EEN MINISTER HISTORISCH HUIS UITGEBRAND Schilderijenverzameling tiit de aschbak Een stok achter de deur Boschwezen en jacht Dieven in de dakgoot Hei, 't is in de Meil die als houthakker begon De Nederlandsche tuinbouw heeft het bestaan, om reeds thans de eerste druiven ter markt te brengen. In de kassen te Vleuten rijpen de kostelijke trossen (Pax-Holland) Jongens storen de telefoon Britsche bommen op ons land Politic verstoort kolenhandeltje GROOTE BRAND IN LOODS TE ROTTERDAM. In een boven een bergplaats gelegen wo ning aan de Oog in 't Zeilstraat, een zij straatje van de Paviljoensgracht te Den Haag, is Zaterdagavond half negen tijdens afwezigheid van den bewoner W. brand uit gebroken, welke op de achterkamer ntoet zijn ontstaan. De vlammen sloegen spoedig door het dak, dat aan de achterzijde van de woning niet door een plafond is gescheiden, en zij vonden verder hun uitweg over een zoldertje boven de voorkamer, naar buiten. De brandweer rukte met groot materieel uit. De bovenwoning van het blijkens een gevelsteen uit 1688 dateerende perceel is gedeeltelijk uitgebrand. Vrijdagavond, omstreeks half elf is door een voorbijganger brand ontdekt in een groo- te loods van (je Rotterdamsche Stuwadoors maatschappij aan den Breede Hilledijk. Daar het een brand betrof in het haven gebied, rukte zowel de beroeps- als de vrij willige brandweer op het gemaakte alarm uit De vlammen laaiden al spoedig hoog bo- ,ven het vrij groote houten gebouw, waarin o.a. stuwadoorsgereedschappen lagen opge slagen. Na eenigen tijd van ingespannen ar beid hadden de gezamenlijke brandweren succes. PERSONEELE BELASTING EN OPGE- GELEGDE AUTO'S. Zooals bekend is, werden aan diegenen, die den inspecteur der directe belastingen voor 20 Januari 1041 mededeelden, dat hun motorrijtuig gedurende geheel 1941 niet op den openbaren weg zou rijden (opgelegd), voorloopig geen aanslagen personeele be lasting uitgereikt. Daar velen door onbekendheid met dit voorschrift den fatalen datum 20 Januari lieten verloopen, h eeft de Toeristenbond A.N.W.B. zich ten behoeve van dergelijke personen tot het departement van financiën gewend om alsnog het achterwege laten van een aanslag voor hen te bepleiten. Hierop heeft het departement medegedeeld, dat de fatale datum is verlegd van 20 Januari naar 1 Juni 1941. Al de houders van opgelegde motorrijtuigen dienen dus, om alsnog vrij te blijven van een aanslag personeele belasting, vóór 1 Juni 1941 den inspecteur der directe belas tingen van het feit der oplegging in kennis te stellen. Zes nieter kabel weggehakt en het materiaal verkocht. Vrijdagavond ontstond er een storing in de telefonische verbinding van Gorinchem met het Land van Heusden en Altena, wel ke tot Zondagmorgen heeft voortgeduurd, toen het personeel van de P.T.T. de fout had ontdekt en hersteld. In een der uiter waarden buiten de Dalempoort was een ge deelte van de kabel vermoedelijk door den stroom bij hoog water bloot gekomen en twee aldaar zwervende jongens van 16 jaar hebben de kabel ter lengt van 6 M- door gesneden. de kabel aan stukjes gehakt, het omhulsel verbrand, het lood bij een vuurtje tot een klomp gesmolten en lood en draad verkocht aan een opkooper. De politie, die met het geval in kennis was gesteld heeft tegen de beide knapen proces-verbaal opge maakt. De schade bedraagt minstens f 200 a f 300. de buit was verkocht voor f 1.45. Ook den opkooper wacht een proces-verbaal. Vronw gedood in Noordholland- sche stad. In den nacht van Vrijdag op Zaterdag vlogen enkele Britsche toestellen over ons land. Ecnige bommen werden neergewor pen. Er werd weinig schade aangericht. Een tiental huizen kreeg glasschade. Slechts een enkel geval was ernstiger: in een stad in Noord-Holland werd n.1. een arbeiders huis door een brandbom getroffen, waar door helaas een vrouw gedood werd. De brand werd snel gebluschk MERKWAARDIGE VONDST. (Van onzen Haagsdhen correspondent). Hier in Den