Adolf Hitier sprak te München.
Bolsjewisme en Amerikanisme
onder de loupe.
Hef lot van Europa wordt
aan 't Oostfront heslist.
DA
AGBLAD VOO
Rede van dr. Seyss Inquart
Duitsche troepen bieden verbitterden
tegenstand.
Terugblik op de voorbije 20 jaren.
Slechts Duitschland kon het
bolsjewistische gevaar keeren.
Öêén herhaling van1918
De grootste oorlog
begon
Na de ontruiming van
Kief.
De bommen op Vaticaanstad.
Anglo-Amerikanen zijn
verantwoordelijk.
„Dag der solidariteit."
Sovjet-aanvallen brachten weer geen succes.
De strijd bij Kiel duurt voort.
Uitgave!
Dagblad voor Noord-Holland N.V.
Alkmaar - Voordam C 9.
Bureau der Heldersche editie:
Den Helder: Koningstraat 78.
Telefoon 2345 (2 lijnen).
Postrekening 449041.
DINSDAG 9 NOVEMBER 1943.
NOORI
Mussert tijdens zijn rede In de groote zaal van het rivoli-thetter te
Utrecht op de belangrijkste bijeenkomst der gecombineerde vergaderingen,
welke door het Arbeitsbereich der N.S.D.A.P. en N.S.B. In het kader van
den „Dag der Solidariteit" In alle deelen van ons land werden gehouden.
Hier spraken de Rijkscommissaris, Rijksminister dr. Seyss Inquart en de
Leider Arbeitsbereich der NSDAP/St^pf/Pax m
HELDERSCHE EDITIE»
D-HOLLAND
87e Jaargang, No. 262, 4 pagina's.
Deze Courant verschijnt dagelijks
Advertentie-tarief.
Prijs der gewone advertenties in deze
Editie 11 et. per m.M. Bjj contract
binnen een jaar te gebruiken belang
rijke korting. Tarieven voor de geheele
oplage op aanvrage.
De Fiihrer heeft Maandag temid
den van zijn oude garde in de zaal
van den Löwenbsaukeller te Mün
chen deelgenomen aan de herden
kingsplechtigheden ter gelegenheid
van den negenden November.
Daarbij heeft Hitier een rede ge
houden, waarin hij o.m. het tijdperk
der laatste twintig jaar met zijn ge
weldige gebeurtenissen onder de lou
pe nam.
Hij typeerde het Duitsche Rijk van
1914, de parlementair-democratische
monarchie, waarin het jodendom
was binnengedrongen in den staat,
in het politieke leven en vooral ook
in de zoogenaamde leidende klasse,
en waarin het economische leven op
velerlei gebied uitdrukkelijk domein
van het jodendom werd.
De politiek van het toenmalige Rijk,
aldus vervolgde de Führer, was slechts
gericht op het behoud van den wereld
vrede. Alleen al het feit, dat het Rijk
van toen, hoewel het bijna dertig" mil-
lioen inwoners meer had dan Frankrijk,
een kleinere legersterkte bezat, weer
legt het best de later geuite beweering,
dat de vrede toen door dezen staat be
dreigd was. De omsingeling van Duitsch
land had geen ander doel dan dat, het
welk door talrijke Engelschen volkomen
openlijk werd uitgesproken, n.1. dat het
Rijk als de organisch sterkste Europee-
sche kracht door een coalitieoorlog
moest worden vernietigd, precies zooals
Engeland in vorige eeuwen eerst Spanje,
daarna Nederland en tenslotte Frank
rijk in langdurige oorlogen had bestre
den. Het kleine Britsche eiland, dat door
tallooze oorlogen langzamerhand een
kwart van de geheele aardoppervlakte
had onderworpen, deed niettemin bij het
begin en tijdens den duur van den eer
sten wereldoorlog geen afstand van de
oude, afgesleten moraliseerende frazen,
die Engeland tot dusverre nog in eiken
oorlog vergezeld hebben: „Strijd voor de
vrijheid der kleine volken, strijd voor de
hervorming der wereld in den zin der
gerechtigheid, strijd voor democratie,
strijd voor de gelijkheid van alle ras
sen".
Na 1918 geen definitieve nederlaag.
