Nederlandsche Kultuurraad
geïnstalleerd
AKKERTJE
Het Geweien van het Volk
De lucht
roovers
van
Strijd cn Overwinning
Be'angrijke redevoeringen van den
Rijkscommissaris en prof* Snijder
Neem'n
r\ EZE ontwikkelingsgang vol-
trekt zich volgens de wet der
Dn Burmesters
Singapore een nieüw
Duinkerken
75 jaar
„Blauwe Dooau
Italiaansch
Weermachtbericht
RADIOPROGRAMMA
1>E TAAK VAN DEN KULTUUR-
RAAD.
'T'F.R gelegenheid van de installa-
A tie van den Nederlandschen
Kultuurraad, waarvan wij gisteren
reeds een uitvoerig bericht opna
men, heeft de Rijkscommissaris
Rijksminister Dr. Seyss:Inquart een
belangrijke rede gehouden.
Wij zijn hier bijeengekomen, al
dus de Rijkscommissaris, om op
plechtige wijze den Nederlandschen
Kultuurraad in te wijden. Onder de
overstelpende, de geheele wereld
beroerende gebeurtenissen, is de in
stelling van den Nederlandschen
Kultuurraad toch geen onbeteeke-
nende toevalligheid oNeen bestuurs
maatregel zonder meer als zrovele
andere. Ik geloof veeleer door'dezen
maatregel aan een noodzaak tege
moet te komen, welke evenzeer
voortvloeit uit den tegenwoordigen
toestand van het Nedeplandsche
volk, als uit mijn taak als vertegen
woordiger van het Duitsche rijk in
dit land. Deze geeft mij aanleiding
tot principieele uiteenzettingen,
want de noodzakelijkheid van dezen
maatregel kan uitsluitend begrepen
worden, wanneer de functie van
de kuituur niet slechts in het open
bare leven, maar in het leven in
het algemeen, in het worden en
werken eener gemeenschap ons dui
delijk is geworden.
Ik wil hier geen verhandeling
houden over al die theoretische
vragen en opvattingen, welke door
de nieuwe werkelijkheid, waarin
wij ons bevinden haqr beteekenis
verloren hehben.
Niet slechts de resultaten van de
wetenschap en het onderzoek, maar
in de eerste plaats onze eigen per
soonlijke belevenissen, voorname
lijk in den oorlog, waar men zijn
bestaan onmiddellijk tot op den
diepsten en elementairsten oor
sprong moet terugbrengen, om
„überhaupt" te kunnen bestaan, en
ons politiek doorleven van dezen
historischen tijd, waarin wij han
delend, werkend en leidend stonden
en staan, hebben ons geleerd wereld
en leven anders en nieuw te zien.
Het was als een wonder en inder
daad, het vyas een openbaring: de
openbaring der gemeenschap als
het oorspronkelijk element van ons
leven. Wij hadden in den nood de
kameraadschap beleefd en vonden
daarin de gemeenschap, totdat wij
uit de idéé en uit de werkelijkheid
van de volksgemeenschap eindelijk
de kracht putten, waardoor wij
v eer gezond en machtig werden en
dat niet slechts in politieken zin.
In het bijzonder werden wij
weer machtig in onze kuituur.
Hier niet minder als op politiek v
gebied kunnen wij de verande
ring, welke zich in tien jaar
voltrokken heeft en zich ver
der voltrekt, nauwelijks be
grijpen. De oorzaak hiervan ligt
uitsluitend hierin, dat de kui
tuur in al hare uitingen en vor
men, in plaats van zich los te
maken uit het gemeenschappe
lijk lot, weer daarin betrokken
sloot en bijna deed uitdrogen, om
juist daardoor deze bronnen weer te
doen vloeien. In. dezen zin heeft de
ze revolutie in haar diepsten kern
een behoudend, conservatief karak
ter.
werd en dat de kultuurschep-
pende en kultuurdragende
mensoh van zijn eenzaamheid
werd bevrijd, weer aan de ge
meenschap van zijn volk werd
gebonden.
