Toekomstige organisatie-vorm
Een pond jam per maand
Zwarte handelaars veroordeeld
2800 gram brood p. week
Stadsnieuws
Er is textiel
Kon?nginncwcek
Kache!s voor oorlogsslachtoffers
Bezoldig:ng militair personeel
Nog geen Lutherse predikant
Geslaagd
Ee* ste Nederl. exportzending
Verheugend bericht over
de sportvelden
van 2 September af
Jongeren
Jeugdraad-perikelen
Er Is momenteel textiel in Den
Helder; het ligt in grote hoeveelheden
ppgestapeld in één onzer grote zaken.
Wij hebben een kijkje genomen, en wij
hebben gesmuld van het prachtige
goed. wollen stoffen, fleurige zomerja-
pornetjes, degelijke blouses en schoe
pen. Het ligt geduldig te wachten tot-
da) men gereed is om tot de distribu
tie ervan over te gaan.
Intussen, het heeft lang genoeg ge
buurd, en wij vrezen, dat de zomer
jurkjes niet meer van pas komen.
Er wordt aan gewerkt, laat men er
0e grootste spoed achter zetten!
De achterblijvenden van Illegale
slachtoffers moeten geholpen worden.
Dat zal straks de Staat der Neder
landen moeten doen, doch voordat hier
voor regelingen zijn getroffen, zullen
wij moeten helpen, niet uit liefdadig
heid, maar uit plichtsbesef!
De Stichting 19401945 houdt een
fierdenkingsweek, waarin ieder kan
helpen door geldelijke steun te geven.
U geeft toch ook?
De Commissie Herbevoorrading Den
Beider verzoekt ons opname van het
Volgende:
Voor oorlogsslachtoffers zijn beschik
baar gietijzeren kachels 508 GK, tegen
de prijs van ong. 35, ongeplaatst.
Deze kachels zijn verkrijgbaar ge
field bij de volgende handelaren;
1. N.V. van Willigen, Koningstraat 14;
fa. Zoetelief, Keizerstraat 75; 3. fa.
J- Rueck, Wilhelminastraat 107; 4. fa
A- Buytendijk, Spoorstraat 60: 5. fa. S.
Manheim. Koningstraat 3741; 6. J. Th.
Govers, Koningstraat 84; 7. S. Schel-
Jinger, v. Galenstraat 48: 8- fa. P. Smit,
Krugerstraat; 9. C. v. Bodegraven te
Juliar.adorp; 10. Jb. Kiljan, Soemba-
ftraat 18; 11. T. P. Lanser, Rijksweg
101-102; 12. A- Brakhoven, Ruijghweg 5.
Aanvragen moeten worden ingediend
Op formulieren, welke verkrijgbaar zijn
bij den heer W. A. Everards, lid der
commissie Herbevoorrading Den Hel
der, Spoorstraat 44, alhier.
Naar aanleiding van vele vragen aan
diverse instanties, gericht door adspi-
rant oorlogsvrijwilligers of geïnteres
seerde bloedverwanten omtrent de
bezoldiging en vergoeding, welke oor
logsvrijwilligers genieten en omtrent
de wijze van uitbetaling, wordt door
het Hoofd Centraal Vrijwilligers Bureau
hierbij bekend gemaakt, dat alle in
lichtingen terzake zijn te verkrijgen bij
een Aanmeldingsbureau voor Oorlogs
vrijwilligers.
De Kerkeraad der Herst. Evangelisch
lutherse gemeeste, alhier, heeft be
licht ontvangen, dat de door die ge
meente beroepen predikant, ds. J. G
Bahnmüller van Bodegraven, voor dit
beroep heeft gemeend te moeten be
danken.
De reeds 4 jaar durende vacature
van Luthers predikant zal dus voor
lopig nog niet vervuld worden.
Voor t typiste-diploma: De dames R.
Groothuis, P. v. Willigen, C. Orynus, J.
Doorn, B. Roos en de jongeheer J
Duns. man.
=>Te 's-Gravenhage slaagde voor het
ijiplor-n A als machinist ter koopvaardij
0e heer B. van der Poll, alhier.
Z terdagnvond is het stoomschip
j,*ribT" van de maatschappij „Vracht-
Vaart", onder auspiciën Van de Hol-
lanrl-Amerika lijn, naar de Verenigde
Sta: en vertrokken met een lading
bloembollen aan boord. Dit la de eer-
«e exportzending van Nederland na
Qe oorlog.
