Tob nooit Stadsnieuws Tabaks-inbraak bij Verfaille opgehelderd NEYTS' RECLAME Twee Heldersche politie-agenten er bij betrokken Verscheidene arrestaties hebben plaatsgevonden Waar was het***? VERHOOGT UW OMZET Ingekomen personen Arrondissementsrechtbank te Alkmaar DE IN BRITSCH-INDIË Bij de vele inbraken, die eenigen tijd geleden in onze stad plaatsvonden, zal men zich on getwijfeld nog de inbraak her inneren, die werd gepleegd ten nadeele van den tabaksgrossier Verfaille. Er werd daar voor een waarde van meer dan 1000 gulden (inkoopsprijs) aan shag, cigaretten en tabak weggehaald en hoewel de recherche al het mogelijke in het werk stelde om de daders te achterhalen, men mocht hierin aanvankelijk niet slagen. Men gaf het echter niet op, en thans kan men het genoegen sma ken, deze affaire voor het grootste gedeelte tot oplossing gebracht te hebben. Dat daarbij blijkt dat een tweetal Heldersche politieagenten debet aan deae zaak is, iets wat weliswaar verbazenwekkend is, doch hetwelk anderzijds bewijst dat men in de kringen van ons corps niet schroomt de hardste middelen te ge bruiken wanneer blijkt dat dit nood zakelijk is.'' Hoewel het in verband met het rog loopende onderzoek niet ge- wenscht is thans reeds de. geheele voorgeschiedenis van deze zaak weer te geven, kan wel vermeld worden dat men sedert de inbraak niet stil gezeten heeft om een spoor van de daders te vinden. Telkens weer was men dit echter bijster, totdat enkele dagen geleden door een zeer bijzon dere samenloop van omstandigheden eindelijk de eerste tip van de sluier opgelicht werd. Buiten de stad werd een zending rookartikelen aangehouden, en bij die zending bleek zich een hoeveel heid shag te bevinden van hetzelfde merk, als afkomstig van de inbraak bij Verfaille. Dit was het begin van de oplossing, want al heel spoedig daarna mocht men nadere gegevens ln handen krijgen en was mefi ver plicht over te gaan tot de arrestatie van twee agenten bij het corps, n.1. den agent v. H. en zijn collega L. Beiden ontkenden categorisch iets met de inbraak te maken te heb ben. - Vertakkingen elders. Het bleek dat een en ander geraf fineerd in scène gezet was en dat men niet uitsluitend in Den Helde» moest blijven om het gevonden spoor te kunnen volgen. Ook in enkele andere plaatsen in de pro vincie had zich dit reeds vertakt. Eenige personen* werden, als mede verdachten in de zaak, eveneens ge arresteerd en bevinden zich even als v. H. en L., in arrest alhier. Hoewel het „Vacantie-logboek" ln ons nummer van jl. Zaterdag be sloten werd, lijkt het noodzakelijk nog eenmaal terug te- komen op het verhaalde over de vacantie „ergens ln Twente". Juist dat „ergens" schijnt énkele lezers lichtelijk zwaar op de maag gelegen te hebben; althanswij ontvingen enkele ingezonden epistels met vragen en verzoeken waar dit lieflijk oord, dit beloftevol dorado van rust en landelijke schoonheid toch wel precies te vinden was. Of (ja, zóó een was er ook)was alles maar verzonnen Het was niet verzonnen! Integendeel, het beschreven dorp bestond en bestaat. Alleen met d i t verschil, dat het er waarschijnlijk nog aardiger, landelijker en lief lijker is dan onze pen vermocht te verwoorden. Waar het was...? Het spijt ons, maar in dit geval moeten wij aan het verzoek der vragenstellers afwijzend beschik ken. Dat spijt ons zeer, maar er is een reden, dat wij dit doen. En die reden is, dat wij willen voorkomen, dat dit kleine, drie kwart vergeten stukje vaderland, dat dit nog niet door vreemdelin gen