Nieuwe plannen worden
ontworpen op de Kerkgracht
Slechte burgers
Een stuk strand
vrij*
DE WEEK.
Er is vleesch,
maarmondjesmaat
Zaterdag 14 Juni 1941
fiacUtiieuunó
Afbraak en opbouw
Schade wordt hersteld en vergoed
Er wordt hard gewerkt
Herinenting
te Anna Paulowna
Wijkverpleging
voor geëvacueerden
fyutteAtfa....
100 procent verkoopswaarde
i
Een paar honderd meter
gelegenheid voor strand
en zeevermaak
Voorstel vrijgeving ver-
keer op Bassingracht
Samaritanen en
Plutocraten
in Feiten en Fantasieën
Rijkswerf versus B*K*C»
Aangifte leerlingen Chr.Onderwijs
Er wordt hard gewerkt aan de Kerkgracht,
in het nieuwe perceel, dat sedert eenige maan
den door de Commissie voor den Wederopbouw
betrokken is. Terwijl de 'architecten gisteren
beneden druk bezig waren, met hun assisten
ten, de nieuwe schadegevallen te verwerken,
werd boven, door de vier teekenaars gewerkt
aan de nieuwe plannen voor den wederopbouw
van onze stad.
Afbraak en opbouw In één en hetzelfde
perceel. Beneden zwoegend om de tiental
len nieuwe schade-gevallen, gelukkig In
hoofdzaak glas- en pannenschade, te no-
teeren en te verwerken, boven de plannen
ontwerpend voor een nieuw pand hier, een
nieuwe gevel daar en een nieuw object
weer ergens anders, dat het aspect van
onze stad straks geheel zal veranderen
en verfraaien.
Men wanhoopt in de oude pastorie aan de
Kerkgracht niet. Men ziet daar onder de han
den van de teekenaars de nieuwe stad groeien.
Het is waar, het is alles nog op papier, maar
men weet met absolute zekerheid, dat straks
deze papieren plannen reëelen vorm zullen
krijgen en dat men dus werkt aan een taak,
die voor onze stad van groote beteekenis is.
En niet alleen aan de toekomst wordt daar
gewerkt. Ook het heden heeft de volle aan
dacht. Zeer veel herstelschade is al uitgevoerd.
Tal van perceelen zijn van een onooglijk beeld
veranderd in een bewoonbaar huis. Vernielde
daken, kapotte ruiten, wonden, geslagen In
gevels, zijn hersteld en geven het alles weer
een toonbaar aanzien.
Het is in vele opzichten moeilijk werken
bfl de commissie voor den wederopbouw.
Moeilijk, omdat men telkens ervaart, dat
het met de vernielingen nog niet afgeloo-
pen is en niet afgeloopen zal zijn, zoolang
de oorlog onze wereld nog teistert. Een
dag als gisteren geeft eigenlijk zooveel
teleurstelling. Al voelt men ook daar de
vreugde, dat oorlogsschade uitsluitend
materieel was, het is niet bemoedigend,
dat men telkens weer van opbouw tot af
braak moet terugkeeren en dat men tel
kens weer op zoo schrijnende wijze wordt
bepaald bjj de schade, die de oorlog ver
oorzaakt.
Vele menschen, die aanvankelijk huiverig
waren om hun schreden te richten naar het
kantoor van de Commissie, zijn door de er
varing van anderen van hun voorzichtigheid
teruggekeerd en spoeden zich, zoodra zij de
schade aan hun huizen constateeren, naar de
commissie, met het verzoek, deze schade te
willen herstellen.
Zoo werd gisterenmorgen van 10 tot
12 uur het kantoor van de commissie be
stormd en werden niet minder dan 132
schadegevallen aangegeven. De commis
sie verwerkt deze gevallen met den
grootsten spoed en binnen eenige weken
is de zaak meestal in kannen en kruiken
en is de schade definitief geregeld en
hersteld.