^7
Naar wij geconstateerd hebben is
van gemeentewege een aanvang ge
maakt met het herstellen van de aan
wezige voetbalvelden. Dat is een stap
in de goede richting. Wij hopen nu
maar dat men het niet bij de vier
velden laat en nu ook voor nog
twee terreinen zorgt, zodat alle clubs
ondergebracht kunnen worden. Nu de
gemeente getoond heeft het belang
van de sport in te zien, twijfelen wij
er niet aan of ook de verdeling zal
in goede banen geleid worden.
Een reorganisatie van de bestaande
sportcommissie of de instelling van
een sportraad, waarin iedere club
vertegenwoordigd is, lijkt ons het
meest gewenst.
Uit Tiel komt het verheugende be
richt, dat wij jam krijgen. De fabrie
ken draaien weer en per 1 October
kan de jam in de distributie komen.
Het westen zal dan ook wat de jam
voorziening betreft gelijk gesteld zijn
met de andere delen van het land.
Voorlopig krijgen wij 500 gram in de
vier weken.
Geen geringe straffen
De 28-jajrige A. Spijkers uit Veldho
ven werd veroordeeld tot twee jaren
gevangenisstraf omdat hij 15 stuks vee
zwart verhandeld heeft. De Bosse-
naar P. Netten, die hem daarbij be
hulpzaam was, kreeg 1 jaar en 3
maanden, terwijl de vrachtrijder J.
Olyslagers uit Vught, die het vlees
vervoerd had, 4 maanden kreeg en
bovendien nog 6 maanden voorwaar
delijk.
De landbouwer W. Geurts, die drie
koeien zonder vergunning verkocht
had, kreeg 3 maanden voorwaardelijk
en 100 gulden boete. Wegens het ver
kopen van vlees zonder bon werd F.
Louwers uit Eindhoven tot 5 maan
den veroordeeld.
Het lag in het voornemen der rege
ring, zo lezen wij in „Het Vrije Volk",
met ingang van 1 September het
brood zonder bon te doen verkopen.
De meelpositie in ons land is thans
voor een jaar veilig. Er werd een
hoeveelheid bloem geimporteerd, vol
doende voor een half jaar, terwijl de
opbrengst van de eigen oogst even
eens op zes maanden kan worden ge
taxeerd. De grote moeilijkheid is
evenwel, dat, wanneer het brood vrij
kan worden verkocht, ook bloem moet
worden vrijgegeven.
Zolang het geld niet is gesaneerd,
bestaat de vrees, dat de zwarte han
del zijn geld in granen zal beleggen.
Bovendien zullen de boeren, wanneer
de graanproducten vrijkomen, een deel
houden voor veevoeder, in de plaats
van het vrij dure geimporteerde voe
der.
Zeker is evenwel, dat per 2 Septem
ber het broodrantsoen 2800 gram per
week wordt. En daarmee is de brood-
verkoop practisch vrij; het gemiddel
de verbruik vóór de oorlog bedroeg
ongeveer 2000 gram per week.
voor de bloemboUencaltuur
In een dezer dagen gehouden verga
dering van het hoofdbestuur van de
„Algemene Vereniging voor bloem-
bollencultuurs' heeft dit hoofdbestuur
in beginsel een standpunt aanvaard
dat meebrengt het streven naar een
grote organisatie, die verplicht allen
omvat, die de bloembollenteelt als be
roep uitoefenen. Hiertoe zou deze ver
eniging omgevormd kunnen worden tot
een organisatie, die alle economische
en technische vakbelangen behartigt,
daartoe door de overheid erkend wordt
als de publiekrechtelijke organisatie
van producenten, welke met andere
dusdanige organisaties voor andere
takken van tuinbouw, via de Centrale
Tuinbouw-Organisatie, verteg enwoor-
diging vindt in het lichaam, dat de ge
hele land- en tuinbouw vertegenwoor
digt en waarmede de regering nauw
wil samenwerken.
Daar zitten we nu met een Helderse
Jeugdraad, 't Heeft lang geduurd,
maar fta 3 maanden is hij er dan, en er
is al 'n bestuur ook!
