HELDERSCHE COURANT Minister Logeman over de gebeurtenissen op Java De Wereld-dierendag Ir. Louwers over de voedselvoorziening NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Men houde hei hoofd koel, de regering weef haar weg" WEERBERICHT Zuivelproductie in het voorjaar op vooroor'otfs peil Zondagsoverdenking ZATERDAG OCTOBER 1945. Se Jaargang No. $54, VERSCHIJNT DAGELIJKS Advertenties II cent per millimeter ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en omgeving 1 2.60Postabonnementen t 3.00 In zijn radiotoespraak van gisterenavond heeft Minister Logeman o.m. gezegd Landgenoten, In deze ernstige dagen met U te spreken over Indië valt niet licht. Wei bitter ervaren wij onze tjjdelgke machteloosheid die ons belet heeft aan de vitale be langen van dat rijksdeel uit eigen kracht die tijdige bescherming te schenken, die zq tegen het ondermijnend gestook en gewroet van Japan behoefden. Zes weken na het aanbod tot overgave van Japan zijn er niet voldoende ge allieerde troepen, niet voldoende schepen, niet voldoende reliefgoederen beschik baar om de bevrijding voor Indië tot een blijde waarheid te maken. Wij moeten dat begrijpen uit de oorlogsmoeheid van de volken, die hun zonen gaven en offerden voor de strijd in hun vreemde landen. En ach zeker, begrijpen doen wij het. maar we kunnen de bitterheid niet uit ons hart bannen dat het gemeen schappelijk werk te onzen koste onvoltooid blijft. Voor mijn vertrek naar Australië heb ik u beloofd, dat voor een zeer snelle familie-berichtgeving zou wor den gezorgd. Ik had de toezegging, dat het rode kruis de daartoe nodige stappen zou doen. De paradoxale toe stand, die te Batavia geschapen is, is de voornaamste oorzaak, dat ik mijn belofte niet heb kunnen waarmaken. Dit grieft mij en daarom te meer om dat U weet het allen reeds de be richten uit de kampen van krijgsgevan genen en geïnterneerden slecht zijn. Dat de geest krachtig is, ja die onzer vrouwen van een ontroerende heldhaftigheid, dat men bericht, hoe het herstelproces der ondervoeden merkwaardig snel verloopt geeft ons troost. Een lange dodenlijst. Maar niet verbergen mogen wij,, dat de dodenlijst een zeer lange zal blijken te zijn. Bij de spoorweg-aanleg in - Sumatra en Thailand, bij torpederingen van schepen op weg naïfr de Philippij nen, bij de vliegveld-aanleg op de Oostelijke eilanden zijn duizenden on zer landgenoten ellendig te gronde ge gaan. Hogere en lagere ambtenaren, die hun eerlijke plicht deden, zijn daarom door de Japanse overweldiger ver moord. Indonesische boeren en arbei ders zijn bij tienduizenden in arbeids- Slavernij weggevoerd, ondervoed °n overwerkt leverden zij hun sinistere aandeel aan de dodenlijst. Met eerbied on innig leed gedenk ik hen allen. En dan verder. De voedseltoestand op Java on elders ia zeer slecht, de bevolking kleedt zich in lompen, ja men rappor teert zelfs hier en daar in matten. En °m te eindigen, een bodemloze inflatie heeft het maatschappelijk verkeer ge heel ontwricht. .Bitterheid bevangt me". Indië staat voor een reuzentaak. Maar ik vond In Brisbane een Indische rege- r'ng. die weet wat zij wil, die haar Plannen gereed heeft. Ik vond er een groep werkers, hoog en laag, die de tanden op elkaar zet en die de reuzen- taak zal aanpakken. Bitterheid, ik vind steeds geen an- dere term, bevangt me, als ik bedenk, hoe het dringend nodige herstelwerk "ook na week blijft liggen tengevolge van het uitblijven ener effectieve ge- •overname en herstel van het wettig gezag. In afwachting daarvan stelt het geal- 'oerd opperbevel de Japanners ver- antwoordelijk voor rust en orde, maar °Pdër hun hoede ontwikkelt zich een ongebreidelde haatcampagne, geleid °°r lieden, die men toelaat zich rege- te noemen, ai erkent men haar KOUDE NACHT. wZ"akke wind, licht tot half be- J overwegend droog weer, 0 oacht, plaatselijk ochtendmist, rdag zelfde temperatuur. niet. Lieden, die de prijs van de wel vaart, de levens en de eer van hun volksgenoten niet te hoog hebbën ge acht voor de samenwerking met een vijand, van wiens onoprechtheid zij erkennen overtuigd te zijn geweest. Laten we nochtans het hoofd koel houden. De Britse regering is voor onze aanhoudende en klemmende vertogen niet ongevoelig