KEG
Onmisbaar
'-dm
4 SS
SURPRISE.
I c$
Zondagsgedachte
Mr. R. Houwink
Advent:
De Nieuwe Mensch.
Op en om Amsterdamsch peil— Om even Sinterklaas te zijn....
Verduister v. 16.45-8.15 uur.
En toch:
WIJ VIEREN SINTERKLAAS!
suMro#aal
Neem n AKKERTJE
v
KRUSCIIEN
ff
MANNEN MET SMAAK
verkiezen Kofmix. juist omdat
de smaak die van „echte"
koffie zoo nabij komt. Vul op
Uw huishoudboekje in:
KEG'S GROOTHANDEL N.V,
Butaroma gele sauspoeder
schakelt in de keuken in tallooze
gevallen het gebruik van boter uit.
Albumona (juspoeder) levert
vele soorten smakelijke jus en
tallooze appetijtelijke sausen op.
Transparanta aardappelta-
pioca) helpt U bij het bereiden
van pudding, vla, pap, enz.
Het beste, dat op de bon verkrijgbaar
w. A. SCHOLTEN'S
AARDAPPELMEELFABRIEKEN
DE eerste druk van Alles
over behang'', het ln ver
band met de exameneischen
zoo nuttige boekje voor de
Behangerij, is reeds geheel
onder de gegadigden ver
spreid. Hopelijk echter geeft
het betrokken Departement
vergunning tot een herdruk
van dit leerrijke boekje. Dan
kunnen wij de vakgenooten
weer tevreden stellen!
'3'
r
door
Prinsengracht 730-7)6 Amsterdam
>^eert om en Sfilooft het Evange
lie." Dat is het Nieuw Begin, waar
van de Kerk in haar Adventsprediking
spreekt, wanneer wij het toepassen op
ons eigen leven. Keert om en gelooft
de goede tijding, dat God ons dat
zijn wij en de onzen in al onzen nood,
zonde en eenzaamheid zoozeer lief
heeft, dat Hij Zijn eenig geboren Zoon
in de wereld d.w.z. te midden van
deze helsche verschrikkingen gezon
den heeft, opat wij zouden leven door
Hem. (1 Joh. 4:9.)
Keert om en gelooft. Die twee din
gen behooren bij elkaar, onverbreke
lijk. Zij zijn het aspect van den
Nieuwen Mensch, die door het luiste
ren naar de blijde boodschap van het
Nieuw Begin aanvangt zich te roeren
in den ouden mensch.
Dit dubbel aspect vormt het ééne
aangezicht van den Nieuwen Mensch:
de mensch die omkeert èn gelooft. De
oude mensch, ach die heeft het veel
gemakkelijker: hij kan omkeeren zon
der te gelooven en daarom gaat hij al
gauw prat op zijn omkeering, die hij
dan „bekeering" noemt en waarvan
hij U wonder wat te vertellen weet,
alsof het zijn werk was, waardoor hij
tot ommekeer werd gebracht en alsof
hij zonder Gods Vaderlijke zorg ooit
een „bekeerde" gebleven zou zijn!
(Verondersteld, dat hij het in werke
lijkheid dat weet God alleen nog is
En de oude mensch kan ook „geloo
ven" zonder om te keeren. Hij kan
zelfs een onberispelijk geloof hebben,
waarop de rechtzinnigste theoloog niets
zou weten aan te merken en toch geen
„bekeerd mensch" zijn, maar een
mensch met een allerverschrikkelijkst
hoogmoedig en volkomen ongebroken
hart.
Dat alles (en nog veel meer!) is mo
gelijk bij den ouden mensch, dien wij
allemaal tot onze laatste levenssecon
de met ons omdragen en die geen af
scheid van ons neemt, voordat wij van
dit leven afscheid hebben genomen.
