ioHSSBl
1596
AKKERTJES
Ketfs
De Stichter van ons Imperium.
Waar zal de strijd ontbranden?
Den blik opwaarts..
„CUUmuu#''
BOOG AZIJN
Jan Pieterszoon Coen.
Wanneer ons land
meer zulke mannen gekend
had.
A.D.O.-HEERENVEEN
De wedstrijd van den dag.
SPORTREVUE VAN DE WEEK,
PROGRAMMA VOOR A.S. ZONDAG
Adviezen van den Voedingsraad.
Positie der Duitschers aan
zienlijk beter dan verleden
voorjaar.
Het Oostfront paraat.
Boeken dienen zich aan:
Tien jaren strijd.
Een St. Nicolaas-mirakel.
Eenvoud en Bekoring.
Wedstrijden voor de
Hitler-Jugend.
Het doel der H.-J.
Het Hemelsche leger.
fis.
DEZE
NIEUWE
STAD-
GENOOTE i
VRAAGT UW MEDE
WERKING!
PUDDING
PAKJES OP
EEN BON
Cornelis Houtman
voer als eerste
Nederlander naar
de Oost. Aan
boord nam hij mee:
Zóó weinig?
»DE CENTR/VLE«
DEN 30sten Mei 1619 trok
Hoorn s grootste zoon, Jan
Pieterszoon Coen, met vliegende
vaandels op de stad Jakatra los,
veroverde haar en stichtte op de
puinhoopen Batavia, de hoofd
stad van het koloniale rijk, dat
door de eeuwen heen een groote
welvaart over ons lage land heeft
gebracht.
De verdiensten van den toenmali-
gen gouverneur-generaal, een een
voudig Westries met al de stoer
heid en onverzettelijkheid, zijn stam
eigen heeft men echter langen tiid
niet naar werkelijke waarde weten te
schatten en zoo moesten er twee
honderd drie en zeventig jaren voor
bij gaan voor en aleer in zijn vader
stad een monument verrees ter zijner
hulde en nagedachtenis.
Het was den 30en Mei 1893. dat
zulks geschiedde en zoo zal het dus
morgen precies een halve eeuw ge
leden zijn, dat het trotsche stand
beeld van Jan Pieterszoon Coen werd
onthuld.
Een grootsche plechtigheid.
MEN kan zich voorstellen, welk
een historische gebeurtenis dit
was voor de stede Hoorn en hoe alles
wat autoriteit was, op de been was
gebracht. Vooral de marine gaf bij
deze gelegenheid acte de présence en
zoo waren de opleidingsschepen Cas-
tor, de Pollux en ook dat voor de
adelborsten, de Urania, benevens ee-
nige andere bodems naar Hoorn ge
komen en lagen op de reede. De
Roode Steen prijkte in een tooi van
vlaggen en wimpels en vele voor
aanstaanden uit stad en lande waren
hier verzameld voor de plechtigheid,
welke door de schutterijmuziek o.l.v.
wijlen H. F. A. Utermöhlen werd op
geluisterd.
Het ligt niet in onzen opzet, breed
op de gebeurtenissen van dezen dag
in te gaan. Door een drietal sprekers
werd bij de onthulling het woord ge
voerd, ri.1. door den toenmaligen bur
gemeester van Hoorn A. E. Zimmer-
man, door den oud-burgemeester W.
K Baron van Dedem en door dr. H.
J.'A. M. Schaepman, die de eigenlijke
onthulling verrichtte en bii deze ge
legenheid de figuur van Coen nog
eens deed herleven met al zijn goede
hoedanigheden en ook met al zijn
gebreken.
£EN halve eeuw geleden werd
te Hoorn het standbeeld ont
huld van Coen, denstichter
van ons koloniale rijk. Het werd
ontworpen door professor Leen-
hoff en gegoten door C. J. Ma-
rijnen te Brqda. Ons koloniale
rijk is niet meer, doch het fiere
beeld van deszelfs grondvester
beheerscht nog immer den
Hoornschen Roode Steen.