gebleken. Wq hebben haar ondubbelsinnig doen weten, dat onderhandelen met de z.g. Soekarno- regering voor ons uitgesloten is en wq instrueerden de Indische regering dien overeenkomstig. In de houding der bezettingsautori teiten komt merkbaar meer kracht en meer lijn. Onze luitenant G.G. sn onze bevelhebber zijn thans te Batavia en ik verwacht, dat nu spoedig een eind zal ^omen aan de verwarde berichtgeving, die tot "3'usverre dë regering weinig wijzer maakte dan het publiek. Extra scheepsruimte is toegestaan, waarmede wij troepen naar Indië kun nen verschepen, alsmede versterking van onze bestuursmiddelen. Laat men dat goed begrijpen. De voor nemens met Indië en het Koninkrijk zijn duidelijk uiteengezet. Het stuit te gen de borst, telkens te moeten her halen, dat de kroon haar woord ge sproken heeft en deze regering zich op dat woord als program heeft vastge legd. ,Er zijn reeds daden" Men vraagt ons beloften en vergeet, dat er beloofd is over Indië's en des Rijks staatkundige structuur om de ronde tafel te spreken. Men vergeet, dat een ieder dit redelijk en democra tisch vond. Nu wil men beslissingen, die de bevoegdheid der regering verre te buiten zouden gaan. Men vraagt om beloften en vergeet, dat er reeds daden zqn er is b.v. een doorslaande Indonesische meerder heid in de Volksraad, er is een Indone sisch resident en meerdere andere In donesische bestuursambtenaren. Men vergeet, dat meerdere daden in de lqn van het vaststaand regeringsbeleid zouden kunnen volgen, indien wij tijd en krachten niet moesten wijden aan het incident-Soekarno. De regering heeft er aanspraak op, dat men haar steunt en niet afvalt, waar zij haar rechte weg gaat. Het uitgemergelde Indië heeft recht op haar arbeid. Het heeft recht op de toegezeg de staatkundige vernieuwing als ver hoging van zijn volkskracht. Het zou kunnen zijn dat het gerucht rondom Tiet ihëident-Soekarno de scheiding deed vallen tussen hen, die het Ko ninklijk woord van December 1942 slecht hebben begrepen of slechts heb ben aangegrepen. De regering vervolgt haar weg. In een radiotoespraak besprak ir. S. L. Louwes, directeur-generaal van de voedselvoorziening, die voor enkele ciagen in ons land Is teruggekeerd na een reis naar Amerika en Engeland, gisteravond het vermoedelijk verloop van de voedselvoorziening in ons land. Het belangrijkste voedsel blijft de tarwe, aldus ir. Louwes. De «wereld positie van dit product is niet ongun stig Er is dus geen plaats voor onge rustheid omtrent de broodvoorziening. De aardappeloogst staat er niet zo goed voor. Hopeloos is de positie echter niet. We zullen echter steeds kunnen aan vullen met brood, bloem of meel. Wat het veevoeder betreft kunnen we ons op dit ogenblik gelukkig prijzen, dat de Europese pluimvee- en varkens stapel nog niet volledig is. Anders was dc situatie catastrophaal. Wij zijn echter in staat geweest vol doende tarwe te importeren, waardoor het inlandse graan voor veevoeder vrij komt. Pluimveestapel en varkensstapel gaan pas in het a.s. voorjaar groeien, zodat de behoefte aan voer nu geringer is dan voor de oorlog en pas in het voorjaar zal gaan toenemen. Er is dus geen reden om onmiddellijk alarm te slaan, maar de eigen kleine oogst, de bedenkelijke wereldpositie en de groeiende veestapel gebieden voor zichtigheid. Wat de eiwitrijke voedingsmiddelen (veekoeken) betreft lijkt de toestand iets beter. Toch zal er, naar de schatting van dit ogenblik, deze winter niet veel meer beschikbaar zijn dan 200 kg per dier. Onze zuivelproductie. Hier zal vooral de zuivelproductie onder lijden. De vooruitzichten hiervan zijn anders niet slecht: Wij bezitten thans 1.2 millioen melkkoeien tegen 1 550.000 voor de oorlog. Dit is een goede basis voor een flinke productie. Zelfs zal het vermoedelijk mogelijk gijn het volgend voorjaar, het vooroorlogs peil te bereiken. Als de voortekenen niet bedriegen zullen we dan vrijwel uitkomen met onze melk en laat boven dien een en ander nog ruimte over voor export. Of deze producten dan alle vrij zullen komen, zal afhangen van de beantwoording van de vraag of er vol doende vet en olie kan worden ge ïmporteerd. Vleesrantsoen wordt belangrijk verhoogd! Ten aanzien van het vlees is de situatie door