Maar bij den Nieuwen Mensch, die God
door het Nieuw Begin, dat Hij maakt,
in ons doet geboren worden, is niets
van dat alles mogelijk; daar kan van
„omkeeren" geen sprake zijn zonder
„gelooven" en daar brengt „gelooven"
vanzelf „omkeeren" mee.
Doch dit „omkeeren", dat bij het
Nieuw Begin behoort, dat God bereid
is eiken dag met een ieder van ons te
maken, wat wil dat eigenlijk zeggen?
Beteekent dat: breken met verkeerde
gewoonten, goed maken (voor zoover
dat in onze macht staat) wat wij mis
dreven hebben, onze schuld belijden
ons leven beteren, enz. enz.?
Ja, als „omkeeren" zonder „geloo
ven" mogelijk was, dan zou dat wel
zoo ongeveer datgene zijn, wat wij on
der „omkeeren" konden verstaan:
maar nu „omkeeren" voor den Nieu
wen Mensch tegelijkertijd „gelooven"
beteekent, liggen de dingen eenigszins
anders. Nu beteekent „omkeeren"
eigenlijk alleen maar „gelooven" en
komt dat andere allemaal pas op de
tweede plaats! Zooals er eerst moet
worden gezaaid om later te kunnen
oogsten en zooals er eerst kiemend
zaad moet zijn, opdat er later vruchten
zullen wezen.
Omkeeren beteekent gelooven, d.w.z.
niet meer in zichzelf gelooven, maar
in God. En deze ommekeer gaat ons
gansche gemoeds-, ziele- en geestes
leven aan. Anders zouden wij hier
niet van een ommekeer behoeven
te spreken. Omkeeren beteekent ge
looven, d.w.z. niet meer „gelooven"
hetgeen voor oogen is, maar God op
Zijn Woord gelooven, ook al is er
niets of slechts het tegendeel te zien
van hetgeen God ons wil doen geloo
ven. En ook dit geloof is betrokken op
onzen geheelen mensch. Anders zou
den wij ook in dit opzicht niet van
een ommekeer behoeven te spreken en
dan zou dit omkeeren ook niet het
levensteeken zijn van den Nieu
wen Mensch.
VI.
DOE WAT IN DE KLEINE, VERSLETEN
SCHOENTJES.
Sint Nicolaas rijdt morgenavond weer
over de daken, maar in dezen tijd, nu
men niet meer de beschikking over zoo
veel materialen heeft, zijn er heel wat
daken vooral van de kleinere en wrak
kere huisjes, die het paard niet meer dra
gen kunnen.
Sint Nicolaas is een oude man en hij
waagt zich niet meer op glad ijs en op
wrakke daken,maar juist in deze kleine
huisjes wonen nog zoo heel veel kleuters,
die op zijn verjaardag vol verwachting
hun schoentjes onder den schoorsteen zet
ten.
Wanneer gij van uw overvloed wat mis
sen kunt, vergeet dan dat kleine versle
ten schoentje niet. Overal, ook in deze
omgeving, staan er onder den schoor
steen. Geef daar Zaterdagavond iets af,
opdat ook het kind der armen met vol
doening constateeren kan, dat Sinterklaas
hun dit jaar niet heeft vergeten.
De kunstfotograaf van den Dam.
De Amsterdamsche Dam bestaat voor
mij uit twee deelen, uit twee soorten
materiaal. De steenen en de menschen.
Meer dan iets anders, beter dan pitto-
resker oude plekjes de2er stad leent
oe merkwaardige, groote kom die Dam
heet zich tot filosofeeren over duur
zaamheid en vergankelijkheid. Over het
geen hier sinds vele eeuwen staat aan
trosch bouwwerk, de tand des tijds
weerstaand, en hetgeen zich sinds jaar
en dag voortspoedt aan generaties
Amsterdammers en vreemdelingen.
Steenen en menschen.
Over die steenen een anderen keer.
Nü over de menschen.