Haag woont een oud heertje door een blind toeval kwamen wij er de zer dagen achter die een heele collectie schilderijen en teekeningen bijeen verzameld heeftuit de vuilnisbak. Bij elkaar zijn het wel ongeveer honderd stuks, die zonder zijn tijdig ingrijpen waarschijnlijk den meer of minder ontijdigen vuurdood op de vuil verbranding zouden zijn gestorven. Op zijn 14de jaar is deze merkwaardige verzamelaar, die zijn naam niet bekend gemaakt wil hebben, begonnen met het systematisch afsnuffelen van de vuilnisbakken en het inspecteeren van alles wat de menschen zoo wel eens aan het hekje zetten. Zijn werk kring bracht mee, dat hij veel, eigenlijk da gelijks langs den weg was en na bijna 35 jaar heeft hij nu, als gezegd, bijna honderd schilderstukken, teekeningen en etsen bij elkaar gesnord, waaronder stukken met de handteekening van een bekend kunstenaar, ook ongeteekende meesterwerkjes, en een enkel stuk zelfs met historische waarde. Natuurlijk is er vrij veel bij, dat nog net niet of eigenlijk al wel rommel is, maar on ze openluchtverzamelaar heeft ook hiervan geen afstand kunnen doen. Hij vindt het nu eenmaal véél te aardig om voor zijn kin deren en kleinkinderen alles bij elkaar te houden, wat hij in den loop der jaren op straat aan beeldende kunst is „tegengeko men". Hij heeft in den loop der jaren ont dekt, dat de schilder en teekenaar J. A. van 't Hoff vaak werk waarover hij tenslotte niet tevreden was, weggooide, maar nooit zonder het eerst verscheurd te hebben. Hij had nl. eens een van zijn schilderijen op de rommelmarkt teruggevonden en daaraan wenschte hij zelf niet mede te werken! Van die van 't Hofjes-van-tegen-het-hekje of uit-de-vuilnisbak heeft de hoofdpersoon van dit verhaal de besten zoo goed mogelijk gerestaureerd er waren er verscheidene onherstelbaar kapot en verder heeft hij van dezen kunstenaar een schets voor de jaarkalender van de kunstzaal Kleykamp en een half vol schetsboek. Verder een paar van zijn eigengedrukte etsen en eenige origineelen van Anton Pi eek. Meer bekende namen zijn er in deze ori- gineele collectie, zooals Joseph Seckei, Han Krug, Westerbeek, Smit van Andel en zelfs heeft hij een der weinige schilderijen, wel ke voorzoover bekend is, de beroemde tee kenaar Gustave Doré heeft gemaakt. Het is een berglandschap met beek en watenmo len, typisch in den sfeer der romantiek, waarin de wat sentimenteele 19de' eeuwer zoo zijn vermaak vond. Een klein doekje, doet veel aan de stads gezichten van Breinter denken; het zou de moeite waard zijn. hier een kunsthistoricus bij te halen. Dan is er een kleine studie bij, tv elke best een studie van Thijs Maris zou kunnen zijn; een ander schilderijtje toont zelfs de veel zeggende initialen W. M. en een met forschen zwier geschilderde, om niet te zeggen uitgeborstelde, baardige mannenkop zou zeer wel van Onnes kun nen zijn. Een van de goede stukken is dan zeker ook nog een ongeschadigd schilderijtje, met „Smit" geteekend, dat een huzaar te paard voorstelt en een Indisch landschap, moge lijk van Tula di Vista. En verder bevat de collectie nog nog 'n vrij talrijke hoeveelheid paneeltjes en fragmenten van groote doe ken, van vroeger en later tijd, van het soort als waarop in de vorige eeuw ver dienstelijke dilettanten gaarne hun soms niet onverdienstelijke lusten botvierden. Opvallend is ook nog, dat alle stukken be hoorlijk in de lijst gezet zijn; onze verza melaar heeft altijd wel wat opgescharreld: met een lijst bij een schilderij gaat het als met een deksel op een theepotje men moet net zoo lang zoeken tot het past!" Boete voor onjuiste op gaven voor de persoonsbewijzen. Ieder gerechtigde voor een persoonsbewijs is gehouden op verlangen van de met de zorg voor de uitreiking van persoonsbewij zen belaste autoriteiten of ambtenaren naar waarheid alle opgaven of inlichtingen te verstrekken, welke noodig of wenschelijk kunnen zijn voor het vaststellen van zijn identiteit, zijn burgerlijken staat en zijn staat van Nederlander, Nederlandsch onder daan of vreemdeling. Deze bepaling is als volgt aangevuld): „Is de gerechtigde een hem bij of inge volge het eerste lid van artikel 6 opgelegde verplichting niet, niet behoorlijk of niet op den vastgestelden tijd nagekomen, dan kan de burgemeester, onderscheidenlijk hoofd der rijksinspectie, het recht van verhoogen tot twee gulden". 