De Führer herinnerde eraan, dat in
weerwil van de geweldige weréldover-
macht tegen het toenmalige Duitsche
Rijk op geen enkele plaats beslissende
overwinningen werden behaald, zoodat
de definitieve ineenstorting minder was
toe te schrijven aan de uitwerking van
het zwaard dan wel aan den invloed
eener ondermijnende propaganda. Een
Amerikaansch president goochelde het
democratische Duitschland van toen in
veertien punten het ideale beeld van
een nieuwe wereldorde voor. Het volk
was politiek te weinig geschoold om
door dezen nevel te kunnen heenkijken
en vooral had het te weinig ervaring In
het ernstig opnemen van democratische
verzekeringen. De staatsleiding bestond
uit zwakkelingen, die, in plaats van
volgens hun plicht tot den laatsten
ademtocht te vechten, den schijnbaar ge
makkelijker weg van het vergelijk en
daarmede van de onderwerping betra
den. Zij werden daarbij aangezet door
partijen en leiders, die niet alleen gees
telijk, maar ook materieel in handen
van het buitenland waren.
Zoo kwam het tot den 9en, den
een strijdenden tijd, de jaren der na-
tionaal-socialistische geboorte cri-
tisch zal onderzoeken, dan zal zjj
wel niet kunnen nalaten te consta-
tceren, dat hier sprake is geweest
van de wonderbaarlijkste overwin
ning van het geloof tegenover de
vermeende elementen van het zake
lijk mogelijke.
De tweede gedachte, die thans bij ons
opkomt, kan slechts deze zijn: Wat zou
ei uit Duitschland en Europa geworden
zijn, als de 8ste en 9de November 1923
er niet geweest waren en de nationaal-
socialistische gedachtenwereld het Duit
sche Rijk niet veroverd had? Want het
overnemen der macht in 1933 is onver
brekelijk verbonden met den 8sten No
vember 1923. Op dezen dag werden voor
de jonge beweging voor het eerst de
geesten gescheiden. De zwakken verwij
derd, de blijvenden echter bezield met
een nog toegenomen, versterkt fanatis
me. Lang voor het jaar 1933 telde het
nationaal-socialisme reeds millioenen
aanhangers in de volksgemeenschap van
onze partij. Wat zou er echter geworden
zijn van Europa en vooral van ons Duit
sche Rijk en ons geliefde vaderland, in
dien Duitschland »ebleven was, wat het
toen was, de democratische, onmachtige
sraat van Weimarsche origine?
De Oost-Europeesche binnen-Azia-
t'sch-bolsjewistische kolos zou zijn be
wapening voltooid en het doel der be
oogde vernietiging van Europa nooit uit
het oog verloren hebben. Het Duitsche
Rijk zou tegenover deze wereldmacht in
militair opzicht slechts een vorm van
een weinige weken durende weerstands
kracht geweest zijn. Hoe ongegrond de
gedachte was, Europa bijv. door Polen
te laten beschermen, behoeft thans niet
meer te worden bewezen.
Even dwaas was de veel voorkomende
meening, dat men misschien den bolsje-
wistischen kolos had kunnen sussen, dat
zijn plannen tot verovering der wereld
door een vreedzaam en zichzelf steeds
verder ontwapenend Europa uit den
weg zouden zijn geruimd.
Dit maakt op mij den indruk, alsof de
de kippen en ganzen op zekeren dag te
genover de vossen de plechtige verkla
ring zouden willen afleggen, dat zij niet
meer voornemens zijn de vossen het toe
slaan te verhinderen, in de hoop de
vossen daardoor tot vegetariërs te kun
nen maken.
Het bolsjewistische gevaar was
urgent.
Deze bolsjewistische kolos, aldus ver
volgde de Führer, zal tegen Europa
storm loopen, zoolang hijzelf niet gebro
ken en verslagen is. Of wil iemand mis
schien beweren, dat Finland den we
reldvrede bedreigd heeft? Niettemin
werd het aangevallen en zonder het in
grijpen van Duitschland zou reeds in
1941 zijn bestaan aan een nieuwe vree-
selijke beproeving blootgesteld zijn ge
weest.
Niemand zal ook in ernst gelooven,
dat de Estlanders, de Letlanders of de
Littauers den Oeral hadden willen ver
overen. Niettemin heeft de Sovjet-Unie
besloten deze menschen uit hun landen
te verjagen en naar Siberië weg te voe
ren. Ook Roemenië was stellig niet van
plan den Kaukasus en de petroleum-
bronnen van Bakoe in bezit te nemen,
maar Rusland heeft hardnekkig ernaar
gestreefd, niet alleen den mond van den
Donau, maar ook de Roemeensche pe-
troleumvelden en zelfs den geheelen
Balkan te bezetten en te gebruiken als
springplank voor verdere expansie.
