HELDERSCHE COURANT
'i Was toch een wonderlijke invasie
Indië komt
vrij!
KLEDING EN SCHOEISEL
iN AANTOCHT
NIEUWSBLAD VDOB DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Mei H.Ms. Floresin de invasie
WOENSDAG I AUGUSTUS 1945.
59* lurgang Mo. MC
GEDRUKT OP DE GEVORDERDE PERSEN VAN HET DAGBLAD VOOR NOORO-HOLLAND N.V.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Advertenties 11 cent per millimeter
ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en
omgeving P 2.60, Postabonnementen f 3.00
En Indië komt terug...
De vraag waarmee we ons vorig ar
tikel beëindigden, n.1. of we Indië te
rug zullen krijgen, zonder dat belang
rijke delen ervan door onze bondge
noten als betaling van de oorlogsschuld
zullen worden geëist, zullen we van
daag beantwoorden.
De heer Knoops is de mening toege
daan, dat we onze koloniën onbescha
digd terugkrijgen. Htj meent dit aller
eerst op grond van het Atlantic charter,
waarin bepaald is, dat alle bezette ge
bieden weer aan hun oorspronkelijken
bezitter zullen worden teruggegeven.
Daar komt bij, dat Amerika niet ge
steld is op koloniën. Amerika is het
land van de onbegrensde mogelijkheden.
Het heeft alles in eigen land. Koloniale
producten in voldoende mate, olie in
overvloed en voorts schatten in zijn
bodem, die het niet naar gebieden, ver
buiten de eigen grenzen, doet verlangen.
En Engeland dan?
Engeland heeft de handen vol met de
eigen zaken. Brits-Indië is een pro
bleem, dat aan Engeland veel hoofd
brekens bezorgt. Daar komt bovendien
bij. dat de Engelsman geen kolonist is
als de Hollander. De Hollandse kolonist
sohept zich een eigen home. De Engelse
kolonist blijft altijd terugverlangen naar
het eigen land. Hij voelt zich niet thuis
in den vreemde.
Nee, over de teruggave van Indië be
hoeven we ons niet bezorgd te maken.
Iets anders is, dat we misschien in ons
Indië op verschillende punten vlootba-
ses zullen krijgen. Maar dat versterkt
alleen onze eigen positie.
En dan we zullen een andere poli
tiek in Indië moeten volgen. Het moet
uit zijn met de kapitalistische politiek
van voor de oorlog. Het moet niet meer
zó worden, dat de man, die katoen ver
bouwt, een rijksdaalder moet geven voor
zki baadje, waarvan de productiekosten
25 cent zijn. Hoe dat kwam? Omdat
Holland weigerde industrieën in Indië
op te richten. De producten gingen naar
Holland, werden daar verwerkt en gin
gen dan weer naar Indië, waardoor de
kosten voor de Indiërs zo hoog waren
geworden, dat ze ze niet konden kopen.
Het is aan de Japanse productie te dan
ken,. dat er geen opstand in Indië is
gekomen. Japan overstroomde Indië met
zijn goedkope en slechte spullen. Dat
moet niet meer mogelijk zijn. Die be
krompen politiek van het Nederlandse
kapitaal, waarbij uitsluitend gelet werd
°n het voordeel van den Nederlander,
'en koste van Indië, daar moet radicaal
mee gebroken worden.
We zullen een andere politiek moeten
voeren, willen we Indië behouden.
Indië's ogen zijn open gegaan voor
eigen kunnen. We zullen Indië zijn
zelfstandigheid moeten geven willen we
het niet verliezen. Een zelfstandigheid
niet de super-visie van Europeanen,
Is Indië daarvoor rijp?
Ja, vele Indiërs hebben hun opleiding
in Holland genoten en zij kunnen wed
ijveren met de beste Hollanders. Ver
scheidene regentschappen zijn onder
Javaans bestuur gebracht en dat gaat
uitstekend. Zo moet ook de volksraad
weer geen adviserend lichaam worden,
Haar een wetgevend lichaam.
Hare Majesteit de Koningin heeft
zich ook uitgelaten in deze geest en bij
v Mook, den toekomstigen gouverneur-
generaal van Ned. Indië, is de zaak in
goede Kanden.
Als we geen blunders maken en dat
■s aan v. Mook wel toevertrouwd om
dat niet te doen, dan ziet onze koloniale
toekomst er goed uit,
Ge vrijheid van Indië nadert. Het is
ousschien nog een kwestie van maanden,
misschien korter, dan zal de Nederland-
v'ag weer in alle gewesten van ons
door
Ltz. III A. C. VAN BEERS,
Marine-correspondent.
III*)
Het tweede artikel werd opgeno
men in ons nr. van Dinsdag 31 Juli.
Wat de mannen van de Flores betreft,
ze vonden dit maar een wonderlijke
invasie. Want na de bewogen eerste
dagen lag de Nederlandse kanonneer
boot geruime tijd onder de kust ten
anker, wachtend op een „call for fire".
En hetzelfde gold voor de overige oor
logsbodems.
