissie is.
Deze is namelijk secretaris-penningmeester.
Maar ze worden er mooier van!
Het is maar te hopen, dat we den winter nu
werkelijk achter den rug hebben, ook voor de
vogels, want die hebben het, nu zelfs de men-
schen op rantsoen zijn gesteld, nog moeilijker
dan andere jaren. Maar toch reageeren ze on
middellijk, want toen dezer dagen het zonnetje
zoo lekker scheen, zaten de spreeuwen in de
oude kastanje voor ons huis te zingen dat het
een lieve lust was. Aldus Cantecleer in 't Hbl.
Trouwens, ook aan hun uiterlijk kun je mer
ken, dat we al weer een stapje dichter bij de
lente zijn. Met de kapmeeuwtjes gaat het nog
zoo vlot, wat het aantrekken van hun zomer
pakjes betreft. Na dat eerste moorkopmeeuw
tje, dat we met Kerstmis signaleerden, hebben
we er weliswaar nog verschillende gezien en
ook schimmelkoppen en koptelefoontjes zijn
niet zeldzaam meer, maar de moorkoppen
bljjven toch nog uitzondering.
Bij de spreeuwen zijn die veranderingen
minder opvallend en daarom is het niet zoo
eenvoudig, om te zeggen of die dit jaar nu
vóór- of achterlijk zijn. Maar toch zijn er al
veranderingen in hun uiterlijk te merken. In
het najaar, als de spreeuwen pas hebben ge
ruid, zitten hun pakjes vol met spikkels, die
worden veroorzaakt doordat aan den top van
elk veertje een wit of grijs vlekje zit. Bij de
wijfjes zijn die vlekjes wat grooter dan bij de
jongen, maar dat valt in den herfst nog niet
zoo op. Maar in den loop van den winter slijten
de veeren langzamerhand af, het eerst natuur
lijk aan de punt en daardoor verdwijnen lang
zamerhand de witte spikkels. Dat gaat natuur
lijk heel geleidelijk, maar tenslotte zijn de man
netjes in Maart hun meeste spikkels kwijt,
waardoor hun uiterlijk er heel wat fraaier op
wordt. De prachtige weerschijnglans van groen
en rood en paars en blauw gaat duidelijker
spreken, vooral ook, omdat de lichtbruine ran
den der veeren eveneens afslijten. Bovendien
wordt de snavel, die 's winters bruin is, in het
voorjaar mooi citroengeel, wat natuurlijk niets
met slijtage heeft te maken.
Al met al is zoo'n spreeuw, die tegen het
vallen van den avond in het topje van een iep
of op een schoorsteen zit te fluiten, terwijl het
lage zonlicht de weerschijnglanzen van z'n
pakje extra doet spreken, een prachtige vogel,
waarvan je best een opgezet exemplaar in je
kamer zoudt willen hebben om er voortdurend
van te kunnen genieten, als je niet wist, dat
die kleuren al heel gauw verbleeken bij opge
zette vogels. En bovendien zou het wel heel
erg jammer zijn, op zoo'n vogel voor dat doel
te schieten, zelfs al zijn ze dan in den nazomer
nogal schadelijk.
De wijfjes hebben, zooals ik schreef, groo-
tere witte vlekken aan de punten van haar
veeren, met het gevolg, dat die niet heelemaal
afslijten, zoodat het vrouwvolk altijd een beA-
je spikkelig blijft en daardoor in schoonheid
niet met de mannetjes kan wedijveren. Maar
dat is nu eenmaal in de vogelwereld meestal
het geval. Er zijn vrij veel gevallen, dat de
vogels hun bruiloftspakjes krijgen door slijtage
of gedeeltelijken rui van het winterkleed. De
mannetjes-musschen bijvoorbeeld, die je kunt
herkennen aan hun zwarte keelvlek, hebben
in de wintermaanden tusschen dat zwart aller
lei witte en grijze veertjes, waardoor die keel
vlek dan lang niet zoo duidelijk afsteekt als
in het voorjaar, als die veertjes zijn verdwenen
En de zilvermeeuwen, die 's winters allerlei
donkere streepjes en vlekjes aan kop en hals
hebben, verliezen deze tegen het voorjaar ook,
zoodat ze dan prachtige hagelwitte koppen
krijgen, die wel wat doen denken aan een
reclame voor een of ander zelfwerkend wasch-
middel.
Natuurlijk is het erg economisch, als je door
dergelijke slijtage aan een nieuw pakje kunt
komen, en zorgen over de textieldistributie en
de meest economische wijze van besteden van
hun punten zullen de vogels zich dan ook wel
niet hoeven te maken. Dat verklaart misschien
waarom ze zich nu zoo in hun nopjes voelen
en weer zoo opgewekt beginnen te zingen!
