Nederlandsche Kultuurraad geïnstalleerd AKKERTJE Het Geweien van het Volk De lucht roovers van Strijd cn Overwinning Be'angrijke redevoeringen van den Rijkscommissaris en prof* Snijder Neem'n r\ EZE ontwikkelingsgang vol- trekt zich volgens de wet der Dn Burmesters Singapore een nieüw Duinkerken 75 jaar „Blauwe Dooau Italiaansch Weermachtbericht RADIOPROGRAMMA 1>E TAAK VAN DEN KULTUUR- RAAD. 'T'F.R gelegenheid van de installa- A tie van den Nederlandschen Kultuurraad, waarvan wij gisteren reeds een uitvoerig bericht opna men, heeft de Rijkscommissaris Rijksminister Dr. Seyss:Inquart een belangrijke rede gehouden. Wij zijn hier bijeengekomen, al dus de Rijkscommissaris, om op plechtige wijze den Nederlandschen Kultuurraad in te wijden. Onder de overstelpende, de geheele wereld beroerende gebeurtenissen, is de in stelling van den Nederlandschen Kultuurraad toch geen onbeteeke- nende toevalligheid oNeen bestuurs maatregel zonder meer als zrovele andere. Ik geloof veeleer door'dezen maatregel aan een noodzaak tege moet te komen, welke evenzeer voortvloeit uit den tegenwoordigen toestand van het Nedeplandsche volk, als uit mijn taak als vertegen woordiger van het Duitsche rijk in dit land. Deze geeft mij aanleiding tot principieele uiteenzettingen, want de noodzakelijkheid van dezen maatregel kan uitsluitend begrepen worden, wanneer de functie van de kuituur niet slechts in het open bare leven, maar in het leven in het algemeen, in het worden en werken eener gemeenschap ons dui delijk is geworden. Ik wil hier geen verhandeling houden over al die theoretische vragen en opvattingen, welke door de nieuwe werkelijkheid, waarin wij ons bevinden haqr beteekenis verloren hehben. Niet slechts de resultaten van de wetenschap en het onderzoek, maar in de eerste plaats onze eigen per soonlijke belevenissen, voorname lijk in den oorlog, waar men zijn bestaan onmiddellijk tot op den diepsten en elementairsten oor sprong moet terugbrengen, om „überhaupt" te kunnen bestaan, en ons politiek doorleven van dezen historischen tijd, waarin wij han delend, werkend en leidend stonden en staan, hebben ons geleerd wereld en leven anders en nieuw te zien. Het was als een wonder en inder daad, het vyas een openbaring: de openbaring der gemeenschap als het oorspronkelijk element van ons leven. Wij hadden in den nood de kameraadschap beleefd en vonden daarin de gemeenschap, totdat wij uit de idéé en uit de werkelijkheid van de volksgemeenschap eindelijk de kracht putten, waardoor wij v eer gezond en machtig werden en dat niet slechts in politieken zin. In het bijzonder werden wij weer machtig in onze kuituur. Hier niet minder als op politiek v gebied kunnen wij de verande ring, welke zich in tien jaar voltrokken heeft en zich ver der voltrekt, nauwelijks be grijpen. De oorzaak hiervan ligt uitsluitend hierin, dat de kui tuur in al hare uitingen en vor men, in plaats van zich los te maken uit het gemeenschappe lijk lot, weer daarin betrokken sloot en bijna deed uitdrogen, om juist daardoor deze bronnen weer te doen vloeien. In. dezen zin heeft de ze revolutie in haar diepsten kern een behoudend, conservatief karak ter. werd en dat de kultuurschep- pende en kultuurdragende mensoh van zijn eenzaamheid werd bevrijd, weer aan de ge meenschap van zijn volk werd gebonden. IJ ET belangrijkste principe van 1 onze kuituuropvatting is, dat elke echte kuituurprestatie slechts uit den grönd en uit het leven van het volk