Van honderden gevallen heeft de verreke
ning reeds plaats gehad. Het is vlot gegaan
met de afwikkeling van deze gevallen en wie
zich tot de commissie gewend heeft, heeft
verrassend ervaren, dat hij den goeden weg
heeft bewandeld, want niet alleen werd de
zaak zoo spoedig mogelijk hersteld, maar ook
bleek, dat men geen aanmaning kreeg tot be
taling, omdat de schade-enquête-commissie,
zich meestal kon vereenigen met de schade
vaststelling door de deskundigen op de Kerk
gracht.
Toen we gisterenmiddag eens even „bin
nenvielen' 'op het kantoor aan de Kerk
gracht, kwamen daar verschillende stadge-
nooten hun schade nog aangeven. Met soe
pelheid en vlugheid werden deze zaken be
handeld en tot genoegen van de schade-aan
gevers afgewerkt.
Het is prettig te ervaren, dat er reeds
nu hard aan de nieuwe plannen voor onze
stad wordt gewerkt en dat de schade-
Wy vestigen er de aandacht op, dat
de mededeeling betreffende de herinen
ting tegen typhus en parathyphus te
Anna Paulowna op verkeerd begrijpen
berust. Bericht kan worden, dat de bur
gemeester van Anna Paulowna de open
bare school te Kleine Sluis beschikbaar
stelt voor bovengenoemde herinenting;
dag en uur zal nog nader in ons blad be
kend gemaakt worden.
gevallen van den oorlog zoo snel worden
afgewerkt. Deze dingen bemoedigen ons
voor de toekomst.
Wjj kunnen opnieuw onze stadgenooten
aanraden, bij elke nieuwe schade tengevolge
van bombardementen, zich direct in verbin
ding te stellen met de Commisise voor den
wederopbouw. Ook zij, die de zaak van her
stelaangifte nog maar op hun beloop hadden
gelaten, raden wjj aan, zoo spoedig mogelijk
hun schade aan te geven. Zij werken daar
door mede aan den wederopbouw van Den
Helder en daarmede ookaan hun eigen
belang.
Het „Wit-Gele Kruis" komt op voor
de belangen van zijn leden.
Het bestuur der R.-K. Vereeniging voor
Volksgezondheid en Ziekenverpleging
„Het Wit-Gele Kruis" Den Helder is er
door de welwillende houding van de ver-
eenigingen van het „Wit-gele Kruis" te
Aerdenhout-Bentveld, Akersloot, Alkmaar,
Amsterdam, Bloemendaal-Overveen, Bus-
sum, Castricum, Heilo, Hilversum, Hoorn
(voor het loopende kalenderjaar), Langen-
dijk, Uitgeest, Velsen, Volendam, War-
menhuizen en Zandvoort in geslaagd, gra
tis medewerking te verkrijgen voor haar
geëvacueerde leden inzake wijkverpleging
en dergelijke.
Evenwel op vertoon van een geldig bewijs
van lidmaatschap.
Als bewijs kan dienen een kwitantie, afge
geven door den penningmeester der vereeni
ging te Den Helder over het jaar 1941, of een
verklaring van het bestuur te Den Helder, dat
men aan zijn verplichtingen heeft voldaan.
Uit bovenstaande blijkt, dat er nu geen
reden meer bestaan om inzake gemelde aan
gelegenheid het lidmaatschap te Den Helder
op te zeggen.
Voor alle zaken de vereeniging betreffende
wende men zich te Den Helder bjj:
Dr. Thorbecke, Weststraat No. 16.
C. Ran, Goversstraat No. 56.
Th. Mahieu, Middenweg No. 124.
Eerw. Zr. Valeria, Javastraat.
en te Alkmaar bij den heer
J. H. Kootker, Geesterweg No. 14.
Voorts leze men de advertentie in dit num
mer.
Men deelt ons mede, dat de Dultsche
autoriteiten besloten hebben een ge
deelte van het zeestrand nabij Huisduinen
vrjj te geven voor het publiek. Hier zal
dus gelegenheid zijn tot het zwemmen en
voorts tot strandvermaak.
Het betreft hier het stuk strand, dat
zich voor het Badpaviljoen uitstrekt en
daar links en rechts van. Dezer dagen
zullen er van gemeentewege borden neer
gezet worden, welke precies aangeven tot
waar men zich mag begeven.
