HELDERSCHE COURANT 'i Was toch een wonderlijke invasie Indië komt vrij! KLEDING EN SCHOEISEL iN AANTOCHT NIEUWSBLAD VDOB DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Mei H.Ms. Floresin de invasie WOENSDAG I AUGUSTUS 1945. 59* lurgang Mo. MC GEDRUKT OP DE GEVORDERDE PERSEN VAN HET DAGBLAD VOOR NOORO-HOLLAND N.V. VERSCHIJNT DAGELIJKS Advertenties 11 cent per millimeter ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en omgeving P 2.60, Postabonnementen f 3.00 En Indië komt terug... De vraag waarmee we ons vorig ar tikel beëindigden, n.1. of we Indië te rug zullen krijgen, zonder dat belang rijke delen ervan door onze bondge noten als betaling van de oorlogsschuld zullen worden geëist, zullen we van daag beantwoorden. De heer Knoops is de mening toege daan, dat we onze koloniën onbescha digd terugkrijgen. Htj meent dit aller eerst op grond van het Atlantic charter, waarin bepaald is, dat alle bezette ge bieden weer aan hun oorspronkelijken bezitter zullen worden teruggegeven. Daar komt bij, dat Amerika niet ge steld is op koloniën. Amerika is het land van de onbegrensde mogelijkheden. Het heeft alles in eigen land. Koloniale producten in voldoende mate, olie in overvloed en voorts schatten in zijn bodem, die het niet naar gebieden, ver buiten de eigen grenzen, doet verlangen. En Engeland dan? Engeland heeft de handen vol met de eigen zaken. Brits-Indië is een pro bleem, dat aan Engeland veel hoofd brekens bezorgt. Daar komt bovendien bij. dat de Engelsman geen kolonist is als de Hollander. De Hollandse kolonist sohept zich een eigen home. De Engelse kolonist blijft altijd terugverlangen naar het eigen land. Hij voelt zich niet thuis in den vreemde. Nee, over de teruggave van Indië be hoeven we ons niet bezorgd te maken. Iets anders is, dat we misschien in ons Indië op verschillende punten vlootba- ses zullen krijgen. Maar dat versterkt alleen onze eigen positie. En dan we zullen een andere poli tiek in Indië moeten volgen. Het moet uit zijn met de kapitalistische politiek van voor de oorlog. Het moet niet meer zó worden, dat de man, die katoen ver bouwt, een rijksdaalder moet geven voor zki baadje, waarvan de productiekosten 25 cent zijn. Hoe dat kwam? Omdat Holland weigerde industrieën in Indië op te richten. De producten gingen naar Holland, werden daar verwerkt en gin gen dan weer naar Indië, waardoor de kosten voor de Indiërs zo hoog waren geworden, dat ze ze niet konden kopen. Het is aan de Japanse productie te dan ken,. dat er geen opstand in Indië is gekomen. Japan overstroomde Indië met zijn goedkope en slechte spullen. Dat moet niet meer mogelijk zijn. Die be krompen politiek van het Nederlandse kapitaal, waarbij uitsluitend gelet werd °n het voordeel van den Nederlander, 'en koste van Indië, daar moet radicaal mee gebroken worden. We zullen een andere politiek moeten voeren, willen we Indië behouden. Indië's ogen zijn open gegaan voor eigen kunnen. We zullen Indië zijn zelfstandigheid moeten geven willen we het niet verliezen. Een zelfstandigheid niet de super-visie van Europeanen, Is Indië daarvoor rijp? Ja, vele Indiërs hebben hun opleiding in Holland genoten en zij kunnen wed ijveren met de beste Hollanders. Ver scheidene regentschappen zijn onder Javaans bestuur gebracht en dat gaat uitstekend. Zo moet ook de volksraad weer geen adviserend lichaam worden, Haar een wetgevend lichaam. Hare Majesteit de Koningin heeft zich ook uitgelaten in deze geest en bij v Mook, den toekomstigen gouverneur- generaal van Ned. Indië, is de zaak in goede Kanden. Als we geen blunders maken en dat ■s aan v. Mook wel toevertrouwd om dat niet te doen, dan ziet onze koloniale toekomst er goed uit, Ge vrijheid van Indië nadert. Het is ousschien nog een kwestie van maanden, misschien korter, dan zal de Nederland- v'ag weer in alle gewesten van ons door Ltz. III A. C. VAN BEERS, Marine-correspondent. III*) Het tweede artikel werd opgeno men in ons nr. van Dinsdag 31 Juli. Wat de mannen van de Flores betreft, ze vonden dit maar een wonderlijke invasie. Want na de bewogen eerste dagen lag de Nederlandse kanonneer boot geruime tijd onder de kust ten anker, wachtend op een „call for fire". En hetzelfde gold voor de overige oor logsbodems. Twintig kilometer het land in werd