kan voortkomen en dat zij daarom ook aan dit volk weer ver plichtingen heeft, dat dus de kui tuur haar oorsprong evenals haar taak altijd vindt in den dienst aan het leven van het volk. Evenmin als de kuituur als geheel uit deze sa menleving kan worden losgemaakt zonder ziek te worden evenmin kan zich de scheppende enkeling, die kultureele prestaties volbrengt, aan de banden van zijn gemeenschap onttrekken. Kuituur ls niets andere dan de gezamenlijke uitdrukking der scheppende krachten, die in een volk leven en door den scheppen- den enkeling naar voren worden gebracht en gebruikt om het bestaan zijn vorm te geven. Deze omschrijving is eensdeels zeer ruim, aangezien zij ook alles omvat, wat wij heden in het alge meen niet meer onmiddellijk tot het gebied der kuituur rekenen, zooals de krijgskunde, de staatkunde en de landbouwkundige of zuiver techni sche prestaties, daar elke bewuste vorming van het zijn door den mensoh kuituur in den ruimsten zin van het woord is. Anderzijds gaat deze omschrijving ook niet diep genoeg, want hét volkseigene zelf als de voedingsbodem van elke kuituur, is reeds een bijzondere uit- drukking van het samenwerken der machten van het bloed, dus van de soort en het ras, en van den bodem, derhalve van de ruimte en he^ landschap, waarin een bepaald ras bepaalde vormen van de in haar le vende werkelijkheid uitgedrukt heeft, -tfelke in al haar veelvuldig heid en verscheidenheid voor altijd en onverbrekelijk uit den eersten oorsprong van het ras zijn gesproten en sleohts daardoor in leven blij ven. Waar deze samenhang verlo ren gaat of overheerscht wordt door invloeden van vreemdsoortige, der halve rassisoh vreemde levenswet ten, daar wordt de echte, n.1. nog met haar oorsprong verbonden kui tuur ziek en het geheele volksche leven wordt aangetast Aan dit gevaar is het Grieken dom bezweken, kort nadat het zijn hoogste kultureele prestaties ver richt had, en dezelfde wortel heeft de ziekte, waaraan Europa bijkans sedert eeuwen lijdt en welke het Avondland tot ontbinding dreigde te brengen totdat men ze door het lee- ren kennen van haar oorsprong, heeft kunnen overwinnen. Naar mate wij de gemeenschap als den oorsprong van ons leven hebben te ruggevonden, ontvangen wij ook haar kracht en sterkte. Een groote ommekeer. J Deze ontwikkelingsgang moeit en zal zioh krachtens een reeds heden duidelijk zichtbare levende en histo rische wetmatigheid in het geheele gebied van ons door het Noorsch Germaansche element bepaalde ras voltrekken overal waar de wil tot gezond worden en tot 't nieuwe leven nog werkzaam is. Deze terug keer tot onzen oorsprong beteekent in verhouding tot ons recent verle den der laatste eeuwen een omme keer van ontzaggelijken omvang, een werkelijk totale revolutie, daar voor haar geen gebied afgesloten kan blijven. Het is een kenmerk van deize revolutie, dat zij alles lAoet vernietigen en afbreken, wat als het ware als een verstarde korst de bronnen van ons gezonde leven af- gemeenschap, want deze alleen sluit de grootste mogelijkheden in, maar brengt ook de hoogste ver plichting met zich m»rt&, n.1. dat er geen handelen en werkzaamheid bestaan kunnen buiten de gemeen schap en op een andere wijze als voor deze. Het doorbreken van deze wet kan niet van heden op mor gen plaatsvinden. Groote dingen moeten groeien en rijpen en hoe .vaster wij van dit groeien en. rij pen overtuigd zijn, des te geduldi ger mogen wij de vruchten afwach ten. Weliswaar