Men kan dit strand op drie manieren
bereiken. Ten eerste door te loopen via de
kluft bjj Hulsduinen en aldaar de trap
naar den dijk af te gaan. Voorts door het
afdalen van het pad links van het Bad
paviljoen. Men kan tot aan het betonnen
pad gaan, doch niet verder. Voorts vla
de H. W. Mesdaghstraat, die langs den
vuurtoren loopt.
Laat ons eerlijk zijn: niet velen hadden
in Den Helder nog eenige hoop ge
koesterd ten aanzien van een vrijstelling
van een gedeelte van het strand nabij
Huisduinen. Integendeel, men had zich
reeds zoo goed en zoo kwaad als dat
ging, verzoend met de idéé dat Den
Helder en Huisduinen het dit jaar zonder
strand zouden moeten doen en dus tevens
zonder de geneugten, die nu eenmaal an
nex het strandleven denkbaar zijn.
Een stuk strand vrjj...!
Dat beteekent voor al die Nieuwe-
diepers die ook nü nog in Den Helder
blijven wonen een prettige mededeeling.
Prettig, omdat men thans weer een doel
heeft als men 's avonds de woning ver
laat en poogt de enkele uren, die nog res
ten van den dag door te brengen aan den
zoom van de Noordzee. Toegegeven, dat
't slechts een beperkt stuk is.
Men behoeft er niet aan te twijfelen, dat
velen in de komende maanden gebruik
zullen maken van de geschapen gelegen
heid. Men zal weer naar Huisduinen trek
ken er daar een zeebad kunnen nemen.
Men behoeft er nog minder aan te
twijfelen, dat speciaal de jeugd op de
vrije middagen acte de présence zal
geven. Welk een gelegenheid voor het
klassieke „pootje-baaien", voor het con-
trueeren van ingenieuze zandbouwwerken
en water-partijen.
Het strand hoorde al tijd evenzeer bij
Den Helder als bjj Huisduinen en het
verbod, dit strand niet te mogen betreden,
heeft ons altijd ten zeerste gespeten.
Thans is een deel, zjj het klein, vrij
gegeven en, het kan niet anders, men zal
daar dankbaar voor zijn.
Wij willen echter niet verzuimen er
reeds thans de aandacht op te vestigen,
dat men deze welwillendheid niet be-
loone door de maatregel willekeurig te
gaan uitbuiten. Men houde zich strikt aan
het vrijgegeven gedeelte en men hoede
zich ervoor geen stap buiten de afraste
ring te doen.
Volwassen strandbezoekers zullen waar
schijnlijk wel zorgen dat het hieraan niet
zal ontbreken, maar met de jeugd is het
anders gesteld. Voor haar is het altjjd
moeiljjk zich precies aan de voorschriften
te houden.
Welnu, doen wjj een beroep op al de vol
wassenen, dat ook van hün kant een
oogje in het zeil gehouden wordt. Dat zjj
er op letten, dat geen misbruik gemaakt
wordt van deze maatregel, welke ongetwij
feld een verbod* tengevolge zal hebben.
Acht koelen aangevoerd voor Den
Helder.
Naar wij van den secretaris van de
Toewijzingscommissie, den heer Van
Haaren, vernemen, bestaat de aanvoer
van consumptievee voor Den Helder deze
week uit een 8-tal middelmatige koeien,
enkele kalveren en 2 schapen. In totaal
dus een hoeveelheid, die niet bijster
groot is.
Het zal niet eenvoudig zijn deze dieren
dermate kundig te distribueeren, dat
ieder nog een portie vleesch zal ontvan
gen.
De verwachting was gewekt, dat er
deze week méér vleesch aanwezig zou
zijn. De aanvoer op de rayonmarkt was
tenminste in dezen hoopgêvend. Desniet
tegenstaande bleef datgene, wat voor
onze stad disponibel kwam, vrij gering.
Wellicht dat dit volgende week iets rui
mer kan zijn.
