HELDERSCHE COURANT
7
Feestelijke „thuiskomst'' van onze
Landsvrouwe
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Vissen in troebel
water
De intocht van
H. M. de Koningin in
de Residentie
DE KOMENDE RANTSOENEN
BUITENLANDS OVERZICHT
Weer studeren.
Stembusstrijd in Enge
land, - De eindstrijd om
Japan.
ZATERDAG 7 JULI 1945.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Advertenties 11 cent per millimeter
ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en
omgeving l 2.60, Postabonnementen l 3.00
Wat de cdtamunisten op het ogen
blik doen in de havenstaking van
Rotterdam kan niet anders gekwalifi-,
ceerd worden dan „vissen in troebel
water". Het proclameren van een wil
de staking is te alle tijde te veroor
delen, in de huidige omstandigheden
is het misdadig, is het op ergerlijke-
wijze misbruik maken van de herkre
gen vrijheid-
De arbeiders hebben hun rechten en
daarvoor mogen ze in eerlijke kamp
vechten, maar dat mag nooit met mid
delen, die de zaak van de gemeen
schap schaden. De regering heeft
deze week, bij monde van haar mi
nister-president, open kaart gespeeld.
Zij heeft de houding van de Werk
gevers veroordeeld en de rechten van
de arbeiders erkend, maar de metho
den, die momenteel worden toege
past. ten scherpste gelaakt.
Onverantwoordelijke elementen heb
ban echter hun kans schoian gezien
om politieke munt uit de situatie te
slaan. Inplaats dat zij de arbeiders
hebben gewezen op de wenselijkheid,
om langs de weg van overleg tot een
bevredigende oplossing te komen, heb
ben zij de arbeiders een weg opge
jaagd, die voor henzelf en voor de ge
meenschap funest is en die de rege
ring nooit zal kunnen tolereren.
„De Waarheid" femelt nu dat onze
regering tijdens de oorlog nog nooit
tevergeefs ean beroep op de arbeiders
heeft gedaan en dat - dat beroep, ten
aanzien van de ondernemers wel te
vergeefs was, maar dat is natuurlijk
5". zeer onvolledige en onjuiste voor
stelling van zaken, want al is het
j ar'at zeer vele ondernemers voor
»c a» hebben gewerkt, even waar
meerderen geweigerd hebben
ernnH tt ^u.ltsers een schop in de
lioa ®'eken. Er zijn tal van zaken
lieden die zich verrijkt hebben, maar
meerderen, die geen droog
orood hebben verdiend in de laatste
vnf jaren.
wüü-, boe ^as me* arbeiders.
7°°F "et communistische blad nu
heKK s springt? Tienduizenden
w«itn vniwillie voor den Mof ge-
tienHÓ 0.ir,dat ze een tientje of enige
dieni ln de week meer konden ver-
of hoi Tet bouwen van bunkers
medeh pen van de huizen van hun
medeburgers. We hebben ze vrijwillig
tuinho arbeiders, die in land- en
waren e^rij ven dringend nodig
botrrh„en. r ook een behoorlijke
ham konden verdienen,
voorga °ns de ogen toch niet sluiten
Waarheid" werkelijkheid en laat „De
van go i. nu Seen misbruik maken
geen m herkregen vrijheid om, nu er
weieoro o geweer meer achter den
een nn n arbeider staat, deze tot
zetten m°tiveerde staking aan te
Vrijhold'^. 'egt ook verplichtingen op-
anarrhio 18 eeen losbandigheid, geen
e»sen Ja ™aar gebondenheid aan de
a'-gemoo algemeen belang en het
voorrad" helang eist, dat de voedsel-
het ose h'i-id'e door de geallieerden op
zonden lk v°or onze bevolking ge-
den eoi^'?rden- zo snel mogelijk wor-
Als" 6n gedistribueerd.
standiJhod meent- dat bepaalde om-
verbeterd 20uden kunnen worden
van het We'mi, dan is daar de weg
werkgeLoverleg tussen werknemer en
nisatiev tussen regering en or^a-
eisen vtou133' dan mag men geen
Vfeet dif waarvan men tevoren
gewiiliod ze niet kunnen worden in-
go, want dat is. misdadig,
de reolel?ben de plicht om ons achter
iverc,n1'?g te «tellen, die in deze
schouder? hd .een zware last op haar
gezioht.„ heeft genomen en vanuit dit
van de kunnen we de houding
alle VLriu° amse havenarbeiders en
schem stakers niet anders dan
erP veroordelen.
helvtd|SS€n hebben de stakers het werk
'tok aéhlnaar met een dreigement als
'"oord de deur, waardoor we geen
van dU artikel terugnemen.
Gisteren heeft Den Haag zijn grote
dag beleefd: de intocht van H.M- de
Koningin in de Residentie.
Bezien in het licht van hetgeen ach
ter ons ligt, een feit van historische
betekenis; voor de Hagenaars de ver
vulling van een lang gekoesterde
wens; voor onze Landsvrouwe onge
twijfeld een „thuiskomst", zooals zij
zich moejlijk hartelijker had kunnen
denken.
