Tob nooit
Stadsnieuws
Tabaks-inbraak bij Verfaille
opgehelderd
NEYTS' RECLAME
Twee Heldersche politie-agenten er bij betrokken
Verscheidene arrestaties hebben plaatsgevonden
Waar was het***?
VERHOOGT UW OMZET
Ingekomen personen
Arrondissementsrechtbank
te Alkmaar
DE
IN BRITSCH-INDIË
Bij de vele inbraken, die
eenigen tijd geleden in onze stad
plaatsvonden, zal men zich on
getwijfeld nog de inbraak her
inneren, die werd gepleegd ten
nadeele van den tabaksgrossier
Verfaille. Er werd daar voor
een waarde van meer dan 1000
gulden (inkoopsprijs) aan shag,
cigaretten en tabak weggehaald
en hoewel de recherche al het
mogelijke in het werk stelde om
de daders te achterhalen, men
mocht hierin aanvankelijk niet
slagen.
Men gaf het echter niet op, en
thans kan men het genoegen sma
ken, deze affaire voor het grootste
gedeelte tot oplossing gebracht te
hebben. Dat daarbij blijkt dat een
tweetal Heldersche politieagenten
debet aan deae zaak is, iets wat
weliswaar verbazenwekkend is, doch
hetwelk anderzijds bewijst dat men
in de kringen van ons corps niet
schroomt de hardste middelen te ge
bruiken wanneer blijkt dat dit nood
zakelijk is.''
Hoewel het in verband met het
rog loopende onderzoek niet ge-
wenscht is thans reeds de. geheele
voorgeschiedenis van deze zaak weer
te geven, kan wel vermeld worden
dat men sedert de inbraak niet stil
gezeten heeft om een spoor van de
daders te vinden. Telkens weer was
men dit echter bijster, totdat enkele
dagen geleden door een zeer bijzon
dere samenloop van omstandigheden
eindelijk de eerste tip van de sluier
opgelicht werd.
Buiten de stad werd een zending
rookartikelen aangehouden, en bij
die zending bleek zich een hoeveel
heid shag te bevinden van hetzelfde
merk, als afkomstig van de inbraak
bij Verfaille. Dit was het begin van
de oplossing, want al heel spoedig
daarna mocht men nadere gegevens
ln handen krijgen en was mefi ver
plicht over te gaan tot de arrestatie
van twee agenten bij het corps, n.1.
den agent v. H. en zijn collega L.
Beiden ontkenden categorisch iets
met de inbraak te maken te heb
ben. -
Vertakkingen elders.
Het bleek dat een en ander geraf
fineerd in scène gezet was en dat
men niet uitsluitend in Den Helde»
moest blijven om het gevonden
spoor te kunnen volgen. Ook in
enkele andere plaatsen in de pro
vincie had zich dit reeds vertakt.
Eenige personen* werden, als mede
verdachten in de zaak, eveneens ge
arresteerd en bevinden zich even
als v. H. en L., in arrest alhier.
Hoewel het „Vacantie-logboek"
ln ons nummer van jl. Zaterdag be
sloten werd, lijkt het noodzakelijk
nog eenmaal terug te- komen op het
verhaalde over de vacantie „ergens
ln Twente".
Juist dat „ergens" schijnt énkele
lezers lichtelijk zwaar op de maag
gelegen te hebben; althanswij
ontvingen enkele ingezonden epistels
met vragen en verzoeken waar dit
lieflijk oord, dit beloftevol dorado
van rust en landelijke schoonheid
toch wel precies te vinden was. Of
(ja, zóó een was er ook)was
alles maar verzonnen
Het was niet verzonnen!
Integendeel, het beschreven dorp
bestond en bestaat. Alleen met d i t
verschil, dat het er waarschijnlijk
nog aardiger, landelijker en lief
lijker is dan onze pen vermocht te
verwoorden.
Waar het was...?
