OUDE ZEELUI trokken bedelend langs de huizen De industrie -- NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA De „eerbied" die de Duitsers voor de ouderdom hadden in de Zaanstreek Men wacht op kolen BINNENLAND De gezondheidstoestand van de Koningin. Onze graanpositie. BUITENLAND De conferentie van de „Grote Drie" ALS IK... Drie en een half millioen gulden ongeldig gemaakt Uit het Verre Oosten DONDERDAG 1» JULI 1945. HELDERSCHE COURANT VERSCHIJNT DAGELIJKS Advertenties 11 cent per millimeter HOOFDREDACTEUR: J. BIJLSMA ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en omgeving 1 2.60, Postabonnementen i 3.00 Bijna 50 pet. van de oudjes van de P. H. Stichting stierven. Aan de voet van de duinen, in Egmond a. Zee, staat de prachtige Pr. Hendrikstichting, het tehuis voor oude zeelieden. Daar verdromen veel oude zeerobben hun laatste levensda gen. daar waar ze het lied van de zee kunnen horen en met elkaar kun nen babbelen over de vele beleve nissen in hun lange leven op dat woelige, onbetrouwbare en toch ge liefde element, dat het grootste deel van hun leven vroeg. Daap brachten ze hun dagen door, met hun levenskameraad, of alleen Daar werd voor hen gezorgd en daar leefden ze zorgeloos in een Tehuis, dat door zijn comfort en door zijn leiding hun veel mogelijkheden van .vroeger jaren deed vergeten. Toen kwam de oorlog en die ging aanvankelijk nog aan de oudjes voor bij. Maar de bezetter, die voor de ouderdom niet veel respect heeft, die van de mening uitging, dat wat oud is geen doel meer in het leven heeft en dus beter dood kan zijn, joeg deze oude mensen uit hun Tehuis en ging daar breed en zelfvoldaan in zitten. En de oude mensen, 156 in aantal, waarbij er waren, die tegen de 90 jaar liepen, trokken hartje winter 1942 het was 9 December naar Oosterbeek, waar ze een onderdak vonden in hotel „De Bilderberg" Niet lang werd hun daar rust ge gund, want reeds in het voorjaar van 1943 wensten de Duitsers dit hotel als woonhuis. Protest hielp niet en voor smeekbeden waren de bezetters ongevoelig. De oudjes vertrokken naar Wageniggen. Hun gelederen wa ren reeds geaund. De dood had een grage prooi gevonden onder deze van hun huis verjaagde oude zee lieden. In het bekende hotel „De Wage- ningsche Berg" dachten de directeur, overste Dollekamp en zijn verpleeg- etl het einde van de oorlog te kun nen afwachten. Maar dat was hun niet gegund, want nog geen jaar la ter werd de Wageningsche Berg ont ruimd en daalde men af naar het stadje, waar hotel de Waerelt, dat mtussen een historische naam heeft gekregen, onderdak verleende aan de oudjes. Ook daar stierven weer ver- Pleegden, die het heimwee naar de ^ee en het heimwee naar rust niet langer konden verdragen. En daar overleed ook de directeur, de heer D°Hekamp. Dat was een smartelijke gebeurtenis. Een N.S.B.-directeur werd benoemd en die trachtte „zieltjes te winnen" onder deze oude mensen. Maar dat gelukte niet. Er waren onder de meer oan 150 verpleegden ongeveer 4 5 N-S.B.-ers en die vonden zo weinig sympathie bij de andere verpleegden, 'lat ze eens slaags raakten in de keuken en stoelen dienst deden om Woorden kracht bij te zetten. Rust hebben de oudjes overigens in Wageningen ook niet gehad. In Sep tember kwam daar de beschieting door de geallieerde troepen en slechts kruipend konden zij hun leven red den. Al hun bezitttingen en de be zittingen van de stichting moesten daar achter blijven en dat beteeken- de, dat de boel gestolen werd. Voor duizenden guldens werd geroofd, door de Duitsers en door de Neder landers. Een eeuwige schande ook op de naam van die „vaderlanders". Nu ging de reis naar Zeist en van daar naar Baarn, waar de laatste