Twintig kilometer het land in werd
hard gevochten; dat bewezen de gevan
genen, die hier en daar bij beetjes wer
den ingescheept. Maar aan boord van
de Flores was men tijdelijk van oorlogs-
wacht op divisiewacht overgegaan,
waardoor de bemanning het wat lichter
kreeg; althans overdag, want 's nachts
waren er luchtaanvallen.
Enige dagen lang lagen we tegen
Frankrijk aan te kijken, 't Ging ver
velend worden, want er was niets te
zien dan de hoge wal, aan de voet waar
van hier en daar een landingsvaartuigje
lag. Boven op de steile rotswand stond
een gebouwtje, waarin de vijand een in
stallatie voor radio-plaatsbepaling had
opgesteld. Als -een echte Wilhelm Teil
had een Britse destroyer daar op D-dag
een granaat doorheen gejaagd, de zuiver
ste ontvangst", welke de Duitse radio
telegrafisten die dag hadden. Enfin, zij
hoefden althans niet bij Hitier op het
matje te komen zoals hun grote bazen,
die zich zo hopeloos door de geallieer
den lieten verrassen.
Door een kijker zagen we hoe de
Fransen in een dichtbij gelegen kust-
plaatsje een enorme tricolore hadden
gehesen. We benijdden hen. Wat een
geluk, wat een weelde, een stuk van je
eigen land bevrijd te zien! Wat zullen
die knapen op de Montcalm, de Georges
Leygues en de andere Franse oorlogs
schepen staan te popelen om weer eens
op eigen bodem te kunnen gaan passa
gieren. Wat zouden wij, Nederlanders,
niet geven... Maar die tijd komt!
De Warspite geeft een nummertje
vèr-schieten.
Op de eerste Zondag na de invasie
kwamen de Britse slagschepen H.M.S.
Warspite en Nelson nog even in de
buurt om een nummertje vèr-schieten
weg te geven. De oude, maar geweldige
Warspite schoot met z'n 15-inch kanons
over de Flores heen en bij het eerste
salvo klapte de koekoek van de long-
room met geweld dicht. De kanonneer
boot weergalmde van de slagen, telkens
wanneer de 1000 kilo wegende projec
tielen de vuurmonden uit vlamden om
twintig kilometer verder tussen den vij
and uiteen te spatten. Na dit bombar
dement was de vijand in deze sector
buiten bereik van het scheepsgeschut;
een mooi ding, want het bewees, dat de
zaken in dit gedeelte van het front goed
gingen.
De man aan boord, die het 't best
kan weten is de B.L.O. (bombarde-
ments-verbindingsofficler)), een kapi
tein van de Royal Artillery. Hij weet
waar en wanneer er vuur moet worden
koloniaal bezit gehesen kunnen worden.
En dan behoren we klaar te staan,
klaar om de zaken op te vangen en te
leiden in de goede richting.
Nederland let op uw saeclcf
B.
uitgebracht en als „leverancier van
shoots" wordt hij in een periode van
gedwongen rust danig „aan het been
getrokken". Maar de Brit repliceert dan
met grappige opmerkingen over de oude
Flores. die met haar triple expansie
machine een unicum in de geallieerde
zeemacht mag worden genoemd. De
beste B.L.O. hunkert echter even hard
als alle anderen naar een „call for fire".
Mogelijk dat de Flores naar een andere
sector gedirigeerd wordt en dan weer
aan het werk kan gaan.
De BBC zorgt voor de vrolijke noot.
De BBC zorgde op een morgen voor
een vrolijke noot. In een beschrijving
van de activiteit der geallieerde sche
pen noemde de Nederlandse omroeper
als opvallende oorlogsbodems: „War
spite. Ramihes, Nelson, Rodney. Franse
en Poolse kruisers en natuurlijk niet
te vergeten de Flores en de Soemba".
Deze woorden verwekten nauurlijk de
nodige hilariteit, 't Gebeurt je ook niet
alle dagen om met al je 1500 ton in één
adem te worden genoemd met de reu
zen in deze operatie. De marineman
heeft tóch al zo het land aan publiciteit.
Maar aan de andere kant is het toch
ook niet slecht, «dat de wereld weet,
dat we doen wat we kunnen. Zeker,
we zijn met weinigen, maar da's
waarlijk niet de schuld van de Konink
lijke Marine.
De „Douwe Aukes" vaart voorbij
Gisteren kwam een klein, zwart
scheepje voorbij. Het voer onder Brit
se vlag. doch werd onmiddellijk her
kend als de Douwe Aukes. een voorma
lige Nederlandse mijnenlegger. Een
stukje van de oude tijd. want het was
pp de Douwe Aukes dat een zeer groot
gedeelte van onze tegenwoordige ma
rine-officieren practijk opdeden in navi
gatie en in de winter onherroepe
lijk een stevige verkoudheid opliepen.
Het scheepje doet nu dienst als voor-
raadschip voor de Engelsen.
De gedwongen rust bood een mooie
gelegenheid voor „lappen en naaien"
en „phinjewassen". En dat tijdens een
invasie! Eén van de bemanning die het
weten kan, want hij heeft Noord-Afri-
ka. Sicilië en Italië meegemaakt, zei:
„Dit is tot dusverre de gemakkelijkste
job van allemaal".