Indië ging voor ons verloren,
doch Coen hebben wij behouden
en vooral in dezen tijd dient zijn
geest over ons vaardig te wor
den, een geest, welke wel het
meest tot uiting komt in het ge
vleugelde woord, dat den groo-
ten gouverneur-generaal tot lijf
spreuk werd: „Dispereert niet."
Dispereert niet
..Dispereert niet
daar can in Indiën wat groots ver
richt worden" en hij stelde daarbij
de vraag: wat grootsch hebben wij in
Indië verricht? Zeker, zoo vervolgde
hij, wij hebben groote dingen gedaan,
MATUURLIJK herinnerde de rede m a w dat wn aan muic nus
iN naar o.m. aan het gevleugelde! ™ezi^0uden kunnen noemen. Want
woord van Coen: Dezn zuuucn
wij. een klein volk, hebben beleid en
wijsheid, heldenmoed en reuzen
kracht in het beheer van Indië ge
toond. Maar het groote. het grootsche.
dat wat hooger is dan de rijkdom,
meer dan de handel, kostelijker dan
de overwinst, maar dat wat lichten-
der is dan de zon en heiliger dan de
glorie, het groote en grootsche doel
der Christelijke beschaving, hoe heb
ben wij het nagestreefd, hoe nabij
zijn wij het gekomen? Disperatie kan
er zijn, disperatie als berouw, dispe
ratie als twijfel aan ons zeiven, Maar
neen, dispereert niet! Daar is een
berouw dat verlamt, daar is een twij
fel. die doodt. Wat niet verricht is
en ziedaar de leuze, die Jan Pieters
zoon Coen op dezen dag aan zijn volk
overgeeft wat niet verricht is, kan
verricht, moet verricht worden; zoo
moge 't zijn.
Vijftig jaar later.
vrU wij een halve eeuw later zijn,
■tweten wij dat, nu ons koloniale
rijk niet meer bestaat, door dit in
herinnering te brengen, even 'n pijn
lijke snaar wordt beroerd Doch hier
tegenover moge staan, dat door den
dramatischen loop der gebeurtenis
sen, waardoor ons Indie op ander
bewind overging, de grootheid van
de figuur van Coen geenszins wordt
aangetast, doch ons veeleer tot de er
kenning brengt, dat zoo ons land
meer van dergelijke figuren had ge
kend, het niet zoo ver had behoeven
te komen als thans wel het geval is,
dat wij dan Indie nog__ons
er moge, om met dr. Schaepman te
spreken, van onderaf nog zooveel
kracht en heldenmoed zpn gedemon
streerd. van boven af is in een paar
eeuwen tijd door laksheid en lauw
heid afgebrokkeld wat deze pionier
in harden strijd had veroverd.
Het is daarom, dat Coen ook in onzen tijd
nog iets heeft te zeggen. In de moeizame wor
steling, welke Europa thans doormaakt om
zijn behoud, moge het „Dispereert niet voor
velen een lichtende leuze zijn en houde men
zich ook voor oogen de mede voor dezen tijd
toepasselijke uitspraak, welke voor de histo
rie bewaard is gebleven: „Siet en considere'~',i
doch, wat een goede couragie vermach...."
Op de Kaasmarkt te Hoorn verheft
zich majestueus het standbeeld van Jan
Pieterszoon Coen, den stichtei van ons
Imperium, den man die op 29 September
1618 in een brief aan de Bewindhebbers
van de Oost-Indische Compagnie de
gevleugelde woorden schreef:
„Dispereert niet, ontsiet uwe vijanden
niet, daer en is ter werelt niet dat ons
kan hinderen".
(Cliché Archief D. v. N.-H.)
De wedstrijd van den dag is na
tuurlijk ADOHeerenveen! Geen
wonder, waar hier de hoogste titel op
het spel, staat. Men weet, dat op 't
oogenblik ADO en Feyenoord even
veel verliespunten hebben en dat de
strijd eigenlijk alleen tusschen deze
twee clubs gaat. Maar.... Heeren
veen Is een lastige tegenstander,
waarvan Feyenoord slechts met de
grootste moeite beide keeren won en
waartegen A.D.O. verleden Zondag met
de grootste moeite gelijk speelde!