Zoals altijd met een dergelijk nieuw
lichaam, zijn we nu natuurlijk toe aan
de pokken- en mazelenperiode: de kin
derziekten. Eerst moeten we dus door
die crisis heenkomen.
De eerste symptomen van deze pe
riode zijn er trouwens al. Er zijn heel
wat jongeren, cjie schouderophalend
zeggen: „Wat moeten we nu eigenlijk
met die Jeugdraad?" Ze zien het nut
niet, wachten het eerst maar zo'n
beetje af, willen eerst wel eens wat
practisch resultaat zien. Dat zeggen
niet alleen veel jongeren, dat zeggen
ook aangesloten verenigingen!
Intussen is 't eerste mededelingen
blad van de Jeugdraad verschenen. We
willen hopen dat de sfeer van afwach
ten, van de kat uit de boom kijken,
daardoor verdwijnt en dat alle vereni
gingen hard aan het werk gaan om het
bestuur de gevraagde gegevens te ver
schaffen, opdat daardoor "n basis ge
vormd kan worden, een fundering,
waarop een hecht gebouw van samen
werking kan worden opgetrokken- Bo
vendien is het nodig dat ieder z'n
gedachten laat gaan over de in dat
eerste blad aangeroerde onderwerpen.
Kampeerterrein. sportveldenkwestie,
défilé bevrijdingsfeesten, mogelijke
ideële samenwerking, enz. Dit blaadje
moest in zeer bescheiden oplaag ver
schijnen, kon ook alleen aan de ver
tegenwoordigers der aangesloten clubs
gezonden worden. Misschien mogen wij
van deze rubriek gebruik maken om
deze dingen ook aan de andere jonge
ren door te geven. Ook zij moeten hun
houding bepalen! Allen moeten dat!
Daarom is het zo jammer, dat nog
niet alle jeugdorganisaties zich aan
sloten. Wat in Alkmaar kan, kan in
Den Helder toch zeker ook? Dóór wordt
op 'n prachtige manieh gewerkt. Het
moet ook hier mogelijk zijn!
Jongeren! Het valt niet te ontkennen,
dat er talloze—dingen zijn, welke door
alle verenigingen gezamenlijk gedaan
kunnen worden. Hiermee is het be
staan van een overkoepeling als de
Helderse Jeugdraad al gerechtvaardigd.
Wij hopen nog zover t« komen, dat ook
op meer ideële wijze zal kunnen wor
den samengewerkt, met handhaving
vanzelfsprekend van het eigen karak
ter en beginsel van de onderscheidene
verenigingen. We zouden b.v- als doel
van de Jeugdraad kunnen stellen; het
opvoeden van de jeugd tot gemeen
schapsmensen om daardoor een duur
zame vrede te bewerken. Uitgaande
van het beginsel: Verbeter de wereld,
begin bij Uzelf!
Voorlopig echter willen we in een
samenwerking op technisch terrein de
monstreren dat wij, jongeren, niet
als vroeger in verschillende groepen
elkaar bestrijden als water en vuur,
maar dat we vervuld zijn van een vast
voornemen en de sterke wil om el
kaar te begrijpen, te respecteren, om
elkaar te waarderen, om samen te
werken waar dat enigszins mogelijk
is, daarbij zo nodig ook een offer
brengend. Zo kan de Jeugdraad op de
bres staan voor de maatschappelijke
en culturele .belangen der Jongeren.
Dat zijn geen hoogdravende woorden,
geen holle frasen!
De Jeugdraad hoopt het waar te
maken. Hij wil het tonen!
Nodig is dan nogmaals dat ólle
stromingen en groeperingen in de Hel
derse jeugd in de Jeugdraad worden
gebundeld. Men behoudt zijn eigen ka
rakter, het zij uitdrukkelijk verzekerd.
Een dringend beroep daaróm op hen,
die nog terzijde bleven staan. Wil ons
eerlijk idealisme toch niet laten dood
lopen, werk mee, zorg dat ons front
zo breed mogelijk is.
Dan kan er van ons werk ook de
grootst mogelijke kracht uitgaan!
J K. SCHENDELAAR.
(Vervolg van pagina 1)
Het is alles feitelijk hopeloos wat
men te horen krijgt. Werkelijk schuld
besef treft men practisch niet aan. w I-
wan-begrip, haat, verontwaardiging"
dat men „dit" moet ondergaan. We
leefden toch in een democratisch land,
meneer?" „Je was toch vrij om een po
litieke partij te kiezen....?"