Het is misschien dienstig er nog eens op
te wijzen, dat het publiek moet beseffen, dat
de slagers thans voor wel zeer groote moei
lijkheden staan. Van hun inzicht, tact en
menschenkennis wordt wel een zeer zwaar
offer gevergd. Medewerking van de zijde der
clientèle moet er echter zijn en daarnaast
begrip voor de problemen. Men kan nu een
maal, ook al heeft men de bonnen in de
hand, geen e i s c h e n stellen. Iedereen wil
vleesch hebben en slechts een deel komt er
doorgaans voor in aanmerking.' Het is echter
de wensch van alle slagers een zoo eerlijk
mogelijke verdeeling te garandeeren. Dat er
desondanks dan een enkele maal tóch teleur-
gestelden zijn, is iets wat men niemand mag
verwijten. En zeker den slager niet, die ten
slotte geen wonderen verrichten kan.
Op 19 Januari 1937 werd door het gemeen
tebestuur besloten het gedeelte van de Bas
singracht, gelegen tusschen de Nieuwstraat en
den Ruyghweg gesloten te verklaren voor het
verkeer' in de richting van den Ruijghweg met
alle motorrijtuigen en met alle rij- of voer
tuigen, geen motorrijwielen of rijwielen zijnde.
Deze maatregel werd destijds genomen in ver
band met de zeer geringe wegbreedte ter
plaatse.
Thans is echter de rijweg van dit deel van
de Bassingraoht tot ruim 6- meter verbreed,
terwijl de langs den weg staande boomen wer
den gerooid.
Voorgesteld wordt thans te komen tot het
opheffen van dezen maatregel, aangezien het
geen zin meer heeft deze langer te hand
haven.
Nog eenige dagen lezers, en we zullen
't feit herdenken dat wij. Nieuwediepers,
eertijds rustige leden van de marine-
gemeenschap aan de boorden van het
Marsdiep, ons omgordden, eenige nood
zakelijke have bijeengraaiden, het huis
sloten en, al dan niet op de bonnevooy,
een goed heenkomen zochten in het
buitenveld.
Een jaar evacué .1
Een jaar de beenen onder andermans
tafel. Een jaar „te gast", een jaar ge
schoven op 't dak van anderen.
Een moeilijk jaar! Eerst de zenuwen
die 't 'm deden, met uitzondering van
die kleine garde der „Piet Heynen".
die zeggen, dat het tenslotte allemaal
best te harden is (de kleinste minder
heid). Maar voor U en mij, die tot de
bom- en scherfschuwen behooren. wij,
die niet bleven voor wat voor reden
ook, een jaar waarvan we oprechtelijk
hopen, dat het geen reprise zal brengen.
Een jaar te gast
't Is goed op deze plaats hulde te
brengen aan de kleine luyden in het
buitenveld. deze onbekende en onge
noemde Samaritanen. Die hun deur
openzetten en ons ontvingen. De kleine
man. die zoo deksels scherp besefte, dat
die horde Nieuwediepers feitelijk van
het front teruggetrokken was. Die, na
strijd, gecapituleerd had. Het was daar
een hel. het was daar maar laat ons
zwijgen, 't Is bekend genoeg hoé 't was.
't Is goed in deze rubriek, die ook
de reputatie torst van de meest hatelijke
en onvriendelijke, de meest cynische
en lasterende rubriek van deze courant
te zijn, enkele milde regelen neer te
schrijven over de groote dankbaarheid
van ontelbare vluchtelingendie door
de poldersche Samaritanen ontvangen
werden. Barmhartigheid, naastenliefde,
gemeenschapsgevoel, begripzie
daar wat wij vandaag herdenken.
't Stemt tevrêe in deze harde tijden
dit te mogen constateeren. 't Bewijst,
dat de wereld waarachtig nog niet uit
sluitend en alleen uit egoisten, strebers
en portemonnaie-individualisten be
staat. Dat stemt tot dankbaarheid en
geeft hoop voor de toekomstl
't Doet het andere vergeten. Dat
andete, waarvan sprake was in 't artikel
over de a-sociale elementen en de be
woners van kippenboeten. Tusschen elk
koren bevindt zich nu eenmaal kaf.
Tus§chen de bloemen vindt men steeds
het onkruid opschieten. Vanzelf
sprekend, dat dit ook zoo is in het
buitenveld, waar men naast de Samari
tanen de plutocraten ontmoetnet als
in de stad en overal elders in de wereld.