Het zal er dus spannen op het ADO-
terrein, temeer waar de Friezen ver
moedelijk rustiger zullen spelen dan
de Hagenaars. Wel moge de techniek
der westelijke kampioenen beter zijn,
de Friezen beschikken over een stevige
achterhoede en een snelle, schotvaar-
dige voorhoede en als Lenstra eens in
topvorm mocht zijn, zou A.D.O. heel,
heel blij mogen zijn met een gelijk spel!
Intusschen rekenen we toch maar op
een kleine Haagsche overwinning.
West-Frisia—RCH is opnieuw vastge
steld. Verleden week misten de Haar
lemmers den trein en moesten nus nood
gedwongen verstek laten gaan en nu
gaat de wedstrijd toch door. 't Kan
interessant worden, omdat het krachts
verschil zeer gering is.
Wieringerwaard—LSVV is we
schreven het den vorigen keer al zeer
belangrijk, omdat LSVV moet strijden
voor het kampioenschap. De Langedij-
kers moeten danig oppassen voor de
polderbewoners, die plotseling goed uit
hun slof kunnen schieten.
Slechts twee bekerwedstrijden staan
voor onze omgeving op het program
ma: HollandiaQSC en Terrasvogels
ADO '20. We meenen, dat Hollandia een
goede kans heeft op winst en dat ADO
'20 wel eens een gelijk spel zou kun
nen bevechten. De winnaar van eerst-
genoemden wedstrijd speelt Donderdag
a s. weer thuis tegen Zaandijk en de
winnaar van den tweeden wedstrijd
mag bij Ajax op bezoek komen! En
den Zondag d.a.v. moet Ajax (dat Don
derdag natuurlijk wint!) op bezoek bij
den winnaar van den wedstrijd Hollan
dia (QSC)Zaandijk.
VERDUISTER GOED.
Deze week van 21.455.30 uur
Morgen: Maan op 4,22, ond. 16.30
uur. Maandag: Maan op 4.48. ond.
17.44 uur.
3 Juni: Nieuwe maan.
Vroeger, toen ik jong was, ging het
toch heel wat ordentelijker dan tegen
woordig. Toen kwam je in de dans
zaal en kreeg van den pa of de ma
van het meisje verlof, om met de uit
verkorene een dansje te maken. En
na afloop bracht je het kind netjes
terug naar het tafeltje, van waar de
ouders waakten over hun dochter!
Dat was toch heel wat beter dan
tegenwoordig, nu ze maar samen gaan
athletieken, korfballen, zwemmen of
tennissen.
't Was een goede zestiger, die me
dat een paar dagen geleden vertelde.
De brave man moest niets van sport
hebben en trachtte mij te bewijzeii, dat
het vroeger allemaal zooveel beter was.
Hij zag er nog goed uit, miste wel het
buikje, dat hem een paar jaar geleden
nog in den weg zat, maar was des
ondanks even stijf en krakerig ge
bleven.
En nou leest hij dit rubriekje, of
nee, hij leest Ket niet, want de sport
slaat hij altijd overMaar als ik
hem morgen toevallig weer tegen kom.
weet hij me toch te vertellen, dat
Rietje van Veen getrouwd iS en nog
wel me een zwemtrainer!
Rietje heeft haar man natuurlijk lee-
ren kennen in het zwembad, zonder
dat haar pa en ma er iets van wisten.
En Rietje zal gelukkig zijn, ook al is
haar huwelijk dan ook maar een
„sporthuwelijk". En vermoedelijk zul
len het door-en-door gezonde Rotter-
damsche zwemstertje en de door-en-
door getrainde Haarlemsche zwem-
oefenmeester heel wat kwieker, heel
wat vlotter zijn dan het bedeesde
meisje-van-toen en de degelijke jonge
man-van-weleer
O
Of Rietje de zwemsport vaarwel zal
zeggen? De tijd zal 't leeren, maar mis
schien blijft ze ook in haar huwelijk-
schen staat nog wel op wedstrijden
uitkomen.