IJ ET belangrijkste principe van
1 onze kuituuropvatting is, dat
elke echte kuituurprestatie slechts
uit den grönd en uit het leven van
het volk kan voortkomen en dat zij
daarom ook aan dit volk weer ver
plichtingen heeft, dat dus de kui
tuur haar oorsprong evenals haar
taak altijd vindt in den dienst aan
het leven van het volk. Evenmin als
de kuituur als geheel uit deze sa
menleving kan worden losgemaakt
zonder ziek te worden evenmin kan
zich de scheppende enkeling, die
kultureele prestaties volbrengt, aan
de banden van zijn gemeenschap
onttrekken.
Kuituur ls niets andere dan de
gezamenlijke uitdrukking der
scheppende krachten, die in een
volk leven en door den scheppen-
den enkeling naar voren worden
gebracht en gebruikt om het bestaan
zijn vorm te geven.
Deze omschrijving is eensdeels
zeer ruim, aangezien zij ook alles
omvat, wat wij heden in het alge
meen niet meer onmiddellijk tot het
gebied der kuituur rekenen, zooals
de krijgskunde, de staatkunde en de
landbouwkundige of zuiver techni
sche prestaties, daar elke bewuste
vorming van het zijn door den
mensoh kuituur in den ruimsten
zin van het woord is. Anderzijds
gaat deze omschrijving ook niet
diep genoeg, want hét volkseigene
zelf als de voedingsbodem van elke
kuituur, is reeds een bijzondere uit-
drukking van het samenwerken der
machten van het bloed, dus van de
soort en het ras, en van den bodem,
derhalve van de ruimte en he^
landschap, waarin een bepaald ras
bepaalde vormen van de in haar le
vende werkelijkheid uitgedrukt
heeft, -tfelke in al haar veelvuldig
heid en verscheidenheid voor altijd
en onverbrekelijk uit den eersten
oorsprong van het ras zijn gesproten
en sleohts daardoor in leven blij
ven. Waar deze samenhang verlo
ren gaat of overheerscht wordt door
invloeden van vreemdsoortige, der
halve rassisoh vreemde levenswet
ten, daar wordt de echte, n.1. nog
met haar oorsprong verbonden kui
tuur ziek en het geheele volksche
leven wordt aangetast
Aan dit gevaar is het Grieken
dom bezweken, kort nadat het zijn
hoogste kultureele prestaties ver
richt had, en dezelfde wortel heeft
de ziekte, waaraan Europa bijkans
sedert eeuwen lijdt en welke het
Avondland tot ontbinding dreigde te
brengen totdat men ze door het lee-
ren kennen van haar oorsprong,
heeft kunnen overwinnen. Naar
mate wij de gemeenschap als den
oorsprong van ons leven hebben te
ruggevonden, ontvangen wij ook
haar kracht en sterkte.
Een groote ommekeer.
J
Deze ontwikkelingsgang moeit en
zal zioh krachtens een reeds heden
duidelijk zichtbare levende en histo
rische wetmatigheid in het geheele
gebied van ons door het Noorsch
Germaansche element bepaalde ras
voltrekken overal waar de wil
tot gezond worden en tot 't nieuwe
leven nog werkzaam is. Deze terug
keer tot onzen oorsprong beteekent
in verhouding tot ons recent verle
den der laatste eeuwen een omme
keer van ontzaggelijken omvang,
een werkelijk totale revolutie, daar
voor haar geen gebied afgesloten
kan blijven. Het is een kenmerk
van deize revolutie, dat zij alles lAoet
vernietigen en afbreken, wat als het
ware als een verstarde korst de
bronnen van ons gezonde leven af-
gemeenschap, want deze alleen
sluit de grootste mogelijkheden in,
maar brengt ook de hoogste ver
plichting met zich m»rt&, n.1. dat er
geen handelen en werkzaamheid
bestaan kunnen buiten de gemeen
schap en op een andere wijze als
voor deze. Het doorbreken van deze
wet kan niet van heden op mor
gen plaatsvinden. Groote dingen
moeten groeien en rijpen en hoe
.vaster wij van dit groeien en. rij
pen overtuigd zijn, des te geduldi
ger mogen wij de vruchten afwach
ten. Weliswaar ontheft ons dit niet
van dé verantwoording en de ver
plichting, zelf dit groeiproces mee
te maken, het te bevorderen en te
hoeden.