En dan niet over die voorbijgangers
(tusschen haken: hoeveel lieden zouden
er dagelijks hun voetstappen over den
Dam doen gaan, zit daar niet een nobel
statistiekje in?) maar over 'n vasten
klant.
'n Sieraad van den Dam.
Zonder wien de Dam geen Dam zou zijn.
De fotograaf.
Wat zeg ik: de kunstfotograaf!
Er is een tijd geweest, dat ik me met
verbazing heb afgevraagd, wat ter we
reld 'n kunstfotograaf mocht zijn. Een
fotograaf is een fotograaf, dacht ik zoo,
en kunst is kunst. Overigens dan met
alle respect.... Maar nu ik den camera
man op den Dam heb gezien, begrijp ik
er alles van.
Voo - dag en dauw staat hij er ik
heb hem tenminste op 'n verbijterend
vroeg uur aangetroffen. En eerst als de
zon het hoofd ter kimme heeft genegen,
verlaat hij het tooneel van den strijd.
Iedereen bijna heeft haast die over dit
6teenen veld loopt. Hij niet. Hij is de
eenige slenteraar op den Dam. d'e z i.i n
Dam is. Hij heeft oogen in zijn hoofd
nie alleen, ook in z'n zij, in z'n rug..
Schijnbaar nonchalant dwaalt hij rond.
Maar pas op, mijne dames! Laat hem
maar loopen, mijne heeren! Hoep!
Hij heeft 'n prooi ontdekt. Hij komt
in actie. Zijn gelaat glanst van wel
willendheid en 'n stralende glimlach
komt om zijn mond als hij het stij*-
gearmde jonge paar tegemoet treedt >n
het met gebaar van eindelooze gulheid
beduidt, dat hij dan wel zoo goed wil
zijn dit moment van prille levens
vreugd, van teeder en innig geluk vast
te leggen op zijn filmband, minstens
voor de eeuwigheid.
'n Klakkend geluid. Dan zegt hij
beminnelijk-aanmoedigend:
„M'neer, effentjes leuk met z'n beidjes?"
De jonkman schudt norsch van nee.
„Maan nie gesien". zegt hij en trekt
ge.iaagd zijn meisje mee, als vreezend,
dat die er toch nog iets voor zou gaan
voelen. De fotograaf heeft het al be
keken. Niks te beginnen met die twee
Hij heeft zijn glimlach al opgeborgen,
heeft het paar al den rug toegekeerd,
heeft met het oog op z'n linkerzij
een jeugdige moeder, met 'n rozige
baby op den arm, ontdekt. Hij stapt
twee pas naar links, stelt zich in pos
tuur. Zijn glimlach springt weer 'os.
„Effetjes 'n vlot plaatje met de kleine,
dame'
Ik vraag U: als dat geen kunst is!
H. G. H.
In m'n handen brandt het pakje,
't is zoo smalletjes, zoo klein,
maar ik weet, dat bei je kijkers
warm, en o, zoo dankbaar zijn.
Kijk, nu gooi ik het naar binnen,
o, wat ben je even stil,
't is alsof je eerst moet weten,
of „ie" soms ook binnen wil.
Ja, nu ben je aan het scheuren,
weg dat bandje, weg 't papier,
o, je kunt je niet bedwingen,
'k heb zoo'n heimelijk plezier.
En ik zie je oogen groeien:
nog een touwtje, nog een krant,
en je houdt je „Sinterklaasje"
in je kleine kinderhand.
'k Hoor je stem zoo jub'lend schreeuwen,
„Moeder.... kijk es op m'n stoel"....
en ik kom de kamer binnen,
met een wonderlijk gevoel.
'k Zie je zitten bij je pakje,
bei je wangen, tint'lend rood,
en ik trek je, lachebekje,
even op m'n grooten schoot....
Zoo gezeten, met je handen
in de mijne, wonderklein,
heb 'k gevoeld het innig-warme,
van een „Sinterklaas" te zijn....