Het gevoelen: onze Koningin na de
lange scheiding eindelijk een onver
getelijke thuiskomst te kunnen berei
den, haar een „welkom thuis" te kun
nen toeroepen, heeft Den Haag van
daag bezield. De Residentie kwam uit
den plooi, scholen hadden vrijaf ge
kregen. bureaux waren gesloten, wie
maar enigszins kon had zich een
plaatsje langs de route veroverd. Tot
in de kleinste straatjes gaf men uiting
aan zijn vreugde, en Den Haag. dat
geen grootscheepse bevrijdingsfeesten
heeft gekend, tooide zich de avond
tevoren met een ijver en een toewij
ding deze grote dag waardig
Gelukkig klaarde het weer tegen
hettijdschip van aankomst wat op,
zodat deze intocht van onze Koningin
in de Residentie is kunnen worden
tot één blijde jubel
De intocht-
Een grote mensenmenigte wachtte
aan de stadsgrens de aankomst van
Hare Majesteit af. Om 11.20 uur kwam
de Koninklijke stoet de Laan van
Nieuw Oost-Indië afrijden. Op de
grens der gemeenten Voorburg en
's-Gravenhaife stopte de Koninklijke
auto. De Koningin «verd hier hartelijk
begroet door haar grootmeesteres C.
H. Baronesse van Tuyll van Seroos-
kerken. Vervolgens trad de gouver
neur der Residentie, luitenant-generaal
J. J. P- Baron van Voorst tot Voorst,
naar voren, die Hare Majesteit met
de volgende woorden begroette:
Majesteit.
Het moge mij zijn veroorloofd Uwe
Majesteit in de eerste plaats geluk te
wensen, dat eindelijk, na zoo vele
bange jaren, het ogenblik is aangebro
ken. dat Uwe Majesteit in Haar Resi
dentie wederkeert.
In de twede plaats moge ik Uwe
Majesteit eerbiedig hulde brengen
voor alles wat U in de afgelopen,
voor U zo uiterst zorgvolle jaren,
voor ons land en ons volk heeft ge
daan.
•Daarnaast moge ik als gouverneur
der Koninklijke Residentie Uwer
Majesteit een hartelijk en eerbiedig
welkom toeroepen in de Residentie,
daaraan de wens toevoegend, dat
de lichtende dageraad van deze
nieuwe tijd voor Uwe Majesteit en
Haar huis de voorbode moge zijn
van een gelukkige toekomst tot in
lengte van jaren.
Hierna kwam de burgemeester van
's-Gravenhage de heer mr. S. J. R-
de Monchy, naar voren en begroette
de Landsvrouwe bij Haar binnenko
men in de Residentie. Het was een
hartelijke begroeting.
Toen begon de intocht in Den
Haag. Het was een blij, hartelijk
binnenkomen. Door dë lange route,
die werd gevolgd was het de bevol
king mogelijk, zonder dat men in
dichte drommen opeengepakt be
hoefde te staan, Hare Majesteit te
verwelkomen-
Door het Bezuidenhout.
Zichtbaar getroffen reeds de Konin
gin door het Bezuidenhout. Tal van
bewoners stonden voor de plaats, waar
eens hun huis stond, hiermede aan
tonende. dat zij vastbesloten zijn in
een nabije toekomst weer in hun Be
zuidenhout te gaan wonen
Bij het bereiken van de Boschlaan
verbrak het enthousiaste publiek de
afzetting, en liet het slechts een nau
we doorgan gover. Langzaam reed de
auto tussen juichende rijen mensen de
Leidsche straatweg op, sloeg bij het
wachtje de Koningskade in. en be
reikte over de Koninginnegracht de
Laan Copes van Cattenburch-
Publiek verbreekt cordon.
Bij het bereiken van het „Wachtje"
bereikte het enthousiasme der mensen
een hoogtepunt.
Het cordon van padvinders en poli-
tie-ag anten wordt verbroken en slechts
met veel moeite kan de Koningin tus
sen de aan beide zijden langs haar
auto staande juichende mensen haar
weg vervolgen.
Hoe dichter men de binnenstad
naderde, hoe groter de menigte, die
in dichte drommen langs de straten
de binnenkomst van de Landsvrou
we afwachtte.
In hét Noordeinde gekomen, kon
de politie de juichende, opdringende
menigte nauwelijks tgenhoudn. Hare
Majesteit werd niet moede links en
rechts met buigingen en handgeba
ren te danken voor de warme, har
telijke begroeting die Haar ten deel
viel, toen zij het Paleis narferde.
Aankomst bij het Paleis.
Voor het met bloemen versierde
standbeeld van Willem den Zwijger
stopte de grijze auto van de Ko
ningin.
De Koninklijke militaire kapel zet
te het Wilhelmus in en de Konin
klijke Standaard werd boven het Pa
leis geheschen ten teken, dat na vijf
lange jaren van verdrukking en
zorg de Koningin, onze Koningin,
weer „thuis" was-
Zichtbaar ontroerd zong de menig
te het volkslied me, terwijl Hare
Majesteit zich tussen de dichte ha
gen van v.aandels der Haagsche ver
enigingen door naar het Paleis be-
gaf.
