HOLLANDS
De Führer legt verantwoording af
Internationale Jodendom aan de kaak gesteld
r— Verduister
DAGBLAD VOOR
Rijksdag schenkt Hitlet
onbeperkt vertrouwen
HELDERSCHE COURANT VAN 1873 SCHAGER COURANT VAN 1855
Wereldoorlog vader der Britsche
nederlagen
Engelsche en Duitsche bemoediging!
BRUNO BREHM
Aanmelding voor
den Arbeidsdienst
86ste JAARGANG No. 11784
MAANDAG 27 APRIL 1942
Uit*.: N.V. Uitg. Mij. Holland* Noorderkwartier
Hoofdredacteur A. R. Jonker (afw.)
Redactie- en Adminlstratiebnreaaxi
SCHAGEN, Laan 201. Tel. 444 (2 lijnen).
DEN HELDER, Koningstr. 78. Tel. 2345 (2 lijnen)
ALKMAAR. Langestraat 97. Tel 3332.
oor
WAARIN OPGENOMEN
BERLIJN, 26 April (D.N.B.
De Führer is in zijn Rijksdagrede
van vandaag begonnen met er aan
te herinneren, dat hij op de laat
ste zittiing van den Rijksdag van 11
December j.1. rekenschap had afge
legd over het verloop der gebeurte
nissen van het afgeloopen jaar.
Deze zijn, z'oo verklaarde hij o.a.,
in haar historische grootheid en
duurzame politieke beteekenis van
een formaat, dat wellicht eerst eeu
wen later in geheel zijn omvang
zal worden overzien.
Na de verplettering van den op-
itand te Belgrado, door Engeland
en Moskou gemeenschappelijk aan
gesticht, begon Europa reeds enkele
weken later wellicht voor het eerst
6inds eeuwen de gemeenschappelij
ke bedreiging uit het OostenPte be
seffen. Van de succesvolle afwen
ding daarvan heeft bestaan of on
dergaan van ons continent reeds
zoo dikwijls afgehangen.
Voor vele menschen traden nu de
oorzaken van den bloedigen oorlog,
die ons in September 1939 opge
drongen was, duidelijker aan den
dag. Want deze oorlog droeg niet
meer de kenteekenen van de van
oudsher bekende interne F.uropee-
eche conflicten. In toenemende ma
te won den indruk veld, dat deze
historische worsteling een der ele
mentaire conflicten is, die veelal
de wereld in duizenden jaren een
maal aan het wankelen brengen en
daardoor een nieuwe duizendjarige
periode inleiden.
Vele der daarbij optredende histo
rische verschijnselen zijn zich de
diepste opdracht en zin van hun
handelen zoo weinig bewust, zoo
als dat een gewoon soldaatje ook
wel gaat bij een groote militaire
operatie.
Ook zijn de tijdperken van der
gelijke eruptieve perioden zoo
groot, datade afzonderlijke mensch
maar al te gemakkelijk den samen
hang of ook de beteekenis van zijn
optreden in verhouding tot het ver
loop van het totaal miskent.
Maar desondanks zijn ook daar
weer profiteurs, waar schijnbaar
zin en nut van een dergelijk proces,
dat de volken of zelfs de continen-
ten aan het wankelen brengt, niet
zichtbaar is. Velen gelooven derhal
ve te stuwen en zijn zelfs slechts
de gestuwden en allen willen slaan
en zijn tenslotte de verslagenen.
Toen 3 September 1939 na einde-
looze Duitsche vredespogingen
aan het nieuwe rijk de oorlogsver
klaringen van Engeland en F'rank-
rijk waren overhandigd, nadat de
ze staten door de verstrekking van
een blanco volmacht om te begin
nen Polen als actieve kracht ten
tooneele hadden gebracht, moest
men wel wanhopen aan het ver
stand van een wereld, die schijn
baar zonder eenige reden de cata-
strophe letterlijk naar zich toe haal
de, inplaats van het ongeluk van
een dergelijken waanzinnigen oor
log te mijden.
v v
Versplintering van het vas
teland.
Nu weten wij allen, dat Enge
land zich sedert de innerlijke staat
kundige desorganisatie van het
vasteland van Europa zich had
vastgeklampt aan een politieke leer
stelling, die meende in de versplin
tering van het vaste land de eerste
voorwaarde te moeten zien voor de
welvaart en de uitbreiding van het
Britsche wereldrijk.