Het spijt ons, maar in dit geval
moeten wij aan het verzoek der
vragenstellers afwijzend beschik
ken. Dat spijt ons zeer, maar er is
een reden, dat wij dit doen.
En die reden is, dat wij willen
voorkomen, dat dit kleine, drie
kwart vergeten stukje vaderland,
dat dit nog niet door vreemdelin
gen industrie verindustrialiseerde
dorp ook het lot deelachtig wordt
van zoovele plaatsen in ons land.
Het lot van zomerhuisjes, pafé's-
annex-terras, prentbriefkaartkiosken,
stnandpyama's, roomijsstalletjes, fiet-
senbewaarplaatsenkortom, de
ontluistering van al datgene wat
zonder den touristenden mensch
schoon en puur en lieflijk blijft. En
omdat ik, lezer, zooveel te danken
heb, zooveel kostelijke herinnerin
gen medekreeg van dat vergeten
Twentsche oord, daarom verzwijg ik
dien naam en schrijf: ergens in Ne
derlandin Twente.
Niet vriendelijk zult U wellicht
opmerken.
Accoord, maar een soort vrien
dendienst aan het dorp, die ik hier
bij inlos.
En,., wilt U het in ieder geval
weten
Reis Twente in en zoek. Zoek dit
stuk Nederland .af en als ge goed
zoekt, dan kan het niet anders of ge
komt er zult het herkennen a. n z'n
sfeer, z'n liuisjes, z'n landerijen, z'n
veen, z'n menschen en al dat an
dere, wat dit dorp tot onderwerp
van het vacantie-Logbo-Jk maakte.
Goed succes bij Uw speurtocht.
Wij vernemen dat de beide
hoofdverdachten, de agenten, tot
nu toe hun schuld aan de in
braak loochenen. Vaststaat even
wel, dat zij in ieder geval beslag
gelegd hadden op een deel van
den buit, die door hen in den
zwarten handel gebracht werd en
voor grof geld verkocht. Als men
weet dat de inkoopwaarde van
de partij meer dan 1000 gulden
bedroeg, behoeft men niet te vra
gen welke bedragen deze heeren
voor de gestolen waar maakten.
Het schijnt dat v. H. over een leeg
perceel beschikte, eigendom van een
familielid, en hetwelk hij als opslag
plaats voor het gestolene gebruikte.
Het onderzoek is nog in vollen
gang; het geschiedt door Inspecteur
Schipper en rechercheurs. Hopenlijk
lijk slagen zij er in ook alle andere
betrokkenen in deze affaire te ont
maskeren, zoodat de geheele zaak aan
het daglicht komt.
De arrestatie van beide agen
ten van politie vormt, hoe kan
het anders, het gesprek van den
dag in onze stad en het is merk
waardig te mogen constateeren,
dat men het er algemeen over
eens is dat, indien beide agenten
inderdaad schuldig zijn, deze
ook de zwaarste straf dienen te
krijgen, die er voor een derge
lijk misdrijf gesteld wordt.
Is deze geschiedenis een bla
mage voor het corps? Wij mee-
nen van niet. En wel omreden
dat het hier een tweetal em
ployees betreft, die sedert korten
tijd aan de gemeentelijke politie
zijn toegevoegd; zij werden als
gedemobiliseerde militairen aan
het corps toegevoegd en behoor
den dus niet tot diegenen, die
men de „oude garde" zou kun
nen noemen.
Indien beiden inderdaad schul
dig zijn, en men behoeft daar
aan -p.i. niet te twijfelen, dan is
een voorbeeldige straf zeer
zeker op zijn plaats, Niet in de
laatste plaats omdat men zich
als agent aan dergelijke schan
delijke praktijken eenvoudig niet
schuldig mag maken en daar
naast omdat men op deze wijze
een blaam poogt te werpen op
een corps, dat over een uitne
mende reputatie beschikt.