industrie verindustrialiseerde dorp ook het lot deelachtig wordt van zoovele plaatsen in ons land. Het lot van zomerhuisjes, pafé's- annex-terras, prentbriefkaartkiosken, stnandpyama's, roomijsstalletjes, fiet- senbewaarplaatsenkortom, de ontluistering van al datgene wat zonder den touristenden mensch schoon en puur en lieflijk blijft. En omdat ik, lezer, zooveel te danken heb, zooveel kostelijke herinnerin gen medekreeg van dat vergeten Twentsche oord, daarom verzwijg ik dien naam en schrijf: ergens in Ne derlandin Twente. Niet vriendelijk zult U wellicht opmerken. Accoord, maar een soort vrien dendienst aan het dorp, die ik hier bij inlos. En,., wilt U het in ieder geval weten Reis Twente in en zoek. Zoek dit stuk Nederland .af en als ge goed zoekt, dan kan het niet anders of ge komt er zult het herkennen a. n z'n sfeer, z'n liuisjes, z'n landerijen, z'n veen, z'n menschen en al dat an dere, wat dit dorp tot onderwerp van het vacantie-Logbo-Jk maakte. Goed succes bij Uw speurtocht. Wij vernemen dat de beide hoofdverdachten, de agenten, tot nu toe hun schuld aan de in braak loochenen. Vaststaat even wel, dat zij in ieder geval beslag gelegd hadden op een deel van den buit, die door hen in den zwarten handel gebracht werd en voor grof geld verkocht. Als men weet dat de inkoopwaarde van de partij meer dan 1000 gulden bedroeg, behoeft men niet te vra gen welke bedragen deze heeren voor de gestolen waar maakten. Het schijnt dat v. H. over een leeg perceel beschikte, eigendom van een familielid, en hetwelk hij als opslag plaats voor het gestolene gebruikte. Het onderzoek is nog in vollen gang; het geschiedt door Inspecteur Schipper en rechercheurs. Hopenlijk lijk slagen zij er in ook alle andere betrokkenen in deze affaire te ont maskeren, zoodat de geheele zaak aan het daglicht komt. De arrestatie van beide agen ten van politie vormt, hoe kan het anders, het gesprek van den dag in onze stad en het is merk waardig te mogen constateeren, dat men het er algemeen over eens is dat, indien beide agenten inderdaad schuldig zijn, deze ook de zwaarste straf dienen te krijgen, die er voor een derge lijk misdrijf gesteld wordt. Is deze geschiedenis een bla mage voor het corps? Wij mee- nen van niet. En wel omreden dat het hier een tweetal em ployees betreft, die sedert korten tijd aan de gemeentelijke politie zijn toegevoegd; zij werden als gedemobiliseerde militairen aan het corps toegevoegd en behoor den dus niet tot diegenen, die men de „oude garde" zou kun nen noemen. Indien beiden inderdaad schul dig zijn, en men behoeft daar aan -p.i. niet te twijfelen, dan is een voorbeeldige straf zeer zeker op zijn plaats, Niet in de laatste plaats omdat men zich als agent aan dergelijke schan delijke praktijken eenvoudig niet schuldig mag maken en daar naast omdat men op deze wijze een blaam poogt te werpen op een corps, dat over een uitne mende reputatie beschikt. H. de WolfKapitein, dienstbode, Goudsbloemstraat 19. Gerritje Dus- seldorp, Reigerstraat 16. W. van Diest, Javastraat 125. A. Makelaar, buffetjuffrouw, Molenstraat 44. C. O. Hoogesteger, naaister, en kind, Jou- bertstraat 85. T. S. Scherphuis, zee- loods, en gezin, Soembastraat 22. F. Kramer, electricien en gezin, Tuin- bouwmr. 3. M. G. KoridonSehreurs, Anemonenstraat 25 hs. W. F. K. Sin- geling,' schipper, en eehtgen., Brak- keveldweg 22 hs. M. Bakkerde Clercq, P. Heinstraat 14. J. H. van Wageningen, Soembastraat 46. A. T. ThossDamm, Reigerstraat 23. G. R. Spierenburg, betonwerker, en echt- gen., De Ruijterstr. 