en bitterste winter werd doorgebracht. Maanden van kou en duisternis, maanden van honger, waarbij oude zeelieden langs de deuren gingen om waf eten te bedelen. Een zee van narigheid heeft men daar meegemaakt en toen begin Juli de oude mensen weer naar hun tehuis in Egmond konden terugkeeren, toen waren er nog 64' van de 156 over en die 64 wa ren versuft en vermagerd. Er waren er misschien nog 3 of 4, die nog in staat waren om iets te doen, de an deren waren volkomen down ge slagen door alle gebeurtenissen.. Twintig patiënten l'iggen met hon geroedeem. Maar ze zijn weer thuis en directie en verpleegsters trachten in de laat ste levensdagen van deze oudjes nog wat zon te brengen. "Wij hopen, dat dit gelukken zal. (Van onzen specialen verslaggever). Veel kan ik U eigenlijk nog niet vertellen, zegt een der heren van de directie van een grote levensmidde lenindustrie in de Zaanstreek. Wat de grondstoffen betreft, zouden we direct kunnen gaan .draaien, de graanmolens werken, zodat we over meel kunnen beschikken. In het na jaar van '44 werd in de Zaanstreek elk pakhuis en elke opslagplaats door de Duitsers- onderzocht. We lieten een behoorlijke voorraad grondstof fen onderduiken; ook levensmiddelen voor de ondergrondse, ingeval het hier zou gaan spoken. Dat is gelukkig niet gebeurd. Deze producten wor den nu beschikbaar gesteld op zie kenbonnen o.a. biscuits. De levering van partijen grondstoffen, waar we niet onder uit konden, werd maan denlang vertraagd, zodat de boel be dierf. We brachten even het gerucht ter sprake, als zou er voor de komende winter niet genoeg broodgraan zijn. Dit gerucht is onjuist. Er is voldoende graan. Over de broodvoorziening in de a.s. winter behoeft men zich heus niet ongerust te maken. De fabrieken zijn gelukkig geheel intact, maar we hebben geen energie. Als we kolen krijgen, is de zaak voor elkaar; 't zal echter nog wel enkele maanden duren. In Den Haag kan wel diepzinnig geconfereerd worden, tenslotte komt het steeds weer op dat éne wonderwoord „kolen" neer. Het vervoer van de mijnen naar het Westen is nog niet op streek en daar hangt alles, van af. Het vervoer in het Westen zelf, vooral dat te water is nu wel op gang, dank zij de aan voer van olie en benzine. De arbeiders worden nu bezig ge houden met allerlei karweitjes. Een aantal is aan het aardappelenrooien De behandelende? geneesheer van H.M. de Koningin heeft hedenmor gen het volgende bulletin uitgegeven: Tengevolge van een gevatte kou lijdt H.M. de Koningin sedert enige dagen aan een acute longaandoe ning, die aanvankelijk zorg baadde. Sedert neemt de ziekte een gun- v stig verloop, al zal een geruime tijd rust nog nodig zijn. Indien zich geen bijzonderheden "voordoen, zul len geen verdere bulletins worden uitgegeven. Arts HAVERKAMP. De aanvoer van tarwe in ons land is op het ogenblik zeer bevredigend aldus 't Aankoopbureau voor Akker bouwproducten. Tot nu toe is er in ons land bloem geïmporteerd, doch thans worden van Amerika uit grote hoeveelheden tarwe verscheept. Deze hoeveelheden zijn evenwel niet alleen voor ons land bestemd, doch ook voor de troepen en de zich nog in West-Duitsland bevindende buitenlanders. De tarwe zal echter in ons land gemalen worden. Uit de provincies Groningen en Drente is een behoorlijke hoeveelheid rogge en tarwe gekomen en de nieu we oogst aldaar zal ook de rest van ons land ten goede koeien. Naast tarwe zal uit Amerika zij het in veel mindere mate gerst en mais voor industrie-doeleinden en veevoeder geïmporteerd worden. De conferentie van de Grote Drie is gistermiddag om 5 uur in Potsdam begonnen. President Truman leidt de vergadering. Er zijn geen bijzonderheden bekend gemaakt en de correspondenten in de Duitse hoofdstad klagen over de grote geheimzinnigheid, waarmee de conferentie wordt omgeven. In de wereldpers acht men het waarschijnlijk, dat Rusland na de conferentie aan Japan de oorlog zal verklaren. 