Ongetwijfeld had deze gedachte,
die de Britsche politiek beheersch-
te, veel overtuigends, terwijl Eu
ropa in tallooze interne oorlogen
doodbloedde, zag Groot Brittannië
kans met een minimale opoffering
aan menschenlevens een wereldom
vattend gebouw op te richtem Hier
aan werd de titel „imperium" ver
leend, maar de aard van dit impe
rium viel met het imperiale Rome
even weinig te vergelijken als een
internationaal handelsconcern met
een wereldonderneming, die goede-
deren produceert.
Daarbij zou men de Britsche
staatsmanskunst z{»wel als het
simpele politieke en militaire ver
mogen der Engelschen overschat
ten, als men aannam, dat hun op
treden de oorzaak zou zijn van-het
destructieve verval van Europa.
Dat zou beteekenen, dat men het
ontstaan van een toestand verwis-
Belde met het profiteeren ervan.
Want het verval .van Europa
IA E Duitsche Rijksdag is
gistermiddag bijeen geko
men, tot het aanhooren van een
magistrale rede van den Füh
rer, waarin deze de rol van het
internationale jodendom uit
voerig heeft geschetst en heeft
aangetoond hoe Engeland ten
slotte niet meer kon blijven
profiteeren van veroveringen
in vroeger eeuwen, doch zélf
de handen nit de mouwen
moest steken. De Führer toon
de aan, dat deze oorlog geen
oorlog Is tusschen volken, maar
tusschen naties, waarvan de
een tracht zich te handhaven
en de ander een willoos werk
tuig is van de Internationale
parasiet: het Jodendom. De
Führer deed een beroep op
volk en weermacht om alles te
doen om zijn taak te helpen
volbrengen en vroeg nog uitge
breider bevoegdheden. De rijks
dag heeft daarop bevestigd, dat
Adolf Hitier In dezen oorlogs
tijd, waarin het Duitsche volk
gewikkeld ls in een strijd van te
zijn of niet te zijn, het recht
moet hebben om alles te doen,
wat dient of bijdraagt tot het
behalen van de overwinning.
De Führer moet derhalve, zon
der aan bestaande rechtsvoor
schriften gebonden te zijn, in
zijn hoedanigheid van Führer
der natie, opperste bevelhebber
der weermacht, chef der regee
ring, hoogste bekleeder van het
uitvoerend gezag, hoogste ge
rechtelijke instantie en leider
der partij steeds in staat zijn
zoo noodig eiken Duitscher, zij
het een eenvoudig soldaat of
een officier, een laag- of hoog
geplaatst ambtenaar of rechter,
een leidende of een dienende
functionnaris der partij, een ar
beider of een employé, met alle
middelen, die hem gepast voor
komen, te brengen tot vervul
ling zijner plichten en bij de
verwaarloozing daarvan na een
consciëntieus onderzoek en on
geacht de zoogenaamde verkre
gen rechten een gepaste strat
op te leggen, of hem in een bij
zondere procedure zonder in
structie te verwijderen uit zijn
ambt, zijn rang of zijn betrek
king.
vloeit deels voort uit natuurlijke
veroudering van de continentale
mogendheid, die na de ineenstor
ting van het Rom,einsche wereld
rijk de leiding had, deels uit de
ondermijning van de elementen,
die aan dit voormalige centrum
van het avondland zijn etnischen
en politieken grondslag hadden
verleend. In den tweespalt tus
schen de antieke Romeinsche
staatsidée eenerzijds werden de
fundamenten der centrale staats
vorming in Europa langzamerhand
vernield.
Godsdienstige conflicten.
Daarbij kwam nog de diepe
ernst, waarmee de toenmalige we
reld opging in vraagstukken, die
aanleiding gaven Europa in einde-
looze interne godsdienstige con
flicten te verwikkelen, terwijl die
zelfde problemen thans als politiek
volkomen zonder beteekenis wor
den beschouwd en dienovereenkom
stig getaxeerd.