25. J. H. Claris, landarbeider, Sperwerstraat 11. K. Houten, landarbeider, en gezin, Bloem 47. H. J. de Groot, loswerk- man, Krugerstraat 3. J. van Dok, ambtenaar P.T.T., H. Treubstr. 15. G. Scholtens, wegwerker, Begonia- str. 57. H. K. de Roo, voerman, Bas» singracht 30. A. M. van Daalenvan Hal, en gezin, Ruijghweg 93. Louise J. Duinker, kant.bed., Ceramstr. 8. T. Boersma, ijzervlechter, Ruijghweg 93. Grietje Neunaus, Binnenhav. 42. D. van Ooik, schilder, Schagenstr. 3. F. v. d. Werff—Woudstra, De la Reijstraat 14. M. G. LouweLeuver, huishoudster, Begoniastraat 37. J. H. C. Riechelmann, brood- en banket bakker, Bassingracht 133. A. A. Meester, Assuradeur, en eehtgen., Crocusstraat 35. N. van Lavieren, DE RIJWIELDIEVEN MOETEN LEE- REN, DAT ALKMAAR GEEN GE MAKKELIJK OPERATIETERREIN IS. In haar zitting van gisteren be handelde de rechtbank een viertal zaken tegen rijwieldieven. De Of ficier van Justitie Mr. Bruys Tack toonde zich vooral verbolgen te gen de Amsterdamsche zwijntjes jagers, die hij toevoegde, dat zij niet moeten denken, dat Alkmaar voor hun onsociale manupilaties een gemakkelijk terrein is. Zij zul len wel zoo langzamerhand weten te ervaren, dat de Alkmaarsche politie hen spoedig weet te achter halen en hij zegde hun toe, dat hun veronderstelling, dat de Alk maarsche Rechtbank lichter straft dan de Amsterdamsche, een ver keerde veronderstelling zal blijken te zijn. Aangezien de behandelde zaken diefstallen betroffen, die ge pleegd waren in den tijd waarin ieder nog van een rijwiel gebruik kon maken, bepaalde hij zich er toe, daarvoor de gebruikelijke straffen vpn ruim een jaar gevan genisstraf te eischen, doch hij kondigde aan, dat het zijn ernstig voornemen was, nu slechts zij die een rijwiel, voor hun arbeid noo- dig hebben daarvan gebruik kun nen maken, zeer zware straffen te zullen eischen, om aan het euvel een einde te maken. De' eerste verdachte was J. van H. uit Den Helder, die 3 Juni te Alkmaar een rijwiel had ontvreemd, door de rechtbank reeds eerder in vrijheid was gesteld en zich daarna weer aan een strafbaar feit had schuldig gemaakt, smid, en gezin, Molenstraat 55. N. Piersma, timmerman, en gezin, Cronjéstr. 8. E. W. JanssenMor- genroth, en gezin, Crocusstraat 20. J. F. Ramler, schilder, Narcisstr. 57. A. J. Bezeem, en gezin, Crocusstr. 24. J. de Vries, Rijksweg 89. G. Hop, agent v. pol., en gezin, Violenstr. 60. P. Starrenburg, zeeloods, en gezin Singel 39. G. Willems, lasscher R.W., en eehtgen., Ruijghweg 95. G. Rij kera, los arbeider, en gezin, Ooie vaarstraat 39. A. Ottens, grondwer ker, en gezin, Fazantenstraat 59. P. ten Boekei, landarbeider, en gezin, Balistraat 3. J. C. Boelig, Tromp straat 53. C. Verschoor, Hoogstr. 35 P. Moderman, en eehtgen., Jansen- str. 64. M. J. Wasterval, en gezin, Javastraat 92. L. Verkerk, Soemba straat 20. G. P. Bijvoet^ en eehtgen., Tuinbouwstraat 4. M. J. Bakker Duinker, en gezin, Duinweg 18. J. P. Moerland, Wulp i. d. huish., Park straat 14. C. J. J. Smit, Gravenstr. 7. A. C. van Dijk, scheepmaker, en ge zin, Begoniastraat 51. Marrigje de Jong, Ruijghweg 74. C. E. J. Kist, wijkverpleegster, Begoniastraat 57. BURGERLIJKE STAND DEN HELDER van 1315 Augustus 1942. BEVALLEN: M. v. Lavieren Castricum, 2 z.; K. Veenstra Hoornsman, z.; M. H. Berkhout Blom, z.; J. de LoosLuider, d.; T. WillemsenBouwens, z.; C. Loog Olof, d. GEHUWD: J. Buijs en A. H. C. Lievens; L. Bethlehem en F. Olthof; G. 