ontheft ons dit niet van dé verantwoording en de ver plichting, zelf dit groeiproces mee te maken, het te bevorderen en te hoeden. Het was absoluut niet altijd zoo vanzelfsprekend, als het ons heden misschien toeschijnt, dat de staat zich zelf een kultureele taak oplegt en dat hij zich, onafhankelijk daar van, de bevordering en de verzor ging van het kultureele leven tot taak stelt Dragers van "hetLkultudrleven wa ren langen tijd bijna uitsluitend de kloosters, alsmede de adel en later de burgerij. Het rijk had in het ge heel geen directen invloed op de ontwikkeling, en indirect slechts in zooverre als, kerk en standen leden van het rijk waren. Daarmede hangt het samen, dat wij in den overvloed en in de onmetelijke rijk dom der kuituurgoederen en ge- denkteekenen der vroegere eeuwen nauwelijks getuigenissen eener ech te rijkskuituur bezitten. Deze om standigheid is van groote beteeke nis, want zij kenmerkt in het alge meen den vorm van dat rijk, dat weliswaar als.de idéé van een orde ning van 'het Avondland groote bin dende kracht bezat, maar niet tot de gestalte van een verplichtende en beslissende werkelijkheid kon komen. Met dezekenschetsing wordt de heden voor ons allen zichtbare kultureele taak van den staat aangegeven. De absolutisti sche, zuivere politie- en amibtena- renstaat gaf in kultureele aangele genheden slechts in zooverre van negatief interesse blijk, dat deze geen verstoring van de rust en de orde mochten teweeg brengen. De bemoeiingen van den h'umanisti- schen welvaartsstaat, om den staatsburger zooveel kuituurgoede ren toe te kennen en toe te meten als noodig is voor de instandhou ding van zifn tevredenheid van zijn levensstandaard, kan nog niet als kultureele taak van dezen staat be schouwd worden. Een veel Verder gaande verplichting jegens de kui tuur als de scheppende levensuitin gen van het volk heeft echter de staat, die als inhoud en doel de Or ganische vorming der volksgemeen schap nastreeft, slechts vanuit het wezen van dezen staat kunnen wij ook zijn kultureele taak begrijpen. De staat is de vorm, die 'de natié, zicb geeft, om zichzelf tot de hoog ste macht en de in haar sluimeren de krachten tot de grootste vrucht baarheid en tot een welgeordende inzet voor het gemeenschappelijk welzijn te brengen. BETEEKENIS VAN „STAAT". Ter voorkoming van misver stand wordt er nogmaals de aandacht op gevestigd, dat ik hier het begrip staat niet in de beteekenis van het bestuursap paraat gebruik, dat voor het goed functioneeren van het openbare leven en voor het be waren van het evenwicht tus- schen de hierin werkzame on derling verscheidene krachten en spanningen noodzakelijk is. Staat beteekent veel meer de eenheid tusschen de beweging als draagster van de politieke wil in het volk en het bestnurs- apperaat als ^het instrument, dat dezen wil uitvoert, en de volksgemeenschap tot werke lijkheid te doen worden. Als wij het resultaat van alle hier voorgedragen gedachten op dit gebied samenvatten, némen wij kennis van in feite drie arbeids gebieden voor de kultuurpolitiek van den staat: Ontaarde kuituur. In de eerste plaats heeft hij het kultureele leven van alles te reiri- gen wat kennelijk ziekte of ziekte kiem of reeds uitwas als gevolg der ontbinding en vernietiging van de nationale kuituur is. Dit is óveral het geval, waar zich parasieten v&n een vreemd ras binnen het lichaam der nationale Kuituur hebben vast gezet B.v. is in het bijzonder de uitschakeling