'Volgens een Amerikaansen radio commentator zou Stalin met vredes voorstellen van Japan ter conferentie zijn gekomen. in Noordelijk Noord-Holland. Op on ze vraag hoe het staat met de werk willigheid van de mensen, krijgen we gelukkig een goed antwoord. Men wil werken! Voor elke industrie, die gaat draaien, is men weer dankbaar Dat zijn dan v.n.1. de fabrieken, die de elect'rische stroom als energie bron bezigen. Zo gaat het ook in de Zaanstreek weer crescendo! In ,de houthaven los sen reeds twee Zweedse zeeschepen hun kostbare en weiv^me lading, er zijn weer wat ge nds»0ften. er is ,oo' werklust! Nu nog de kolen.- M~n brenge ze spoed'g d-,a zal de g-h. Zaanse indus'rie' weer arm de slag gaan om mede bij te d'gro a si' Q>- herstel van land en volk' Maandagmiddag jL werd in het gebouw van Drukkerij De Boer te Den Helder 3 500000 gulden door ponzen ongeldig gemaakt. Ik stond erbij en ik zag, hoe het ene na het andere van geldig on geldig werd gemaakt, van waar depapier tot vodje" papier ver anderde. Ik liet mijn gedachten gaan, ik stelde mij voor, dat al dat geld zijn waarde nog had en mij zou toebehoren. Wat zou ik er niet van hebben kunnen doen! Ik zou op zoek gaan naar een kasteeltje, niet te groot maar zo gezellig antiek-knus; neen, niet per benenwagen of per fiets, ik zou dan toch wel kans gezien hebben wat benzine op de kop te. tikken en een „jeep" te bemach tigen, daarmee zou ik heel Neder land afgegraasd hebben naar mijn klein kasteel. Samen want dacht U werkelijk, dat ik alléén bij zo'n gebouw geïnteresseerd, zou zijn zouden wij langs de wegen gestoven hebben, als ko ningen van de weg. Eindelijk, want wij zouden er gezellig lang over gedaan heb ben, zouden wij ons toekomstig home gevonden hebben: een to rentje boven groen geboomte, een gracht erom heen, daarover een ophaalbruggetje, niet pralerig en rijk, maar eenvoudig en rustiek, een vijver in het park, waar ha zen rondsnelden en vogels zon gen. En binnen een zaaltje, met een geweldige open haard, waar in 's winters de rode en oranje vlammen flakkeren. Achter het park zou een weidje aangelegd moeten worden, waar wij met onze auto-giro konden landen en dalen want dat hoort er dan bij, terwijl wij op ^en 10.000 gulden niet behoeven te kijken. En, ach, als 3 lA millioen! Zij zijn ongeldig gemaakt. Niemand heeft het erg vreemd gevonden. Vroeger, toen ik drie was, moet ik eens een tientje verscheurd hebben; het pak slaag staat diep ir» mijn ge heugen gegrift, het was lang niet mis. Maandagmiddag werden en kele slordige millioentjes ongel dig gemaakt. „Het kan verkeren'' zei Bredero. De r De grootste geallieerde vloot, di- ooit in actie is geweest, is op 15 km van de Japanse kust gekomen ei heeft enkele grote fabrieken ver nield. Onder de oorlogsschepen be vonden zich enkele van de groot«t< Amerikaanse en Britse slagschepen. De kruisers en torpedojagers na derden de kust op zeer geringe af stand en bestookten de doelen, db gelegen waren 100 km. ten N.O. var Tokio, langs de hoofd- en spoorwej naar Mfto. Binnen een uur werdei ioor de geallieerde vioot 1.500 tor granaten afgevuurd op een gebie< nn 30 km diepte, waar een hal illloen mensen wonen Op sommig- en kwam 9 ton granaten neer Tevoren hadden 1.500 vliegtuigen o van v'. V-schepen, ove: ?e 1 van 300 km. lengte, tei N. en t. van Tokio, vliegvelden er andere dediglngscentra bestookt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1945 | | pagina 1