G. DE REUS.
5 December.
Zon op 8.32, o. 16.29. Maan o. 0.31, op 14.06.
6 December.
Zon op 8.33, o. 16.28. Maan o. 1.50, op 14.30.
T
„Toe nou. Jantje, eet nou toch dóór,
jongen," dringt moeder aan bij haar
vierjarige, die met tegenzin achter zijn
bordje havermout zit, geen trek meer
heeft en daarom maar heftig met zijn
lepel in zijn lek
kernij trommelt..
„Laót dat, Jantje;
denk er om zwar
te Piet ziet alles,"
dreigt zijn moeder.
Even kijkt Jantje
zijn moeder ver
baasd aan, doch
dan laat hij weer
lustig papspetters
over tafel dansen.
De heer des hui
zes, die zich tot
nog toe (zooals het
een goed heer des
huizes betaamt!)
op den achter
grond had gehou
den, staat dan
plotseling op en
vraagt, met een
veelbeteekenend
knipoogje: „Zeg
vrouw, dat boek
van mij ligt toch
boven, niet?" Zijn
gade, niet begrij
pend, maar aangemoedigd door
het verwoede hoofdknikken van haar
man, zegt dat ze meent van wél.
Met veel kabaal klimt hij dan naar
boven, gooit onnoodig hard met deuren
en laden en sluipt dan plotseling op
zijn teenen vlug en zonder gerucht te
maken naar beneden, opent onhoor
baar de deur van de voorkamer en
gaat binnen, nog een paar passen, dan
is hij bij de tusschendeuren, bonst er
oer-hard op, schuift ze een eindje
Eindhoven, November 1943.
open, steekt er dreigend een zwart-
gehandschoende hand door en bromt
met onherkenbaar zware stem: „Jantje,
jij moet dóór-eten en vlug hoor, an
ders ben je een stoute jongen en ga
je in den zak."
Het vallen van
een speldeknop
zou hoorbaar ge
weest zijn, zoo
stil was de ach
terkamer. Of het
ook indruk maakt!
Met een „Pas op,
hoor!" trekt de
„zwarte Piet"
zich terug, snelt
zoo zachtjes mo
gelijk weer naar
boven en gaat
daar te keer, als
of hij de heele
zaak onderste bo
ven smijt.
Met een boek
onder den arm
komt hij dan
fluitend de trap
af, dik tevreden
over den gang van
zaken. In de huis
kamer smult Jan
tje van zijn pap
en werpt bij diens binnenko
men zijn vader een tevreden grijns
toe. Triomphantelijk kijkt hij naar
zijn vrouw, maar.wat heeft die?
Ze zit wild te proesten en vlucht
zelfs naar de keuken. En als hij
haar nieuwsgierig achterna zeilt en
zijn gierende wederhelft vraagt, waar
om ze zoo lacht, kan ze met moeite
vertellen:
„Weet je, wat hij zei??? Papa nog us
doen
GABRI DE WAGT.
Het Sint-Nicolaasfeest is het oud-
Hollandsche familiefeest bü uitstek,
dat zich door den loop der tijden,
hoe deze ook mochten keeren ten
gunste of ten ongunste, gehand
haafd heeft. Het is het feest van de
gezelligheid, dat zich niet verdrin
gen liet, ook niet door de Kerstvie
ring, welke de laatste jaren steeds
meer op den voorgrond trad, al mis
ten de motieven, waarom men hier
iets aan wilde „doen", ook vaak
eiken ideëelen grondslag. Zelfs de
oorlog, die nu reeds meer dan vier
jaren woedt, vermocht niet uit te
bannen, wat een rotsvaste traditie
is geworden: het oude en oer-ech-
te feest van Sinterklaas.