H. de WolfKapitein, dienstbode,
Goudsbloemstraat 19. Gerritje Dus-
seldorp, Reigerstraat 16. W. van
Diest, Javastraat 125. A. Makelaar,
buffetjuffrouw, Molenstraat 44. C. O.
Hoogesteger, naaister, en kind, Jou-
bertstraat 85. T. S. Scherphuis, zee-
loods, en gezin, Soembastraat 22. F.
Kramer, electricien en gezin, Tuin-
bouwmr. 3. M. G. KoridonSehreurs,
Anemonenstraat 25 hs. W. F. K. Sin-
geling,' schipper, en eehtgen., Brak-
keveldweg 22 hs. M. Bakkerde
Clercq, P. Heinstraat 14. J. H. van
Wageningen, Soembastraat 46. A. T.
ThossDamm, Reigerstraat 23. G.
R. Spierenburg, betonwerker, en echt-
gen., De Ruijterstr. 25. J. H. Claris,
landarbeider, Sperwerstraat 11. K.
Houten, landarbeider, en gezin,
Bloem 47. H. J. de Groot, loswerk-
man, Krugerstraat 3. J. van Dok,
ambtenaar P.T.T., H. Treubstr. 15.
G. Scholtens, wegwerker, Begonia-
str. 57. H. K. de Roo, voerman, Bas»
singracht 30. A. M. van Daalenvan
Hal, en gezin, Ruijghweg 93. Louise
J. Duinker, kant.bed., Ceramstr. 8.
T. Boersma, ijzervlechter, Ruijghweg
93. Grietje Neunaus, Binnenhav. 42.
D. van Ooik, schilder, Schagenstr. 3.
F. v. d. Werff—Woudstra, De la
Reijstraat 14. M. G. LouweLeuver,
huishoudster, Begoniastraat 37. J. H.
C. Riechelmann, brood- en banket
bakker, Bassingracht 133. A. A.
Meester, Assuradeur, en eehtgen.,
Crocusstraat 35. N. van Lavieren,
DE RIJWIELDIEVEN MOETEN LEE-
REN, DAT ALKMAAR GEEN GE
MAKKELIJK OPERATIETERREIN
IS.
In haar zitting van gisteren be
handelde de rechtbank een viertal
zaken tegen rijwieldieven. De Of
ficier van Justitie Mr. Bruys Tack
toonde zich vooral verbolgen te
gen de Amsterdamsche zwijntjes
jagers, die hij toevoegde, dat zij
niet moeten denken, dat Alkmaar
voor hun onsociale manupilaties
een gemakkelijk terrein is. Zij zul
len wel zoo langzamerhand weten
te ervaren, dat de Alkmaarsche
politie hen spoedig weet te achter
halen en hij zegde hun toe, dat
hun veronderstelling, dat de Alk
maarsche Rechtbank lichter straft
dan de Amsterdamsche, een ver
keerde veronderstelling zal blijken
te zijn. Aangezien de behandelde
zaken diefstallen betroffen, die ge
pleegd waren in den tijd waarin
ieder nog van een rijwiel gebruik
kon maken, bepaalde hij zich er
toe, daarvoor de gebruikelijke
straffen vpn ruim een jaar gevan
genisstraf te eischen, doch hij
kondigde aan, dat het zijn ernstig
voornemen was, nu slechts zij die
een rijwiel, voor hun arbeid noo-
dig hebben daarvan gebruik kun
nen maken, zeer zware straffen te
zullen eischen, om aan het euvel
een einde te maken.
De' eerste verdachte was J. van H.
uit Den Helder, die 3 Juni te Alkmaar
een rijwiel had ontvreemd, door de
rechtbank reeds eerder in vrijheid was
gesteld en zich daarna weer aan een
strafbaar feit had schuldig gemaakt,
smid, en gezin, Molenstraat 55. N.
Piersma, timmerman, en gezin,
Cronjéstr. 8. E. W. JanssenMor-
genroth, en gezin, Crocusstraat 20.
