HELDERSCHE COURANT
Lamlendigheid
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
De collectieve boerderijen
in Rusland
ONTWIKKELING EN ORGANISATIE
Dc MLD onderscheidt zich
Nederland erkent Poolse
regering
Krijgsgevangenen geen
extra-voedsel meer
Zoutindustrie gaat weer
werken
Pastoor Harst geïnstalleerd
WOENSDA® 11 JULI IMS
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Advertenties 11 cent per millimeter
ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en
omgeving f 2.60, Postabonnementen i 3.00
Wie geen animo heeft in zijn werk,
bereikt niets. Wie de vreugde van
de arbeid niet kent zal nooit de vol
doening smaken, die er is gelegen in
een volbrachte taak. We hebben vijf
jaar lang veel werk met tegenzin
gedaan, er was geen animo, er was
immers toch niets te bereiken; we
werkten omdat we door de bezet
tingstijd heen moesten komen, om
dat we uit de handen van den be
zetter wilden blij ven-
Die jaren zijn fnuikend geweest
voor de arbeidslust en dat is bij
velen merkbaar.
Tegenover m'n woning zijn zes ar
beiders bezig met het egaliseren van
een paar perkjes waar schuilgaten
in gemaakt waren en waar, door
verwaarlozing, gras en onkruid we
lig tierden. Dit werk kon, zonder
overdrijving, door twee of drie
mensen, in de tijd van één dag af
gemaakt zijn. Zes mensen „werken"
er nu sinds een week aan en nog
is het werk niet gereed. Als ik naar
buiten kijk, zie ik er vier staan,
kletsend en leunend op hun schop
twee anderen zitten op de leuning
van een handkar, die dienst doet om
graszoden te verrijden.
Ik weet, dat wanneer ik over vijf
minuten weer kijk, zich hetzelfde
beeld aan me voor zal doen. Mis
schien zitten er dan drie op de
handkar en staan er drie te kletsen.
En als ik over een kwartier, over
een half uur of over eën uur nog-
eens kijk, zie ik hetzelfde beeld,
met een kleine verandering wellicht
in de opstelling. Het is mogelijk.
ÜÜL 66,15 het Seluk heb, dat ik
mensen ook zie werken. Of
deze
werken kan je dat eigenlijk niet noe
men. Ze steken dan hoogstens vier
°f vijf keer de schop in de grond,
een of twee doen het, meer niet en
rusten na die inspanning weer een
kwartier of een half uur uit.
Het is een ergerlijk beeld! Ik
maak me er boos om en de buurt
windt zich er min of meer over op-
Het is een beeld van lamlendigheid.
mensen, die het waarschijnlijk
ruk hebben over de rechten, die zij
'n de njeuwe tijd hebben te verde
lgen, verstaan niet, dat zij tegen-
?veMe gemeenschap in deze nieu-
we tiw TOK püs;c~ ïlSife»
,oe kan een wereld worden op-
f „?.uwd als deze geest van lam-
uigheid niet radicaal de kop
°rdt ingedrukt? Als de arbeiders
n de eerste plaats niet zelf besef-
n> dat ze een taak hebben in de
leuwe gemeenschap, als ze geen
eugde putten uit het feit, dat ze
e^erken aan de opbouw van onze
schappij? Is Het dan voor deze
L ns®n geen genoegen, dat ze onder
n handen het we»k zien opknapr
|Tn' dat ze mogen herstellen wat de
vijand
vernield heeft, dat ze weer
j °8en meewerken aan de verfraai-
flal Van onze Parken en plantsoenen,
?-e onze steden weer bewoonbaar
gen maken?
is onnoemelijk veel opteknap-
zi'h °veral waar men "Vnaar rondom
ch ziet zijn de tekenen van verval,
de sporen van verwaarlozing en
r?st als we met z'n allen onze
scnoudtrs daaronder zetten, als we
e wil hebben om orde te scheppen,
al de wereld weer bewoonbaar
w°rden.
h If16r ligt een taak voor onze ar-
eiders, die we graag een behoor-
Uke boterham gunnen, maar die dan
moeten tonen, die boterham
uard te zijn en niet met het ge-
- ;^nscHaP8geld om moeten springen
de Duitsers dat vijf jaar lang
««daan hebben.
Door Charles Ashleigh.
I.
Toen de legers van Sovjet-Rusland
voorwaarts stormden over Duits
grondgebied, zal menig soldaat van
het Rode leger een deskundige blik
hebben geworpen op die Duitse boe
renbedrijven, welke nog als zodanig
herkenbaar waren. Meer dan de
helft van de soldaten van het Rode
Leger zijn boeren of zoals ze nu ge
noemd wensen te worden: cqllectieve
boeren. Velen van hun grote gene
raals werden geboren op de armelijke
pachthoeven van de vóór-Sovjettijd.