Natuurlijk wij zullen het dit jaar
wat minder moeten doen. Het suiker
goed is schaarsch en de marsepein be
staat nog slechts in de herinnering De
van het vet druipende gerookte pa-
Vr g meer dan een pond meneer!
die met een rood lintje versierd in de
etalages van de vischwinkels prijkte
is legende geworden en de banketle -
ters, waarin overigens de wne-bjo-
nen-spijs overheerscht, zul ten nog
.siechts ter tafel verschijner bij hen
die van het huidige wereldleed finan
cieel een tikje bovenmatig hebben ge
profiteerd. Zelfs zal het schoentje, dat
bij menigen haard met een van ver
wachting kloppend hart wordt neerge
zet, voor den goeden grijzen bisschop,
die als een weldoener over de daken
gaat, niet al te wel toonbaar zal zijn
En toch: wij vieren Sinterklaas! Wij
denken er dit jaar het moge dan
nog iets moeilijker zijn dan het vorige
niet aan, dezen feestdag te negeeren.
De geschenken zullen weliswaar klei
ner zijn en iets minder talrijk, doch
hier schuilt niet het zwaartepunt. He*
zwaartepunt ligt hier, dat wij willen
spreken met het hart, waarbij het
slechts van ondergeschikt belang kan
worden geacht of dit zich uitdrukt in
een peperduur geschenk, waarvoor de
noodige bankbiljetten op de toonbank
zijn uitgeteld dan wel in een eenvou
dig cadeautje van enkele simpele gul
dens. Het Sinterklaasfeest is het feest
van het hare en juist daarom is hel
goed, dat het zich in dezen tijd te
handhaven weet, in dezen tijd, waar
aan de liefde tot den naaste zoo vreemd
is. Op den Sint ^Jicolaasdag toont men
eerst recht wat men waard is, dan
puurt men zich uit in hartelijkheid en
medeleven, dan kent men geen groo-
tere vreugde dan den menschen in zijn
omgeving wel te doen.
In dit verband herinner ik mij een
uitspraak, welke ik voor een aantal
jaren las en die mij immer als zeer
treffend is bijgebleven. Het moge
eenigszins paradoxaal klinken werd
hier gezegd doch de Sint Nicolaas-
dag is eigenlijk een gewone dag in te
genstelling met de andere dagen. Dat
wij een bepaalde hartelijkheid jegens
elkaar betoonen mag geen uitzondering
zijn. Uitzondering dient het te wezen,
wanneer wij dit niet doen, wanneer
wy in zuiver egoïsme aan elkaar voor
bij ga^m, - ons niet bekommerend over
anderer nooden en zorgen. Wij dienen
niet slechts te leven naast elkaar, doch
ook mèt elkaar en omdat wij dit op
den Sint Nicolaasdag zoo veel mogelijk
betrachten, dient deze dag in eere te
blijven, ook reeds ter wille van het
kind, dat in dezen tijd zoo veel ont
beren moet.
Ook thans staan wij weer aan den
vooravond van het groote feest en
hoewel wij het eerst stilzwijgend dach
ten te passeeren hebben wij toch
ieder van ons de plechtige gelofte af
gelegd, er van te maken, wat er van
te maken valt. Voor een oc^genblik zal
aanstonds de groote ramp, welke over
deze wereld is gekomen, op den ach
tergrond worden gedrongen en zal het
Sint Nicolaasfeest zijn licht versprei
den in vele gezinnen. En dit zij ten
slotte geconstateerd het ls goed dat
het zoo is. Want de paradox, hier bo
ven aangehaald, moge nog zoo juist
zijn, omtrent de verwezenlijking hier
van zal niemand zich vooralsnog illu
sies maken. Zoo lang de menschheid
zich op dit punt niet instelt op een
geheel ander niveau, zullen wij het
met de gunstige uitzonderingen als Sint
Nicolaas en Kerstmis zijn, moeten
doen. Hadden we deze niet, dan zou
de kachel nog zoo rood-gloeiend kun
nen staan maar dan zou het binnen
toch koud en kil zijn.
Daarom - te midden van alle duis
ternis en van alles wat dit ondermaón-
sche beroert: we vieren tóch Sinter
klaas!