J. F. Ramler, schilder, Narcisstr. 57.
A. J. Bezeem, en gezin, Crocusstr. 24.
J. de Vries, Rijksweg 89. G. Hop,
agent v. pol., en gezin, Violenstr. 60.
P. Starrenburg, zeeloods, en gezin
Singel 39. G. Willems, lasscher R.W.,
en eehtgen., Ruijghweg 95. G. Rij
kera, los arbeider, en gezin, Ooie
vaarstraat 39. A. Ottens, grondwer
ker, en gezin, Fazantenstraat 59. P.
ten Boekei, landarbeider, en gezin,
Balistraat 3. J. C. Boelig, Tromp
straat 53. C. Verschoor, Hoogstr. 35
P. Moderman, en eehtgen., Jansen-
str. 64. M. J. Wasterval, en gezin,
Javastraat 92. L. Verkerk, Soemba
straat 20. G. P. Bijvoet^ en eehtgen.,
Tuinbouwstraat 4. M. J. Bakker
Duinker, en gezin, Duinweg 18. J.
P. Moerland, Wulp i. d. huish., Park
straat 14. C. J. J. Smit, Gravenstr. 7.
A. C. van Dijk, scheepmaker, en ge
zin, Begoniastraat 51. Marrigje de
Jong, Ruijghweg 74. C. E. J. Kist,
wijkverpleegster, Begoniastraat 57.
BURGERLIJKE STAND
DEN HELDER
van 1315 Augustus 1942.
BEVALLEN: M. v. Lavieren
Castricum, 2 z.; K. Veenstra
Hoornsman, z.; M. H. Berkhout
Blom, z.; J. de LoosLuider, d.; T.
WillemsenBouwens, z.; C. Loog
Olof, d.
GEHUWD: J. Buijs en A. H. C.
Lievens; L. Bethlehem en F. Olthof;
G. 't Hart en M. H. v. d. Velde.
OVERLEDEN: P. Meurs, m., 70 j.
GESLAAGD.
Op 15 Augustus jl. slaagde voor
het hoofacte-examen, gedeelte A en
B, te Haarlem, onze stadgenoote
mej. C. Walboom.
BENOEMD.
De heer J. L .W. Witteman werd
alhier benoemd tot kapelaan.
BEROEPEN.
In de vacature van ds. F. W. J.
van de Poel bij de Ned. Herv. Gem.
is ^thans beroepen ds. A. van Bie-
men te Barsingerhorn.
TEXEL.
AFSCHEID.
Den Burg. Ds. K. T. Gorter
neemt op 27 .September a.s. af
scheid van de Doopsgezinde Broe
derschap alhier en doet op 11 Oc-
tober zijn intrede te Groningen.
W1ER1NGEN
POLITIE.
Verloren: een portemonnaie. inh.
ong. f 27 en een rookerskaart en
een portemonnaie. inh. f 13.50.
Gevonden: een regenjas. Inl. gem.
bode.
zoodat hij thans gedetineerd was.
Tegen hem werd 1 jaar en 3 maan
den gevangenisstraf geëischt.
Er volgden nog 3 verdere delin
quenten, die zich aan hetzelfde ver
grijp hadden schuldig gemaakt en die
straffen van 1 jaar en 3 maanden tot
1 jaar en 6 maanden tegen zich hoor
den eischen.
DE RECHTBANK HOUDT OOK NOG
REKENING MET HET INDIVIDUEEL
BELANG.
Diefstal bfj de spoorwegen.
De 23-jarige losse arbeider bij de
spoorwegen J. M., thans gedetineerd,
had zich te verantwoorden wegens een
door hem gepleegden diefstal bij de
spoorwegen van sigaren en sigare.tten,
die voor het grootste deel bij hem wa
ren^ terug gevonden. Op verzoek van
zijn verdediger, Mr. de Groot, was eer
der deze zaak uitgesteld en uit het
uitgebrachte psychiatrisch rapport
bleek, dat de man niet geheel verant
woordelijk geacht kon worden en in
een ziekenhuis verpleegd diende te
worden.