Men heeft er van gelezen. Het N.V.V.
heeft zich ten strijde toegerust en we
zouden ons sterk moeten vergissen,
indien er geen drastische opruiming van
menige wantoestand op het program
staat. Daar hóórt en leest men nog wel
van.
't Doet vergeten al die kleine „peste
rijen", die nu nog gepleegd worden in
het buitenveld. 't Zij al dan niet ten
gevolge van deze actie. Ik hoorde van
een gezin, dat voor een klein voor
kamertje eerst 6.25 moest neerleggen
en thans „slechts" 4.25. Dank zij de
N.V.V.-interventie. Meen niet, dat de
zaak daarmee in het reine was. De
eigenaar van de kleine boerenplaats
past thans de middeleeuwsche maat
regel toe van „gedwongen winkel
nering" en de vluchtelingen mogen door
een aantal negocianten niet meer be
zocht worden. Feodaalinderdaad!
Ik hoorde van gevallen, waarin men het
„logisch" vindt, dat naast een ge-
peperden huurprijs ook nog aan het
water een slordige duit verdiend wordt.
Ik hoorde van een geval, waarbij ook
minder huur betaald moet worden, doch
welke maatregel voor den verhuurder
aanleiding was het bijbehoorende
schuurtje af te breken zonder eenige
waarschuwing, zoodat de tijdelijke be
woners eensklaps voor het fait accompli
stonden, niet meer over een bruikbaar
toilet te kunnen beschikken. Dat van
den verhuurder zélf mochten zij „na
tuurlijk" heelemaal niet gebruiken
Ik hoorde van gevallen van schrome
lijke prijsopdrijving. Gevallen, waarbij
men het oirbaar vindt voor een ei
of méér centen extra te vragen en waar
bij men poogt den kooper uit te sluiten
bij de overige neringdoenden van het
plaatsje als deze weigert óp deze manier
zich te laten flesschen.
Ik hoorde
Maar laat ons zwijgen! We herden
ken een jaar evacuatie, waarin zóóveel
vriendschap, zóóveel warme sympathie
en Samaritaansche grootmoedigheid ge
demonstreerd werden in die eerste 12
maanden. Laat deze gevoelens van
zuiveren dank niet vertroebeld worden
door gedachten aan het star egoisme
van de enkele plutocraten, die het
buitenveld herbergt en ontsiert.
Tenslotte is het maar een kleine
minderheid, die op deze speciale wijze
van haar gemeenschapszinen „naas
tenliefde" blijk geeft
Er z\jn menschen, die zich liever hun pink
afhakken, dan dat zij zich zouden vergrijpen
aan andermans eigendommen. Het zjjn men
schen, die er trots op zijn te kunnen bogen op
hun onkreukbare eerlijkheid en zelfs aan de
zwaarste en moeilijkste verleidingen weten zij
weerstand te bieden.
In één opzicht evenwel zijn deze zelfde on
kreukbare lieden evenwel belangrijk minder
standvastig. En wel met betrekking tot de
distributie-bepalingen. Wjj leven nu eenmaal
in een tijd, die door „de bon" gekarakteriseerd
wordt. Bonnen hiérvoor bonnen dddrvoor!
Natuurlijk is dat niet prettig en wij zullen
met de geheele gemeenschap, juichen, indien
aan deze „papieren periode" weder egn einde
gekomen zal zijn.
Evenwel, de distributie i s er, en dat betee
kent, dat men er rekening mede dient te hou
den. De distributie werd daarbij ingevoerd, en
dit realiseere men zich nog eens terdege, voor
de gemeenschap. Niet voor een bepaalde be
volkingsgroep, niet voor diegenen, die over.
contanten beschikken en „dus toch alles kun
nen koopen", maar voor iedereen. Niemand
uitgezonderd.
Helaas het is juist d i t, wat nog niet
door velen beseft wordt. Men is er op uit, kost
wat kost, om een zoo groot mogelijk getal bon
nen te verkrijgen, en hoewel dit uiteraard met
oirbare middelen ieder's goed recht is, is het
niemand' s recht meerdere bonnen ta
verkrijgen door middel van oneerlijke en on
rechtmatige middelen.