Het was absoluut niet altijd zoo
vanzelfsprekend, als het ons heden
misschien toeschijnt, dat de staat
zich zelf een kultureele taak oplegt
en dat hij zich, onafhankelijk daar
van, de bevordering en de verzor
ging van het kultureele leven tot
taak stelt
Dragers van "hetLkultudrleven wa
ren langen tijd bijna uitsluitend de
kloosters, alsmede de adel en later
de burgerij. Het rijk had in het ge
heel geen directen invloed op de
ontwikkeling, en indirect slechts in
zooverre als, kerk en standen leden
van het rijk waren. Daarmede
hangt het samen, dat wij in den
overvloed en in de onmetelijke rijk
dom der kuituurgoederen en ge-
denkteekenen der vroegere eeuwen
nauwelijks getuigenissen eener ech
te rijkskuituur bezitten. Deze om
standigheid is van groote beteeke
nis, want zij kenmerkt in het alge
meen den vorm van dat rijk, dat
weliswaar als.de idéé van een orde
ning van 'het Avondland groote bin
dende kracht bezat, maar niet tot
de gestalte van een verplichtende
en beslissende werkelijkheid kon
komen. Met dezekenschetsing
wordt de heden voor ons allen
zichtbare kultureele taak van den
staat aangegeven. De absolutisti
sche, zuivere politie- en amibtena-
renstaat gaf in kultureele aangele
genheden slechts in zooverre van
negatief interesse blijk, dat deze
geen verstoring van de rust en de
orde mochten teweeg brengen. De
bemoeiingen van den h'umanisti-
schen welvaartsstaat, om den
staatsburger zooveel kuituurgoede
ren toe te kennen en toe te meten
als noodig is voor de instandhou
ding van zifn tevredenheid van zijn
levensstandaard, kan nog niet als
kultureele taak van dezen staat be
schouwd worden. Een veel Verder
gaande verplichting jegens de kui
tuur als de scheppende levensuitin
gen van het volk heeft echter de
staat, die als inhoud en doel de Or
ganische vorming der volksgemeen
schap nastreeft, slechts vanuit het
wezen van dezen staat kunnen wij
ook zijn kultureele taak begrijpen.
De staat is de vorm, die 'de natié,
zicb geeft, om zichzelf tot de hoog
ste macht en de in haar sluimeren
de krachten tot de grootste vrucht
baarheid en tot een welgeordende
inzet voor het gemeenschappelijk
welzijn te brengen.
BETEEKENIS VAN „STAAT".
Ter voorkoming van misver
stand wordt er nogmaals de
aandacht op gevestigd, dat ik
hier het begrip staat niet in de
beteekenis van het bestuursap
paraat gebruik, dat voor het
goed functioneeren van het
openbare leven en voor het be
waren van het evenwicht tus-
schen de hierin werkzame on
derling verscheidene krachten
en spanningen noodzakelijk is.
Staat beteekent veel meer de
eenheid tusschen de beweging
als draagster van de politieke
wil in het volk en het bestnurs-
apperaat als ^het instrument,
dat dezen wil uitvoert, en de
volksgemeenschap tot werke
lijkheid te doen worden.
Als wij het resultaat van alle
hier voorgedragen gedachten op dit
gebied samenvatten, némen wij
kennis van in feite drie arbeids
gebieden voor de kultuurpolitiek
van den staat:
Ontaarde kuituur.
In de eerste plaats heeft hij het
kultureele leven van alles te reiri-
gen wat kennelijk ziekte of ziekte
kiem of reeds uitwas als gevolg der
ontbinding en vernietiging van de
nationale kuituur is. Dit is óveral
het geval, waar zich parasieten v&n
een vreemd ras binnen het lichaam
der nationale Kuituur hebben vast
gezet B.v. is in het bijzonder de
uitschakeling der joden en de ty
pisch joodsche kuituurproducten de
eerste maatregel, welke den weg
voor een positieve kultuurpolitiek
vrijmaakt Veel moeilijker is de
vraag daar, waar het gaat om de
uitschakeling van zoodanige even
zeer ontbindende, ziekelijke en
vreemdsoortige kuituurproducten,
welke evenwel door hen worden
voortgebracht, die tot het eigen volk
behooren, maar die op een of an
dere wijze of te eeniger tijd door
het vreemde vergif geïnfecteerd
zijn, zonder dat men dit nu nog af
zonderlijk kan vaststellen en bewij
zen. Daar echte kuituur slechts uit
den voedingsbodem van het uit het
bloed gegroeide volk kan ontstaan
en elke vermenging die in strijd
met het ras is, ontaarding betee
kent, kan ook hier geen sprake zijn
van echte kuituurgoederen. Even
min als een jood, al doet hij nog
zoo Duitsch of Nederlandsch, ooit
Duitsche of Nederlandsche kuituur
kan voortbrengen, evenmin kan een
Duitscher of Nederlander onder den
invloed van een geest en levenshou
ding, die in strijd is met het ras,
werkelijk Duitsche of Nederland
sche kuituur scheppen. Wel echter
zal ook hij den weg tot de bronnen
der nationale kuituur kunnen te
rugvinden, wanneer elke vreemde
invloed is uitgeschakeld.