Een andere beroemde zwemster is
echter voor de wedstrijdsport verloren
gegaan: de Deensche Ragnhild Hveger!
Ragnhild, than^ 23 jaar en houdster van
meer dan 40 wereldrecords, zal naar
de beroepsklasse overgaan; in Duitsch-
land zal ze als zwemleerares haar dis
cipelen opleiden tot snelle zwemmers
en zwemsters en uit het vele materi
aal zal ze misschien nieuwe kampioe
nen opkweeken en nieuwe aanstaande
recordhouders.
Ragnhild heeft bijna alles bereikt,
wat er op zwemgebied te bereiken
viel. Alleen één record kon ze niet op
haar naam krijgen: het trotsche record
van Willy den Ouden op de 100 na
dat met den tijd van 1 min. 4.6 sec.
wel zeer scherp is gesteld.
Ragnhlid Hveger is, ondanks haar
roem, altijd eenvoudig gebleven. De
roem steeg haar nooit naar het hoofd
Om het kampioenschap
van Nederland.
ADOHeerenveen.
Districts wedstrijd.
Zuid-West.
DISTRICT I.
Eerste klasse.
(Beslissingswedstrijd).
Stormvogels-Xerxes
(terr. VUC).
DISTRICT V.
Eerste klasse.
Leeuwarden-Sneek.
DISTRICT II.
Tweede klasse A.
West-Frisia-RCH.
Kennemers-ZFC.
Tweede klasse B
De Spartaan-
Watergraafsmeer.
DISTRICT I.
Derde klasse A.
HRC-Beverwijk.
Vierde klasse A.
Wieringerwaard-LSVV.
Res. derde klasse A.
HRC 2-Alcm. Victrix 3.
Res. derde klasse B.
Hollandia 2-VVZ 2.
BEKERWEDSTRIJDEN.
Veendam-HSC.
Roombeek-NEO.
Go Ahead-Almelo.
WVC-VVG.
Hollandia-QSC.
Terrasvogels-ADO 1920.
DOS-CDN.
GSV-RFC.
Laakkw.-Excelsior,
„DE NOORD-
HOLLANDSCHE."
1D.
RKAFC 1-Alkm. B. 3
Waterv. 2-SVW 1
2E.
Atlas 2-Sch-fgen 2
Call.oog 1-BKC 2
SRC 1-Koegras 1.
4J.
Barsingerh. 1-
Geel Zw. 2
Waterv. 3-BKC 3
Schagen 4-SRC 2.
Tex. Afd. II.
Oosterend 2-
Cocksdorp 2
SDH 1-Tex. Boys 2
Bekerwedstrijden.
Texel 1-BKC 1
Waterv. 1-Succes 1
WW 1-Andijk 1
Schagen 1-Vrone 1
Vitesse 1-Bergen 1.
en verschillende aanlokkende aanbie
dingen, die haar in de beroepsklasse
zouden hebben geplaatst, wees ze van
de hand. Daarom was Ragnhlid zoo'n
prettige tegenstandster.
O
Ik liep j.1. Zondag na afloop van de
courses achter een paar bezoekers, die
het met elkaar niet eens waren. Bei
den noemden zich echte paardenlief
hebbers en sportmenschen. En nu had
den ze ruzie. De heele dikke had een
paar honderd gulden gezet oo de favo
riet van den dunne, die hem de vriend
schappelijke tip gegeven had. En laat
nu die favoriet niet gewonnen heb
benDe vriendschap tusschen de
twee sportmenschen hing aan een zij
den draadje na deze vergissing. Maar
ze blijven zich sportmenschen en paar
denliefhebbers noemen. Omdat er nog
altijd ëen kans is, dat wèl\eens hun
favoriet wint.