JAC. BROERSEN.
Werp geen „scherp** tusschen de aard
appelschillen.
PROVINCIALE PUBLICATIE VAN HET
DEP. VAN LANDBOUW EN VISSCHERIJ.
Smeermiddelen voor landbouwwerktuigen.
Vanaf 1 Dec. a.s. zijn V A.W.-formulie
ren voor de aanvraag van smeermiddelen
voor het laar 1944 bij den P B H. verkrijg
baar Bedoelde formulieren moeten vóór
15 Dec. a.s. volledig ingevuld en onder
teekend weer bij den PB.h, worden in
geleverd. Aanvragen, welke na dien da
tum binnenkomen, worden niet meer in
behandeling genomen.
Rundveevoeder.
Voor de stalnerlode 1943'1944 zal voor
diverse categorieën rundvee een voeder
toewijzing worden verstrekt. Deze toewü-
zingen, welke door de P.B.H.'s uiterlijk
December 1943 aan de veehouders wor
den verzonden, moeten op zijn laatst 15
December 1943 bij de leveranciers ziin in
geleverd De leveranciers (mengvoederfa
brikanten. handelaren in menvoedersï die
nen er voor zorv te draden, dat d°ze be
stelbonnen iiiterliik 20 Dec. 1943 ter be
voorrading in het bezit ziin van het Bu
reau van den Provincialen Voedselenm-
missaris. waaronder zf1 ressorteeren. Be
stelbonnen welke na bovengenoemde data
worden ingeleverd, worden niet meer ge
honoreerd.
Off'cieele landbouwmededeellngen.
Leverlngsbonnen voor rundvee.
Hiermede brengen wij ter kennis van
veehandelaren en veehouders, dat leve
ringsbonnen vnnr rundvee met ingang van
6 December 19<*s voor bet geheele land
geldig zullen 7i1n. Van-«f d®zen datum
moeten runderen, bestemd voor de «lacht-
veemarkt ziin voor7ien van een lastgeving
tot levering. Tndien deze lastgeving niet
kan worden getoond, kunnen -de runde
ren n'et on de markt worden toegelaten
r^el^MebiUpttcrt voor een slachtve«mark*
moeten uitermk den Vrijdag, voorafgaand®
aan de we®k. waarin gei®vprd zal woe
den. uur 12 uur 's o®ht«Tids bü d®n P B
TT worden afgehaald. Na d't tUdstir» mo
ven door den P B TT <*pen ge'oïdeh'ltetter»
voor vee. dat in de week moe*
worden geleverd. word®n afvpgeven.
Vervoer van schapen en lammeren.
Er wordt nogmaals de aandacht op ge
vestigd, dat met ingang van 21 November
1943 tot nader aankondiging geen vervoer
van schapen en lammeren meer mogelijk
is en dat hiervoor dus geen geleidebiljet
ten meer worden afgegeven, behalve: a
voor vervoer naar slachtveemarkten en
noodslachtplaatsen: b. indien geen afvoer
van het bedrijf plaats vind b.v bij ver
weiden tusschen perceelen van hetzelfde
bedrijf indien de afstand grooter is dan
2 km. e.d.; c. voor het vervoer van stam-
boekschapen van een lid van het schapen
stamboek naar een collega-lid van dit
stamboek, indien het betrokken stamboek
schriftelijk gunstig adviseert: d. in zéér
bijzondere gevallen, waarvoor U zich tot
uw P.B.H. dient te wenden.
Stroo.
De Provinciale Voedselcommissaris voor
Noord-Holland maakt bekend, dat stroo,
bestemd voor het vorstvrij verpakken van
consumptie- en exportpootaardappelen,
tegen de daarvoor vastgestelde maximum
prijzen zal worden aangekocht. In af
wachting van een regeling, waarbij de
betaling aan de telers door de Stichting
H.E.S. zal geschieden, zullen de land-
kooplieden van de V.B.N.A. of de expor
teurs van oootaardaopelen, dan wel de
ingeschakelde handelaren in stroo, de
aangekochte en geleverde partijen recht
streeks met de telers verrekenen tegen
den prijs van f 1.70 per ton geperst A.-
stroo af boerderij.