Zoo is de ineenstorting van hei
oude Duitsehe rijk en daarmee
van het middelpunt van een in
terne Europeesche organisatie, die
in dezen tijd bestond, even weinig
veroorzaakt door de Engelschen als
destijds de ineenstorting van Rome
door de Germanen. Zoo heeft En
geland zelve ook niet primair het
continent kunnen versplinteren,
maar wel is het er in geslaagd in
zooverre profijt te trekken uit de
ontstane versplintering van Euro
pa als 't, dank zij zijn insulaire lig
ging, nog slechts 'n minimum aan
kracht, zij het dan ook gecombi
neerd met een maximum aan sluw
heid, noodig had om de Europee
sche onmacht in stand te houden
en met de resteerende eigen kracht
een andere wereld te veroveren,
die ten deele nog niet doorvorscht
of althans cultureel en militair
inferieur was, gedeeltelijk zichzelf
in eeuwigen innerlijken strijd uit
putte.
Slechts een dwaas kan daarbij
over het hoofd zien of. bestrijden,
dat ook dit evenals elk ander poli
tiek ordeningsproces nut heeft ge
had voor de menschheid.
Maar even dwaas zou het zijn
aan te nemen, dat het Britsche im
perium dit z.g. evenwicht der krach
ten in Europa eeuwig zou kunnen
handhaven.
Alle oorlogen, die Engeland se
dert eeuwen onafgebroken tegen 't
continent heeft gevoerd, konden in
wezen slechts zoolang succesvol
verloopen als het ging om de be
strijding van zuiver staatkundige
bouwsels van dynastiek karakter
door andere, dergelijke lichamen.
Op het oogenblik evenwel, waarop
de volkeren begonnen te ontwaken,
afgezien dus van dynastieke belan
gen. moesten de middelen van de
tot dusver gevolgde Britsche poli
tiek in Europa schipbreuk lijden.
Ondanks talrijke oorlogen was
het Engeland op den duur niet mo
gelijk den nationalen Franschen
staat te vernietigen, ondanks alle
pogingen zag het geen kans de aan
eensluiting der Italianen te belet
ten. En ondanks alle inmenging is
het Duitsche rijk uit zijn puinhoo-
pen van weleer herrezen door den
wil der Duitsche stammen en dank
zij het optreden van groote helden.
Engeland moest zelf
pakken»
aan-
Het Engelsche denkbeeld op
den duur met wat slappe argu
menten de Europeesche naties
verdeeld of in onderling con
flict te kunnen houden, moest
schipbreuk lijden. Daardoor
was Engeland gedwongen ln
plaats van op zijn gemak pro
fijt te kunnen trekken van een
bepaalden toestand dezen toe
stand te verdedigen of zelfs
voortdurend in stand te hon
den. Daardoor nu kwam een
einde aan de kunst van het in
trigeeren en in plaats daarvan
kwam de noodzaak zelf te strij
den en niet alleen de bereidheid
daartoe, maar ook het vermo
gen.
Maar evenals Engeland werd ge
dwongen in Europa zelf zijn bloed
te vergieten, zoo moet ook eenmaal
het oogenblik komen, waarop de
handhaving van de Europeesche
verdeeldheid van Engeland meer
gracht eisch dan het kan missen
voor het instandhouden van zijn
eigen wereldrijk.
Afgezien echter daarvan, was de
meening, dat het Britsche wereld
rijk als bestaansvoorwaarde een in
onmacht versplinterd Europa noo
dig heeft, slechts zoolang geldig als
aan 'de peripherie van dit wereld
rijk zelf geen equivalente staten be
stonden, die het bedreigden.
Zoodra de Russische kolos zich
il strijdend een weg toi in Uost-
Azië baande, zoo dra de Ameri-
kaansche unie een van Engeland
even onafhankelijk als volkomen
voor aanvallen gevrijwaard li
chaam werd en vooral zoodra het
Japansche keizerrijk evenals
Italië en Duitschland uit zijn
slaap ontwaakte en de opperheer
schappij in Oost-Azië veïwüerf, wa
ren de voorwaarden voor 't, voort
bestaan van het Britsche wereld
rijk principieel gewijzigd.