O
Zondag op het wielercriterium van
Alkmaar sprak ik met Ab Bosma, tot
vlak voor den oorlog een onzer aller
beste amateur-wegrenners, die in bin
nen- en buitenland prachtige successen
boekte. Nadien heeft hij de wieler
sport vaarwel gezegd. Maar't
bloed kruipt, waar het niet gaan kan
en Ab vertelde me, dat hij al zijn
materiaal nog had. En zijn jonge
vrouw het paartje is pas een paar
maanden geleden getrouwd merkte
op: Ab is pas 23, hij zou best weer
in training kunnen gaan!
Zouden we hem nog eens weer terug
zien op zijn wegfiets?
Jan Derksen was er ook. Hij kan
zijn oude club en zijn oude stad niet
vergeten, ook al heeft hij half Europa
doorgereisd. We hebben samen oude
herinneringen opgediept: hoe hij met
Jan Pronk zijn premies van tien of
twintig ijsjes won, hoe ze samen hun
gevulde koeken of een worst in de
wacht sleepten tijdens een koppelwed
strijd, hoe ze in hun begintijd gevoch
ten hadden op de smalle latten der
Alkmaarsche wielerbaan.
Jan Derksen is wereldkampioen ge
worden op den sprint en thans prijkt
zijn naam als een der treknummers op
de groote aanplakbiljetten, niet alleen
in Noord-Holland, maar ook in Utrecht,
Nijmegen en Den Bosch en eveneens
in Berlijn, Kopenhagen, Parijs en Brus
sel. Maar Derksen is de eenvoudige,
prettige jongen gebleven, die hij was
en hem is evenmin als Ragnhild Hve
ger de roem naar het hoofd gestegen.
GORT MET STOOFSLA.
Ter aanvulling van den brood
maaltijd of als voorgerecht bij het
middagmaal kan onderstaand gericht
dienst doen. Gort met groenten is,
zoowel wat voedingswaarde als wat
smaak betreft, een goede combinatie.
Wil men boter, jam of kaas Sparen,
dan kan men dit gerecht op de
droge boterham eten. Het smaakt
goed. Wel is het aan te bevelen zoo
mogelijk een restje saus van een
jusblokje door de gort met groenten
te mengen. De stoofsla kan vervan
gen worden door andijvie, postelein
of spinazie.
Gort met stoofsla.
100 g gort, 4 dl water, V, kg stoof
sla, 2 theelepels kerriesurrogaat,
zout, aroma. De gort een nacht in het
water weeken, met het weekwater
oan de kook brengen. 20 min. laten
koken en in de hooikist bijna gaar
laten worden, pl.m. 3 uur. De stoof
sla snijden, wasschen en met aan
hangend water aan den kook brengen.
Wanneer de groente geslonken is, de
gort en het zout toevoegen en de
massa gaar laten worden (kooktijd
20 min.) De gort op smaak brengen
met aroma en, voor wien er van
houdt, wat kerriesurrogaat toevoe
gen. Eventueel een rest jus of klontje
vet door de gort mengen.
(Van onzen Berlljnschen
correspondent.)
PER TELEFOON. - De Sovjets zijn
aan het Koebanfront met aanzienlijke
strijdkrachten men spreekt van 6 in-
fanterie-divlsies en 3 tankbrigades na
geruime pauze een actie begonnen, die
oogenblikkelijk is beantwoord door
Duitsche tegenaanvallen.
De vijand was op één punt in de
Duitsche stellingen doorgedrongen,
doch kon onmiddellijk worden afge
grendeld en voor zoover hij niet werd
vernietigd, op de uitgangsstellingen
worden teruggeworpen.
Of de hervatting der operaties op
den Zuidelijken sector van het
Oostelijke front beteekent, dat de
strijd in een stadium van nieuwe
groote offensieven is getreden, en
of daarmede een einde is gekomen
aan de periode van voorbereidin
gen, moet worden afgewacht.
Dat de Sovjets met man en macht
probeeren de Duitschers van het Ta-
man-schiereiland te verdrijven is be
grijpelijk, omdat dit Duitsche brugge-
hoofd moet worden beschouwd als een
gunstige uitgangsstelling voor een
eventueel Duitsch offensief in de rich
ting van den Kaukasus.