Tegenover dezen stormloop, die sedert
bijna tweeduizend jaar Europa steeds
weer uit het Oosten bedreigt, kan slechts
een enkele staat met succes optreden, en
dat is Duitschland. En al is deze worste
ling voor ons volk ook grenzeloos
zwaar, zij bewijst toch, dat zonder of te
gen Duitschland geen enkele staat dit
gevaar zou kunnen weerstaan, dat elke
hoop der verschillende Europeesche vol
ken, door goed gedrag of door een vleien
der Moskovieten misschien consideratie
te verkrijgen, hoogstens een kinderlijke
domheid of een jammerlijke lafheid is.
Zij bewijst echter vooral, dat de mee
ning, als zou in plaats van Duitschland
een andere, misschien zelfs een niet-
F.uropeesche mogendheid dc bescherming
van dit continent op zich kunnen ne
men, niet slechts gedachteloos is, maar
een waarlijk moreele zwakheid open
baart. Het is echter vooral het volledige
gebrek aan inzicht bij burgerlijke poli
tici, als men in vele landen doet alsof
men gelooft, dat het joodsch-jflutocrati-
sche Westen het joodsch-bolsjewistische
Oosten al overwinnen.
Neen, het tegendeel zal het geval zijn:
op zekeren dag zal het joodsch-bolsje
wistische Oosten het jodendom van het
Westen ntheffen van zijn taak nog lan
ger te moeten huichelen. Het kan dan
volkomen openlijk het uiteindelijke doel
bekendmaken. De joodsche democratie
van het Westen loopt n.1. vroeg of laat
zelfs op het bolsjewisme uit. Dezelfde
naieve menschen echter, die nu geloo
ven in Stalin den geest gevonden te heb
ben, die voor hen de kastanjes uit het
vuur haalt, zullen het wellicht sneller
dan zij kunnen vermoeden beleven, dat
de opgeroepen geesten der onderwereld
hen-zelf ombrengen en wel in hun eigen
landen.
Dat in dezen oorlog Engeland weer de
drijvende kracht was, dat het met de
joden samen oorzaak, ontketening en
voeren van den oorlog in zich vereenigt,
beteekent slechts een herhaling van de
gebeurtenissen van den eersten wereld
oorlog. Dat echter dergelijke geweldige
historische gebeurtenissen niet twee
maal tot hetzelfde resultaat leiden, kan
dan als zeker worden aangenomen, wan
neer de krachten van eens zich niet la
ten vergelijken met die van thans. Dat
het huidige Duitschland een andere
staat is dan het Duitschland van 1914-
1918 zal wel voor niemand meer een ge
heim zijn, zooals de 9e November 1943
ook niet meer gelijkt op den gden No
vember 1918.
De worsteling, waarin wij ons sedert
1939 bevinden is te geweldig en uniek,
dan dat zij met de maatstaven gemeten
zou kunnen worden van kleine twisten
tusschen staten. Wij strijden nu in het
vijfde jaar van dezen grootsten oorlog
aller tijden. Toen hij begon, was de
vijand in het Oosten nauwelijks 150 km
van Berlijn verwijderd. In het Westen
bedreigden zijn vestingen, den Rijn, het
Saargebied lag in het vuyr van zijn ar
tillerie. Aan de Belgisch-Nederlandsche
grens loerden de bij verdrag verbonden
trawanten van Engeland en Frankrijk op
nauwelijks 100 km afstand van onze
grootste industriegebieden, terwijl de
democratische regeering van Noorwegen
de overeenkomsten bekrachtigde, die
haar op zekeren dag in het kamp over
eenkomsten bekrachtigde, die haar op
zekeren dag in het kamp van onze
vijanden moesten voeren. De Balkan
droeg in zich de latente gevaren van de
ergste verrassingen.
Italië was door de houding van den
koning en zijn kliek tot een niet-oorlog-
voerende status gedwongen en Duitsch
land was zoodoende geheel alleen op
zichzelf aangewezen.
Omsingelingsring verpletterd.