der joden en de ty pisch joodsche kuituurproducten de eerste maatregel, welke den weg voor een positieve kultuurpolitiek vrijmaakt Veel moeilijker is de vraag daar, waar het gaat om de uitschakeling van zoodanige even zeer ontbindende, ziekelijke en vreemdsoortige kuituurproducten, welke evenwel door hen worden voortgebracht, die tot het eigen volk behooren, maar die op een of an dere wijze of te eeniger tijd door het vreemde vergif geïnfecteerd zijn, zonder dat men dit nu nog af zonderlijk kan vaststellen en bewij zen. Daar echte kuituur slechts uit den voedingsbodem van het uit het bloed gegroeide volk kan ontstaan en elke vermenging die in strijd met het ras is, ontaarding betee kent, kan ook hier geen sprake zijn van echte kuituurgoederen. Even min als een jood, al doet hij nog zoo Duitsch of Nederlandsch, ooit Duitsche of Nederlandsche kuituur kan voortbrengen, evenmin kan een Duitscher of Nederlander onder den invloed van een geest en levenshou ding, die in strijd is met het ras, werkelijk Duitsche of Nederland sche kuituur scheppen. Wel echter zal ook hij den weg tot de bronnen der nationale kuituur kunnen te rugvinden, wanneer elke vreemde invloed is uitgeschakeld. Q P langen termijn beschouwd, bestaan deze moeilijkheden slechts voor een overgangstijd, zoo- In „Pulchri Studio" te 's-Gravenhage is Woensdagmiddag de Ne derlandsche Kultuurraad in een plechtige zitting door den Rijks commissaris, dr. Seyss Inquart, geïnstalleerd. Een overzicht tij dens de rede van den Rijkscommissaris. (Polygoori-Zeijlemaker). FEUILLETON Ro.nar van Hans Hirüi&mmer lNadruk verboden) 50 Nu was alles plotselilng veran derd. Lorenz hoorde, dat daar een mensch in nood zijn hulp inriep. Neen, dat was geen list, deze uit barsting was te echt en te onbe- heerscht om aan veinzen te kunnen denken. Eerder was dan haar hou ding van zooetfen huichelarij ge weest. Nu begreep hfl alles! Hoe het Verhaal van haar vriendin over zijn strijd haar had wakker geschud! Hoe zfl, zelf moede.oos, zich daar aan had vastgeklampt en er een mogelijkheid in had gezien hen bei den te helpen. Hun onverwachte ont moeting moest haar een speling van het lot hebben toegeschenen, een bewfji van de juistheid van haar overwegingen. Nu begreep hij, ook, waarom zij hem gevolgd was. Zij wilde hem niet meer verliezen, zU had hem noodig. „Meisje Dory!" begon hij voorzich tig. „Hoe dacht je dat te kunnen aanpakken mtj te helpen, als je zelf en hoe zou ik in mijn positie jou tot steun kunnen zijn?" v „Ik ben gesjeesd voor mfln exa men. Alles was vergeefs. Vier jaren lang heb ik voor niets gewerkt M'n hemel, misschien had ik beter gedaan coupeuse te worden of zoo- icts „Aha!" lachte Lorenz. „Maar dat is toch werkelijk niet zoo'n gewel dig malheur. Dat zul je toch alleen ook wel kunnen klaar spelen." „Het is het ergste, wat 'n mensch overkomen kan, als hjj het geloof in zichzelf vèrliest." Het leek Lorenz raadzamer hierop voorloopig niet verder in te gaan. Maar voor zichzelf had hjj lntusschen reeds uitgemaakt, dat hjj dit jonge meisje weer in het rechte spoor zou brengen. „Wij zullen het daar nog wel eens grondig over hebben. Het (ijkt me beter, dat u nu naar huis gaat. Als u het permitteert, zal ik u graag vergeze'len." „Ja, u hebt gelijk. Het is knap laat geworden." Zij begaven zich op weg en Dorothy scheen het vanzelfsprekend te vinden dat hjj haar arm nam. „Wjj behoeven niet zoo heel ver te loopen. Ik woon In de Potsdam- merstraat