hard gevochten; dat bewezen de gevan genen, die hier en daar bij beetjes wer den ingescheept. Maar aan boord van de Flores was men tijdelijk van oorlogs- wacht op divisiewacht overgegaan, waardoor de bemanning het wat lichter kreeg; althans overdag, want 's nachts waren er luchtaanvallen. Enige dagen lang lagen we tegen Frankrijk aan te kijken, 't Ging ver velend worden, want er was niets te zien dan de hoge wal, aan de voet waar van hier en daar een landingsvaartuigje lag. Boven op de steile rotswand stond een gebouwtje, waarin de vijand een in stallatie voor radio-plaatsbepaling had opgesteld. Als -een echte Wilhelm Teil had een Britse destroyer daar op D-dag een granaat doorheen gejaagd, de zuiver ste ontvangst", welke de Duitse radio telegrafisten die dag hadden. Enfin, zij hoefden althans niet bij Hitier op het matje te komen zoals hun grote bazen, die zich zo hopeloos door de geallieer den lieten verrassen. Door een kijker zagen we hoe de Fransen in een dichtbij gelegen kust- plaatsje een enorme tricolore hadden gehesen. We benijdden hen. Wat een geluk, wat een weelde, een stuk van je eigen land bevrijd te zien! Wat zullen die knapen op de Montcalm, de Georges Leygues en de andere Franse oorlogs schepen staan te popelen om weer eens op eigen bodem te kunnen gaan passa gieren. Wat zouden wij, Nederlanders, niet geven... Maar die tijd komt! De Warspite geeft een nummertje vèr-schieten. Op de eerste Zondag na de invasie kwamen de Britse slagschepen H.M.S. Warspite en Nelson nog even in de buurt om een nummertje vèr-schieten weg te geven. De oude, maar geweldige Warspite schoot met z'n 15-inch kanons over de Flores heen en bij het eerste salvo klapte de koekoek van de long- room met geweld dicht. De kanonneer boot weergalmde van de slagen, telkens wanneer de 1000 kilo wegende projec tielen de vuurmonden uit vlamden om twintig kilometer verder tussen den vij and uiteen te spatten. Na dit bombar dement was de vijand in deze sector buiten bereik van het scheepsgeschut; een mooi ding, want het bewees, dat de zaken in dit gedeelte van het front goed gingen. De man aan boord, die het 't best kan weten is de B.L.O. (bombarde- ments-verbindingsofficler)), een kapi tein van de Royal Artillery. Hij weet waar en wanneer er vuur moet worden koloniaal bezit gehesen kunnen worden. En dan behoren we klaar te staan, klaar om de zaken op te vangen en te leiden in de goede richting. Nederland let op uw saeclcf B. uitgebracht en als „leverancier van shoots" wordt hij in een periode van gedwongen rust danig „aan het been getrokken". Maar de Brit repliceert dan met grappige opmerkingen over de oude Flores. die met haar triple expansie machine een unicum in de geallieerde zeemacht mag worden genoemd. De beste B.L.O. hunkert echter even hard als alle anderen naar een „call for fire". Mogelijk dat de Flores naar een andere sector gedirigeerd wordt en dan weer aan het werk kan gaan. De BBC zorgt voor de vrolijke noot. De BBC zorgde op een morgen voor een vrolijke noot. In een beschrijving van de activiteit der geallieerde sche pen noemde de Nederlandse omroeper als opvallende oorlogsbodems: „War spite. Ramihes, Nelson, Rodney. Franse en Poolse kruisers en natuurlijk niet te vergeten de Flores en de Soemba". Deze woorden verwekten nauurlijk de nodige hilariteit, 't Gebeurt je ook niet alle dagen om met al je 1500 ton in één adem te worden genoemd met de reu zen in deze operatie. De marineman heeft tóch al zo het land aan publiciteit. Maar aan de andere kant is het toch ook niet slecht, «dat de wereld weet, dat we doen wat we kunnen. Zeker, we zijn met weinigen, maar da's waarlijk niet de schuld van de Konink lijke Marine. De „Douwe Aukes" vaart voorbij Gisteren kwam een klein, zwart scheepje voorbij. Het voer onder Brit se vlag. doch werd onmiddellijk her kend als de Douwe Aukes. een voorma lige Nederlandse mijnenlegger. Een stukje van de oude tijd. want het was pp de Douwe Aukes dat een zeer groot gedeelte van onze tegenwoordige ma rine-officieren practijk opdeden in navi gatie en in de winter onherroepe lijk een stevige verkoudheid opliepen. Het scheepje doet nu dienst als voor- raadschip voor de Engelsen. De gedwongen rust bood een mooie gelegenheid voor „lappen en naaien" en „phinjewassen". En