't Hart en M. H. v. d. Velde. OVERLEDEN: P. Meurs, m., 70 j. GESLAAGD. Op 15 Augustus jl. slaagde voor het hoofacte-examen, gedeelte A en B, te Haarlem, onze stadgenoote mej. C. Walboom. BENOEMD. De heer J. L .W. Witteman werd alhier benoemd tot kapelaan. BEROEPEN. In de vacature van ds. F. W. J. van de Poel bij de Ned. Herv. Gem. is ^thans beroepen ds. A. van Bie- men te Barsingerhorn. TEXEL. AFSCHEID. Den Burg. Ds. K. T. Gorter neemt op 27 .September a.s. af scheid van de Doopsgezinde Broe derschap alhier en doet op 11 Oc- tober zijn intrede te Groningen. W1ER1NGEN POLITIE. Verloren: een portemonnaie. inh. ong. f 27 en een rookerskaart en een portemonnaie. inh. f 13.50. Gevonden: een regenjas. Inl. gem. bode. zoodat hij thans gedetineerd was. Tegen hem werd 1 jaar en 3 maan den gevangenisstraf geëischt. Er volgden nog 3 verdere delin quenten, die zich aan hetzelfde ver grijp hadden schuldig gemaakt en die straffen van 1 jaar en 3 maanden tot 1 jaar en 6 maanden tegen zich hoor den eischen. DE RECHTBANK HOUDT OOK NOG REKENING MET HET INDIVIDUEEL BELANG. Diefstal bfj de spoorwegen. De 23-jarige losse arbeider bij de spoorwegen J. M., thans gedetineerd, had zich te verantwoorden wegens een door hem gepleegden diefstal bij de spoorwegen van sigaren en sigare.tten, die voor het grootste deel bij hem wa ren^ terug gevonden. Op verzoek van zijn verdediger, Mr. de Groot, was eer der deze zaak uitgesteld en uit het uitgebrachte psychiatrisch rapport bleek, dat de man niet geheel verant woordelijk geacht kon worden en in een ziekenhuis verpleegd diende te worden. De Officier wilde hiermede wel re kening houden, doch was van oordeel, dat in onzen tijd nagenoeg ieder uit zijn evenwicht is en vond het, ter be veiliging van de gemeenschap noodig tegen verdachte een gevangenisstraf van 6 maanden met 3 maanden af trek van voorarrest te eischen. Waar Mr. De Groot overtuigd was, dat bij verdachte misdadigheid zich niet zou herhalen, vroeg hij diens on middellijke invrijheidsstelling. Nadat de Rechtbank in Raadkamer was geweest, deelde de President me de, dat dit verzoek was ingewilligd in de verwachting, dat verdachte zich ook onder verpleging zou stellen, waarvoor Mr. De Groot instond. EEN ZWARE JONGEN. Hierna stond terecht de 38-jarige J. H. B., thans gedetineerd, die. 12 Sept. van het vorig jaar bij den winkelier Koster te Bergen een radiotoestel en kleedingstukken en op 16 September van het vorig .jaar bij' den winkelier Seewald te Bergen kleedingstukken Biad ontvreemd. Reeds jeerder was.ver dachte veoordeeld geweest tot 2 jaar, terwijl nog een andere zaak tegen ifem loopende was. De Officier noemde dezen verdachte ,^en zware jongen", die v#n de eene gevangenis in de 'andere komt. Reke ning houdende met het feit, dat hem nog een andere straf te wachten staat, vorderde hij 8 maanden gevangenis straf. Mr. Buiskool bepleitte clementie. Uitspraken 1 September. UITBREIDING ONDER ANGLO- AMERIKAANSCHE LEIDING. Tot besluit van het door het NaL Soc. Studentenfront te Tlnaarloo georganiseerde „oogsthulpkdmp" werden divesrse spelen en volks dansen gehouden. Oud Drentsche boerendans', uitgevoerd door Agrarische Jongeren. VNP-Folkers-Pax Holland m De economische beteekenis van B'ritsch-Indië is ten gevolge van de verplaatsing dér oorlogstooneelen naar het Midden-Oosten en Birma sterk toegenomen, aldus het Ham burger Fremdenblatt in een be schouwing over de industrie in dat land. In verband daarmede, heeft de Amerikaansche missie onder Grady een plan uitgewerkt om de industrie in snel tempo uit te brei