Vleesloze dagen in restaurants
e.d. afgeschaft
In de Staatscourant van 26 Juli j.1. is
een beschikking verschenen van de mi
nisters van Handel, en Nijverheid en
van Landbouw, Visserij en Voedsel
voorziening, waarbij de hotel-, c^fé,,
restaurant- en pensionbeschikking no.
3 is gewijzigd- Ingetrokken is het ver
bod om op Dinsdag en Vrijdag vlees,
vleeswaren, wild of gevogelte te ver
strekken. De vleesloze dagen in restau
rants e.d. behoren dus tot het ver
leden.
Vervoer van vrachtgoed
door het gehele land
Met ingang van 2 Aug. is voor het
vervoer van vracht-stukgoederen de
verbinding tussen Noord, Oost. Zuid en
West-Nederland hersteld.
Een groot aantal stations wordt met
ingang van deze datum weer in be
drijf genomen. Uitbreiding met een
aantal andere plaatsen is binnen zeer
korte tijd te verwachten. Inlichtingen
zijn verkrijgbaar aan de stations en
bij de kantoren van Van Gend Loos
en de A.T.O.-agentschappen.
Schepen vol lopen Rotterdam
binnen. - Dit duurt een jaat.
(Van onzen Rotterdamsen correspondent)
Er is kleding en schoeisel in aan*
tocht! Dat is zonder twijfel een mede
deling, waarnaar velen reikhalzend
hebben uitgezien- Helaas moet er on
middellijk een domper worden gezet
op de vreugde, want de beschikbare
hoeveelheden zijn vooralsnog uiterst
miniem, zodat alleen in zeer dringende
gevallen hulp kan worden verleend.
In de haven van Rotterdam komen
thans regelmatig schepen aan, die kle
ding aan boord hebben. Dat begon
reeds met het eerste Nederlands»
schip, dat thuisvoer, de „Edam" van
de Holland-Amerika Lijn, die 265 Ma
ten kleding en 15 kisten schoenen aa^
boord had. Deze goederen worden
centraal verzameld door de Hulpacti»
Rode Kruis (H.A.R.K.)
Hoewel een belangrijk gedeelte van
het goed reeds is gedragen, kan wor
den gezegd, dat het over het algemeen
van prima kwaliteit is. Ook het twee
dehands goed bevindt zich in een uit
stekende staat, zodat men Hier
mee werkelijk zeer goed kan worden
geholpen. En er is van alles bij: da
mesmantels en japonnen, damesonder
goed, kousen, dames- en herenschoe
nen, bontmantels, sportjasjes? heren
jassen en -costuums, sokkzn, kinder
kleding, babvkleding enz. enz- Verder
ook speelgoed, vergassers, bedden, de
kens, matrassen.
De stroom van goederen houdt ver
heugend lang aan. Na de „Edam" is da
„Kota Bede" gekomen met 200 kisten
dekens, voor het merendeel nieuwe.
De „Aruba" bracht een grote partij in
balen verpakte kleding naar Rotter
dam. zomede 74 kisten. Met de „Wil-
liam Smith" zijn 400 kisten textiel
naar ons land gekomen. De „Bonaire"
had 2336 co'li bedden kleding enz. aan
boord, de „Gerard Dou" had niet min
der dan 400 ton Relief-goederen in,
behalve kleding ook melk en ander»
levensmiddelen, de „Monga Barra"
bracht 2180 colli kleding, schoenen en
manufacturen, de ..Litora" 276 ton en*.
Bovendijn wordt ook textiel per Hch-
ter van Bergen op Zoom naar het cen
trale magazijn van de H.A.fi K- te Rot
terdam gezonden. V
Keurig ligt daar alles in de groto
veemruimte op rekken uitgestald.
Maar het blijft daar niet lang liggen,
want de zaak wordt met voortvarend
heid aangepakt Met vrachtauto's wor
den de zo belangrijke goederen oveir
diverse plaatsen van ons land ver
deeld. Vergeleken bij de enorme be
hoeften is het natuurlijk nog niet veel.
Maar er komt regelmatig meer aan en
dat zal voorlopig wel zo blijvsn. Men
is er althans bij het centrasl magazijn
van de H.A-R.K. op ingesteld, dat deze
werkzaamheden zeker wel een jaar
zullen voortduren Laat ons hopen, dat
daarna de normale textiel voorziening
weer in de behoeften kan voorzien. In
ieder geval kan met deze textiel- en
schoenenzendingen, die zowel uit En
gelse en Amerikaanse schenkingen ba-
staan als uit aankopen van de Neder
landse regering, in de het meest nij
pende behoeften worden voorzien.
Nederlandse studenten
te Brussel
Een groep van 300 Nederlandse stu
denten is te Brussel aangekomen. ZIJ
werden welkom geheten door den mi
nister van openbaar onderwijs. ZIJ
hebben hun intrek genomen tn dn
Normaalschool van Laken.