Q P langen termijn beschouwd,
bestaan deze moeilijkheden
slechts voor een overgangstijd, zoo-
In „Pulchri Studio" te 's-Gravenhage is Woensdagmiddag de Ne
derlandsche Kultuurraad in een plechtige zitting door den Rijks
commissaris, dr. Seyss Inquart, geïnstalleerd. Een overzicht tij
dens de rede van den Rijkscommissaris. (Polygoori-Zeijlemaker).
FEUILLETON
Ro.nar van Hans Hirüi&mmer
lNadruk verboden)
50
Nu was alles plotselilng veran
derd. Lorenz hoorde, dat daar een
mensch in nood zijn hulp inriep.
Neen, dat was geen list, deze uit
barsting was te echt en te onbe-
heerscht om aan veinzen te kunnen
denken. Eerder was dan haar hou
ding van zooetfen huichelarij ge
weest.
Nu begreep hfl alles! Hoe het
Verhaal van haar vriendin over zijn
strijd haar had wakker geschud!
Hoe zfl, zelf moede.oos, zich daar
aan had vastgeklampt en er een
mogelijkheid in had gezien hen bei
den te helpen. Hun onverwachte ont
moeting moest haar een speling van
het lot hebben toegeschenen, een
bewfji van de juistheid van haar
overwegingen. Nu begreep hij, ook,
waarom zij hem gevolgd was. Zij
wilde hem niet meer verliezen, zU
had hem noodig.
„Meisje Dory!" begon hij voorzich
tig. „Hoe dacht je dat te kunnen
aanpakken mtj te helpen, als je zelf
en hoe zou ik in mijn positie jou
tot steun kunnen zijn?" v
„Ik ben gesjeesd voor mfln exa
men. Alles was vergeefs. Vier
jaren lang heb ik voor niets gewerkt
M'n hemel, misschien had ik beter
gedaan coupeuse te worden of zoo-
icts
„Aha!" lachte Lorenz. „Maar dat
is toch werkelijk niet zoo'n gewel
dig malheur. Dat zul je toch alleen
ook wel kunnen klaar spelen."
„Het is het ergste, wat 'n mensch
overkomen kan, als hjj het geloof in
zichzelf vèrliest."
Het leek Lorenz raadzamer hierop
voorloopig niet verder in te gaan.
Maar voor zichzelf had hjj lntusschen
reeds uitgemaakt, dat hjj dit jonge
meisje weer in het rechte spoor zou
brengen.
„Wij zullen het daar nog wel eens
grondig over hebben. Het (ijkt me
beter, dat u nu naar huis gaat. Als
u het permitteert, zal ik u graag
vergeze'len."
„Ja, u hebt gelijk. Het is knap laat
geworden."
Zij begaven zich op weg en Dorothy
scheen het vanzelfsprekend te vinden
dat hjj haar arm nam.
„Wjj behoeven niet zoo heel ver
te loopen. Ik woon In de Potsdam-
merstraat bjj mijn moeder. O, dr.
Burmester, dat is de beste vrouw,
die er op de wereld bestaat. Als ik
haar* niet had...!"
„Woont u alleen met uw moeder?"
„Ja, mijn vader is een paar jaar
geleden gestorven aan een infectie.