dat tijdens een invasie! Eén van de bemanning die het weten kan, want hij heeft Noord-Afri- ka. Sicilië en Italië meegemaakt, zei: „Dit is tot dusverre de gemakkelijkste job van allemaal". Vleesloze dagen in restaurants e.d. afgeschaft In de Staatscourant van 26 Juli j.1. is een beschikking verschenen van de mi nisters van Handel, en Nijverheid en van Landbouw, Visserij en Voedsel voorziening, waarbij de hotel-, c^fé,, restaurant- en pensionbeschikking no. 3 is gewijzigd- Ingetrokken is het ver bod om op Dinsdag en Vrijdag vlees, vleeswaren, wild of gevogelte te ver strekken. De vleesloze dagen in restau rants e.d. behoren dus tot het ver leden. Vervoer van vrachtgoed door het gehele land Met ingang van 2 Aug. is voor het vervoer van vracht-stukgoederen de verbinding tussen Noord, Oost. Zuid en West-Nederland hersteld. Een groot aantal stations wordt met ingang van deze datum weer in be drijf genomen. Uitbreiding met een aantal andere plaatsen is binnen zeer korte tijd te verwachten. Inlichtingen zijn verkrijgbaar aan de stations en bij de kantoren van Van Gend Loos en de A.T.O.-agentschappen. Schepen vol lopen Rotterdam binnen. - Dit duurt een jaat. (Van onzen Rotterdamsen correspondent) Er is kleding en schoeisel in aan* tocht! Dat is zonder twijfel een mede deling, waarnaar velen reikhalzend hebben uitgezien- Helaas moet er on middellijk een domper worden gezet op de vreugde, want de beschikbare hoeveelheden zijn vooralsnog uiterst miniem, zodat alleen in zeer dringende gevallen hulp kan worden verleend. In de haven van Rotterdam komen thans regelmatig schepen aan, die kle ding aan boord hebben. Dat begon reeds met het eerste Nederlands» schip, dat thuisvoer, de „Edam" van de Holland-Amerika Lijn, die 265 Ma ten kleding en 15 kisten schoenen aa^ boord had. Deze goederen worden centraal verzameld door de Hulpacti» Rode Kruis (H.A.R.K.) Hoewel een belangrijk gedeelte van het goed reeds is gedragen, kan wor den gezegd, dat het over het algemeen van prima kwaliteit is. Ook het twee dehands goed bevindt zich in een uit stekende staat, zodat men Hier mee werkelijk zeer goed kan worden geholpen. En er is van alles bij: da mesmantels en japonnen, damesonder goed, kousen, dames- en herenschoe nen, bontmantels, sportjasjes? heren jassen en -costuums, sokkzn, kinder kleding, babvkleding enz. enz- Verder ook speelgoed, vergassers, bedden, de kens, matrassen. De stroom van goederen houdt ver heugend lang aan. Na de „Edam" is da „Kota Bede" gekomen met 200 kisten dekens, voor het merendeel nieuwe. De „Aruba" bracht een grote partij in balen verpakte kleding naar Rotter dam. zomede 74 kisten. Met de „Wil- liam Smith" zijn 400 kisten textiel naar ons land gekomen. De „Bonaire" had 2336 co'li bedden kleding enz. aan boord, de „Gerard Dou" had niet min der dan 400 ton Relief-goederen in, behalve kleding ook melk en ander» levensmiddelen, de „Monga Barra" bracht 2180 colli kleding, schoenen en manufacturen, de ..Litora" 276 ton en*. Bovendijn wordt ook textiel per Hch- ter van Bergen op Zoom naar het cen trale magazijn van de H.A.fi K- te Rot terdam gezonden. V Keurig ligt daar alles in de groto veemruimte op rekken uitgestald. Maar het blijft daar niet lang liggen, want de zaak wordt met voortvarend heid aangepakt Met vrachtauto's wor den de zo belangrijke goederen oveir diverse plaatsen van ons land ver deeld. Vergeleken bij de enorme be hoeften is het natuurlijk nog niet veel. Maar er komt regelmatig meer aan en dat zal voorlopig wel zo blijvsn. Men is er althans bij het centrasl magazijn van de H.A-R.K. op ingesteld, dat deze werkzaamheden zeker wel een jaar zullen voortduren Laat ons hopen, dat daarna de normale textiel voorziening weer in de behoeften kan voorzien. In ieder geval kan met deze textiel- en schoenenzendingen, die zowel uit En gelse en Amerikaanse schenkingen ba- staan als uit aankopen van de Neder landse regering, in de het meest nij pende behoeften worden voorzien. Nederlandse studenten te Brussel Een groep van 300 Nederlandse stu denten is te Brussel aangekomen. ZIJ werden welkom geheten door den mi nister van openbaar onderwijs. ZIJ hebben hun intrek genomen tn dn Normaalschool van Laken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1945 | | pagina 1