En nu, mijn partijgenooten, heeft
deze nationaal-socialistische staat in
gewéldige historisch' unieke slagen
dezen omsingelingsring verpletterd
en met het heldendom van zijn sol
daten de fronten bijna overal ver
over de 1000 kilometer van de gren
zen van het rijk verplaatst. Onze
vijanden zijn bescheiden geworden,
Zie vervolg pagina 2.
De N.S.D.A.P en de N.S.B. hebben
Zondag in verschillende plaatsen van
ons land gecombineerde vergadei ngen
gehouden, welke bijeenkomsten stonden
in het kader van den „Dag der solida
riteit".
Te Utrecht, de hoofdstad der Nat.
Soc. Beweging der Nederlanden, spra
ken de Rijks-Commissaris, dr. Seyss-
Inquart, en de Leider van het Neder-
landsche volk, Mussert.
Wij laten hier eerst de rede van dr.
Seyss-Inquart volgen.
Mijnheer Mussert! Nederlandische en
Duitsche kameraden!
Wij zijn hier bijeen gekomen om twee
gebeurtenissen in de geschiedenis van
het Duitsche volk te herdenken en de
heer Mussert heeft de beteekenis van
deze herinnering en deze herdenking
samengevat door onze samenkomst en
dezen dag te bestempelen als den dag
der solidariteit. Ik neen. dit woord
over. Ook voor mij is juist deze dag, die
gewijd is aan twee tragische oogenblik-
ken in het Duitsche volk, de dag der
solidariteit. Want ik vat deze kenmer
king zoo op, dat deze dag ons in de
eerste plaats duidelijk bijbrengi het
belang van de saamhoorigheid en het
belang van het aaneengesloten blijven
van een volk en in de tweede plaats,
dat deze dag een soortgelijke verma
ning is voor de omstandigheid, dat wij
allen, of wij nu in volksgemeenschap
zijn bijeengebracht of meer dan dat in
een gemeenschap van gezindheid, altijd
en in alle omstandigheden bereid moe
ten zijn voor deze gemeenschap tot het
uiterste op te komen.
Kameraden, November 1918 bewij-t
ons juist het tegendeel. Toen heeft het
De ANP-correspondent te Berlijn
meldt:
Uit de officleele Duitsche front-
berichten blijkt sedert eenige dagen
sterk toegenomen felheid der ge
vechten in het gebied van Kief,
waar de met een groote meerder
heid ondernomen aanvallen der
Sovjet-Russen, die vooral ten noor
den der stad de Duitsche troepen
met overvleugeling bedreigden, de
Duitsche legerleiding hebben ge
noopt, haar sltrjjdkrachten uit Kief
terug te trekken nadat eerst alle
belangrijke objecten der stad waren
vernield.
Van de uiterst hevige gevechten,
die thans reeds wekenlang den gehee
len zuidelijken vleugel van het front
in het middelpunt der belangstelling
doen staan, stellen die in het gebied
van Kief alle andere in de schaduw.
Het is aan te nemen, dat van Duitsche
zijde het besluit Kief te ontruimen,
noode is genomen, daar het verschaffen
van winterkwartieren aan de troepen
door het verlies van de stad aanzienlijk
bemoeilijkt *s. De bolsjewisten beschik
ken thans ook bij Kief over een brug-
gehoofd aan deze zijde van den Dnjepr
dat groot genoeg is voor het onderne
men van aanvallen met een operatief
doel. Het is waarschijnlijk, dat zij niet
alleen zullen trachten, verder naar het
westen op te rukken, waartoe het ter
rein in verband met het ontbreken van
natuurlijke hindernissen gunstig is,
doch tevens pogingen zullen onderne
men door een opmarsch naar het zui
den door te dringen tot in den rug van
de Duitsche strijdkrachten in den groo-
ten saillant van den Dnjepr en deze
zoo mogelijk af te snijden. Dit hebben
zij reeds eenmaal op kleinere schaal
gepoogd van het gebied ten zuidoosten
van Krementsjoeg uit.
Zij wisten een gevaarlijke situatie
voor de Duitschers te scheppen en zelfs
de stad Kriwoirog binnen te dringen,
doch eind October wisten de ijlings in
den strijd geworpen Duitsche reserves
den Sovjet-Russischen opmarsch tot
staan te brengen en de operatieve
plannen van den tegenstander te verij
delen. Zelfs konden de Duitschers met
succes tot tegenaanvallen overgaan
Zoo is op het oogenbltk ten zuiden va"
Nikopol nog een Duitsche tegenaanv-'
aan den gang.