De Officier wilde hiermede wel re
kening houden, doch was van oordeel,
dat in onzen tijd nagenoeg ieder uit
zijn evenwicht is en vond het, ter be
veiliging van de gemeenschap noodig
tegen verdachte een gevangenisstraf
van 6 maanden met 3 maanden af
trek van voorarrest te eischen.
Waar Mr. De Groot overtuigd was,
dat bij verdachte misdadigheid zich
niet zou herhalen, vroeg hij diens on
middellijke invrijheidsstelling.
Nadat de Rechtbank in Raadkamer
was geweest, deelde de President me
de, dat dit verzoek was ingewilligd in
de verwachting, dat verdachte zich ook
onder verpleging zou stellen, waarvoor
Mr. De Groot instond.
EEN ZWARE JONGEN.
Hierna stond terecht de 38-jarige J.
H. B., thans gedetineerd, die. 12 Sept.
van het vorig jaar bij den winkelier
Koster te Bergen een radiotoestel en
kleedingstukken en op 16 September
van het vorig .jaar bij' den winkelier
Seewald te Bergen kleedingstukken
Biad ontvreemd. Reeds jeerder was.ver
dachte veoordeeld geweest tot 2 jaar,
terwijl nog een andere zaak tegen
ifem loopende was.
De Officier noemde dezen verdachte
,^en zware jongen", die v#n de eene
gevangenis in de 'andere komt. Reke
ning houdende met het feit, dat hem
nog een andere straf te wachten staat,
vorderde hij 8 maanden gevangenis
straf.
Mr. Buiskool bepleitte clementie.
Uitspraken 1 September.
UITBREIDING ONDER ANGLO-
AMERIKAANSCHE LEIDING.
Tot besluit van het door het NaL Soc. Studentenfront te Tlnaarloo
georganiseerde „oogsthulpkdmp" werden divesrse spelen en volks
dansen gehouden. Oud Drentsche boerendans', uitgevoerd door
Agrarische Jongeren. VNP-Folkers-Pax Holland m
De economische beteekenis van
B'ritsch-Indië is ten gevolge van de
verplaatsing dér oorlogstooneelen
naar het Midden-Oosten en Birma
sterk toegenomen, aldus het Ham
burger Fremdenblatt in een be
schouwing over de industrie in dat
land. In verband daarmede, heeft
de Amerikaansche missie onder
Grady een plan uitgewerkt om de
industrie in snel tempo uit te brei
den, terwijl techinici uit de Ver.
Staten de productiemethoden moe
ten moderniseeren. De ontlasting,
die Britsch-Indië aan de A^glo-
Amerikaansche oorlogsindustrie
kan geven, wordt bovendien door
besparing van scheepsruimte bege
leid, daar het vervaardigde rrfate-,
riaal voor Afrika en het Midden-
Oosten bestemd is. De onlusten
van den laatsten tijd brengen een
regelmatige productie echter in ern
stig gevaar.
De uitbreiding der industrie on
dervond moeilijkheden door het
feit, dat Engeland tot den oorlog
de industrialisatie van Britsch-In
dië heeft tegengewerkt. Als verbin
dingsinstantie tusschen de Engel-
sche regeering en de Indische in
dustrie werd de Eastern Supply
Board ingesteld. Zij controleert alle
arsenalen, die reeds drie maanden
na het uitbreken van den oorlog
ruim 20.000 voor de oorlogsvoering
nuttige producten vervaardigden.
ln het eerste oorlogsjaar steeg de
ruwijzerproductie met 0,3 mill. ton
en die van staal met 0,1 mill. ton;
in 1940 bedroeg de productievan
ruw ijzer 1.84 mill. ton en van
staal 1.06 mill. ton. Sedert Septem
ber 1940 was het mogelijk eiken
maand ruim 50.000 ton ruw ijzer
naar Engeland te .yerschepqn door
een sterke beperking van het ci
viele verbruik. liet voornaamste
centrum zijn de Tatafabrioken bij
Tatanagar in het N.O., waar muni
tie, geschut, draad enz. vervaar
digd wordt.