De vaders van deze jonge soldaten
herinneren zich nog de dagen, toen
de Russische boeren zichzelf eenvou
dig „het zwarte volk" noemden 85
procent van hen kon lezen noch
schrijven. Dit was zo ongeveer vijf
en twintig jaar geleden. Nu is er op
elke collectieve boerderij een school
en zelfs de oudere boeren nemen daar
nog les. Het oude Rusland stond zo
veel ten achter, dat deze vooruitgang
op heden zeer veel beteekent voor de
•collectieve boeren.
Een, toen ik een Russische collec
tieve boerderij bezocht en ik door
het dorp had gezworven met de soli
de blokhuizen, de bibliotheek, de
bioscoop en de kinderbewaarplaats,
stond ik plotseling tegenover een
vervallen hut, waarbij een primitie
ve houten ploeg stond. Mijn gids
zei: „Dit zijn onze museumstukken.
We bewaren ze om te laten zien hoe
het vroeger was"1
Door lijden tot overwinning.
Maar de grote verandering die
heeft plaats gehad op het Russische
platteland, is geen pijnloos proces ge
weest. Het ging vergezeld van vele
offers en fouten. Aan de ene kant
had men het ingewortelde conserva
tisme van de boerenstand, die hon
derden jaren lang nauwelijks haar
werkmethoden had veranderd of ver
nieuwd. En aan de andere kant ston
den de duizenden ongeduldige commu
nisten, die het plan van de collectivi
sering te Snel wildes verlopen.
Het was deze verregaande en interi^
sieve ijver, die Stalin zelf noodzake
lijk achtte te berispen, toen hij zijn
beroemde rede: „De succesvolle ge
dachteloosheid" uitsprak.
Een van de redenen waarom die
collectivisering zo snel werd aange
pakt en doorgezet was Hitier De
Russische autoriteiten hebben hem
nooit met een idealistische bril beke
ken. Hij beteekende oorlog. En de
collectivisering was één der midde
len, waardoor de Sovjets over vol
doende voedsel voor hun strijdkrach
ten en fabrieksarbeiders konden be
schikken.
Het opknappen van deze enkele
perkjes kost, naar ruwe schatting
aan de gemeenschap alleen aan ar
beidsloon zeker zeven maal 30 gul
den daarbij komen dan nog de al
gemene bedrijfskosten.Men begrijpt,
dat kan zo niet en als deze mensen
dan niet anders willen, dan zal de
overheid anders op moeten treden.
„De Waarheid" bracht ons het
verhaal uit Berlijn, dat arbeiders
die niet wilden werken ook niet
meer dan 1000 calorieën aan levens
middelen per dag kregen en zij die
werkten kregen, menen we, de dub
bele hoeveelheid. Zo is het. Het is
een gezond standpunt, dat wie niet
werken wil ook niet zal eten. B-
In het tijdschrift Everybody's
schreef Ashleigh een goed inlich
tend artikel over de ontwikkeling
van de collectieve boerderijen.
Daaruit blijkt hoe intensief de
mechanisering en modernisering
van het sterk verouderde land
bouwapparaat in Rusland door de
Sovjets werd aangepakt. Dank zij
de collectivisering was de Rus
sische boer in staat een grote hoe
veelheid voedsel te leveren. En
dit was nodig om mede de gealli
eerde legers de overwinning te
brengen.
Weinig groot grondbezit.
Velen zijn van mening, dat het
personeel van de collectieve boerde
rijen door de staat yordt betaald.
Dit is niet zo. Ook is er weinig groot
grondbezit. Hongersnood zal volgens
Russische deskundigen niet meer
plaats hebben. Dit was een kenmerk
van de tsarentijd. In de vorige eeuw
was er acht maal hongersnood, ook
in 1907 en in 1911 en een zeer hevige
hongersnood in 1921'22. Sovjet
schrijvers wijzen #r op, dat zelfs ge
durende de laatste moeilijke jaren
door Rusland nog graan werd uitge
voerd. Er is nu vastgesteld, dat hon
gersnood een zaak van het verleden
is, omdat nu de uitvoer van graan
wordt geregeld door de staat. Fit
vervoer is zeer verbeterd, grote graan
voorraden werden aangelegd, moder
ne mechanische methoden maken
dieper ploegen mogelijk, dit verbetert
de irrigatie en de onkru'dbestrijding.
Verder worden nu uitgestrekte nieuwe
gebieden voor de cultuur gereed ge
maakt.