Natuurlijk man, natuurlijk was je
vrij
Daar is geen commentaar meer mo
gelijk.
Later op de dag zijn we in het kamp
te Castricum, voorheen krankzinnigen
gesticht. Hier bevinden zich uitsluitend
vrouwen. Ze zijn niet zo vervallen en
tonen niet die eerste degeneratie-
verschijnselen als de mannen. Ze heb
ben het ook iets beter. Maar ook hier
weer: „Es ist nicht wahr"...., „ik heb
het niet geweten". Eenmaal een meisje
van achttien jaar dat volmondig toe- -
geeft dat ze nü begrijpt dat ze ver
keerd gehandeld heeft en beseft dat ze
gestraft moet worden. Het is een ver
ademing dit geluid te horen, een oase in
een woestijn van onbegrip en stupide
blindheid.
Alle gevangenen, de mannen in
Schoorl en de vrouwen in Castricum,
klagen steen en been. „We hebben veel
le weinig voedsel, meneerze laten
ons hier verrekken van de honger....
kijk U eens.... ik viel al veertig pond
af.
Men komt in de verleiding om mede
lijden te krijgen, maar dan zien we de
rantsoenen en vergelijken die met de
rantsoenen die in de Duitse concentra
tiekampen gegeven werden. Ze zijn
niet eens vergelijkbaar! Het is er geen
vetpot, maar van honger zal er in de
Nederlandse concentratiekampen niet
eén sterven. En er wordt niet geslagen
ic deze kampen. Als het een enkele
maal gebeurd is, in de begin-periode,
werden de bewakers zwaar gestraft.
Het is een verre van prettige corvee,
deze kampen der „levend-doden" te
doorlopen. Er smeult te veel haat en
verbittering in de ogen van deze man
nen en vrouwen, die niets hebben be
grepen en waarvan de meesten het
waarschijnlijk ook nooit zullen begrij
pen. En dat is het juist, wat het pro
bleem zo ontzaglijk moeilijk maakt.
Het probleem: wat moet er straks met
oeze mensen gebeuren? Hopen wij dat
diegenen, die er over te oordelen hebben
met grote wijsheid vervuld mogen zijn.
Diezelfde dag spreekt de militaire
commissaris, majoor professor Bok
horst, tot de buitenlandse persvertegen
woordigers, die rond hem geschaard
zijn en zijn woorden zijn vervuld van
dankbaarheid voor datgene, wat er in
Noord-Holland zo spoedig bereikt kon
worden. Dank zij de voortreffelijke
eigenschappen der Noordhollanders.
Hij opent een kast en haalt er een kar
wats uit. Een houten handvat, met aan
het eind zeven stukken leer. Hij wijst
op een stalen buis in het vertrek. Dit
was de buis, waaraan de Ortskomman-
dant van Alkmaar zijn slachtoffers bet
vastbinden en dit is de karwats, waar
mee hij hen ondervroeg.
Er loopt een rilling door de rijen van
hen, die rondom hem staan.
Hij vertelt nóg iets: in Bergen gebeurt
het dat er 's avonds Duitsers in auto s
aankomen. Ze worden er als vrienden
door de Canadezen of Engelsen ont
vangen. Op de manier van „Come 'n
Wilhelm, have a drink and take a ei*
garet". Dat is verbroedering.
„Wij Hollanders", aldus majoor Bok
horst, „begrijpen dit niet, kunnen bet
niet begrijpen en willen het niet be
grijpen."
Natuurlijk kunnen wij het niet bf'
grijpen, deze zonderlinge politiek,
ligt het aan óns, de „stomme Hol
landers"? Het waren dezelfde Duitsers,
die onze vaders en zonen neerschoten'
Natuurlijk.... zij waren niet
nationaal-socialist. Maar ze schoten onz
vaders en zonen tóch neer en voeg e
er als verontschuldiging aan toe:
„Du hast pech gehabt, mem
Jung-
A. C. van Kampen-
WIST U, bloed-
dat in het kader van «e lan(jse
transfusiedienst van het N"!t"'m#ti<
Rode Kruis thans bloed, - go
van donors uit het Zuiden, lucht
Noorden van ons land door ^est2ii
naar de grote steden ln het
des lands wordt vervoerd?