Voederbieten en hooi.
Particulieren paardenhouders wordt be
kend gemaakt. dat vanaf heden geen
aankoopvergunningen voor voederbieten
meer worden verstrekt. Berichtkaarten
betreffende acceptatie toegewezen kwan
tum voederbieten en hooi, die later dan
den vervaldatum zijn binnengekomen,
worden niet meer in behandeling ge
nomen.
Wintertelling 1943.
In de periode van 1 Dec. t/m 18 Dec.
1943 zal evenale in het vorige jaar een
wintertelling plaats vinden. Aan de hier
toe aangestelde telers zullen opgaven ver
strekt moeten worden over den geheelen
veestapel met uitzondering van geiten.
Tevens zullen nog opgaven verstrekt
moeten worden inzake ingekuilde pro
ducten en uitgezaaide wintergewassen.
De belanghebbenden worden erop gewe
zen, dat het verstrekken van onjuiste ge
gevens, alsmede het weigeren om, de ge
vraagde gegevens te verstrekken of het
formulier, dat overeenkomstig gedane op
gaven door een teller is ingevuld, te on
derteekenen, strafbaar is ingevolge het
economisch sanctiebesluit.
Voorziening van ZaallUnzaad.
Er wordt verder bekend gemaakt, dat
met het oog op de voorziening van zaai-
lijnzaad door het Bedrijfschap voor Vlas
en Hennep een besluit wordt voorbereid,
waarbij aan de telers de verplichting
wordt opgelegd om hun geheelen voor
raad stroovlas vóór 1 Maart 1944 af te
repelen.
De z.g. repelbedrijven zullen daarbij ver
plicht worden dit vóór 15 Februari 1944
te doen. Indien aan deze verplichting
niet kan worden voldaan wegens gebrek
aan arbeidskrachten, dienen de telers en
repelbedrijven arbeidskrachten hiervoor
aan te vragen bij den Gemachtigde voor
den oogst, welke aanvragen moeten wor
den gericht aan het Bedriifschap voor
Vlas en Hennep. Zwarteweg 75. Den Haag.
Repelbedrijven. die hun ongereoeld stroo
vlas niet tijdig op hun bedrüf kunnen
aanvoeren, zijn verplicht maatregelen te
treffen, waardoor het vlas vóór 15 Fe
bruari 1944 bij de telers ter plaatse wordt
afgerepeld. Ook hiervoor kunnen even
tueel de benoodigde arbeidskrachten
worden aangevraagd. Met nadruk wordt
aan alle vlassers verzocht zooveel moge
lijk mede te werken om te zorgen, dat
bun vlas vóór 1 Maart 1944 1s afgerepeld.
Ten aanzien van het gebrek aan arbeids
krachten en vervoersmoellijkheden geldt
betzelfde als voor de telers en repelbe-
drüven. Tndien in Januari 1944 nv"*®M
blUken, dat er een tekort aan zaailijn-
zaad is, zal door bet Bedrijfschap wor
den overwogen om ook de vlassers te
verplichten vóór 1 Maart '44 hun geheelen
voorraad vlas, af te repelen.
VETTE KAAS.