Een bijzonder plechtig ogenblik
was het, toen, de Koningin na de
inspectie der erewacht, zich op het
bordes van het Paleis vertoonde
een hoornsignaal het begin van een
minuut stilte voor de gevallenen in
het ondergronds verzet aangaf en
de vaandels eerbiedig neigden.
Begroeting in het Paleis.
In het Paleis werd H.M. allereerst
begroet door den burgemeester. Mr.
de Monchy, die de Koningin hartelijk
t0Hierna heeft de waarnemende Com
missaris der Koningin in Zuid-Hol
land, staasraed dr. A- A. L. Rutgers,
een kort begroetingswoord gesproken,
waarop de koningin een aantal voor
aanstaande personen ontving.
Na deze ontvangst verscheen H.M
nog eenige tijd op het balcon van het
Paleis. Dit was het ogenblik, waaroo
het publiek lange tijd had staan
wachten. Een luid enthousiasme steeg
op en men zong de Koningin plechtig
toe: „Dat 's Heren zegen op u daal'
De vorstin bleef men toejuich an tot
het ogenblik, dat H.M. zich in het
paleis terugtrok-
Naar het Eindhovens Dagblad
mededeelt, zal met ingang van
15 Juli een uniforme bonkaart
voor het gehele land worden
ingevoerd. Dit op verzoek van
de SHAEF. Vanaf die datum zal
het levensmiddelen-rantsoen per
week bedragen.
2400 gr- brood, 4 k.g. aardap
pelen, 200 gr. vet, 250 gr. vlees
met been, 200 gr. suiker, 125 gr.
peulvruchten 62 H gr. jam, 50
gr. kaas en 2 liter gestandari-
seerde melk.
Dit rantsoen komt overeen
met 1850 calorieën per dag.
Het M.G. maakt bekend, dat de
voedselpositie in de verschillende
universiteitssteden zodanig is, dat
zonder bezwaar een aanzienlijk aan
tal studenten naar deze plaatsen kan
terugkeren.
Donderdag is het Engelse volk ten,
stembus getrokken. De eerste verkie-,'
zing na 10 jaren en de hele wereld!
ziet met spanning uit, naar de uitslaa
van deze verkiezing, omdat hij eer*
beeld kan geven van de veranderd®
politieke situatie in de laatste jaren.
De verwachting i$, dat er een min of
meer sterke verschuiving naar link»
zal plaats hebben, al zal zeker een
figuur als Churchill, die als gangma
ker voor de conservatieven fungeert,
vele stemmen op zich weten te vereni
gen. Churchill is en blijft voor het
Engelse volk de grote nationale fi
guur, met* wie velen ook in de nieuwe
tijd in zee zullen wensen te gaan.
De nieuwsgierigheid naar de uitslag
zal men nog enige tijd moeten onder
drukken. omdat de uitslag eerst op
26 Juli zal worden bekend gemaak*.
Die einduitslag zal echter op één
ding zeker van geen invloed zijn en
dat is op de wil om de eindstrijd tegen
Japan tot een zo spoedig mogelijk ein
de te brengen- En daarmee maakt
men vorderingen. De laatste bprichtan
zijn in dat opzicht gunstig. Balik Pa
pan is practisch veroverd. De Philip-
pijnen zijn thans geheel bevrijd en
volgens een niet officiële bericht zou
Java ontruimd worden. Dat zijn teke
nen. die er op wijzen, dat het met da
glorie van Japan hard naar het einde
gaat.
De pogingen van de Japanners om
de Indonesiërs nog achter hun wa
gentje te spannen, door hun absolute
onafhankelijkheid te beloven, aj£ zij
met Japan de strijd tegen de geal
lieerden aanbinden, zal wel geen
resultaat hebben. Als zij zelf beginnen
met het ontruimen van belangrijke
eilanden als Java, dan zullen de In
donesiërs er weinig voor gevoelen, de
strijd tegen de geallieerden zelfstandig
te voeren,
En als Indië dan straks bevrijd ia
van het Japanse juk. dan ligt ook daar
een enorme taak te wachten. Er ia
ontzettend veel vernield, er is schier
onherstelbare schade aangebracht aan
de olieraffinaderijen van Balik Papan.
De tactiek van de Japanners van da
verschroeide aarde heeft, naar AP-
schrijft, van de .olieraffinaderijen
langs de kust. niet veel meer overge
laten dan „een d^pr het vuur geteis
terde massa verbogen en verschroeid
staal."
Dit alles zal hersteld moeten worden
en daarmee gaan jaren heen, jaren
van intens werken. Voor honderden
millioenen is verloren gegaan en mil-
lioenen zulten straks weer besteed
moeten worden voor herstel en op
bouw, waarmee weef eens opnieuw
bewezen wordt, ho^ waanzinnig een
oorlog toch is. Mee te winnen is er
niets, millioenen mensenlevens gaan er
mee verloren en voor milliarden aan
waarden worden vernietigd.
Zal den mensheid eens van deze
krankzinnige weg tot oplossing van
geschillen worden genezen?
B.