Duitsche volk deze solidariteit verge
ten. Daaruit ontstond de verschrikke
lijke ineenstorting van zijn geschiede-
denis. Die ineenstorting blijft een
eeuwige vermaning voor ons allen om
nooit de solidariteit, deze door God
gewilde saamhoorigheid van een volk
te vergeten. November 1923 echter, die
toen bij den afloop der gebeurtenissen
niet tot succes heeft geleid,
maar die dooden zag liggen op
de straten en pleinen, bewijst ons, dat
het tijdelijk mislukken van een daad,
die gesteld werd uit de diepste volk-
sche verantwoordelijkheid, nooit ver
geefs is. Want van dezen dag af, van
dezen offergang der partij uit, stroomt
geleid en altijd waakzaam gehouden
door onzen Führer de oneindige
kracht door het geheele Duitsche volk,
die dit volk heef opgeroepen, heeft
wakker geroepen en capabel, groot en
sterk heeft gemaakt tot deze enorme
prestatie, die het thans noodig heeft om
het tegen zijn vijanden vol te houden.
Ziet U, kameraden, zoo bewijst No
vember 1918, dat elk optreden tegen de
solidariteit dood, vernietiging en einde
beteekent en zoo bewijst November
1923, dat elk optreden uit volksche ver
antwoordelijkheid. ook wanneer het
niet terstond tot het succes leidt, toch
tenslotte de overwinning voor volk en
gemeenschap zal beteekenen.
Nationaal-Socialisten! Een beschou
wing over deze historische gebeurtenis
sen bewijst ons, dat moedige volkeren
niets verdragen dat van nadeeligen in
vloed is op hun vrijheid. Het is uitge
sloten, dat men een Germaa isch volk
op den duur doet buigen. Het verweert
zich en laat zich liever vernietigen, al
vorens zich te laten buigen en zijn vrij
heid en innerlijke kracht prijs te geven.
Ook dit inzicht brengt ons de beschou
wing van November 1918. die scheen te
bewijzen, alsof Wij Duitschers ons wil
den buigen, die echter leidde tot No
vember 1923, die het eerste verzet be-
teekende tegen een schijnbaar hopeloo-
zen toestand.
Wat konden die paar mannen toen
tegen de overmachtige Entente, tegen
het nog heel groote en sterke Frankrijk
en de almachtige tegenstanders ondei
het eigen volk feitelijk willen?
Wat konden zij hopen? Die hebben
niet gevraagd, maar zij zijn aangetreden
omdat zij wisten en omdat hun Inner
lijke stem hun heeft toegeroepen: Jullie
moet thans voor Duitschlands eer en
vrijheid aantreden.
Thans verstaan wij den diepen zin
van beide gebeurtenissen. Toen wij in
November 1918 de ineenstorting beleef
den, viel het niet te verwonderen, dat
velen van ons aan den zin van het ge
beuren in het geheel begonnen zijn te
wanhopen. Vier jaren en meer van de
zwaarste offers werden gebracht, hel
dendaden, die haars'gelijken in de ge
schiedenis nog nauwelijks gehad heb
ben, werden volbracht. En dat alles zou
tevergeefs geweest zijn?
En toen kwam November 1923 en
weer trad een vastt eraden schare aan
en werd neergeworpen en neergeslagen
en weer kon bi) iemand de gedachte
opkomen: Waartoe? Het is zinloos!
Neen. kameraden, nlt het gebeu
ren van de laatste jaren zien wil
in, dat alles een diepen zin heeft
gehad en voorbestemd was ln de
Voorzienigheid, dat de Ineenstor
ting van het jaar 1918 gekomen is,
opdat met 't oogenblik van de diep
ste geschoktheid ook "t oogenblik
aanwezig was van ln zich zelf te
këeren om het Duitsche valk In
staat te stellen tot de groote taak,
die het te wachten stond, toen de
bolsjewisten in Juni 1941 met hon
derden divisies naar onze Oostgrens
waren opgetrokken. Op dat oogen
blik heeft het Duitsche volk, dat
weet wat lijden beteekent, ook de
kracht gevonden dit gevaar te boven
te komen Hetzelfde geldt voor
November 1923. Het is niet een
rechtstreeksohe zegetocht naar de
macht geweest en hoe zwaarder een
zoodanige strijd is, hoe meer offers
er gebracht zullen moeten worden,
des te sterker wordt een volk voor
de laatste beproeving.