bjj mijn moeder. O, dr. Burmester, dat is de beste vrouw, die er op de wereld bestaat. Als ik haar* niet had...!" „Woont u alleen met uw moeder?" „Ja, mijn vader is een paar jaar geleden gestorven aan een infectie. Hjj was medicus en het was zjjn har- tewensch, dat ook ik dat beroep zou kiezen. Ik was het er met mjjzelf nog niet over eens, maar aan zijn sterf bed heb ik het hem beloofd het was het laat'te, wat ik hem kon schenken". „En nu wilt u zich door den eer sten den besten tegenslag laten ont moedigen Houdt u dar. niet van uw beroep?"- „Toch! Ongetwjjfcld! Er is niets mooiers. Maar -- ik geloof, dat mijn talent te kort schht. ik... ach, dok ter, u weet niet, wat dat voor een gevoel is..." „Welke specialiteit?" „Kinderziekten Ook mjjn vader wai kinderhrtt." Wel, dat i ook mijn terrein. Vrouwen- en kinderarts. Als u het goed vindt, zal !k graag 's avonds e ns aankomen en dan zullen we eens zien, of er werkeljjk reden voor is het bijltje er bjj neer te gooien. Ik ,kan me hel eigenljjk niet goed voorstellen, want daar niet nu toch allerminst naar uit." „Ik zou het heerljjk vinden, tals u d, zoudt willen doen. Maar nu wordt het hoog tjjd, dat ik met mjjn plannen voor den dag kom. Dr. Bur mester, zoudt u er niet toe kunnen besluiten, bij ons althans 'voor een poosje uw intrek te nemen en daar een practijk te beginnen? U hebt alles tot uw beschikking, want de kamers van mjjn vader zjjn volkomen intact gelaten, zijn spreek kamer en zjjn bibliotheek... Het was .mmers de bedoeling dat ik dat alles zou overnemen." Lorenz Burn ester was totaal ver rast bljjven staan. E -n practijk beginnen? Dat was immers het doel van alles, zijn eenige wensch, zjjn vurigste verlangen? Maar dat ging toch niet! Zoo'n geschenk kon hjj immers niet aannemen, zelfs niet van zjjr. besten vriend. ,,Ik ben toch geen vreemde voor u!1' vervolgde ze met nadruk, alsof ze zjjn gedachten had geraden, „jj bent voor mjj ik mag dat zonder et lig voorbeht ud uitspreken een vertrouwde vriend en ik... ik zou het heel prettig vinden, als u... dezelfde gevoelens ten opzichte van mjj koesterde..." (Wordt vervolgd.) 160. Het was me hier het oord wel! Nadat ze Piet gebonden had- verlieten de mannen het huis aen, v'i en lieten Piet alleen achter. Wat te doen? Natuurlijk 't eenige dat over bleef, nu zijn armen en beenen ge bonden waren. AI kon hij dan niet loopen, rollen kon hij wel en zoo trachtte hij zich, als een tonnetje om zijn as wentelend, naar de uit gang te werken. JAPANSCH ULTIMATUM. TOKIO, 12 Febr. (D.N.B. Naar Domei meldt, ontwikkelt zich de strijd om Singapore meer en meer tot een nieuw Duinkerken. Woens dagmiddag hebben Japansche bom menwerpers een vloot van 25 koop vaardij- en oorlogsschepen aange vallen, die uit Singapore wilde vluchten. Tien schepen werden ge troffen, een schip van 3000 ton ge raakte in brand. Ook Londen ziet als de eenig overgebleven hoop voor'Singapore een evacuatie a la Duinkerken, zoo meldt de Londensche correspon dent van „Nya üagligj Allehanda". De geheele Londensche pers, aldus de correspondent verder, wordt door een groote matheid gekenmerkt. Men is er zich van bewust, dat het na het verlies van Singapore moei lijk zal zijn Sumatra en Java te be houden. In Japknsche militaire kringen raamt men de totale oorspronke lijke sterkte der Britsche troepen op Singapore en op Malakka op onge veer 100.000 man, waarvan wel lang n.1., totdat de scheiding en de waardeering daardoor onproblema