Hjj was medicus en het was zjjn har-
tewensch, dat ook ik dat beroep zou
kiezen. Ik was het er met mjjzelf nog
niet over eens, maar aan zijn sterf
bed heb ik het hem beloofd het
was het laat'te, wat ik hem kon
schenken".
„En nu wilt u zich door den eer
sten den besten tegenslag laten ont
moedigen Houdt u dar. niet van uw
beroep?"-
„Toch! Ongetwjjfcld! Er is niets
mooiers. Maar -- ik geloof, dat mijn
talent te kort schht. ik... ach, dok
ter, u weet niet, wat dat voor een
gevoel is..."
„Welke specialiteit?"
„Kinderziekten Ook mjjn vader
wai kinderhrtt."
Wel, dat i ook mijn terrein.
Vrouwen- en kinderarts. Als u het
goed vindt, zal !k graag 's avonds
e ns aankomen en dan zullen we
eens zien, of er werkeljjk reden voor
is het bijltje er bjj neer te gooien.
Ik ,kan me hel eigenljjk niet goed
voorstellen, want daar niet nu
toch allerminst naar uit."
„Ik zou het heerljjk vinden, tals u
d, zoudt willen doen. Maar nu
wordt het hoog tjjd, dat ik met mjjn
plannen voor den dag kom. Dr. Bur
mester, zoudt u er niet toe kunnen
besluiten, bij ons althans 'voor
een poosje uw intrek te nemen
en daar een practijk te beginnen?
U hebt alles tot uw beschikking,
want de kamers van mjjn vader zjjn
volkomen intact gelaten, zijn spreek
kamer en zjjn bibliotheek... Het
was .mmers de bedoeling dat ik dat
alles zou overnemen."
Lorenz Burn ester was totaal ver
rast bljjven staan. E -n practijk
beginnen? Dat was immers het
doel van alles, zijn eenige wensch,
zjjn vurigste verlangen? Maar
dat ging toch niet! Zoo'n geschenk
kon hjj immers niet aannemen, zelfs
niet van zjjr. besten vriend.
,,Ik ben toch geen vreemde voor
u!1' vervolgde ze met nadruk, alsof
ze zjjn gedachten had geraden, „jj
bent voor mjj ik mag dat zonder
et lig voorbeht ud uitspreken een
vertrouwde vriend en ik... ik zou
het heel prettig vinden, als u...
dezelfde gevoelens ten opzichte van
mjj koesterde..."
(Wordt vervolgd.)
160. Het was me hier het oord
wel! Nadat ze Piet gebonden had-
verlieten de mannen het huis
aen, v'i
en lieten Piet alleen achter. Wat te
doen? Natuurlijk 't eenige dat over
bleef, nu zijn armen en beenen ge
bonden waren. AI kon hij dan niet
loopen, rollen kon hij wel en zoo
trachtte hij zich, als een tonnetje
om zijn as wentelend, naar de uit
gang te werken.
JAPANSCH ULTIMATUM.
TOKIO, 12 Febr. (D.N.B. Naar
Domei meldt, ontwikkelt zich de
strijd om Singapore meer en meer
tot een nieuw Duinkerken. Woens
dagmiddag hebben Japansche bom
menwerpers een vloot van 25 koop
vaardij- en oorlogsschepen aange
vallen, die uit Singapore wilde
vluchten. Tien schepen werden ge
troffen, een schip van 3000 ton ge
raakte in brand.
Ook Londen ziet als de eenig
overgebleven hoop voor'Singapore
een evacuatie a la Duinkerken, zoo
meldt de Londensche correspon
dent van „Nya üagligj Allehanda".
De geheele Londensche pers, aldus
de correspondent verder, wordt door
een groote matheid gekenmerkt.
Men is er zich van bewust, dat het
na het verlies van Singapore moei
lijk zal zijn Sumatra en Java te be
houden.
In Japknsche militaire kringen
raamt men de totale oorspronke
lijke sterkte der Britsche troepen op
Singapore en op Malakka op onge
veer 100.000 man, waarvan wel
lang n.1., totdat de scheiding en de
waardeering daardoor onproblema
tisch zijn geworden, doordat het ei
gene de boventoon heeft gekregen.