Kameraden! Alles is een duidelijke
g naar deze laatste groote beslissing,
aarin wij thans geplaatst zijn en die
het aanschijn van Europa, doch daar-
De verklaring over den bomaanval
op Vaticaanstad, Zondagavond door het
geallieerde hoofdkwartier in Noord-
Afrika gepubliceerd, wordt te Berlijn
beschouwd als een ondubbelzinnig be
wijs voor de verantwoordelijkheid der
Anglo-Amerikanen.
De geallieerde verklaring zegt: „Of
schoon het klaarblijkelijk onmogelijk
is, bij nachtelijke operaties met vol
komen zekerheic vast te stellen, waaf
de bommen gevallen zijn, heeft een
grondig onderzoek naar de operaties,
in den nacht van 5 op 6 November on
dernomen, aangetoond, lat de beman
ningen stellige instructies hadden om
Vaticaanstad niet te bombardeeren".
Deze formuleering beteekent, aldus
zegt men in toonaangevende Berlijn-
sche kringen, dat in tegenstelling tot
vroegere beweringen ook in den betref-
fenden nacht vijandelijke vliegers on
derweg waren. De Duitsche constatee
ring over het binnenvliegen van af
zonderlijke vijandelijke vliegtuigen
wordt daarmede gestaafd.
naast ook van de geheele wereld, voor
generaties, waars iiijnlijk voor eeuwen
op Europa zal bepalen. Want het beeld
van de wereld, zooals wij het in het
jaar 1914 en tevoren gehad hebben is
volledig veranderd. Wat men toen kon
bestempelen als overheersching van
Europa en van het Europeesche ras
is voorbij.
Nieuwe machtsgroepeeringen.
Nieuwe machtsgroepeeringen vormen
thans de wereld. De machtgroepeering
Oost-Europa en Azië, met de Slavisch-
Ostisch Mongoolachtige volkeren,
voortgekomen uit de Steppe, is het,
die altijd weer om de zooveel eeuwen
toestormt. Eens was het Dzjinghis
Khan, daarna waren het andere. Thans
is het 't bolsjewisme van Stalin. En
aan den anderen kant over den Atlan-
tischen Oceaan vormt zich iets nieuws.
Het Amerikaansche continent wordt
tot het Westelijke Halfrond van Roo-
sevelt samengevat en verheft zich met
een machtigen en onbeperkten aan
spraak op heerschappij en daarginds
in Oost-Azië vormt zich eveneens een
nieuwe groepeering. Dan blijven wij,
Europeanen, nog over.
Dat zijn de vier groote machtsgroe
pen, die thans do wereld beginnen te
vormen, bepaald door den bodem, door
het klimaat, door de natuurkundige ge
steldheden, en op grond daarvan sterker
bepaald door de rassen, die op dien bo
dem zijn gegroeid, gedragen en gestuwd
in de geschiedenis door den geest, door
de innerlijke houding, door de maat
schappelijke vormen, die zich juist uit
dit bloed en de specifieke raseigen
schappen van deze volkeren ontwikkeld
hebben.
Al het andere dat er in de wereld is,
speelt een tweede rol. Die gebieden en
volkeren zijn in machtspolitiek opzicht
niet vormgevend. De vier machtsgroe
pen, die thans bezig zijn te ontstaan,
worstelen met elkaar om de vorm
geving van de werled.
Kameraden: iets is ons, vooral aan
ons Nationaal-Socialisten, duidelijk.
Het is niet de organisatie, het zijn niet
de formaties, het zijn niet de program
ma's, die geschiedenis maken, het zijn
de menschen. De menschelijke geest,
zooals hij uit zijn bloed geschapen
wordt, is het die de geschiedenis maakt,
die zijn hoogste voltooiing vindt altijd
in de heel groote mannen, die uit het
volk of uit een ras geboren worden
en als leiders voorop gaan. Daarom
moeten wij ons met de geestelijke
eigenschappen bezighouden en moeten
wij ons afvragen: waar ligt de laatste
impuls voor de uiterlijke militaire en
politieke verschijnselen?
Wat is het bolsjewisme?