De scheepsbouw werd eveneens
uitgebreid. Thans worden te Calcut-
ta en Bombay, waar vroeger slechts
reparaties ujtgevoerd werden, ook
kleine oorlogsschepen en vracht
schepen gebouwd. Einde 1941 is ook
de productie van vliegtuigen begon
nen in Bangalore in den staat My-
I sore door de „Indian Aircraft Com-
j pany". die onder leiding van Ame
rikaansche ingenieurs staat. Even
eens onder Amerikaansche leiding
staande onlangs in bedrijf gestel
de aluminiumfabriek en de auto
montagehallen. waar jaarlijks 2a.(H)0
pantserwagens en vrachtauto's uit
ondeideelen in elkander gèzet zul
len worden.
Behalve de electro- en de chemi
sche industrie zijn tenslotte nog
de katoenweverijen van groot be
lang. In het eerste oorlogsjaar le
verden zij o.m. 10 millioen yards
khakidoek voor unifohmen en 1.2
millioen hemden. Uitrustingstuk
ken voor soldaten vervaardigt ook
de leerverwerkende industrie, die op
de vroeger uitgevoerde huiden be
rust. Zij levert maandelijks ruim
0.12 millioen paar schoenen naar
Engeland. (V.P.B.)
ASPECTEN.
Niets blijft hetzelfde, menschen
en dingen niet. Alles en iedereen is
aan voortdurende verandering on
derhevig. Een mensch verandert niet
in dien zin, dat zijn karakter ooit
het tegendeel zal worden van wat
dit eens geweest is. Maar het wij
zigt zich, de contouren veranderen,
bepaalde eigenschappen zullen zich
óf verzachten óf nog sterker op den
voorgrond treden.
Wat zeer sterk verandert bfj het
klimmen der jaren zijn onze reac
ties; deze worden langzamer, dieper
en stiller. Een oudere, die met uiter
lijke beheersching en innerlijke be
trekkelijke gelatenheid een groot
leed draagt, zal met begrijpende
weemoed de felle uitbarsting van
smart gadeslaan, die een veel klei
ner leed bij een jongere tengevolge
heeft.
Dit deed zich ook voor, toen Miep
Verhaar's verloving afging. Miep's
familie was er steeds sterk op te
gen geweest, vonden Gerard geen
jongen "voor Miep. En in dit geval
kreeg ,de familie gelijk. Miep's tante
Ans, die pas 33 was, daar zij 10 jaar
met haar zuster in leeftijd verschil
de en maar 15 jaar met haar
nichtje Miep, had steeds tegen haar
zuster en zwager gezegd: „laat Miep
maar, zij is op het oogen blik toch
niet voor reden vatbaar. Het is toch
niet blijvend tusschen die twee, ge
loof mij."
Maar toen Gerard Miep op in het
oog vallende wijze begon te ver-
waarloozen, had tante Ans eenmaal
onder vier oogen tegen haar nichtje
gezegd: „Miep, kind, denk niet, dat
ik onbescheiden wil zijn, maar vindt
jij dit zelf de houding van een jon
gen die van een meisje houdt?"
Maar Miep was driftig uitgeval
len, daar ze zelfs van haar geliefde
tante Ans de waarheid niet verdra
gen kon.