De collectivisering was niet louter
een onderneming in militaire zin. Zij
was noodzakelijk om de toenemende
bevolking van de fabriekscentra ran
voedsel te voorzien en het is veel ge
makkelijker om de mechanisatie van
de landbouw door te voeren op
grootbedrijven dan op millioenen
kleine boerderijen. Eén voordeel is
CSÏf, dst de boeren .van de collectieve
boerteijeS meer yr\jv rw su
hebben om zich te wijden'aan ont
wikkeling en ontspanning.
De collectivisering betekende, dat
ongeveer 40 boerderijen konden wor
den samengevoegd tot een grote col
lectieve boerderij vari 'ongeveer 400
ha. Alle toebehoren zoals paarden,
vee, karren, enz., werd ook samen ge
bracht. Dit proces werd vergemakke
lijkt door het feit, dat de boeren
meestal niet op hun boerderijen wo
nen, maar in dorpen vanwaar zij elke
dag naar hun bedrijven trokken.
(Wordt vervolgd).
Het Britse Min. van Luchtv.
maakt bekend, dat een Ned. Es
cadrille, dat vroeger behoorde
tot de Kon- Ned. Marine Lucht
vaartdienst en dat tot nu gevlo
gen Weeft met Catalina vliegbo-
ten thans is ^itgerust met Libe-
rators.
Tijdens de slag in de Javazee in
1942 vloog het escadrille met
Catalina's en Dorniers. Voor de
prestatie's tijdens deze slag kreeg
het de mil. Willemsorde. Het
heeft 30.000 vlieguren achter de
rug besteed aan het escorteren,
patrouilleren, alsmede het op
sporen van duikboten. De commdt
hoopt met zijn Liberators van
leer te kunnen trekken tegen de
Japanse scheepvaart.
Van officiële zijde wordt medege
deeld, dat de Nederlandse rejerio*
de Poolse regering te Warschan
heeft erkend.
Het dept- van Oorlog heeft een
eind gemaakt aan het verstrekken
Van extra-rantsoenen aan repatrië
rende krijgsgevangenen, zo meldt
„Het Vrije Volk". Men is van me
ning, dat de voedselpositie van Ne
derland niet gedoogt al d£ze men
sen extra-voedsel te geven. Wan
neer het op medische gronden nood
zakelijk is extra-rantsoenen te ver
strekken, wordt hierin natuurlijk
voorzien.
De Kon. Nederlandse Zoutindus
trie te Hengelo, die evenals de fa
briek te Boekelo nog steeds niet
werkt (voor I ijk door gebrek
aan kolen) zal dezer dagen weer op
beperkte schaal gaan draaien.
De productie zal slechts 600 ton
per week bedragen, een hoeveelheid,
die voorheen per dag werd gepro
duceerd.
De fabriek in Boekelo is zó zwaar
beschadigd; 4at ze voorlopig niet
kan worden hersteld.
Het zal nog wel enige tijd duren
voordat we in de keuken weer volop
sout kunnen eebruiken
Per 1 Juli is pastoor A. H. Harst
benoemd aan de Al.H. Petrus en
Pauluskerk aan deMterkgracht. In
een plechtige dienst, gehouden Vrij
dagavond j.L werd de zeer eerw.
heer Harst geïnstalleerd door den
deken van Schagen, den zeer eer
waarden heer G. Kuys.
Pdstoor Harst was Mpderator van
hél f.k. LyceUUl voor meisjes te Den
Haag, waaraan ttij ^9dsdigDl.fiéSSep
gaf, terwijl hij daarnaast rector was
van de St. Mariastichting.
SCHOENREPARATIE OP
DE BON.
Er zul'-- voortaan periodiek dis
tributiebonnen voor reparatie van
schoeisel geldig worden verklaard
(raadpleeg bonnenlijst).
De z.g. klantenbinding Is verval
len. Het publiek is vrij in de keuze
van den schoenhersteller. De
schoenhersteller moet op de plaat*
waar het reparatiewerk wordt aan
genomen voor het publik duidelijk
zichtbaar een lijst ophangen, aange
vende hoeveel bonnen voor iedere
reparatie nodig zijn- Hij mag niei
meer bonnen aannemen dan volgens
deze lijst voor de gewenste repara
ties vereist zijn.
HALVE LITER PETROLEUM OP
BONNEN III EN R 24.
Het min. van H. en N. maakt be
kend. dat voor de periode van 0 Juli
tot en met 4 Augustus in N.-Holland,
Ai-Holland en Utrecht op de bonnen
11 en R 24 der M-G. kaarten een hal
ve liter petroleum per bon verkrijg
baar is.