Aangezien wij echtèr zeker zijn
van de waarde van ons bloed ver
trouwen wij ook op dit bloed. Dit
vertrouwen doet ons het gevaar
vermijden, door een '„beckmesser-
houdinjj", het initiatief op het ge
bied der kunst te dooden. Wanneer
hierbij practische voorbeelden uit
uw omgeving moet nemne, dan ver
wijs ik naar de maatregelen tot uit
schakeling van het jodendom uit
het Nederlandsche kultureele leven,
welke.op wettige wijze en met de
oprichting der Nederlandsche Kul
tuurkamer zijn genomen. Van ons
uit zijn.deze maatregelen wel in de
eerste plaats als de uitschakeling
van onze geboren vijanden uit het
gebied der kuituur gedacht, welke
uitschakeling in dezen totaldh, alle
levensgebieden omvattenden oorlog
noodzakelijk is. Voor ons is zij der
halve een politieke maatregel, aan
u geeft zij evenwel door haar indi
recte uitwerking de mogelijkheid
tot een kultuurpolitiek van staats
wege.
Het voornaamste middel voor de
ze kultuurpolitiek ligt op het twee
de gebied van werkzaamheid, n.1.
om den kujtuurscheppenden, en
hier in het bijzonder wederom de
jongere generaties, op taken te wijt
zen, die uit de gemeenschap voort
komen en die voor de gemeenschap
moeten word€n vervuld. Dit is een
gebied, waarop men door ge- en ver
boden weinig, door werkelijke be
gunstiging ook van materieelen
aard, door raad en voorlichting en
door begrijpende zorg voor de als
echt en vruchtbaar erkende waar
den buitengewoon veel bereiken
kan.
(Vervolg morgen).
13 Februari 1867 werd de nu
jgaeroemd geworden wals van
\foh. Strauss voer de eerste
maal uitgevoerd. De componist
schreef het werk voor een car
naval-programma van een
Weensche mannen-zangvereen.
Zelden is een muziekstuk, dat
tenslotte slechts als een onbe
langrijke opdracht is be
schouwd, zoc geliefd geworden.
Het oecmotief schreef Strauss,
's nachts, bij gebrek aan pa
pier, op een manchet De titel
haalde hij uit de laatste woor
den van een liefdesgedicht van
Karl Beek en de nu algemeen
bekende tekst, van Franz von
Gernerth, is er pas later bijge
dicht.
Toen de componist, bij zijn
40-jarig jubileum, zelf het po
dium beklom ep de eerste to
nen van de beroemde wals deed
weerklinken, verging de rest/iri
de losgebroken uitingen van
enthousiasme. Toch is de wals
pas beroemd geworden, toen zij
op de Parijsche tentoonstelling
van 1867 werd gespeeld, dus
buiten de stad van de „Ween
sche" wals.
reeds drie kwart vernield of gevan
gen genomen zal zijn.
Japansch ultimatum.
Lui ten an t-gen (Traa 1 Yamasjita
heeft tot de Britsche strijdkrach
ten, die in de vestingwerken in 't
Noorden der stad Singapore inge
sloten zijn, "een om 10 uur vandaag
afloopend ultimatum gericht, zich
over te geven. De Britten hebben
aan dezen eisch geen gevolg gege
ven en bieden nog verzet. Daarom
zijn de Japansche strijdkrachten
tegen de door de Britten nog be
zette weerstandsnesten een hevig
offensief begonnen.
Gemeld wordt, dat in de haven
van Singapore Engelsche burgers
zich te midden van het vuur van
Japansche luchtma'cht en artillerie
aan boord van schepen begeven
om zich in veiligheid te stellen in
Nederlandsch-Indië.
Volgens een radiobericht uit Lon
den zijn aan de beurs aldaar de
koersen van tinaandeelen met 80
procent en die van rubberaandee-
len met 30 procent gedaald.
MALTA MET ZWARE BOMMEN
BESTOOKT.
ROME, 12 Febr. (Stefani). Het
621e Italiaansche weermachtfoerioht
luidt:
In Cyrenaica niets belangrijks te
melden. Concentraties van vijande
lijke gemotoriseerde middelen in de
buurt van El Adema werden door
formaties van de luchtmacht aange
vallen en gedeeltelijk vernield. Een
Curtiss werd door Duitsche jacht
vliegtuigen neergehaald.