Kort daarna kwam de brief. Tante
Ans zag Miep er mee naar boven,
naar haar kamer gaan. En even
later fcoorde zij haar op den gang
snikken. De jonge vrouw verzon
vlug een voorwendsel, postpapier
leenen, ging naar boven en klopte
aan Miep's deur. Geen antwoord'
krijgend op haar kloppen, ging zij
naar binnen, zag Miep op den divan,
half zittend, half liggend en snik
kend of haar hart zou breken, een
verfrommelden brief in haar hand.
Ans sloot de deur achter zich,
ging naar Miep toe en legde een
hand qp haar schouder.
„Kindje"
Maar Miep schudde de hand af,
keek haar aan met wilde oogen in
een onherkenbaar verwrongen ge
zichtje en zei fel: „ga weg. Laat mij
met rust. Nu hebben jullie Je zin.
het is uit, uit, uit! Jullie zuilen blij
zijn, maar jullie weten niet wat het
vooi1 mij is!"
Ans zweeg even. Toen zei ze rus
tig: „Niemand hier in huis zal blij
zijn om jouw verdriet, Miep,
hoogstens omdat je voor grooter
verdriet later gespaard blijft. En
Door hef rijpe koren trekken de
paarden de maaimachine. De oogst
is in vollen gang. De fraaie wolken
lucht goeft aan het fafrael een bij-
zondore bekoring.
StevensPax-Holland m
wat. begrijpen betreft, ik heb het
zelfde doorgemaakt. Ik was iets
ouder dan jij, bijna twintig. Maar
ik was twee jaar verloofd geweest."
Miep's woede was al gezakt. Zij
had, met het gemakkelijke troost
zoeken der jeugd al ontdekt, dat het
aangenamer was om te huilen tegen
een sympathiek schouder dan heel
alleen, en dat deed ze dan ook
maar. Maar ze luisterde toch ook,
want ze zei: „wa't erg, tante Ans.
Daar heb ik 'nooit iets van geweten.
Heb je er nog verdriet van?"
Ans streelde kalmeerend over
Miep's slordige haar en merkte in
stilte op, dat het snikken bedaarde.
„Neen, dat niet meer Miep. Je
komt over zooiets heen, al denk je
eerst van niet en al gaat het lang
zaam. Vergeten doe je 't nooit, dat
niet."
Ze zuchtte even.
„Moet U zien, wat een lamme,
hartelooze brief, zei Miep kinderlijk.
Ans las, het wës een hartelooze
brief.
Tactvol en voorzichtig legde ze
Miep de vraag voor, of iemand die
zoo'n brief schreef, dat groote ver
driet wel waard was. Ze trachtte te
troosten en te kalmeeren. En
slaagde.
Maar voelde in haar hart even
iets als afgunst op dat jonge kind,
dat zoo vlot en volledig afreageerde,
dadelijk over haar verdriet spreken
kon, en zoo'n brief direct laten
lezen, en zoowaar een half uur later
alweer glimlachen kon.
Wij veranderen. Onze reacties
vooral veranderen.
Wfj lijden dieper en eenzamer.
Maar wij genieten óók dieper en
vollediger van het geluk.
Nadruk verboden.
Dr. JOS. DE COCK.
OUDE EN NIEUWE WERELD
VÓÓR 1492.
450 jaar geleden vertrok Colum-
bus voor zijn tocht naar het JVes-
ten. Over de eindelooze watervlak
te wilde hij het rijke Indië berei
ken. Tusschen Europa* en Indië
bleek echter een nog onbekend we
relddeel te liggen. Columbus werd
de ontdekker van Amerika, maar
was hij de eerste, die voet aan
vvai zette in de Nieuwe Wereld?
De aanwijzingen, dat reeds voor
'492 tusschen «Europa en Amerika
verbindingen hebben bestaan, zijn
even talrijk als vaag. Zij zijn het
onderwerp van geleerde discussies
geweest, romanschrijvers hebben
er boeiende stof aan ontleend en
nog altijd prikkelen zij ieders ver
beelding.