Niet tegen Europa kon dit
lichaam op den duur in stand ge
houden worden, maar hoogstens
met Europa. Toen Engeland der
halve in 1914 ondanks langdurige
Duitsche vredespogingen wederom
in den geest van zijn oude leerstel
ling het toenmalige rijk met een
sterkere coalittie van mogendhe
den den oorlog verklaarde, had
het Duitschland zelf wel tijdelijk
in Europa verzwakt, en uit de
rest Van de wereld verdreven,
maar twee feiten moest ieder, die
niet volkomen verblind,, was aan
het slot van deze tot dusver bloe
digste worsteling in de wereldge
schiedenis inzien en erkennen: 1.
dat het slechts een kwestie van
tijd was, alvorens Duitschland zich
van zijn banden zou ontdoen.
2. De door Engeland in den loop
can dezen oorlog zelf aangezochte
helpers waren er nu eenmaal, d.
w.z. het beroep, dat de Engelsche
regeering in uitersten nood had
gedaan op Amerika, heeft dit con
tinent gebracht tot een economi
sche en politieke beteekenis, die
Engeland zelf nooit meer zal ver
mogen ongedaan te maken.
Toen Engeland ging deelnemen
aan den wereldoorlog, streed het
voor zijn twee mogendhedenstan-
daard ter zee en was het niet be
reid het Duitsche rijk een sterkte
van vijf, laat staan zes tegen tien
toe te staan. Toen Engeland den
oorlog zegevierend had beëindigd,
naar het meende, was Japan op
de plaats van Duitschland geko
men en Amerika op die van En
geland zelf.
Het Britsche wereldrijk nu be
gon door dezen strijd ,in zijn voe
gen te kraken en ais men in dien
tijd van de zwaarste militaire cri
ses hulp vroeg met beloften, die
men van meet af niet voornemens
was naderhand in te lossen, dan
was het duidelijk, dat daardoor
wissels waren getrokken, die vroeg
of laat zouden moeten worden vol
daan.
BELOFTEN
Noch de voor-Indieche, noch de
A.abische wereld zal de t^ezaas
gingen vergeten, waardoor mén
haar eens tot offervaardigheid
voor de instandhouding van het
Britsche wereldrijk heeft verleid.
Dat Engeland daarbij zelf eco
nomisch ten zeerste geschokt, fi
nancieel belast en naar volks
kracht uitgeput uit den oorlpg te
voorschijn kwam, kan als nieuw
bewijs dienen, dat reeds de eerste
wereldoorlog een Pvrrhusoverwin-
ning was, een succes dus,\ dat
slechts de vader van latere neder
lagen kon zijn. Nog een dergelijke
oorlog tot handhaving van het
Europeesche evenwicht en Enge
land moest onontkoombaar binnen,
het wereldrijk zijn noodzakelijke
eigengewicht verliezen, met andere
woorden, de kracht, verspild aan
de verdediging van een onmoge
lijke Europeesche orde, gaat ver
loren voor den samenhang en de
verdediging van het eigen impe
rium.
Derhalve kan en zal de nieuwe
oorlog slechts eindigen met een
ramp voor het Britsche wereldrijk
Met wien Engeland zich ook ver
bindt, aan het eind van dezen oor
log zal het zijn bondgenoot ster
ker zien dan het zelf is en kan
zijn.
Zijn aartskapitalisten mogen nu
de bolsjewistische staatslieden met
nog zoo groote huichelachtige
vriendschap begroeten, zijn aarts
bisschoppen mogen de bloedige he-
stieën van het bolsjewistische
Atheisme nog zoo innig omarmen:
hoe meer leugens, huichelarij en
bedrog moeten worden toegepast
om de tegennatiinrljike coalities
van dit rijk zedelijk te denken te
gen over het eigen volk op des
overige menschheid. des te min
der zullen zij in staat zijn de
ziende volken werkelijk te mis
leiden en den natuurlHken weg
van een onontkorml e ty histori
sche ontwikkeling te beletten.
Er is een zegswijze van de an
tieken. dat zegt, dat de snden met
blindheid slaan, wlen zij willen
verderven.