58 ton anthraciet ln beslag ge nomen. Dezer dagen waren kolensjouwers te Heemstede bezig met het lossen van «nthra ciet van een zolderschuit gelegen m de ha ven te Heemstede. De zakken met deze kostbare inhoud werden met paard en wa gen vervoerd. Het viel de politie op, dat de brandstoffen niet naar opslagplaatsen wer den gebracht, doch naar diverse adressen en dat in een tijd, dat er niet veel bonnen meer onder de burgerij zijn. En nader on derzoek wees uit, dat de brandstoffen af komstig waren van de M.H.K.C. te Amster dam en dat de schuit uit Amsterdam ver trokken was met ruim 58 ton anthraciet. Hiervan was reeds 48 ton afgeleverd aan families te Heemstede, Haarlem, Aerden- hout, Bloemendaal en Overveen, in hoeveel heden van 30 tot 145 H.L. per klant, terwijl voorts kwam vast te staan, dat de afgele verde brandstof besteld was, dit in tegen stelling met de beweringen van den direc teur van de maatschappij, die verklaarde de anthraciet te hebben vervoerd naar op slagplaatsen om eventueele vervoermoeilijk heden in den komenden winter te voorko men en dan over een paar maanden zijn klanten te bedienen vanuit deze „opslag plaatsen. De overgebleven 10 ton op de schuit werd in beslag genomen, terwijl op de reeds geleverde anthraciet eveneens be slag werd gelegd, Tevens werd proces ver baal opgemaakt ALGEMEEN GEMACHTIGDE BE NOEMD. Het verordeningenblad brengt een besluit van den secretaris-generaal van de depar tementen van landbouw en visscherij, van handel, nijverheid en scheepvaart en van opvoeding, wetenschap en cultuurbescher ming tot instelling van de betrekking van gemachtigde voor het boschwezen, de hout voorziening en de jacht. Regelen betreffende het boschwezen, de houtvoorziening of de jacht, zoomede regelen betreffende de natuurbescherming, voor zoo ver daarbij belangen van het boschwezen de houtvoorzieniing of de jacht zijn betrok ken, worden door betreffende secretarissen- generaal niet vastgesteld dan na overleg met den gemachtigde. Dit besluit treedt ln werking op den dag zijner afkondinging. Romantische Inbrekers gearres teerd. Dinsdag j.I. werd des avonds ingebroken in een perceel in de Daëndelsstraat te Den Haag, waar een zekere T. de G. op kamers woont. Een bedrag van f 210.— benevens eenige gouden sieraden ter waarde van f 200.werden ontvreemd. De G. deed aangifte bij de politie. Er kwam vast te staan, dat de dieven niet via de straatdeur het perceel konden zijn binnengegaan. Dan lag voor de hand, dat zij van het dak moesten zijn gekomen en het onderzoek werd in deze richting voortgezet. Dit had tot gevolg, dat de poli tiemannen het oog lieten vallen op den 23-jarigen V. en den 29-jarigen van V., die nog denzelfden nacht van hun bed toerden gelicht. Zij legden een volledige bekentenis af. De wijze waarop zij den diefstal hadiden gepleegd, is min of meer romantisch. Een dag voor de inbraak hadden zij een kamer gehuurd naast het perceel, dat zij voor hun praktijken hadden uitgezocht. Zij letten nauwkeurig op wanneer de G. niet thuis was. Dinsdagavond zagen zij hun kans schoon. Tegen zeven uur verliet de G. de woning, V. klom uit het zolderraam in de dakgoot, terwijl van V. in de gehuurde kamer op post bleef staan. V. zette zijn tocht voort, klom door het dakraam, dat toegang gaf tot de kamer van de G. en was even later waar hij zijn moest. Hij had echter met tegenslag te kampen. De zolderruit sloeg door den wind aan stukken, waarop V. zich Ook do Amsterdamsche brandmelder» ontkomen niet aan de jaarlijluche