Zoo wil ik eens over het Oosten spre
ken, over de bolsjewieken. Wij hebben
deze volkeren reeds eenmaal in de
jaren 1914, 1915 en 1916 meegemaakt
toen wij in den eersten wereldoorlog
tegen Rusland zijn opgetrokken. Toen
kwam ons de Russische soldaat tege
moet en maakte op ons den indruk
van een op de een of andere wijze
handelbaren en tenslotte goedmoedi-
gen boer. Hetgeen thans op ons af
komt is heel iets anders. Men zal zeg
gen het bolsjewisme heeft hier andere
menschen gevormd, het heeft deze
menschen in 'n nieuwen vorm gebracht,
maar hetgeen wij thans zien, dat was
in hen aanwezig. Het bolsjewisme
heeft het positieve, het goede van den
Russischen boer ondedrukt en het heeft
twee eigenschappen, die in deze men
schen altijd sluimeren, te voorschijn
gebracht.
Ook deze eigenschappen kunnen uit
het landschap worden afgeleid. Dat
landschap immers is oneindig groot.
De Steppe maakt melancholiek.
U zult zeggen, de zee is ook groot,
maar de zee is altijd in beweging. Zij
is dynamisch, zij verwekt in ons krach
ten, terwijl de Steppe groot en als dood
is. Zij maakt melancholiek, zij maakt
bereid om te lijden. De menschen van
de Steppe hebben bepaald een heim
wee. Zij voelen zich bevredigd wan
neer zij kunnen lijden, wanneer zij
gekweld worden. En het tweede is de
onbegrensdheid van de Steppe. Zij
maakt losbandig en teugelloos. Deze
menschen kunnen in een roes gebracht
worden, waaruit zij bepaald elementair
losbarsten, zooals wij dat juist kunnen
constateeren aan die stormloopen uit
het Oosten, die altijd weer tegen Eu
ropa komen aanrollen. Deze beide
eigenschappen heeft het bolsjewisme
tot een „politicum" gemaakt. Het laat
de menschen lijden door hun alles te
ontnemen wat slechts mogelijk is. Dat
kan het zich veroorloven omdat deze
Ostische menschen in het lijden zelf
een zekere bevrediging vinden en wel
voor een doel, dat weer sterk losban
dig is, voor de proletarische wereld
revolutie.
Zie vervolg pagina 2.
lOen en den Uden November 1918.
In vertrouwen op de plechtig gege
ven verzekeringen had het Duitsche
volk zijn wapenen neergelegd en
zelfs zfln staatsvorm veranderd.
Daarmede waren de voorwaarden
van onze vijanden niet slechts nage
komen, maar zelfs nog overtroffen
In nauwelijks een anderen staat der
wereld kon het jodendom triomfen
vieren als in den toenmaligen No-
vembeistaat. Niettemin begon nu
een tijd van de laaghartigste kapita
listische plundering en afpersing.
De democratische republiek van Wei-
mar werd door de democraten van het
Westen stelselmatig doodgemarteld. De
prognose van Clemenceau. dat er ia
Duitschland twintig millioen menschen
te veel waren, was even openhartig bru
taal als bijvoorbeeld het onverbloemde
dreigement van Engelsche politici van
thans, dat er in Indië honderd of twee
honderd millioen menschen te veel zou
de: zijn. De vervulling vaa aen eisch
van Clemenceau was tastbaar dichtbij.
De Führer herinnerde zijn oude strijd
makkers eraan, hoe hij toen to
van de ineenstorting het besluit nam,
tegen deze ontwikkeling op te .reden,
de natie op te roepen om haar van haar
inwendige gebreken te genezen en de
voor de verdediging van het bestaai
noodige krachten weer te mob-liseeren.
Hij herinnerde aan zijn onversaagd wor
stelen om de harten van het volk en hoe
het besef van de onafwendbare noodza
kelijkheid eener oplossing van de pro
blemen, die op het'volk drukten, lang
zaam groeiden.
8 Nov. 1923
Hij herinnerde aan den 8sten Novem
ber 1923, toen een stap naar een derge
lijke oplossing beproefd werd en mis
lukte en de nationaal-socialistische be
weging haar ernstigsten tegenslag leed
en haar eerste martelaren in den strijd
voor de vorming van het nieuwe Rijk
kreeg.