Doet men dit wél, dan beteekent dat, dat
men'de gemeenschap ernstig dupeert. Dat men
zijn medemenschen benadeelt. Dat men in
feite die maatregelen saboteert, die een goede
verdeeling van de aanwezige goederen garan
deeren.
Men achte het bovenstaande niet te licht.
Het kwam dezer dagen op het plaatselijk
Distributiekantoor voor, dat er formulieren
voor nieuwe schoenenbons uitgereikt werden.
Het .was merkwaardig te zien hoevelen plotse
ling behoefte gekregen hadden aan nieuwe
zomerschoenen. Uiteraard willen wij hiermede,
niet zeggen, dat het meerendeel der gegadig-
den de schoenen niet noodig had, maar met
een deel van de aanvragers was dit wel dege
lijk zoo gesteld. Men probeert het maar, en als
het niet luktnu ja, wat dan nóg
Dergelijke voorbeelden komen dagelijks voor
en wel voor alle artikelen. Of het nu gaat om
brandstoffen, om schoenen, om levensmidde
len steeds weer constateert men dat per
sonen er op uit zijn méér te krijgen, dan waar
op zjj recht hebben.
Wij spraken hierover met den leider van den
distributiekring Den Helder, den heer Everards,
Ook deze drukte er zijn spijt over uit, dat men
herhaaldelijk menschen aan de balie krijgt, dis
er op uit zijn meer te verkrijgen dan waarop
zij aanspraak kunnen doen gelden. Vrijwel al
tijd heeft men deze lieden „door". De ambte
naren van dezen dienst hebben in den loop
der maanden een rjjke ervaring opgedaan en
kennen zoo langzamerhand hun pappenhei
mers. Dat er desondanks toch altijd slimme
riken" door de mazen van het distributienet,
weten heen te komen is iets, waartegen men
machteloos staat.
En voor hen voornamelijk géiden deze
regels: hun aandacht zij er in het bijzonder op
gevestigd, dat zij, door zóó te handelen, be
wijzen slechte burgers te zijn, die hun plichten
van gemeenschapsmensch op ernstige wijze,
verzaken.
Deze tijd is een tijd van offers. Wat men
niet dringend noodig heeft vrage men
niet aan. Als men in het bezit is van drie paar,
schoenen moet men niet trachten een bon voor,
een vierde paar te halen. Als men bij kennissen
geëvacueerd is en dus in geen geval zijn nor
male hoeveelheid brandstof noodig heeft,
eische men niet doodleuk 20 bonnen op. En als
men z'n fiets voor luxe doeleinden gebruikt en
haar niet uitsluitend voor zijn werk noodig
heeft, bezorge men den Distributiedienst geen
extra werk en last met aanvragen.
Men overdenke, dat alles eens en het kan
welhaast niet anders, of men zal weigeren te
behooren tot de ^slechte burgers", waarvan
sprake is in dit artikel.
Morgenmiddag te Anna Paulowna.
Het Rijkswerf-erftal, dat Zondag j.1. tegen
Succes speelde en met 30 won, speelt mor
gen, Zondag, te 2.30 uur tegen BKC 1, te
Anna Paulowna, in de volgende opstelling:
Kenter.
(Helder 1)
J. Stins Buitenhuis
(HRC 2) HRC 1)
Zuidema Roomeyer Kok
(ex HRC I) (HRC II) (HRC III)
Vonk v. Pelt Does
(Helder 2) (ex HRC I) BEM 1)
Bijl Krab
(HRC 3) (Stormv.)
Zooals men in een advertentie in dit num
mer leest, kan van heden af de aangifte van
leerlingen voor de Christelijke scholen in Den
Helder, t.w. de Opleidingsschool aan de
Kolensteeg, de Groen van Prinstererschool aan
de Koningstraat en de Rehoboth-school aan
de Keizersgracht, plaatsvinden. De leerlingen
die voor een van deze scholen in aanmerking
komen dienen vóór 1 October a.3. den leeftijd
van 6 jaar te hebben bereikt.