den, terwijl techinici uit de Ver. Staten de productiemethoden moe ten moderniseeren. De ontlasting, die Britsch-Indië aan de A^glo- Amerikaansche oorlogsindustrie kan geven, wordt bovendien door besparing van scheepsruimte bege leid, daar het vervaardigde rrfate-, riaal voor Afrika en het Midden- Oosten bestemd is. De onlusten van den laatsten tijd brengen een regelmatige productie echter in ern stig gevaar. De uitbreiding der industrie on dervond moeilijkheden door het feit, dat Engeland tot den oorlog de industrialisatie van Britsch-In dië heeft tegengewerkt. Als verbin dingsinstantie tusschen de Engel- sche regeering en de Indische in dustrie werd de Eastern Supply Board ingesteld. Zij controleert alle arsenalen, die reeds drie maanden na het uitbreken van den oorlog ruim 20.000 voor de oorlogsvoering nuttige producten vervaardigden. ln het eerste oorlogsjaar steeg de ruwijzerproductie met 0,3 mill. ton en die van staal met 0,1 mill. ton; in 1940 bedroeg de productievan ruw ijzer 1.84 mill. ton en van staal 1.06 mill. ton. Sedert Septem ber 1940 was het mogelijk eiken maand ruim 50.000 ton ruw ijzer naar Engeland te .yerschepqn door een sterke beperking van het ci viele verbruik. liet voornaamste centrum zijn de Tatafabrioken bij Tatanagar in het N.O., waar muni tie, geschut, draad enz. vervaar digd wordt. De scheepsbouw werd eveneens uitgebreid. Thans worden te Calcut- ta en Bombay, waar vroeger slechts reparaties ujtgevoerd werden, ook kleine oorlogsschepen en vracht schepen gebouwd. Einde 1941 is ook de productie van vliegtuigen begon nen in Bangalore in den staat My- I sore door de „Indian Aircraft Com- j pany". die onder leiding van Ame rikaansche ingenieurs staat. Even eens onder Amerikaansche leiding staande onlangs in bedrijf gestel de aluminiumfabriek en de auto montagehallen. waar jaarlijks 2a.(H)0 pantserwagens en vrachtauto's uit ondeideelen in elkander gèzet zul len worden. Behalve de electro- en de chemi sche industrie zijn tenslotte nog de katoenweverijen van groot be lang. In het eerste oorlogsjaar le verden zij o.m. 10 millioen yards khakidoek voor unifohmen en 1.2 millioen hemden. Uitrustingstuk ken voor soldaten vervaardigt ook de leerverwerkende industrie, die op de vroeger uitgevoerde huiden be rust. Zij levert maandelijks ruim 0.12 millioen paar schoenen naar Engeland. (V.P.B.) ASPECTEN. Niets blijft hetzelfde, menschen en dingen niet. Alles en iedereen is aan voortdurende verandering on derhevig. Een mensch verandert niet in dien zin, dat zijn karakter ooit het tegendeel zal worden van wat dit eens geweest is. Maar het wij zigt zich, de contouren veranderen, bepaalde eigenschappen zullen zich óf verzachten óf nog sterker op den voorgrond treden. Wat zeer sterk verandert bfj het klimmen der jaren zijn onze reac ties; deze worden langzamer, dieper en stiller. Een oudere, die met uiter lijke beheersching en innerlijke be trekkelijke gelatenheid een groot leed draagt, zal met begrijpende weemoed de felle uitbarsting van smart gadeslaan, die een veel klei ner leed bij een jongere tengevolge heeft. Dit deed zich ook voor, toen Miep Verhaar's verloving afging. Miep's familie was er steeds sterk op te gen geweest, vonden Gerard geen jongen "voor Miep. En in dit geval kreeg ,de familie gelijk. Miep's tante Ans, die pas 33 was, daar zij 10 jaar met haar zuster in leeftijd verschil de en maar 15 jaar met haar nichtje Miep, had steeds tegen haar zuster en zwager gezegd: „laat Miep maar, zij is op het oogen blik toch