60 Heldersche wandelaars aan den
start.
Zondag opende de N.H.W.B. zijn wandel-
programma met een tocht te Alkmaar, over
15 en 25 km. Aangelokt door het fraaie voor
jaarsweer, had zich een 250-tal wandelaars
opgemaakt om van de, ook in het prille voor
jaar, fraaie omgeving der Kaasstad te ge
nieten. Dat hierbij de rasechte tippelaars niet
zouden ontbreken, was te voorzien. Kwamen
de wandelsportvereeniging „De Zilvermeeuw"
en de Zeevaartschool met een flinke groep uit,
ook „De Jutter" en „De Duinkanters" hadden
hun vertegenwoordigers.
Direct na den start werd een flink tempo
ingezet, zoodat via Heiloo en het Victoria-
park de rustplaats vrij spoedig werd bereikt.
Na de rust ging de tocht over Bergen; het
was jammer, dat op dit traject de zon de
wandelaars niet langer vergezelde. De stem
ming bleef echter uitnemend, zoodat na
afloop alle deelnemers de, werkelijk unieke,
herinnering in ontvangst konden nemen, be
nevens de groepen een fraaien groepsprijs.
Zij nog vermeld, dat een tweetal „Zilver
meeuwen", d° heeren W. Bakker en C. Kelder,
wandelende van Schagen naar Alkmaar wa
ren gekomen om vervolgens deel te nemen
aan bovengenoemden tocht!
Uit een en ander blijkt wel, dat de wandel
sport voor Den Helder nog lang niet verlo
ren is.
CORRESPONDENTIE.
T
Zoo nu en dan, heel even soms, breekt
door het grauw van de wolken een bundel
zonnestralen. Een gouden groet van den he
mel aan onze zich in duisternis voortwente-
lende planeet. Zoo'n enkele zonnestraal doet
wonderen. Zij maakt de wereld niet alleen
lichter, maar het is of de dingen, waaraan
we anders zoo zwaar tillen, plotseling iets
van hun last verliezen en of ze gemakke
lijker te torsen zijn.
Licht geeft vroolijkheid en het is het ont
breken van licht, het rondgaan dezen win
ter in den zwarten nacht, dat het leven zoo
veel moeilijker gemaakt heeft en dat het
wereldgebeuren zooveel zwarter deed schij
nen.
Nu het voorjaar komt en daarmee het
licht, nu lijkt alles minder ernstig. We zou
den niet gaarne zeggen, dat de zorgen van
ons zijn afgevallen, maar teekenend is toch
b.v., dat nu verschillende menschen hun wo
ning in Den Helder opnieuw betrokken heb
ben. Teekenend, zeggen we, omdat de inter
nationale toestand geen enkele reden geeft
om aan te nemen, dat de gevaren in een de
fensieplaats minder groot zijn geworden. In
tegendeel, het voorjaar, we weten het, zal
nieuwe en hevige activiteit brengen aan de
verschillende fronten en men mag dus op
redelijke gronden, niet minder gevaar aanwe
zig achten in plaatsen waar militaire objec
ten zijn.
Het licht gaf echter den menschen moed.
Wie het financieel moeilijker kreeg heeft het
den winter trachten uit te zingen, is met de
duisternis weggebleven en waagt het er nu
op.
Achter de wolken schjjnt de zon. Er z(jn
inderdaad wel redenen om het leven niet zoo
zwartgallig te zien als velen dat doen. Als
we zien op hetgeen we hebben, op alles wat
we nog ontvangen, dan mag de zorg niet
weggenomen worden, maar het wordt toch
lichter om te dragen.
We hebben te veel geluisterd naar de pes
simisten. De pessimisten, die beweerden al
maandenlang, dat we zonder boter zouden
zitten, dat Den Helder tot den grond toe
plat gemaakt zou worden, dat onze stad een
tweede Wilhelmshaf en werd, dat we Narvik
als voorbeeld moesten nemen, enz. enz.
Er is van al dat pessimisme, gelukkig, niet
veel uitgekomen. Als we de balans eens eer
lijk opmaken, dan moeten we erkennen, dat
onze stad zwaar geteisterd is maar dat het
toch lang niet zoo erg is als velen zouden
willen doen gelooven, terwijl het ook met ons
voedsel en met onze brandstof, niettegen
staande den strengen winter en de vervoers-
belemmeringen vrij bevredigend is afgeloopen.
O ja, we voelen den druk van den tijd
wel. we verlangen wel hevig naar het einde
van deze rarigheid, we jagen naar onze vrij
heid, we hunkeren naar berichten van onze
familie in Engeland of Indië, maar t"ch, dit
alles was nog te dragen en is minder ver
schrikkelijk geweest, dan men ons honderd
maal heeft doen gelooven.