Ondanks de ongunstige weersom
standigheden hebben Duitsche
vliegtuigen overdag en des nachts
vernietigingsacties ondernomen te
gen vliegvelden op Malta en in de
nabijheid van het eiland met bom
men van zeer zwaar kaliber het
voorschip van een Britschen kruiser
getroffen.
Vijandelijke toestellen hebben
zonder succes een aanval onderno
men op enkele onzer eilanden in
de Egeïsche Zee..
ZATERDAG 14 FEBRUARI.
Hilversum I. 415.5 m.
7.15 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgym
nastiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Causerie
„Brandende kwesties" (opn.). 8.15 Gramofoon
muziek. .20 Ochtendgymnastiek. 8.30 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 8.45 Gramofoonmuziek. 9.15
Voor de huisvrouw. 9.20 Gramofoonmuziek.
10.00 Ernstige muziek (opn.). 11.00 Voor de
vrouw. 11.20 Pianovoordracht. 12.00 Ensemble
Rentmeester. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.:
Nieuws- en economische berichten. 13.00 De
landarbeider is boer. 13.15 Orkest Wiliy
Eberle. 14.00 „Waarom leeren wij eigenlijk?"
14.20 Na gedanen arbeidmuziek en vroo-
lijkheld". 15.50 Gramotoonmuzlek. 16.00 Bijbel
lezing. 16.20 Cello, piano en gramofoonmuziek.
17.00 Gramofoonmuziek. 17.15 B.N.O.: Nieuwe-,
economische- en beursberichten. 17.30 Gramo
foonmuziek. 17.35 Duitsche taalcursus. 18.00
Gramofoonmuziek. 18.15 Het kwartier van den
arbeid., 18.30 Spangens koor. 19.00 Actueel
halfuur. 19.30 Stedelijk orkest van Maastricht
en solist. Vanaf 20.15 alleen voor de R^dio-
Centrales, die over een lijnverbinding met de
Studio beschikken. 20.15 Gramofoonmuziek.
20.30 Stedelijk orkest van Maastricht en solist.
21.15 Oramofoonmuziek. 21.45 B.N.O.: Nieuws
berichten. 22.00—24.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301.5 m.
7.158.00 Zie Hilversum I. 8.00 Gramofoon
muziek. 8.158.45 Zie Hilversum I. 8.45 Gra-
piofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.1#
Gramofoonmuziek. 10.30 Lichte muziek (opn.).
12.00 Zang met pianobegeleiding. Als inter
mezzo: Viool en piano (opn.). 12.45 B.N.O.:
Nieuws- en economische berichten. 13.05
Orgelconcert. 13.40 Jeugd draagt voor. 14.00
Utrechtsch Stedelijk orkest en solist. 14.45
Spitten en mesten in den groententuin. 15.00
Utrechtsch Stedelijk orkest en solist. 15.4#
Hier W.A. 16.00"Omroeporkest. 16.45 Gramo
foonmuziek. 17.00 Voor de binnenschippers.
17.15 B.N.O.: Nieuws-,e tonomische- en beurs
berichten. 17.30 Orgelspel. 18.00 Cyclus „In
een nieuw licht bezien" (Voorbereid door de
N.S.B.). 18.15 Roemeensch orkest Gregor
Serban. 18.45 Als ik 't voor 't zeggen had.
19.00 B.N.O.: Oroningsch praatje. 19.10
B.N.O.: Nieuwsberichten. 19.20 Het kleine
Omroepmannenkoor. 19.45 Wat zal ik de
komende week beluisteren. 20.00 Gramofoon
muziek. Va naf 20.16 alleen voor de Radio-
Centrales, die over een lijnverbinding met de
Studio beschikken. 20.15 Revue-programma.
21.30 Pilmpraatje. 21.45 B.N.O.: Nieuwsbe
richten. 22.00 B.N.O.: Toelichting op het
weermachtsberlcht. 22.10—22.15 AvondwiJdlng.
Hoofdredacteur: J. Keesman,
Schagen. - Wnd. Hoofdred.:
A. R. Jonker, Buiten- en Bin
nenland, Schagen - Fred.
Groot, Schagen, Alg. reportage.
streeknienws «n'Kunst - A. C.
van Kampen, Hayon-redactpur
Den Helder.