niet voor reden vatbaar. Het is toch niet blijvend tusschen die twee, ge loof mij." Maar toen Gerard Miep op in het oog vallende wijze begon te ver- waarloozen, had tante Ans eenmaal onder vier oogen tegen haar nichtje gezegd: „Miep, kind, denk niet, dat ik onbescheiden wil zijn, maar vindt jij dit zelf de houding van een jon gen die van een meisje houdt?" Maar Miep was driftig uitgeval len, daar ze zelfs van haar geliefde tante Ans de waarheid niet verdra gen kon. Kort daarna kwam de brief. Tante Ans zag Miep er mee naar boven, naar haar kamer gaan. En even later fcoorde zij haar op den gang snikken. De jonge vrouw verzon vlug een voorwendsel, postpapier leenen, ging naar boven en klopte aan Miep's deur. Geen antwoord' krijgend op haar kloppen, ging zij naar binnen, zag Miep op den divan, half zittend, half liggend en snik kend of haar hart zou breken, een verfrommelden brief in haar hand. Ans sloot de deur achter zich, ging naar Miep toe en legde een hand qp haar schouder. „Kindje" Maar Miep schudde de hand af, keek haar aan met wilde oogen in een onherkenbaar verwrongen ge zichtje en zei fel: „ga weg. Laat mij met rust. Nu hebben jullie Je zin. het is uit, uit, uit! Jullie zuilen blij zijn, maar jullie weten niet wat het vooi1 mij is!" Ans zweeg even. Toen zei ze rus tig: „Niemand hier in huis zal blij zijn om jouw verdriet, Miep, hoogstens omdat je voor grooter verdriet later gespaard blijft. En Door hef rijpe koren trekken de paarden de maaimachine. De oogst is in vollen gang. De fraaie wolken lucht goeft aan het fafrael een bij- zondore bekoring. StevensPax-Holland m wat. begrijpen betreft, ik heb het zelfde doorgemaakt. Ik was iets ouder dan jij, bijna twintig. Maar ik was twee jaar verloofd geweest." Miep's woede was al gezakt. Zij had, met het gemakkelijke troost zoeken der jeugd al ontdekt, dat het aangenamer was om te huilen tegen een sympathiek schouder dan heel alleen, en dat deed ze dan ook maar. Maar ze luisterde toch ook, want ze zei: „wa't erg, tante Ans. Daar heb ik 'nooit iets van geweten. Heb je er nog verdriet van?" Ans streelde kalmeerend over Miep's slordige haar en merkte in stilte op, dat het snikken bedaarde. „Neen, dat niet meer Miep. Je komt over zooiets heen, al denk je eerst van niet en al gaat het lang zaam. Vergeten doe je 't nooit, dat niet." Ze zuchtte even. „Moet U zien, wat een lamme, hartelooze brief, zei Miep kinderlijk. Ans las, het wës een hartelooze brief. Tactvol en voorzichtig legde ze Miep de vraag voor, of iemand die zoo'n brief schreef, dat groote ver driet wel waard was. Ze trachtte te troosten en te kalmeeren. En slaagde. Maar voelde in haar hart even iets als afgunst op dat jonge kind, dat zoo vlot en volledig afreageerde, dadelijk over haar verdriet spreken kon, en zoo'n brief direct laten lezen, en zoowaar een half uur later alweer glimlachen kon. Wij veranderen. Onze reacties vooral veranderen. Wfj lijden dieper en eenzamer. Maar wij genieten óók dieper en vollediger van het geluk. Nadruk verboden. Dr. JOS. DE COCK. OUDE EN NIEUWE WERELD VÓÓR 1492. 