het beëindigen van de oorlog grondig gewijzigd. Eerst was het internationale parool: genoeg tarwe, weinig of geen vlees. Nu kunnen we vlees kopen. Het rantsoen zal binnen kort belangrijk verhoogd kunnen wor den, maar nog niet tot vooroorlogs peil Dit zal pas geschieden wanneer de eigen varkensstapel voldoende voortbrengt Over de hele linie moet deze gedrags lijn gevolgd worden: aankopen van levensmiddelen in het buitenland zovee' mogelijk beperken, zoveel mogelijk zelf voortbrengen, de productie opvoeren tot het uiterste, daarna exporteren. Tenslotte is de voorraadpositie nog niet zo dat met gerustheid alles overgelaten kan worden aan de normale kanalen. Het zal nog de taak van de overheid blijven te zorgen, dat er geen tekorten ontstaan en dat er geen onrechtvaar digheden plaats vinden. Men bedenke hierbij, aldus ir. Louwes, dat wat in 6 jaar Is afgebroken niet in een half jaar hersteld kan worden. Zoals wij reeds enige jaren in Mei een Moederdag hebben (waar blijft de Vaderdag?), zo heeft de Ned. Vereniging voor Dierenbescherming nu óók op 4 October een wereld-dierendag inge steld. Als alle mensen hun roeping tegenover de dieren verstonden, konden de leden van deze vereniging wel met groot verlof naar huis gaan. Maar dat doen alle mensen helaas niet. Daar zijn er. die hun beesten op geraffineerde wijze mishandelen, hun honden als trekhonden veel te zware lasten opleg gen, hun paarden onbarmhartig afbeulen Daarom moeten de dieren beschermd worden. Natuurlijk zijn er ook andere uitersten, mensen die hun beesten als kinderen vertroetelen, zodat een nuch ter mens moet glimlachen om de dwaas heid. In Londen vindt men in het Hyde- park een stil plekje, het hondenkerkhof. Daar vindt ge mooie grafstenen met er in gebeiteld: „Hier ligt mijn lievo Barry!" of „Hier rust mijn trouwe Fri- do Dames uit de gegoede stand komen daar verse bloemen brengen voor hun ontslapen schoothondjes. En dat in een stad, waar elke dag minstens 2 a 3 men sen door ellende gedreven „zelfmoord" plegen. Toch kan ik nuchter blijvend een Zondagsoverdenkiug aan onze dieren wijden. Hoevele malen zijn wij door de redeloze dieren niet beschaamd? Daar zijn ouders, die meer liefde van bun hond en poes ondervinden dan van hun kinderen. Allen kunnen wij nog wel wat van de dieren leren. De luiaard van de mieren, de ontrouwen van de hond, de ongeduldige van de poes, de ondankbare van de kanarie. Wat kun nen wij aan onze beesten gehecht zijn! Liefde, die wij vaak bij mensen missen, ontmoeten wij een beetje bij de dieren. Daar zijn honden, die na het sterven van hun baas niet meer wilden eten en op het graf van hun baas de dood ble ven afwachten. Wij moeten hart hebben voor onze dieren. Van "Eranciscus, den monnik wordt verhaald, dat hij met elke mus en elk wormpje sprak als met zijn broer en zuster. De viervoeters, de duizendpoten hoorden, volgens hem, evengoed in Gods huishouding thuis alt de mensen. Van Tolstoï, die zo hartstochtelijk verontwaardigd was over een oorlog, wordt verteld, dat hij bij het vangen van een muis, naar het open veld ging, en daar de val openzette en de muis de vrijheid hergaf. „Als ge een mens ziet, die zo onbezwaard een vlieg dooddrukt, weest dan op uw hoede", zei hij. „want hij zal even onbezwaard een mens dooddrukken, als hij hem t® na komt". Paulus, de heidenapostel, had fijne zintuigen. Hij hoorde het zuchten van de stomme, weerloze schepping, waar op de vloek rust en waarin ook de die renwereld deelt. Ook bij de dieren is er één lange, bange worsteling om het be staan. Ook bij hen verslinden da sterken de zwakken, de groten de kleinen. Heel de schepping wacht op de vol komen restauratie, zoals men bij de onthulling van een gedenkteken wacht, dat het doek er afgaat. Dan wordt ook voor de dieren het „miserére veranderd ia een „jubilate". Wie werkelijk Chris ten is, die is goed voor zijn beesten. Dierenbescherming is geen sentimen tele sport, maar en eis Gods, Die het leven van deze redeloze schepselen aan ons toevertrouwt. De rechtvaardige, zegt de Bijbel kent het leven zijner beesten. Ook het kleinste diertje is een schepsel Gods. Druk. Dagblad voor Nrd.-Holland N.V.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1945 | | pagina 5