In de laatste maanden hebben op
dit kleine front niet minder dan 30
divisies der Sovjets zoo zware ver
liezen geleden, dat zij voor nieuwe
aanvallen nauwelijks nog in aanmer
king komen.
Troepen-concentraties.
In Duitsche militaire kringen rekent
men er mede, dat de Sovjets na de
eerste mislukte pogingen nieuwe re
serves zullen aanvoeren om alsnog te
trachten het gestelde doel, n.1. de ver
overing van het Taman-sch'oreilan^
te bereiken, waarmede nog niet gezegd
is, dat het zwaartepunt van de offen
sieve operaties, welke men in de naas-
Bij de Nenasu te Utrecht verscheen
„Voor Volk en Vaderland", een boek in
klein formaat, waarin de geschiedenis
der NSB wordt beschreven. Het is sa
mengesteld onder leiding van C. van
Geelkerken en bevat veel documentatie
materiaal. Vele illustraties, waaronder
interessante reproducties, verlevendigen
den helder geschreven tekst. De hoofd
stukken zijn zeer overzichtelijk en in
logische volgorde gerangschikt. Het
eerste deel draagt tot titel „De nieuwe
idee dient zich aan", het tweede „De
marsch der Beweging" en het wordt he
loten met „De wapenen der Beweging".
Bij A. J. G. Strengholts Uitgevers-Mij.
te Amsterdam zag „De Legende van
den Heiligen Nicolaas" het licht, tekst
van Nellie Burgdorffer en teekeningen
van Oeke Wieringa. Het is een kleurig,
frisch boekje, dat in vlotte rijmpjes een
mirakel van den beroemden Heilige
verhaalt. Letterkundige beteekenis heeft
het niet.
Van M. Nijhoff verscheen in één band
bij A. A. M. Stols te Den Haag „Het
Uur U" en „Een Idylle". Nijhoff doet
zich oin deze poëzie, die men de poëzie
van den eenvoud en de bekoring zou
kunnen noemen, wederom kennen als
één onzer belangrijkste dichters. Ik ver
kies de „Idylle" boven „Het Uur U",
waarvan naar mijn smaak de kernge
dachte iets te veel verborgen blijft. Ter
kenschetsing worde hieronder uit de
Idylle" het volgende fraaie couplet ge
citeerd:
Voor mij is liefde een geur door 't
huis,
een stem, een stap, iemand komt
thuis,
men hoort hem op 't binnenplein
neuriend met iets bezig zijn.
H. P. VAN DEN AARDWEG.
te toekomst verwacht, aan dit gedeelte
van het front zal liggen, Zoowel aan
de zijde der Sovjets als aan die der
Duitscners schijnen op verschillende an
dere punten van het Oostelijke front,
groote troepencontingenten te worden
samengetrokken, zoodat ieder oogenblik
ook daar de strijd kan ontbranden.
Aan Duitsche zyde ziet men de
komende gebeurtenissen met de v®r"
elschte kalmte tegemoet, aangezien de
situatie voor de Duitsche troepen voor
aanzienlijk gunstiger wordt gehouden
dan in het voorjaar 1942. De Duitsche
troepen zijn n.1. thans uitgerust en be
langrijk beter bewapend dan een jaar
geleden. Bovendien is de Duitsche le
gerleiding er van overtuigd, dat het
er met de oorlogsmateriaalvoorziening
der Sovjets niet bijzonder goed voor
staat.
Voor de volken van Europa bestaat
er op het oogenblik slechts één doel:
het verslaan van den bolsjewistischen
vijand en zijn handlangers, waar hij
zich ook moge vertoonen. Er zijn in
dezen strijd geen compromissen meer
en ieder handelen mag nog slechts
gericht zijn op de taak, alles te doen
om Europa geheel te bevrijden van
het gevaar van het dreigende bols
jewisme en het daarmede gepaard
gaande schrikbewind.