tisch zijn geworden, doordat het ei gene de boventoon heeft gekregen. Aangezien wij echtèr zeker zijn van de waarde van ons bloed ver trouwen wij ook op dit bloed. Dit vertrouwen doet ons het gevaar vermijden, door een '„beckmesser- houdinjj", het initiatief op het ge bied der kunst te dooden. Wanneer hierbij practische voorbeelden uit uw omgeving moet nemne, dan ver wijs ik naar de maatregelen tot uit schakeling van het jodendom uit het Nederlandsche kultureele leven, welke.op wettige wijze en met de oprichting der Nederlandsche Kul tuurkamer zijn genomen. Van ons uit zijn.deze maatregelen wel in de eerste plaats als de uitschakeling van onze geboren vijanden uit het gebied der kuituur gedacht, welke uitschakeling in dezen totaldh, alle levensgebieden omvattenden oorlog noodzakelijk is. Voor ons is zij der halve een politieke maatregel, aan u geeft zij evenwel door haar indi recte uitwerking de mogelijkheid tot een kultuurpolitiek van staats wege. Het voornaamste middel voor de ze kultuurpolitiek ligt op het twee de gebied van werkzaamheid, n.1. om den kujtuurscheppenden, en hier in het bijzonder wederom de jongere generaties, op taken te wijt zen, die uit de gemeenschap voort komen en die voor de gemeenschap moeten word€n vervuld. Dit is een gebied, waarop men door ge- en ver boden weinig, door werkelijke be gunstiging ook van materieelen aard, door raad en voorlichting en door begrijpende zorg voor de als echt en vruchtbaar erkende waar den buitengewoon veel bereiken kan. (Vervolg morgen). 13 Februari 1867 werd de nu jgaeroemd geworden wals van \foh. Strauss voer de eerste maal uitgevoerd. De componist schreef het werk voor een car naval-programma van een Weensche mannen-zangvereen. Zelden is een muziekstuk, dat tenslotte slechts als een onbe langrijke opdracht is be schouwd, zoc geliefd geworden. Het oecmotief schreef Strauss, 's nachts, bij gebrek aan pa pier, op een manchet De titel haalde hij uit de laatste woor den van een liefdesgedicht van Karl Beek en de nu algemeen bekende tekst, van Franz von Gernerth, is er pas later bijge dicht. Toen de componist, bij zijn 40-jarig jubileum, zelf het po dium beklom ep de eerste to nen van de beroemde wals deed weerklinken, verging de rest/iri de losgebroken uitingen van enthousiasme. Toch is de wals pas beroemd geworden, toen zij op de Parijsche tentoonstelling van 1867 werd gespeeld, dus buiten de stad van de „Ween sche" wals. reeds drie kwart vernield of gevan gen genomen zal zijn. Japansch ultimatum. Lui ten an t-gen (Traa 1 Yamasjita heeft tot de Britsche strijdkrach ten, die in de vestingwerken in 't Noorden der stad Singapore inge sloten zijn, "een om 10 uur vandaag afloopend ultimatum gericht, zich over te geven. De Britten hebben aan dezen eisch geen gevolg gege ven en bieden nog verzet. Daarom zijn de Japansche strijdkrachten tegen de door de Britten nog be zette weerstandsnesten een hevig offensief begonnen. Gemeld wordt, dat in de haven van Singapore Engelsche burgers zich te midden van het vuur van Japansche luchtma'cht en artillerie aan boord van schepen begeven om zich in veiligheid te stellen in Nederlandsch-Indië. Volgens een radiobericht uit Lon den zijn aan de beurs aldaar de koersen van tinaandeelen met 80 procent en die van rubberaandee- len met 30 procent gedaald. MALTA MET ZWARE BOMMEN BESTOOKT. ROME, 12 Febr. (Stefani). Het 621e Italiaansche weermachtfoerioht luidt: In Cyrenaica niets belangrijks te