Als wjj ons thans dezen 8sten No
vember van twintig jaar geleden
herinneren dan worden wij gegre
pen door tweeërlei besef: ten eerste,
welk een wonderbaren weg onze be
weging heeft afgelegd, welk een
kracht van vertrouwen onze aanhan
gers bezielt. Als eenmaal in komen-
1e eeuwen de geschiedschrijving, on-
beïnvloed van het voor en tegen van
UIT HET HOOFDKWARTIER VAN
DEN FÜHRER, 8 Nov. (D.N.B.).
Het opperbevel der weermacht maakt
bekend:
Op de landengte van Kertsj had
den ook gisteren de met sterke
strijdkrachten ondernomen aanval
len der bolsjewisten slechts geringe
plaatselijke successen.
Al dagen lang gedragen zich in
dezen frontsector op bijzondere wij
ze het Brandenburgsche pioniers-
batafjon" 71, welks commandant,
majoor Schneider, in de laatste ge
vechten is gesneuveld, en in den
strijd op den grond gebruikte dee
len van de negende luchtafweer-
dlvisle.
Aan het front van den Dnjepr ver
liep de dag, afgezien van succesvolle
eigen aanvallen, rustig. Bij de voort
zetting van onze aanvalsactie ten zui
den van Nikopol werd een ingesloten
vijandelijke groep strijdkrachten uit
eengeslagen en nieuwe gevangenen en
buit binnengebracht.
In het gevechtsgebied van Klef bie
den onze troepen op breed front aan
bolsjewisten, die met verre superieure
strijdkrachten oprukken, verbitterde
tegenstand.
In deze met onverminderde felheid
voortdurende afweergevechten hebben
zich de Frankisch-Sudetenduitsche
183ste divisie, onder leiding van lt.-ge-
neraal Dettling en de Oost-Pruisische
217e infanterie-divisle onder leiding
van lt.-generaal Poppel bijzonder on
derscheiden.
In het onoverzichtelijke meren- en
moerassenterrein van het penetratie-
gebied van Newel staan eigen gevechts
groepen in afweerstrijd tegenover vrij
sterke vijandelijke strijdkrachten.
Pogingen van de bolsjewisten om het
penetratiegabied naar de kanten uit te
breiden, mislukten.
Uit de overige sectoren van het cen
trale en noordelijke oostelijke front
werd ook gisteren slechts plaatselijke
verkennings- en stoottroepenactiviteit
gemeld.
De strijd in Italië.
Aan het Zuid-Italiaansche front
bljjft de vijand met geconcentreer
de strijdkrachten hardnekkig onze
stellingen ten noordwesten van den
Volturno aanvallen. Daarbij is het
vooral bij Venafro tot felle en voor
de Britten en Amerikanen uiterst
verliesrqke gevechten gekomen.
Snelle Duitsche gevechtsvliegtuigen
hebben doeltreffende aanvallen in
scheervlucht gericht op vijandelijke
concentraties van auto's.
Formaties vijandelijke vliegers zijn
gisteren overdag de bezette westelijke
gebieden binnengevlogen en zijn bij
weersomstandigheden, die slecht zicht
boden, doorgedrongen tot in West-
Duitsch gebied. Ook storingsaanvallen
in den afgeloopen nacht hadden slechts
gering efTect. Vijf Britsch-Amerikaan-
sche vliegtuigen werden neergeschoten.
Duitsche vliegtuigen hebben ook in
den nacht van 7 op 8 November afzon
derlijke doelen in het stedelijk gebied
van Londen met bommen van zwaar
kaliber bestookt.
140.009 br. ion scheepsrulmte
vernietigd.
Zooals ln een extra bericht is bekend
gemaakt, heeft de Duitsche luchtmacht
opnieuw een zwaren slag toegebracht
aan vijandelijke troepen- en ravitail-
leeringstransporten in het westelijke
deel van de Middellandsche Zee. For
maties gevechtsvliegtuigen hebben in
stoutmoedige scheervlucht voor de N.-
Afrlkaansche kust een uit 22 volgela
den troepentransportschepen bestaand,
door acht torpedojagers beschermd
convooi aangevallen. Talrijke bommen
en torpedo's troffen 13 groote passa
giersschepen met een gezamenlijken in
houd van 140.000 brt., alsmede twee
torpedojagers vernietigd.
Reeds bij het vertrek werden ver
scheidene der getroffen transportsche
pen in brandenden en zinkenden toe
stand waargenomen. Met de vernietigde
schepen vonden vele duizenden jonge
Amerikaansche en Britsche recruten
hun graf in de golven.