De Duitsche jeugd, die is vereenigd
in de Hitler-Jugend als de eerste Gèr-
maansche Jeugdbeweging, heeft dit
doel duidelijk begrepen. Zij gaat
rechtstreeks en doelbewust voort op
den weg, dien Adolf Hitier, de Führer
aller Germanen, haar wijst. De wil
van den Führer echter is het, dat
iedere Duitsche jongen en ieder Duitsch
meisje een leven vol gezondheid en
discipline leidt, opdat uit de jongens
sterke en dappere soldaten, uit de
meisjes gezonde en waardige kamera
den dezer soldaten voortkomen.
Daarom staat ook de lichamelijke
ontwikkeling op het programma van
haar oorlogsinzet. Om de prestaties der
Duitsche jeugd elk jaar te toetsen en
bovendien door wedstrijden te kunnen
vergrooten, wordt ieder jaar een
Reichssportwettkampf" gehouden,
waaraan alle Duitsche jongens en meis
jes deelnemen.
De geëischte verrichtingen zijn aan
gepast bij de lichamelijke capaciteiten
der verschillende leeftijdsklassen. Ter
wijl van de jongens en meisjes van
10—14 jaar hardloopen over 60 meter
wordt geëischt, is voor de oudere meis-
jer een afstand van 75 meter en voor
de oudere jongens 100 meter voorge
schreven. Bij de spring- en werpnum-
mers worden de prestaties eveneens
naar de leeftijdsklassen beoordeeld.
De beste deel t mers en deelneem
sters ontvangen winnaarsspeldjès. Bo
vendien worden de beste ploegen der
Hitler-Jugend uitgezocht, die dan den
strijd zullen aanbinden om den be
schikbaar gestelden wisselprijs van den
Reichsjugendführer.
Millioenen Duitsche jongens en meis
jes leggen in dezen geweldigen kamp,
die in geheel Duitschland op hetzelfde
tijdstip wordt gehouden, getuigenis af
van hun kracht en capaciteit. Het is
voor hen iets vanzelfsprekends, dat zij
het bevel van hun Führer met vreugde
opvolgen en den Reichssportwettkampf
in kameraadschappelijke verbondenheid
houden.
Ook de Duitsche jongens en meisjes
in Nederland nemen aan den Reichs
sportwettkampf deel. Aanstaanden Zon
dag zullen zij blijk geven van hun
sportprestaties en zich zoo op waar
dige wijze aansluiten bij hun kamera
den in Duitschland.
Hoofdred.: A. R. Jonker; plv. hoofd-
red.: H. P. v. d. Aardweg: Buitenl.: Tj.
N. Adema; Binnenl. en Prov.: D. A.
Klomp; Sport en Rechtsz.: J. Werkman,
allen te Alkmaar; Stadsnieuws: A. C.
van Kampen, Den Helder; Adverten
ties: C. Boogaard, Alkmaar.
Dezelfde Elisa, die den Syrischen
overste Naaman den weg tot zijn
genezing wees, heeft ook op an
dere wijze getoond hoe men, hon
derden jaren voor Christus Zijn
„Hebt uw vijanden lief" had ge
sproken, zijn vijanden kon tege
moet treden.
Hij werd gezocht door de solda
ten van den Koning van Syrië,
omdat hij dezen tot nog toe steeds
verhinderd had den Koning van
Israël gevangen te nemen: telkens
had hij dien tijdig gewaarschuwd.
Tot de Koning van Syrië daar
achter was gekomen en den ge
vaarlijken man Gods onschadelijk
wilde maken. Elisa verbleef in
hetzelfde Dothan, waar Jozef een
maal zijn doodsangst in de put
had moeten doormaken. Toen de
morgen aanbrak, riep de profeet
zijn dienaar toe: „Haast u, want
wij moeten vandaag naar Samaria
gaan!" De dienaar maakte toebe
reidselen voor de reis en ging
zijn meester vooruit naar de stads
poort. Maar doodelijk verschrikt
keerde hij terug en riep: „Ach,
wat moeten wij beginnen! De vij
and ligt voor de poort!" en hij
wees Elisa de glinsterende har
nassen en speren die bij duizen
den over de velden waren ver
spreid. Iets anders zag hij niet.