Ik weet niet, of alle Ennel-
srhen bel non beden ten dane
als een wfjze daad zullen be
schouwen, dal zli de talrWVp
compromissen, die Ik sedert
t933 heb voorpesteld. afgewezen
hebben. Evenmin of zij allen
ook thans nog zoo vast over
tuigd zijn, dat het zoo verstan
dig is geweest mijn aanbiedin
gen tot hef sluiten van een
bondgenootschap, die ik nog 1
September 1939 had vernieuwd,
van de hand gewezen en mijn
vredesvoorstellen na den Pool-
schen en na den Franschen
veldtocht geweigerd te hebben.
Ik ken thans evenwel nog een
ander gebód. Dit behelst, dat de
mensch datgene, wat de Goden ten
ondergang hebben gedoemd, zelf
nog moet-aanpakken. Zoo zal dus
geschieden, wat geschieden moet.
De Britsche jood Disraelf heeft
eens gezegd, dat het rassenvraag
stuk de sleutel tot de wereldge-
geschiedenis is. Wij, nationaal-soci-
alisten, zijn door dit inzicht groot
geworden. De verborgen krachten,
die Engeland reeds in 1914 in den
eersten wereldoorlog hebben gedre
ven, zijn joden geweest.
De kracht, die ons zelf destijds
verlamde en tenslotte onder het
motto, dat Duitschland zijn vaan
dels niet meer zegevierend naar
huis mocht brengen, tot de over
gave dwong, was Joodsch. De Jo
den nu hebben sedert 1939 ook het
Britsche wereldrijk in zijn gevaar
lijkste crisis gemanoeuvreerd.
Joden waren de dragers van de
bolsjewistische infectie, die een
maal Europad reigde te vernieti
gen. Zij waren echter oUk tegelij
kertijd de oorlogsophitsers in de
gelederen der plutocratieën.
Door den invloed van de Joden
werden de Vereenigde Staten weer
evenals - in 1917 voetje voor voetje
door den Joods-besmetten president
en zijn volkomen Joodsche omge
ving zondér eenige redenen en
zonder eenigen zin in een oorlog
gedreven tegen volken, die Ameri
ka nimmer iets hadden misdaan,
tegen naties, waarvan Amerika
nooit iets te winnen heeft.
Want waarin ligt de zinn van een
oorlog, dien een staat voert, welke
een land zonder volk is, tegen vol
keren zonderland» In dezen oorion
gaat 't daarom politiek beschouwd
'n hef oeheel niet meer om de be
langen vail afzonderlijke volken,
maar het gaat om een conflict tus
schen naties, die het leven op deze
wereld voor de haren willen waar
borgen, en volgeren, dio neworden
zijn tol de willooze wer'-t"inen van
een Internationale were'dnaraslet
Het kerkelijk optreden van deze
joodsch-internationale oorlogophit-
sing hebben de Duitsche en verbon
den soldaten het beste leeren ken
nen in het land waar het jodendom
uitsluitend zijn dictatuur oefent en
als het staatkundige werelddidool
van een komende menschheid laat
nrediken.
In dit oogenblik verheft dit schijn
baar verouderde Europa weer als
steeds in de geschiedenis de fak
kel van zijn inzicht omhoog en zijn
ménnen trekken op thans als de
vertegenwoordigers van een nieu
we, betere orde, als de ware jeugd
der sociale en nationale vrijheid
van de wereld.
Als ik vandaag namens deze wa
re jeugd van Europa en daarmee
van een jongere wereld tot u
spreek dan doe ik dat^met het
gevoel van een man, die den zwaar-
sten strijd van zijn leven voor een
heilige zaak achter zich heeft.
Voorts spreek ik tot u als de aan
voerder van legers, die e^n lot heb
ben overmeesterd, dat als zwaarste
beproeving der voorzienigheid
slechts kan worden opgelegd aan
degenen, die tot het hoogste zijn
geroepen.
Dezen winter is een wereld-
strijd beslist, die in zijn pro
bleemstelling ver uitsteekt boven
wat in normale oorlogen moet en
kan worden opgelost. Wij kennen
het theoretische beginsel en de gru-
vvelke werkelijkheid der oogmerken
van de joodsrh-bolsjewistisehe we
reldpers. Heerschappij van het pro
letariaat heet het en dictatuur van
het jodendom is het. Uitroeiing van
de nationale leiding en intelligentia
der vojken en beheersching van het
proletariaat, dat dan zonder lei
ding en daardoor tevens door eigen
schuld v-eevlons is geworden, uit
sluitend door de joodsch-internatio
nale misdadigers.