Reeds vele schrijvers in de Oud
heid vermelden een land, dat zich
ten1 Westen van de „zuilen van
Hercules", d.i. de Straat van Gi
braltar, zou uitstrekken. Plato
geeft zelfs vele bijzonderheden, die
echter door latere schrijvers niet
bevestigd worden. Aristoteles en
Plinius trokken het bestaan in twij
fel en tot in onzen tijd hebben som
migen Atlantis naar het rijk der fa
belen verwezen, anderen het als
een verzonken land beschouwd of
ir. Spanje gezocht, terwijl enkele
geleerden er toch een vage herin
nering aan tochten naar Amerika
in meenden terug te vinden. Hel
blijft ten slotte mogetijk. dat zee
vaarders uit den koers geslagen
werden en in Amerika aan land
kwamen. Ook primitieve vaartui
gen van het Westelijk halfrond
zijn scans aan Europeesche kusten
aangespoeld. Plutarchus verhaalt
verder van eilanden ten N.W. van
Engeland, die dan de Faroëreilan-
den en IJsland zouden zijn. en van
een nog verder gelegen vasteland.
Meer zekerheid geven de berich
ten omtrent tochten van stoutmoe
dige zeelieden uit Noordelijke lan
den. die in de vroege Middeleeu
wen zijn ondernomen. Of Iersche
visschers Amerika bereikt hebben
is twijfelachtig, maar v»st staat
dit van Noormannen, die om
streeks 1000 via IJsland en Groen
land voeren.
Veel beloven, weinig geven-
De Nederlandsche Volksdienst
belooft niets, doch geeft alles.
Blijft geen buitenstaander,
slnit U aan als lid.
Erik de Roode stichtte een neder
zetting in Groenland en Leif Erikè-
son bereikte het zuidelijker gele
gen „Winland". zooals dit gebied
cm zijn wilde druiven genoemd
werd. Eenige eeuwen hebben hier
Noormannen geleefd om tensloite
door verschillende oorzaken onder
te gaan. Vondsten van wapens en
runensteenen vormen een tastbaar
bewijs va/i de ondernemingslust,
waarmede deze mannen zich in
hun notedopjes naar onbekende
streken waagden.
Het onderzoek der oude cultu
ren in Midden-Amerika heeft even
eens aanleiding gegeven tot ver
moedens omtrent een contact, dat
reeds vele eeuwen vóór dèn tocht
van Columbus zou hebben plaats
gevonden. De bouwwerken" en ge
bruiken b.v. van de Mayacultuur
vertoonen een. overeenkomst met
die der Egyptenaren, die misschien
niet aan het toeval kan worden
toegeschreven.
Toch blijft Columbus de ontdek
ker van Amerika. Want deze en
andere aanwijzingen hebben allo
betrekking op verbindirtgen in een
grijs verleden, die later wérden
verbroken. Zijn tocht daarentegen
leidde tot een nauw en vruchtbaar
contact tusschen beide werelddee-
len. Slechts wilde de ironie der ge
schiedenis. dat de door hem ont
dekte Nieuwe Wereld naar Ameri-
go Vespucci, die omstreeks 1500 een
beschrijving gaf, genoemd werd.
Columbus' naam leeft voort in Co-
lumbia, maar werd onsterfelijk
door zijn beteekenis als de ware
ontdekker van Amerika (V.P.B.).
DE MAN MET 2900 ERFGENAMEN
LISSABON, Augustus (V F B.)
Een onlangs overleden zaken
man in Buenos Aires lieeft een
zeer origineel testament nagelaten.
Zijn geheele vermogen werd door
hem over 2000 inwoners var de
Argentijnsche hoofdstad ve-dteld.
Hun namen werden op willekeuri
ge wijze uit het adresboek overge
nomen, maar op elke letter vielen
een gelijk aantal erfgenamen. Ben
sensatie werd het echter niet, want
er waren geep wettige erfgenamen,
zoodat niemand tegen het testa
ment protesteerde.