450 jaar geleden vertrok Colum- bus voor zijn tocht naar het JVes- ten. Over de eindelooze watervlak te wilde hij het rijke Indië berei ken. Tusschen Europa* en Indië bleek echter een nog onbekend we relddeel te liggen. Columbus werd de ontdekker van Amerika, maar was hij de eerste, die voet aan vvai zette in de Nieuwe Wereld? De aanwijzingen, dat reeds voor '492 tusschen «Europa en Amerika verbindingen hebben bestaan, zijn even talrijk als vaag. Zij zijn het onderwerp van geleerde discussies geweest, romanschrijvers hebben er boeiende stof aan ontleend en nog altijd prikkelen zij ieders ver beelding. Reeds vele schrijvers in de Oud heid vermelden een land, dat zich ten1 Westen van de „zuilen van Hercules", d.i. de Straat van Gi braltar, zou uitstrekken. Plato geeft zelfs vele bijzonderheden, die echter door latere schrijvers niet bevestigd worden. Aristoteles en Plinius trokken het bestaan in twij fel en tot in onzen tijd hebben som migen Atlantis naar het rijk der fa belen verwezen, anderen het als een verzonken land beschouwd of ir. Spanje gezocht, terwijl enkele geleerden er toch een vage herin nering aan tochten naar Amerika in meenden terug te vinden. Hel blijft ten slotte mogetijk. dat zee vaarders uit den koers geslagen werden en in Amerika aan land kwamen. Ook primitieve vaartui gen van het Westelijk halfrond zijn scans aan Europeesche kusten aangespoeld. Plutarchus verhaalt verder van eilanden ten N.W. van Engeland, die dan de Faroëreilan- den en IJsland zouden zijn. en van een nog verder gelegen vasteland. Meer zekerheid geven de berich ten omtrent tochten van stoutmoe dige zeelieden uit Noordelijke lan den. die in de vroege Middeleeu wen zijn ondernomen. Of Iersche visschers Amerika bereikt hebben is twijfelachtig, maar v»st staat dit van Noormannen, die om streeks 1000 via IJsland en Groen land voeren. Veel beloven, weinig geven- De Nederlandsche Volksdienst belooft niets, doch geeft alles. Blijft geen buitenstaander, slnit U aan als lid. Erik de Roode stichtte een neder zetting in Groenland en Leif Erikè- son bereikte het zuidelijker gele gen „Winland". zooals dit gebied cm zijn wilde druiven genoemd werd. Eenige eeuwen hebben hier Noormannen geleefd om tensloite door verschillende oorzaken onder te gaan. Vondsten van wapens en runensteenen vormen een tastbaar bewijs va/i de ondernemingslust, waarmede deze mannen zich in hun notedopjes naar onbekende streken waagden. Het onderzoek der oude cultu ren in Midden-Amerika heeft even eens aanleiding gegeven tot ver moedens omtrent een contact, dat reeds vele eeuwen vóór dèn tocht van Columbus zou hebben plaats gevonden. De bouwwerken" en ge bruiken b.v. van de Mayacultuur vertoonen een. overeenkomst met die der Egyptenaren, die misschien niet aan het toeval kan worden toegeschreven. Toch blijft Columbus de ontdek ker van Amerika. Want deze en andere aanwijzingen hebben allo betrekking op verbindirtgen in een grijs verleden, die later wérden verbroken. Zijn tocht daarentegen leidde tot een nauw en vruchtbaar contact tusschen beide werelddee- len. Slechts wilde de ironie der ge schiedenis. dat de door hem ont dekte Nieuwe Wereld naar Ameri- go Vespucci, die omstreeks 1500 een beschrijving gaf, genoemd werd. Columbus' naam leeft voort in Co- lumbia, maar werd onsterfelijk door zijn beteekenis als de ware ontdekker van Amerika (V.P.B.). DE MAN MET 2900 ERFGENAMEN LISSABON, Augustus (V F B.) Een onlangs overleden zaken man in Buenos Aires lieeft een zeer origineel testament nagelaten. Zijn geheele vermogen werd door hem over 2000 inwoners var de Argentijnsche hoofdstad ve-dteld. Hun namen werden op willekeuri ge wijze uit het adresboek overge nomen, maar op elke letter vielen een gelijk aantal erfgenamen. Ben sensatie werd het echter niet, want er waren geep wettige erfgenamen, zoodat niemand tegen het testa ment protesteerde.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1942 | | pagina 3