Wat zich in Duitschland in zoo
afschuwelijken omvang had vol
trokken, de uitroeiing van tallooze
millioenen leidende geesten, moest
in Duitschland worden voortgezet.
Wij hebben in enkele deelen van
ons rijk de inleiding tot dezen toe
stand beleefd, en niet opoffering
van het bloed van talrijke idealis
ten wëer opgeheven. Zwaarder
drukte de vloek van dit satanswerk
op Hongarije. Ook daar slaagde
men er slechts met nationale macht
in de macht der Joodsche heer
schappij te breken. De naam van
den man, die als aanvoerder in
den strijd tegen deze snoodheid de
reddér van Hongarije werd. leeft
nog thans onder ons als een der
eerste vertegenwoordigers der be
ginnende Europeesche verheffing.
(Zie vervolg pag. 2).
Maan Maan
op vanavond om onder
17.52 nn er o 5.57
30Apr 20.59 uur 15Mei
V.M. tot morqenochteod N.M.
7 Mei s 23 Mei
L.R. 6.17 uur EK.
BRUNO BREHM.
geboren 23.7.1892 Laibach.
Dr. Bruno Brehm, voortgekomen
u-it een Sudeten-Duitsch geslacht,
behoort tot 3e Duitsche schrijvers
generatie van middelbaren leeftijd.
Hij werd in 1892 ^ls zoon van een
officier in Laibach geboren, werd in
den wereldoorlog als officier ver
scheidene malen gewond en geraak
te Jater in Russische gevangen
schap. Na beëindiging van den oor
log studeerde hij kunstgeschiede
nis en vestigde zich vervolgens in
Weenen.
Brehm's groote roman-trilogie
„Apis en Este", „Dit was het einde"
en „Keizer noch Koning" behandelt
aanleiding/ de strijd zelf en de ge
volgen van den wereldoorlog, ge
zien uit het oogpunt van den bewo
ner der Oostmark. De schrijver Iaat
duidelijk naar voren komen dat de
oude staatsvormen verdwijnen
moesten, teneinde op de overblijf
selen daarvqj* het nieuwe Duitsch
land te doen geboren worden. Voor
dit brok wereldoorlog-geschiedenis
verkreeg Brehm in 1939 de Natio
nale Prijs voor schrijvers.
Ook in zijn roman „Te vroeg en
te laqt" (1936), behandelde een brok
Duitsch-Oostenrijksche geschiede
nis bewijst de auteur zijn volks-
duitsche principe's inzake de een
wording van het Rijk. Gezien zijn
scheppingen op het gebied der Duit
sche geschiedenis en politiek kan
men zeggen dat hij meer dan wel
ken schrijver van heto ogenblik
ook, een prominente figuur is, in
zake zijn publicaties op het gebied
der Groot-Duitsche gedachte in de
Zuid-Europeesche levensruimte.
Arbeiders en kantoor-
bedienden, schenkt hier
aandacht aanl
Nederlander! Zorg voor
vrouw en kind is voor den Ne-
derlandschon manjets vanzelf
sprekends. Voor je'gezin kan je
het best zorgen, als ie werkt,
in Duitschland kan je te-allen
tijde door te werken goed ver
dienen en daardoor in het on
derhoud van je gezin voorzien.
Je kunt je aanmelden bij alle
\rbeidsbureaux.
^Voor a.s. studenten en a.s. per
soneel in openbaren dienst of bij
het bijzonder onderwijs, die onder
de bepalingen van het Arbeids-
dienstplichtbesluit vallen, wordt, in
verband met de groote drukte bij
de aanmeldingsbureaux. de térmijn
van aanmelding voor de kampen
per 1 Juni a.s. verlengd lot uiter
lijk 8 Mei 1942.
Zij, die zich na dien datum aan
melden, kunnen alleen nog opge
nomen worden in de kampen, wel
ke op 4 Januari 1943 aanvangen.
Voor a.s. studenten en zij, die
reeds aan een hoogesehool of uni
versiteit studeeren, eindigt de
diensttijd op 24 October 1942, voor
de andere categorieën op 14 Novem
ber 1942.
Aanmelding kan vanaf heden
ook geschieden bij de gemeentehui
zen.