schoonmaakbeurt De bekende roode pilaren krijgen een extra verfje (Pax-Hollana) Dat de Brabantsche mut» nog In eer» is, bewees het gezelschap, dat dezer dagen te Eerde onder de aemee Veghel het gouden echtpaar A. van Heeswijk-Raaymakers met zijn jubileum kwam gelukwenschen {Het lulden) ijlings in de kamer verstopte. Inderdaad had de pensionhoudster het lawaai gehoord en kwam naar boven. Zij keek rond in de kamer, doch bespeurde geen onraad en ging weer naar beneden. Hierop kwam V. uit zijn schuilplaats, brak een kast open en ontvreemdde het geld en de sieraden, waar op hij langs denzelfden weg verdween. De beide mannen verlieten daarop het huis, waar zij de kamer hadden gehuurd en gin, gen naar hun eigen woning in de stad. Hiep verstopten zij de buit, die inmiddels door de politie is teruggevonden. 'k Ben naar buiten gegaan Met m'n overjas aan, Want de wind blies nog steeds uit het Noorden, En ik zong onbestemd, Wat verkleumd en beklemd), Een lief lied van de Mei zonder woorden! 'k Dook maar weg ln m'n kraag. Want al zie ik ze graag. 'k Wou m'n geest niet te veel gaan. verfrisacheiï, En i'k liep ze voorbij, In hun troost'looze rij Schrale tulpjes, gebogen narcissent De spinazie stond) scheef, Want ze raakt niet op dreef, Van de sla was niet veel te bekennen,, En dat Mei ons niet schenkt. Wat de dichter zich denkt. Zie, daar moet je toch even aan wennenf Straks is Juni in *t land. En de kachel die brandt. En we missen zoovele gerief jee, In een hoek bij den haard Staat mistroostig bewaard Een bouauetje van pracht-madelieffesT T Lijkt joechheisa. foechhei Nog niet veel op de Mei, Al probeerden de vogels te fluiten, Want nog steeds geeft de zon Matig warmte op den bon, En ze glijdt wat voorbij langs de ruiten! Haantje, hoog in de lucht, Jaag de kou op de vlucht, Want we weten, wat dit gaat beduiden* 't Voorjaar wacht om den hoek. Maar je richting is zoek. Wijs eens eind'lijk royaal naar het Zuiden!! Mei 1941. KROBS. (Nadruk verboden)'. Wie Mark Twain heeft gelezen, herinnerf zich nog met genoegen de verschrikkelijke ervaringen, die Amerika's groote humorist beleefd heeft als journalist aan de kranf „Morgengehuil" in Tennessee naar bet heet. in dezen staat van het „Oude Westen" tusschen Missdsippi en het Appalachenge» bergte is nog iets overgebleven van defll geest der ruwe en onverdraagzame „pioi mors" van eertijds, die dit gebied voor deit blanken man hebben ontsloten doch ooM van de traditie van de Zuidelijke staten» waar men nog nauwelijks tachtig jaar g®* leden het houden van slaven als een god® welgevallig werk beschouwde. De men» schen van Tennessee zijn echte puriteinelf van het oude slag. en hun manier van doen en hun opvattingen zijn slecht overeen f» brengen met die van Europa. Als men in Tennessee geboren te ate tooH van een houthakker en in zijn jonge f&rert zelf houthakker was, blijft daarvan altijd iets hangen als men den meer gevorderden leeftijd bereikt. Mister Cordell Huil. minister van buiteri" landsche zaken in Washington, is thamt zeventig jaar oud, doch de gewoonten va® zijn geboorteland Tenessee hoeft hil tot oP den huldigen dag niet afgelegd. Als echW Puritein bezoekt hij nooit een concert den schouwburg. Hij legt geen bezoeken tg emontvangt ook nooit bezoeken. En als redevoeringen houdt, dan proeft men daan" steeds iets van den ouden, eerlijken hou»1 bakkerszoon van Tennessee. Nu hebben de totalitaire staten zich" toorn van Miister Cordell Huil op den ha» gehaald. Misschien, omdat hun verricht"* Ren zo0 sterk afwijken van de tradities va» het goede, oude Tennessee. In elk ff®*®1" Mister Cordell Huil. die wei weet, dat eet» boom nooit hij den eersten slag valt, b®** nieuwt. bij elke gelegenheid zijn aanval'e tegen de spilmogcndheden. In Eu«>P* neemt, men er met gemengde gevoelen» kennis van, doch onze manier verschi" hemelsbreed van die van het oude Tering see.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 4