En nu is de winter voorbij. Hij mag nog
eens af en toe een aanval wagen, maar hij
is overwonnen, de lente staat voor de deur.
De vroege vogels keeren terug, de eerste
bloemen vertoonen zich en in onze tuinen be
gint het leven te komen.
En met de lente groeit het vertrouwen,
in een einde van dezen waanzinnigen oorlog,
het vertrouwen in beter toekomst, het ver
trouwen, dat alles weer goed zal worden.
We houden die hoop vast tot het einde.
T. V. Uw ingezonden stuk is niet ge
schikt voor plaatsing. U bent geen goed ma
rineman en geen goed vaderlander geweest
als u het doel, waarvoor uw kameraden
vielen, „waanzin" durft te noemen.
Als u den oorlog waanzin noemt, dan zijn
we het met u eens, want dien hebben wij niet
gewild.
Red. Held. Crt.
van 18 Februari tot 24 Februari 1941.
Nieuwe zaken:
Anna Paulowna:
Garage Naastepad, Spoorbuurt 16, garage.
Wijzigingen:
Den Helder:
Bouwonderneming M. J. Cornelisse, Laan
29, bouwbedrijf; uittreding vennoot.
Visser en Vos, Klaas Duitstraat 45, meu
belen enz.; Vennootschap ontbonden. Han
delszaak wordt voortgezet door den vennoot
J. J. Vos.
N, J. Grooff, Laan 15, kruidenierswaren
enz.; Handelszaak verplaatst naar Alkmaar.
Wieringen:
S. P. Halfweeg, De Haukes 52, bakkerij;
Handelszaak overgegaan aan J. Kuipers.
Opheffingen:
Texel:
C. Bruin Pzn., Schilderseinde 20, commis-
sionnair in aardappelen enz.
Tijden gewjjzigd.
Zooals men in een advertentie in dit num
mer leest is het tijdstip, waarop in de „Cen
trale Keuken" maaltijden worden verstrekt,
gewijzigd. Dit is thans gesteld van 11.30 uur
tot 13.00 uur.
Wat. de verkoop van de dagkaarten betreft,
wordt er op gewezen dat deze 1 dag van te
voren aangeschaft dienen te worden. De ver-
kooptijd daarvan is van 1014 uur.
Men neme van een en ander goede nota.
MET MILITAIRE EER BEGRAVEN.
Zondag is op de Algem. Begraafplaats te
Den Burg met militaire eer ter aarde besteld
het ljjk van een Engelschen vliegenier, dat
dezer dagen aangespoeld is aan het strand.
De waarn. Insel-commandant voerde hierbij
het woord. Kransen werden op het graf ge
legd door de Duitsche Weermacht en door
den burgemeester van Texel namens het ge
meentebestuur.
UIT DE HAND VERKOCHT.
Het wonohuis van mej. wed. K. Boon, in
de Warmoesstraat te Den Burg, eigendom
van mej. R. Kievit, is dezer dagen uit de
hand verkocht aan den heer J. Schagen,
koster der Doopsgez. kerk te Den Burg.
DOOR DE GLADHEID.
Een luxe-auto van den heer T. Reuvers,
waarin zes marktgangers waren gezeten is
Maandagmorgen, bij het passeeren van een
auto op den dijk bij 't watergemaal van
Waalenburg afgegleden en tegen 't daar ge
plaatst hek gereden; de auto sloeg tweemaal
over den kop en bleef hangen boven het diepe
kanaal in den polder Het Noorden. De inzit
tenden kwamen er voor 't meerendeel met den
schrik en enkele lichte verwondingen af. De
heer J. van Heerwaarden klaagde evenwel
over pijn in de borst en is naar zijn woning
(de hoeve Axel) teruggevoerd.
Het A.N.P. meldt uit IJmuiden:
De zeer bevredigende resultaten, welke de
loggers en andere kustvisschersvaartuigen
thans behalen, hebben enkele reeders van
stoomtreilers te IJmuiden doen besluiten een
aantal opgelegde schepen weer voor de kust
visscherij klaar te maken.
De treilers, welke ongeveer 150 ton groot
zijn, zullen evenals de loggers de treilervis-
scherij langs de kust uitoefenen.
Begin Maart zal vermoedelijk reeds de
eerste IJmuider stoomtreiler sedert Mei van
verleden jaar ter vischvangst uitvaren. Deze
nieuwe uitbreiding van de kustvaart betee-
kent een belangrijke factor voor de binnen-
landsche voedselvoorziening.