Maar Elisa antwoordde rustig en
vast: „Vrees niet, want er is een
grooter leger met ons dan tegen
ons." En op zijn gebed werden ook
de oogen van zijn knecht geopend,
en deze zag, tusschen hen beiden
en de vijanden, een veel machti
ger leger: paarden, wagens en
ruiters van vuur. Het engelenle-
ger Gods! De vrees van den
dienaar verdween.
En dat hemelsche leger begon
niet te vechten tegen de vijande
lijke soldaten. Het wès er alleen
maar, het gebruikte geen geweld.
Het verblindde door zijn glans
het Syrische leger, zoodat het in
groote verwarring kwam, en Eli
sa blindelings volgde op zijn op
roep: hij zou hen brengen bij den
man dien zij zochten. Hij bracht
hen tot den Koning van Israël, die
hem vroeg: „Zullen wij hen doo-
den?" Doch Elisa antwoordde:
„Zoudt gij hen dooden, die gij niet
verslagen hebt? Geef ze liever
eten en drinken, en laat ze dan tot
hun eigen koning terug keeren."
En de koning bereidde hun een
grooten maaltijd en gaf hen daar
na, tot hun groote verbazing, de
vrijheid om de stad ongehinderd
te verlaten. Bij hun koning terug-,
gekeerd, sprak deze, zeer onder
den indruk: „Wij"zullen niet meer
tegen dit volk vechten, want God
is met hen."
Elisa wist waar hij zijn ver
trouwen op stelde, daarom kende
hij geen angst, althans geen blij-
venden angst. Hij verwachtte de
beslissing van od, niet van de een
of andere menschelijke macht, niet
van een menschelijk ingrijpen. Zoo
kon hij nog tot zijn angstigen die
naar zeggen: „Vrees niet, want er
is een grooter leger met \ons dan
tegen ons!"
Hij kon dat zoo rustig verzekerd
zeggen, omdat hij zelf zijn leven
lang aan Gods kant had gestreden
en steeds had mogen ervaren hoe
hem kracht naar kruis werd ge
schonken, hoe dreigend het er ook
soms mocht voorstaan.
Kunnen ook wij dat, om diezelf
de reden, zeggen? Is het ooit in
ons opgekomen, ons heil te ver
wachten van de vurige hemelsche
krachten? Ligt het als een onaan
tastbare schat op den bodem van
ons hart: „Niet door hardheid en
geweld, doch door Mijnen Geest
zal het geschieden?"
Zoo niet, dan opene God einde
lijk, nu, onze oogenen doe ons in
dit besef de Hemelvaartsweek in
gaan.
Veelvuldige klacht van vrouwen en
meisjes en met reden. Doch een vraag:
Waaróm die nare hoofdpijn verduren
als er AKKERTJES zijn die
U daar direct van afhelpen
Het zjjn vrienden in den nood.
Voor 'n goed gebit:
de Kalk-Vitamlne D tabletten
van de DAGRA
Mevrouw J.H. te S. schrijft:
„Ik woon hier pas, maar van de
eerste week af tob ik met m'n
wasch. Die wordt niet schoon,
want ik kan geen Glorine koo-
pen, dat toovermiddel voor de
huisvrouw. Er Is flesschen-
gebrek, zegt m'n winkelier".
Stadgenooten, kijk eens of
U nog leege Glorinefiesschen
hebt, die li tóch niet gebruikt.
Geeft die aan Uw winkelier.
Dan krijgen vele andere huis
vrouwen ook Glorine en dus
weer een mooie schoone wasch.
Want Glorine bleekt witter
enveiliger I
Gr
WA T GEBEURDE ER TOEN?
Sinds 1564
„Inderdaad zóó weinig" is
ons antwoord op de vaak
gestelde vraag of reeds
voor zoo'n bescheiden
premie een levensverzeke
ring bij „De Centrale" kan
worden afgesloten. Vraag
eens om onze tarieven.
VetvzekeM -w&ikmd Nede/dcuid
Rijnstraat 28. Den Haag