Detaillisten dienen de voor vette kaas
aangewezen bonnen „Algemeen 703" ge
durende het tijdvak van 29 November tot
en met 2 December a.s. bij de plaatse
lijke distributiediensten ln te leveren ter
verkrijging van een kaastoewijzing, welke
voorzien is van een distributiezegel en
het stempel van (ten dienst, en welke uit
sluitend recht geeft op het koopen van
vette kaas. De inlevering dient te ge
schieden in veelvouden van 10 bonnen
Eventueel overblijvende bonnen moeten
bewaard worden tot een volgende bon
voor vette kaas wordt aangewezen. Te
zamen met de bonnen „Algemeen 703"
kunnen detaillisten de rantsoenbonnen
voor kaas van het nieuwe model inleve
ren. Deze rantsoenbonnen kunnen zij ook
na afloop van het tijdvak gedurende het
welk uitsluitend magere kaas beschik
baar wordt gesteld, inleverenter verkrij
ging van een kaastoewijzing, voorzien van
een distributiezegel en stempel van den
dienst. In dit geval moeten de rantsoen
bonnen met een afzonderlijk ontvangst
bewijs MD 24203 worden ingeleverd. Ook
bij inlevering van Duitsche bonnen voor
kaas zullen toewijzingen met een zegel en
stempel worden uitgereikt. Instellingen
met een permanente bevolking (z.g.n.
.,8800 nummers") ontvangen bij inlevering
der bonnen „Algemeen 703" geen toewij
zingen, voorzoover zij toewijzingen voor
vette kaas hebben ontvangen bij inleve
ring van de bonnen „Algemeen 696". Zij
moeten in dit geval een aantal bonnen
„Algemeen 703" inleveren, hetwelk ge
lijk is aan het aantal destijds ingeleverde
bonnen „Algemeen 696".
INVENTARISATIE EN VERPLICHTE
VEELEVERING.
Reeds eerder werd medegedeeld, dat de
inventarisatie van December zal worden
gehouden in de periode van i tot 18 De
cember en dat in dezen tijd het vervoer
van rundvee anders dan voor slachtvee-
markten e.d. zal zijn stopgezet. Thans
kan hieraan worden toegevoegd, dat, voor
wat het rundvee betreft, de inventarlsa-
tiegegevens den toestand van de bedrij
ven op 30 November 's nachts 24 uur
moeten weergeven. Er zal nauwkeurig
contróle worden gehouden of deze gege
vens inderdaad overeenstemmen met den
werkelijken toestand op het bedrijf. In
ieder geval zullen zoodanige maatregelen
worden genomen, dat bij de vaststelling
van den aanslag ieder stuks vee boven
één jaar slechts één maal wordt aange
slagen.
en dat in dezen tijd
zooals elk jaar ruime keus
betere waar bij
DE KOr 'IE- EN THEEWINKEL
VAN DEN K0FHEVAKMAN
■itkik n<>ur
KOFFIE-SURROGAAT
RISICO
OVERDRACHT!
Indien gij tot nu toe ver
zuimde Uw eigendom
men tegen oorlogsschade
te verzekeren, moet deze
nalatigheid thans her
steld worden. Vermin
dert Uw zorgen in deze
tijden en draagt Uw
molestrisico ovet aan de
Onderlinge Nederlandscht
Molestverzekenng Mij.
SNEEK
Kantoor Amsterdam: Kalzarsoracht 398. Tol. 3031»
r*
b bal afci&l WffM tmsim Uotl
4a oaruak vu Uw Rheumatialc, booMpfa tlaph
m aaentadrtiglitlJ.
Gezondheid voor een cent per dog.
M KrA m Dn» 0 41.070. U7. H.V. «Mn.
SINTERKLAAS-SURPRISE.
Vader komt thuis en wil zijn kinde
ren, die bij moeder om den haard zit
ten. even verrassen: hij gaat voor Sin
terklaas spelen.
Stil sluipt hij door de gang bonst
hard op de deur en roept met zware
stem: „Zijn hier nog stoute kinderen?"
Onmiddellijk antwoordt het dochter
tje van zes jaar: „Nee, papa!" En ze
voegde er aan toe: „Strooit u nog?"
Papa strooit en blijft nog een tijdje
in de koude gang; deze Sinterklaas
surprise voor hemzelf moet hij even
verwerken! (Historisch.)