melden. Concentraties van vijande lijke gemotoriseerde middelen in de buurt van El Adema werden door formaties van de luchtmacht aange vallen en gedeeltelijk vernield. Een Curtiss werd door Duitsche jacht vliegtuigen neergehaald. Ondanks de ongunstige weersom standigheden hebben Duitsche vliegtuigen overdag en des nachts vernietigingsacties ondernomen te gen vliegvelden op Malta en in de nabijheid van het eiland met bom men van zeer zwaar kaliber het voorschip van een Britschen kruiser getroffen. Vijandelijke toestellen hebben zonder succes een aanval onderno men op enkele onzer eilanden in de Egeïsche Zee.. ZATERDAG 14 FEBRUARI. Hilversum I. 415.5 m. 7.15 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgym nastiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Causerie „Brandende kwesties" (opn.). 8.15 Gramofoon muziek. .20 Ochtendgymnastiek. 8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.45 Gramofoonmuziek. 9.15 Voor de huisvrouw. 9.20 Gramofoonmuziek. 10.00 Ernstige muziek (opn.). 11.00 Voor de vrouw. 11.20 Pianovoordracht. 12.00 Ensemble Rentmeester. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 13.00 De landarbeider is boer. 13.15 Orkest Wiliy Eberle. 14.00 „Waarom leeren wij eigenlijk?" 14.20 Na gedanen arbeidmuziek en vroo- lijkheld". 15.50 Gramotoonmuzlek. 16.00 Bijbel lezing. 16.20 Cello, piano en gramofoonmuziek. 17.00 Gramofoonmuziek. 17.15 B.N.O.: Nieuwe-, economische- en beursberichten. 17.30 Gramo foonmuziek. 17.35 Duitsche taalcursus. 18.00 Gramofoonmuziek. 18.15 Het kwartier van den arbeid., 18.30 Spangens koor. 19.00 Actueel halfuur. 19.30 Stedelijk orkest van Maastricht en solist. Vanaf 20.15 alleen voor de R^dio- Centrales, die over een lijnverbinding met de Studio beschikken. 20.15 Gramofoonmuziek. 20.30 Stedelijk orkest van Maastricht en solist. 21.15 Oramofoonmuziek. 21.45 B.N.O.: Nieuws berichten. 22.00—24.00 Gramofoonmuziek. Hilversum II. 301.5 m. 7.158.00 Zie Hilversum I. 8.00 Gramofoon muziek. 8.158.45 Zie Hilversum I. 8.45 Gra- piofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.1# Gramofoonmuziek. 10.30 Lichte muziek (opn.). 12.00 Zang met pianobegeleiding. Als inter mezzo: Viool en piano (opn.). 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 13.05 Orgelconcert. 13.40 Jeugd draagt voor. 14.00 Utrechtsch Stedelijk orkest en solist. 14.45 Spitten en mesten in den groententuin. 15.00 Utrechtsch Stedelijk orkest en solist. 15.4# Hier W.A. 16.00"Omroeporkest. 16.45 Gramo foonmuziek. 17.00 Voor de binnenschippers. 17.15 B.N.O.: Nieuws-,e tonomische- en beurs berichten. 17.30 Orgelspel. 18.00 Cyclus „In een nieuw licht bezien" (Voorbereid door de N.S.B.). 18.15 Roemeensch orkest Gregor Serban. 18.45 Als ik 't voor 't zeggen had. 19.00 B.N.O.: Oroningsch praatje. 19.10 B.N.O.: Nieuwsberichten. 19.20 Het kleine Omroepmannenkoor. 19.45 Wat zal ik de komende week beluisteren. 20.00 Gramofoon muziek. Va naf 20.16 alleen voor de Radio- Centrales, die over een lijnverbinding met de Studio beschikken. 20.15 Revue-programma. 21.30 Pilmpraatje. 21.45 B.N.O.: Nieuwsbe richten. 22.00 B.N.O.: Toelichting op het weermachtsberlcht. 22.10—22.15 AvondwiJdlng. Hoofdredacteur: J. Keesman, Schagen. - Wnd. Hoofdred.: A. R. Jonker, Buiten- en Bin nenland, Schagen - Fred. Groot, Schagen, Alg. reportage. streeknienws «n'Kunst - A. C. van Kampen, Hayon-redactpur Den Helder.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1942 | | pagina 2